SVA verliest
eerste plaats
Sporters vinden het tegenwoordig te vanzelfsprekend
jat alles voor ze wordt georganiseerd en geregeld"
,Ik wist toen al voor mijzelf
itt ik de keus had gemaakt:
et werd volley bal"...
SSS was natuurlijk een perfecte leerschool,
maar op den duur miste ik toch iets".
Elke vereniging, LEOS dus ook, zou
meer aan public relations moeten doen".
Dames leiden forse nederlaag
Bromfietser
gewond
vert van Garderen (32) de nieuwe man aan het roer bij het damesvolleybal van LEOS:
Aanrijding
15
ik
illes
ege jEXJSDEN - Het nieuwe winterseizoen is voor de sportge-
li neenschap van Leusden gepaard gegaan met een onge-
Br* tend groot aantal mutaties wat betreft de coaching en be-
1B jeleiding van de hoogste selektieteams. In tal van discipli-
e) les heeft men moeten kiezen, al dan niet daartoe genood-
1 rc aakt, voor vernieuwing. Dat heeft tot gevolg gehad dat
be' ich bij een belangrijk deel van de sportverenigingen van
w Aasden en met name bij de topclubs - nieuwe, vaak
Syhj mbekende trainers en coaches hebben gepresenteerd.
57! Hel hen willen wij onze lezers en lezeressen laten kennis
l3> naken. Wat waren hun achtergronden, wat verwachten
ij van de teams, die aan hun hoede zijn toevertrouwd?
loe ver denken zij te kunnen gaan? En hoe en wat is het
erwachtingspatroon van de sportbeleving in het alge
meen? Op dit soort vragen zijn antwoorden te verwachten
n de nieuwe rubriek, die van heden af regelmatig is terug
e vinden onder de titel 'DE NIEUWE MAN'.
LEUSDEN - „Op mijn 32e jaar kan ik eigenlijk nog geen
duidelijke uitspraak doen en mij een oordeel vormen over
eventuele mentaliteitsveranderingen bij de jeugd. Daarvoor
sta ik er nog niet ver genoeg van af en welbeschouwd zit ik er
nog midden tussen in. Uiteindelijk is het nog niet zo lang
geleden dat ik zelf actief sport beoefende. Ik geloof wel dat de
jongelui wat harder zouden moeten zijn voor zichzelf, maar de
omstandigheden zijn natuurlijk in de loop der tijden ook gewij
zigd. De jeugd aanvaardt die veranderingen naar mijn mening
overigens wel vaak wat al te gemakkelijk. Men vindt het al
gauw vanzelfsprekend dat er voor haar alles wordt georgani
seerd en geregeld. Ik persoonlijk heb er niet al te veel proble
men mee, maar voor de clubleiding is het wel vaak moeilijk".
de havo in Ede. Dat betekende dus
honderden kilometers fietsen per
schooljaar, ongeacht de weersom
standigheden.
„Kijk, dat fietsen naar en van
school is voor de jeugd een goede
zaak", meent Van Garderen. „Ge
lukkig wordt dat vanuit de kleine
plaatsen nog veel gedaan en dan
gezamenlijk, in colonnes dus, maar
nog te vaak wordt vooral door de
ouders gemeend de kinderen
vooral bij slechte weersomstandig
heden zogenaamd in bescherming
te moeten nemen. Dan worden ze
met de auto gehaald en gebracht.
De maak het in mijn eigen beroep
maar al te vaak mee. Als centralist
bij een taxibedrijf spreek ik uit er
varing. Dagelijks worden alleen al
door mijn bedrijf zo'n driehonderd
schoolkinderen vervoerd. In be
paalde gevallen is dat noodzake
lijk, maar in het algemeen zeg ik:
laat ze maar lekker fietsen, dat is
goed en gezond. Ik kan er van
meepraten na al die jaren".
De damescoach van LEOS wil
best nog even verder gaan als we
te spreken komen over wat de he
dendaagse jeugd wel of niet over
heeft voor de sportbeoefening. „Ik
heb de indruk dat de jongens en
meisjes best wat over hebben om
te komen tot goede sportprestaties,
maar het gaat vaak om het extra
stapje. Dat mag je als trainer ver
langen. Maar juist daaraan ont
breekt het zo vaak, dat kleine
beetje extra inspanning. Ze willen
wel dat alles goed wordt voorbe
reid en geregeld, maar kunnen het
door
Gerard Trebert
De man aan het woord is Evert
van Garderen uit Renswoude, de
nieuwe trainer van het hoogste
vrouwenteam van de volleybalver
eniging LEOS. De naam staat voor
„Leusden en omstreken", dit even
ter verduidelijking. Van Garderen
is sinds de zomervakantie belast
met het trainen van de dames en
wordt in die taak bijgestaan door
een plaatsgenoot, zijn ambitieuze
vriend Gerrit Harmsen, die bij de
Leusdense vereniging fungeert als
assistent-trainer.
Van Garderen groeide op in
Renswoude met haar kleine hechte
gemeenschap. Hij volgde er het
basisonderwijs en ging vervolgens
naar de mavo m Scherpenzeel en
Evert van Garderen en zijn assistent Gerrit Harmsen aan het werk bij de vererugmg, waar het tweetal vanaf dit seizoen de scepter zwaait: LEOS.
ügheid iedereen iedereen kent. Hij
begon als voetballer in de plaatse
lijke club. Op zijn zestiende kwam
hij al uit in het eerste elftal en dat
vaak met opbrengen om te komen genoeg omtrent zijn sportieve
tot nóg betere prestaties, waartoe
ze eigenlijk best m staat zijn. En dat
is jammer".
„Wat is in dat verband de rol van
de ouders?"
„Die rol is heel belangrijk. Ze
hebben een belangrijke mvloed.
Maar dan is het wel eerste vereiste
dat er goed overleg plaats heeft
met de trainer. Persoonlijk stel ik
dat kontakt buitengewoon op prijs.
Maar aan de andere kant, wat mij-
- kwaliteiten. Toen hij in Ede de havo
bezocht kwam hij in contact met de
volleybalsport; dat was op zijn ze
ventiende jaar. Die sport greep
hem. De jonge Van Garderen wilde
het voetballen evenwel nog niet
opgeven en besloot gelijktijdig
twee sporten te beoefenen. Dat
bleek prima te kunnen, maar gaan
deweg werd het toch ook al vanwe
ge de schoolverplichtingen moei
lijker.
als je dan hoort wat er naast en
achter je gebeurt tijdens een wed
strijd is dat een nuttige leerschool".
Na het definitieve einde van de
voetballoopbaan brak Van Garde-
ren ook met de volleybalvereni
ging in Renswoude. Het team viel
door verschillende omstandighe
den uiteen en hij kwam vervolgens
terecht bij de volleybalclub Set Up
in Scherpenzeel, dat weliswaar
twee klassen hoger speelde, na
melijk in de promotieklasse, maar
aangezien hij ambitieus genoeg
was en dus hogerop wilde bleek
het allemaal geen probleem. Twee
seizoenen kwam hij uit in Set Up om
Garderen: „Elke vereniging zou ruimschoots gebruik moeten maken van pubhc relations, ook LEOS.
zelf betreft bij LEOS heb ik nu te
maken met een damesgroep,
waarvan de leeftijden uiteenlopen
van 17 tot 33 jaar. In zo'n groep
hebben de oudere leden natuurlijk
ook wel de nodige invloed op de
jongeren".
PASSIE
Wat is nou leuk aan het werk van
een trainer? Het is toch een tijdro
vende en vaak zenuwslopende be
zigheid, waarmee in veel gevallen
risico's worden genomen?
Evert van Garderen is daarom
trent zeer duidelijk en positief. Hij
heeft dit altijd al gewild en voelt
zich in deze sportieve functie als
een vis in het water.
„Ik heb altijd al, van jongs af, de
passie gekend voor het werk van
een trainer, dét zou ik nou graag
willen". Dan volgt het verhaal van
zijn eigen sportcamêre in zijn ge
boorteplaats Renswoude, waar zo
als hij zegt, vanwege de kleinscha-
„Ik besloot de laatste twee sei
zoenen bij de voetbalclub Rens
woude mij alleen nog maar be
schikbaar te stellen als reserve, dat
was van mijn achttiende tot mijn
twintigste jaar. Ik wist toen al voor
mezelf dat ik mijn keus had ge
maakt: het werd volleybal".
LEERSCHOOL
Mede bepalend voor die keus
van de twintigjarige was wellicht
het feit, dat Evert van Garderen als
voetballer altijd in het doel heeft
gestaan en bij die sport zijn handen
dus niet alleen bij voortduring heeft
moeten gebruiken, maar ook sterk
heeft ontwikkeld. Dat is voor hem
als volleyballer natuurlijk een nutti
ge bijkomstigheid gebleken.
Van Garderen: „Maar er was nog
iets anders. Als je als reserve zo
veel wedstrijden op de bank langs
het veld zit zie en hoor je natuurlijk
veel. Zoals gezegd had ik altijd al
de ambitie om trainer te worden en
vervolgens in aanmerking te ko
men voor het nationale jeugdvol-
leybalteam. Van daaruit werd hem
aangeraden nog een etage hoger
te gaan spelen en toen viel de keu
ze op de Barneveldse vereniging
SSS. Als trainer-speler fungeerde
in die jaren Wouter Eikelenboom.
En wat wilde het toeval? In Barne-
veld zocht men een coach.
Dat werd de grote kans en uitda
ging voor de Renswouder, die een
droom in vervulling zag gaan: ein
delijk coach worden. Hij deed het
volgende: Van Garderen ging spe
len in het tweede team van SSS en
werd coach van het eerste, dat in
de tweede divisie uitkwam. „Zo
kon ik me lekker uitleven in de
wedstrijden en daarnaast op de
bank de spanning beleven, die ik
altijd zo graag had gewild. Een
idealere combinatie kon ik me im
mers niet wensen?"
Twee jaar lang leidde hij op deze
wijze met succes het eerste heren
team van SSS. Vervolgens trainde
en coachte Van Garderen gedu
rende vier jaar het hoogste dames
team en bracht in die periode de
groep via twee promoties van de
promotieklasse naar de tweede di
visie. Na die succesvolle vier jaren
bij de dames volgde weer een
overgang, nu als assistent-trainer
naar de heren van SSS, uitkomend
in de eredivisie. Van Garderen:
„Dat was natuurlijk een perfecte
leerschool, maar op den duur miste
ik iets. Vooral het laatste jaar kreeg
ik steeds meer de indruk, dat ik
overbodig was en niet bij het team
was betrokken. Ben ik nog wel
functioneel, dacht ik steeds meer.
Dan moet je eigenlijk maar opstap
pen".
OVERGESTAPT
Dat opstappen heeft Evert van
Garderen dus uiteindelijk gedaan.
Hij koos voor de Leusdense vereni
ging LEOS, dat hem al eerder een
aanbieding had gedaan. De eerste
keer sloeg hij het aanbod af omdat
hem toen de gelegenheid werd ge
boden als hulptrainer in dienst te
komen van SSS in Barneveld, maar
deze zomer hoefde hij niet lang
meer na te denken. „Ik wist dat
LEOS een zeer goed geleide vere
niging was en dat is me nu al geble
ken. Bestuurlijk en qua manage
ment heeft men de zaken uitste
kend geregeld, zo is mij nu al dui
delijk geworden. Het belangrijkste
is dat men alles doet wat noodza
kelijk is; in negentig procent van de
gevallen komt «dies voor elkaar wat
redelijkerwijs gesproken wordt
verlangd. Kom daarvoor maar eens
bij andere verenigingen. Ik moet
daarbij ook wel zeggen dat ikzelf
bereid ben alles te doen wat extra
van mij persoonlijk wordt ver
langd". En wat is dat dan zoal?
Evert van Garderen, relative
rend en met zorg formulerend: „Ik
heb al gezegd dat ik destijds op de
reservebank als voetbalkeeper bij
DEN - Na de winst van vo-
Iweek tegen UTTC moesten
a de Boer, Frank Kooyraan
top van der Spek tegen de
rveense formatie VIT AC
sden.
De Boer en Kooyman hun
nstanders bedwongen had-
i ges^ moest Van der Spek aantre
ft als enige doelstelling het
Jen van zijn eerste winstpartij
Ie senioren. Met flitsend en
eet' tuigend aanvalsspel wist hij
Wild'- tegenstander op de knieën te
en. waarna De Boer en Kooy-
(tté het dubbel wonnen.
e pauze werd de voorsprong
b.i tdelijk uitgebouwd tot een 8-2
^inning.
Ook deze keer wisten De Boer en
Kooyman beiden al hun partijen in
winst om te zetten, hetgeen voor
Van der Spek een zwaardere op
gave bleek: kampend met aanpas
singsproblemen aan het taktische
en snelle seniorenspel wist hij
toch zijn eerste winstpartij te boe
ken, hetgeen die avond gelijk zijn
laatste was; hij bleef bij één over
winning steken, maar gelukkig
begint de vorm er al enigszins in te
komen.
LEUSDEN - Op het kruispunt Ha-
mersveldseweg/Noorderinslag
veroorzaakte een inwoner uit
Scherpenzeel vrijdagochtend een
aanrijding, omdat hij geen voor
rang verleende. De Scherpenzeler
reed over de Hamersveldseweg in
de richting van de Noorderinslag.
Over deze weg reed een inwoner
uit Leusden, die naar de Hamers
veldseweg wilde. De auto's van
beide bestuurders liepen lichte
materiële schade op.
ACHTERVELD De dames van SVA staan weer met beide
benen op de grond. Na een wedstrijd waarin zij op alle fronten
werden afgetroefd verloren de voetbalsters hun koppositie
door een afgetekende nederlaag van 1-6 tegen JSV.
De wedstrijd leek goed te begin
nen voor de Achterveldse dames
toen Christel van Dijk meteen na
de aftrap een verkeerde terug
speelbal van JSV onderschepte en
de bal simpel in het doel tikte: 1-0.
Al snel na dit doelpunt werd dui
delijk dat het geen makkelijke
wedstrijd zou worden. De dames
uit Jutphaas speelden geregeld
het Achterveldse team weg en
wonnen elk persoonlijk duel. Het
duurde dan ook niet lang voordat
de gelijkmaker erin ging.
Hierna werd het verschil in niveau
tussen de beide ploegen beter
zichtbaar. Vooral over de rechter
kant werden er goede combina
ties opgezet door JSV. Achterveld
werd gedwongen massaal te ver
dedigen, maar er werden teveel
persoonlijke fouten gemaakt.
Deze werden gelukkig voor Ach
terveld niet allemaal afgestraft
door de Nieuwegeinse voor
hoede Achterveld kwam nauwe
lijks op de vijandelijke speelhelft,
en van echte kansen was dan ook
geen sprake in de eerste helft. JSV
kreeg die kansen wel, en had er
na de gelijkmaker nog twee be
nut. De rust werd ingegaan met
een 1-3 achterstand.
Hoewel deze achterstand behoor
lijk groot was, probeerden de da
mes er toch nog wat aan te ver
anderen. Het bleek echter een te
grote opgave om de tegenstander
echt in de problemen te brengen.
Aan de andere kant was bij JSV de
scherpte er ook een beetje af. De
diepte-passes waren met meer
zuiver en de wedstrijd werd daar
door m het begin van de tweede
helft een beetje mat. Toch werd
het na een kwartier 1-4.
JSV leek deze stand wel goed te
vinden. Achterveld kreeg door
deze houding iets meer ruimte en
kon zelfs eruge kansen creeren
Zo schoot rechterspits Bona Hoog
land net naast, en werd een goede
combinatie tussen diezelfde
speelster en laatste man Liane
Hoogland net niet beloond met
een doelpunt door perfect uitko
men van de keepster.
Net toen SVA wat meer greep op
de wedstrijd leek te krijgen profi
teerde JSV van de ruimte die was
ontstaan Dit kwam doordat de
Achterveldse achterhoede man-
to-man was gaan spelen in de
hoop voor de eer nog een doel
punt te kunnen maken. Binnen
korte tijd maakte JSV nog twee
doelpunten, die waarschijnlijk
niet gevallen waren als Achter
veld de achterhoede intact had
gelaten.
Al met al was het een verdiend
verlies voor de oranje-hemden
Slechts met een ploeg die hele
maal op dreef is kan er gewonnen
worden van dit team, dat duidelijk
kampioenskandidaat nummer één
is. Een grote inzet zoals tijdens
deze wedstrijd werd getoond zal
deze ploeg niet van hun doel, het
bereiken van de hoofdklasse, af
kunnen houden.
Opstelling: Judith Steenbeek,
Liane Hoogland, Herma Rozema,
Petra van Rossum, Rina Herder,
Rita Wouters, Mirjam van Dijk (Ma
rianne Tijmessen), Renata van Dru-
ten (Jaqueline Gerritsen), Linda
van Hamersveld, Christel van Dijk
en Bona Hoogland Scheidsrech
ter: Steenbeek.
LEUSDEN - Een bromfietser raakte
maandagmiddag rond half vijf ge
wond bij een aanrijding op de Am-
hemseweg. De bestuurder van de
bromfiets, Van S. uit Leersum, werd
gegrepen door een auto. De be
stuurder van de auto, W. uit
Utrecht, stak het fietspad over zon
der dat hij de bromfietser opmerk
te. De man uit Leersum moest met
een beenbreuk worden afgevoerd
naar het ziekenhuis.
Renswoude het een en ander heb
geleerd. Je schrikt wekelijks van
wat je om je heen hoort van alle
opmerkingen om je heen. Maar je
moet je steeds als trainer/coach
realiseren: dit is mijn wereld, hier
sta ik. Wat je moet doen is de spe
ler of speelster bewust te maken
van het feit, dat hij of zij het koppie
er bij moet houden. Bewust zijn ook
met waarmee je bezig bent. Ver
trouwen hebben in jezelf en in el
kaar".
Lukt dat bij de damesgroep van
LEOS in het komende speelsei
zoen? Van Garderen denkt en
hoopt van wel. Hij noemt het een
groep met voldoende mogelijkhe
den. Hij noemt het zelf een leuke,
enthousiaste groep, die perspec
tief biedt en waarmee hij goed
denkt te kunnen werken. Waarom
prefereert hij het werken met da
mes boven een groep van heren?
Van Garderen: „Het antwoord is
met eenvoudig. Mannen hebben
waarschijnlijk meer intentie om
hun sport te bedrijven. Ze hebben
als het nodig is grotere inzet en zijn
meer bij het voUeybafien zelf be
trokken. Vrouwen hebben dat aBes
ook, maar hebben rond de sport-
belevenis meer onderling sociaal
contact en dat schept weer een
andere band, die op zich ook weer
belangrijk is. Maar verschil is er
wel, ja heel duidelijk".
INFORMATIE
Wat is nu zo moeilijk bij het be
drijven van deze zeer specifieke
sport en het coachen ervan? Evert
van Garderen moet even goed na
denken, maar weet dan zeer zorg
vuldig: „Elke speler of speelster is
altijd in actie voor de volgende bal.
Iedereen heeft een eigen taak en
functie, daaraan ontkom je niet. Je
kimt je op zo'n klein veld niet ver
stoppen. Ik wil daarmee het vol
gende zeggen. Je speelt op een
beperkte ruimte. Volleybal is een
zeer gespecialiseerde sport. Juist
door die kleine ruimte kan nie
mand zich verstoppen. Ieders taak
is op elk moment van de wedstrijd
belangrijk. Vandaar dat ik al heb
gezegd dat elke volgende bal be
langrijk is".
Heeft de nieuwe man van LEOS
nog speciale wensen of verlan
gens?
Evert van Garderen tenslotte na
dat hij geen moment van zijn hart
een moordkuil heeft gemaakt: ,Ja,
ik zou om te beginnen wiBen dat
elke vereniging, maar ook de onze,
ruimschoots gebruik maakt van pu
blic relations. We moeten LEOS
naar buiten brengen, zo vaak en zo
veel als het kan. Ik denk dat we
daarmee wel op de goede weg zijn
maar het moet maximaal en opti
maal. Wat zou het met goed zijn als
we bijvoorbeeld bij al onze thuis
wedstrijden de bezoekers wat in
formatie geven over de wedstrijd,
de stand van zaken, achtergronden
van de vereniging. Dat moet toch
niet veel tijd en geld te kosten?
Maar wel leuk om de club nog
meer onder de mensen te bren
gen".
