Ruilverkaveling centraal
n 'Eemland in beweging'
Ie—stten kwmt
Buitenlandse kinderen op vakantie bij Nederlandse gastgezinnen
tentoonstelling in Centrum voor Natuur en Milieu op Schothorst
2T
WOENSDAG 31 JANUARI 1990
plaatselijk nieuws
Nederland kwam, moest hij wel
even wennen. Hij wilde met eten en
huilde om zijn moeder. „Om hem te
troosten gaven we hem speeltjes in
handen. Toen hij een fietsje kreeg
was het leed snel geleden. Hij
bleek een jongetje te zijn dat veel in
zijn mars had. Bij Stéphane thuis
was dat er nooit zo uitgekomen
door de dagelijkse beslommerin
gen. Als Stéphane's moeder bij
voorbeeld eens geen zin had om te
koken moest hij het overnemen. Hij
had naast zijn school eigenlijk nog
een dagtaak in huis.
De familie Kraai-Hamelink heeft
vier gezinsleden; de ouders, een
zoon en een dochter. Een traditio
neel gezin dus. Toch is het met zo
dat alleen traditionele gezinnen
voor een gastgezin in aanmerking
kunnen komen. Ook samenleving-
vormen als de commune en het
eenouder-gezin kunnen geschikt
zijn als gastgezin.
In Amerika is er onderzoek ge
daan naar de vraag welke samen
levingsvorm het meest geschikt is
voor gastlanderen. Uit dit onder
zoek bleek dat het gastkind de
minste stress ondervond m een
commune. Het feit dat er steeds
iemand om je heen is werkt kenne
lijk spanningverlagend. De meeste
stress ondervindt een kind bij een
eenouder-gezin. Opmerkelijk was
dat bij alle samenlevingsvormen
het gastland evenveel problemen
opleverde, of het nu bij een com
mune, een eenoudergezin of een
traditionele gezin verbleef. Bij deze
onderzoeken moet er wel op gewe
zen worden dat Amerikaanse kin
deren als 'proefkonijn' gebruikt
werden. Hetzelfde onderzoek zou
bij Europese kinderen heel andere
resultaten kunnen opleveren. De
Amerikaanse cultuur verschilt nog
al wat van de Europese. Maar uit
gaande van de Amerikaanse on
derzoeken kan je voorzichtig stel
len dat een alternatief gezin even
geschikt is voor een gastkind als
het traditionele gezin.
Ouders die een gastkind in huis
willen nemen, moeten wel beseffen
dat daar kosten aan verbonden zijn.
Zoals gezegd bestaat de Stichting
Europa Kinderhulp uit vrijwilligers.
Alle medewerkers en bestuursle
den doen hun werk belangenloos
en in hun vrije tijd. De SEK krijgt
geen subsidie, al staat zij bij het
ministerie van WVC bekend als
een professionele en betrouwbare
Stichting, waar andere wel gesub
sidieerde organisaties een voor
beeld aan zouden kunnen nemen.
Maar om haar werk te kunnen doen
heeft de SEK wel geld nodig. De
reis die de kinderen en hun bege
leiders vanuit het buitenland naar
Nederland moeten maken is niet
gratis, het drukwerk moet betaald
worden enzovoort. De SEK betaalt
dit soort zaken uit giften. Jaarlijks
doet de Stichting een beroep op
donateurs om 15,- over te maken.
Daarnaast ontvangt de SEK ook een
bijdrage van de Nationale Lotenj.
Wie de SEK wil steunen, kan dat
dus ook doen door deel te nemen
aan deze loterij
Mensen die deze vakantie hun
huis open willen stellen voor gast-
kmderen, kunnen contact opne
men met Stichting Europa Kinder
hulp, Postbus 122, 1243 ZJ 's-Gra-
venland.
AMERSFOORT - Daan van Tol,
is de binnenbeheerder van het
atrum, leidt me rond. De ten-
nstelling bestaat voor het groot
gedeelte uit mooie foto's, waar-
ip zwarte panelen (tekst van het
itrum) en groene panelen (tekst
de landinrichtingsdienst) een
lelijke uitleg staat vermeld. Bo-
dien is er een dia-presentatie
de tentoonstelling verbonden
Door
Atty Davidse
en die is zeker aan te bevelen.
Ieder, die de Eempolder vanaf
de fiets vaak heeft bewonderd, zal
er genietend naar kijken; voor an
deren is het misschien een stimu
lans om zo dichtbij huis ook eens te
gaan fietsen in dit zo puur Holland
se landschap, dat zich over een
oppervlakte van 8000 ha ter weers
zijden van de Eem uitstrekt.
Veel namen zijn met de Eem ver
bonden: Eemnes, Eembrugge,
Eemdijk, het Eemmeer maar ook
Amersfoort, zo genoemd in de tijd
dat de Eem nog Amer heette.
Reeds in de 11e eeuw werd de
vruchtbare klei ontgonnen om
landbouw te bedrijven en veel slo
ten dateren nog uit die tijd.
Het landschap kenmerkt zich
door grote leegte en openheid en
dat maakt het zo aantrekkelijk. Aan
de randen zijn er overgangsgebie
den met de plaatsen Hoogland,
Soest en Baarn.
De vraag dringt zich op, hoe lang
dat zo kan blijven. Verschillende
plaatsen in het Gooi lijken al meer
ige iiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiii
Eemland in beweging" is
titel van een tentoonstel-
7 over de ruilverkaveling
de komende jaren in de
mpolders zal worden uitge-
ird. Deze ruilverkaveling
ingrijpende gevolgen heb-
i voor natuur, landschap
milieu van het gebied. Zo
len tengevolge van de wa-
peil-verlagingen de typi-
le flora en fauna van natte
«landen en sloten terugge-
ne «gen worden binnen en-
reservaatsgebieden. De
arische productie
hHVIIIl
Vein
toene
men. Ook het verplaatsen van
agrarische bedrijven uit de
dorpen naar het poldergebied
zal consequenties hebben
voor dit nu nog zeer wijdse,
stille landschap.
Echter, ondanks de ver
strekkende gevolgen van de
ruilverkaveling voor natuur
en landschap, is bij het ont
werp toch steeds getracht om
de nadelen voor natuur en
milieu zo klein mogelijk te
houden en plaatselijk de na
tuur juist meer ontwikke
lingsmogelijkheden te bie
den.
De tentoonstelling kwam
tot stand door samenwerking
van de Landinrichtingsdienst
Utrecht en het Centrum voor
Natuur en Milieu en is nog te
bezichtigen tot en met 28 fe
bruari op werkdagen en zon
dagmiddag van 14.00 tot 17.00
uur.
De tentoonstelling is inge
richt op de „zolder" van het
Centrum voor Natuur en Mi
lieu Landgoed Schothorst,
Schothorsterlaan 21, Amers-
foort-Hoogland.
Op een regenachtige dag,
met windkracht 10, fietste Aty
Davidse naar de Schothor
sterlaan om de tentoonstel
ling eens te bekijken. Juist op
zo'n dag is het eigenlijk best
leuk om naar een tentoonstel
ling te gaan: binnen is het
warm en de foto's zijn kleurig
en vrolijk zodat je op het eer
ste gezicht meteen wordt ge
confronteerd met beelden die
heel wat aangenamer zijn dan
het grauwe „onwinterse" ja-
nuariweer. Hoewelwat
zou Nederland zijn zonder
storm en regen?
graslanden zal
op steden, de snelweg met zijn on
onderbroken stroom auto's is na
drukkelijk aanwezig, m het gebied
Eemland zelf is de gemeente Bun
schoten ook stevig aan het uitbrei
den en van de andere kant is er dan
nog de groeistad Amersfoort.
DE BOEREN
Het inkomen van de boeren in
Eemland kenmerkte zich altijd
door een duidelijke achterstand.
Omdat de meesten hun boerderij in
het dorp hadden, was het moeilijk
een modern veehoudersbednjf op
te zetten omdat men altijd met de
melk, het vee èn de mest door het
dorp moest. Mede door de over
last, die dit leverde, werd gewerkt
aan een landinrichtingsplan waar
door de boeren dichter bij hun land
zouden komen te zitten. Dit plan
kwam tot stand m samenwerking
met alle betrokkenen.
Het aantal boerdenjen dat ver
plaatst wordt zal niet meer bedra
gen dan 49 en er zal slechts op heel
beperkte schaal nieuwbouw
plaatsvinden. Het wegennet wordt
verbeterd en er zal als het ware
onderscheid gemaakt worden tus
sen landbouwverkeer en ander
verkeer. Er zullen meer fietspaden
komen, waarbij Daan van Tol aan
tekent: „Wanneer je zo'n stiltege-
bied gaat ontsluiten, is elke versto
ring er één. Maar het autoverkeer
wordt wel teruggedrongen, er zijn
minder wegen nodig omdat de
boer minder afstand hoeft af te leg
gen voordat hij bij zijn land is."
„Ach, als er gewoon een gezin
rustig door het landschap fietst is
dat natuurlijk pnma. Maar als je ziet
wat er hier door Schothorst bijvoor
beeld al met mountain-bikes door
het terrein crosst
Aan het begin van de tentoon
stelling is een grote kaart, waarop
te zien is welke gebieden natuurre
servaten worden. Van Tol merkt
op, dat het een hele stnjd tussen de
boeren en de natuurbeschermers
is geweest om het totale opper
vlakte natuurterrein zo groot mo
gelijk te knjgen.
Op de kaart zijn de terreinen (in
totaal 380 ha) bruin gestippeld en
zij bevinden zich bij de lórachtwij-
kerweg, bij de zomerdijk bij Eem
brugge en bij de zomerdijk in de
Maatpolder.
SOORT WADDENGEBIED
Terwijl we langs de foto's lopen,
die een beeld geven van de natuur,
de recreatie, de historische bebou
wing, de landbouw en de archeolo
gie in de Eempolder, geeft Van Tol
hier en daar een toelichting: „Tot
de Afsluitdijk kwam, waren er re
gelmatig overstromingen in de
Eempolder. Dat is van invloed ge
weest op het natuurlijke milieu. Het
is een beetje een soort Waddenge
bied."
„De natuur is de laatste jaren erg
achteruit gegaan in Eemland. Ver
schillende planten en dieren zijn
zelfs helemaal verdwenen, bijvoor
beeld de kwartelkoning.
„Het aangewezen reservaatsge-
bied, dat zich voornamelijk in de
Eemnesserpolders bevindt, krijgt
een hoger waterpeil en dat is heel
belangrijk voor de weidevogels."
„Zoals je daar ziet (hij wijst naar
een vitrine met opgezette vogels
zoals de grutto en de kievit) heb
ben weidevogels een puntsnavel.
Als het waterpeil van het grasland
hoger is, kunnen ze met die snavel
lekker wroeten om insecten te be
machtigen zodat ze hun jongen
En als je ziet dat een kind het naar
zijn zm heeft, geeft je dat zelf ook
een stuk voldoening."
AANDACHT
Eén van de belangrijkste dingen
die een kind nodig heeft is aan
dacht. Het is met de bedoeling dat
gastgezinnen de gastlanderen
gaan verwennen met uitstapjes en
dergelijke, het kind is immers al uit.
„Vakantie houdt voor hen m te zien
hoe gezellig het gezinsleven kan
zijn, en geen uitstapjes naar re
creatieparken," vertelt mevrouw
Kraai-Hamelink. „Het eerste jaar
dat Stéphane hier kwam, namen we
hem mee naar Scheveningen. Dat
was geen succes. Hij had geen be
hoefte aan een 'uitje' Onze ervaring
was dat Stéphane omstreeks vier
uur wit wegtrok en dan het liefst
met een zak chips voor de televisie
ging zitten."
Dat gastkinderen thuis te kam
pen hebben met armoede werd
mevrouw Kraai-Hamelink duidelijk
toen zij erachter kwam dat Stépha
ne het heerlijk vond om te dou
chen. Het bleek dat hij thuis één
keer per week met zusje en broer
tjes in bad werd gestopt. Zijn moe
der ging dan naar de wasserrette,
om de kleren van het hele gezin te
laten wassen. Dat was dus de emge
keer dat hij zich uitgebreid kon
wassen. Wel een verschil met hier
waar hij elke dag onder de douche
kan. „Ik kon het ook merken aan
het feit dat hij heel voorzichtig was
dat zij kleren met vuil werden.
Want als hij thuis zijn kleren bevuil
de betekende dat, dat hij de hele
week in zijn vuile kloffie moest blij
ven rondlopen, totdat de wekelijk
se wasbeurt weer voor de deur
stond."
„Een vreemde gewoonte kwam
aan het licht bij het eten. In het
touders veel geduld en begnp kun
nen opbrengen voor een gastkind.
Je moet de zaak met gaan idealise
ren. Er gebeuren ook wel eens
minder leuke dingen. Stéphane
vindt het heel leuk om vliegen dood
te meppen met een handdoek. Zo
gebeurde het een keer dat hij tij
dens het meppen met de handdoek
een vnj kostbare vaas kapot sloeg.
Toen ik aan hem vroeg of hij dat
gedaan had - ik was er met bij toen
het gebeurde - antwoordde Sté
phane ontkennend. Pas later m de
avond durfde hij te zeggen dat hij
het wel had gedaan. De angst om te
vertellen dat hij de vaas had kapot
gemaakt, zal hij thuis wel opgelo
pen hebben. Bij de ouders van het
gezm waaruit gastkinderen komen
willen de handjes nog wel eens los
zitten. Afijn vaas stuk. Vond ik ui
teraard heel vervelend. Je krijgt de
vaas natuurlijk wel vergoed van de
verzekering, maar toch blijft het
vervelend," aldus mevrouw Kraai-
Hamelink.
„Je hoeft van gastkinderen ook
geen dankbaarheid te verwachten
omdat ze dat nooit geleerd hebben
Stéphane schnjft ons bijvoorbeeld
nooit eens vanuit Frankrijk. Toen ik
dat een keer tegen hem zei, ant
woordde hij dat zijn moeder het
adres kwijt was geraakt. Hij zei dus
niet eens dat ie het zelf was kwijt
geraakt maar zijn moeder. Ik heb
hem toen opmeuw ons adres gege
ven, in tweevoud, maar hij heeft ons
tot nu toe nog niet geschreven
Maar daar moet je ook met ver
baasd of teleurgesteld over zijn. Er
zijn genoeg dingen waar je wel van
kan genieten. In het begin wilde
Stéphane geen 'vreemde' dingen
eten, nu gemet hij ervan als de hele
tafel vol staat met lekkere din
getjes. Als hij het naar zijn zm heeft
merk je dat aan andere dingen,
bijvoorbeeld aan zijn stralende
ogen of zijn enthousiaste gedrag.
AANKOMST
Toen Stéphane voor het eerst in
(door Frank Stillebroer)
e Kraai met in hun midden (tweede van links) Stéphane. De foto is vorig jaar genomen.
eerste jaar dat hij bij ons was," ver
telt mevrouw Kraai-Hamelink,
„nam hij tijdens het eten altijd de
twee laatste boterhammen uit het
mandje. Dat deed hij om ze op eten
antwoordde hij, toen ik hem daar
naar vroeg. Maar je eet ze niet altijd
op zei ik. Ja, maar als ik ze niet had
gepakt en na het eten nog honger
zou hebben, dan zou ik niks meer te
eten hebben. Dan kan je toch uit de
broodtrommel nog brood pakken,
zei ik. Ja, dat was wel waar. Maar bij
Stéphane thuis kon je maar beter
voor jezelf opkomen, want als je
met voor jezelf zorgt dan kom je te
kort, dus pak wat je pakken kan."
Eén van de problemen die zich
voordoen met een gastkind is uiter
aard de taal. De SEK stelt dan ook
als voorwaarde dat een gezin al
leen dan in aanmerking kan komen
voor gastgezin, als eén van de huis
genoten zich redelijk kan uitdruk
ken in de taal van het gastkind. De
vraag njst dan: wanneer beheers je
een taal redelijk? Volgens me
vrouw Kraai-Hamelink is het vol-
doemde als je de taal van het gast
kind op mavo-niveau beheerst.
„Met een paar woordjes kom je
een heel emd. Je kan natuurlijk
geen diepgravende gesprekken
voeren. Het blijft bij zinnen als: lek
ker geslapen, wil je wat drinken
enzovoort. Maar met gebaren kom
je ook een heel emd."
„Nu Stéphane wat ouder is ge
worden is het best een handicap
dat je de taal met zo goed be
heerst," vindt gastmoeder Kraai-
Hamelink. Dochter Jochien voegt
daar aan toe: „Het is vooral moeilijk
met grapjes maken en als je spel
letjes wilt spelen om dan de spelre
gels uit te leggen."
[iEUSDEN - Elk jaar verlaat Stéphane uit Elbeuf (Normandie)
ejjn zusje en vier broertjes om naar Nederland te qaan. Hij gaat
ian op vakantie bij de familie Kraai-Hamelink uit Leusden. Bij
ieze familie maakt Stéphane kennis met dingen die hij thuis
nist. Dingen als aandacht, genegenheid en materiele welvaart,
[n het gezin waar Stéphane vandaan komt ligt dat namelijk wat
inders. Vader is meestal de hele week van huis om een karig
oon te verdienen. Moeder heeft haar handen vol aan het
tuishouden dat door de grootte van het gezin, en het ontbreken
ran luxe apparaten zoals bijvoorbeeld een wasmachine, al
fauw de hele dag in beslag neemt. „De ouders kunnen door hun
>eperkte mogelijkheden, in allerlei opzichten minder aan hun
onderen geven," legt mevrouw Kraai-Hamelink, de moeder
ran het Leusdens gastgezin uit. „Hier kan Stéphane eens zelf
irvaren dat het in een gezin ook anders kan."
daan zijn, verdwijnt Stéphane we
derom in de keuken. Daar voorziet
hij enkele boterhammen rijkelijk
van chocopasta, die met smaak
worden opgegeten. ,Je hebt er
geen omkijken naar." Om onge
veer half zeven schuift Stéphane
aan tafel om een uitgebreide maal
tijd te verorberen. Na de maaltijd
slaat hij weer aan het computeren
of neemt hij plaats achter de televi
sie.
Gezinnen die hun huis open wil
len stellen voor gastkmderen moe
ten aan bepaalde eisen voldoen. In
de eerst plaats moet men beschik
ken over slaap- en speelruimte.
Heel belangrijk is ook dat de gas-
Héphane is één van de ongeveer
Irieduizend kinderen die jaarlijks
mi woonplaats verlaten om elders
i Europa hun vakantie te gaan vie-
en. Dit kunnen zij doen omdat de
lichting Europa Kinderhulp (SEK)
ich hun lot aantrekt. Deze Stichting
oekt voor kinderen van maat-
chappelijk achtergestelde ou-
lers, een gastgezin m Nederland.
)e SEK bezoekt daarvoor ouders
ie zich hebben aangemeld als
astgezm. Na een informatief ge
brek besluit de SEK of een gezin
■wchikt is voor een gastkind.
9 De SEK werkt nauw samen met
ndere buitenlandse organisaties.
landen als West-Duitsland,
loord-Ierland, Engeland, Oosten-
ijk en Frankrijk selecteren deze
^jstellingen gastkinderen. Zij zijn
-riuners op de hoogte van de gezin-
iDmstandigheden waarin kinderen
ïven, en zij kunnen beoordelen of
Mending verantwoord is. Uiter-
ard wordt een gastkmd pas uitge-
Dnden nadat de ouders toestem-
ung gegeven hebben,
bi Frankrijk zijn bijvoorbeeld het
;e Leger des Heils en de Se-
ours Populaire Francais (SPF) ac-
Volgens een woordvoerder
m de SPF valt het met mee om tot
sn selectie te komen. „Het opzoe
ken van kinderen moet met veel
et gebeuren, want het is onmoge-
^.k te adverteren anders zouden
e honderden aanvragen krijgen.
We moeten ook rekening houden
met de absolute voorwaarden
waaraan dit plaatsen in gastgezin
nen gebonden is; geen kinderen
die té moeilijk opvoedbaar zijn, die
een té grote achterstand hebben of
die té ongezond zijn," aldus Daniël
Bergeot.
DAGINDELING
Stéphane is inmiddels aardig 'ge
setteld' bij de familie Kraai-Hame
link, na zo ongeveer zes keer bij
hen op vakantie te zijn geweest.
Zijn dagindeling ziet er zo'n beetje
als volgt uit. Om een uur of tien, half
elf komt hij uit bed. Als hij zijn
warme bed heeft verlaten gaat hij
eerst een half uurtje computeren.
Na deze 'inspannende' arbeid laat
hij het bad vollopen. Als hij na een
fors kwartier genoeg heeft van
badderen, daalt hij de trap af om
beneden zijn tosti's klaar te maken.
Met de tosti in de hand neust hij wat
in de tuin rond, en neemt vervol
gens weer plaats achter de com
puter.
Als mevrouw Kraai dan met
dochter boodschappen gaat doen,
vergezelt Srêphane de beide da
mes. „Hoewel hij er met zo dol op is
om op straat te vertoeven, dat doet
ie thuis m Frankrijk al genoeg,"
aldus mevrouw Kraai. Als om dne
uur, half vier de boodschappen ge-
Stephane met de twee kinderen van de familie Kraai tijdens zijn eerste
vakantie in Nederland. Hij was toen 6 jaar.
kunnen grootbrengen."
„Wanneer het waterpeil lager is,
krijg je een inzakking van het veen,
de bovenlaag wordt hard en de
vogels kunnen geen insecten te
pakken krijgen. Daarom zie je op
land met een lager waterpeil veel
meer scholeksters, die hebben
veel hardere snavels en knjgen het
wél voor elkaar. Dat zijn eigenlijk
vogels van het wad en de gnenden.
Als je dus veel scholeksters ziet,
gaat het met de echte weidevogels
niet zo goed!"
Voor boeren is een laag grond
waterpeil van belang om een zo
hoog mogelijke grasproductie te
verknjgen. Zij moeten hun land zo
optimaal mogelijk kunnen bewer
ken. Voor het verkrijgen van een
goed waterbeheersingsstelsel,
waarvan verschillende grondwa
terniveaus deel uit kunnen maken,
zullen vijf meuwe gemalen ge
bouwd worden.
Hierdoor kan ook water gebuf
ferd worden zodat het betrekkelijk
schone water niet in de Eem wordt
geloosd wanneer het bijvoorbeeld
veel heeft geregend. En aan de
andere kant hoeft er geen water uit
de Eem te worden ingenomen in
tijden van droogte.
Van Tol merkt op, dat herinrich
ting met hetzelfde is als ruilverka
veling. Bij herinrichting wegen de
belangen van het landschap, de
natuur en de recreatie even zwaar
als het agrarisch belang.
Met landinrichting kunnen voor
landbouw, landschap, recreatie en
natuur maatregelen en voorzienin
gen worden getroffen om de in
richting van een landelijk gebied te
verbeteren. De spelregels hiervoor
zijn in de landinrichtingswet van
1985 vastgelegd. Op een kaart is te
zien op welke plaatsen in Neder
land nog meer plannen met betrek
king tot landinrichting worden
voorbereid of uitgevoerd. Dat zijn
er ongeveer zo'n tweehonderd.
BOOMVALK
Tot mijn verrassing zie ik ineens
een boomvalk in een hoekje staan.
Opgezet natuurlijk. „Boomvalken
broeden m oude, hoge bomen, ze
gebruiken vaak oude kraaienes-
ten", vertelt Van Tol. „In Coelhorst
broedt er één en hier in Schothorst
ook één. Deze boomvalk had zich
doodgevlogen tegen het gebouw
van het kantongerecht. Toen heb
ben wij hem gekregen van de jon
gens van de hondenbrigade. Ja, die
zijn van de politie maar er zitten een
paar jongens van natuurbehoud bij.
Zo af en toe brengen ze ons iets uit
de ijskast. Deze boomvalk is door
een man uit Katwijk, die weer ge
specialiseerd is in valken, opgezet.
Dat is nog met zo goedkoop hoor".
Het resultaat is echter levens
echt. Want het is leuk om zulke
vogels op je gemak van dichtbij te
kunnen bekijken, waarmee ik na
tuurlijk niet bedoel, dat er daarom
meer vogels moeten worden opge
zet.
Van Tol weet allerlei aardige
dingen over de natuur te vertellen,
bijvoorbeeld dat vooral een snoek
het zo lekker vindt wanneer de
kant van een sloot heel langzaam
op (of af) loopt. Vrouw snoek zet
namelijk haar eitjes af op de grens
van water en gras, daar is het water
warmer en dat vindt ze heerlijk.
De tentoonstelling biedt natuur
lijk nog meer informatie maar wie
daann geïnteresseerd is, kan beter
zelf eens een kijkje gaan nemen.
