Veelzijdig organist maakt goede indruk
Treesje the Bloopers'
in basisschool Bongerd
Vijf éénakters van Culdoto-jeugd
bezorgen Achterveld vrolijke avond
Brünhilde van Vuuren
schildert licht en vrij
leusJer kr-uiit;
Ixpositie deze maand in de Rabobank
Tiende Bouwconcert Leusdense Muziekschool met Gerrit 't Hart
WOENSDAG 7 JUNI 1989
(door Jaap Riewald)
jEtlSDEN - Soms denk je bij je zelf, dat het zonde is, dat slechts
>o weinigen de moeite nemen om een concert in Leusden bij te
vonen. Andere keren daarentegen heb je de indruk, dat er
►igenlijk véél te veel bezoekers aanwezig zijn om intens te
^nnen genieten van het gebodene. Het tiende bouwconcert
>nder auspiciën van de Leusdense Muziekschool had een
mder karakter: slechts veertig mensen waren afgekomen op
Ie naam die Gerrit 't Hart reeds lange tijd in Leusden en wijde
>mgeving heeft als organist. Het voordeel was dat de weinige
nensen tijdens het intensieve luisteren niet gehinderd werden
loor eikaars aanwezigheid.
p/ie de betekenis van het woord
ml opzoeken, moet al een heel
[0ede encyclopedie hebben. De
^cyclopaedia Britannica ver-
chaft goede informatie over het
tftrurnent, evenals de heer G. 't
lait deed aan het begin van zijn
iigelspel. Het clavichord is niet
groot, wel zwaar daarentegen. Het
past op een stevige tafel en is voor
zien van snaren en toetsen: het is
meestal rechthoekig van vorm. Het
instrument is bijzonder populair
geweest m de jaren 1400 tot 1800
om vervolgens weer herontdekt te
worden in de twintigste eeuw.
Gerrit 't Hart legde zijn publiek
uit, dat in voorbije tijden dit instru
ment vaak in een hoek van de ka
mer stond, zodat de clavichord-
speler ongestoord kon musiceren.
't Hart demonstreerde het dyna-
miek-karakter van het instrument
door achtereenvolgens zo hard
mogelijk en zo zacht mogelijk te
spelen. Voor velen een ware open
baring: een groot geluid is het be
paald niet. Zeker voor onze moder
ne oren, gewend aan de geneugten
van moderne elektronica, is het
een grote overgang om het kleine
geluid van het clavichord te appre
ciëren.
Voor een doodstil luisterend pu
bliek speelde 't Hart na zijn toelich
ting de „Suite in F groot' van Georg
Bóhm (1661-1733), „Inventio 13' en
Gemt 't Hart bespeelt het orgel in De Koningshof. Hij benutte de dynamische mogelijkheden van het orgel ten
volle in combinatie met een ongekende dosis muzikaliteit en virtuositeit.
„Inventio 8' van J.S. Bach (1685-
1750) en „Praeludium en Fuga in g
klein' uit het „Wohltemperierte
Klavier' deel 2, eveneens van Bach.
Na een geweniungstijd van enkele
minuten kon men constateren, dat
Gerrit 't Hart niet alleen een uiter
mate goed geconcentreerd speler
is, maar dat hij ook binnen de rela
tief kleine mogelijkheden alles aan
dynamiek uit het instrument haalde
wat maar mogelijk was. Hij wist
hiermee een goede spanningsop
bouw te bereiken, waarvan je ei
genlijk alleen maar dacht hoe jam
mer het eigenlijk is, dat dit instru
ment zich nauwelijks leent als
solo-instrument in een grote ruim
te. Het instrument was ongetwijfeld
beter op zijn plaats geweest in een
kleinere ruimte met veel betere
akoestiek.
ORGEL
In de pauze had Gemt 't Hart
beslist niet te klagen over gebrek
aan belangstelling voor het clavi
chord met zijn zoetgevooisde hel
dere geluid. Geduldig legde hij de
liefhebbers alles uit Na de pauze
hoefde het verwende twintigste-
eeuwse oor zich met meer zo in te
spannen. De concertgangers wer
den vergast op een zevental
werken voor kerkorgel. Geopend
werd met „Obra de Quinto Tono',
een anoniem werkje van Spaanse
herkomst. Hierna volgden „Fuga in
C van Buxtehude (1637-1707),
„Herzlich lieb hab ich dich, o Hen'
van G.F. Kaufmann (1733), „Capric
cio' van F.W. Marpurg (1718-1795),
„Vater unser un Himmelreich' van
Bach, „Praeambulum supra Jesu
meine Freude' van J.L. Krebs
(1713-1780) en „Praeludium en
Fuga in a klem' van Georg Bóhm.
De verschillende werken wer
den gespeeld met een voldoende
afwisseling van registers. Bepaald
jammer vond ik het, dat de eerste
nummers wat te vlak gespeeld
werden, waardoor er te weinig
spanningsopbouw plaats vond.
Naar mijn mening is muziek tijdloos
en leent zich uitstekend voor
steeds andere interpretaties; het
kan daarom interessant zijn om mu
ziek die oorspronkelijk zeer sober
gespeeld werd, te gaan verleven
digen door een geheel nieuwe vi
sie op de manier van uitvoeren.
Bepaald meesterlijk was de ver
tolking van het laatste concertnum
mer, waar Gerrit 't Hart zich ont
popte als een groot kerkorganist.
Hij benutte de dynamische moge
lijkheden van het orgel ten volle in
combinatie met een ongekende
dosis muzikaliteit en virtuositeit. In
gedachte hoorde je deze Leusdens
kunstenaar in een grote kathedrale
kerk spelen.
Tijdens het orgelconcert hoorde
men voortdurend storende gelui
den die afkomstig bleken te zijn
van de twee zwelkasten. De heer 't
Hart gaf er de voorkeur aan om
gebruik te maken van de handbe
diende zwelkasten in plaats van de
elektrische luchttoevoer voor de
orgelpijpen.
Het volgende bouwconcert vindt
plaats op zondag 11 juni om 12.30
uur in de zaal van de Muziekschool.
Enkele ensembles van de muziek
school zullen dan spelen in wisse
lende bezetting.
jEUSDEN - Openbare basisschool De Bongerd is een aktief
deelnemer aan het Foster Parents Plan. Door de door deze
ichool overgemaakte bijdragen worden twee gezinnen in een
lerde Wereld land gesteund. Om deze bijdragen in te zamelen
irganiseert de school eens in de twee jaar een fancy-fair. Dit
jaar is het op aanstaande donderdag 7 juni weer zover. Vanaf
vier uur 's middags zullen in en (met goed weer) om de school
(raampjes te vinden zijn waarin spelletjes te doen zijn of
ekkers of spullen verkocht worden. De dag wordt afgesloten
>m acht uur 's avonds met een optreden van Treesje the
Hoopers. De zangeres; Treesje Schaeffer is de moeder van
wee leerlingen op deze school. Zij zal voor de eerste keer met
baar band 'the Bloopers' in Leusden optreden. De groep trad tot
nu toe uitsluitend in Rotterdam en omgeving op.
De band 'the Bloopers' bestaat uit
zes mannen en twee vrouwen. Be-
ahre de zangeres is er een saxofo-
niste. De mannen bespelen de toet-
de drum, bas, leadgitaar, slag-
ataar, en trompet. Ze zijn van plan
onderdagavond tijdens hun be-
efietvoorstelling nummers ten ge
ne te brengen die lekker in het
etoor liggen. Volgens Treesje
rhaeffer brengt de band geen
ieuwe nummers: „We brengen
ythme Blues, Soul en Rock
Roll uit de zestiger, begin zeventi
ger jaren. Nummers als 'Knock on
wood', 'Sweet Nothings', 'Stupid Cu
pid' en 'I can't let you go'. Alle num
mers zijn door de bandleden gear
rangeerd, waardoor we ze kunnen
brengen in een eigen klank en
sfeer." De band kiest haar repe-
toire zorgvuldig. „We zijn met op
zoek naar grote hits. Er zijn genoeg
bandjes die die nummers brengen
Maar ik heb geen zin om vergele
ken te worden met iemand die dit
nummer ooit gebracht heeft. Ik wil
in mijn eigen stijl zingen", aldus
Treesje Schaeffer. In het dagelijks
leven bestiert zij in Leusden een
salon voor huidverzorging, de le
den van de band hebben uiteenlo
pende beroepen als docent infor
matica, meubelmaker, opbouw
werker en architect. Ze zijn sinds
één jaar bij elkaar en treden regel
matig op in Rotterdam en omge
ving.
„Iedere vrijdag rijd ik naar Ber-
kel-en-Rodenrijs om te repeteren.
Zoals een ander op tennis zit, vind
ik hierin ontspanning." Het optre
den morgen in Leusden, in De Bon
gerd, vindt ze 'best griezelig.' „Tot
nu toe trad ik op voor publiek dat ik
verder never-nooit meer zie. Maar
ach, ik hou er wel van af en toe in
het diep te springen."
Tijdens of na afloop van het con
cert van Treesje The Bloopers zal
met de pet worden rondgegaan
teneinde de opbrengst voor het
Foster Parents Plan zo hoog moge
lijk te maken.
ACHTERVELD - De jeugdtoneelgroep van de toneelvereni
ging Culdoto gaf zondagavond in Ons Gebouw een toneel
avond. Het werd een hele mooie en gezellige toneelavond waar
bij de zaal geheel gevuld was met belangstellenden.
isje The Bloopers. Donderdag treedt de groep voor het eerst voor
ten pubhek op in De Bongerd, tijdens een manifestatie voor Foster Farents.
De avond werd geopend door
Henk Schouten die allen hartelijk
verwelkomde. Hij was heel blij dat
er zo'n grote opkomst was. Hij wen
ste allen een hele mooie toneel
avond.
Voor de pauze werden er drie
stukken gespeeld en na de pauze
twee. Als eerste stuk werd opge
voerd „Kip ik heb je". Een moedern
verteld haar dochter dat ze een
fijne kip heeft gekocht en dat ze die
middag lekker kip zouden eten. De
dochter komt hier tegen in opstand.
Omdat ze zondag, maandag en
dinsdag al kip hadden gegeten wil
de ze nu zuurkool met spek.
Na enig gekibbel wordt besloten
de kip maar te verkopen en voor
het geld zuurkool te kopen. Aan
diverse personen van verschillen
de pluimage waaronder een poe
lier wordt getracht de kip te verko
pen. Dit lukt maar niet. Uiteindelijk
komt de veldwachter opdagen die
er wel oren naar heeft de kip te
kopen. Als men het over de pnjs
eens is, worden de twee dames
door de veldwachter in de boeien
geslagen. Het bleek dat de kip
's morgens bij hem van het erf was
weggenomen.
BAKKER
Het tweede stuk had als titel „De
Rovers". En stel rovers loopt al zin
gend door het bos. Ze zijn voor
niemand bang en pakken af wat ze
te pakken kunnen knjgen. Plotse
ling horen ze iemand aankomen.
Het blijkt een bakker te zijn, die de
opbrengst van zijn verkoop 400,-
naar de bank gaat brengen. Omdat
de bakker het nogal warm heeft
gaat deze op een bankje zitten om
even uit te rusten. Hij gaat dan ook
zijn geld nog eens zitten tellen. De
rovers sluipen nader en pakken
zijn geld af. Nu komt de kwestie
naar voren hoe de rovers het onder
elkaar zullen verdelen. Daar ze niet
goed kunnen rekenen, kunnen ze
er maar met uitkomen hoeveel ie
der knjgt als men 400 door 5 moet
delen. De bakker geeft hen een
goede raad. Een strotje trekken en
die afvalt knjgt mets. Dit lukt. Het
spel wordt verder gespeeld zodat
er op den duur slechts één rover
overblijft, die alles knjgt.
Zowel de bakker als de rovers
hebben elkaar geboeid met touw.
Als er één overblijft komt de veld
wachter en neemt de laatste rover
ook gevangen. Het blijkt dat de
bakker en de veldwachter het spel
samen hebben gespeeld om de
rovers te kunnen vangen.
NAPOLEON
Het derde stuk had als titel Na
poleon. In een klem dorp valt er
niets te beleven. Er komen geen
toensten en ook voor de bewoners
is het even saai. De wethouder van
de raad is tot de ontdekking geko
men bij het nasnuffelen van de ge
schiedenis dat Keizer Napoleon in
het dorp een nacht in zijn eigen tent
heeft gelogeerd. Dit brengt de bur
gemeester op het idee om een
standbeeld van Napoleon te laten
maken en zo toeristen te trekken.
De opdracht wordt gegeven aan
een beeldhouwer. Deze zit op een
zeker moment huilend bij de plaats
waar het beeld zal worden ge
plaatst. De als napoleon geklede
man, die model had gestaan, ter
plaatse vertelt de beeldhouwer
dat zijn beeld tijdens het transport
is stukgevallen. Tweemaal had de
burgemeester zijn werkstuk afge
keurd en nu het goed was gekeurd
en binnen enkele ogenblikken zou
moeten worden onthuld, heeft hij
niets De beeldhouwer krijgt het
model zover dat hij tijdens de ont
hulling op de sokkel gaat staan en
als beeld zal fungeren. Als de bur
gemeester met de raad en de dor
pelingen op komen dagen staat het
beeld mooi onder een laken op de
sokkel Na enkele toespraken
wordt het beeld door de burge
meester onthuld. Iedereen is het er
over eens dat het een heel mooi
standbeeld is. Men is het er wel
Een forse kip was de inzet van een geschil tussen politie en twee vrouwen,
een verhaal dat door de jeugd van toneelveremgmg Culdoto met verve
over het voethcht werd gebracht.
over eens dat er geen leven in zit.
Het model, dat in zijn werk spoor
overwegwachter is hoon plotse
ling een trem naderen. Er zat nu wel
leven in, want hij springt van de
sokkel om zijn werk te gaan doen.
■EUSDEN - Bij de Rabobank aan de Biezenkamp 3 is de gehele
juni een tentoonstelling te zien van werk van Brünhilde
fan Vuuren-Löwe. Het zijn aquarellen en gouaches die het
*ndschap, bloemen en stilleven tot onderwerp hebben.
Een bloesemimpressie op zijde is
tekker vrij geschilderd in een
Compositie, verdeeld over de ge-
«le oppervlakte van de zijden on-
grond. Tere bloesems komen
JJgTote weelde tussen de donker-
jto van bladgroen tevoorschijn,
fan een ander werk is een bloe-
speels en luchtig ge-
•ïuaieüeerd en fraai uitgelijnd te-
vnhet wit van het papier. Verder
dij de aquarellen die van de
oeer mei oai een aer waterverven
die er uit springt door de sympa
thieke sfeer waarin hij is geschil
derd. Vlot en opgewekt, typisch
geschikt voor de kinderkamer. In
nig genoteerd is ook de aquarel
van de zomerhoed
De tulpen in een vaas zijn wat min
der gelukkig van compositie. Het
'gat' tussen de bloemen is te
groot. Dit trekt de compositie uit
een.
Een klein tekenachtig land-
door
Anco Mali
schapje uit Zuid-Franknjk is mooi
licht gehouden. De zuidelijke
warmte en kleurstelling stralen
eraf De prent 'Aan de Tam' is wat
dicht geslagen en groezelig van
kleur Het licht ontbreekt er in
hoge mate.
De gouache Viool met pluimen is
goed van expressie en stofuit
drukking. De compositie is inte
ressant De gouache met de
Keulse pot is verdienstelijk ge
schilderd. maar wel wat stijfjes.
Een stilleven van Brünhilde van Vuuren-Lowe. Deze maand te zien m de Rabobank op de Biezenkamp.
Nu stond daar de beeldhouwer
op de sokkel. Dit speelt zich dan
heel wat jaren later af. Een vader en
een zoontje komen het beeld bekij
ken. De vader vertelt dat dit het
standbeeld is van een bekende
beeldhouwer. Het is een mooi
standbeeld en dit heeft tot gevolg
dat er nu veel toeristen naar het
dorp komen om het beeld te ko
men bezichtigen. Het is nu wel
steeds druk in het kleine dorp. Wel
vind zoonlief dat er geen leven in
het beeld zit. Dat klopt volgens de
vader als ze zich van het stand
beeld verwijderen. Gelukkig kij
ken ze met meer om daar ze anders
hadden kunnen zien dat er nog ge
noeg leven in het standbeeld zat
want dit staat hen na te zwaaien.
Hierna volgt er een korte pauze.
HEMD
Na de pauze werd het vierde
stuk opgevoerd, getiteld Het Ko
ninklijke Hemd. In de waszaal van
het Koninklijk paleis zijn drie meis
jes met de was bezig. Eén van de
meisjes staat een zijden overhemd
van de koning te strijken. Het ka
mermeisje komt verschillende ma
len vragen wanneer het overhemd
klaar is. De koning wil namelijk een
schoon zijden overhemd aan. Tot
grote schnk van de wasmeisjes
blijkt dat er een grote schroeivlek
op het overhemd is gekomen. Wat
nu gedaan? Ze proberen van alles
om de schroeivlek weg te krijgen.
Dit lukt niet. Terwijl ze zo bezig zijn
komt Hare Majesteit de koningin in
de waszaal kijken. Ze blijft graag
op de hoogte van wat er zc allemaal
in en rond het paleis gebeurd. De
meisjes krijgen een pluim van haar
en zal ze voordragen voor salaris
verhoging. Als het kamermeisje
weer om het gestreken overhemd
komt vragen wordt haar door de
strijkster een overhemd in de han
den geduwd. Dit is het werkover-
hemd van de tuinman. Deze is gro
ter dan de koning en er zitten ook
geen gouden kroontjes op Kort
daarop komt de koningin weer bin
nen en verteld de meisjes dat de
koning zo blij is met dit mooi dikke
overhemd. Hij wil mets anders
meer dragen. Er moeten 10 dozijn
van deze hemden besteld worden.
De meisjes krijgen een grote pluim
en worden opnieuw salarisverho
ging beloofd. Ook mogen ze mee
naar de koninklijke keuken waar
ze op het lekkerste eten worden
getrakteerd.
SCHOENENZAAK
Het vijfde stuk was getiteld De
Schoenenzaak, de Gouden Laars.
De schoenenwinkelier loopt trots
door zijn zaak en is groots op de
grote verscheidenheid van schoe
nen die hij te koop heeft. De win
keljuffrouw komt binnen en knjgt
al direct een uitbrander daar ze te
laat is. Dat is elke morgen, aldus het
meisje. Ook is er een kassajuffrouw
aanwezig. Het aanprijzen van de
schoenen, het werk van het winkel
meisje en de kassajuffrouw worden
zingend onder de aandacht van het
publiek gebracht.
Als eerste klant komt een jonge
man binnen. Als hem gevraagd
wordt waarmee men hem van
dienst kan zijn vraagt hij om een
lege schoendoos. Hij krijgt die,
maar wordt daarna weer naar bui
ten gewerkt en hem wordt tevens
gezegd niet meer terug te komen.
Zingend wordt het geschooi om
lege dozen ten gehore gebracht.
Een binnenkomende dame wordt
door het winkelmeisje heel vrien
delijk ontvangen. Ze wil nieuwe
schoenen, maat 36, want ze heeft
Chinese voetjes. Het moeten
schoenen zijn met hoge hakjes.
Dan hoort men haar goed lopen zal
men vol bewondering naar haar
schoenen kijken. Als het lukt een
paar van dergelijke schoenen te
laten zien, wil ze die niet direct
hebben. Het is wel maat 44. Ze loopt
er niet zo prettig op, maar ze lopen
wel uit zegt de dame. Na veel wat
slap gebabbel van de dame wor
den de schoenen gekocht. Men is
in de winkel blij dat ze weg is en
hopen dat ze niet terug komt om ze
te ruilen. De jongen komt weer om
een schoenei\4°°s vragen, maar
wordt heel rap naar buiten ge
werkt.
De volgende klant is wel een
hele aparte dame. Ze wil meuwe
schoenen, maar wel heel apart van
model en kleur. Ze zijn of te plomp
of niet goed van kleur te lomp van
model enzovoort. Als alles gepast
is zijn er geen schoenen voor haar
bij. Als ze wil vertrekken zijn haar
eigen schoenen niet meer zo vlug
in de schoenenhoop te vinden en
gaat ze dan van armoe op haar
kousen weg.
Vijf hele leuke en mooie stukken
die elk op zijn manier heel goed
werden gespeeld. Men was wel
eens even de kluts kwijt als men in
de lach schoot, dit werd door de
aanwezigen zeker niet kwalijk ge
nomen. Er werd zelfs heel hartelijk
meegelachen.
