Zo'n lunch met bingo moeten jullie meer doen" Een pak zonder rijm WOLboom is ontmoetings centrum voor ouderen leusder fcrantt ledankt scnaken Interaction en Conny van Bergen bij JazzSen Lustrumviering WOLboom was een succes X 14 tfOENSDAG 29 NOVEMBER 1969 15 LEUSDEN - Wat beteket de WOLboom voor ouderen? Wat betekent de naam WOL boom? Hoe komt dat gebouw aan die naam? Enige trouwe bezoekers is gevraagd naar een antwoord op deze vra gen. „Ik zag het in de Leusder Krant staan, dat er een ge bouw werd geopend voor ou deren in Leusden-Centrum. Ik ben toen meteen de eerste maandag naar de WOLboom gefietst, van Leusden-Zuid, waar ik woon. Ik bleek de al lereerste bezoeker te zijn". Aan het woord is de heer A. Worm. Sinds hij de auto moest laten staan, een aantal jaren geleden, is hij een echte fiet ser geworden. ,,Ik kan niet de hele dag in huis zitten Daarom ging ik bijna elke dag er met de fiets op uit Vroeger zocht ik dan meestal een rust punt in een café, maar daar zat je dan toch vaak in je eentje een kop koffie te drinken. Toen ik dat bericht m de krant las, wilde ik dat meteen pro beren". Dat hij blij is met dit ontmoetingscentrum is wel duidelijk: "Ik ga hier bijna elke dag naartoe, behalve als het erg slecht weer is. Ik heb nu een doel met dat fietsen. Ik vind hier aanspraak, want je treft hier altijd wel mensen met wie je een praatje kunt maken Ik heb zo al heel wat mensen leren kennen. En niet te vergeten: ik hou ook van bndgen" Niet alleen deze eerste bezoe ker is content met het bestaan van de WOLbom. Ook me vrouw De Bruijn (bijna 85 jaar) is dat. Zij mag wel de trouwste bezoeker genoemd worden. Men kan haar praktisch elke dag in de WOLboom vinden, soms zelfs twee keer op één dag. Vijf jaar geleden kwam zij altijd samen met haar man. „Even oversteken vanuit onze aanleunwoning aan de Bui- ninggaarde. Er waren altijd wel een paar bezoekers die met ons wilden klaverjassen. Anders deed er wel een gast vrouw mee". Zij vertelt dat ze het wel moeilijk vond, toen haar man overleed Maar al leen in huis blijven zitten vond ze toch ook geen oplossing. Een begrijpelijke vraag was: kun je dat nou wel doen, weer gaan kaarten? ,,Ik geneerde me wel wat in het begin. Maar anderen hebben me gehol pen en toen ben ik toch al weer gauw naar de WOL boom gegaan. En nu ben ik daar toch blij mee". Een aantal maanden geleden begon een cursus Engels, waar zoveel animo voor was, dat enkele keren per week de WOLboom ook gebruikt werd voor het lesgeven. Daar door ontstond er wel enig irri tatie bij de vaste bezoekers, ook bij mevrouw De Bruijn: Tijdens de Engelse les ke ken ze je bijna de deur uit. Dat was niet zo leuk" De bezoe kers en de lesgevers wilden allemaal wel eens praten Ge lukkig is, tot tevredenheid van iedereen, een oplossing gevonden, zodat de WOL boom weer goed kan functio neren als ontmoetingscen trum. TWEE BLAADJES Mevrouw De Bruijn weet ook van het ontstaan van de naam WOLboom. "Ik heb nog twee blaadjes voor die WOLboom gebreid Eén voor mijn man en één voor mijzelf'. Toen vijf jaar geleden dit ont moetingscentrum werd ge opend had het nog geen naam. Bij de officiële opening overhandigden enige leden van de UW-Seniorensoos een wanddecoratie als herin nering aan deze opening. Op deze wanddecoratie is een boom te zien, welke is ge maakt van stukjes wol, die wa ren gebreid door leden van deze Soos. Het idee was geopperd door een mede werkster van de handwerk groep van de Soos. Bij de overhandiging werd de vol gende uitleg gegeven. Oude ren, hoe verschillend ook van elkaar, vormen samen een bont geheel. Zij zijn niet jong meer en dus ook niet als een dun, klein boompje, maar ste vig uitgegroeid tot een forse boom. Zij hopen dat in dit ge bouw de gevarieerde oude ren elkaar zullen ontmoeten, en dat deze boom van wol het symbool mag zijn van een zich gezond ontwikkelend ont moetingscentrum. Bestuur en leden van de WOL vonden dit symbool zo goed, dat zij het ontmoetingscen trum daarnaar genoemd heb ben: de WOLboom. Je ontkomt er niet aan. In deze üjd van het jaar wordt je er met je neus en je ogen opge drukt: het is Sinterklaastijd. En als je met een aantal leeftijd genoten bij elkaar zit, zoals ik bijvoorbeeld vorige week vrijdag tijdens de lunch in de WOLboom, dan komen de herinneringen aan vroegere Sinterklaasvieringen op tafel. Iedereen van mijn generatie heeft vast en zeker duidelijke herinneringen aan deze span nende tijd. Spannend was het We werden immers flink bang gemaakt vooral (om met Wim Sonneveld te spreken) de 'gekleurde medemens' die de metgezel van de goede Sint Nicolaas was. Overal waar het donker was, durfden we niet meer heen. In die tijd van het jaar was zwarte Piet immers nog erger dan God zelf. Dat God alles zag was tot daar a an toe. maar die zwarte Piet kon je meene men naar Spanje of tot peper noten malen. Die laatste drei ging was wel erg nabij. We mochten wel een schoen zetten of beter: een kous op hangen. Met prachtige teke ning erbij vroegen we van al les. Een prettige bijkomstig heid was, dat die kous 's mor gens lekker warm was en dat was wel heel aangenaam als je van een ijskoude slaapka mer kwam. En als joch van zes droeg ik nog lange kousen, wat ik niet leuk vond, maar nu kon er extra veel in. Maar ja, echt veel wat het niet, want er hingen bij ons thuis ook heel wat kousen van broertjes en zusjes. De heb nu nog bewondering voor mijn moeder. Als wij ons schor zongen, een paar da gen voor de grote dag, met Sinterklaashedjes, dan wist zij (zo vertelde zij jaren later) onze aandacht naar 'een of an dere hoek' van de kamer te nchten, zodat zij ongemerkt uit haar schortzak de peper noten over ons heen wist te gooien. En dan de avond van 5 de cember. Het meest herinner ik me. dat Sinterklaas een keer binnenkwam met sneeuw op zijn mijter en zijn mantel. En verdorie, er stond altijd van alles over ons in dat dikke boek dat hij bij zich had. Zwarte Piet had dus van alles toch gezien en aan Sint doorgegeven Nadat wij een beetje beveng een paar Sin terklaasliedjes hadden gezon gen, beloofden we nederig dat we weer heel braaf zou den zijn. En we voelden ons opgelucht En dan die cadeautjes Er wa ren altijd wel boekjes bij. Maar ja, de adviseurs van de Sint waren, zoals wij later be grepen, m'n vaderen moeder en die hielden van lezen en vonden dat ook voor ons be langrijk. We hadden wel altijd wat moeite met wanten of sokken of een trui, want die hadden we anders toch ook wel gekregen Maar ja, wisten wij veel van hoe onze ouders in de jaren dertig de touwtjes aan elkaar moesten knopen Over touwtjes knopen. Ik ben nog altijd bh) met de komst van het plakband. Groter ge worden maakten wij paktjes voor elkaar. Daarbij was één door mijn vader vastgestelde regel, "touwtjes mag je met doorknippen; je moet alle knopen losmaken." Dat heb ben we geweten. Kreeg je een pakje en had zo 'n hefheb- bende broer twintig knopen gelegd in dat snijtouw., Nu moet ik aan het rijmen slaan, om er voor te zorgen dat elk Sinterklaaspakje of - pak voorzien is van een ge dicht. want mijn vader vond ook"Een pak zonder rijm is als een slak zonder slijm. VUTter G. de Knecht (klaverjas) zorg den voor een afwisselend programma. Er werd niet al leen op prestaties gelet, maar op allerlei onverwachte mo menten kon men een prijs winnen. Zo kreeg de speler die 'een vierkaart vanaf de zes' had, een prijs. De verras- singspnjzen vielen in goede aarde bij de deelnemende kaarters, zowel bij de 'groot slem-halers' als bij de klaver jassers die 'nat' gingen of 'een pit' haalden. Een bridgende semor zei: „Hartstikke goed zo'n extra bridgemiddag". En haar kaartgenote vulde aan: „Een leuk tussendoortje." Er stond wel een gewonnen fles port op hun tafeltje. De WOL was niet krenterig met prij zen: flessen wijn, sherry, port, pakken koffie, worst, rumbo nen, kaarsen en pakken spe culaas. KURKEN Wedstrijdleider Koppenhage verzorgde voor de biljarters een gezellige biljartochtend in de WOLboom. Ook hierbij ging het met om de meest ge bruikelijke manier van biljar ten, maar werden allerlei speelwijzen uitgevoerd. Er werd 'gekurkt' en met 'kegel tjes' gespeeld, zodat er tel kens grote hilariteit ontstond door de vaak onverwachte wendingen en het was moei lijk voorspelbaar wie er ging winnen. Ook de 10 over rood' kwam aan bod. uiteraard wa ren ook hier prijzen te win nen. De vaste gebruikers van de WOLboom op dinsdagmid dag, de UW-seniorensos, en op donderdagmiddag, de Zonnebloemhand werkclub werden tijdens hun bijeen komst verrast met een tracta- tie, zodat ook zij deelden in de lustrumviering. Om alle activiteiten te kunnen organiseren, was donderdag De KOM ingeschakeld. Daar gaf 's morgens de groep Terpsichore uit Amersfoort een volksdansdemonstratie. Leidster Aniue Kroon zorgde voor een zeer gevarieerd pro gramma, zodat men de leden van de volksdansgroep aan gevuld met aanwezige seni- roen bezig zag met de sla- gersdans uit Griekenland, de studentenpolka, een Spaanse wals, een Bulgaarse dans en een musette wals. Aan de deelnemers was duidelijk te zien, dat zij genoten van dit rit misch bewegen. „Ik vind het heerlijk ontspannend, en dat bedoel ik letterlijk en figuur lijk. Ik knap er echt van op." En na afloop zei de leidster: „Als ze er eenmaal van heb ben gesnoept weten ze vaak niet meer van ophouden. Dan willen ze liefst twee, dne keer in de week volksdansen." De voorzitter van de WOL, me vrouw De Schepper, gaf alle leden van Terpsichore als dank een rode roos en kon meedelen, dat zich al een aan tal ouderen hadden opgege ven voor een eventuele volks dansgroep van ouderen. len. Dat het WOLbestuur al bij voorbaat een koersbalmat en de nodige ballen had aange schaft, bleek geen onver antwoorde beslissing Aan het eind van de feestweek hebben zich al twintig senio ren opgegeven voor het koersbalspel. Dat aantal kan nog toenemen door opgave in de WOLboom. Wanneer dit koersballen gaat starten in de WOLboom, zal Maria Smits nog drie keer komen om ver dere instructies te geven, zo dat over een paar maanden ook een Leusdense Senioren- Koersbalgroep kan meedoen met regionale koersbalwed- strijden. KOERSBALLEN LUNCH De demonstratie koersballen m De KOM trok veel ouderen. Een aantal belangstellenden had dit spel al eens gezien op de televisie. Het bleek een leuke ervaring om nu zelf eens die ballen ter hand te ne men. Je moest de ballen wel op de juiste manier in de hand nemen anders bobbelen ze over de vilten mat. Mana Smits, de koersbaldeskun- dige van Provinciaal Steun punt Sport Utrecht en van Meer Bewegen voor Oude ren, gaf echter duidelijke in structies, zodat de ballen steeds beter begonnen te rol- Op de laatste ochtend van de feestweek, vrijdagmorgen, kwam een groot aantal oude ren in de ook nu weer prach tig bebloemde WOLboom bij een. Zij kwamen echter niet met lege handen: iedereen had een hapje meegebracht voor de lunch. Deze morgen stond immers in het teken van 'Vóór ouderen, maar ook dóór ouderen'. Na de koffie verzorgde J. Kramer twee bin go's. Flessen wijn, ontbijtkoe ken en 'kletsmajoors' kwa men terecht zowel bij de kletsmajoors als bij de idets- majorettes en 'golden girls'. Veel belangstelling was er voor de klaverjas- en bridgedrive. De wanddecoratie, die 5 jaar geleden door de UW-soos werd aangeboden en waaraan de WOLboom zijn naam aan ontleent. LEUSDEN De feestcommissie van de WOL, ver eniging Welzijn Ouderen Leusden, kan terugzien op een geslaagde feestweek. Deze feestweek, van maan dag 20 tot en met vrijdag 24 november, werd georgani- seert ter gelegenheid van het 5-jarig bestaan van het ontmoetingscentrum voor ouderen De WOLboom. Een groot aantal senioren heeft aan de gevarieerde activi teiten deelgenomen. Daarbij bleek, dat de Leusdense senioren liever bridgen en klaverjassen dan dammen en schaken en dat ook de bingo zich in flinke belang stelling mocht verheugen. Ruim vijftig ouderen hebben genoten van de bustocht naar de Achterhoek. Snelle impro visatie zorgde ervoor, dat eruge boventallige ouderen toch, in een nauw opgetrom melde personenauto, achter de bus aan niet buiten de boot vielen. „Weet u wat vooral zo leuk was? Dat een gids inte ressante wetenswaardighe den vertelde over allerlei buurtschappen waar we door heen reden." Maar ook over het museumbezoek in Win terswijk en over de uitge breide koffietafel met de be kende krentenwegge in De Erve Kots in Lievelde was men enthousiast. Een prettige chauffeur zorgde voor telkens interessante informatie. De simultaan dam- en schaak wedstrijden trokken zo wei nig belangstelling dat de feestcommissie beide evene menten niet door liet gaan. Kennelijk zijn er onder de se nioren weinig fervente dam mers en schakers. Des te meer Lefhebbers van kaarten waren er onder de Leusdense ouderen. De twee bridgedrives en de klaverjas- dnve hadden een groot aantal intekenaars. De wedstrijdlei ders S. de Jonge (bridge) en Een hoogtepunt hierna was het binnenbrengen van de lunch. Ijverige gastvrouwen hadden de meegebrachte hapjes fraai gerangschikt op een twintigtal schalen en bor den, welke zij in optocht de zaal in brachten. De aanwe zige semoren genoten daarna zichtbaar van de door hen zelf ingeleverde smakelijkheden. Dat zij het lekker vonden, bleek wel uit het feit, dat er niet veel overbleef. Een derde bingo zorgde ervoor- dat er ook geen pnjzen over bleven. „Het was grandioos Ik ben blij. dat mijn man mij heeft meegetrommeld. Net een bruiloft. Zo'n lunch met bmgo moeten jullie meer doen: minstens eens per jaar" Dergelijke opmerkin gen werden gemaakt. Men had ook grote waardering voor de onvermoeidbare gastvrouwen die alles zo goed hadden verzorgd. Voor het optreden van het Ouderenkoor uit Wouden berg in de Korf op vrijdagoch tend had de feestcommissie meer belangstelling ver wacht. Al was de kwantiteit van de bezoekers wat matig, de kwaliteit van het gebo- dene maakte veel goed. Het motte 'Zingen houdt jong' bleek zeker waar bij de optre dende koorleden. Met verve werden allerlei liederen ge bracht, waaronder bekende Lederen en ook een meezing- potpouri. Mevrouw De Schepper be dankte ook deze keer met een rode roos alle koorleden Zij kon terugzien op een zeer geslaagde lustrumviering, welke zo succesvol was dank zij de vele deelnemende se nioren maar ook dankzij het actieve feestcomité onder lei ding van Jo Mei en heel in ht bijzonder dankzij de schijn baar nooit moe wordende gastvrouwen. Er werd een lunch georganiseerd, waarbij de deelnemrs zelf gezorgd hadden voor de hapjes. nens de semoren van de WOL jen wij u allen hartehjk bedan- i voor de gezelLge feestweek wij hebben gehad. &ral vrijdag, het sluitstuk van feest. Daar was een koud buf- dat door de dames zo goed torgd was, dat wij er allen van oten hebben. Als afronding !er een gezelLge bingo ïmaals voor alles onze harte- dank en tot ziens, namens al- mevrouw C. Kamping LEUSDEN - Zoals al vele vori ge jaren werd op 22 november weer de Leusdense school- schaakkampioenschappen ge houden; dit jaar met 14 teams van 11 verschillende basisscholen. Nadat J. Boemaars om 14.00 uur de deelnemers en begeleiders ver welkomd had, hingen al spoedig de hoofden over de borden gebo gen en werden er heel wat span nende partijen gespeeld, wat af en toe zelfs tot tijdnoodproblemen leidde; maar ja, het schema, van 3 kwartier per ronde, moest gehou den worden. Na 2 ronden was er geen enkel team zonder puntverhes en gingen er 6 teams aan kop met 3 uit 2. In de 3e ronde bleven er - zoals te ver wachten - daarvan 3 over: De Heerd, 't Startblok (die tegen el kaar gehjk hadden gespeeld) en St. Jozef. Zo ging de laatste ronde in met 2 kampioenspretendenten in een nek-aan-nek race. Ze wonnen bei den dik m die laatste ronde en toen moesten er weerstandspunten worden geteld. Hierbij bleek dat De Heerd met een nipt verschil van 2 pnt. 't Startblok achter zich wist te laten. Het team dat dit bereikte be stond uit: Lodewijk de Graauw, Ka- zem AbassaLan, Ramin Vafadari en Vinh Nguyen. De eindstand Resp. vereniging, wedstnjdpunten, weerstandspunten en bordpunten. 1 De Heerd 17.22.12V2; 2. 't Startblok 1 7. 20, 12; 3. De Wegwijzer 6. 16. 11; 4. St. Jozef: S, 19,9.5. De Heerd 2:5, 16.9'/2,6. De Bongerd: 5, 15, 9; 7. 't Ronde: 4, 16,9; 8. De Rossenberg 1. 4, 14,9; 9. De Holm: 3, 20, 5V2; 10. Kinderland: 3, 15, 7; 11. De Hobbot: 3,11,7'/2; 12. 't Startblok 2:2.13, 4; 13. De Rossenberg 2: 2, 13, 4Va; 14. Geref. Basisschool: 0, 14, 4'/2. 4 spelers bleven deze middag - in 4 ronden - zonder puntverhes: Joost Schaffner (1. bord Startblok 1) Arno Ruarus 1. Hobbit Mare Stoeltie 2. Wegwijzer Vinh Nguyen 4. Heerd. LEUSDEN - De groep 'Interaction' treedt op dinsdag 12 december op in restaurant Bos en Heide aan de Doornseweg 29. Het optreden vindt plaats onder auspiciën van de stichting JazzSen. Deze organisatie I heeft voor dinsdag 19 december het kwartel van oonny van Bergen uitgenodigd. Op dinsdag 2 januari is er een jazz-happening in het ka der van oud en nieuw met muziek in oude en meuwe stijl. Op Sin terklaasavond (5 december) en Tweede Kerstdag zijn er geen con certen in Bos en Heide. De zangeres Conny van Bergen trad zondag op in de Jazz Sociëteit Leusden in De Hakhorst. Zij werd begeleid door 'De Onderlinge van 1975', een groep Gooische muzikanten. Binnenkort is de zangers weer te zien en te horen in Leusden, maar zij zal dan begeleid worden door het trio van Hans Heinhuis.

Historische kranten - Archief Eemland

Leusder Krant | 1989 | | pagina 15