Je moet een sterk hart hebben" Asperges nog smakelijker door nieuwe kookmethode Lisiduna in Slagharen leusder krant: Aanrijding Alberts corner verbouwd eusdense rijschool Van der Heyden bestaat 25 jaar Bavoort introduceert 'Sous-vide' Modeshow in de Hamershof ar.Cij n e een| ia Mt rte alk; <en( >ns, 9,90. WOENSDAG 10 MEI 1989 zakennieuws 13 De auto is de laatste tientallen jaren uitgegroeid tot verre weg het meest populaire vervoermiddel van een groot deel van de Nederlandse bevolking. Technologische en economische ontwikkelingen brachten de heilige koe van de Westerse samenleving binnen het bereik van vrijwel iedereen. Die ontwikkeling had echter ook zijn schaduw zijden. Het werd (en wordt) steeds drukker op de wegen, waardoor een sterke regulering van het wegverkeer nood zakelijk werd. Maar ook het mechaniek in de voertuigen zelf werd ingewikkelder. Naast een goede regelgeving, om het verkeer in goede banen te leiden, werd ook aan de opleiding van de gemotoriseerde deelnemer aan het ver keer derhalve steeds hogere eisen gesteld. Waar vroeger een afgelegen boerenzandpaadje voldoende was om de eerste beginselen van het autorijden onder de knie te krijgen, is nu een langdurige opleiding noodzakelijk. Leusdenaar Fop van der Heyden heeft een deel van die ontwikkelingen van nabij meegemaakt. Afgelopen zater dag vierde Van der Heyden het 25-jarig bestaan van zijn auto-rijschool, een rijschool die hij samen met zijn vrouw Nel opbouwde. Samen met dochter Yvonne, die voorbe stemd lijkt de zaak van haar vader mettertijd te gaan overnemen, bouwden Fop en Nel aan een gezond bedrijf, waar 13 instructeurs, full-time of part-time, momenteel emplooi vinden. Gezamenlijk bestieren zij een vloot van elf auto's en motoren, terwijl Van der Heyden daarnaast beschikt over een eigen opleidingsruimte voor de theorie lessen. Daan Bleuel zocht de jubilaris op en keek met Van der Heyden terug op 25 jaar lessen in wellevendheid in het verkeer. Hij leerde dat instructeurs over een sterk hart dienen te beschikken. Maar ook dat er genoeg te lachen valt onderweg en dat Van der Heyden zijn vak nog steeds met veel plezier uitoefent: „Ik wou dat het weer maandag was, dan kon ik er weer tegenaan", aldus Van der Heyden vrijdagavond, als het gesprek plaatsvindt. Een verhaal over tropenjaren achter, maar vooral naast het stuur. jubilerende rijschoolhouder Fop van der Heyden met zijn vrouw Nel en dochter Yvonne. EUSDEN - De wieg van rijschool Van der Heyden stond in een tje aan de Ganskuil in Amersfoort, waar een Opel („een ekord, geloof ik") en een als kantoor ingericht slaapkamertje pijlers vormden, waarop het jonge bedrijf was gegrondvest, ife schrijven het jaar 1964. Een rijles kostte in die dagen nog |een vijf gulden. Van der Heyden herinnert zich in ieder geval en kennismakingsaanbieding van 10 lessen voor 47,50. Maar een auto kostte in die dagen ook veel minder. Een levertje kocht je al voor nog geen vierduizend gulden". De »by groeide echter zeer voorspoedig en binnen een jaar of Irie zwaaide Van der Heyden de scepter over een wagenpark an veertien auto's en een aantal instructeurs. Via de Flores- anhof in de Amersfoortse nieuwbouwwijk Schuilenburg ,daar kregen we zelfs de beschikking over een garage"), Sleek het gezin Van der Heyden, op zoek naar meer woonruim- en groen, neer in het Leusdense en wel in 1973, het jaar van Ie oliecrisis en de autoloze zondagen. „Daar hebben we inder- aad een tik van meegekregen. In Leusden reden we op dat noment nog maar met zes auto's." Inmiddels groeide het bedrijf weer naar elf lesauto's en werd ifgelopen zaterdag het 25-jarig bestaan van de rijschool op Jassende wijze gevierd. ei Fop van der Heyden begon zijn amere als rijschoolhouder hal- ïrwege de jaren zestig. De toen malige beroepsonderofficier in het leger („ik was gelegerd m de Wil lem 3 kazerne. Een belangrijke plaats in mijn leven, want later keerde ik daar terug, toen de CBR- examens daar werden afgeno men") begon met autonjlessen te geven in de avonduren en de weekeinden. Niet veel later, een klem half jaar om meer precies te zijn, zette Van der Heyden een punt achter zijn militaire loopbaan, om zich volledig aan de auto-opleidin- gen te wijden. „Ik vond het leuk om met mensen om te gaan en dat kon ik met dit werk goed combineren". Om zich op het gebied van de nj-opleidmgen te bekwamen, volg de Van der Heyden een groot aan tal cursussen. „Ik ben begonnen met de Vamor-opleiding, een cur sus die vier maanden duurde. Daarvoor moest ik twee keer in de week naar Utrecht Twee jaar later deed ik de cursus 'Methode van Instructie' (MI) en in de jaren die daarop volgden heb ik alle appli- catiecursussen die er waren ge daan om mijn kennis op peil te houden. Ik ben zelfs naar de Peda gogische Academie in Middelburg geweest, waar een speciale oplei ding voor verkeersdocent werd gegeven. Voor zover ik weet, was dat de enige opleiding m zijn soort m Nederland." Van der Heyden startte zijn loop baan in een Opel „Dat was een Rekord, als ik mij met vergis. In ieder geval was het een wagen met dne versnellingen en een vaste voorbank Ik herinner me dat nog goed, want als je een kleine leer ling had, moest de hele bank naar voren. Dan kwam je als instructeur met een normaal postuur helemaal opgefrommeld te zitten. Dat was niet altijd even prettig." VERANDERINGEN Tegenwoordig njdt de rijschool echter met hypermodern mate rieel, dat doorgaans geen erg lang leven beschoren is. Na een jaar worden de auto's meestal vervan gen. „Maar dan hebben ze er ook 80 tot 100.000 kilometer opzitten", legt Van der Heyden uit. „Op dit moment is dat inruilen een pro bleem De markt van tweedehands auto's is namelijk verzadigd en je knjgt dan een slechte prijs. Ik merk trouwens wel eens hoe er in be paalde kringen m de automobiel- branche gewerkt wordt. Laatst werd ik door iemand gebeld, die kennelijk een auto van mij had ge kocht, met 40.000 kilometer op de teller. Nou, dat kan dus niet. Zo'n auto, die er na een jaar natuurlijk nog voortreffelijk uitziet, is dan waarschijnlijk bij een malafide han delaar terecht gekomen, die 'm verkoopt met het bekende verhaal van het oude vrouwtje, die er nooit m reed." Na een kwart eeuw in de nj- schoolwereld heeft Van der Hey den het nodige zien veranderen. Van der Heyden: „Als je vroeger een beetje auto kon njden, was het al goed. Gelukkig is dat allang niet meer zo en worden er hoge eisen gesteld aan de instructeurs. Het beeld van 'Als je niks kan, kan je altijd nog rij-instructeur worden' is allang achterhaald. Bovendien is het accent in de opleidingen duidelijk verschoven. Vroeger was de bediening van het voertuig het meest belangrijke, te genwoordig gaat de meeste aan dacht uit naar het ontwikkelen van verkeersinzicht; de mogelijkheid om te anticiperen op situaties die zich in het verkeer voordoen. Het duurt tegenwoordig ook veel lan ger om leerlingen op te leiden. Vroeger kwam je met 20 lessen een heel emd, tegenwoordig heb je al gauw 25 tot 40 lessen nodig." „Maar ook het materiaal is sterk verbetert. In mijn begintijd was de dubbele bediening van de auto ze ker met vanzelfsprekend. Als de handrem maar in 't midden zat, was het al gauw goed." „Het motor-onderwijs is ook sterk verbetert de laatste jaren. Met name de komst van het inter com-systeem, waardoor je draad loos m verbinding kan staan met de leerling is van wezenlijke beteke nis geweest. Daardoor kunnen we nu ook meerdere leerlingen tege lijk lessen en ze direct aanwijzin gen geven." LEERLINGEN „Het liefst hebben wij een leer ling die nog van niets weet We krijgen vaak mensen die al met vader, moeder of vnend hebben geoefend, maar die moet je vaak meer afleren, dan dat je ze iets leert." - Nu we het toch over leerlingen hebben: is er verschil tussen man nelijke en vrouwelijke automobi- hsten9 Van der Heyden: „Dat is moeilijk te zeggen. Maar ik denk dat er toch wel globale verschillen aan te wij zen zijn. Een vrouw heeft achter het stuur niet de neiging zich te willen bewijzen. Een man heeft dat veel meer Die wil stoer doen. Dat kun je ook aan je leerlingen merken. Er is een reclameslogan van een verze keringsmaatschappij, geloof ik, dat zegt: 'De heer in het verkeer is vaak een vrouw'. Ik denk dat daar wel een kern van waarheid m zit. Nu is het natuurlijk ook zo dat er relatief gezien veel meer mannen op de weg zitten dan vrouwen. De kans dat een 'onbeleefde' automobilist m dat geval een man is, is dan ook groter. Maar ik denk toch dat vrou welijke bestuurders over het ge heel genomen meer attent zijn." Het vak van nj-instructeur is vol gens Van der Heyden een zware baan. Van der Heyden: „Om meer- door Daan Bleuel dere redenen denk ik dat er mak kelijker baantjes te vinden te zijn dan nj-instructeur. Ten eerste werk je vaak op ongelukkige tijden 's Morgens vroeg en 's avonds laat, maar ook op feestdagen. En dat is logisch, want je leerlingen moeten het lessen vaak combineren met een baan. Dat betekent lessen bui ten kantooruren. En de leerling die altijd 's avonds laat njdt, m het don ker, wil op een feestdag weieens overdag rijden. Logisch." ZWARE BAAN „Daarnaast is het ook geestelijk een zware baan. Je kan je namelijk geen moment permitteren niet op te letten. Je hebt met alleen met een onervaren chauffeur te maken, maar ook met anderen. De leerling kan het wel goed doen, maar ande re verkeersdeelnemers maken ook fouten. Je moet als instructeur over een sterk hart beschikken, dat is me wel duidelijk geworden" - Gaat er weieens iets goed fout9 Ik bedoel, gebeuren er nooit eens ongelukken9 Van der Heyden „Natuurlijk wel. al is het mij nog nooit gebeurd dat het onze fout was. Maar ik heb het weieens mee gemaakt. Bijvoorbeeld die keer op de Hessenweg Voorbij Stouten- burg in de richting Amersfoort, zit daar in een bocht een bruggetje in de weg. Daar ben ik een keer met een leerling frontaal geramd door een auto, die daar met hoge snel heid overheen stoof. Gelukkig geen persoonlijke ongelukken, maar de auto's waren total-loss." - En de leerling had een trauma? „Nou, het meisje, het was een meisje, was zich natuurlijk wel naar geschrokken. Bovendien zat ze ook nog vlak voor haar examen. Ik heb haar dan ook meteen de volgende dag weer opgehaald, om de draad zo snel mogelijk weer op te pakken. En hoewel het meisje een week later tijdens het afrijden nog zat te bibberen van de zenu wen, heeft ze haar rijbewijs wel meteen gehaald. En dan kun je toch tevreden over jezelf zijn." PROEFEXAMEN - Je hoort nog wel eens zeggen dat een rijschoolhouder een leer ling langer laat lessen dan strikt genomen noodzakehjk zou zijn Je zou kunnen zeggen als een melk koe. Knjgt u dat soort opmerkmgen ook? En wat doet u daar dan mee9 Van der Heyden: „Natuur lijk horen wij dat soort geluiden ook Maar ik bestnjd dat dat waar is. Er is geen leerling, in ieder geval zeker bij ons met, die langer lest dan noodzakelijk is. Ten eerste niet, omdat ik genoeg leerlingen heb. Ik hoef iemand niet langer vast te houden om financiële redenen. Maar vaak worden dat soort op merkmgen ook gemaakt vanuit een misplaatste zelfoverschatting. Als er eens een keer een les vlekke loos verloopt, denkt de leerlmg al gauw 'ik ben er'. Wij lossen dat als volgt op. Als iemand vmd dat zijn examen moet worden aange vraagd, laat ik ze eerst een proef- examen doen. Vaak komt men er dan zelf wel achter dat de tijd nog met rijp was. Maar je moet ook met vergeten dat je als njschoolhouder ook zakt, als een leerling zijn exa men met door komt. Het is voor een njschoolhouder net zo goed een erezaak om zoveel mogelijk leer lingen in éen keer dat papiertje te laten halen. Dus vraag je een exa men met eerder aan dan wanneer we zelf denken dat een leerling daar aan toe is." En wat dat betreft zit het bij Van der Heyden kenne lijk wel goed. De school scoort bo ven het landelijk gemiddelde, al vindt Van der Heyden die informa tie alleen voor zichzelf belangrijk PLASJE Van der Heyden blijkt na vijfen twintig jaar njlessen over een schat aan anekdotes te beschikken. Din gen, die door de jaren heen zijn blijven hangen. Zoals die keer met die mevrouw, die na het examen de auto niet meer uit wilde. Van der Heyden. „Daar heb ik achteraf veel schik om gehad, maar het was voor die mevrouw nogal een genante situatie. Wat wil het geval"3 Eén van mijn leerlingen keert na haar exa men terug bij de Oranjeboom, waar toen het CBR zetelde, maar is door de examinator met geen mogelijk heid meer te bewegen de auto uit te gaan. Ze wilde perse mij spreken Afijn, ik naar die auto toe. maar ook tegenover mij weigerde ze de auto te verlaten. Ze vroeg alleen of ik haar jas, die ze voor het examen m het café had neergehangen, wilde halen. Wat bleek? Ze had het van de zenuwen onderweg in haar broek gedaan en ze had de jas nodig om dat te verbergen. Ze was overigens wel geslaagd" Nel van der Heyden, die hoort dat wij dit soort herinneringen aan het ophalen zijn, kan ook een duit in het zakje doen: „Het is mij weieens overkomen dat een leerling, het was in dit geval ook een vrouw, ineens tijdens het rijden het stuur losliet en onder het dashboard wegdook. Ik schrok me een hoedje en greep m. Toen we later stilston den en ik haar vroeg waarom ze dat in hemelsnaam deed kwam de aap uit de mouw. Ze had stiekem rijles genomen en dat mocht memand verder weten. En wat gebeurt er? Tijdens het rijden zag ze ineens haar zuster op een fiets aan komen njden en daar probeerde ze zich voor te verbergen Toen ze later haar rijbewijs had, hebben we dat ook met veel misbaar aan de buurt kenbaar moeten maken. En dat was toch wel leuk." „En dan heb je ook nog de men sen, die altijd gefietst hebben", vult Van der Heyden zijn vrouw aan. „Die willen bij het afslaan nog wel eens onverwacht hun hand uitste ken Ik heb op die manier regel matig een klap voor mijn hoofd gehad." VRIENDSCHAPPEN Na het ophalen van deze herin neringen neemt het gesprek weer een seneuze wending als Fop van der Heyden opmerkt dat er met veel leerlingen een hechte band ontstaat: „Ik kom nog dagelijks leerlingen tegen, die jaren geleden bij mij gelest hebben. En altijd wordt er gezwaaid. Dat vmd ik leuk. Er ontstaan zelfs hechte vriendschappen". Als om de woorden van Van der Heyden te onderstrepen, gaat op dat moment de bel en staat er een mevrouw in de hal met een bloem- stukje in de hand. Omdat ze kenne lijk in de min aan het werk geweest was, verontschuldigt ze zich snel en vertrekt na de bloemen te hebben afgegeven. Als de vrouw weer weg is zegt Van der Heyden: „Kijk, dat was nou een oud-leerling van me, waar we bevriend mee zijn ge raakt" Fop van der Heyden heeft na 25 jaar nog steeds veel plezier in zijn vak: „Ja, ik hou ervan om met men sen te werken. Vooral de jongelui Er wordt vaak gezegd, dat de jeugd tegenwoordig lastig is. Nou, ik ben het daar absoluut met mee eens. Ze zijn wel vrijer geworden. Maar dat vind ik geen enkel probleem. Ze zeggen tegenwoordig tegen je wat ze ervan vinden en van mij mogen ze. Vroeger waren het veel meer ja-knikkers en dat hoeft voor mij met." „Het kenmerkende van tegen woordig is het gebruik van die stopwoordjes 'SHIT' en dat soort dingen, als het met loopt zoals het zou moeten. Prachtig! En het geven van theorielessen vmd ik ook heer lijk. Zo'n man of twintig voor je, die naar je luisteren. Als ik voor zo'n klas sta groei ik, werkelijk waar. Maandag moeten er weer zestig op voor hun theone-examen. Ben ik weer hartstikke trots als ze alle maal geslaagd zijn." VERTROUWEN 'Vertrouwen' en 'kwaliteit' zijn volgens Van der Heyden sleutel woorden voor het succes van de rijschool. „De mensen moeten ver trouwen m je hebben. En kennelijk hebben ze dat, anders hou je het geen 25 jaar vol. Ik heb in die kwart eeuw heel wat collega's zien gaan en komen. Maar alles staat of valt met een goed team van instruc teurs. En wat dat betreft heb ik absoluut geen klagen gehad de af gelopen jaren." „En verder heb ik de afgelopen jaren hele gezinnen les gegeven. Kreeg ik eerst de vader en de moe der en jaren later de kmderen. Ik denk dat dat toch een graadmeter van kwaliteit is. De mensen komen bij je terug, er is een vaste klanten kring." „We proberen onze leerlingen dan ook iets extra's te geven. We proberen ze zo op te leiden, dat ze niet alleen zo snel mogelijk dat pa piertje halen, maar ook dat het vol wassen deelnemers aan het weg verkeer zijn als ze bij ons vandaan komen. Zo gaan we elke twee maanden met alle auto's en dne leerlingen per auto op een grote tocht. We njden dan over de snel weg naar Ede-Wageningen, zodat ze ook eens op een vreemde weg rijden. Dan gaan we een vreemde stad in, Arnhem, en dat is extra moeilijk. Ook voor ons, trouwens. Wij zweten op die dagen vaak har der dan de leerlingen." „In Arnhem gaan we het drukke centrum in, waar het met die trol leybussen extra moeilijk is. We 'ne men' dan ook een parkeergarage en rijden vervolgens naar de Velu- we. waar we de Posbank over gaan. Daar krijgen leerlingen vast een indruk hoe het in de bergen rijdt, met haarspeldbochten en zo." „Daarnaast gaan we met een groep gevorderde leerlingen zo nu en dan naar Amsterdam of Rotter dam Voor hun examen is dat met echt nodig. Die worden allemaal hier in de omgevmg afgenomen. Maar voor de kwaliteit van de op leiding maakt het wel uit of je dat soort dingen al eens gedaan hebt, denken wij." FEESTJE Het gesprek met de jubilaris loopt ten einde. Fop en Nel van der Heyden bereiden zich voor op een feestje, dat zaterdags in Soest zal plaatsvinden. De instructeurs van Van der Heyden hebben hun werkgever die dag een warm ont haal bereid, door ze in een echte Volkswagen Kever op te heden. In Soest krijgen Fop en Nel van him instructeurs een cadeau, dat ze heel duidelijk zien als een te ken van waardering voor hun 25-jarige arbeid: „We hebben een fantastisch team. En dat is zo be langrijk in dit vak. (door Gerard Trebert) LEUSDEN - Wat is 't verschil tussen een asperge en een asper ge? Het antwoord lag dezer dagen op het bord in restaurant Bavoort, waar maitre Dick Hemeltjen een smakelijke demon stratie gaf van een uit Frankrijk afkomstige nieuwe kookme thode. In Noord-Limburg is juist in deze dagen een begin gemaakt met de meuwe oogst van asperges. Binnen het totaal assortiment van vader landse groentesoorten is de asper ge nog altijd redelijk exclusief, dit vanwege de korte penode van „steken". Na de derde week is het absoluut afgelopen en dan is het voor de Lefhebber van de verse asperge weer wachten tot volgend jaar. Chef-kok Hemeltjen legt uit dat het door de meuwe, door hem thans toegepaste methode van zo genaamd sous-vide koken moge lijk is de penode van het serveren van verse asperges aanzienlijk te verlengen. De methode is geba seerd op een proces, waarbij het produkt „gaart" in een speciale, vacuum-getrokken zak van twintig vliesdunne laagjes plastic. Het sous-vide koken gaat als volgt in zijn werk. De groente, in dit geval dus de asperge, wordt panklaar gemaakt en in de zogenaamde kookzak gevacumeerd, eventueel met toevoegmg van ingrediënten naar smaak. Daarna gaat de groente in een steamer en wordt gaar gestoomd bij een temperatuur tussen de tachtig en vijfennegentig graden. Zowel door dit pasteunsatieproces als de wijze van (vacuum) verpak ken blijven vrijwel alle vitamines en smaakstoffen behouden. De speciaal ontwikkelde zak heeft er voor gezorgd dat geen enkele overdracht plaats vond van smaak- of reukstoffen op het produkt. In tegenstelling tot de conventio nele wijze van asperges koken in water gaat niets van de geur en smaak van de asperge verloren. Het bewijs daarvan werd door de chef-kok van Bavoort geleverd: de sous-vide asperge won het qua smaak en geur glansrijk van de traditioneel gekookte. Bavoort is een van de weinige restaurants, waar de methode wordt toegepast Daartoe was een investering nodig van rond zesentwmtig mille. „Maar het loont," aldus de trotse en en thousiaste maitre, „want ook vlees kan na snel te zijn aangekleurd in hete olie worden gevacumeerd en in de steamer laten gaar gestoomd. Zo kunnen bijvoorbeeld zo'n zestig tournedos gelijktijdig worden ge serveerd in de kortst mogelijke tijd. Belangrijk voor het benutten van de daluren in de keuken, want op deze wijze kunnen voorraden voedsel voortreffelijk worden voorbereid." LEUSDEN - Matenele schade was het gevolg van een ongeval, waar bij een automobilist de controle over zijn voertuig kwijt raakte. De man reed zaterdagnacht, rond 2.00 uur, te hard door een bocht bij de Benedictijnenhove, waarna hij in de struiken tot stilstand kwam. Vol gens de politie was er sprake van een beoordelmgsfout van de be stuurder en was er bijvoorbeeld geen alcohol in het spel. Het voer tuig en de gemeenteperken liepen schade op. Er deden zich geen per soonlijke ongevallen voor. LEUSDEN - In de afgelopen weken is het interieur van AC restaurant Oud Leusden vernieuwd en opgeknapt. Ter gelegenheid van de afronding van deze verbouwing knjgen gasten op vrijdag 12 mei een gratis welkomst drankje en een attentie. LEUSDEN - Een aantal winkeliers in De Hamershof houdt vrijdag 12 mei een modeshow in de open lucht. De Brouwenj, de overdekte passage in het winkelcentrum, vormt het decor voor een show, waaraan de damesmodezaken De Ster, First Lady en 't Klere winkeltje, de herenmodezaken Adam en Bootsman, de schoenenzaken 't Panterhuis en Modena, opncien Groeneveld, jeugdmodezaak Ot en Sien, sporimodezaak Pim Berghui zen, handwerkwinkel De Creati- que en juwelier Teunissen hun me dewerking zullen verlenen. Man nequins van het Zutphense model lenbureau Visage zullen die dag dne shows geven, waarin delen van de colecties van genoemde winkeliers worden getoond. Elke show bestaat uit negen ronden, waarin steeds een bepaald thema als Leitmotiv wordt gehanteerd. De shows beginnen om 13.30 uur, 15.30 uur en 19.00 uur USDEN- Leusdenaren, die het afgelopen weekeinde benutten voor een bezoek aan ponypark Slagharen, zijn eihcht een goede bekende tegen het lijf gelopen De muziekvereniging Lisiduna was namelijk uitgenodigd m pretpark haar kunsten te vertonen. Het gastorkest uit Leusden verzorgde een aantal optredens en werd na °op hiervoor beloond met een herinneringsbokaal Vorig jaar bleken de optredens van orkesten en zanggroe- m het ponypark een succes, waardoor er besloten werd dit seizoen met die activiteiten door te gaan. In de P van het seizoen zullen meer dan 100 orkesten naar het ponypark komen om daar optredens te verzorgen.

Historische kranten - Archief Eemland

Leusder Krant | 1989 | | pagina 13