Zo'n lunch met bingo
moeten jullie meer doen"
Een pak zonder rijm
WOLboom is ontmoetings
centrum voor ouderen
leusder fcrantt
ledankt
scnaken
Interaction en Conny
van Bergen bij JazzSen
Lustrumviering WOLboom was een succes
X
14 tfOENSDAG 29 NOVEMBER 1969
15
LEUSDEN - Wat beteket de
WOLboom voor ouderen?
Wat betekent de naam WOL
boom? Hoe komt dat gebouw
aan die naam? Enige trouwe
bezoekers is gevraagd naar
een antwoord op deze vra
gen.
„Ik zag het in de Leusder
Krant staan, dat er een ge
bouw werd geopend voor ou
deren in Leusden-Centrum. Ik
ben toen meteen de eerste
maandag naar de WOLboom
gefietst, van Leusden-Zuid,
waar ik woon. Ik bleek de al
lereerste bezoeker te zijn".
Aan het woord is de heer A.
Worm. Sinds hij de auto moest
laten staan, een aantal jaren
geleden, is hij een echte fiet
ser geworden. ,,Ik kan niet de
hele dag in huis zitten
Daarom ging ik bijna elke dag
er met de fiets op uit Vroeger
zocht ik dan meestal een rust
punt in een café, maar daar zat
je dan toch vaak in je eentje
een kop koffie te drinken.
Toen ik dat bericht m de krant
las, wilde ik dat meteen pro
beren". Dat hij blij is met dit
ontmoetingscentrum is wel
duidelijk: "Ik ga hier bijna
elke dag naartoe, behalve als
het erg slecht weer is. Ik heb
nu een doel met dat fietsen. Ik
vind hier aanspraak, want je
treft hier altijd wel mensen
met wie je een praatje kunt
maken Ik heb zo al heel wat
mensen leren kennen. En niet
te vergeten: ik hou ook van
bndgen"
Niet alleen deze eerste bezoe
ker is content met het bestaan
van de WOLbom. Ook me
vrouw De Bruijn (bijna 85 jaar)
is dat. Zij mag wel de trouwste
bezoeker genoemd worden.
Men kan haar praktisch elke
dag in de WOLboom vinden,
soms zelfs twee keer op één
dag. Vijf jaar geleden kwam
zij altijd samen met haar man.
„Even oversteken vanuit onze
aanleunwoning aan de Bui-
ninggaarde. Er waren altijd
wel een paar bezoekers die
met ons wilden klaverjassen.
Anders deed er wel een gast
vrouw mee". Zij vertelt dat ze
het wel moeilijk vond, toen
haar man overleed Maar al
leen in huis blijven zitten vond
ze toch ook geen oplossing.
Een begrijpelijke vraag was:
kun je dat nou wel doen, weer
gaan kaarten? ,,Ik geneerde
me wel wat in het begin. Maar
anderen hebben me gehol
pen en toen ben ik toch al
weer gauw naar de WOL
boom gegaan. En nu ben ik
daar toch blij mee".
Een aantal maanden geleden
begon een cursus Engels,
waar zoveel animo voor was,
dat enkele keren per week de
WOLboom ook gebruikt
werd voor het lesgeven. Daar
door ontstond er wel enig irri
tatie bij de vaste bezoekers,
ook bij mevrouw De Bruijn:
Tijdens de Engelse les ke
ken ze je bijna de deur uit. Dat
was niet zo leuk" De bezoe
kers en de lesgevers wilden
allemaal wel eens praten Ge
lukkig is, tot tevredenheid
van iedereen, een oplossing
gevonden, zodat de WOL
boom weer goed kan functio
neren als ontmoetingscen
trum.
TWEE BLAADJES
Mevrouw De Bruijn weet ook
van het ontstaan van de naam
WOLboom. "Ik heb nog twee
blaadjes voor die WOLboom
gebreid Eén voor mijn man
en één voor mijzelf'.
Toen vijf jaar geleden dit ont
moetingscentrum werd ge
opend had het nog geen
naam. Bij de officiële opening
overhandigden enige leden
van de UW-Seniorensoos
een wanddecoratie als herin
nering aan deze opening. Op
deze wanddecoratie is een
boom te zien, welke is ge
maakt van stukjes wol, die wa
ren gebreid door leden van
deze Soos. Het idee was
geopperd door een mede
werkster van de handwerk
groep van de Soos. Bij de
overhandiging werd de vol
gende uitleg gegeven. Oude
ren, hoe verschillend ook van
elkaar, vormen samen een
bont geheel. Zij zijn niet jong
meer en dus ook niet als een
dun, klein boompje, maar ste
vig uitgegroeid tot een forse
boom. Zij hopen dat in dit ge
bouw de gevarieerde oude
ren elkaar zullen ontmoeten,
en dat deze boom van wol het
symbool mag zijn van een zich
gezond ontwikkelend ont
moetingscentrum.
Bestuur en leden van de WOL
vonden dit symbool zo goed,
dat zij het ontmoetingscen
trum daarnaar genoemd heb
ben: de WOLboom.
Je ontkomt er niet aan. In deze
üjd van het jaar wordt je er
met je neus en je ogen opge
drukt: het is Sinterklaastijd. En
als je met een aantal leeftijd
genoten bij elkaar zit, zoals ik
bijvoorbeeld vorige week
vrijdag tijdens de lunch in de
WOLboom, dan komen de
herinneringen aan vroegere
Sinterklaasvieringen op tafel.
Iedereen van mijn generatie
heeft vast en zeker duidelijke
herinneringen aan deze span
nende tijd. Spannend was het
We werden immers flink
bang gemaakt vooral (om met
Wim Sonneveld te spreken)
de 'gekleurde medemens'
die de metgezel van de
goede Sint Nicolaas was.
Overal waar het donker was,
durfden we niet meer heen.
In die tijd van het jaar was
zwarte Piet immers nog erger
dan God zelf. Dat God alles
zag was tot daar a an toe. maar
die zwarte Piet kon je meene
men naar Spanje of tot peper
noten malen. Die laatste drei
ging was wel erg nabij.
We mochten wel een schoen
zetten of beter: een kous op
hangen. Met prachtige teke
ning erbij vroegen we van al
les. Een prettige bijkomstig
heid was, dat die kous 's mor
gens lekker warm was en dat
was wel heel aangenaam als
je van een ijskoude slaapka
mer kwam. En als joch van zes
droeg ik nog lange kousen,
wat ik niet leuk vond, maar nu
kon er extra veel in. Maar ja,
echt veel wat het niet, want er
hingen bij ons thuis ook heel
wat kousen van broertjes en
zusjes.
De heb nu nog bewondering
voor mijn moeder. Als wij ons
schor zongen, een paar da
gen voor de grote dag, met
Sinterklaashedjes, dan wist zij
(zo vertelde zij jaren later)
onze aandacht naar 'een of an
dere hoek' van de kamer te
nchten, zodat zij ongemerkt
uit haar schortzak de peper
noten over ons heen wist te
gooien.
En dan de avond van 5 de
cember. Het meest herinner
ik me. dat Sinterklaas een
keer binnenkwam met
sneeuw op zijn mijter en zijn
mantel. En verdorie, er stond
altijd van alles over ons in dat
dikke boek dat hij bij zich
had. Zwarte Piet had dus van
alles toch gezien en aan Sint
doorgegeven Nadat wij een
beetje beveng een paar Sin
terklaasliedjes hadden gezon
gen, beloofden we nederig
dat we weer heel braaf zou
den zijn. En we voelden ons
opgelucht
En dan die cadeautjes Er wa
ren altijd wel boekjes bij.
Maar ja, de adviseurs van de
Sint waren, zoals wij later be
grepen, m'n vaderen moeder
en die hielden van lezen en
vonden dat ook voor ons be
langrijk. We hadden wel altijd
wat moeite met wanten of
sokken of een trui, want die
hadden we anders toch ook
wel gekregen Maar ja, wisten
wij veel van hoe onze ouders
in de jaren dertig de touwtjes
aan elkaar moesten knopen
Over touwtjes knopen. Ik ben
nog altijd bh) met de komst
van het plakband. Groter ge
worden maakten wij paktjes
voor elkaar. Daarbij was één
door mijn vader vastgestelde
regel, "touwtjes mag je met
doorknippen; je moet alle
knopen losmaken." Dat heb
ben we geweten. Kreeg je
een pakje en had zo 'n hefheb-
bende broer twintig knopen
gelegd in dat snijtouw.,
Nu moet ik aan het rijmen
slaan, om er voor te zorgen
dat elk Sinterklaaspakje of -
pak voorzien is van een ge
dicht. want mijn vader vond
ook"Een pak zonder rijm is
als een slak zonder slijm.
VUTter
G. de Knecht (klaverjas) zorg
den voor een afwisselend
programma. Er werd niet al
leen op prestaties gelet, maar
op allerlei onverwachte mo
menten kon men een prijs
winnen. Zo kreeg de speler
die 'een vierkaart vanaf de
zes' had, een prijs. De verras-
singspnjzen vielen in goede
aarde bij de deelnemende
kaarters, zowel bij de 'groot
slem-halers' als bij de klaver
jassers die 'nat' gingen of 'een
pit' haalden. Een bridgende
semor zei: „Hartstikke goed
zo'n extra bridgemiddag". En
haar kaartgenote vulde aan:
„Een leuk tussendoortje." Er
stond wel een gewonnen fles
port op hun tafeltje. De WOL
was niet krenterig met prij
zen: flessen wijn, sherry, port,
pakken koffie, worst, rumbo
nen, kaarsen en pakken spe
culaas.
KURKEN
Wedstrijdleider Koppenhage
verzorgde voor de biljarters
een gezellige biljartochtend
in de WOLboom. Ook hierbij
ging het met om de meest ge
bruikelijke manier van biljar
ten, maar werden allerlei
speelwijzen uitgevoerd. Er
werd 'gekurkt' en met 'kegel
tjes' gespeeld, zodat er tel
kens grote hilariteit ontstond
door de vaak onverwachte
wendingen en het was moei
lijk voorspelbaar wie er ging
winnen. Ook de 10 over rood'
kwam aan bod. uiteraard wa
ren ook hier prijzen te win
nen.
De vaste gebruikers van de
WOLboom op dinsdagmid
dag, de UW-seniorensos, en
op donderdagmiddag, de
Zonnebloemhand werkclub
werden tijdens hun bijeen
komst verrast met een tracta-
tie, zodat ook zij deelden in
de lustrumviering.
Om alle activiteiten te kunnen
organiseren, was donderdag
De KOM ingeschakeld. Daar
gaf 's morgens de groep
Terpsichore uit Amersfoort
een volksdansdemonstratie.
Leidster Aniue Kroon zorgde
voor een zeer gevarieerd pro
gramma, zodat men de leden
van de volksdansgroep aan
gevuld met aanwezige seni-
roen bezig zag met de sla-
gersdans uit Griekenland, de
studentenpolka, een Spaanse
wals, een Bulgaarse dans en
een musette wals. Aan de
deelnemers was duidelijk te
zien, dat zij genoten van dit rit
misch bewegen. „Ik vind het
heerlijk ontspannend, en dat
bedoel ik letterlijk en figuur
lijk. Ik knap er echt van op."
En na afloop zei de leidster:
„Als ze er eenmaal van heb
ben gesnoept weten ze vaak
niet meer van ophouden. Dan
willen ze liefst twee, dne keer
in de week volksdansen." De
voorzitter van de WOL, me
vrouw De Schepper, gaf alle
leden van Terpsichore als
dank een rode roos en kon
meedelen, dat zich al een aan
tal ouderen hadden opgege
ven voor een eventuele volks
dansgroep van ouderen.
len. Dat het WOLbestuur al bij
voorbaat een koersbalmat en
de nodige ballen had aange
schaft, bleek geen onver
antwoorde beslissing Aan
het eind van de feestweek
hebben zich al twintig senio
ren opgegeven voor het
koersbalspel. Dat aantal kan
nog toenemen door opgave in
de WOLboom. Wanneer dit
koersballen gaat starten in de
WOLboom, zal Maria Smits
nog drie keer komen om ver
dere instructies te geven, zo
dat over een paar maanden
ook een Leusdense Senioren-
Koersbalgroep kan meedoen
met regionale koersbalwed-
strijden.
KOERSBALLEN LUNCH
De demonstratie koersballen
m De KOM trok veel ouderen.
Een aantal belangstellenden
had dit spel al eens gezien op
de televisie. Het bleek een
leuke ervaring om nu zelf
eens die ballen ter hand te ne
men. Je moest de ballen wel
op de juiste manier in de hand
nemen anders bobbelen ze
over de vilten mat. Mana
Smits, de koersbaldeskun-
dige van Provinciaal Steun
punt Sport Utrecht en van
Meer Bewegen voor Oude
ren, gaf echter duidelijke in
structies, zodat de ballen
steeds beter begonnen te rol-
Op de laatste ochtend van de
feestweek, vrijdagmorgen,
kwam een groot aantal oude
ren in de ook nu weer prach
tig bebloemde WOLboom bij
een. Zij kwamen echter niet
met lege handen: iedereen
had een hapje meegebracht
voor de lunch. Deze morgen
stond immers in het teken van
'Vóór ouderen, maar ook
dóór ouderen'. Na de koffie
verzorgde J. Kramer twee bin
go's. Flessen wijn, ontbijtkoe
ken en 'kletsmajoors' kwa
men terecht zowel bij de
kletsmajoors als bij de idets-
majorettes en 'golden girls'.
Veel belangstelling was er voor de klaverjas- en bridgedrive.
De wanddecoratie, die 5 jaar geleden door de UW-soos werd
aangeboden en waaraan de WOLboom zijn naam aan ontleent.
LEUSDEN De feestcommissie van de WOL, ver
eniging Welzijn Ouderen Leusden, kan terugzien op
een geslaagde feestweek. Deze feestweek, van maan
dag 20 tot en met vrijdag 24 november, werd georgani-
seert ter gelegenheid van het 5-jarig bestaan van het
ontmoetingscentrum voor ouderen De WOLboom. Een
groot aantal senioren heeft aan de gevarieerde activi
teiten deelgenomen. Daarbij bleek, dat de Leusdense
senioren liever bridgen en klaverjassen dan dammen
en schaken en dat ook de bingo zich in flinke belang
stelling mocht verheugen.
Ruim vijftig ouderen hebben
genoten van de bustocht naar
de Achterhoek. Snelle impro
visatie zorgde ervoor, dat
eruge boventallige ouderen
toch, in een nauw opgetrom
melde personenauto, achter
de bus aan niet buiten de boot
vielen. „Weet u wat vooral zo
leuk was? Dat een gids inte
ressante wetenswaardighe
den vertelde over allerlei
buurtschappen waar we door
heen reden." Maar ook over
het museumbezoek in Win
terswijk en over de uitge
breide koffietafel met de be
kende krentenwegge in De
Erve Kots in Lievelde was
men enthousiast. Een prettige
chauffeur zorgde voor telkens
interessante informatie.
De simultaan dam- en schaak
wedstrijden trokken zo wei
nig belangstelling dat de
feestcommissie beide evene
menten niet door liet gaan.
Kennelijk zijn er onder de se
nioren weinig fervente dam
mers en schakers.
Des te meer Lefhebbers van
kaarten waren er onder de
Leusdense ouderen. De twee
bridgedrives en de klaverjas-
dnve hadden een groot aantal
intekenaars. De wedstrijdlei
ders S. de Jonge (bridge) en
Een hoogtepunt hierna was
het binnenbrengen van de
lunch. Ijverige gastvrouwen
hadden de meegebrachte
hapjes fraai gerangschikt op
een twintigtal schalen en bor
den, welke zij in optocht de
zaal in brachten. De aanwe
zige semoren genoten daarna
zichtbaar van de door hen zelf
ingeleverde smakelijkheden.
Dat zij het lekker vonden,
bleek wel uit het feit, dat er
niet veel overbleef. Een
derde bingo zorgde ervoor-
dat er ook geen pnjzen over
bleven. „Het was grandioos
Ik ben blij. dat mijn man mij
heeft meegetrommeld. Net
een bruiloft. Zo'n lunch met
bmgo moeten jullie meer
doen: minstens eens per
jaar" Dergelijke opmerkin
gen werden gemaakt. Men
had ook grote waardering
voor de onvermoeidbare
gastvrouwen die alles zo
goed hadden verzorgd.
Voor het optreden van het
Ouderenkoor uit Wouden
berg in de Korf op vrijdagoch
tend had de feestcommissie
meer belangstelling ver
wacht. Al was de kwantiteit
van de bezoekers wat matig,
de kwaliteit van het gebo-
dene maakte veel goed. Het
motte 'Zingen houdt jong'
bleek zeker waar bij de optre
dende koorleden. Met verve
werden allerlei liederen ge
bracht, waaronder bekende
Lederen en ook een meezing-
potpouri.
Mevrouw De Schepper be
dankte ook deze keer met
een rode roos alle koorleden
Zij kon terugzien op een zeer
geslaagde lustrumviering,
welke zo succesvol was dank
zij de vele deelnemende se
nioren maar ook dankzij het
actieve feestcomité onder lei
ding van Jo Mei en heel in ht
bijzonder dankzij de schijn
baar nooit moe wordende
gastvrouwen.
Er werd een lunch georganiseerd, waarbij de deelnemrs zelf gezorgd hadden voor de hapjes.
nens de semoren van de WOL
jen wij u allen hartehjk bedan-
i voor de gezelLge feestweek
wij hebben gehad.
&ral vrijdag, het sluitstuk van
feest. Daar was een koud buf-
dat door de dames zo goed
torgd was, dat wij er allen van
oten hebben. Als afronding
!er een gezelLge bingo
ïmaals voor alles onze harte-
dank en tot ziens, namens al-
mevrouw C. Kamping
LEUSDEN - Zoals al vele vori
ge jaren werd op 22 november
weer de Leusdense school-
schaakkampioenschappen ge
houden; dit jaar met 14 teams van
11 verschillende basisscholen.
Nadat J. Boemaars om 14.00 uur
de deelnemers en begeleiders ver
welkomd had, hingen al spoedig
de hoofden over de borden gebo
gen en werden er heel wat span
nende partijen gespeeld, wat af en
toe zelfs tot tijdnoodproblemen
leidde; maar ja, het schema, van 3
kwartier per ronde, moest gehou
den worden.
Na 2 ronden was er geen enkel
team zonder puntverhes en gingen
er 6 teams aan kop met 3 uit 2. In de
3e ronde bleven er - zoals te ver
wachten - daarvan 3 over: De
Heerd, 't Startblok (die tegen el
kaar gehjk hadden gespeeld) en St.
Jozef.
Zo ging de laatste ronde in met 2
kampioenspretendenten in een
nek-aan-nek race. Ze wonnen bei
den dik m die laatste ronde en toen
moesten er weerstandspunten
worden geteld. Hierbij bleek dat
De Heerd met een nipt verschil van
2 pnt. 't Startblok achter zich wist te
laten. Het team dat dit bereikte be
stond uit: Lodewijk de Graauw, Ka-
zem AbassaLan, Ramin Vafadari en
Vinh Nguyen.
De eindstand
Resp. vereniging, wedstnjdpunten,
weerstandspunten en bordpunten.
1 De Heerd 17.22.12V2; 2. 't Startblok 1
7. 20, 12; 3. De Wegwijzer 6. 16. 11; 4. St.
Jozef: S, 19,9.5. De Heerd 2:5, 16.9'/2,6.
De Bongerd: 5, 15, 9; 7. 't Ronde: 4, 16,9;
8. De Rossenberg 1. 4, 14,9; 9. De Holm:
3, 20, 5V2; 10. Kinderland: 3, 15, 7; 11. De
Hobbot: 3,11,7'/2; 12. 't Startblok 2:2.13,
4; 13. De Rossenberg 2: 2, 13, 4Va; 14.
Geref. Basisschool: 0, 14, 4'/2.
4 spelers bleven deze middag - in 4
ronden - zonder puntverhes:
Joost Schaffner (1. bord Startblok 1)
Arno Ruarus 1. Hobbit
Mare Stoeltie 2. Wegwijzer
Vinh Nguyen 4. Heerd.
LEUSDEN - De groep 'Interaction'
treedt op dinsdag 12 december op
in restaurant Bos en Heide aan de
Doornseweg 29. Het optreden vindt
plaats onder auspiciën van de
stichting JazzSen. Deze organisatie
I heeft voor dinsdag 19 december
het kwartel van oonny van Bergen
uitgenodigd. Op dinsdag 2 januari
is er een jazz-happening in het ka
der van oud en nieuw met muziek
in oude en meuwe stijl. Op Sin
terklaasavond (5 december) en
Tweede Kerstdag zijn er geen con
certen in Bos en Heide.
De zangeres Conny van Bergen trad zondag op in de Jazz Sociëteit
Leusden in De Hakhorst. Zij werd begeleid door 'De Onderlinge van
1975', een groep Gooische muzikanten. Binnenkort is de zangers weer te
zien en te horen in Leusden, maar zij zal dan begeleid worden door het
trio van Hans Heinhuis.