edstrijd alleen goed als
edestrijders goed zijn
Valleischool kon weer
geen zeehond wegbrengen
lei* kranl
Een paar apart
Kuiper leest spannende en
sprookj esachtige verhalen Quarter-pipe kapot
Piraten in Leusden
leusilen krant
nbouwers Joost en Niels van 't Klooster:
De rubriek met Leusdens nieuws voor,
over en met kinderen van 6 t/m 14 jaar
WOENSDAG 3 MEI 1989
EUSDEN- Joost (11) en Niels (13) van 't Klooster staan bekend
de 'karrenbouwers' van Leusden-Zuid. In de afgelopen
^en waren zij het die de eerste prijs wonnen bij de jaarlijkse
|^oie-karrenwedstrijd of bij de zeepkistenrace op koninginne
dag. Volgens Niels is dat mede de schuld van zijn vader. „Hij
Leeft het ons geleerd. Hij neemt af en toe bruikbare spullen mee
van zijn werk of van de tourclub waar hij lid van is, en hij is
Jermee begonnen." Joost deed afgelopen zaterdag, tot zijn ter-
Eeurstelling niet aan de zeepkistenrace mee. In tegenstelling
Itot vorig jaar werd zijn vehicle niet toegelaten op de hoge baari
meb en Joost van 't Klooster met hun karren. Helaas werden hun voertuigen dit jaar afgekeurd.
die ieder jaar door jongeren vereniging JUID wordt opgezet in
Leusden- Zuid.
Voor de lampionnenoptocht hebben Joost en Niels hun eigen
ontwerp beschikbaargesteld aan de 'kleintjes' en met Ralph
Reinders (9) als verantwoordelijke chauffeur. „Ik word zo
langzamerhand te oud om in die kar te zitten," bromde Niels,
waarna hij toegaf dat het model van 1989 naar alle waarschijn
lijkheid niet zijn laatste model zal zijn. Of model 1989 tot het
model van het jaar is verkozen, was maandagmorgen nog niet
bekend.
Niels was ongeveer acht jaar
toen hij, onder leiding en met me
dewerking van zijn vader, zijn eer
ste bijzondere mobiel maakte.
Twee steps werden door middel
van houten planken tot een voer
tuig verbouwd. Niets won daarmee
de wedstrijd voor versierde karren
voor de eerste maal. Sindsdien
wonnen de broers zo vaak dat het
al bijna gewoon is geworden en
heel Leusden-Zuid lijkt uit te kijken
naar hun nieuwste creatie. Dat zeg
gen Joost en Niels zelf niet, want die
zijn heel laconiek en nuchter. „Ach
het is gewoon leuk om een beetje te
verbouwen" en „we doen het ge
woon met de spullen die we heb
ben" en we gaan gewoon de
schuur m en dan verzinnen we
wat." Zo gaat dat. Tussen de konin-
ginnendagen maakten de jongens,
met steeds minder hulp van hun
vader die wel materiaal bleef aan
slepen, verschillende rare fietsen.
Wat voor en hoeveel kunnen zij
zich met herinneren, want alleen
waar ze pnjzen mee wonnen staan
nog duidelijk voor hun geest. „Ach
ja, het waren er zoveel Niet zo bij
zonder eigenlijk." Joost was m ie
der geval zeven, of was het acht,
toen ze opnieuw een prijs wonnen
met een chmeese fietstaxi, ge
maakt van een driewieler met aan
hanger. Ze wonnen een pijl en
boog Was het nou daarvoor of
daarna dat ze iets met een politie
wagen maakten? Ze zijn de tel
kwijt. Ach, je raadt het, het was ook
met zoveel bijzonders, zeggen ze.
Daarna wonnen ze opmeuw met
een driewieler, een andere, beetje
groter en voorzien van een kinder
zitje zoals je op de achterbank van
een auto soms ziet. Daarmee won
Niels als veruit de snelste de zeep
kistenrace, dankzij de luchtband-
jes. Vervolgens wonnen ze wat met
een gekke fiets, volgens Niels een
Aërodynamische tijdritfiets met os-
sekopstuur. Dit jaar hebben zij daar
een ligstuur opgemaakt, hetgeen
de fiets niet zozeer meer snelheid
als wel meer aanzien geeft.
Het model waarmee ze dit jaar
Koningirtnendag vieren is een ver
nieuwd model op dezelfde basis
als eerder geslaagde uitvoeringen.
Het geheel is uitgevoerd in mo
dieuze kleuren en kan een aan
zienlijke topsnelheid bereiken.
Joost en Niels leveren hiermee een
prototype van de buurtbus waar
Leusden-Zuid al jaren om vraagt-
„Misschien kunnen we iemand la
ten zien hoe het kan," zegt Niels
doodleuk. Voorafgaand aan de
wedstrijd van zaterdag zijn ze zeer
nieuwsgierig naar hetgeen hun
concurrenten dit jaar zullen laten
zien. Vong jaar versloegen zij Rob
Leyenaar, omdat deze de verkeer
de banden onder zijn kist had ge
legd. Een veel voorkomende fout,
ook bij beroepsracers. Dit jaar kan j
hij gebruik maken van wat hij vong
jaar bij de kar van Joost en Niels
gezien heeft. Met luchtbanden
moet het harder gaan. Een dag
voor de wedstnjd hoorden Joost en
Niels tot hun teleurstelling dat Rob
mogelijk te kampen heeft met ma-
teriaal-pech. Echte teleurstelling,
want een wedstnjd is alleen goed
wanneer je medestrijders goed
zijn.
plaatselijk nieuws
Door Marianne de Valck
Landjonker 23, Leusden
Tel. 033-946824
IMKm
v.
LEUSDEN-ZUID - Een paar apart
zijn Bobby en Lucky Bobby is de
zesjarige donker gestroomde bo
xer van de vader van de tienjarige
Paul Scheuter. Lucky is de driejari
ge hond van een geheel eigen
merk van de twaalfjarige Renate
Scheuter. Paul staat op de foto,
vooruit voor deze keer, maar zorgt
eigehjk helemaal niet voor de hon
den Dat doet Renate, samen met
haar vader. Bobby en Lucky vor
men een paar apart. Bobby met zijn
grijze snuit, is de goedheid zelf.
Hoewel hij tweemaal zo oud als
Lucky is, staat hij voor die wolbaai
op zodra deze m zijn mand wil.
Lucky is de brutaalste en de onder-
nemenste. Daardoor is hij waar
schijnlijk bij Renate gekomen, want
Lucky is een avonturier. Hij gaat
graag op stap. Als jong hondje is hij
daarbij waarschijnlijk ooit de weg
naar huis kwijtgeraakt, met als ge
volg dat hij door de politie naar het
dierenasiel is gebracht. Daarna
kwam hij bij mensen in Veenendaal
terecht. Daar kon hij ook niet blij
ven. Die mensen zetten een adver
tentie. Daar ging Renate met Bobby
op af. Bobby leek het vanaf het
eerste moment goed te vinden dat
Lucky kwam Zelfs zijn gevulde
etensbak mocht Lucky hebben. Dat
is heel bijzonder Sindsdien woont
Luckey bij Renate. Heel af en toe
laat hij zichzelf uit, maar hij komt nu
wel terug. Hij bhjft nieuwsgierig,
daardoor duurt uitlaten soms lang
want hij moet overal aan ruiken.
Bobby rent naast de fiets mee naar
het bos. Dat is niets voor Lucky.
Bobby is soms bang en begint dan
te blaffen. Eerst deed Lucky dat
niet, maar tegenwoordig doet hij
gezellig mee. Bobby is gewoon een
goede sul, die graag geaaid en ge
knuffeld wordt, dan wil Luckey
ook. Bobby kan heel hoog sprin
gen, dat kan Lucky niet maar die
kan op zijn achterpoten huppen,
mits boven zijn neus een koekje
hangt. Luckey en Bobby houden
van botten, alleen Lucky verstopt
ze in de heg. Daar liggen er nu
tientallen, volgens Paul die dat wel
schitterend vindt. De slimmerik, hij
is minstens even gek op die rare
honden als Renate. maar Renate is
zo gek om ze altijd uit te willen
laten..
Wil jij ook op de foto met je huis
dier, je vezameling, of je hobby
bel dan Marianne de Valck, tele
foon 946824
aan het werk gaan wanneer je geen
zin hebt, voor een schrijver heel
lastig kan zijn. Hij vertelde ook het
verhaal over hoe het volgens hem
kwam dat de dag twaalf uur duurt
Een gek verhaal waarvan hij, toen
het uit was, vertelde dat het eigehjk
een tienduizend jaar oud sprookje
van Zuid-Amerikaanse indianen
was. Kinderen stelden vragen zo
als: „Knjg je geen lamme hand van
het schrijven," (Nee, zijn hand was
getraind.) en „wat hij dacht van de
nieuwe spelling" (dat wordt moei
lijk, zei hij. „Ik hou met van handig,
ik hou van mooi") en waar hij nu
mee bezig was („met een VPRO
serie over freules die een miljoen
krijgen als ze van een heel ontdeu-
gend jonngetje een net jongetje
kunnen maken").
Na de pauze las hij een verhaal
voor uit zijn boek 'Het oog van het
paard'. Zelfs de grote mensen die
erbij waren, raakten behoorlijk on
der de indruk, zo eng en spannend
was het. Het ging over een jongen
die, nadat hij bij een ongeluk een
oog verloren had, een oog kreeg
van een dode man. Dat kan tegen
woordig. Met het oog van die man
zag de jongen het laatste wat die
man gezien had voor hij stierf.
LEUSDEN- De quarter-pipe die door enkele jongens bij de
Euro-woningen was neergezet is afgelopen zaterdagmid
dag kapot gemaakt. Hoewel iedereen het er over eens was
dat de plek bij de Dolomietendreef niet ideaal was, om als
skateboardbaan te gebruiken, is een betere plek voor de
vele liefhebbers niet gevonden. Wethouder Evelien Blom
gaf toestemming om daar voorlopig te skateboarden, zo
lang de gemeente niet beslist heeft over een eventuele
inrichting van een definitieve skateboardbaan. Deze zou
mogelijk op het terrein van de oude crossfietsbaan kunnen
komen.
LEUSDEN - 't Is opnieuw niet gelukt om kinderen van de
Valleischool en hun onderwijzer de heer C. Kooyman bij het
wegbrengen van een zeehond aanwezig te laten zijn. Ondanks
alle moeite die alle kinderen en ouders en meneer C.Kooyman
van de Valleischool gedaan hebben en nog steeds doen. Vorige
week dinsdag zijn vier leerlingen samen met meneer Kooyman
en mevrouw Couwenberg naar Pieterburen gegaan. Afgespro
ken was met Lenie 't Hart, de direkteur van de zeehondencre-
che dat zij de crèche mochten bekijken. Bovendien mocht één
kind, Marijn, en een volwassene, meneer Kooyman, met de
boot mee waarmee een aantal genezen grijze zeehonden, terug
gebracht zou worden naar de Waddenzee. Bijna een half jaar
had de hele school, maar vooral de vier kinderen en de twee
volwassenen die meemochten, daar naar uit gekeken. Toen ze
dinsdagmorgen om acht uur in Pieterburen aankwamen, kre
gen ze te horen dat de boot niet kon uitvaren. Het stormde te
veel op de Waddenzee. Natuurlijk bekeken ze de zeehonden
crèche en maakten ze er een fijne dag van, maar het was toch
een teleurstelling. Een zeehondje adopteren is niet makkelijk,
maar het lijkt nog makkelijker te zijn dan er een loslaten.
Vong jaar adopteerden de leer
lingen van de Valleischool een zee
hondje. Dat wil zeggen dat zij geld
verzamelden waarmee het verblijf
van een ziek zeehondje in de zee
honden-crèche van Pieterburen
betaald kon worden. In die tijd ging
het vooral om zeehondjes die ver
dwaald waren of hun moeder kwijt
geraakt waren. De Valleischool
adopteerde een zeehond en gaf
haar een naam; Liesje. Als bewijs
kreeg de school een officieel pa
pier.
Het geld kwam niet zomaar bij el
kaar. Een van de onderwijzers,
Cees Kooyman, liep eens m de zo
veel weken een stuk van het Pieter
pad. Het Pieterpad begmt bij de
Sint Pieter in het uiterste puntje in
Limburg en eindigt bij Pieterburen
m het uiterste noorden van ons
land. Vermoedelijk op 1 oktober
dit jaar komt Cees Kooyman daar
aan na bij elkaar bijna drie honderd
kilomer lopen. Iedere kilometer
konden de kinderen en/of ouders
sponsoren. Duizend gulden is no
dig om een zeehondje te kunnen
adopteren. Ouders en kinderen
sponsorden de wandeltocht van
Cees Kooyman, die daarvan steeds
verslag doet, zo goed dat dit jaar
een tweede hondje geadopteerd
kan worden. Tot zover ging alles
goed. Toen kwam de eerste pech
Vorig najaar brak er een nare
ziekte uit onder de zeehonden.
Vele stierven, ook Liesje. Het geld
dat de leerlingen van de Vallei
school voor haar ingezameld had
den werd gebruikt voor de gene
zing van andere zeehonden. Gees-
je van de zeehondencreche kwam
het een en ander op school vertel
len en beloofde dat vier leerlingen
en twee volwassenen een bezoek
aan Pieterburen mochten brengen.
Een kind en een volwassene zou
bovendien meemogen bij het te
rugbrengen van herstelde zeehon
den op de Waddeneilanden.
Op school werd geloot en Martin
Schönbeck (6), David Bonfrère (6),
Marijn de Ruiter (10) en Milja de
Rooy (11) mochten mee. Een twee
de lotmg wees Manjn aan als de
gelukkige die meemocht met de
boot. Daarna begon het wachten op
het moment dat er zeehonden wer
den teruggebracht en de Vallei
school werd uitgenodigd mee te
gaan. Dat duurde lang, een paar
keer gmg het op het nippertje niet
door. Het weer was te slecht, de
kinderen waren ziek of op vakantie
of de zeehonden mochten niet weg,
maar vorige week was het zover-
dachten ze.
Vorige week dmsdag vertrok
ken Marijn, David, Martin en Milja
om vijf uur 's morgens vanuit Leus
den Ze hadden de wekker gezet
op kwart over vier. Het was nog
donker toen ze opgehaald werden
door meneer Kooyman en me
vrouw Couwenberg. Als alles goed
gmg zouden ze na een bezoek aan
de crèche met een boot naar Ter
schelling varen. Daar zouden dne
kinderen en mevrouw Couwen
berg achterblijven terwijl meneer
Kooyman met Marijn in een red
dingsploeg, samen met een Au
stralische filmploeg, zou stappen
om een paar grijze zeehonden weg
te brengen. Om acht uur 's morgens
kwamen ze aan in Pieterburen. In
dat dorp kleedde meneer Kooy
man zich netjes aan voor het be
zoekhij trok onder grote hilari
teit een ....PANDA pak aan! De in
woners van Pieterburen wisten met
wat ze zagen,., eerlijk gezegd de
leerlingen van de Valleischool ook
niet.
Bij aankomst bij de zeehondencrè
che is het eerste wat de Pandabeer
te horen krijgt dat de tocht naar
Terschelling niet door gaat. Op de
Waddeneilanden staat windkracht
7, bij Pieterburen is daar niets van
te merken. Ieder kind knjgt van de
Pandabeer symbolisch ƒ250,-, zo
dat via de kinderen de zeehonden
crèche opnieuw duizend gulden
van de Valleischool ontvangt. Het
geld is bijeengebracht door de ou
ders. Dezelfde Geesje die vorig
jaar m Leusden was, liet alles zien:
De enorme grote keuken, de qua-
rantaineruimten, de aanwezige
grijze en gewone zeehonden en de
ene grote klapmuts Manjn was on
der de indruk van de enorme vries-
kist, Milja had verwacht dat het
allemaal veel groter zou zijn. In-
plaats van minstens dertig zeehon
den waren er maar 21. Dit kwam, zo
kregen ze te horen, doordat zoveel
zeehonden dood waren gegaan,
zodat er gewoon niet zoveel zee
honden, ziek of gezond, meer zijn.
Martin vond de zeehonden groter
dan hij had gedacht en David was
onder de indruk van de ziekenka
mer. Dat was de enige kamer waar
ze niet in mochten. Een zeehond
was die nacht doodgegaan en de
kamer moest nu goed schoonge-
maakt worden. Ze letten daar trou- j
wen altijd goed op de hychiene
Rond de zwembaden is een brede
witte streep aangebracht waar nie
mand op mag staan Ter voorko- I
ming van ziekten en vuil Eén grijze
zeehond had het lef de Pandabeer
een natte staart te bezorgen. Hij
lachtte zich kromveilig onder
water. Het bezoek aan Pieterburen
was leuk, maarhad zoveel leu
ker kunnen zijn.
LEUSDEN- Sjoerd Kuiper las afgelopen zaterdag een paar van
zijn verhalen voor in de bibliotheek Nieuw-Langenbeek in
Leusden-Centrum. Maar een paar kinderen waren gekomen
om de schrijver van Max Laadvermogen en andere televiese-
ries en nog een aantal andere kinderboeken te horen en om
hem vragen te stellen. Iedereen die niet geweest is, heeft wat
gemist. Zijn verhalen waren of leuk, of spannend, of sprookjes
achtig of alledrie tegelijk.
idee, want al liggend op die kus
sens, soms met je ogen dicht, kon je
pas goed luisteren. Voor de onge
veer vijftien jongens en meisjes die
er waren, vertelde Sjoerd Kuiper
iets over zijn boeken, over zichzelf
en over zijn schnjver zijn. Dit laatste
deed hij door middel van een gek
gedicht waaruit bleek dat vooral
LEUSDEN - Het vermoeden bestaat dat een groot aantal inwo
ners van Leusden aanstaande zaterdag piraat zal blijken te
zijn. Uit meestal betrouwbare bron hebben wij vernomen dat de
heer Kohlmann, over het algemeen een gerespecteerd speel
goed-winkelier in winkelcentrum de Hamershof, aanstaande
zaterdag zijn ware aard zal tonen door zijn ene oog te verber
gen achter een ooglapje. Of de heer Kohlmann als piraten-
hoofdman een houten poot blijkt te hebben moet afgewacht
worden.
De mogelijke aanwezigheid van
piraten in Leusden is het gevolg
van het uitroepen van zaterdag 6
mei tot 'Nationale Piraten Dag'. Alle
kinderen die piraat zijn. of dit wil
len worden of zich tot het piraten-
dom aangetrokken voelen, kunnen
zaterdag vanaf half twee in de
speelgoedwinkel een schatkaart
komen halen. Wanneer zij tenmin
ste als piraat, zeerover of kaper
herkenbaar zijn. Een in deze krant
niet nader te noemen bende, met
een nest in Grootegast, heeft deze
schatkaarten samengesteld in de
hoop en het vertrouwen dat ir,
Leusden gasten wonen die hun be
doelingen kunnen begrijpen. De
schatkaart leidt tot vele kleine
schatten, bestaande uit, kostbare,
leg(i)ostenen en een reis naar het
hoofdkwartier van de organiseren
de piraten in Billund, Denemarken,
waarvan uit zij heersen. Zij beschik
ken daarvoor smds kort over pira
tenschepen, eilanden, en piraten-
nesten compleet met echt schieten
de kanonnen, afschrikwekkende
haaien en schatkisten vol gouden
dukaten. Het is de bedoeling van
het hoofdkwartier deze te verove
ren met verlies van zilveren florij
nen. Zaterdag 6 mei zal, voor wie dit
niet begrijpt, alles duidelijk wor
den.
De mensen van de twaalf-en-
halfjarige bibliotheek in Leusden
hadden op de Nederlandse Biblio-
theekdag van 22 apnl stoelen
klaargezet voor alle kmderen die
naar Sjoerd Kuiper zouden komen
luisteren of met hem wilden praten.
Vooraan lagen een paar kussens.
Vooral dat laatste bleek een goed
Marijn de Ruiter overhandigt Lenie van 't Hart de cheque van de sponsors
Van feester Kooyman.
