rom is de baas over
zijn eigen wereld
Sambaballen
in De Blijhof
Dierenweidedag
grootser dan ooit
,Do you want to play hockey?"
Tekkel 'Frenske'
is gek op veters
Leusdenaren bij de Boeran
iockeyteam Leusden ging naar Engeland
krant;
Kindermiddag
in De Til
WOENSDAG 14 JUNI 1989 leusder knnnE
LEUSDEN - Jongerencentrum De
Til houdt vrijdag 16 juni een kinder
middag. Tussen 13.30 uur en 14.00
uur gaat een speurtocht van start.
Er vallen leuke pnjsjes te verdie
nen.
Daarnaast zullen in De Til kin
derfilms worden vertoond. Bij vol
doende belangstelling staat er
eveneens een kinderbingo op het
programma. Bingo en
kinderfilms beginnen om 14.00 uur
Deelnemers betalen eén gulden in
schrijfgeld.
duur. Op de school zitten heel veel
kinderen van njke ouders. Volgens
de jongens was dat wel te zie-
n.„Eén van de kinderen z'n vader
was een Arabische sheik. Bij de
laatste wedstnjd die we speelden
kwamen een paar ouders kijken.
We hebben toen heel wat Rolls
Royces gezien en een Lamborghini
en Old Timers."
STRENG
De regels op zo'n school zijn be
hoorlijk streng. De leerlingen
moeten iedere dag naar de kerk en
naar school in uniform. Ontbijt, lun
chen en avondeten gebeurt geza-
melijk. In de klassen stonden, hou
ten bankjes bij kleptafeltjes. Na
schooltijd is er veel aandacht voor
sport. Tafeltennis, zwemmen, hoc
key en tennis. Daarna is het ver
plicht studeren, een uurtje televi
siekijken en naar bed. Wanneer
om tien uur het licht uitgaat, bete
kent dat onmiddellijk slapen. Iets
anders dus dan op een schoolkamp
gebruikelijk is. De Nederlandse
jongens wisten hun chips bijna ge
ruisloos naar binnen te werken en
zich slapend te houden op het mo
ment dat Mister Simmons kwam
controleren. Ze sliepen samen met
Engelse jongens, waarvan de
meeste zo'n buitenkansje en pretje
zich niet heten ontgaan
Het eten in Engeland is heel an
ders dan hier in Nederland. Jons
Pette omschreef het als „dne maal
warm." Een jongen kon het ontbijt
met witte bonen in tomatensaus,
echt voor de prestatie terwijl het
voor ons gewoon een tounooi was."
Bovendien waren de Engelsen ge
wend op gras te spelen terwijl m
Leusden de jongens op kunstgras
spelen. Na afloop van de wedstrij
den gaven de Nederlandse jon
gens oranje clubhanddoeken aan
de Engelse jongens, terwijl zij een
vaantje, een shirt en een school-
potlood met naam kregen. Ter ere
van de tiende uitwisseling kregen
ze bovendien een ingebrande pla
quette, waarop behalve het Leus-
dense symbool, een hockeyspeler,
het symbool van de Engelse
school, een grote boom, te zien is.
Na dne dagen Engeland weet het
Leusdense C-1 team meer van hoc
key en van Engelse kostscholen.
Een 'gave tocht' was het volgens de
Leusdenaren. De Engelsen zullen
wel 'jolly good" gezegd hebben.
EUSDEN- Tom Elffers is vijfjaar en een Playmobil-fanaat. Een
maat is iemand die heel vaak en heel goed hetzelfde doet
mdat dat het liefste is wat hij doet. Tom speelt het allerliefst
et Playmobil. Iedere dag is hij minstens twee uur met de
lannetjes, in het fort of bij de boot bezig. Soms staat hij door de
eeks om vijf uur 's morgens op, om voor dat hij naar school
oet nog even tijd te hebben om te spelen. Wanneer het regent
ïrveelt Tom zich niet. Hij speelt met Playmobil.
Het begon allemaal met een pop-
'tje toen Tom, denkt hij, twee jaar
as. Het was een heel gewoon
ippetje, maar Tom kon er geen
inoeg van krijgen. Eindelijk een
)ppetje waar hij als echte jongen
ik lekker mee kon spelen. Einde-
It een poppetje dat het ene mo-
ent cowboy en even daarna sol-
lat kon zijn. Toen Tom dne jaar
erd, dat weet hij zeker, wist ïe-
»een wat hij voor zijn verjaardag
Qde hebben. Hetzelfde als hij
»r zijn vierde en vijfde verjaar-
tg wilde, en als beloning voor het
ihalen van zijn zwemdiploma en
er een poosje voor zijn zesde
rjaardag. Omdat iedereen weet
at Tom graag wil hebben en waar
graag mee speelt, kreeg hij heel
at. Het fort, het kasteel, de grote
»t (met de piratenboot; die staat
ivenaan zijn verlanglijstje) en
»el veel poppetjes. Zijn laatste
inwinst is een indiaan.
Bi) zijn Playmobil gebruikt Tom
>k blokken en andere spullen om
azen, weggetjes en muren te ma
in. Tom geeft ieder poppetje een
eigen plaats. Wanneer je heel
eventjes kijkt naar wat hij gemaakt
heeft lijkt het gewoon op een fort
met hier een daar een poppetje.
Maar zodra Tom begmt te vertel
len, en hij kan het met helpen hij
begmt dan gelijk te spelen, zie je
ineens veel meer. Sommige pop
petjes horen bij de goede 'Holland
se cowboys', andere horen bij de
'slechterikken'. De 'slechtenkken'
zijn te herkennen aan een mond-
doek. De 'Hollandse cowboys' heb
ben allemaal een blauw pak aan.
ZAKENREIS
De baas van de Hollandse cow
boys was op de dag dat Tom mij
alles het zien, op zakenreis. Hij lag
m een la want hij hoorde er niet bij.
Zijn werk werd gedaan door een
andere baas die op het goud moest
letten in het goudhuisje. De baas
stond volgens Tom, te luisteren
naar iemand die kwam vertellen
dat er iets ergs gebeurd was.
Wat er gebeurd was, wist Tom
nog met, want hij kon tijdens het
vertellen niet gelijk naar zijn pop
petjes luisteren.
In de koets lag nog meer goud
opgeslagen en m een speciaal
kastje het zilver. Overal stonden
Hollandse cowboys op wacht, ter
wijl een poppetje door de spleten
van een schutting stond te kijken en
een ander net een kopje thee in
schonk. Een groep hollandse cow
boys was net op weg gegaan sa
men met de boswachter. Over ie
der poppetje weet Tom een ver
haal te vertellen en iedere dag is
dat verhaal weer anders. Zelf zegt
hij: „Ik speel vaak dat ze dood gaan
en dan weer levend worden. Met
slechtenkken en soldaten. Soms,
vechten ze, soms staan ze op de
uitkijk."
Voorlopig heeft Tom nog geen
genoeg van zijn speelgoed. „Ik
vind het steeds spannender wor
den." zegt hij. In Tom zijn kamertje
gebeuren spannende dingen. Nie
mand mag daaraan en daarbij ko
men. Alleen Douwe. Douwe is zijn
vriend. De emge vriend die net zo
graag met Playmobil speelt als als
Tom. Wanneer zij samen op Toim
z'n kamer zitten, brengt Tom's moe
der de boterhammen maar daar
naar toe, want dan hebben ze echt
geen tijd om te komen eten.
LEUSDEN - Een rammelaar geef je niet aan een kind van tien,
tenzij dat kind van tien zich gedraagt als een baby, of de
rammelaar eruit ziet als een sambabal. Voor wie de kriebels in
zijn of haar knieën krijgt zodra hij of zij Zuid-Amerikaanse
muziek hoort, heeft Speel- en Recreatievereniging de Blijhof
morgen, donderdag 15 juni, een speciale middag georgani
seerd.
Morgen kan iedereen, tussen de
4 en 12 jaar, met en zonder een
beetje ritme in het lijf, muziek-in-
strumenten komen maken in het
gebouw van de Speel- en Recrea
tievereniging Blijhof aan de Lisidu-
nalaan 2 in Leusden. Wie daarheen
gaat moet minstens twee lege wc-
rollen meenemen. Van deze wc-
rollen moet iedereen toeters of
sambaballen zien te maken. Aan
het einde van die middag moeten
genoeg instrumenten klaar zijn, om
een orkest te kunnen laten spelen.
Dat orkest kan direkt zorgen voor
de muziek bij het Limbo dansen.
Bij het Limbo-dansen dans je niet
met elkaar maar onder een stok
door Die stok wordt steeds lager
gehouden en je mag er alleen ach
teruitlopend, liefst dansend, onder
door zonder dat je handen op de
grond mogen komen Vooral m
Zuid-Amenka vinden ze deze dans
erg leuk. Sommige dansers krijgen
het gedaan om onder een stok, die
op twintig centimeter hoogte wordt
gehouden, te dansen. Uiteraard on
der aanmoedigingen van wie kijkt
en onder het gerammel met samba
ballen. Wie dit morgen bij de Blij
hof wil proberen moet behalve de
wc-rollen f 2,- meenemen als je lid
bent en f3,-- als je geen lid bent van
de Speel-en Recreatievereniging
Je knjgt daarvoor alles wat je nodig
hebt om instrumenten te maken,
limonade en wat lekkersen mis
schien pijn in je rug
saucijsjes, spek, gebakken eieren
en toast met goed verdragen. En
dat iedere dag Overigens waren
de Nederlandse jongens heel ver
baasd over de voorkomendheid
van de Engelse jongens. „Ze deden
alles voor je en ze bleven alles be
leefd vragen." Daar stonden verba
zingwekkende tafelmanieren te
genover
HOCKEYEN
Maar ze kwamen om te hoc
keyen. Tijdens de eerste 'oefen
wedstrijd werden ze ingemaakt.
De eindstand was 2-1. Volgens
Jons, Michiel van Breemen en
Bart-Jan Sine speelden de Engelse
jongens heel anders dan zij in Ne
derland gewend zijn. De regels zijn
wel hetzelfde maar „zij spelen veel
sneller, veel ruiger" en „zonder
techniek" want „met de simpelste
trucjes speelde je ze voorbij" maar
„zij waren zo fanatiek, speelden
letLeusdens C-l team, op bezoek in Engeland, bestaande uit, in willekeurige volgorde, Peter van Buuren, Arjen
aii de Valk, Jons Pette, Bastiaan van Stapelen, Tim Hogebrug, Tim Boer, Olaf (Ollie) Reimus, Bart-Jan Sirre
Sinebeest), Joen Gianotten, Sander van Winterswijk, Michiel van Breemen, Jasper van Zandwijk (Chappi Light
:enu), gefotografeerd met het Engelse team van Barrows Hills.
PLAYMOBIL-LAND
Volgend jaar, of over twee jaar
wordt in Nederland Playmobil-land
geopend. Zoals in Denemarken Le-
goland te vinden is en in Frankrijk
over een paar jaar Walt Disneyland
geopend zal worden, zo krijgt Ne
derland Playmobil-land. De plan
nen zijn al klaar. Wanneer het land
zo gemaakt wordt als op die plan
nen staat, wordt het heel groot en
heel mooi. Het wordt een soort
pretpark waarin de Playmobil din
gen zo groot gemaakt zijn, dat jij net
als een poppetje erin kunt. In het
piratenschip klimmen tot bovenaan
de mast, varen op de plezierjacht,
rijden met de trein, op safan nissen
de wilde dieren en met een tent en
zelfs in een speel-ziekenhuis lig
gen. Dat kan daar straks allemaal
Tom zou daar best naar toe willen.
Hij moet nog even wachten tot dat
grote pretpark vol Playmobil klaar
is.
,£USDEN - Het C-l team van de Mixed Hockeyclub Leusden
-ing dit jaar voor de tiende keer een paar dagen naar een
hgelse kostschool om daar een paar partijen hockey te spelen
n iets van de Engelse kostschoolsfeer te proeven.
Hoewel het de tiende keer was
lat het C-1 team naar Barrow Hills
Witley. ongeveer 150 kilometer
t zuid-westen van Londen gin-
ien, was het een meuwe ervanng
oor de jongens die dit jaar mee
,ochten. Een heel jaar hadden ze
maar uitgekeken. Verkozen wor-
en tot het C-l team betekent im-
ters automatisch spelen tegen de
ngelsen.
ong jaar waren leerlingen van
Engelse kostschool naar Ne-
gekomen, dus dit jaar ging
team naar Engeland. De jon-
die meemochten hebben zich
druk over gemaakt dat zelfs
die m een B-team mocht
dit weigerde omdat hij dan
mee naar Engeland zou kun-
Terwijl in het B-team mogen
toch een hele eer is.
bedoeling van het verblijf in
Engeland was niet alleen het hoc
keyen tegen het team van de kost
school-leerlingen, maar ook om
iets mee te maken van hoe het m
een ander land en in het bijzonder
in Engeland op een kostschool toe
gaat.
En bijzonder werd de reis! Het be
gon met de vliegreis naar Enge
land. Zes van de dertien jongens
van allemaal ongeveer veertien
jaar, hadden nooit gevlogen. Een
maal geland op het vliegveld bij
Londen dat Gat wiek heet, werden
ze opgehaald door een schoolbus.
Volgens Joen Gianotten „door een
ontzettende oude kar die 40 mijl
per uur reed", dat is ongeveer 80
kilometer per uur en behoorlijk
hard voor een oude kar in druk
verkeer.
GROOTGEBOUW
Eenmaal aangekomen bij de
school, bleek dit een groot oud
gebouw te zijn met grote grasvel
den, sportvelden en parken erom
heen en een eigen zwembad. De
meeste leerlingen bleken naar
huis, want 28 mei was in Engeland
een Nationale Feestdag. Bij het in
specteren van de slaapkamers kre
gen de Nederlandse jongens al ge
lijk een indruk dat het op deze
school heel anders toegaat als op
een Middelbare school in Neder
land. „De slaapzaaltjes waren heel
klein. Op sommige stonden vier
bedden, op andere drie of twee.
Nou bedden waren het eigelijk
niet. Eerst dachten we dat het tijde
lijke bedden waren, maar ze waren
altijd in gebruik. Het waren ge
woon houten planken."
In Engeland gaan veel kinderen
naar een kostschool. Zij komen al
leen in de vakanties thuis. Scholen
zoals Barrows Hills zijn heel erg
a Ten years ago, thanks to the good offices;tenth anniversary fixture. Thirteen boys
an of Jin Wilde, an Gld Georgian and then a j iron Leusden will be arriving on Friday
ne, current Barrou Hills parent (of Jinny,norning, and there will be several
on, Kichaei and Frank), a hockey tean fron natches, an outing to Portsnouth and a
>t. lEarrow Hills went over to Leusden, in .reception before they return to Holland
he 'Holland, for a short tour. Since that Lne on Sunday afternoon.
r.e jit has becone a regular, annual fixture, Please renenber m your prayers lather
a one year at Leusden, the next at Barrou David Kean C.J., a iorner nenber oi the I
rk JHills. Over half tern ue uill be hosts to Barrou Hills connunity, uho has recently j
k ia tean iron Leusden, and this will fce the been operated on in the uaft icr cancer, j
plaatselijk nieuws
LEUSDEN - Heel veel weten Yvo
(4) en Joost (5) nog niet van Frenske
te vertellen. Dat kan ook met want
Frenske is pas een paar weken bij
hen. Frenske is een ruwharige tek
kel van ongeveer twaalf weken
oud Hij lijkt het best naar zijn zm te
hebben bij Yvo en Joost. Frenske is
een echte babietjeeen pup. Hij
weet nog niet alles, maar Yvo en
Joost hebben nu al gemerkt dat hij
ontzettend shm is. Na een paar da
gen wist hij al dat hij buiten moest
plassen! Maar soms haalt hij de
buitendeur nog met helemaal en
plast hij m de gang. of erger Maar
hij weet al dat dat de bedoeling niet
is.
Frenske is, zoals veel kleme
hondjes, dol op schoenen. Vooral
wanneer daar veters (en voetenin
zitten. Hij heeft een eigen houten
bot gehad, dat veel te groot voor
hem lijkt, maar hij zoekt het steeds
weer op en loopt er zelfs mee rond.
Net alsof hij wil laten zien dat kleine
hondjes ook heel sterk kunnen zijn.
Zoals alle babietjes slaapt Frens
ke nog veel. Maar zodra Joost of
Yvo binnen-komen huppelt hij op
een manier waaruit Joost en Yvo
begrijpen dat Frenske spelen wil.
Dat doen ze dan, want zo'n klein
hondje is natuurlijk ontzettend leuk
om mee te spelen. Al heeft hij wel
scherpe tanden, dat hebben ze ook
al ontdekt
Op de toto is te zien dat niet
alleen Frenske nog veel moet le
ren. Joost moet nog leren Frenske
goed te dragen. Op deze manier
hangt het arme dier onderste-bo-
ven en achterste-voren. Niet dat
Frenske dat erg vond, overigens.
LEUSDEN - Even leek de vijftiende dierenweidedag bij de
Protestants Christelijke basisschool de Vallei in het water te
vallen. Om drie uur zouden de feestelijkheden, vorige week
vrijdag, beginnen. Alle kraampjes stonden buiten klaar. Toen
kwam er een bui. De ene helft van iedereen rende naar binnen,
de andere helft rende naar buiten. De ene helft wilde niet nat
worden, de andere helft wilde niet dat de spullen in de
kraampjes nat werden. De tweede helft won. Zodra de bui
voorbij was kon het feest beginnen. En een feest werd het.
Na die harde regenbui om drie
uur. bleef het de rest van de mid
dag bijna helemaal droog. Zelfs het
zonnetje verscheen. Het was druk
op het schoolplein. Veel meer
mensen en veel meer kinderen dan
alleen de ouders en leerlingen van
de Valleischool waren gekomen.
De Dierenweidedag wordt steeds
meer een buurtfeest. Misschien
komt dat doordat je in de
kraampjes echte leuke en lekkere
duigen kon kopen. Van een winke
lier die zijn winkel voor altijd ge
sloten had, had de school heel veel
oorbellen, armbanden en kettin
gen gekregen Heel veel moeders
hadden bij elkaar zestig taarten ge
bakken. Deze taarten werden ver
kocht, in stukken of heel, en waren
te winnen bij het Rad van Avontuur
dat aan één stuk draaide. Bij het
Rad waren bijvoorbeeld ook zes
pick-nic manden te winnen Ou
ders hadden daarvoor de zegeltjes
die ze kregen bij de Spar gespaard.
Behalve heel veel lekker eten,
zoals brooddeeg aan een stok dat
je kon roosteren boven een barbe-
que, kon je veel spelletjes doen. Op
het schoolplein liepen ook ouders
rond van andere scholen. Niet al
leen om mee te doen, vast ook uit
belangstelling Op heel veel basis
scholen in Leusden worden bin
nenkort fancy-fairs, doe-markten
of spelletjesmarkten georgani
seerd en nieuwe ideeén zijn altijd
handig om te hebben. Nieuwe
ideeén waren er genoeg. Bijvoor
beeld het kwartjes gooien in een
aquarium waarin twee kleine
glaasjes stonden. De kwartjes
moesten in die glaasjes komen. De
meneer die erbij stond moest ie
dere keer grabbelen om guldens te
wisselen m opgeviste kwartjes.
Een ander prachtig idee was het
'eitje-tikken'. In leeggeblazen eie
ren zaten bnefjes gestopt. Voor
een kwartje mocht je een ei ka-
potknijpen. Wie geluk had vond
een briefje met een pnjs erop.
Vooral brugklassers leken hier
geen genoeg van te krijgen. Edwm
gaf er een gulden aan uit en hield er
een broodhaas aan over.
BROODJE MET WORST
Heel wat mensen hebben vorige
week vnjds.^ lekker maar een
beetje raar gegeten. Ze haalden
bijvoorbeeld bij de ene kraam een
broodje met worst, daarna bij de
volgende een patatje, bij de derde
een portie saté en bij de vierde een
geroosterd broodje of een stuk
koek. Geen wonder dat Remco aan
het einde van de middag de laatste
twee zakjes popcorn bijna niet slij
ten kon. Het lukte hem, na een extra
rondje, toch. Tegen zeven uur was
het afgelopen. Het feest had een
uur langer geduurd dan andere ja
ren om te vieren dat de Vallei-
school vijftien jaar bestaat dit jaar.
Nina was drie paar oorbellen nj-
ker, Andrea had twee flessen wijn
gewonnen en zei ze helemaal al
leen op te dnnken, Susan had twee
maal op het luchtkussen gespron
gen en twee maal paard gerede-
n,en Jeroen had twee gave posters
voor zichzelf en een boterkoek
voor zijn moeder gekocht. Ruim
800 worsten, 30 kilo varkensvlees
voor de saté, alle taarten (ook de
courgette en de groentecake) en
tientalle kilo's patat mét, waren op
Plantenstekken waren er nog ge
noeg om een schooltuin mee vol te
planten en met de boeken die over
waren was een kleine bibliotheek
te vullen. Toch was ook hiervan
veel verkocht.
Tegen het einde van het feest
trad het team van de Vallei op in
een eigen play-back show waarin,
ze 'Livin'doll' van Cliff Richard lie
ten zien. Ouders die stonden te kij
ken naar de onderwijzers die er
allemaal nogal raar uitzagen om het
maar niet te hebben over hoe raar
ze deden, zeiden „Wat een zooitje"
Het Pandapak van de school werd
zeer natuur onvriendelijk gebruikt,
want de Panda was onthoofd. Hij
scheen daar geen last van te heb
ben.
LEUSDEN - Oh, ja. Nog even dit Een paar weken geleden stond in deze rubriek een verhaal over de Leusdense
ruimtevaartclub (officieel De Leusdense afdelmg van de Vereniging voor Ruimtevaart en Sterrenkunde), die een
bezoek bracht aan een tentoonstelling in Delft over ruimtevaart. De Leusdense jongeren kregen speciaal
toestemmmg om een model van de Russiche space-shuttle 'Boeran'van heel dichtbij te mogen bekijken. Niemand
anders mocht zo dichtbij komen. De Russen vonden het namelijk leuk dat de Leusdenaren zoveel belangstelling
voor de ruimtevaart hadden, dat ze hen speciaal toestemming gaven. Zo te zien zijn de Leusdenaren zich goed
bewust
hoe speciaal die toestemming wel was.'
