Achterom kijken en hand uit steken
arcus gaat met
boswachter mee
Quater-pipe mag
voorlopig blijven
Kampioen zonder beker
Circus in Achterveld
leusder krant
/erkeersexamens in Achterveld
Dauwtrappen
Videofilm
in De Til
Disco-avond
in Jeugdhonk
WOENSDAG 26 APRIL 1989
LEUSDEN- Marcus Huster (12
jaar) heeft een bijzondere vriend.
Dat is Hans Gartner. Hans Gart
ner is boswachter in de bossen
van Amersfoort die aan Leusden
grenzen. Wanneer de boswach
ter op zijn ronde gaat, gaat Mar
cus soms mee. Daarnaast helpt
Marcus de boswachter in en om
het huis bij de stadskwekerij, net
over de brug van de Heiligerber-
gerweg.
Marcus houdt van alles wat maar
met de natuur te maken heeft. Hij
weet zoveel van planten en dieren
dat veel klasgenootjes hem regel
matig vragen te helpen bij het ma
ken van scnpties en het beant
woorden van vragen. Via zijn vader
had hij al eens eerder een bos
wachter ontmoet. Met deze bos
wachter had hij meegemogen op
diens ronde door de bossen bij
Hilversum. Hierover verhaalde hij
enthousiast op school. Een van de
'hulpjuffrouwen' van de Kinder-
landschool, Eugenie, vertelde hem
toen dat zij een Amersfoortse bos
wachter kende. Marcus en Hans
werden door haar aan elkaar voor
gesteld en smds begin dit jaar
zoekt Marcus Hans ongeveer twee
maal in de week op. Wanneer de
boswachter zijn ronde gaat doen
gaat Hans mee. Ze gaan meestal
naar het bos vlakbij het Hazenwa-
ter, in de buurt van het padvinders
huis van Manitoba. De boswachter
kijkt of het bos er netjes uitziet.
Wanneer er rommel ligt, ruimt hij
dit op. Wanneer hij dode of zieke
bomen ziet geeft hij dit door aan de
mensen die het bos verzorgen.
Mensen die hun hond los laten lo
pen waar het niet mag, waarschuwt
hij
Marcus gaat niet altijd wanneer
hij bij de boswachter op bezoek is,
naar het bos. Rondom het huis van
de boswachter is ook genoeg te
doen. De boswachter heeft scha
pen, kippen en ganzen. Wanneer je
over de Heiligerbergerweg naar J
Amersfoort gaat zie je ze bij de
Stadskwekenj rondlopen. De trog
waaruit die dieren drinken is met
hulp van Marcus gemaakt. Marcus
hielp ook de bijenstal te splitsen.
De boswachter en Marcus praten
samen veel over dingen die met de
natuur te maken hebben. Over mi
lieuverontreiniging bijvoorbeeld of
over het plan om wolven los te laten
op de Veluwe.
Marcus weet heel zeker wat hij
later worden wil: boswachter na
tuurlijk. Wanneer hij naar het bos
gaat, samen met Hans of alleen, let
hij op alle dingen die Hans hem
aangewezen heeft. Op de plaatsen
waar ransuilen te vinden zijn zoekt
hij naar uilenballen om die later
thuis te weken en uit elkaar te ha
len. Hij kijkt ook uit naar spechts
midsen. Een spechtsmidse is een
'gevorkte tak waartussen een
specht een grote denneappel heeft
geklemd. Zo kan die slimmerd rus
tig de zaadjes uit de denneappel
pikken zonder het vast te moeten
houden. Een specht heeft immers
geen handen. Marcus herkent de
meeste dierensporen. Hij vindt het
leuk om te kijken waar die heen
leiden. Marcus kan zich overigens
flink boos maken over de rommel
die veel mensen achter laten. Wan
neer het met te veel is, ruimt hij de
rommel op. Anders geeft hij het
door aan de boswachter. Marcus
speelt graag m het bos, maar vmdt
dat dit heel goed en leuk kan zon
der takken te knakken of bomen te
beschadigen.
Marcus kan zich best voorstellen
dat meer kinderen weieens met
een boswachter mee op ronde wil
len. Volgens hem moet je het ge
woon vragen.
tfa/cus Huster met „zijn" boswachter.
iCHTERVELD- In Achterveld staken de kinderen op de fiets,
'orige week donderdag, allemaal hun hand uit wanneer ze een
»ocht omgingen. Na achterom gekeken te hebben. Keurig,
jrecies zoals het hoort. Ze deden verkeersexamen's: morgens
tieorie, 's middags praktijk. Of ze geslaagd zijn, horen ze
ilnnenkort. De mensen die het examen afnamen, dachten dat
Ie meeste kinderen geslaagd zouden zijn, maar zo niet dan was
len herexamen mogelijk.
Wie vorige week donderdag
middag in Achterveld kwam, kon
laar een aantal eigenaardige din-
jen zien. Bijvoorbeeld een aantal
tievrouwen die indiaantje leken te
[pelen. Ze stonden tenminste ver
stopt achter een pilaar of tussen de
bosjes. Twee andere dames staken
die middag wel veertig keer over.
Wanneer ze aan de andere kant
van de weg waren, keerden ze
weer terug en weer opmeuw.
Steeds opmeuw stopten fietsers
voor ze. Auto's reden regelmatig
de dames bijna van de sokken.
Weer een andere mevrouw met
een klem kindje had veel moeite
met het opstappen op de fiets. Een
kwartier later had ze dat nog, op
precies dezelfde plek. Het kindje
leek het wel leuk te vinden. Wie
weet hoe kinderen weieens fietsen,
kon zich ook verbazen over de rust
en de aandacht waarmee die mid
dag 47 achtste jaars van de dne
basisscholen in Achterveld door
het dorp heen fietste. Ze stopte
ACHTERVELD - Kampioen worden, zonder één van de bijna
tertig wedstrijden te verliezen, en daar slechts net als alle
"uiere deelnemers een vaantje aan over houden, dat over
nam het mini-team van Avanti bij het volleyballen. Vorig jaar
leed dit team voor de eerste keer aan deze competitie mee. Zij
ïKidigden toen als laatste. Dit jaar waren ze zonder enige
tijfel de beste van alle ongeveer dertig teams. Een waardig
tfscheid voor de huidige teamleden, want volgend jaar zijn ze
e oud voor de mini-volleybal afdeling. Het zou leuk geweest
")n wanneer ze daar een beker aan over hadden gehouden. Tot
JJji teleurstelling kregen de meiden hun enthousiasme slechts
00nd met een vaantje.
Twee
terveld
jaar geleden werd in Ach-
een nieuwe sporthal in ge
bruik genomen. Het startsein voor
Mar greet Kraanen en Barbara van
Dijk om vriendinnen bij elkaar te
zoeken met wie ze een volleybal
team konden vormen. De trainer
van de volwassen en jongens vol
leyballers, de heer Zwemmer, had
toegezegd dat wanneer er genoeg
liefhebbers waren, hij deze wilde
trainen. Margreet en vriendinnen
lieten hem woord houden. Op Sonja
van Hamersveld (13) na, die toen al
vijf en half jaar volleybal speelde in
Hoevelaken, moesten ze het alle
maal nog leren.
Margreet Kraanen (13), Floor van
Dijk (12), Barbra van Dijk (12), Sonja
van Hamersveld (13) en Inga Uche-
keung voor iedere voorrangskrui-
sing, lette op bij iedere oversteek,
reden zo dicht mogelijk bij de
stoep. Die brave kinderen deden
duidelijk verkeersexamen. De da
mes waren 'spionnen' die moesten
kijken of iedereen zich aan de ver
keersregels hield, of moesten voor
moeilijke situaties zorgen. Voor de
kinderen die m Achterveld wonen,
was het met zo moeilijk om de weg
te weten. Toch verdwaalden een
paar kinderen, omdat de route met
overal duidelijk was, en dan raak je
in de zenuwen snel de kluts en de
weg kwijt. De Rijkspolitie van Ach
terveld, bestaande uit de heren
ICDooyenwaard en B.Diepenveen
hadden onder leiding van de coor
dinator van Veilig Verkeer Neder
land, afdeling Achterveld, de heer
Bijl, één gemenigheidje uit ge
haald. In plaats van zoals normaal
het Verjaagde Ruiterpad in te mo
gen fietsen, omdat daar een bord
staat verboden voor alle verkeer,
behalve voor fietsers, moest je daar
gaan lopen. De agenten hadden de
tekst 'behalve voor fietsters' afge
plakt. Wie dat met zag kreeg straf-
punten!
Voor het praktische gedeelte
waren de fietsen nagekeken. Wan
neer een bel het niet deed gaf de
ene agent je de tijd om je fiets m het
weekeinde m orde te maken, de
ander gaf je een strafpunt, volgens
Willem. Met het fietsen hadden
veel kinderen geen moeite gehad,
Willem en Sandra hadden tussen
de middag zodra de bordjes er
stonden, snel geoefend. Willem,
Sandra en flja vonden het theoreti
sche gedeelte moeilijker. Vooral
die vraag van de verkeersborden,
waar wat moest staan en zo.
Alleen de Hobbit basisschool m
Leusden deed mee aan het theore
tische landelijke verkeersexamen.
Het rondfietsen was een Achter-
veldse aangelegenheid. Voor dat
de achtste jaars van de basisschool
gaan, knjgen ze nog een diasene
over de wegen naar de middelbare
scholen in Amersfoort te zien, zodat
ze goed voorbereid zijn op de lan
ge dagelijkse fietstochten vanaf
september
Af en toe spelen Citte (6), Bart (10)
en Kristel Kerkhof (12) circus, met
hun huisdieren Snuf, Snowie de
twee witte, albino, konijnen, en Alf
de hamster. Ze lopen dan door bui-
zen, over bruggetjes en van trap
petjes. Snuf en Snowie werken met
altijd mee. Citte en Bart hebben
geprobeerd om ze aan een lijntje te
laten lopen, maar dat wilden ze
niet. Ze bleven dan plat op de
grond hggen. Snuf is het grootste,
hij is acht jaar, Snowie is vier jaar.
Allebei zijn het meisjes. Ze hebben
ieder een eigen kamer m het hok,
maar gaan graag bij elkaar op visi
te of ruilen van kamer. Ze louwen
uitstekend met elkaar en met de
hamster Alf opschieten. „Soms rij
den ze paardje op eikaars rug,"
vertelde Gitte. Met de hond zijn ze
minder goede vriendjes, die wil ze
nog wel eens achter na rennen
door de huiskamer. Eenmaal heeft
Snuf de draad van een koptelefoon
doorgebeten, terwijl Snowie wei
eens ontsnapt is en buiten op straat
door een buurjongen gevangen is.
Snowie heeft tijdens een van zijn
kunsten weieens een poot gebro
ken. Helemaal goed is dat niet
meer gekomen, maar met zijn
scheve poot redt zij zich uitste
kend. Gitte, Bart en Kritstel vwden
hun konijnen vooral leuk omdat ze
niet zo groot en lekker te knuffelen
zijn
Wil je ook in de krant met je huis
dier, je hobby of een bijzondere
wens. bel dan Marianne de
Valck, 946824 of schrijf naar de
krant, postbus 11 3830 AA LEUS
DEN.
LEUSDEN - De quater-pipe
waarvan tientallen kinderen
gebruik maken bij het 'skate
boarden' mag voorlopig blij
ven staan. De pipe staat bij de
toegang van de Eurowonin
gen, bij de Dolemietendreef.
De wethouder, mevrouw Eve
lien Blom, heeft dit beslist. Het
voorstel om op de oude cross-
tiets-baan een skateboard-
baan aan te leggen moet in het
gemeentehuis nog besproken
worden. Mevrouw Blom heeft
aan een van haar ambtenaren
opdracht gegeven uit te zoe
ken, wat het aanleggen van
een skateboard-baan zou kun
nen gaan kosten en hoe dat zou
kunnen. Wanneer de ge
meente weet wat ze denkt te
moeten weten over aanleg,
kosten en veiligheid van een
skateboard-baan, zal het voor
stel besproken worden door
het college van Burgemeester
en Wethouders. Dat zal onge
veer over een maand zijn,
denkt de wethouder. We hou
den jullie op de hoogte.
len (13) leerden snel en hoe. Was
de competitie vorig jaar een ken
nismaking en een leuke manier om
te kijken hoe andere kinderen
speelden, dit jaar lieten ze zien
waartoe ze in staat waren.
Volgens de volleybal-kampioe
nen wonnen zij de meeste wedstrij
den, doordat ze zo goed speelden,
ze allemaal nogal lang zijn, verre
weg het enthousiast zijn en goed
gesteund werden door de coaches
Truus Vos en Wil Tolboom, fami
lieleden en....knuffelbeesten.
En omdat ze iedere dinsdagavond
een uur keihard tramden. Dat ze
allemaal behoorlijk lang zijn, kun
nen ze ook niet helpen, maar het
was wel handig. ,Je hoorde de te
genpartij weieens mopperen dat
we te groot waren.
Hun enthousiasme uitten ze bij
iedere goede tik van het eigen
team en iedere fout van de tegen
partij. Na iedere set, gewonnen zo
wel als verloren, riepen ze Ieder
een die staat verstelt, hier is MINI
ACHTERVELD".„Daar werd de te
genpartij soms zenuwachtig van,
bovendien klonk het lekker," vol
gens Barbra. „Het was ook lekker
ontspannend, want als je te gecon
centreerd speelt, verlies je vaak,"
weet Margreet. Mokken over ver
keerde beslissingen of mislukkin
gen mocht met van de trainers. Het
team vertrok voor iedere competi
tiedag, waarop ze zeker dne wed
strijden speelden, met trainer, twee
ouders, broers, zussen en vnendin-
nen naar Scherpenzeel. Heel wat
knuffels gingen mee. Grote beren,
apen, honden, gekleed in witte T-
shirts met een Avanti-kreet erop of
zelfs voorzien van een spandoek
waarop „Avanti zet hem op" stond.
Aangemoedigd door zoveel (erge
rustige) supporters wonnen ze de
meeste wedstrijden en speelden ze
een enkele keer gelijk. Ze werden
kampioen. „We kregen van een
meneer een vaantje. Hij kwam met
honderd van die dingen samenge
bonden met een elastiekje aan en
deelde ze aan ons, net als aan alle
andere deelnemers uit. Verder
kregen we mets. Ja, een gevulde
koek van de trainer en de volgende
keer van Avanti een bos bloemen.
We waren na een jaar competitie
spelen wel teleurgesteld."
Volgend jaar willen de meiden
door gaan met volleyballen. „Hart
stikke leuk. Je doet het gezamelijk.
Wanneer je in je eentje speelt, juich
je niet zo hard als met elkaar. We
willen opnieuw kampioen wor
den." Daarvoor moet wel iemand
het team komen aanvullen. In de
mini-competitie spelen ze met vier
vrouw in het veld. Straks moeten
dat er zes zijn. Ze hebben nog min
stens één enthousiast meisje, liefst
uit Achterveld en ongeveer 13 jaar
oud, nodig. Nieuwe mini's, jongens
en meisjes zijn ook welkom.
LEUSDEN - Op Hemelvaartsdag
(donderdag 6 mei) wordt vanaf jon
gerencentrum De Til het traditio
nele 'Dauwtrappen' gehouden. In
alle vroegte, 's morgens tussen 5.00
en 6.00 uur, klinkt het startsein voor
een wandel- en fietstocht. Deelna
me kost 2,50 en degenen die na
afloop in De Til een ontbijt willen
gebruikne, betalen nog eens een
rijksdaalder. Belangstellenden
kunnen zich opgeven bij De Til of
bellen met 941826 of 944642.
LEUSDEN - In jongerencentrum De
Til wordt vrijdag 28 april de video
film 'Good Morning Vietnam' ver
toond. De voorstelling begint om
20.30 uur. De toegang is gratis.
LEUSDEN - In het Jeugdhonk aan
de Hamersveldseweg wordt zater
dag 29 april een disco-a>>ond ge
houden. De avond begint om 20.00
uur en duurt tot ongeveer 11.30 uur.
De toegang bedraagt een gulden.
Voor meer informatie kunnen
geinteressseerden bellen met Mar
cel Berkel, 946361.
'*v '7
weg gaan voor hun verkeersexamen nog
enkele
k kinderen krijgen voordat ze op
aanwijzingen.
plaatselijk nieuws
