k wil met mensen omgaan
Stevige boete voor
acterende Leusdenaar
üaus Flenter speelt in
le beste jazz traditie
!on Geboers de nieuwe huisarts in Leusden:
Driftakkerweg tot 1
februari afgesloten
,Een leuke plaats, een leuke collega en leuke
ïogelijkheden voor de praktijk. Ik heb er zin in."...
Ik vind het belangrijk om uitgebreid
maar zinnig met patiënten te praten.
Je probeert zoveel mogelijk aan te
sluiten bij de visie van de patiënt.
Toneelstukje na aanrijding
ndanks rumoerig publiek in De Hakhorst
plaatselijk nieuws
11
USDEN - Na vier jaar Afrika, huisarts in Leusden. Dokter
D Geboers (36) is vanaf 1 november de nieuwe collega van
Icter Titus Hel Groenestege. Samen zullen zij de huisartsen-
alrtijk op de Burgemeester de Beaufortweg doen. Vanaf begin
Igend jaar vanuit de dan verbouwde ruimte op nummer 44,
ji de overkant van de oude praktijk. Voor Con Geboers
tekent dit het vooruitzicht om in een nieuwe praktijk te
finnen die gebouwd is op oude pijlers.
met vrouw en twee kinderen van
respectievelijk dne en vier jaar.
terug uit Afrika. Vier jaar was hij in
Njinikom medisch direkteur ge
weest van een klein ziekenhuisje in
'de bush'.
Marianne de Valclc
;ng jaar kwam dokter Geboers,
Njinikom ligt m Kamaroen, hemels
breed ongeveer 300 kilometer van
Nigeria. Geboers ging daar heen
uit een beetje idealisme. „Het is
hier allemaal zo perfect. Iedereen
heeft overal toegang toe. Daar gaan
de mensen al dood, als ze diarree
hebben. Maar natuurlijk trok mij
ook de uitdaging, het avontuur, de
vreemde cultuur en omgeving."
Afrika zal in dit kennismakingsin
terview vaak ter sprake komen.
Zodra het onderwerp aan de orde
is, komt de verteller in hem naar
boven. Over Afnka weet Con Ge
boers momenteel meer te vertellen
dan over Leusden. Sinds een paar
maanden werkt hij hier.
Gekomen als vervanger van
dokter Lantingh, kreeg hij eind au
gustus de vereiste toestemming
van de gemeente om diens opvol
ger te worden. Per 1 november zal
hij de partner zijn van dokter Tiel-
Groenestege, een collega van
ongeveer dezelfde leeftijd waar
mee hij denkt uitstekend zal kun
nen vinden. De plannen voor de
verbouwing hebben ze samen ge
maakt. In het pand aan de Burge-
meester de Beaufortweg waar
Tiel-Groenestege gewoond heeft,
kampeert Geboers nu. Zijn gezm
woont nog m het ook al tijdelijke
onderkomen in Geldrop bij Eind
hoven. Een woning in Leusden
wordt gezocht. Het pand aan de
Beaufortweg zal begin volgend jaar
twee praktijkruimtes bevatten met
een centrale wachtkamer, receptie
en ingang. Het huis zal aan de ach
terkant worden uitgebreid, de in
gang komt aan de kant van de Ha-
mersveldseweg. In de praktijk zal
zowel ruimtelijk als organisatorisch
het een en ander gaan veranderen.
Dokter Geboers: „We zijn terug
gekomen naar Nederland omdat
mijn contract afliep. We hadden
afgesproken m Afrika te blijven
totdat de kinderen naar school
moesten. Eventueel zou ik nog
twee jaar langer hebben willen blij
ven. Vandaar dat we vastbesloten
waren alleen een huisartsenprak
tijk te accepteren als het een hele
leuke praktijk zou zijn. Wanneer
we die niet zouden vinden zouden
we nog een paar jaar terug gaan.
Toen deze gelegenheid kwam was
het niet moeilijk een besluit te ne
men. Dit is leuk. Hier zijn mogelijk
heden die mij aanspreken. Een leu
ke plaats, een leuke collega en leu
ke mogelijkheden voor de praktijk.
Ik heb er zm in."
gegeven. Hij koos voor een medi
cijnenstudie volgens hem uit idea
lisme. Ik wil en wilde met mensen
omgaan. Iets voor mensen kunnen
doen. Noem het met een ouderwets
woord 'roeping". Vanaf het begin
had ik het voornemen om daarmee
een paar jaar naar het buitenland
toe te gaan. Mijn studie is daarop
afgestemd geweest. Een speciali
satie heb ik nooit overwogen. Wel
heb ik extra aandacht gehad voor
chirurgie, genealogie en tropen-
ziekten." Voor deze kanten van de
medische wetenschap blijft hij aan
dacht houden. „Mensen die van
plan zijn naar de tropen gaan, kun
nen bij mij altijd een warm onthaal
vinden. Mijn hart gaat open wan
neer ik van zulke voornemens
hoor. De geef graag adviezen en
deel graag ik wat ik geleerd heb uit
mijn ervaringen, niet alleen me
disch gebied, maar op alle terrei
nen."
Zijn voorliefde in de huisartsen
praktijk gaat uit naar zoals hij het
zelf noemt de 'handvaardige' din
gen. „Kleine chirurgische ingre
pen, een bobbeltje verwijderen,
tsja hoe moet je dat omschrijven
zonder niet al te onappetijtelijk te
worden. Gewoon de kleine hand
grepen." Wratten? „O laat ik daar
maar over ophouden. Wanneer we
wrattenspreekuur hebben om twee
uur staat er om vijf voor twee een rij
van hier tot eind eind van de straat.
Nee, het is meer de technische kant
van het vak. Meer handvaardig dan
psycho-sociaal. Dat komt ook door
Afrika. In Njinikom hadden we erg
veel te maken met psycho-somati-
sche patiënten. Niet zoals in Europa
voorkomt. In Afnka is iedereen
bang voor de ander. Daar komen
erg veel klachten uit voort. Voor en
na iedere ziekehuis-opname ging
bijna 'iedereen naar de eigen dok
ter, hoe zeg je dat in het Neder
lands,.. de medicijnman. Wij heb
ben zo'n man ook wel eens opge
haald om een patiënt genist te stel
len. De angst voor onbekende
machten is enorm groot. Wie dreigt
slecht over iemand te denken, kan
bij die ander de meest verschrik
kelijke klachten veroorzaken. Voor
ons westerse artsen is het enorm
moeilijk om achter de oorzaak van
Voor dokter Geboers naar Leusden kwam, werkte hij een aantal jaren in
de tropen. „In Afrika heerst sowieso een totaal ander beeld van de
geneeskunde," zegt hij.
is komen werken is een van de
oudste praktijken van Leusden, zo
met de oudste. Met als gevolg dat
veel oude Hamersvelders in het
bestand zitten. „Oudere mensen
hebben volgens mij een bepaalde
charme. Ze gaan toch op een ande
re manier met mensen om dan de
jongeren. Ik mag dit wel. Geldrop
waar ik vandaan kom is wat betreft
grootte een met Leusden vergelijk
baar dorp. Met dit verschil dat de
groei van Geldrop vooral het ge
volg is van interne verschuivingen.
Kinderen die in de nieuwbouwwij
ken zijn gaan wonen. In Leusden
heb je te maken met meer import.
Juist die verschillen trekken mij. Ik
verwacht niet dat de mensen mij
hier op een voetstuk zullen zetten.
Waarom zouden ze. Ik ben lid van
de gemeenschap en waar nodig
vertrouwenspersoon." Op de vraag
hoe dokter Geboers aankijkt tegen
alternatieve geneeswijze antwoord
hij: „Laconiek, als het niet baadt
dan schaadt het niet. Zolang het er
is, vind ik het best. Tijdens mijn
studie heb ik een cursus homeopa
thie gevolgd. Ik vond het een bij
zonder moeilijk vak. Sindsdien ben
ik ervan overtuigd homeopathie
niet naast je huisartsenpraktijk te
kunnen doen. Wanneer je het doet
moet je het goed doen en dan is het
een volle dagtaak." Stervensbe
geleiding thuis? „Iedereen zou het
recht en de gelegenheid moeten
hebben om thuis te sterven. Zeker
wanneer daar goede zorg voor
aanwezig is zal een huisarts zich tot
het uiterste in moeten zetten om dit
mogelijk te maken. Net als de soe-
daarbij was wel dat je geen tijd en
mogelijkheden had om de basis
zorg aan te pakken. Je bereikt met
de massa en dat wilde ik toch."
MONDIGHEID
„Wanneer je een goed contact met
je patiënt hebt, werkt dit naar beide
kanten. In Kameroen spreken ze
een eigen variant steenkool Engels
op zijn Afrikaans. Dat betekent dat
wij met de mensen konden praten,
maar echt contact kreeg je moei
lijk. Je probeert tijdens je werk toch
iets over te brengen. Een beetje te
onderwijzen. In Nederland geldt
dit precies zo. Ik vind het belang
rijk en leuk om uitgebreid maar
Janneer je een goed contact hebt met een patiënt, werkt dit naar beide kanten.
Con Geboers komt uit Brabant.
Dat is te horen. Hij is geboren en
getogen in en in de buurt van Gel
drop. Lange tijd zag het er naar uit
dat hij in de voetsporen van zijn
vader zou treden. Toén eenmaal
gekozen moest worden voor een
studierichting, vond hij de oplei
ding voor landbouwingenieur toch
te technisch. Zijn tweede keuze
was de veeartsenij. „Het vooruit
zicht om allemaal vrouwen met
poedeltjes in mijn wachtkamer te
krijgen trok mij absoluut niet," al
dus Geboers. Daarmee is de rich
ting van zijn belangstelling weer
klachten te komen. Met als gevolg
een enorm verlies aan tijd waar je
gezien de problemen waar je voor
staat toch al zo'n tekort aan hebt."
„In Afrika heerst sowieso een
totaal ander beeld van de genees
kunde. Niemand gaat weg zonder
een handvol pillen, hoe groter, hoe
mooier. De meest gevaarlijke me
dicijnen staan open en bloot op de
markt te koop. In de polikliniek
gebeurde het snelle screenwerk.
Met de patiënten waarmee ik di-
rekt iets kon beginnen hield ik mij
voor het grootste deel van de rest
van de dag bezig. Demotiverend
zinnig met patiënten te praten.
Vooral wanneer ik daarbij respons
krijg. In de nabije toekomst willen
wij, Tiel Groenstege en ik. een af
spraken-spreekuur m stellen. Juist
om iedereen in de gelegenheid te
stellen rustig zijn verhaal kwijt te
kunnen. Visite rijden vind ik dan
ook een van de allerleukste dingen
die bij het huisarts zijn horen. In
Afnka heb ik dat echt gemist. We
gingen wel eens voor een paar we
ken op pad, dat was een avontuur
natuurlijk. We waren daarbij vaak
afhankelijk van een tolk. In Neder
land komt daar het rechtstreekse
contact bij. In de tegenwoordige
huisartsenpraktijk wordt het com
municatieve aspect steeds belang
rijker. De huisartsen-opleiding
duurt tegenwoordig dne jaar, ter
wijl deze vroeger een jaar was. In
de huidige opleiding is veel meer
ruimte ingeruimd voor juist de so
ciale communicatie. Terecht."
„Ik ben geen man van extreme op
vattingen. Ik wil graag mijn eigen
leven leiden en hou er niet van me
te laten voorschnjven wat wel en
met zou moeten kunnen. Ik kies
graag zelf. Vandaar dat ik niet
graag in een groepspraküjk zou
willen werken. In de meeste ge
vallen raak je dan toch aangewe
zen op mensen die je niet zelf uitge
kozen hebt. De samenwerking die
in een groepspraktijk voor de hand
ligt, moet toch ook als individue te
realiseren zijn.
Ik heb begrepen dat er nogal wat
fysiotherapeuten in Leusden werk
zaam zijn. Na verloop van tijd zal ik
ongetwijfeld weten wat ik aan wie
heb en daarop mijn doorverwij-
zingsbeleid baseren. Ik werk wel
graag samen. Ik ben geen solist,
deel graag verantwoording. Een
duobaan is daarom voor mij ideaal.
Zo'n praktijk is te overzien.
„Voorwaarde daarvoor is wel
dat mijn collega en ik goed op el
kaar moeten aansluiten, zowel bij
het werk als pnve. Bij een huis
artsenpraktijk zijn deze twee kan
ten altijd met elkaar verweven. Wat
betreft de samenwerking met Titus
kan ik nu wel stellen dat ik hier alle
vertrouwen m heb. Onze gezinnen
sluiten op elkaar aan en onze vrou
wen kunnen goed met elkaar op
schieten."
De praktijk m Leusden waann hij
cialist. Waarom zou het niet moge
lijk zijn dat zo'n man op huisbezoek
gaat? Moet kunnen. Waarmee ik de
problemen niet onderschat, zeker
niet m emotioneel opzicht. Ik heb
het er bijzonder moeilijk mee. Ster
vensbegeleiding is een bijzonder
onderdeel van het huisartsenvak.
Sterven blijft een zwaar emotioneel
moment. De begeleiding mag
daarom met bij het overlijden op
houden. Bij de huisartsentaak hoort
ook de begeleiding van de achter
blijvers in de tijd daarna. Voor deze
begeleiding geldt mets anders dan
voor de begeleiding van een pa
tiënt in het algemeen. Je probeert
zoveel mogelijk aan te sluiten bij de
visie van de patiënt. Wanneer ie
mand graag iets wil dien je dit te
respecteren. Wanneer je het zelf
niet kan opbrengen is het mogelijk
door te verwijzen naar een andere
arts die er minder moeite mee
heeft, maar het respect blijft."
Is de nieuwe huisarts m Leusden
al iets opgevallen wat hij voor ver
betering vatbaar acht? Ja," zegt hij
onmiddellijk. „De Hamersveldse-
weg. Wat is die vreselijk gevaar
lijk, vooral voor kinderen. Boven
dien vind ik het vele water in de
wijken een beetje benauwend met
zoveel kleine kinderen m de
buurt." En wat hoopt Geboers te
gaan doen zodra hij in Leusden
ingeburgerd is; „Kijken of mijn
zweefvliegtuig wil vliegen. Ik hou
me graag bezig met modelbouw. In
Afnka heb ik, samen met een colle
ga, een zweefvliegtuig gemaakt
met een spanwijdte van dne meter.
Een prachtig ding. Alleen onze po
gingen om het te laten vliegen lie
pen uit op een fiasco. Ik ga zeker
proberen of hij het hier wel wil
doen."
LEUSDEN/UTRECHT - Een 40-jarige inwoner van Leusden
had op 20 december vorig jaar in zijn woonplaats een heus
toneelstukje opgevoerd om de suggestie te wekken dat hij met
de eigenaar van de auto waar hij net tegenaan gereden was,
een regeling had getroffen om de schade te vergoeden.
Maar door „een oplettende bur
ger" was deze opzet mislukt en
moest de man zich vrijdag alsnog
voor de Utrechtse politierechter
verantwoorden voor het „doorrij
den na een aanrijding". Op een par
keerterrein was de Leusdenaar
achteruit gereden en tegen een an
dere auto gebotst. Een portier van
deze auto raakte zwaar bescha
digd. De verdachte stapte uit en
sprak een man aan met de vraag of
deze soms de eigenaar van het ge
deukte voertuig was. Beide man
nen stapten in de auto van de ver
dachte en reden na een poos - met
gedoofde lichten - weg.
Even later dook de regelmatige
autobezitter op. De eerste man - zo
bleek later - was een vnend van de
verdachte geweest die zich als
„slachtoffer" had voorgedaan.
Blijkbaar had de getuige die in de
buurt was het gedoe zo vreemd
gevonden dat hij naar de politie
was gestapt.
Op de zitting zei de Leusdenaar
uit vrees voor de financiële gevol
gen en mogelijke straf de boel in
scène te hebben gezet. Als hij ge
weten had dat hij zich binnen 24 uur
na de botsing had moeten melden
om vervolging te voorkomen had
hij dat zeker gedaan, aldus de
Leusdenaar. Overigens was de
schade - 1.500 gulden - door de
verzekeringsmaatschappij be
taald.
Officier van justitie mr. J. Spee
was over de gang van zaken niet te
spreken: „U hebt gewoon een listi
ge truc uitgehaald en u bent niet in
paniek geraakt zoals anderen wel
overkomt". Mr. Spee eiste vierhon
derd gulden boete en een voor
waardelijke ontzegging van de rij
bevoegdheid van vier maanden.
Mr. P. Mol zag in de zaak aanlei
ding om het „merkwaardige arti
kel" van doorrijden na een aanrij
ding aan de kaak te stellen. Een
verdachte hoeft bij een ander soort
vernieling - bijvoorbeeld een steen
door de ruit gooien - toch ook niet
aan zijn eigen veroordeling mee te
werken, meende de advocaat van
de verdachte. Maar de politie
rechter mr. J. Kranenburg vond dat
er verschillen waren, zoals dat een
aanrijding met expres gebeurt. In
de ogen van mr. Spee vergeleek de
raadsman „appels met peren". De
politierechter had met veel zin in
een uitgebreide discussie over dit
punt en vonniste conform de eis.
LEUSDEN - De Driftakkerweg is tot
1 februari 1990 voor alle gemotori
seerde verkeer afgesloten. De af
sluiting is in verband met de werk
zaamheden aan de aansluiting van
de A 28. Door het aan- en afrijden
van vrachtwagens met zand en an
dere goederen komt de verkeers
veiligheid in het gedrang. Daarom
is het deel van de Driftakkerweg
tussen de Schrammerweg en de
Heiligerbergerweg afgesloten.
Bromfietsers en fietsers kunnen
nog wel van de weg gebruik ma
ken, hoewel zij op enkele plaatsen
moeten afstappen. Daarom wordt
geadviseerd aan (brom)fietsers
gebruik te maken van de Horster-
weg. De Driftakkerweg blijft wel
voor aanwonenden en bestem
mingsverkeer toegankelijk.
schien kon de drummer zijn colle
ga's op het podium het vuur wat
nader aan de schenen leggen.
Zangeres Jenny Gordee blijkt al
leen niet in staat om de vonk op
het publiek te doen overslaan. Zij
legde een voorkeur aan de dag
voor ballads als "It might as wel be
spnng" en "Willow weep for me".
Ook de ütelsong van de meuwe
CD /an het trio "Black coffee"
ademt dezelfde sfeer. Uiteraard
greep Hundepool deze titel aan
om de sponsor koffiebrander
"Smit en Dorlas" op vakkundige
manier te koppelen aan dit muziek
gegeven. Gordee en Flenter ble
ken uitstekend op elkaar inge
speeld. Toch is dit niet alleen een
voordeel. Flenter toonde zich een
uiterst smaakvol begeleider en
schuwde het chorus-effect in de
ballads met. De zangeres zong
technisch knap, muzikaal verant-
wood en ook wel met gevoel.
Toch klonk een nummer als "Love
for sale" wat te netjes, zelf in een
ambiance als "De Hakhorst". Jazz
is ook spanning en avontuur. Juist
deze twee aspecten kwamen bij
deze band wat te weimg aan bod.
Klaus Flenter zat er met zo mee. Hij
was gelukkig met het muzikale
respect van een deel van het pu
bhek en eindigde zoals hij begon:
een blues in medium tempo m de
beste "cool-jazz" traditie.
Het volgende concert van de
Jazz-sociëteit in De Hakhorst
vindt plaats op zondagmiddag 26
november om 13.30 uur met De
Onderlinge van 1975 en Conny
van Bergen.
gegeven, de muziek van de
vereiste de nodige concen-
De conventionele jazz-gitaar
<lua klankkleur en dynamiek
5 beperkter dan een blaasin-
IJMent of piano. Voor de aan-
chtige Lefhebbers op de eerste
aan de tafeltjes rond het po-
was dat een reden om de
n wat extra te spitsen. In de
waarmee het trio de eerste
opende, exposeerde Flenter
muzikale opvattingen in dui-
*&e melodische lijnen, afge
beld met veel accoordsolo's.
akanten worden niet graag
1 collega'svergeleken. Flenter
j noemt als grote inspirator de
^rikaanse gitarist Barney Kes-
Het sierde Flenter. dat hij het
ïoze vertoon, waartoe Kessel
3 n°g wel eens laat verleiden,
fcrwege het. Dit moet ook een
stieve invloed hebben op zijn
tenten aan het conservatorium
Verdam, waar Flenter zich uit
end mag bezig houden met
zijn eigen gitaalstijl Dat de gitarist
naar De Hakhorst is gekomen,
mag ook als een comphment voor
de Jazz-sociëteit worden opgevat.
„Door mijn vaste baan aan het con
servatorium hoef ik niet meer ie
dere schnabbel aan te nemen," al
dus Flenter.
HOOGTEPUNTEN
De instrumentale hoogtepunten
van deze middag waren de stan
daards "Softly, as in the morning
sunnse" en het mooi nummer "Is
raël". In beide nummers moet het
sofistisch aandeel van bassist
Henk de Ligt genoemd worden.
Vooral zijn gestreken solo's waren
opvallend goed. Tenminste, voor
de luisteraars rond het podium. Er
werd ook wel door de mensen
achterin geapplaudiseerd Als het
met uit beleefdheid was, dan moe
ten deze Lefhebbers over een bij
zonder goed gehoor beschikken,
Het Klaus Flenter Trio met zangeres Jenny Gordee tijdens het optre3den m De Hakhorst.
NSDEN ,,Er zijn luisteraars en smoezerds." Met deze op-
rking typeerde Keer Hundepool de sfeer van afgelopen zon-
gmiddag in de Makhorst tijdens het optreden van het Klaus
snter Trio met zangeres Jenny Gordee. De grote publieke
komst deed de voorzitter van de Jazz Sociëteit Leusden zicht-
ar genoegen. Maar het was ook weer niet de bedoeling dat
subtiele klanken van de vier misici het karakter kregen van
sfeervol achtergrondmuziekje tijdens de luidruchtige con-
ftatie van gezellige levensgenieters. Wellicht waren de af
lopen "roerige vier weken in de pers" met betrekking tot het
B-gebeuren in Leusden hier ook debet aan.
want ook de bassist weigerde zijn
volume aan te passen
Drummer Hans van Oosterhout
toonde zich een gedegen begelei
der Het open haardvuur knap
perde ondertussen gezellig en
werd regelmatig opgepord. Mis
