eusden krijgt erepenning
Ierse jongeren
naar Leusden
itholieke basisschool Kinderland viert vijftienjarig bestaan
Ik ben geen bovenmeester in de oude betekenis van
het woord en ik wil geen manager zijn in de
tegenwoordig vaak gebruikte betekenis",
,Mijn eerste indruk van Leusden was dat hier
)ornamelijk 'gelukkige' kinderen woonden".
Onze school heeft vanaf het eerste begin kleuter
basisschool geheten, omdat we het basisonderwijs als
een eenheid beschouwden"...
Aanrijding
met gewonden
Inbraak auto
plaatselijk nieuws
WOENSDAG 5 JULI 19B9
SDCN - „Onze school geeft aan de leerlingen geen zelter-
|en door, maar waarheden" volgens direkteur Pieter Brand-
van de Rooms Katholieke Basisschool Kinderland. De
ol bestaat eind deze maand vijftien jaar. Pieter Brandsen
de onlangs zelf ook een jubileum. Brandsen zit 25 jaar in het
jerwijs. Hij heeft in die tijd het onderwijs zien veranderen en
daar in Leusden zeker in meegestuurd. De pastor van de
Kil Han van Hattum, is een welkome gast, oprecht graag en
[l gezien. Op het juiste moment blijkt hij bij het gesprek met
ekteur aanwezig om zijn visie over de katholieke identi-
van Kinderland te geven. Zijn woorden onderstrepen de
die Piet Brandsen al had weten te geven. Een aktieve
ol, met veel warmte voor de kinderen, met eigen meningen
r men vooruit komt met een intensiteit gedragen door de
rtetti.
door
Marianne de Valck
tyer Brandsen heeft het
^-Katholieke Onderwijs zien
ideren. Als Katholiek jongetje
jnersfoort zag hij tot en met zijn
Ikschool opleiding nooit een
i zijn klas. Opgegroeid op
len bij fraters en paters. Na zijn
töjd bij de marine, waaraan hij
fcge herinneringen bewaard,
lde de eerste verandering zich
■Hij werd onderwijzer in het
lerkwartier voor een klas
meisjes en jongens zaten,
ad daar geen moeite mee,
f het was wel anders."
i verhoudingen lagen stevig
ikerd. De onderwijzer 'stond'
lajn klas, een klas die nog met
mp van zijn vinger tot de orde
(epen was. Meestal tenminste,
(et Soesterkwartier herinnert
Brandsen zich was dat echter
I haalbare kaart. De inspecteur
pe van zijn stuk zodra hij 'een
e op de grond zagHet ventje
Pieter Brandsen, de onderwij -
e inspecteur werd gevraagd
I een kans te geven op zijn ei-
Imanier les te geven. De hou-
|van „Laat hem maar" leidde
Idelijk tot de medewerking
p Piet Brandsen aan een werk-
fep in Amersfoort, die zich be-
ield met de ontwikkeling van
(uveaulezen.
25 maart 1974 solliciteerde
(er Brandsen bij het Rooms Ka-
fteke Kerkbestuur in Hamers-
j naar de functie van school
ed voor een meuw op te zetten
school. Zijn sollicitatiebrief
1 hij onlangs ter gelegenheid
Izijn jubileum terug.
KLEUTERSCHOOL
Eén van de vier klassen bevatte
de kleuterschool. Het schoolhoofd
van de lagere school vond dat zij
mee moest kunnen praten op ie
dere vergadering. „Ho, dat weet zij
ook", werd een gevleugelde uit
spraak. Het uit mannen bestaande
schoolbestuur legde zich daar met
enige moeite bij neer. „Nu zijn ze er
wel aan gewend dat wij dit willen",
volgens Piet Brandsen.
Na de invoering van het basison
derwijs kwam volgens Piet Brand
sen een tijd waarin men amper
grenzen durfde te trekken. „Nu ko
men we daar weer van terug. We
durven weer wat minimumeisen te
stellen. De ontwikkelingen in de
laatste vijftien jaar hebben veel
goeds gebracht. Doordat de leer-
normen wat werden losgelaten zijn
we meer kindgericht gaan denken.
De invloed van het kleuteronder
wijs is enorm geweest. Daar heb ik
van harte aan meegedaan. De ma
nier waarop de meiden die daar
voor de klas stonden het overzicht
hebben, gecombineerd met de in
dividuele aandacht, gedifferen
tieerd kunnen werken in grote
groepen en blijven zien wat er ge
beurd, dat is iets fantastisch. Die
mensen kunnen zo van een kleu
terklas in een bovenbouwklas stap
pen. O zeker, ze vinden het grieze
lig, maar ze kunnen het. Die onder
wijskundige handleiding kunnen
ze lezen, de vaardigheid hebben
ze. Omgekeerd zie ik een boven
bouwleerkracht niet makkelijk om
schakelen naar een onderbouw-
groep." De tegenwerping dat die
ook geen applicatie-cursus heb-
Directeur Piet Brandsen van de jubilerende basisschool Kinderland: „Ik roep altijd dat ze me moeten waarschuwen, als ik me teveelals controleurtje ga
gedragen.
Daarin zaten de werkaspecten die
haar het beste pastte, en de rest liet
ze met liefde aan mij over. De grote
grap is dat we in onze brief aan het
bestuur ongewild het woordje
'geen' weglieten. Met als gevolg
dat het schoolbestuur lang en
breed gesproken heeft over een
opa. Waarom moest dat nou ge
beuren? Ik wist daar geen ant
woord op. Een kind zei, om plaats
te maken voor een kind. Zoiets, dat
is een zekerheid."
„Als je mij vraagt, geloof je daar
in dan weet ik vaak niet te antwoor- 1
den. Ik heb het liever over waarden
let was een korte bnef: „Ik ging
ga er nog van uit, als ze me
en hebben komen ze maar." Het
l&estuur wilde. Een kerkbe-
tr dat in het dorp waarvan de
ste nieuwe wijken net gereali-
rd waren, vooral leek te be-
tn uit pastoor Kitselaar. „Die
ti was uniek. Lang niet iedereen
het eens met zijn manier van
ken, maar wat hij wilde gebeur-
Jieestal. Ik zie me nog met hem
qn DAFje het dorp doorscheu-
nchting het toenmalige ge
entehuis. Via de gemeentese-
tans Brouwer 'is de burge
ester binnen?' werd ik neerge
it voor burgemeester Van der
ist Deze jongen moet je wat vra-
zei pastoor Kitselaar en de
gemeester luisterde."
la de dood van de pastoor werd
schoolbestuur geformeerd,
ueuw een verandering binnen
^wegende kerk waardoor het
erwijs niet meer rechtstreeks
er verantwoording van de kerk
Het nieuwe schoolbestuur had
Je moeite met het jonge school-
fd van de kersverse basis-
Dol Kinderland. De school
sg de naam omdat het tussen de
ingende wijken met namen als
steland en Hooiland, op een
ie (achter de schoenmaker aan
lamersveldseweg) stond, om-
d en doorsneden met sloten
r het een 'kinderland' was. „Het
een vierklassig schooltje. Idyl-
gelegen tussen en onder wil-
en elzen."
ben gevolgd, die voor kleuterleid
sters verplicht was om in het ba-
sissonderwijs les te mogen geven,
wijst hij onmiddellijk van de hand.
„Die applicatiecursus stelde mets
voor. Ik heb hem gevolgd! Als eni
ge man. Ik heb tijdens die oplei
ding heel wat dwars gelegen." Iets
wat niet moeilijk te geloven is.
Maar toch de man als direkteur en
de vrouw (de oude hoofdleidster)
als adjunct.
FEL
Piet Brandsen wordt fel. „Vanaf
het allereerste moment heeft onze
school kleuter-basisschool gehe
ten. Omdat wij ons als eenheid za
gen. Wij hoefden alleen maar het
kleuter van ons postpapier te stre
pen. De integratie was er al. We
hebben altijd een bepaalde taak
verdeling gehad. Toen we hier be
gonnen kende ik de kleuterschool
alleen van de overkant van het
pleintje, bij wijze van spreken. Bij
het begin van het kleine schooltje
wist, de kleuterleidster, die welis
waar als hoofdleidster was aange
steld, dat de integratie eraan
kwam. Wij konden daarop vooruit
werken. Toen het eenmaal een feit
was kregen wij het verzoek van het
schoolbestuur een officieel stand
punt te bepalen. Daar hebben we
lang en breed over gesproken. De
hoofdleidster, Ans de Ruig, heeft
daarbij nadrukkelijk de voorkeur
gegeven voor een adjunct-functie.
gedeelde direkteursfunctie voor
onze school en daar uiteindelijk
mee heeft ingestemd. Dat was dus
niet nodig, maar we zijn dankbaar
voor hun opstelling. Sindsdien is
Ans de Ruig voor 99% op de hoogte
van hetgeen hier gebeurd. Zij vult
aan op vergaderingen waar nodig
is en houdt mij in toom. Regelmatig
zegt ze na een tikje op mijn elle
boog „Hou eens effe stil." Ik heb
geleerd dat onmiddellijk te doen
en het aan haar verder over te la
ten. Dat werkt uitstekend."
ROOMS KATHOLIEK
Het aantrekken van de grenzen
is ook in de katholieke kerk actu
eel. De indenteit van de katholieke
school staat daarbij ter discussie.
Piet Brandsen: „Wie zijn kind hier
komt aanmelden krijgt als eerste te
horen dat dit een katholieke school
is. Dat is essentieel voor ons." Pas
tor Han van Hattum vult aan: „Het
verschil met een andere basis
school is dat de startkabeltjes van
het onderwijs bij ons m het evan
gelie liggen. Daar halen we de
energie vandaan. Onze basis ligt m
de schrift en de de traditie. Van
daaruit staan we open naar de we
reld." Piet Brandsen: „Wij gaan met
uit van zekerheden, maar van waar
den. Wij brengen onze onzekerhe
den mee, en krijgen daar vaak van
de kinderen zekerheden voor te
rug. Pas nog toen een kind verdrie
tig was na het overlijden van een
dan waarheden." Met dit uitgangs
punt zou Kinderland, gezien de re
cente ontwikkelingen in de behou
dend wordende katholieke kerk,
nog wel eens in een discussie te
recht kunnen komen. „Bij ons
moeten alle kinderen weten dat ze
op een katholieke school zitten. De
voorbereidingen tot de cummunie
worden door iedereen bijge
woond, net als de enkele keer dat
we Eucharistievieringen in de
school hebben. We gaan daarbij uit
van een respect voor ieders me
ning. Daar hoort bij dat wij reke
ning houden met een Mohammen-
daans land in de Rammadan, juist
omdat we Katholiek zijn."
VERANTWOORDELIJKHEID
„Geloof is in de eerste plaats een
verantwoordelijkheid van de ou
ders. De school heeft daarbij uit
sluitend een ondersteunende func
tie. Vandaar dat we het Heilig
Vormsel voor de achtstejaars, over
de grote vakantie hebben heenge-
tild" Het Heilig Vormsel is het sa
crament waarbij een kind een be
langrijke keuze maakt voor het ka
tholieke geloof. Tot in het zeer na
bije verleden werd dit sacrament in
het laatste basis-schooljaar uitge
reikt in schoolverband. Door de
uitreiking, niet de voorbereiding,
te verplaatsen tot na de vakantie
wordt het in sterkere mate dan tot
nu toe het geval was een persoon
lijke keuze. De schoolverlaters
moeten, zittend op verschillende
middelbare scholen, in september
samen met hun ouders en de paro
chie kiezen voor de toediening.
„Wie het nu doet, doet het met
overtuiging."
De eigen koers die Kinderland in
haar rooms-katholieke beleving
vaart, gaat volgens Brandsen uit
van het principe van een zuiver
geweten. „Een open houding zon
der te willen polariseren." Daar
over wordt nagedacht en daarvoor
wil men blijven staan, zelfs wan
neer ontwikkelingen smds het
tweede Vaticaans Concilie m de
richting gaan van bepaalde zaken
terug te draaien en de school daar
door in conflict kan komen met
school in Leusden. Leusden was
toen overigens nog Hamersveld en,
zoals kenmerkend voor veel dor
pen, behoorlijk orthodox in het ge
loof."
„De verdeling van de Katholieke
leerlingen over de drie scholen
had nog wat voeten m aarde. Het
eerste voorstel was om naar de
nieuwe school de leerlingen van
Stoutenburg toe te sturen. Uitein
delijk is een verdeling gemaakt
waaraan de Kinderland school zich
nu nog houdt. We begonnen met
veertig leerlingen, exclusief de
toenmalige vijfde en zesde klas. Op
deze manier brachten we niet te
veel schade toe aan kinderen die m
het einde van hun schooltijd van
kinderen maakten langzaam maar
zeker plaats voor allochtone kinde
ren van ouders die in Leusden kwa
men wonen. „Opeens kregen we te
maken met agressie en vernielin
gen. Daaraan waren we niet ge
wend. Dat is overigens nu weer
voorbij. Ik denkt dat het veroor
zaakt werd door mensen die hier in
de wijk geen ontmoetingsruimte
vonden, geen centraal punt. Die
misschien vast zaten in Leusden en
boven hun macht gekocht hadden.
Ik weet het met. Het is gelukkig
grotendeels weer voorbij, want ik
kan me echt hels maken wanneer
ik zie dat iets moedwillig vermeld
wordt.
„Ik ben er van overtuigd dat kin
deren zich op het schoolplein ge
dragen zoals jij het wilt. Dollen is
prima ook door de leerkrachten,
maar er moet een bepaald gezag
zijn dat de grenzen vaststelt. Kinde
ren voelen dit haarfijn aan. In de
warmte van die verhoudingen kun
je plagen en gekscherende opmer
kingen maken, wanneer het besef
van onderling respect maar aanwe
zig is."
„Waar ik een ontzettende hekel
aan heb is aan meisjes die onder
ling in een groep op een hele sub
tiele manier een meisje het leven
zuur kunnen maken, waarbij ze niet
inzien wat ze dat kind aandoen.
Daar kan ik zeer hard en impulsief
op reageren. Het heeft alles met
respect te maken, respect voor ei
gendommen, respect tussen kin
deren onderling, respect voor de
leerkrachten." De kinderen spre
ken op Kinderland het onderwij
zend personeel met de voornaam
aan, voorafgaand met meester of
juffrouw, die ze per definitie aan
spreken met U\ Met als gevolg dat
de heer Pieter Brandsen in Leus
den al vijftien jaar met meester Piet
wordt aangesproken.
SFEER
De sfeer van een basisschool
ruik je beter dan dat ze te omschrij
ven is. Ze wordt bepaald door de
indentiteit, de houding van de leer
krachten, het gehanteerde systeem
en de schoolbevolking. Hoewel
Kinderland gebouwd is in een tijd
waann de basisschoolgedachte al
gemeen was, kent zij een verdeling
m onderbouw en bovenbouw. Piet
Brandsen: „Bij de voorbereiding
van de nieuwbouw hebben we een
aantal wensen op tafel gelegd bij
de architect. De inbreng van de
kleuterleidsters was daarbij es
sentieel. Het gevolg was dat we
gevraagd hebben om grote loka
len, twee gemeenschappelijke
ruimtes en twee ingangen. De
kleuters mogen niet onder de voet
gelopen worden door de groteren
en hebben recht op hun eigen we-
team is zijn onderwijsloopbaan op
de Kinderland school begonnen.
De meesten zijn ruim tien jaar hier
werkzaam. „Verdwijnen doen ze
bijna alleen als ze in verwachting
raken", schetste de direkteur
De school kent twee duo-banen
en iets meer vrouwelijke perso
neelsleden dan mannelijke. „Wan
neer we een nieuwe collega zoe
ken, eisen we in de eerste plaats
dat hij of zij gek is op kinderen.
Wanneer mensen van kinderen
houden, leren ze vanzelf wel hoe ze
moeten onderwijzen. Bovendien
verwachten wij een open instelling.
Je moet dat kunnen aangeven en
overgeven waann je zelf niet goed
bent. Eerlijkheid vind ik heel be
langrijk. 't Loopt niet lekkeri moet
bespreekbaar zijn onder collega's,
waarbij iedereen een steentje moet
kunnen bijdragen waarmee het wel
lekker zou kunnen gaan lopen."
Een zelfde open sfeer is te herken
nen in de klassen. Daar heerst als
er gewerkt moet worden rust, is de
indruk.
BETROKKEN
„De kinderen werken graag met
elkaar, organiseren graag iets sa
men", volgens Piet Brandsen. In de
school loopt dagelijks een groot
aantal ouders rond. „Zeker de helft
van het aantal ouderparen is op de
een of andere manier bij de school
betrokken. Zeker een kwart weke
lijks meerder keren. 45 ouders hel
pen wekelijks bij vast aktiviteiten
zoals het niveaulezen, het docu
mentatiecentrum enzovoorts."
Kinderland is in de afgelopen
jaren meegegaan met de onder
wijsvernieuwingen. Van een klassi
kale school waann de hele klas met
hetzelfde bezig is, is de school ge
groeid naar een vorm van onder
wijs waarin voortdurend in een
aantal niveaus wordt gewerkt. Nog
steeds is de hele klas met rekenen
bezig, maar met iedere leerling is
op dezelfde bladzijden. Daarvoor
is het vaststellen van een goede
gemiddelde lijn noodzakelijk „Wij
proberen daarbij zowel de kinde
ren die onder het gemiddelde uit
komen als de kinderen die daar
boven uitsteken op gepaste wijze
te voorzien van leerstof. We doen
noeste pogingen om aan te kunnen
blijven sluiten bij wat wij noodza
kelijk achten."
„In iedere groep hebben we
keuzemomenten. Bij de lagere
groepen meer dan in de hogere.
Groep drie borduurt voort op de
eerste twee groepen. Daann zit bij
voorbeeld nog een groepje te lezen
terwijl een ander groepje in de
bouwhoek zit."
kerkelijke bestuurders. Daarbij
valt te denken aan zowel het aan-
stellingsbeleid als aan het respect
voor kindemet een ander of
zonder gel- 9 -p de schooL
LEERLINGEN
Het schooltje dat vijftien jaar ge
leden begon als vierldassige
school in vier noodlokalen op het
'kinderlandje' is uitgegroeid tot een
volle basisschool met ruim twee
honderdvijftig leerlingen. De kin
deren zijn de afgelopen vijftien ja
ren eveneens veranderd. Piet
Brandsen: „Toen ik vanuit Amers
foort kwam, had ik ervaring met
totaal andere kinderen in het Soes
terkwartier en Randenbroek. Ar
beiderskinderen vooral. Mijn eer
ste indruk hier was vooral dat ik
'gelukkige' kinderen aantrof. Mijn
eerste leerlingen in Leusden waren
vooral boerenkinderen. Kinder
land was de derde katholieke
school zouden moeten wisselen en
kregen we een goede gewenning
voor de andere leerlingen."
NADELEN
De grenzen die door het school
bestuur werden getrokken, bleken
ook hun nadelen te hebben. Kin
derland raakte vol, te vol. „Ik heb
het een half jaar geprobeerd om
een extra groep in de hal te hou
den, maar dat was geen doen. Zo
wel voor die klas als voor de ande
re klassen niet. We zijn toen leerlin
gen gaan weigeren. Daar zijn we nu
weer op teruggekomen. We heb
ben gemerkt dat je daarmee ener
zijds mensen afschrikt. We zijn ten
slotte niet vol in alle klassen en
kunnen ieder jaar nieuwe leerlin
gen gebruiken. Anderzijds krijg je
bijvoorbeeld aanmeldingen van
kinderen die nu nog twee zijn."
De aard van de leerlingen veran
derde ook. De autochtone boeren-
reldje. Onze school is opgebouwd
als een honingraat. Daarmee werd
voorkomen dat een klas aan het
einde van een gang kwam te lig
gen. Bovendien hoef je je stoel
maar een kwartslag te draaien om
zicht te hebben op een ander ge
deelte van de schooL Het onderlin
ge contact is daardoor intensief."
HOOGTEPUNTEN
Overal in de school hangen op
de bakstenen muren foto's waarop
de hoogtepunten vereeuwigd zijn.
De schoolfotograaf maakt eens in
de twee jaar een foto van alle leer
lingen, waarvoor hij halsbrekende
toeren moet uithalen. Daarbij op
vallend veel 'momenten': een enkel
kind verdiept m zijn spel, iets liefs,
iets leuks, iets geks, waarbij de
warmte van het moment belangrij
ker lijkt te zijn geweest als de histo
rische betekenis.
Het grootste deel van het huidige
tëUSDEN - Hoewel het voor de
K-fractie niet de hoogste prio-
"it heeft, zal de gemeente leus-
binnenkort een erepenning
J&eren voor Leasdenaren die
op een of andere wijze ver
gelijk hebben gemaakt voor
jemenschap. Ook organsaties
J voor Leasden een bijzondere
Mekenis hebben, kannen voor
penning in aanmerking ko-
Dat werd donderdagavond
de vergadering van de ge-
•enteraad besloten.
pDA-raadslid Gijs van Wouden-
I vond dat de beslissing om een
lelijke penning m te voeren ei-
w uitgesteld moet worden,
omdat er volgens hem zaken zijn
die een hogere prioriteit hebben.
Het uitzoeken wie er voor een on
derscheiding in aanmerking komt,
kost tijd en het is onmogelijk daar
voor om tot goede criteria te ko
men. Hoewel de PvdA met tegen
stemde was deze partij het deels
met deze bezwaren eens.
Fractievoorzitter Jan Jacobs zei
dat de toekenning juist, selectief en
waardig dient te zijn en dat zou
moeten worden voorkomen dat al
leen hoge ambtenaren en bestuur
ders in aanmerking komen.
Burgemeester Panis kon de kri
tiek van Van Woudenberg niet de
len. Naar zijn mening was het
raadsvoorstel zorgvuldig voorbe
reid en de selectie van mogelijke
kandidaten zou de werkdruk voor
de ambtenaren niet extra vergro
ten. Hij zei wel dat de voordrachten
zorgvuldig voorbereid moeten
worden, waarbij voorkomen dient
te worden dat deze blijk van waar
dering gedevalueerd zou worden.
LEUSDEN - Op het kruispunt
van de Arnhemseweg^Leusbroe-
kerweg botsen zondag Omstreeks
12.00 aar twee fietsers ait Culem-
borg tegen de aato van L. van E.
uit Scherpenzeel. E. gaf geen
voorrang aan de Cnlemborgers.
Een van hen, G.M., moest met een
gebroken been naar het zieken
huis worden. J van S. kwam er
met lichtere verwondingen van
af.
Op hetzelfde kruispunt raakte
zondag om 10.45 uur S.C. uit Wou
denberg gewond, toen zij van haar
vriend, R.Z. uit Amersfoort, les
kreeg op de bromfiets en even niet
oplette. Zij begon te slingeren en
raakte de macht over het stuur
kwijt. Beiden moesten met lichte
verwondingen naar het ziekenhuis.
LEUSDEN - Deze zomer komt
er een groep Ierse jongeren hel
pen bij het begeleiden van het
boawdorp. De jongeren in de leef
tijd van 15 tot 20 jaar komt uit
Dublin, waar er grote werkloos
heid is. De gemeentelijk jonge
renwerker heeft in de wijk
Dainsdale in Dublin een aantal
van deze jongeren ontmoet. Daar
kwam het idee uit voort, om een
aantal van hen naar Leasden te
halen.
De gemeenteraad, die donderdag
avond over het voorstel moest
stemmen was met ten volle over
tuigd van het nut van dit project.
Uiteindelijk werd er met een kleine
meerderheid voor het voorstel ge
stemd. De belangrijkste kritiek
was, dat het ging om een voorstel
dat toevallig tot stand was geko
men, omdat de gemeentelijk jonge
renwerk tijdens een vakantie op
het idee voor het project was geko
men. Volgens de meeste gemeen
teraadsleden was het beter ge
weest als de gemeente voor dit
soort projecten een duidelijk be
leid heeft. Op die manier zou het
voor de raad gemakkelijker zijn
geweest om over dit initiatief te
oordelen. D66-raadslid Ep Oostra
dacht dat de taalbarrière een on
overkomelijk probleem zou wor
den. Een ander bezwaar was vol
gens Ben Stoelinga van Leusden '85
dat de Ierse jongeren gebruikt
worden voor een Leusdens project.
Het kost Leusden een bedrag van
6600,-. Dat bedrag kan lager wor
den als de jongeren worden onder
gebracht bij Leusdense gezinnen.
LEUSDEN - Op de parkeerplaats
van de SBBO werd donderdag de
auto van B. uit Nijkerkerveen open
gebroken. De dader nam de ra-
dio-casetterecorder mee.
Veranderingen als gevolg van
recente ontwikkelingen staan voor
de deur. „We willen de hal bij de
onderbouw in gaan richten voor de
groepen één tot vier. Dat betekent
één grote poppenhoek, één ge
meenschappelijke bouwhoek. Op
die manier proberen we te berei
ken dat kinderen meer samen kun
nen bezig zijn."
De direkteur staat niet meer voor
de klas. „Ik vind mijn huidige func
tie best prettig, maar mis mijn klas.
Een combinatie is echter niet te
maken. Ik gun iedere direkteur,
ook die van een kleine school, de
mogelijkheid om zonder klas te
werken." Dat betekent overigens
niet dat meester Piet zich opsluit m
zijn kamertje. Behalve dat die ka
mer nooit dicht is en een soort
doorgang lijkt waar iedereen wel
doorheen moet, zit Piet Brandsen
daar niet de hele dag. „De val vaak
en met liefde in. Ik hou me nog
intensief bezig met het lees-onder-
wijs in «die klassen. Ik ken alle kin
deren en alle kinderen kennen mij.
Ze weten wat ze aan me hebben.
Het geeft een dankbaar gevoel
Wanneer je ze jaren nadat ze van
school zijn gegaan terug ziet ko
men omdat ze je verjaardag heb
ben onthouden."
Het is niet moeilijk je voor te
stellen hoe Piet Brandsen zich in
tensief bezighoudt met alles wat in
en om de klassen gebeurd. „Ik ben
geen bovenmeester in de oude
betekenis van het woord en ik wil
geen manager zijn in de tegen
woordig vaak gebruikte betekenis.
Ik voel me meer algemeen bege
leider. Natuurlijk volg ik manag-
ment-cursussen, maar alleen puur
op mijn vak gericht."„We zijn als
team allemaal gewone mensen
waarvan er nu één eenmaal moet
doen wat ik doe. Mijn gezag wordt
door mijn collega's gedragen."Om
daar tenslotte aan toe te voegen:
„De roep altijd dat ze me moeten
waarschuwen als ik me teveel als
controleurtje ga gedragen."
