„Respect voor individu staat bij mij voorop"
al
Jwf :it
Buurt wordt weer tot leven gebracht
Nieuwe direkteur van 't Hamersveld
OVbank
geeft
de hoogste
spaarrente.
„„Ik vind het een goed teken wanneer ouderen
manifest zijn en zich uiten. Daarbij past geen klemerend
bestuur, maar een flinke volwaardige discussie".
Bewoners in Leusden-Zuid knapten speelterrein op
'Joggers'
geslaagd
OV bank
WOENSDAG 7 JUNI 1989
plaatselijk nieuws
11
schutte, plek te wonen."
GROENHOUTEN
Van de ingezonden brieven die
naar aanleiding van zijn benoeming
naar deze krant werden gestuurd
en die te maken hebben met de
problemen bij de serviceflats van
Groenhouten, is de heer de Bruyn
niet onder de indruk. „Het lijkt mij
dat de emoties bij de bewoners van
de serviceflats opgelopen zijn.
Daar zal een reële oplossmg voor
gevonden moeten worden. Het
conflict is zover ik het nu kan bekij
ken ontstaan over afspraken die
niet gemaakt zijn, niet goed ge
maakt zijn of met tot ieders tevre
denheid zijn nagekomen. Het ver
schil van merung moet terug te
brengen zijn tot een zakelijk ver
schil, waarvoor een oplossmg te
vinden moet zijn." De heer De
Bruyn wekt de indruk vol vertrou
wen uit dit zakelijk verschil te kun
nen komen zonder dat emoties
hem zullen raken. „Het positieve
van de controverse met de bewo
ners van de flats, vind ik dat deze
ouderen zich zo duidelijk uiten. Het
is een heel goed teken dat ook
ouderen tegenwoordig zo manifest
zijn. Ik ben voor een volwaardige
discussie. Daarbij hoort geen klei
nerend bestuur, maar wel een pitti
ge gedachtenwisseling waarbij be
slissingen genomen kunnen wor
den vanuit ieders verantwoor
delijkheid."
PVDA
Zodra de heer De Bruyn zich in
Leusden heeft kunnen nestelen zal
hij zeker naar nevenaktiviteiten op
zoek gaan. „Ik moet altijd iets heb
ben naast mijn werk. In Dordrecht
was ik vooral op maatschappelijk
terrein aktief, bij de NVSH en in de
politiek bij de PVDA. Bij de PVDA
was ik afdelingssecretans van het
bestuur en fractiemedewerker. Of
ik hier in Leusden voor de PvdA
aktief zal worden kan ik nu nog met
zeggen. Zeker is dat ik iets zal zoe
ken dat bij mijn intresses aansluit.
Echt sportief ben ik niet. Zeilen en
fietsen doe ik graag, maar het komt
er met vaak van. Ik ben nogal een
individualist."
iffri. lil
Welke spaarvorm u ook
kiest, bij OV bank krijgt u altijd
de hoogste rente Waar krijgt u
bijvoorbeeld op een deposito
rekening op vaste termijn met
maandelijkse rentebetalingen
een rente van 6,75%?
RENTE
OTSPVAR-
REKENINÜEN
TUT
De bank met de vriendelijke rente
OV BANK' N V ZONNEHOF 1,
(HOEK UTRECHTSEWEG)
3811 NC AMERSFOORT TEL 033-644340
jjUSDEN - „Mijn overtuiging is dat je mensen moet nemen
oals ze zijn. Ik heb geen neiging om corrigerend op te treden
egenover bewoners of personeel. Ik wil graag iedereen in zijn
igen waarde, met eigen verantwoordelijkheden laten, met
espect voor de individuele mogelijkheden," aldus de nieuwe
[irekteur van verzorgingstehuis 't Hamersveld, de heer J.W.G.
Ie Bruyn (46). Uitgangspunten die geen verbazing wekken bij
>en ieder die weet vanuit welke achtergrond de heer De Bruyn
tot deze functie in Leusden gekomen is. Hij is jarenlang onder-
jzer en direkteur geweest van Montessorischolen in Bussum
Huizen. De daarbij gehanteerde benadering heeft duidelijke
iren nagelaten.
)e heer J.W.G. de Bruyn moet ie-
nand zijn die van organiseren
ioudt. Als onderwijzer op een
dontessonschool in Bussum werd
lij door ouders uit de nieuwbouw
wijken in Huizen verzocht mee te
werken aan de oprichting van een
fontessori-basisschool in Huizen.
1968 werd hij direkteur van de
lieuwe school. In 1972 ontstond de
>ehoefte aan een tweede Montes-
inschool in het snelgroeiende
luizen en werd een tweede kleu-
erschool geopend. Eén jaar later
rs deze uitgegroeid tot basis
school, opmeuw met de heer De
iruyn als direkteur. Twee jaar later
ierhaalden zich de aktiviteiten en
iterd in 1976 de derde kleuter-
men in zo'n bejaardenoord, zoals
het toen nog genoemd werd, af
speelde. In die tijd, ik spreek over
1976-1977 maakten de bejaar
denoorden stormachtige ontwik
kelingen door. De eerste indicatie
commissies ontstonden als gevolg
van een veranderde houding. Be
jaardenhuizen konden met langer
'pensionhuizen' zijn, maar werden
verzorgingshuizen, waarin niet ie
dereen die wilde recht op een
plaatsje had. Het eerste vermoeden
van de grijze golf die er aan kwam
en de mogelijke gevolgen die dit
kon hebben, ontstonden. In die
veranderende visie was ik geïnte
resseerd. Gewoon om mijn markt
waarde te toetsen, solliciteerde ik
naar de functie van direkteur van
een verzorgingstehuis in Dor
drecht. En daar werd ik aangeno-
over hoe mensen zouden moeten
zijn. Ik beschouw iedereen als een
volwaardig mens en benader ze
dienovereenkomstig."
In Dordrecht werd de heer De
Bruyn direkteur van een bejaar
dencentrum met 218 bewoners; „Ik
spreek nooit over bedden. De
mensen zijn belangrijk." Zijn nieu
we functie vereistte de nodige stu
dies, welke zo te horen voortva
rend werden aangepakt. „Ik heb
twee jaar gestudeerd aan de LSOB;
de Landelijke Stichting Opleidin
gen Bejaardenzorg. Sinds 1980 was
ik behalve leerling daar zelf zeven
jaar docent voor de vakken organi
satie en personeelsbeleid. Daar
naast volgde ik part-time manager
cursussen en opleidingen en hield
ik mij op verschillende manieren
intensief bezig met zelfstudie."
ONTWIKKELINGEN
De hele sector van ouderenzorg
hield en houdt hem nadrukkelijk
bezig. „Er verandert enorm veel
rondom de ouderenzorg. Als ge
volg van de financiën waarmee je,
ondanks de bezuingingen die sinds
'83-'84 constant aan de gang zijn,
moet zien uit te komen. Waarbij het
opnamebeleid alleen maar kosten-
verzwarend werkt. In toenemende
mate vragen de ouderen die bij ons
kunnen komen, zorg. In afnemende
school en in 1977 de bijbehorende
lagere school geopend. „Na de
Sart van de derde school was de
uitdaging in het onderwijs er voor
mij af," verklaart de kersverse di-
ieheur van verzorgingshuis 't Ha
mersveld. „Ik vroeg mezelf af of ik
rog in het onderwijs wilde blijven."
Het opnchten en leiden van nieuwe
scholen vereist veel management-
kunde en -inzicht en daar voelde
de heer de Bruyn zich meer toe
aangetrokken. Hij betwijfelde of
een overstap naar het middelbaar
onderwijs, de meest gebruikelijke
stap voor mensen in zijn situatie,
hem daarom zou bevredigen.
„Mijn vrouw was en is al jaren
lang werkzaam in het bejaarden-
werk. Zij was avondhoofd in een
verzorgingstehuis in Huizen. Op
die manier was ik op de hoogte van
veel van wat zich achter de scher-
VERSCHIL
„Het verschil tussen een direkteur
van een basisschool en een direk
teur van een verzorgingstehuis
voor bejaarden, is met zo groot als
men zou kunnen denken. Het zijn
allebei vooral managerfuncties.
Het grootste verschil zat in de ge
hanteerde hiërarchische structu
ren. In het onderwijs staat het per
soneel op gelijk niveau. De hiërar
chische verhoudingen zijn nage
noeg horizontaal In een verzorgin-
stehuis heb je vele lagen: afdelings
hoofden, stafpersoneel, bedienend
en verzorgend personeel m ver
schillende linies. De kinderen op
school zag en zie ik als mensen met
individuele mogelijkheden. Bij de
ouderen is dat hetzelfde. Ik heb
geen verwachtingen of ideeën
mate functioneren de bewoners
zelfstandig. De gemiddelde bewo
ner in een Nederlands verzor
gingshuis is tegenwoordig 82,5 jaar
oud. Dat heeft duidelijke gevolgen
voor de noodzakelijke houding,
vakkennis, vaardigheden en zorg
van het personeel, gevolgen ook
voor de samenstelling en daarmee
de sfeer en leefbaarheid van de
bewoners. Enerzijds betekent dit
dat het personeel onder een steeds
grotere druk komt te staan, er meer
zorg gevraagd wordt, hoewel de
bewoners geen patiënten zijn en
ook met als zodanig behandeld mo
gen worden. Wie ouder wordt m
een rolstoel is geestelijk met min
der valide. Een derde punt waar
door de functie van verzorgingste
huizen nog steeds aan het verande
ren is, is het toenemende aantal
dementerende bejaarden. Op dit
woners te groot is. Als leidingge
vende sta je dan te ver af van de
bewoners. Ook onderlmg is zo'n
groot huis geen goed zaak. In grote
verzorgingshuizen zijn de bewo
ners vaak eenzaam, het huis en de
bewoners zijn niet meer te over
zien. 't Hamersveld heeft een ple
zierige grootte. Niet te groot en met
te klein. Met genoeg mogelijkhe
den voor medewerkers en bewo
ners, zowel organisatorisch als in
kwalitatief opzicht. Bij hele kleine
huizen is weer te weinig mogelijk
door een te kleine financiële arm
slag."
In Leusden verwacht de heer de
Bruyn vooral organisatorisch zijn
stempel te kunnen drukken. „Daar
bij zal ik veel delegeren, waardoor
de staf een groot aantal zaken zelf
standig zal kunnen uitwerken. Bij
het beleid zullen zoveel mogelijk
ogenblik geldt het gegeven dat in
Nederland gemiddeld 10 procent
van de bewoners in verzorgingste
huizen geestelijk minder valide is.
Ik heb begrepen dat dit hier in
Leusden meevalt en dat we kunnen
rekenen op uitstekende samen
werking met Lisiduna, maar in het
westen van het land ligt het per
centage geestelijk minder valide
bewoners vaak veel hoger. Ook in
Dordrecht."
LEUSDEN
Leusden irok de heer de Bruyn, en
zeker zijn vrouw, om verschillende
redenen. „In de eerste plaats komt
mijn vrouw uit Woudenberg. Zij
verlangde terug naar de omgeving
waar ze geboren is. Ik beschouw
Leusden als mijn laatste werkwis-
seling. Bovendien trekt een plaats
als Leusden mij. Het lijkt mij een
plaats die te vergelijken is met Hui
zen of met Maarssen, waar ik van
daan kom. Een klein percentage
autochtonen en veel meuwe men
sen. In vergelijking met het huis in
Dordrecht heeft Leusden minder
bewoners, 92 tegen 218. Daar staat
tegenover dat hier meer aanleun
woningen en de seviceflats bijho
ren. Ik word hier meer huurbaas
dus. De grootte van 't Hamersveld
sluit goed aan bij mijn overtuiging
dat een huis met meer dan 120 be
mensen inspraak moeten hebben.
Ik sta een eerlijke, open, houding
voor waarbij het streven naar een
hoogmatige aanpak zowel wat be
treft wonen en werken voorop
staat. Een verzorgingshuis anno
1989 mag zich niet opsluiten binnen
haar eigen grenzen. Dan ben je
bijzonder slecht bezig, 't Hamers
veld zal een open huis moeten zijn
naar de wijk, naar Leusden toe,
waarbij gewaakt moet worden
voor de belangen van de eigen
bewoners. Zij moeten het gevoel
blijven houden op een veilige, be-
Bij buurman Bas Brink, een aan
nemer, werd tegen aangepast ta
rief zand, .kindvriendelijke' beits,
en noodzakelijk materiaal besteld
voor de laatste zaterdag in mei. De
buurt werd afgegaan op zoek naar
mensen die een betontegeltje kon
den missen. De opbrengst was
ruim voldoende om de noodzakelij
ke aanvullingen te kunnen leggen.
Op zaterdagmorgen meldden zich
de buurtbewoners voorzien van
scheppen, bezems, kruiwagens,
snoeischaren en kwasten. Tante
Riet zorgde voor koffie met een
punt. Ze deelde zeker twintig pun
ten uit. Volgens haar kwam afgelo
pen zaterdag, de dorpsgeest terug.
De gezelligheid op het plein mid
den in het dorp, rond de oude wa
terplaats. Het was hard werken.
„Vooral om het vieze zand tot diep
in de zandbak uit te graven en af te
voeren. Bas Brink zorgde voor het
wegbrengen. Op het pleintje kun
nen geen auto's komen, dat bete
kende tientallen keren met zware
volle kruiwagens naar de straat
sjouwen," schetste Truus Simmons.
Om drie uur was het zwaarste werk
gedaan. De zandbak werd gevuld
met dun speelzand, het plein was
deskundig bestraat, het hout ge
beitst, de heg gesnoeid en de be
renklauw die zich stevig had ge
nesteld was verwijderd met harde
gehandschoende hand
Nadat alle voorkomende werk
zaamheden gedaan waren rustten
de buurtbewoners, onder het genot
van een pilsje. Tevreden over de
inzet, niet helemaal tevreden over
het resultaat. „Volgens ons kan
meer gedaan worden met het
plem. Nu staat er alleen een schom
mel, een zandbak en een huisje.
Voor de oudere jeugd is er mets.
We zouden graag zien dat de ge
meente hier een tafeltennistafel
plaatst, of een volleybalnet of een
basket. Voor de kleuters zouden
we iets willen om te klauteren."
Men besloot de gemeente om voor
zieningen te vragen in een officieel
schrijven, „want telefoontjes hel
pen niks. We hebben begrepen dat
je het zo duidelijk moet vragen dat
ze er niet om heen kunnen ons ver
zoek te overwegen. Wij hebben ge
daan wat we kunnen, we hopen dat
de gemeente dit weet te waarde
ren door onze wensen te honore
ren."
Omdat het op de laatste zaterdag
in mei zo gezellig was op het plein
achter de Prinses Irenelaan, kre
gen de plannen voor een groots
buurtfeest nieuw leven ingeblazen.
Tante Riet herinnert ze nog van
twaalf jaar geleden en meuwe id-
deën dienen zich aan. Leusden-
Zuid leeft. Dat is duidelijk.
bewoners hebben het speelterrein gezamehjk opgeknapt. Binnenkort
ze een groot buurtfeest geven.
PTedicaat goed oorkonde
Elisabeth Pet 2634 m, Reuue Boersen
2352 m, Bep Gressie 2229 m, Mary Bur
gers 2106 m, Adrie Eijbergen 2001 m,
Ingrid Versteeg 2063 m
Predicaat redelijk certifikaat
Marjan nap 1792 m, Jacqueline Cape lie
1970 m.
HEREN
Predicaat zeer goed oorkonde
Ben v/d Steeg 3005 m. Hans v/d Star 2766
m, Alex v/d Wijk 2755 m, Pieter v/d Kam
2657 m, Thijs Engels 2608 m, Markus
Biel 2493 m.
Predicaat goed oorkonde
Jos Kosterman 2581 m, Joop Boersen
2568 m. Henk v/d Wiel 2407 m. Henk v/d
Kolk 2504 m, Kees Kooyman 2329 m,
Wim Engels 2340 m, Ronald Hanen 2342
m, Piet Schipper 2287 m, Kees Gijsbert-
sen 2229 m, Ad Verhoef 2229 m.
De meuwe directeur van t Hamersveld. de heer De Bmyn: „Ik ben nogal een individualist:'
voorbij. Nieuwe jonge mensen, met
jonge kinderen, zijn in Leusden-
Zuid komen wonen, „onder andere
omdat de kinderen hier heerlijk,
veilig en geborgen, kunnen spe
len." De speelterreintjes moeten
volgens de buurtbewoners nodig
opgeknapt worden. Liefst door de
gemeente. Het beleid van de ge
meente Leusden is tegenwoordig
dat in de eerste plaats wat kapot
gaat wordt vervangen, meuwe din
gen plaats men slechts wanneer
daar nadrukkelijk en omschreven
om gevraagd wordt en zandbak
ken worden niet meer voorzien van
schoon zand. Truus Simmons, en
met haar vele anderen, vond een
zandbak op het speelterrein es
sentieel voor de onderlinge con
tacten en speelzin van peuters en
kleuters. De zandbak moest blij
ven. Hetgeen een opknapbeurt
betekende, want het zand was in
middels overwoekerd door gras.
Het speelhuisje en de palen van de
banden-schommel dienden ge
beitst, anders zou het binnen een
jaar volkomen verrot zijn, volgens
een van de buurtbewoners. De te
gels waren op vele platsen kapot of
verdwenen. Het onkruid moest ge
wied en hier en daar een boom en
heg vakkundig gesnoeid. De ge
meente deed het met, dan de buurt
bewoners zelf maar.
Truus Simmons ondernam aktie
Ze ging de mensen rond het plein
tje langs, vertelde wat er volgens
haar, en waarom, moest gebeuren
en vroeg om medewerking. Bijna
alle buren zegden hulp toe, zowel
met man/vrouwkracht als met een
redelijk bedrag. Zelfs mensen die
geen kinderen hadden die op het
plein speelden, waren bereid iets
'in de pet' te gooien, omdat ze de
buurt veel gezelliger vonden wan
neer kinderen goed konden spe
len. Bovendien was men ervan
overtuigd dat een opgeknapt
speelterrein minder aanleiding tot
vandalisme geeft dan een ver
waarloosd speelterrein.
LEUSDEN - Zaterdag werd ter
afsluiting van de dne-maandelijkse
cursus „Gezond Joggen" een Coo-
pertest afgenomen, een graad
meter voor de conditie. De pro
gressie in het uithoudingsvermo
gen wordt gemeten door m een
tijdsbestek van 12 minuten een zo
groot mogelijke afstand lopend af
te leggen. Negenentwintig jogger
slaagden voor de test, t.w.:
DAMES
Predicaat zeer goed oorkonde
Mariette Peters 2639 m, Marijke Lint
hout 2523 m, Marja v/d Ham 2675 m.
Betsy v/d Hoeven 2394 m, Janneke Plug-
ge 2346 m.
LEUSDEN- Achter de huizen aan de Willem de Zwijger-, Maria
Staart-, Prinses Irene- en Hardebroeklaan in Leusden-Zuid ligt
ten, door huizen omsloten speelterrein. Het biedt de vele kinde
ten in deze buurt, precies die ruimte die ze nodig hebben; Een
beetje besloten, een beetje groen, een beetje zand, lekker veel
tegels. Het pleintje was, volgens de omwonenden, echter ver
waarloosd. „De gemeente repareerde wat kapot was, maar
vernieuwde niets, laat staan dat ze iets grondig opknapten,"
weet een van de buurtbewoners. Vandaar dat een aantal ouders
het initiatief nam om het pleintje zelf, voor eigen rekening, op te
knappen. Dat gebeurde op de laatste zaterdag in mei. De hele
huurt hielp mee. De opknapbeurt mondde uit in een gezellige
bijeenkomst van buren en buurkinderen, waarin nieuwe plan
nen werden gesmeed.
De buurt heeft weer genoeg kinderen die van de speelplaarts gbruik kunnen maken.
huus Simmons is een van de initia-
Samen met .tante
is zij een warm voorstandster
het opknappen en goed be
door de buurt van het speel-
Tante Riet, („zo kennen ze
hier in de buurt het beste")
noemt het speelterrein een soort
tuin. Zij weet nog hoe
leze speelterreintjes die overal in
te vinden zijn achter
de huizen, in de nieuwbouwwijk
die Leusden-Zuid ooit was, ont
moetingsplaatsen waren voor meu
we buren die daar aan de zandbak
met hun kleine kinderen elkaar
ontmoetten. Die kleine kinderen
werden groot. Ze spelen nu m de
JUID of zijn vertrokken. Leusden-
Zuid vergrijsde. De speelterrein
tjes werden verwaarloosd. Maar
die tijd is volgens veel bewoners nu
