Jongens willen
3ramp' in Leusden
Kermiskinderen zitten elke
week op een andere school
Flippie kwam aanlopen
„Mag het een beetje
bloederiger zijn"
■eusder krant
Kermisschool was enkele dagen in Leusden
Jeugd EHBO-ers doen B-examen met
'net echte' wonden.
plaatselijk nieuws
Demonstratie op de 'quarterpipe'. Deze staat op de Dordogne, waar elke dag druk geoefend wordt. De jongens
willen nu dat het oude fietscrossterrein op de Noorderinslag geschikt gemaakt wordt voor hun skateboardkun
sten.
LEUSDEN - Zeker honderd kinderen tussen de acht en achttien
jaar willen een 'ramp'in Leusden. Geen ramp waar de brand
weer bij te pas moet komen, maar een leuke ramp. Een echte
ramp. Een skateboard ramp, of wel een half paard. Een ramp,
op zijn Engels uitgesproken als remp, is een baan die aan de
twee uiteinden omhoog gaat. Zo'n ramp zou moeten komen te
staan op een in Leusden aan te leggen skateboardbaan. Twee
groepen skateboarders hebben brieven gestuurd naar de ge
meente, waarin ze vroegen of de gemeente zo'n skateboard-
baan zou willen aanleggen op de plaats waar vroeger de fiets-
crossbaan was.
Vorige week woensdag
werd de quarter-pipe bijna
door de gemeente wegge
haald. Hij stond al op een wa
gen geladen. Omwonenden
hadden bij de gemeente ge
klaagd, de quarterpipe stond
op grond van de gemeente en
de gemeente wil geen verant
woording dragen voor even
tuele ongelukken die skate
boarders kunnen veroorza
ken. De moeder van Bas in 't
Veld kon het weghalen nog net
op tijd voorkomen. Op vrijdag
avond kwam wethouder Eve
lien Blom, die verantwoor
delijk is voor alle zaken in de
gemeente ±e met welzijn en
sport te maken hebben, en
skateboarden is dat een beetje
allebei, kijken. Zij beloofde het
plan voor een skateboardbaan
te laten bekijken door het be
stuur van de Sportstichting. Dit
bestuur zegt tegen de ge
meente of ze vindt dat iets in
Leusden op sport zou moeten
gebeuren of niet. Afgelopen
maandag praatte dit bestuur
over het door Bas in 't Veld
ingediende plan. Tot die tijd
mag de quater-pipe van Bas
aan de Dordogne blijven staan
van de wethouder. Voor even,
want iedereen is het er over
eens dat de Dordogne geen
geschikte skateboardbaan is.
Vorig jaar in augustus vroegen
Coen Jansen (9) en Endnk de Jager
(8) als eerste aan de gemeente of er
een skateboardbaan in het Buinin-
gerpark aangelegd kan worden. Zij
hadden zelf een tekening gemaakt
waarop te zien was wat en hoe zij
het wilden hebben. Hun bnef
kwam in het gemeentehuis van
Leusden terecht bij een ambtenaar
van de afdeling Welzijn. Deze heeft
toen de jongens uitgenodigd eens
te komen praten. Dat hebben Coen
en Endrik gedaan. Ze kregen van
die ambtenaar te horen dat sommi
ge dingen die ze op de tekening
gezet hadden, te gevaarlijk waren
volgens de gemeente. Ze hadden
bijvoorbeeld lage hekjes getekend
waar je onderdoor moest proberen
te njden op je skateboard. Boven
dien hadden ze een veel te grote en
dus te dure skateboardbaan be
dacht. Na het gesprek met die me
neer in het gemeentehuis hebben
ze een nieuwe tekening gemaakt
en een nieuwe brief geschreven.
Bovendien zijn ze handtekeningen
gaan verzamelen van kinderen en
grote mensen die ook wel een ska
teboard-baan m Leusden zouden
willen hebben. De meuwe teke
ning, de bijna vijfhonderd handte
keningen en de meuwe brief heb
ben ze opnieuw naar het gemeen
tehuis gestuurd. Coen en Endrik
kregen als antwoord dat men er
naar zou kijken. Ze wachten sinds
dien met spanning af.
Ondertussen was een groep
'grote' jongens op hetzelfde idee
gekomen. Bas in 't Veld (16) en
Erwin van Mourik (14) schreven
namens zeker dertig vrienden van
ongeveer dezelfde leeftijd, een
paar weken geleden ook een bnef
naar het gemeentehuis met daarin
de vraag of er bij de oude fiets-
crossbaan een skateboard baan
kan komen. Deze jongens kunnen
al allerlei kunsten maken met hun
skateboard. Bas maakte een zoge
naamde 'quarterpipe' van onge
veer 165 centimeter hoog. Dit is een
soort brede glijbaan. De jongens -
meisjes heb ik er nog niet gezien -
njden daar van af: dat heet een
drop-inn. Of ze njden daar tegenop
om een Rock Roll, een Arr, een
Olly Arr of een Tuckney te maken
Hoe ze dat allemaal moeten doen
zien ze op video's, lezen ze in strip
bladen of leren ze van elkaar. Sinds
Bas de 'quaterpipe' vlak bij zijn
huis, aan de Dordogne, heeft neer
gezet komen daar jongens uit heel
Leusden, zelfs uit Leusden-Zuid,
Amersfoort en Scherpenzeel, hun
kunsten met en op hun skateboard
vertonen. Niet iedereen is daar
even blij mee. De 'quaterpipe' is al
vier maal verplaatst omdat auto's er
niet langs konden, omdat de jon
gens per ongeluk een fietser om
ver hadden gereden of omdat om
wonenden klaagden over de her
rie. Kortom alle reden om de ge
meente te vragen om een betere
plek: de oude fietscrossbaan bij
voorbeeld.
Sinds de 'grote' jongens weten
dat 'kleine' jongens voor hetzelfde
al eerder aktie zijn begonnen te
voeren, hebben ze met elkaar con
tact gezocht. Samen ben je immers
sterker. Bas in 't Veld heeft als eer
ste bewijs van samenwerking aan
geboden een kleine 'quarterpipe'
te maken. Bovendien willen ze sa
men plannen gaan maken. Op een
Leusdense skateboard baan willen
alle skateboarders een 'ramp', dat
is een dubbele 'quaterpipe'. Maar
ze zouden ook flye offs willen en
minstens één halve-pipe. Bas en
Erwin weten precies hoe ze die
dingen moeten maken en willen
dat ook best doen. De gemeente
zou dan alleen maar een stuk
grond, met heuveltjes en kuiltjes,
moeten asfalteren van ongeveer 10
bij 15 meter en voor de 'ramp' nog
een stuk van ongeveer tien bij 15
meter.
Zolang men in het gemeentehuis
nog mets beslist heeft, maken de
skateboarders hun kunsten op de
pipe bij de Eurowoningen. Steeds
meer kinderen zijn daar iedere dag
te vinden, steeds meer kunsten
worden er vertoond. De kans dat
omwonenden steeds bozer wor
den, wordt ook steeds groter. De
gemeente moet dus maar snel be
slissen.
MODDER.
De kinderen zijn modder wel ge
wend, al vinden ze het niet leuk. Ze
vinden het belangrijker dat het ker-
misspul op goede en nette grond
staat. Want daar moeten hun ou
ders geld verdienen. Veel sterker
dan de meeste Leusdense kinde
ren weten de kinderen van de ker
mis hoe belangrijk goed weer,
prettig publiek en goede verdien
sten zijn. Hun vaders en moeders
hebben veel geld moeten betalen
om met hun 'spul' op de kermis te
kunnen staan. Bij slecht weer ver
dienen ze dat geld niet terug, om
dat de mensen niet graag een ker
mis bezoeken in de regen en de
modder. Vandaar dat ze de mod
der op het woongedeelte maar
voor lief nemen. Dan maar een
weekje met buiten spelen, de inge
bouwde zandbak onder de school-
wagen kwam niet tevoorschijn.
De meeste kinderen van de rij
dende school blijken heel goed in
aardrijkskunde te zijn. Ze weten
met alleen precies waar plaatsen
liggen, ze zijn er ook geweest.
Soms weten ze bij het wakker wor
den niet, waar ze zijn.
KERMIS
De leukste kermis staat volgens
hun in Rheden midden in het bos,
vlakbij een zwembad, crossbaan
en bossen. Lelystad en de kermis
sen in Zeeland en Brabant (waar de
scholen soms een week dicht zijn
als er kermis is) zijn vooral gezellig
Leusden is dan wel modderig, er
was een bowlingbaan, een zwem
bad en een winkelcentrum. Ze vin
den het nog steeds leuk om naar de
kermis te gaan. Ze mogen overal
gratis m, maar moeten het wel eerst
vragen.
Alle kermismensen wor
den door kermiskinderen aange
sproken met oom en tante. Wan
neer ze iets winnen, ze zijn heel
handig in het sturen van grijpers en
schuivers, geven ze het altijd weer
terug. Af en toe willen kinderen,
vriendjes en vriendinnetjes wor
den, dat kan heel leuk zijn. Roelof
krijgt brieven van een vriendin
netje dat hij ergens ontmoet heeft.
Soms is het vervelend, dan willen
ze alleen mee om overal gratis in te
mogen.
"Burgerkinderen' en 'burger
mensen' doen soms raar. Gewoon
omdat ze niet begrijpen dat het
veel handiger is om vlakbij het
werk te wonen dan om iedere dag
heen en weer te rijden. Mensen die
op een kermis werken nemen hun
huis mee, en gaan gewoon naar
school, houden gewoon van Ma
donna en kijken net als iedereen
graag televisie als er niets op de
kermis te doen is. Heel gewoon en
toch bijzonder.
WOENSDAG 19 APRIL 1989
w
Marcel van Herp (8jaar) heeft een
zwarte kat: Flippie. Flippie is veer
tien jaar. Dat is oud voor een kat.
Heel soms worden katten wel twin
tig jaar, maar dan zijn ze stokoud.
Fhppie is toen hij ongeveer twee
jaar oud was, bij de moeder van
Marcel aan komen lopen. Het
baasje dat hij toen had, zorgde
slecht voor hem. Flip moest altijd
buiten blijven. Marcel's moeder gaf
Fhp af en toe wat te eten. Toen de
baas verhuisde, het hij Flip gewoon
achter, toen is hij bij Marcel's ou
ders komen wonen. Doordat Flip
de eerste twee jaar van zijn leven
bijna altijd buiten is geweest, gaat
hij nog steeds graag op pad. Soms
vangt hij muizen, maar hij eet ze met
meer op, want thuis krijgt hij lek
kerder eten. Fhp heeft een hele
goede neus, hij ruikt altijd direkt
wanneer Marcel's moeder vers
vlees gekocht heeft. Meestal is
Marcel 's morgens het eerst bene
den. Zodra Flip ziet dat er iemand
is, wil hij eten. Marcel geeft hem
dan brokjes en laat hem daarna
weer naar buiten, of naar zolder
gaan. Wanneer Flip thuis is slaapt
hij graag bovenop de boot die in de
achtertuin staat, of op zolder achter
een gordijn. „Daar rommelt hij dan
vaak. Ik weet niet wat hij er doet,
LEUSDEN- Zeker tien kinderen hadden vorige week woensdag
verschrikkelijke wonden. De allerergste was een open bot
breuk, maar een bloedende vinger en een flinke brandwond
zagen er ook uit om je knieen langzaam in karnemelk te voelen
veranderen. Gelukkig waren die wonden niet echt. Iemand had
ze heel knap gemaakt met behulp van rode kleurstof, lijm en
doorzichtige klei. De namaak wonden waren nodig bij het
afleggen van het EHBO B-examen. Want je kunt wel heel goed
uit boekjes leren wat je moet doen. Heel vaak oefenen op je
medeleerlingen of bij een pop (net) echte bloederige wonden
verbinden is weer net een beetje anders. Slechts één van de
examenkandidaten werd een beetje wit om zijn neus, bij het
zien van al dat bloed. Alle dertien jongens en meisjes van
dertien of veertien jaar, slaagden
De meeste jongens en meisjes
die in de Rooms-Katholieke basis
school Kinderland EHBO-examen
deden, hadden twee jaar geleden,
als achtste jaars op een Leusdense
basisschool, het A-EHBO diploma
gehaald. Dit A-diploma is twee jaar
geldig. De Jeugd afdeling van het
Rode Kruis, die deze cursussen or
ganiseert, schnjft iedereen die het
A-diplcma heeft gehaald, na onge
veer een jaar een brief, waarin men
wijst op de vervolgcursus. Van de
ongeveer honderdtachtig kinde
ren die twee jaar geleden op de
basisschool het A-diploma haal
den, doen ongeveer twintig kinde
ren de vervolgcursus. Twintig we
ken lang oefenen ze eens per week
ander half uur lang, oude en nieuwe
kennis en vaardigheden. Dertien
van deze middelbare scholieren
haalden afgelopen woensdag het
B-diploma. Daarmee kunnen ze be
wijzen dat wat ze op de basist
geleerd hebben, nog met vei
zijn en bovendien nog wat r
kennen en kunnen om eerste
bij ongelukken te verlenen.
Het B-examen werd afgenofl
door de heer Peter VroomeiU
kaderinstructeur van het ft
Kruis. Hij had de kinderen voorl
examen nog nooit gezien. De»
deren kregen les van dezelfde?
vrouw die les geeft op de
scholen, mevrouw Sitty van de
pekamp. Eerst kregen alle d
mers schriftelijke vragen te
woorden, daarna moesten ze vraa
zien wat ze met één van de won
naamde gewonden moesten c - een
Steeds werden twee kinder^ Joe
gelijk geëxamineerd. Eén si
voor gewonde, de ander hielp-
de gewonden zaten goede toa*
spelers. De heer Vroomen wasfl
streng, hielp af en toe, maar WJ
wel alles heel precies weten.
die winter wonen. Niet ieder jaar
op dezelfde plaats. Allemaal op
een verschillende school. Sophia
en Frank gaan dan in Amsterdam
op school bijvoorbeeld. Alexandra
en Hans in Assen, Anquelique, Joop
en Connna in Deventer en de ande
re weer ergens anders. Op al die
"burgerscholen' gebruiken ze an
dere boeken, leren ze op een ande
re manier dezelfde dingen. Zo
dra de kermissen beginnen,
meestal eind maart, pakken de kin
deren alle schoolboeken, schriften
en pennen bij elkaar (ze hebben er
net zoveel als jullie. Op de agenda's
is ook getekend, geplakt en geklie
derd). Zolang er kermissen zijn,
meestal tot half november, gaan ze
naar andere scholen. Soms, wan
neer een kermis ergens lang staat,
naar een gewone school, anders
naar een rijdende school.
Wanneer je op een rijdende
school zit, heb je één meester voor
alle leerlingen die kunnen lezen en
schrijven. Soms is er zoals m Leus
den een kleuterjuffrouw, anders is
er één meester, of juffrouw, voor de
hele basisschool. In Leusden zaten
zelfs twee kinderen op het voortge
zet onderwijs. Eén op de MAVO,
één op de Middenschool. In welke
klas je zit is niet belangrijk om te
weten, wanneer je op een rijdende
school zit. Iedere leerling heeft een
eigen map, daarin heeft de 'wmter-
school' opgeschreven welke boe
ken gebruikt worden en wat ieder
land moet doen. De meester van de
rijdende school houdt bij of ieder
een heeft gedaan wat gedaan
moest worden en legt uit wat uitge
legd moet worden. Iedereen mag
zelf beslissen of hij of zij met aard
rijkskunde, rekenen of taal gaat
beginnen die dag, zodat geen twee
kinderen met hetzelfde bezig zijn.
De kinderen kennen elkaar niet zo
goed zoals jij je klasgenootjes kent
Angelique, Sophia en Corinne von
den het al heel bijzonder dat zij drie
kermissen bij elkaar zullen blijven.
Het is daardoor natuurlijk wel veel
moeilijker om echte vnenden te
worden. Maar voor echte vriend
schap is afstand nooit een bezwaar.
Wanneer Sophia haar vriendin
netje op wil zoeken gaat ze gewoon
even vanuit Amsterdam naar De-
demsvaart. Het heeft ook z'n voor
delen: op een rijdende school zit je
maar af en toe en dan nog heel kort
bij een vervelende klier in de klas.
Een rijdende school is een dood
gewone school met doodgewone
leerlingen. Alhoewel wel een
beetje een bijzondere school, maar
welke school is niet een beetje bij
zonder. De leerlingen zijn ook een
beetje bijzonder, maar ja wie kan
zeggen dat hij of zij niet een beetje
bijzonder is. Iedereen heeft zijn ei
gen aardigheden. De eigen aardig
heden van de rijdende school zijn
bijvoorbeeld dat spijbelen bijna
met kan. Immers het kost de mees
ter maar tien stappen lopen tot aan
je voordeur om te vragen waar je
blijft. Gerrie was trouwens heel
verbaast over dat spijbelen. „Dat
doe je toch met," zei ze. „De school
is echt veel te gezellig om niet te
komen. De meester ook. Hij legt
alles altijd aan je uit, als het nodig is
wel tien keer en maakt heel veel
grapjes." Schooltelevisie kijken ze
alleen wanneer ze een rijdende
school bezoeken die een televisie
heeft, of een video. „Maar thuis, in
onze eigen wagen kunnen we na
tuurlijk ook kijken. Daar hebben
we allemaal televisie." Om maar
gelijk even het misverstand uit de
weg te ruimen dat het wonen in een
wagen op kamperen lijkt. De wa
gens zijn meestal prachtig inge
richt met complete huiskamers,
keukens, badkamer, toilet en heel
wat kinderen hebben een eigen
kamer.
GEWOON.
Sommige dingen die op gewone
scholen heel gewoon zijn, zijn op
een rijdende school ook heel ge
woon. Weeksluitingen bijvoor
beeld. Meestal de laatste dag dat
een kermis ergens staat is er na
het zorgvuldig opschrijven van wat
gedaan is en gedaan moet worden
en het inpakken van de boeken,
een gezellig uurtje. Soms met een
play-backshow of liedjes zingen.
Schoolreisjes en excursies houden
ze ook, en éénmaal per jaar spre
ken alle ouders met de leerkrach
ten. Andere dingen die op een ge
wone school heel normaal zijn, zijn
voor een rijdende school heel bij
zonder. Gymnastieken in een gym
zaal bijvoorbeeld. Wanneer de
kermiswagens op een mooi terrein
staan en het is mooi weer, dan
gymnastieken de leerlingen bui
ten. In Leusden stonden ze in de
modder, dus hadden ze geen gym.
De meeste gymnastiekzalen heb
ben geen uurtjes over om de kinde
ren van de kermis die er maar een
paar dagen is, te kunnen laten gym
men. Heel soms gebeurt het wei
eens dat een 'burgerschool' de
leerlingen van de rijdende school
uitnodigd om mee te gymen. Zoiets
moeten we volgende keer als er
een kermis is in Leusden ook maar
doen. Die modder was wel erg. Zo
ontvang je gasten toch eigelijk niet.
maar hij maakt wel heme so*(
zegt Marcel. Soms doet die a
Fhp nog gek. Dan zit hij zijn ss
achterna of hij steigert als i
paard. Wanneer Marcel pre,
schiet, gaat Flip er achteraar,
die ouwe Flip heeft nog plens
het leven. Net als Marcel.
Wil jij ook in de krant met je h
dier, je hobby of een bijzon
wens, bel dan Marianne
Valck, 946824 of schrijf r
krant, postbus 11 3830 AA L
DEN.
LEUSDEN- Gezellig was het in de rijdende school die vorig
week, tijdens de kermis op het modderiger terrein achter de
wagens stond. In het voorste gedeelte was een piepklein kleu
terklasje. Daarin speelde vier kleuters onder leiding van een
kleuterleidster. In het achterste gedeelte was een wat grotere,
maar toch nog kleine klas. Zowel in de kleuterklas als in de
andere klas, was veel bekends te zien. Kastjes vol puzzels en
een poppenhoek in de kleuterklas, posters en landkaarten in de
andere klas. In Leusden waren elf kinderen op de rijdende
kermisschool.
De kleuterjuffrouw van Hans (4),
Alexandra (5) en Frank (4) heet Ria.
De meester van Gerrie 10), Angeli
que (13), Sophia (15), Roelof (7),
Joop (8) en Connna (11) heet
meester Kremer. Zo was het in
Leusden, vonge week. Deze week
zitten zes van deze leerlingen op
een school m Almelo en drie op
een school m Leeuwarden, bij an
dere kinderen, bij een andere
meester of juf en in een andere
klas. Zo gaat dat iedere week bij
kinderen die met hun ouders van
kermis naar kermis reizen. Soms
staat er geen njdende school. Dan
gaan ze een week met naar school,
maar krijgen ze heel veel huiswerk
mee. In de winter gaan ze naar wat
zij noemen 'een burgerschool'.Dat
is een gewone school, ergens in
Nederland in de buurt van waar ze
Juffrouw Ria en meester Kremer met de kinderen van de rijdende
kermisschool.
De deelnemers krijgen hun 'net echte' wonden. „Je moet er wel tegen kunnen om ze te kunnen verbindt
