I
■eusder krant:
is goedje hersens te laten kraken"
Leusdenaren wilden wel, maar hebben weinig tijd"
Leusdenaren geven al vier jaar amateurstripblad uit
Brouwen Bridge Club vierde eerste lustrum
imnesty verving schrijfmiddagen door abonnementen
Bijeenkomst
ABTB
Modern
melken
WOENSDAG 13 DECEMBER 1989
DEN - „We hebben een gezellige club. Je moet kunnen
Igen, maar daarvoor is slechts een cursusje nodig. De echte
itiekelingen komen hier niet. Daarvoor kletsen we te veel.
mes komt bij ons niet op tafel. Je mag fouten maken zonder
k aangekeken te worden," aldus een aantal omschrijvingen
i de dames die wekelijks in de Kom bridgen. Ongeveer
tig vrouwen komen iedere donderdagmorgen bijelkaar. Al
jaar lang, in wisselende lolcaties en met wisselende tegen-
Iers, maar vaak met dezelfde partner. „Bij klaverjassen
je van je maatje, bij bridge speel je met je partner."
wel sinds de AVRO cursussen 'iedereen' heeft kunnen
n bridgen, blijft het een bijzonder kaartspel. Volgens een
de dames waarschijnlijk omdat je om te bridgen met je
enen moet werken.
clubbijeenkomsten is niet ver
plicht. Wie komt, betaalt drie gul
den. Daarvan wordt de huur en de
koffie betaald. Vijf jaar geleden be
gon de club in Groot Krakhorst,
waar ook de cursussen werden ge
geven. Toen dat te duur werd,
week men uit naar de Hakhorst.
Toen de sociaal culturele voorzie
ning moest wijken voor een panne-
koekenhuis, ging de club naar het
Jeugdhonk en daarna naar de Kit.
De Kit bleek te klein om de gestaag
groeiende aanwas aan te kunnen.
Sinds ongeveer een jaar heeft
men tot volle tevredenheid een on
derkomen gevonden in de Kom.
Men speelt volgens het 'Acol' sys
teem. Bridge is volgens vele syste
men te spelen en ook binnen een
systeem zijn afspraken met de part
ner te maken. Volgens de dames
raak je met 'Acol' nooit uitgeleerd.
„De een blijft met plezier spelen op
geleden ontstond de Vrou-
Bridge Club, dankzij een inti-
van Betty Zevenboom uit
len. Zij gaf al een aantal jaren
[ecursussen bij Latent Talent,
in de week leerde ze Leus-
le vrouwen bridgen, eerst in
tien weken durende cursus
beginners, daarna in een tien
:en durende cursus voor gevor-
den. De dames hadden echter
sning nodig. En twintig keer
Igen was te weinig om aan de
oefte te voldoen. Vandaar het
atief om een bridgeclub voor
iwen op te richten. Zonder be
en zonder subsidie. Ieder
jw lid betaalt een tientje als in-
njfgeld en is daarmee lid voor
leven'. Het bijwonen van de
Elke donderdagochtend spelen dertig vrouwen bridge in De Kom. Het
tegehjkertijd train je je hersenen."
zijn buiten Leusden. Ze blijven wel
kom. Ter gelegenheid van de lu
strumviering is een groot aantal van
hen speciaal naar Leusden gereisd
voor een bijzondere bijeenkomst.
Per week komen gemiddeld er
dertig mensen. Ze komen niet al
het niveau dat bereikt is na het
bestuderen van twee boekjes. De
ander wil verder, wil meer. Hier
kan allebei." De ledenlijst telt te
genwoordig zeker zeventig namen.
Daarbij staan ook de namen van
vrouwen die inmiddels verhuisd
is een ontspannende bezigheid en
leen uit Leusden maar ook uit
Amersfoort, Nijkerk, Hoevelaken
en Woudenberg. Op de club wordt
alleen gebridged. Aan 'scholing',
laat staan inleidingen en lezingen
wordt niet gedaan. Hier leert men
spelenderwijs," volgens een van de
leden. Nieuwe aanwas is nog mo
gelijk. Vrij regelmatig haalt iemand
weer een vriendin over lid te wor
den. ,Je hoeft niet met een partner
te komen, maar de meeste doen het
wel."
„Het accent van onze bridge-
ochtenden ligt op het enthousiasme
en de vrijblijvendheid," zegt Sjouke
Ton. „Natuurlijk zijn er allerlei an
dere aspecten te noemen zoals de
sociale contacten, het ontmoeten
van andere mensen op basis van
een gemeenschappelijke interes
se. Het voornaamste blijft echter
het enthousiasme en de manier
waarop we met elkaar omgaan.
Bridge vereist teamwork met je
partner. Bij ons is het heel gebrui
kelijk dat de vier spelers rekening
met elkaar houden, elkaar helpen
en zonodig corrigeren." De brid
gende dames variëren in leeftijd
van 25 tot 80 jaar.
Tijdens het voorgesprekje met
Sjouke Ton dringt een gezellig
stemmenrumoer door de deuren
van het zaaltje heen. Het is duidelijk
dat de dames niet bezig zijn met
een keiharde competitie. Toch
blijkt even later een gesprek on
derbroken te moeten worden voor
de noodzakelijke concentratie.
Veel dames gaven als reden
voor hun bridge-enthousiasme op
de hersens te willen blijven trainen.
Mevrouw Arents bijvoorbeeld
bridget om het hoofd bezig te hou
den. „Het is een ontspannende be
zigheid en tegelijkertijd train je je
hersenen." Ze wordt aangevuld
door mevrouw van Zandvoort:
„Wanneer je ouder wordt is het
goed om er alles aan te doen om je
verstand erbij te houden. Bridgen is
een goede training voor je geheu
gen." Mevrouw Raaymakers be
aamt dit en laat er op volgen: „Dat
geldt voor iedereen. Hier kunnen
vrouwen tenminste rustig 's och
tends onder schooltijd komen."
De dames uit Amersfoort voegen
daaraan toe dat dit de enige gele
genheid is in de verre omtrek waar
dames op deze wijze en op een
ochtend bijelkaar komen om brid
ge te spelen. Het bevalt ze uitste
kend. Mevrouw van Uffelen ver
klaart haar enthousiasme voor de
club ook uit het feit dat er niet ge
rookt wordt en je niet op je kop
krijgt wanneer je te langzaam gaat
of iets fout doet: „Ik verheug me
iedere week op deze ochtend."
Hoe komen vrouwen ertoe om
bridge te spelen? En dan nog wel
buiten de deur. Een van de dames
geeft een radicale mening. „Onze
mannen speelden al bridge. Wij
moesten de hele avond voor de
drankjes en hapjes zorgen. Uren
duurden dat spelen van die fanatie
kelingen en wij maar wachten.
Hangend voor de televisie, ons
dood vervelend en de slaap ophou
dend. Af en toe keek je over een
schouder mee en dacht je: „Dat kan
ik ook." Maar commentaar van het
bedienend personeel werd niet op
pnjs gesteld. Op een gegeven mo
ment hebben mijn vriendin en ik
besloten uit de bediening te stap
pen. We wilden zelf spelen. Cur
susje gevolgd en nu spelen we hier.
Lekker zonder mannen en in ons
eigen sfeertje."
Waarom toch dat eigen sfeertje
zonder mannen? „Bndge spelen
met je man als partner geeft veel te
veel ruzie en spanningen. Boven
dien kletsen we te veel volgens hen
en spelen we te langzaam. Hetzelf
de geldt voor de vrouwen die echt
in competitie en wedstrijd-verband
willen spelen. Die komen maar een
paar keer en blijven dan weg. Het
selecteert zich hier van zelf." Op de
club is het anders dan thuis. Soms
vrijblijvender, m ieder geval met
meer variatiemogelijkheden wat
tegenspelers betreft. Per ochtend
wordt verschillende keren gewis
seld. De eerste keer was eng vol
gens een paar dames. „Ik weet nog
wel toen ik hier de eerste keer
kwam. Ik was blij wanneer ik niet
hoefde uit te spelen. Ontzettend
eng vond ik dat, maar hier helpt
iedereen elkaar," zegt de partner
van een mevrouw die juist tijdens
de voorbereiding van dit artikel
voor de eerste keer kwam. „Ik heb
haar meegesleept. Ik wist dat ze
bridge speelde. Ze moest gewoon
komen, daar was geen ontkomen
aan." Voor deze nieuweling is de
première volgens eigen zeggen
niet eng. „Zij is een held. Wat spe
len jullie eigelijk, schoppen? Ja, jul
lie blijven wel aardig doen hè."
De meeste dames vinden het
aantrekkelijke van bridge het trai
nen, ja zelfs kraken van de herse
nen. Een van hen zegt: ,Je bent
gedwongen zo goed op te letten
dat je al het andere om je heen
vergeet. Dat is heel ontspannend.
Even alles vergeten. Een ochtend
in de week alles van je af zetten en
je helemaal concentreren op je dri
ve." Betekent dat dat je om bndge
te kunnen spelen toch behoorlijk
slim en verstandig moet zijn? Van
alle kanten protesteren de dames.
De een beschuldigt zichzelf ervan
een zeef te zijn, een ander moet
hartelijk lachen om de vererende
suggestie. Het uiteindelijke ant
woord is even duidelijk als simpel.
„Bridge is niet alleen voor slim
merds, maar slimmerds kunnen het
natuurlijk wel beter."
USDEN - Ruim zestien jaar zijn in Leusden schrijfavonden-
middagen gehouden. Op maandagmiddag 11 december was
laatste. Hoewel een paar dames de vaste middag zullen
wen is het einde van de schrijfmiddagen- en avonden aller-
ast een te betreuren feit. Amnesty International afdeling
a:den heeft een nieuwe manier gevonden om de inwoners
n Leusden tot actie aan te zetten. De schrijfabonnementen
een succes. Hele gezinnen die tot nu toe geen tijd of zin
iden om naar de speciale schrijf avonden te komen, zien wel
om op eigen tijd en gelegenheid brieven te schrijven,
eusdenaren zijn goed gemotiveerd maar zitten slecht in hun
is de conclusie van de heer J. van der Vet, penningmeester
lid van de organiserende schrijfgroep.
duizend durft hij niet te gaan. Dat
houdt de mogelijkheid voor een
feestje volgend jaar ter gelegen
heid van de tienduizendste brief
open.
Hoewel een bekend verschijnsel
werden de schrijfavonden en mid
dagen niet altijd goed bezocht.
Men was van de avond naar de
middag verhuisd, omdat voorna
melijk vrouwen naar de schrijf
avonden kwamen. Door naar de
middag te verhuizen hoopten men
de bezwaren tegen het 's avonds
erop uit moeten te ondervangen.
De keerzijde van de medaille was
dat daarmee het werkend deel van
de bevolking helemaal geen gele
genheid meer had om brieven te
schnjven. Welke avond ook geko
zen werd altijd was een deel van de
mensen die wel wilden komen, be
zet, niet in de gelegenheid of niet in
staat te komen. Een van de twee
brievenschrijvende dames die op
de laatste middag actief waren
zegt: „Hoe prettig het ook altijd was
inlang was de oproep om naar
schrijfavonden te komen een
eend berichtje m de plaatselijke
nten. Eenmaal per maand, vaste
In de afgelopen achttien jaar
eds op verschillende locaties. In
iolen, 't Trefpunt, 't Claeveren-
en waar maar een plekje zo
edkoop mogelijk gevonden
rd. De laatste tijd werden de
injfmiddagen georganiseerd in
Kit. De Kit is de kleine ruimte
iter de Geertruidishof.
keer werden ongeveer vijftig
even geschreven. Tien maal per
een schrijfavond of -middag
tekent zeker vijfhonderd bne-
per jaar. Van der Vet durft niet
beweren dat in de loop van de
lelopen zestien tot achttien jaar
sschien wel tienduizend brieven
ambassades, regeringslei-
rs en gevangenen gestuurd zijn.
irder dan acht en half tot negen
Beeld van de laatste schrijfmiddag
om op zo'n middag even tijd en rust
vrij te maken voor het schrijven van
een aantal goede brieven, het was
soms wel bezwaarlijk dat daarvoor
zoveel huur moest worden betaald.
Het geld van een organisatie als
Amnesty International zou beter
besteed moeten worden."
Een beter manier van besteding
is nu gevonden door de invoering
van Amnesty. De deelnemers gaan nu
van de schrijfabonnementen waar
onverwacht veel voordelen aan
bleken te zitten.
Smds september van dit jaar zijn de
schrijfabonnementen ingevoerd.
Wie zich inschrijft krijgt een map
thuisbezorgd. Daarmee zijn de
voor de huur benodigde gelden
omgezet in kopieerkosten. In deze
map zitten namelijk de voorbeeld-
thuis schrijven.
bneven, in het Engels, Spaans,en/
of Frans en in ieder geval in het
Nederlands. Daarbij de adressen
waarheen de brieven verstuurd
moeten worden. De in het Neder
lands geschreven bneven gaan
naar de ambassade in Nederland
van het betreffende land. In de map
zit ook een stencil waarop de loka
le afdeling van Amnesty Internatio
nal haar schnjvers op de hoogte
houdt van de laatste ontwikkelin
gen. Bijvoorbeeld over het aantal
schrijfabbonementen dat erbij is
gekomen of resultaten die mede
dankzij de schrijfacties bereikt zijn.
In de map van november kon bij
voorbeeld gemeld worden dat drie
mensen waarvoor onder andere de
lokale afdeling actie had gevoerd,
waren vrijgelaten.
In de map van deze weken zit
een door een Leusdense Amnesty
International lid getekende kerst
kaart. Op de kaart staat een kest-
boom vol kaarsjes omwikkelt met
prikkeldraad. Daarbij in het Spaans
de tekst: „Van wie verdwenen in
het verleden, werpt de schaduw tot
in het heden." Het is de bedoeling
dat deze kaart naar Chili wordt ge
stuurd. Wie schrijft, betaalt zelf de
postzegels en verstuurt de brieven.
In de map zit ook een schemaatje
waarop is aan te tekenen hoeveel
brieven, in welke taal, geschreven
zijn. Deze map wordt na een maand
opgehaald om vervangen te wor
den door de volgende.
De ervaringen van de eerste drie
maanden zijn ronduit positief. In
oktober telden men na de manifes
tatie welke gehouden werd zeven
tig abonnementen. Inmiddels is dit
aantal gestegen tot 122. Gemiddeld
schrijft iedere abonnementhouder
drie bneven. Dat is meer, veel
meer dan op de schrijfavonden het
geval was. „We horen heel vaak
dat nu de mensen het thuis kunnen
doen ze vaker een brief tussen
door kunnen schrijven. Bovendien
willen grote kinderen en echtge
noten ook wel thuis één brief
schrijven. Op die manier worden
de schrijfabonnementen door de
hele familie gebruikt," volgens van
der Vet. Kinderen vanaf zestien
jaar mogen meeschrijven.
Een groot aantal 'thuis-schrijvers'
heeft zich de laatste weken aange
meld als gevolg van de manifesta
tie maar ook door de aandacht wel
ke in verschillende kerken aan
deze mogelijkheid is besteed. „De
samenwerking met de kerken
wordt steeds beter. Daardoor ver
dwijnen vooroordelen. Men denkt
nog veel te vaak dat Amnesty een
politieke organisatie is. Dat is het
met. Alle politieke richtingen zijn
welkom. We richten onze acties
niet uitsluitend één kant op. Op
manifestaties krijgen we soms ver
wijtend te horen dat we vast nooit
naar de Sovjet-Unie schrijven, of
van de volgende vast niet naar de
Verenigde Staten. Dat is niet waar.
We richten ons op alle mensen die
vanwege hun gewetensovertuiging
in de gevangenis zijn gekomen. De
meeste brieven zijn bedoeld voor
de verantwoordelijken van dit ge
vangen houden. Slechts af en toe is
mogelijk om naar de gevangenen
zelf te schrijven. We raden dan al
tijd aan vooral vrolijke briefkaarten
te sturen met daarop veel tulpen,
molentjes en klompen. Een gevan
gene schreef ons ooit dat door één
zo'n kaart zijn hele cel met bloemen
gevuld leek."
Op dit moment wordt actie ge
voerd gencht op Zwitserland. In
Zwitserland geldt namelijk nog een
wet die de doodstraf mogelijk
maakt voor mensen die op grond
van hun geweten dienst weigeren.
Niet op militair gezag dat zoals in
Nederland geldt in oorlogstijd,
maar volgens het Burgelij k wet
boek. Eenzelfde actie richt zich op
Bangla Desh. Bovendien worden
momenteel brieven geschreven
naar regeringsleiders m de Sovjet
unie, Marokko, Zuid-Korea en Chi
na. „Als mensen vrijgelaten wor
den, kunnen we dat nooit helemaal
op rekening van Amnesty schrij
ven. Immers alleen het bekend zijn
van een naam veroorzaakt soms al
politieke druk. De politieke ont
wikkelingen in Oost-Europa heb
ben er bijvoorbeeld nu al voor ge
zorgd dat alle politieke gevange
nen in Tjecho-Slowakije vrijgelaten
zijn," aldus van der Vet.
Het succes van de schrijfabonne
menten is vooralsnog groot. Leus
den lijkt bijvoorbeeld Leeuwarden
m te gaan lopen. Leeuwarden is
ruim drie maal zo groot als Leus
den. In Leeuwarden worden om-
ngeveer vierhonderd brieven per
maand verstuurd, tegen ongeveer
350 in Leusden. Daar weegt het
ophouden met de schrijfmiddag
wel tegenop. Of zoals een van de
schrijvende dames het zegt: ,Je
kwam hier niet voor de gezellig
heid maar je werd altijd heel prettig
ontvangen. Dat zal ik missen." Ze
krijgt op hetzelfde moment te ho
ren dat een van haar schoondoch
ters zich heeft aangemeld met
daarbij de mededeling de map
maar bij haar schoonmoeder te be
zorgen. Ze zullen in het vervolg
samen schrijven.
BUSDEN - Felix ter Schegget (16), Marko Kooiman (17) en
ilian Hekhuis (17) vormen de driekoppige redactie van het
ripblad Furore. Het blad verschijnt sinds vier jaar onregelma-
g maar zeker vier keer per jaar. In het blad staan door
nateuTB getekende strips van een behoorlijk hoog niveau. Bij
en aantal strip is de amateurstatus nauwelijks te zien. De
trips krijgen ze aangeleverd door striptekenaars uit het hele
ad. De tekenaars zijn soms van dezelfde leeftijd als de redac-
uren, vaak ouder.
ieuwe strips blijven welkom: „Een nieuw nummer komt uit
odra we weer veertig pagina's kunnen vullen."
lim vier jaar geleden begonnen
ilix, Marko en Kilian aan hun eer-
5 blad. Alle drie wonen ze in
iusden. Alle drie zijn ze stripfa-
lat, maar ieder met een eigen in-
ilshoek. Felix richt zich vooral op
at hij noemt 'stripkennis' en dan in
it bijzonder de ontwikkelingen
Atelier R. Atelier R blijkt een in
■ankrijk ontstane stroming strip-
kenen, waarin een aantal volgens
elix „begaafde, vernieuwende te
enaars op interigerende wijze be-
g zijn." Bovendien richt zijn aan-
acht zich vooraf op het schrijven
an teksten. Na zijn gymnasiumop-
iiding denkt hij nu Nederlandse
fleren te gaan studeren. Marko
ooiman is niet aanwezig bij het
esprek. Hij levert regelmatig
trips aan. „Sinds kort heeft hij het
ïveau bereikt waarbij wij aan op-
ame in het blad kunnen gaan den-
en," zeggen zijn vrienden. Marko
herweegt na zijn VWO opleiding
ie kunstacademie te kiezen. Bij Fu-
ore houdt hij zich vooral bezig met
de algemene thematiek en de lay
out. Kilian tenslotte tekent helemaal
geen strips meer. Hij beheert de
financiën, coördineert de aktivitei-
ten en zorgt voor het versturen van
het blad. „Hij plakt de postzegels,"
licht vriend Felix toe.
Alle drie houden ze zich in toene
mende mate bezig met het organi
seren en redigeren van het blad in
plaats van met het vullen ervan. De
eerste vier nummers van het door
de dne vrienden samengestelde
blad heette de Eenhoorn. Op de
stripdriedaagse ontmoetten zij een
jongen uit Noord-Holland. Hij gaf
een soortgelijk blad uit, had een
aantal Noord-Hollandse amateur
striptekenaars om zich heen verza
meld, maar wilde met het redige
ren van zijn blad stoppen. Besloten
werd tot een fusie. Het nieuwe blad
kreeg de naam Furore. De Noord-
Hollandse tekenaars sturen sinds
dien hun stnps naar Leusden. Met
als gevolg dat de drie jongens nu
bij elkaar vier jaar een stripblad
uitgeven. Een prestatie. Zeker wan
neer men weet dat soortgelijke bla
den meestal na een jaar verdwenen
zijn. Niet zonder trots vertelde Ki
lian: „Op de laatste stripdriedaagse
die dit najaar gehouden werd, ston
den wij daar als emge echte ama
teurclub met een stand. Bij elkaar
stonden er vier kleine stripblad uit
gevers. Maar de andere drie profi
leerden zich als zijnde beslist geen
amateurs, terwijl wij daar juist wel
vanuit gaan. Met als gevolg dat heel
wat tekenaars die bij ons begonnen
zijn, na een jaar of zo bij een van de
andere bladen terecht komen. Ze
gebruiken ons als opstapje. Jam
mer dat we ze dan kwijt zijn maar
we kunnen het ook als een compli
ment zien. Want wij hebben tot hun
eerste publicaties besloten. Daar
mee hebben wij kwaliteit ontdekt."
Uit de verschenen nummers
blijkt dat de heren een voorkeur
hebben voor de alternatieve, vaak
avant-garde lijkende strips. Veel
realistisch werk rond science fic
tion thema's en strips waarin een
verhaal in gestyleerde stijl en ka-
derdoorbrekende wijze wordt
verteld. „Op dezelfde strip-drie-
daagse kwamen de stripmakers
met hun tekenmappen vol werk bij
ons aan de stand in de hoop dat wij
werk van ze op wilden nemen. We
streven naar kwaliteit. Lang niet
alles nemen we op. Het hoeft niet
perfect, het moet wel goed zijn."
Om dat te kunnen beoordelen is
enige 'vakkennis' nodig. Felix zegt
die opgedaan te hebben door het
verzamelen van strips. Hij heeft er
zoveel dat de toegang tot zijn ka
mer ons ontzegd wordt. Het lezen
van vakbladen is daarbij absoluut
noodzakelijk. Bladen zoals Strip
schrift en Zozolala waarin inter
views met striptekenaars en recen
sies van verschenen strips staan.
Het stripblad Furore verschijnt on
regelmatig. Het streven zes num
mers per jaar uit te brengen is niet
gehaald. Ze zijn nu aan de ver
gevorderde voorbereidingen voor
het vierde nummer bezig. De afne
mers zijn in de eerste plaats de
tekenaars en schrijvers zelf en him
vrienden. In ieder nummer staan
vijf of zes stripverhalen. Het aantal
is sterk afhankelijk van de lengte
van de strips. „Een strip van zestien
pagina's proberen we in twee de
len te plaatsen maar als we niet
genoeg hebben, zetten we het in
één nummer."
Daaromheen schrijft vooral Felix
regelmatig artikelen vol 'strip-ach
tergronden.' De verschenen num
mers zien er pnma uit maar zijn
voor verbetering vatbaar. Het slor
dig gebruik van plakletters door
sommige stripsamenstellers valt
op. Kilian „We hebben niet de mo
gelijkheden om aan of in de strips
iets te veranderen. Het blad wordt
door ons geplakt en gefotoco-
pieerd." De redactie heeft geen
omschreven doelgroep. In de
praktijk richten zij zich op hun ei
gen leeftijdgenoten. De discussies
rond de redactionele formule laai
en gemakkelijk op. Mogen sex en
geweld nu wel of niet en zo ja in
hoeverre. Met welke overtuigingen
moet wel rekening worden gehou
den en met welke niet. Moet m de
toekomst ruimte gemaakt worden
voor recensies van de strips of
moet men zich daar niet aan wagen.
Volgens Felix is het daarbij een
probleem dat de strips op het mo
ment van verschijnen al gedateerd
zijn. De ontwikkelingen gaan snel.
Van iedere getekende strip leer je
wat.
Striptekenaars en stripverhalen-
makers blijven welkom. Wie zijn
verhaal of werk voor eerste publi
catie in aanmerking wil laten ko
men kan contact opnemen met
Marko Kooiman, Akkerwinde 5,
942787.
LEUSDEN - De afdeling Leusden
van de aartsdiocesane boeren- en
tuindersbond (ABTBJ houdt don
derdag 14 december een bijeen
komst over 'De mineralenboekhou-
ding*. Bedrijfsvoorlichter Schone-
wille zal over deze matene een le
zing geven. De bijeenkomst vindt
plaats in jongerencentrum De Til
aan de Hamersveldseweg en be
gint om 20.00 uur.
i - v^. V
V
LEUSDEN - Een handelsonderne
ming uit Woudenberg houdt op
donderdag 14 december een open
dag op de veehouderijbedrijven
van een Leusdense en een Wou
denbergse agrariër. Die bedrijven
kunnen model staan voor een mo
derne wijze van bedrijfsvoering.
De open dag vindt plaats op de
bedrijven van de veehouders Ter
Maaten, respectievelijk aan de
Langesteeg 9a in Leusden en de
Voskuilenweg 57 in Woudenberg.
Die bedrijven zijn te bezichtigen
van 10.00 uur tot 16.00 uur.
