/lot en muzikaal samen
spel bij koffieconcert
Bewoners waart
spel bij koffieconcert
Bewoners waarderen samenzang
Goed afgestemd samen
spel van 'Interaction'
Blijspel 'Een me:
te stelen' vlot ge
isie om
Saxofoonsoli Olga de Roos
zorgen voor koude rillingen
leusder krant
Echtpaar Melissen wint
reis in winkeliersactie
emengd Koor Leusden vei
emengd Koor Leusden verzorgde kerstviering in Lisidunahof
P]GU met jaarlijkse toneeluitvoe
sring in De Korf
Ensemble 4' bij Valleiconcert door ziekte uitgedund
WOENSDAG 20 DECEMBER 1989
(door Jaap Riewald)
USDEN Het koffieconcert in 't Claeverenblad werd op
ndag 17 december verzorgd door de sopraan Elise de Broe
it, klarinettist Titus Koster en de pianisten Simon Halie en
ine Bunt. Uitgevoerd werden werken van L. Spohr, F. Schu
it, J. Brahms, H. Wolf en C. Debussy. Praktisch alle plaatsen
de zaal waren bezet door een ademloos luisterend publiek.
igonnen werd met de cyclus
»chs Deutsche Lieder, Opus 102'
L. Spohr. De sopraan Elise de
oekert had haar gehoor al met-
bi] de eerste maten volledig in
muzikale ban. Elise werd op
vleugel begeleid door Simon
ilie en op de klarinet door Titus
«ter. Over het algemeen zong
ise de Broekert zeer zuiver en
veel innerlijke muzikaliteit met
voor mijn gevoel iets te veel
jrato. Hoewel de smaken daar-
er natuurlijk sterk kunnen ver-
lullen. Jammer was het, dat het
innetgeluid van meet af aan ver-
•zeld werd door een hinderlijk
orbare ademstroom, die het ove-
jens schitterende klarinetspel
Titus Koster van een hesige
jldank voorzag die af en toe zelfs
het geluid van een pansfluit
sed denken.
Overigens was er sprake van
uitstekend en goed muzikaal
jordacht begeleidingsspel, zodat
Use de Broekert de gelegenheid
reeg om een grote muzikale span-
ng op te bouwen. Haar zuiver-
•id, verstaanbaarheid en uit-
iraak waren over het algemeen
jk nog voortreffelijk.
nummers 'Sei still mein Herz',
wiegesang*, 'Wiegenlied''Das
imliche Lied' en 'Wach Auf ga
ven als openingsnummers de luis
teraars volledig de gelegenheid
zich totaal over te geven aan de
muziek.
Misschien nog meer wist pianist
Simon Halie zijn gehoor vervolgens
te boeien met een vertolking van
'Impromptu', een thema met vijf va
riaties van F. Schubert. Vanaf het
eerste ogenblik was Halie voor de
volle honderd procent geconcen
treerd. Hij leverde een ingetogen
en uitermate boeiend pianospel
met een rustig ontspannen aanslag.
Hij wist zeer veel dynamiek in zijn
spel aan te brengen, waaruit een
vloeiende stroom van muzikaliteit
ontsprong. Voor zijn subliem spel
zou misschien moeten gelden, dat
goede wijn geen krans behoeft. Als
solist kwam Halie trouwens veel
uitbundiger naar voren dan als be-
Simon Halie (piano), Elise de Broekert (zang) en Titus Koster zorgden voor goed muzikaal samenspel.
(door Jaap Riewald)
£USDEN - Het Gemengd Koor Leusden verzorgde vorige
reek zijn traditionele kerstviering voor bewoners en perso-
eel van de Lisidunahof. Over belangstelling had het keurig en
lemmig uitgedoste koor beslist niet te klagen. Ook niet over de
iel zeer feestelijk versierde gemeenschapszaal van de Lisidu-
ahof.
plaatselijk nieuws
(door Jaap Riewald)
USDEN Het koffieconcert in 't Claeverenblad werd op
ndag 17 december verzorgd door de sopraan Elise de Broe
it, klarinettist Titus Koster en de pianisten Simon Halie en
ine Bunt. Uitgevoerd werden werken van L. Spohr, F. Schu
it, J. Brahms, H. Wolf en C. Debussy. Praktisch alle plaatsen
de zaal waren bezet door een ademloos luisterend publiek.
igonnen werd met de cyclus
»chs Deutsche Lieder, Opus 102'
L. Spohr. De sopraan Elise de
oekert had haar gehoor al met
bij de eerste maten volledig in
muzikale ban. Elise werd op
vleugel begeleid door Simon
ilie en op de klarinet door Titus
«ter. Over het algemeen zong
ise de Broekert zeer zuiver en
veel innerlijke muzikaliteit met
voor mijn gevoel iets te veel
jrato. Hoewel de smaken daar-
er natuurlijk sterk kunnen ver
killen. Jammer was het, dat het
innetgeluid van meet af aan ver-
•zeld werd door een hinderlijk
orbare ademstroom, die het ove-
jens schitterende klarinetspel
Titus Koster van een hesige
jldank voorzag die af en toe zelfs
het geluid van een pansfluit
>ed denken.
Overigens was er sprake van
uitstekend en goed muzikaal
jordacht begeleidingsspel, zodat
ise de Broekert de gelegenheid
reeg om een grote muzikale span-
ng op te bouwen. Haar zuiver-
iid, verstaanbaarheid en uit-
iraak waren over het algemeen
jk nog voortreffelijk.
nummers 'Sei still mein Herz',
wiegesang", 'Wiegenlied', 'Das
imhche Lied' en 'Wach Auf ga
ven als openingsnummers de luis
teraars volledig de gelegenheid
zich totaal over te geven aan de
muziek.
Misschien nog meer wist pianist
Simon Halie zijn gehoor vervolgens
te boeien met een vertolking van
'Impromptu', een thema met vijf va
riaties van F. Schubert. Vanaf het
eerste ogenblik was Halie voor de
volle honderd procent geconcen
treerd. Hij leverde een ingetogen
en uitermate boeiend pianospel
met een rustig ontspannen aanslag.
Hij wist zeer veel dynamiek in zijn
spel aan te brengen, waaruit een
vloeiende stroom van muzikaliteit
ontsprong. Voor zijn subliem spel
zou misschien moeten gelden, dat
goede wijn geen krans behoeft. Als
solist kwam Halie trouwens veel
uitbundiger naar voren dan als be-
Simon Halie (piano), Elise de Broekert (zang) en Titus Koster zorgden voor goed muzikaal samenspel.
Na het spel van Simon Halie volg
de de 'Sonate voor piano en klari
net, opus 120' van J. Brahms. Uitvoe
renden waren Titus Koster en Anne
Bunt. Ook bij deze uitvoering werd
het klarinetgeluid in belangrijke
mate meebepaald door het wat he
sige bijgeluid, dat sterker gehoord
werd bij de zachtere passages in
het middelste toonbereik. Dit
mocht echter met wegnemen, dat
er sprake was van een vlot samen
spel, voortreffelijk zuiver met een
goede maatvastheid. Wanneer Ti
tus Koster de gelegenheid krijgt
om te soleren, laat hij uitbundig
merken, dat hij zijn instrument
technisch volkomen beheerst op
zeer muzikale wijze. Slechts twee
maal kon men heel eventjes maar
een toon horen die niet helemaal
klonk als eigenlijk gewenst was.
Voor de begeleiding van Anne
Bunt is alle lof op zijn plaats. Met
veel innerlijke muzikaliteit inter
preteert hij de muziek, zodat er een
volstrekt muzikaal evenwicht ont
staat tussen begeleider en solist.
Na de pauze werd een keus ge
maakt uit het 'Italienisches Lieder-
buch' van H. Wolf. Eigenlijk nog
schitterender dan voor de pauze
liet Elise de Broekert haar gehoor
genieten van haar schitterende
stemgeluid, dat alle mensen volle
dig in zijn ban bleef houden van
begin tot eind. De begeleiding op
de piano was precies zoals hij moet
zijn, muzikaal en ondersteunend,
maar op de achtergrond.
Het laatste werk was een vertol
king van de 'Petite Suite' voor piano
met vier handen van C.L. Debussy.
Een schitterend samenspel van Si
mon Halie en Anne Bunt, twee vol
komen aan elkaar gewaagde musi
ci die beslist niet veel voor elkaar
onder doen, zorgde voor betover
end schone momenten.
(door Jaap Riewald)
LEUSDEN - Er was vorige week veel belangstelling voor een
concert onder auspiciën van JazzSen, een productie van Leus-
denaar Peer Hartjesveld. Het combo 'Interaction' trad op in
restaurant Bos en Heide. Ans Wouters (zang), Karei Wouters
(gitaar) Mischa de Vos (piano), Wouter Kaihatu (basgitaar) en
Hans van Asselt (slagwerk) zijn de leden van deze band.
Uiterst professioneel en goed voor
bereid kwam dit gezelschap over
op het pubhek tijdens zijn optre
den, waarbij 'easy listening jazz'
werd gespeeld, terwijl toch ook
voortdurend werd geknipoogd
naar de meer serieuze geïmprovi
seerde muziek. Er hoefde niet
voortdurend een onderlinge af
stemming plaats te vinden over de
toonsoort, waarin gespeeld zou
worden. Alle muzikale afspraken
had men van te voren vastgelegd,
zodat alle aandacht aan de muziek
gegeven kon worden. Uiterst ple
zierig was de onderlinge balans die
uitstekend afgeregeld was, waar
door de spelers volledig aan hun
trekken konden komen, wanneer
er solistisch gespeeld werd. De to
tale samenklank was daardoor be
vredigend.
Jammer genoeg was dat niet al
tijd het geval, wanneer er vocale
gedeelten in het programma voor
kwamen: bij die stukken, zou je
eigenlijk verwachten, dat een com
bo meer als begeleider zou optre
den, met andere woorden wat
zachter zou moeten spelen. In de
gezellige ambiance van Bos en Hei
de viel meteen het grote plezier op
waarmee slagwerker Van Asselt
speelde. Hij beschikte over de
goede kwaliteit om zich daadwer
kelijk als achtergrondspeler op te
stellen, daarbij toch voldoende en
juiste ondersteuning aan het geheel
gevend.
De jong ogende, charmante zan
geres Ans Wouters wist haar ge
hoor te boeien met een mooie, volle
diepe en jazzy voice. Gezongen
werd met een niet overdreven
Ibreekster en 'slachtoffer' kunnen het goed met elkaar vinden.
LEUSDEN - David Warren (Ronald van den Bunt) tot de in-
breekster die hij net in zijn woonkamer betrapt heeft: ,,Dat in
breken, is dit uw eerste keer?" Peggy Shawn (Nanda de Kruil):
,,Ik ben geen groentje, maar dit is wel de eerste keer dat ik
gepakt wordt. Het is ook wel heel onvoorzichtig om een stoel in
het midden van de kamer neer te zetten. Daar kan een nietsver
moedende inbreekster gemeen over vallen." Zo begint het to
neelstuk. 'Een meisje om te stelen'. De PJGU gaf afgelopen
zaterdag, volgens traditie aan het eind van het jaar een toneel
uitvoering in de Korf. In de zaal zaten familie en kennissen van
PJGU-leden.
lond half acht begon het sfeervolle
>rogramma van een zich behoor
lik goed consoliderend koor, waar
och van moet gezegd worden dat
tiet aantal mannen aan de kleine
leant blijft tegenover een veel gro
ei aantal vrouwen. Zoiets heeft na-
uurlijk voor de koorklank in zijn
geheel consequenties, hoewel
over het algemeen gesteld mag
worden, dat met name de dames
yan het koor zeer beheerst hun
Geopend werd met 'Choral Varié'
van Vincent D'Indy, gevolgd door
Tableaux de Provence' van Paule
Maurice en 'Anathema' van Peter
Schat.
ACHTERVELD - De Achter-
veldse winkeliers hielden ook dit
jaar weer een Sinterklaas
bonnenactie. Bij besteding van
2,50 werd een waardebon uit
gereikt. Er waren weer een groot
aantal prijzen beschikbaar, in de
vorm van waardebonnen. De 1ste
prijs was een waardebon ter
waarde van 500,-. Verder wa
ren er nog een groot aantal bon
nen met een waarde van 100,-
(5x) en een aantal prijzen ter
waarde van 25,- en 10,-. De
hoofdprijs was een reis ter
waarde van 1000,-. Bij de actie
partijen zongen, zodat het kleine
aantal mannen toch voldoende de
ruimte kreeg om duidelijk hoor
baar en op niet onmuzikale wijze
aanwezig te zijn in de totale koor
prestatie.
Er werd begonnen met een sa
menzang met de bewoners van de
Lisidunahof. Hoewel niet alle be
woners zich de woorden van de
diverse liederen goed konden
herinneren, werd er ijverig op de
Het Choral Vané kenmerkte zich
door intens ingetogen spel, zowel
van pianiste Bakker als van saxofo-
niste De Roos. Jammer daarbij was
dat er een kleine ongerechtigheid
van vorig jaar was deze prijs niet
afgehaald.
Dit jaar was het wel raak Na de
trekking bleek dat de hoofdprijs
was gewonnen door de familie
Melissen, die aan de Helweg
woont.
Vrijdag werd de prijs officieel aan
het echtpaar uitgereikt in de
RABO-bank. De gelukkigen wer
den door de gastheer, de direc
teur van de bank, de heer Ver
meulen ontvangen. Daarbij waren
ook aanwezig de bestuursleden
van de Achterveldse winkeliers
vereniging S. van Wiennqen H
maat van de muziek meegedeind,
ritmisch geklapt en zelfs meegedi-
rigeerd. Alleen al wanneer je dat
zag, moet je er vanuit kunnen gaan
dat zowel voor Gemengd Koor
Leusden als voor de bewoners en
de leiding van de Lisidunahof de
concertavond volledig geslaagd
was.
Na de samenzang was het de
beurt aan het zangkoor om als het
ware solistisch te laten zien wat het
waard is in muzikaal opzicht. De
directie lag m handen van Bert Eer
den, die op het allerlaatste moment
uitgenodigd was om m te vallen
voor de eigen, door ziekte gevelde
koordirigent John van Hoek. Ook
de begeleiding was m andere han
den, dan we tot nu toe gewend
waren. Tom Koekoek nam dit deel
hoorbaar was in één der pianope
dalen. Afgezien hiervan werd er
uitgesproken muzikaal gespeeld
met zeer veel aandacht voor de
perfecte en meest optimale afwer
king van facetten als zuiverheid,
maat, tempo en dynamiek. Er ont
stond een schitterende spannings
opbouw. Dit beeld werd schitte
rend ondersteund door de wel zeer
goede akoestische kwaliteiten van
de Dorpskerk. Het samenspel van
beide musici was perfect, terwijl
de diverse soli zowel van saxofoon
als vleugel je koude rillingen de
den knjgen.
Het publiek was in de ban van dit
tweetal excellente musici, niet we
tend, dat het misschien een geluk
bij een ongeluk bleek te zijn, dat
Schouten en mevrouw T. Vlug.
Na de koffie met gebak werd het
echtpaar Melissen door voorzitter
Van Wieringen gefeliciteerd met
de prijs. Vervolgens werd de prijs
door Bea Verhoef, coördinatrice
Reizen bij de Rabo-bank uitge
reikt. Tevens kregen zij een rug
zak en bloemen. Het gelukkige
echtpaar dankte voor deze gewel
dige verrassing.
Er zou een hele mooie reis uitge
zocht worden. Het echtpaar was
dit jaar voor het eerst samen op
vakantie geweest. De prijs maakt
een herhaling mogelijk.
op ruim bevredigende wijze voor
zijn rekening.
Geopend werd met het bekende
'O Jesulein süss' van J. S. Bach,
waarna werd vervolgd met de
composities 'The First No well' in
een bewerking van S. v. Balkom: 'I
remember" van W.A. Mozart m een
bewerking van J. van Hoek en het
bekende 'Ave Verum', voor vele
koren een echt struikelblok van
wege de vele halve toonsfstanden
die er in voorkomen. Hoewel het
koor het er beslist met onverdien
stelijk van af bracht, heb ik het toch
wel eens veel zuiverder meege
maakt. Hierna stond 'Stay with Me
till the Morning" eveneens weer van
Mozart in een arrangement van
koordirigent John van Hoek. Het
eerste deel van dit concert werd
met het gehele 'Ensemble 4' aan
wezig was. In de wandelgangen
bleek namelijk, dat de vleugel-A
gestemd was op 440 trillingen, ter
wijl de marimba gestemd was met
als ondergrond een A van 430 tril
lingen. Grote instrumentvaardig
heid en uitermate geraffineerd spel
waren kenmerken die je kon waar
nemen bij de 'Tableaux de Proven
ce' van Paule Maurice.
ANATHEMA
Voor de vertolking van 'Anathe
ma' van Peter Schat was eigenlijk
een concertvleugel met een zoge
naamd derde pedaal nodig, waar
door een bepaald accoord kan blij-
geleider. Een voortreffelijke eigen-
schap, die door het publiek dan
ook dankbaar met veel applaus i
werd gehonoreerd.
besloten met de compositie 'De
Sterre gaat stralen' in een koorbe
werking van J. van Ingen-Schenau.
Het bleef niet geheel onopge
merkt, dat het koor af en toe toch
duidelijk moeite had om aan de
toch ondubbelzinnig dirigerende
Bert Eerden te wennen.
Na de pauze werd weer begon
nen met een samenzang, gevolgd
door 'Coventry Carol' in een be
werking van Rick Debie; het over
bekende 'Transeamus' in een be
werking van Robert Cuypers; 'In
dulci Jubilo' van A Praetonus; 'You
know Him well' weer van Mozart,
gearrangeerd door J. van Hoek
'Stille Nacht' en tot slot 'Joy to the
World', een melodie uit 'The Mo
dern Psalmist' in een koorzetting
van Hans van de Laan.
ven doorklinken, terwijl er toch ge
woon doorgespeeld kan worden.
De vertolking door Marjolein Bak
ker moet dan ook wel heel anders
hebben geklonken dan de compo
nist dat voor ogen heeft gehad.
Maar bij deze vertolking werd zeer
veel goed gemaakt door een zeer
goede interpretatie alsmede door
een schitterend en volkomen hel
der spel, dat het publiek volkomen
in zijn muikale charme meevoerde.
Van Jules Demersseman werd ver
volgens gespeeld de 'Fantasie sur
une thème originale', eigenlijk een
compositie die geschreven werd
op verzoek van de geestelijke va
der van de saxofoon, Adolf Sachs
en te beschouwen als een demo
compositie voor de saxofoon.
Prachtige afwisselingen tussen ra
zendsnelle en meer gedragen pas
sages kwamen hier voor op uiterst
mgetogen en muzikale wijze.
Na de pauze werd vervolgd met
een uitvoering van 'Drei Fantasies-
tücke' van A Scriabin. Het geheel
kenmerkte zich weer door dat
schitterend muzikaal en intense
spel, dat alleen even verstoord
werd door de onmuzikaal piepen
de remmen van een bus buiten. Tot
slot werd van Darius Milhaud de
driedelige 'Scaramouche' uitge
voerd, terwijl als toegift 'Chardas'
van Vittorio Monti vertolkt werd.
'Een meisje om te stelen' is een
blijspel, dat gespeeld werd in het
daarbij behorende hoge tempo.
Alle spelers kwamen perfect op
tijd op en af Een compliment voor
regisseur Riet Spruit.
'Een meisje om te stelen' gaat over
David Warren, die midden in de
nacht wordt overvallen door een
inbreekster Peggy Shawn. Ze ra
ken aan de praat, David Warren
overtuigt Peggy ervan een ander
leven te beginnen: „U zou kunnen
gaan trouwen. Een meisje zoals u
moet elke man kunnen krijgen die
ze wil, als ze maar echt wil. U moet
dan veel kinderen nemen, dat
houdt u op het rechte pad." Peggy
belooft haar leven te beteren.
Zoals we gewend zijn van stukken
a la theater van de lach, erg rolbe-
vestigend. Peggy heeft haar leven
gebeterd en komt de volgende
I dag haar buit, gestolen juwelen,
aan David brengen, zodat hij ze
aan de politie kan overhandigen.
David Warren en zijn huisknecht
Wilkinson weten geen manier om
de juwelen, zonder zelf verdacht
te worden, bij de politie te krijgen.
De juwelen komen dan ook via
vele omwegen uiteindelijk bij de
juiste persoon, rechercheur Pid-
geon (Henk Hogeveen) terecht.
Heel mooi is het spel tussen
Peggy Shawn en Helen Chandler
(Annelies van Wee), de verloofde
van David. Peggy heeft haar zin
nen gezet op trouwen met David,
en zoals hij zelf gezegd heeft:
„Een meisje zoals u moet elke
man kunnen krijgen, al ze maar
echt wil." Peggy komt perfect ge
timed op de verkeerde momenten
binnen, strooit lippenstiften en
oorbellen zo in het rond dat Helen
ze wel moet vinden, en jaloers
wordt. Beeldend is de manier
waarop Peggy en Helen elkaar be
schrijven, zoals je van jaloerse
vrouwen verwacht maken ze el
kaar met woorden af.
De huisknecht Wilkinson (Harry
Moesbergen) speelt de rol van
zondebok „O, Wilkinson zoals
gewoonlijk heb je het weer eens
behoorlijk verpest," hoort hij dan
ook meerdere malen. Terwijl hij
eigenlijk de persoon met de
goede ideeën en invallen is.
Peggy manipuleert alles en ieder
een om haar wil (trouwen met Da
vid) voorelkaar te krijgen. Zo weet
ze Sir George (Dick van Wee), Da
vids oom, te overtuigen dat zij de
juiste echtgenote voor David is.
Om de verwarring in het verhaal
nog groter te maken, komt af en
toe Lady Warren (Corry Veldhui
zen), de moeder van David, het to
neel op. Kortom, de verwarring en
spanning is compleet.
De woordspelingen in het spel
zijn niet zo origineel, maar worden
wel met de juiste humor en snel-
i heid gespeeld. De discussie tus-
groot, maar toch muzikaal gezond
vibrato, terwijl uitspraak en ver
staanbaarheid uitstekend waren.
Terecht dat zij regelmatig applaus
oogstte. Bovendien waren de mo
menten met vokale muziek uitste
kend gekozen door het combo: ze
vormden rustoases in de veel meer
aandacht vragende improvisatie-
muziek. Jammer is wel dat de zan
geres voor het pubhek wat onzicht
baar opgesteld stond achter een
grote muziekstandaard.
Het spel van zowel gitarist Karei
Wouters als basgitarist Wouter Kai
hatu kenmerkte zich door een uit
stekende concentratie die er mede
toe bijdroeg, dat ritmisch en in de
diepte het geheel goed onder
bouwd werd. Mischa de Vos speel
de zijn pianopartijen met een gede
cideerde aanslag, regelmatig zijn
spel larderend met zeer vlotte en
frivole loopjes.
Het programma bestond oner an
dere uit de nummers als 'Heat
Wave', 'A Foggy Day", 'Autumn Lea
ves', 'All the Things You are', 'New
York State of Mind', 'Secret Love' en
'The Song is You'.
sen Sir George en David over
Peggy is hiervan een voorbeeld
Sir George. „Die Peggy is een hef
ding. Ze doet me denken aan een
lehetje van Dalen." David rea
geert: „Ze is zo koel en berekend
als een rekenmachine. Bovendien
is ze een inbreekster. In deze ka
mer heb ik haar zelf gepakt." Sir
George met bedenkelijk gezicht:
„Zo zo." Zoals te verwachten ont
brak de dubbelzinnige grap tus
sendoor dus niet. Een ander voor
beeld is als Sir George besluit Da
vids maandelijkse bijdrage m te
houden: „David, je moet weer
eens gaan werken. Je kunt bij mij
beginnen; onderaan en dan kun je
jezelf langzaam opwerken." Da
vid: „Kan ik niet beter zoals ge
woonlijk bovenaan beginnen en
daan naar onderen afzakken." Uit
het gelach van de zaal bleek dat
dit soort humor het nog doet.
Na de eerste scene gingen de gor
dijnen even dicht om aan te geven
dat het verhaal een sprong maakte
naar de volgende ochtend. Ie
mand vroeg zich af: „Is dit nu het
einde van het eerste bedrijf, moe
ten we klappen." Een ander ant-
woorde: „Nee, ze oefenen even
hoe de gordijnen open en dicht
moeten." Het pubhek het hieruit
blijken het spel van verwarring en
misverstand op te pakken. Bij het
slot speelden de gordijnen weer
een belangrijke rol. Peggy en Da
vid eindigden verzoend in eikaars
armen. Het gordijn ging dicht
maar bleef aan beide kanten en
kele centimeters van het midden
hangen. Het pubhek bleef dus ge
tuige van de innige omhelzing tus
sen David en Peggy.
De decorbouwers onder leiding
van Nico van Haaster hadden
schitterend werk geleved, met
een eikehouten interieur en aan
beide kanten van het toneel schar
nierende deuren. De spelers be
wogen zich snel en vlot en benut-
ten het toneel volledig. Het begon
al met David en huisknecht Wil- I
kinson die naar de linker deur kdj-
kend de inbreker sommeerden
onmiddehjk te voorschijn te ko- 1
men. De inbreker zat natuurljk
achter de andere deur.
De voorspelbaarheid en de flauwe
humor van het stuk horen bij het
genre. Door het vlotte spel van de
spelers bleef je geboeid. As ama
teur-toneel was de voorstelling ge
slaagd te noemen.
De familie Melissen krijgt de prijs overhandigd van de voorzitter van de winkeliersvereniging
(door Jaap Riewald)
LEUSDEN-ZUID - Voor de organisatie van de Valleiconcerten
waren het vorige week moeilijke en spannende dagen. Er
moest een moeilijke beslissing genomen worden, omdat vlak
voor het geprogrammeerde concert van "Ensemble 4' met Olga
de Roos, Beverly Lont, Marjolein Bakker, Saskia Kingma en
Peter Prommel zich drie spelers ziek hadden gemeld. Uiteinde
lijk werd besloten om het concert tóch doorgang te laten vinden
met als speelsters Olga de Roos, saxofoon en Marjolein Bakker,
piano. Een en ander had natuurlijk tot gevolg dat ook het
concertprogramma drastische wijzigingen moest ondergaan.
Voor een zeer klein, maar select publiek dat slechts 64 mensen
telde, zou het een uitermate boeiende en zeer muzikale avond
gaan worden.
