'Je bent kerk met elkaar om samen iets te betekenen'
I
'Voor jongeren is een zinvolle plaats in de Kerk weggelegd'
os (Joseph) van Os, nieuwe pastor van twee Jozephkerken
■eusile»» kpmt
«stor Frans Overbeek verlaat Leusden
„Kerk staat midden in de wereld'
plaatselijk nieuws
{IfOENSDAG 14 FEBRUARI 1990
hetr
e
5VU
eldJSDEN - Het is nauwelijks twee jaar geleden, dat Pastor
de ns Overbeek het feit herdacht, dat hij twaalf en een halfjaar
toraal werker was. Nog vers ligt in het geheugen, dat pastor
n er Bekke afscheid nam van de Sint Jozefparochies te Leus-
Ken Achterveld. Het is bekend, dat pastor A. Goes eveneens
^/nenkort zal vertrekken. Afgelopen weekend is de nieuwe
f loraal werker, Jos van Os, gepresenteerd aan de Leusdense
Achterveldse parochianen. Zaterdagavond 17 februari
'er 1
ndt er een
i etCheidsviering plaats in Achterveld. Deze viering vangt aan
rERPLAATS ING
land die een lange tijd heeft ge-
^tkt als pastor in een parochie,
^»ft met veel mensen een hechte
id opgebouwd. Het is daarom
rajt vreemd, dat een overplaatsing
sbj
,ir een totaal andere gemeente
y man toch meer aangrijpt, dan
jn'n zo op het eerste gezicht zou
'^rnoeden. Pastor Overbeek be-
Jnt dit: „In eerste mstantie neem
^zo'n besluit verstandelijk. Toen
hier destijds naar Leusden gin-
n, stond het voor ons vast, dat wij
Bc weer zouden vertrekken. Voor
j h$ was het tijdstip, dat de oudste
ar het voortgezet onderwijs zou
an, een geschikt moment. Vong
r vonden we het een beetje te
al van het goede om te vertrek-
n; immers toen ging ook pastor
r Bekke met emeritaat. Maar vrij
al daarna nam vicaris Vermeulen
ntact op en en hebben we de
^gelijkheden van een andere
tats onderzocht. Bij nader inzien
ad ik Nieuwegem het meest
ürekkelijk: een plaats die al en-
Ie jaren zonder pastoraal werker
Wanneer ik begin met mijn
rk in Nieuwegein, vertrekt één
i de nu nog drie priester-pasto-
i; we vormen derhalve straks
i team van twee priesters en één
jtoraal werker. Maar er is ook
sinds november een zuster
ej!rkzaam op de twaalf katholieke
holen. Verder is er dan nog de
cature voor de vertrekkende
ïester. Maar het is natuurlijk af
dichten of die vacature ook daad-
drkelijk opgevuld zal worden...'
J)p het ogenblik overheersen de
r!Voelens van afscheid boven de
"ïuwe uitdaging. Af en toe denk ik
dat ik eigenlijk met zo veel zin
3 jer heb om weg te gaan, je laat zo
el dierbaars achter. Aan de an-
■re kant zegt je verstand, dat je
»tig aandacht moet schenken aan
soort gevoelens. Het is ook wel
■ns goed om aan den lijve te erva-
ki wat een afscheid eigenlijk is...'
I stor Overbeek is begiftigd met
n gezonde hoeveelheid jeugdig
,.,thousiasme en idealisme, dat in
loop der tijd meer plaats ge-
riakt heeft voor gewone nuchter-
,üd en realisme. „Ik denk dat er
om zeven uur en zal muzikaal omlijst worden door het Paro
chieel Gemengd Koor o.l.v. G. Wijnands. Aansluitend vindt er
in „Ons Gebouw' een afscheidsreceptie plaats voor de Achter
veldse parochianen.
Op zondagmorgen 18 februari zal om 11 uur een Eucharistie
viering gehouden worden. Het Parochieel Gemengd Koor o.l.v.
de heer H. Vrijhoef en het R.K. Kinderkoor o.l.v. de heer G. Bos
zullen het geheel feestelijk omlijsten. Na afloop vindt er in het
parochiecentrum „De Kom' een feestelijk afscheid plaats van
pastor F. Overbeek. 's Avonds is er nog een gezellig samenzijn.
duidelijk verschil aan te geven is
tussen de eerste en de laatste jaren.
Toen ik in Leusden kwam, moest
men nogal wennen aan het idee van
een pastoraal werker. Vanuit het
verleden waren de Hamersvelders
gewend alleen maar met priesters
te maken te hebben. Deze gewen-
ningsprocedure heeft tijd gekost.
Zowel parochianen als ik moesten
hierin een houding bepalen. Lang
zamerhand komt men steeds meer
tot de ontdekking, dat een pastor
méér kwaliteiten moet hebben dan
alléén maar gewijd zijn. Hoewel -
wordt lachend toegevoegd - pries
ters wel méér kwaliteiten hebben
dan juist het gewijd zijn. Steeds
minder is de nadruk komen te lig
gen op het feit, dat ik geen priester
ben, maar op het feit, wie ik wél
ben; wat ik wél kan. Steeds meer
waardering is er gekomen...'
„Ik vind dat donunee Ridderbos
goed getypeerd heeft, wie ik ei
genlijk ben: „Frans, pastoraal
werker, een regelneef van het zui
verste water..." (Leusdens NH Ge
reformeerd Kerkblad)'
TAAK
Het beroep van 'pastoraal-werker'
is voor veel mensen nog altijd een
beetje vaag. De mensen vragen
zich af of het wel een volledige
baan is en wat een pastoraal
werker door de week eigenlijk
doet.
Pastor Overbeek: 'Er is -net zoals
bij iedere andere werknemer- een
arbeidsovereenkomst met het pa
rochiebestuur. Op papier heb ik
een achtendertig-urige werkweek;
ik heb zelfs sinds enige jaren recht
op arbeidstijdverkorting. Maar dat
is in de praktijk natuurlijk niet haal
baar. Het is dus een taak, waar
rechtspositie en salariëring voor
vastgesteld zijn. Enkele jaren gele
den is er een rechtspositieregeling
in het leven geroepen voor pasto-
raal-werkers die in Nederland
door zes van de zeven bisschoppen
is onderschreven"
Priesters en pastorale werkers
hebben door de bank genomen
een gelijk netto-salans. In de prak
tijk zal een pastoraal-werker mis
schien iets duurder zijn dan een
priester. Immers de eerste heeft
veelal een gezin en moet zich bij
voorbeeld als zodanig verzekeren
tegen allerlei risico's. Wroeging
over die iets betere betaling heeft
Overbeek echter geenszins.
HOOP
Terugkijkend op zijn Leusdense
periode, maakt Frans Overbeek
een balans op van zaken die vol
gens hem goed lopen, maar ook
staat hij stil bij facetten van het pa
rochieleven die eigenlijk voor ver
betering in aanmerking zouden
kunnen komen.
„Ik houd ervan goed na te gaan hoe
het werk dat in een parochie ge
daan moet worden, zó geregeld
kan worden, dat het goed draait;
zónder dat daar een pastor direct
bemoeienis mee moet hebben. Ei
genlijk ben je met veel te veel za
ken regelmatig bezig die niet het
échte pastoraat betreffen. Het
wordt tijd, dat dit ambt uitgezuiverd
wordt, zodat je daar kunt zijn waar
je hulp het meest nodig is; waar je
inspiratie het meest wordt ver
wacht, je meeleven, je bemoedi
ging; waar het nodig is dat wat
extra achtergrond of verdieping
gegeven moet worden. Met andere
woorden je moet een inbreng ge
ven die je van theologisch onge
schoolde mensen met zó nadruk
kelijk zou mogen verwachten. Bij
voorbeeld alles wat er gebeurt
rond het voorbereiden van een ge
zinsviering; met een groep mensen
doorpraten waar het nu eigenlijk
omdraait m de schriftlezingen en
vervolgens ook dat daadwerkelijk
laten óverkomen naar de mensen
in de kerk. Hier zit zeer veel regel
werk bij, dat ook bést door ande
ren gedaan kan worden. Als pastor
zou je je moeten kunnen beperken:
iets wat mij zeker met altijd goed
gelukt is. Op andere terreinen zie
je weer, dat dat juist wél goed van
de grond gekomen is, gezien al
leen al de zeer vele ijveng en hard
werkende groepen, die op allerlei
terrein het basiswerk leveren. Niet
zonder trots kan en mag ik zeggen,
dat deze mensen in de parochie
zelfstandig zijn gaan functioneren
mede door mijn inzet..!'
„Ik vind het regelmatig moeilijk,
dat je op bepaalde terreinen wel
een eindverantwoordelijkheid
hebt, die je heel seneus moet ne
men. Aan de andere kant heeft een
groep mensen die bij een bepaalde
voorbereiding betrokken is óók
een grote verantwoordelijkheid. Er
bestaat eigenlijk een constante
spanning tussen eindverantwoor
delijkheid en gedelegeerde ver
antwoordelijkheid. Bij een eucha
ristieviering of een communievie
ring sta je er als pastor m belangrij
ke mate alleen voor. Je kunt er op
aangesproken worden en dat moet
ook kunnen. Het komt daarom wel
voor, dat mensen vinden dat er te
veel door mij wordt gecensureerd,
alsof je de dingen teveel naar eigen
hand wil zetten. Aan de andere
kant moet liturgie natuurlijk aan
een aantal eisen voldoen. Je mag
toch er vanuit gaan dat een pastor
daar een zekere kijk op heeft.'
ROEPING
Voor pastor Frans Overbeek is een
parochie zonder pastor eigenlijk
ondenkbaar. De rol van de pastor is
niet weg te denken mt een paro
chie. „Waar de nood daartoe
dwingt, is die rol wel een tijd lang
waar te nemen door vrijwilligers,
maar op de lange duur is dat moei
lijk vol te houden."
Frans is ervan overtuigd, dat er
belangstelling genoeg is voor het
pastoraat. Hij steekt de vinger uit
naar de bisschoppen: „Je hoort
vaak vertellen, dat er tegenwoor
dig zo weinig roepingen zouden
zijn. Vast staat echter, dat er nog
nooit zoveel theologie is gestu
deerd als in onze tijd. De belang
stelling is best groot. Alleen heeft
de kerk een aantal regels en bepa
lingen, waardoor het aantal men
sen, dat nu nog in aanmerking komt
voor een mogelijke wijding, erg
gering is. Het heeft te maken met
een ambtsprobleem waar de bis
schoppen mede debet aan zijn. Zij
lijken te denken wel door deze cri
sis heen te komen. De pastorale
werkers zouden meer bevoegdhe
den moeten knjgen om te kunnen
functioneren in een parochie, zoals
dat verwacht wordt. De ontstane
noodsituatie heeft als goede zijde,
dat de mensen zich steeds meer
bewust worden van hun eigen ver
antwoordelijkheid om samen Kerk
te zijn...'
Het aantal roepingen neemt de
laatste tijd enigszins toe. Toch is de
verwachting voor de jaren negen
tig, dat er zo'n honderd parochies
zonder pastor zullen zitten: „Een
triest idee, waarvan je natuurlijk
hoopt, dat de kerk die cnsis zal
overleven."
„Steeds meer zal men zich bewust
moeten worden, dat geloven vooral
afhangt van de eigen beleving.
Naar mijn inschatting zijn voldoen
de mensen zich bewust van dit in
zicht. Daardoor blijven velen de
kerk en hun geloofsgemeenschap
een warm hart toedragen."
Frans Overbeek is realistisch ge
noeg te zien, dat ook m Leusden het
kerkbezoek de komende tijd zal
afnemen. Overigens een landelijke
trend: de kerk zal kleiner worden.
„Maar dankzij zoveel mensen die
zich blijven uizetten voor hun plaat
selijke kerk, zal deze toch uitein
delijk weer positieve uitwerking
krijgen op onze jongeren."
BELANGSTELLING
„Bij een afscheid wordt veel meer
dan normaal de waardering uitge
sproken die de mensen voor je
hebben. Bij diverse afrondende ge
sprekken met allerlei werkgroe
pen heb ik gehoord, dat de mensen
blij zijn met de bijdrage die ik heb
geleverd. Dat mag ook best ge
zegd worden. Zelf heb ik altijd de
neiging over het goede maar een
beetje vlot heen te praten.Ik heb
het eerder over dingen die nog met
goed functioneren...'
Er blijft nog een aantal wensen lig
gen: „Er zouden eigenlijk betere
dwarsverbanden moeten ontstaan
tussen de verschillende werkgroe
pen: de mensen zouden elkaar be
ter moeten kunnen vinden en meer
belangstelling moeten opbrengen
voor eikaars werk. Het werven van
nieuwe vrijwilligers voor werk
groepen gaat langzamerhand toch
steeds moeilijker worden, alsof er
iets van verinoeidheid ontstaat. Bij
een aantal werkgroepen - en dan
speelt vaak een direct eigen be
lang mee - speelt het probleem niet
zo sterk. Bijvoorbeeld ouders die
zelf kmderen hebben vinden het
belangrijk dat er iets zmvols ge
beurt voor hun kinderen in de kerk.
Maar wanneer je kijkt naar de be
langstelling van de MOV-groep
(Missie, Ontwikkeling en Vrede),
dan merk je dat daar de belang
stelling afneemt. Dat vind ik jam
mer, want je bent juist Kerk met
elkaar om binnen de samenleving
wat te betekenen.'
Overbeek benadrukt dat hij erg
tevreden is over de actieve belang
stelling van vele Leusdense en
Achterveldse parochianen zich in
te zetten m allerlei werkgroepen.
Niet zonder trots laat hij de nieuw
ste parochiegidsen van Leusden en
Achterveld zien, waar maar liefst
vijftig werkgroepen vermeld staan
die zich op een zeer breed terrein
bezig houden met de plaatselijke
kerkgemeenschap: liturgie, kate-
chese, kind en kerk, kerk en sa
menleving, oecumene, gemeen
schapsopbouw, jeugd, en paro
chievergadering- en bestuur, zijn
de belangrijkste onderverdelin
gen.
„Er zijn zoveel ontwikkelingen
gaande m de maatschappij, dat je
met enkel positieve inzet met kunt
bereiken, dat de mensen zich weer
meer verbonden gaan voelen met
de kerk. Vroeger stonden kerk en
geloof heel centraal in het leven.
Nu lijkt de kerk meer en meer
randverschijnsel te worden voor
een groepje mensen dat daar inte
resse in heeft. Deze verwereldlij
king uit zich ook m de kleding van
pastores: zij laten zich er niet op
voorstaan, dat zij pastor zijn. Paro
chianen zeggen vaak, dat ze het
met zo belangrijk vinden om in het
weekend naar de kerk te gaan; ze
doen dan dingen die ze belangrij
ker vinden. Als ik bijvoorbeeld de
voetbalvereniging Roda bekijk,
dan zie ik dat die qua organisatie te
vergelijken is met die van een pa
rochie. Het aantal vrijwilligers is
bijna gelijk. De energie die daarin
wordt geinvesteerd.is eveneens
overeenkomstig de energie die
door parochianen in de parochie
wordt gestoken. Dat tekent de si
tuatie: de kerk is een randver
schijnsel geworden, een club naast
zovele andere.De rol van de Kerk
is totaal anders geworden; tóch een
grote uitdaging!'
„Dat is ook één van de redenen
geweest, waarom ik voor Nieuwe
gem gekozen heb. Ik neem het se
rieus, dat die saeculansatie heeft
plaats gevonden, dat de Kerk een
randverschijnsel is en dat je vanuit
die positie moet proberen gestalte
te geven aan het Evangelie.In Nieu
wegein zal ik dat nog sterker mer
ken dan hier.'
„Als de mogelijkheid zou komen,
dat ik de eucharistie mocht vieren,
dan natuurlijk graag! De vraag doet
zich dan natuurlijk meteen voor, of
je ook graag als priester gewijd zou
willen worden. Dat vraagt veel
meer, dat is een levenskeuze. En
eerlijk gezegd heb ik gaandeweg
steeds meer bedenkingen gekre
gen bij het 'beloven aan de bis
schop, gehoorzaamheid aan hem,
de rite van de wijding, het apart
gezet worden'. Eigenlijk denk ik
daar ook met aan: het is met aan de
orde...'
KEUZE
„Ik ben indertijd als priesterstu
dent begonnen. Eigenlijk had ik
dus priester willen worden. Ik heb
de studie ook helemaal afgemaakt.
Blij was ik, dat in die tijd het trou
wen tot een reële mogelijkheid
hoorde voor een seminarist. Het
emge wat je moest inleveren, was
de priesterwijding. In eerste in
stantie vond ik dat heel vervelend:
je had er toch lange tijd naar toe
geleefd...'
Na het behalen van het gymnasium
diploma ging de jonge Overbeek
naar het Groot Seminarie Dijnsel-
burg. Aan de Theologisch Hoge
school studeerde hij af als docto
randus m de theologie.(1975)
Twee weken na het afscheid
gaat Overbeek met sabbatverlof.
Gedurende twee maanden heeft hij
dan gelegenheid pastoraal bij te
tanken. Hij zal zich dan bezig hou
den met een reeds begonnen
tweejarige post-academische cur
sus Kerkelijk Opbouwwerk om
zich wat meer te scholen m het
werken met groepen. „Een heel
goede aanvulling op wat ik nu nog
amateuristisch doe."
Familie Overbeek blijft nog in
Leusden wonen tot het emde van
het schooljaar Vanaf 1 mei gaat
Frans Overbeek dagelijks heen en
weer van Leusden naar Nieuwe
gein totdat de verhuizing heeft
plaats gevonden.
De Sint Jozefparochies zullen in de
komende periode nóg een af
scheid meemaken; het derde af
scheid in nauwelijks één jaar tijd.
Begin september zal Pastor Goes
vertrekken. De Sint Jozefparochies
zullen dan geleid worden door de
pastores H. van Hattum en de on
langs aangestelde pastor Jos van
Os, terwijl er een vacature blijft
bestaan voor een priester-pastor.
Er heeft zich inmiddels een serieu
ze opvolger gemeld. Vanuit het bis
dom wordt getracht zo snel moge
lijk m de vacature te voorzien.
Scheidend pastor Overbeek over
het snelle vertrek van dne pasto
res: „Wij hebben daar als pastores
natuurlijk onze gedachten over la
ten gaan. Destijds hebben wij het
op prijs gesteld met een geheel
meuw team te kunnen starten,
waarbij Pastor Ter Bekke als ver
bindingsschakel functioneerde
tussen de voorgeschiedenis en de
toekomst. Wij zijn er voorstander
van, dat er op soortgelijke wijze
een start gemaakt wordt met een
nieuw team, waarbij pastor Han van
Hattum de coördinatierol op zich
kan nemen. Hij kan zijn ervaringen
overdragen aan zijn nieuwe colle
gae, hij weet te vertellen waar be
paalde gevoeligheden liggen.'
Bij de presentatie van de nieuwe
pastorale werker Jos van Os merk
te iemand op: „Als je weet dat er
een goede opvolger komt, valt het
afscheid toch iets minder zwaar...'
;EUSDEN - De opvolger van pastor Frans Overbeek is Jos van
(33). Zijn kerk staat midden in de maatschappij en vervult
l-aar het kan een voorbeeld functie. Niet alleen op zaken die de
f?rk als instituut en de religie betreffen, ook in maatschappe-
bewustzijn en bijbehorende stellingname.
de pastorale exechese. Hierna
werkte hij in Zwaag en Zwaagdij-
kwest, terwijl hij woonde in Hoorn.
Begin 1985 studeerde hij af en
sindsdien mag hij de titel drs. in de
Godgeleerdheid gebruiken. Iets
wat Jos van Os met snel zal doen,
want titels met bijbehorende voet
stukken passen met bij hem. Naar
mate het gesprek vordert, wordt
zijn betrokkenheid met de maat
schappij steeds duidelijker.
Met smalle handen die onderstre
pen, zich vouwen en zijn denken
onderschrijven. „Een Nederlandse
pastor in 1990 is nog nauwelijks te
vergelijken met een pastoor van
dertig jaar geleden. De tegenwoor
dige pastor is met meer iemand
waar je tegen kunt opkijken. Hij is
gewoner. Hij staat midden tussen
de mensen. Wanneer hij bij de
mensen thuis komt is met hun gods
dienstbeleving onderwerp van
controle. Een goed gesprek is mo
gelijk over veel onderwerpen, zon
der dat daar de kerk of het geloof
direkt aan de orde komen."
Hij koos voor het pastor zijn uit
betrokkenheid bij de meest uit
eenlopende leefsituaties. „Vaak
probleemsituaties zoals bij ziekte
en sterfte en relatiepenkelen. Wat
mij trekt is het individueel pasto
raat in al haar veelzijdigheid van
=s van Os is getrouwd met Marlies
Js Jong. Zij is free-lance regisseur
producente van KRO program
's die regelmatig te maken heb-
■m met het omroep-pastoraat. Sa
ai beginnen ze in Leusden vol-
ns Jos van Os 'iets nieuws'. Leus-
n als standplaats is een welover-
>gen keuze. Gekozen omdat het
it betreft sfeer en samenstelling
kt op Hoorn, waar Jos de laatste
ren werkte. Groot genoeg om
loniem te blijven buiten de werk-
ien Wonen in de past one hoort
lar met bij. Om in Achterveld te
lan wonen, zoals het verzoek was,
►elt hij zich teveel een stadsjon-
mJ Zijn doel in Leusden is de
ensen te laten weten dat hij, Jos
's, de Joseph-kerken in Leus-
en Achterveld ziet als gast-
|e, hartelijke kerken die maat-
•pelijk verbonden zijn. Dat
euwe postcode begint met de
JP (Joseph Parochie) kan
olijks verwondering wekken
et zoveel Josephen bij elkaar
Jos van Os, met doopnaam Jo-
iph, pastoraal werker geboren en
ïtogen in Amsterdam waar hij na
*t gymnasium de Katholieke
Geologische Hogeschool door-
^p. Tegenwoordig de Katholieke
heologische Universiteit ge-
oemd. Hij studeerde in 1984 af in
geboorte tot dood, met vreugde
volle hoogtepunten en droevighe
den. Ter plekke maak je de men
sen mee. Daar sta je dicht bij de
beleving en handel je op de wijze
die je het best kunt verantwoorden.
Jezus nam deze ruimte ook."
Een pastor is in functie bij de
kerk. Bij de kerk ligt zijn werk,
werk dat hij zo goed mogelijk wil
doen. Deze functievervulling geldt
volgens van Os niet voor 24 uur per
dag en zeven dagen per week. Er
moet ruimte zijn voor een privéle-
ven, samen met zijn vrouw. Tijd om
te lezen, naar goede muziek te luis
teren. Tijd voor stilte en tijd om de
natuur in te trekken. Zijn keuze
voor 'eigen vnje tijd' is uitgangs
punt, geen principe. Wie hem no
dig heeft, moet hem weten te vin
den. De mogelijkheid om niet in de
pastone te gaan wonen maar el
ders m Leusden sluit bij deze visie
aan. Een beetje scheiding tussen
werk en privé wil de nieuwe pastor
graag in ere houden.
De wisselingen in het pastorale
team van Leusden gaan snel. Na het
in emeritaat gaan van pastor Ter
Bekke vorig jaar en het vertrek van
Overbeek, zal ook pastor Goes hal
verwege dit jaar vertrekken. Het
team van vijf man zal daarmee
vooralsnog tot twee man zijn terug
gebracht. Jos van Os hoopt in ieder
geval dat de bisschop toestemming
zal geven tot het aanstellen van een
derde pastor. Mogelijk op part
time basis. De wisselingen hebben
als direkt gevolg dat hij in de be
ginperiode met het pastorale werk
in de breedst mogelijke zin te ma
ken krijgt. Zelfs de wijkverdeling
zoals tot nu toe gold, komt in ieder
geval tijdelijk te vervallen.
Dat wordt fietsen voor de nieuwe
pastor. Uit principiële overwegin
gen maakt hij zo min mogelijk ge
bruik van de auto. Leusden werd
mede gekozen omdat er genoeg
mogelijkheden zijn voor openbaar
vervoer. „Wanneer er in Leusden-
Zuid nog een stationnetje komt aan
het Pon lijntje, is het helemaal voor
mekaar" merkt hij optimistisch op.
Al snel blijkt Jos van Os een trei-
nenhobbyist te zijn. „Ik heb interes
se voor alles wat met spoorwegen
te maken heeft. Ik bezit een verza
meling verpakt in zeven volle do
zen. Daaruit is af te leiden dat ik
daar de afgelopen vijf jaar druk
mee bezig ben geweest, want bij
de vorige verhuizing waren het er
nog twee. In Hoorn kreeg ik van
veel mensen die bij de spoorwe-
bewust gemaakt moeten worden.
Milieubeschermende organisaties,
Amnesty International, de Solidari-
teitswinkel kunnen bij hem op een
hartelijk onthaal rekenen.
De samenwerking met de andere
kerken staat bij hem hoog in het
vaandel. „De kerk is van de we
reld. De kerk staat niet los van deze
wereld of boven de wereld, ze staat
er midden in", verklaart hij. „De
sfeer die de kerk uitstraalt moet er
éen van hartelijk welkom zijn. Het
moet een plaats zijn waar we be
denken waar we staan in de we
reld, wat de waarde is van onze
samenleving".
Dit geldt met alleen voor ouderen.
„Ik ben er, en dit woord durf ik in
dit verband best te gebruiken, 'hei
lig' van overtuigd dat voor de jon
geren een zinvolle plaats in de kerk
is weggelegd. De kerk moet aan
sluiten bij de huidige situatie zon
der de basiswaarden aan te tasten.
Op zijn oude standplaats had hij
veel te maken met de stervensbe
geleiding, vooral van jongeren.
Met de daarbij behorende rouw
verwerking. Of hij dit soort werk
zaamheden die hij van 'elementair
belang' vindt ook m Leusden zal
vinden, weet hij nog niet. Onge
twijfeld zal hij zich gaan bezig hou
den met de redaktie van het kerk
blad want 'dat is hartstikke leuk'.
Hij schrijft graag.
Afgelopen zondag stelde hij zich
voor aan de gelovigen die naar de
Sint Joseph kerk m Leusden-Cen
trum waren gekomen. Hij had twee
Joseph beelden meegenomen uit
pnvé-bezit. De ene stond voor de
parochie in Achterveld, de andere
voor die in Leusden. „Daar tussen
stond de levende Josef afkomstig
uit Hoorn en Amsterdam, de Josef,
die dienstbaar wil zijn aan de twee
Joseph kerken".
gen werkten gegevens. Als dat ook
zo in Leusden zou kunnen zijn!"
Zijn principiële opstelling ten aan
zien van de auto verklaart hij niette
min uit overtuiging en omdat hij
vmdt het goede voorbeeld dienen
te geven. De kerk als promotor
voor positieve maatschappelijke
ontwikkelingen waarvan mensen
Een jongerenkoor dat alleen maar
Engelse teksten zingt is bij wijze
van spreken even erg als een koor
dat alleen meerstemmig Latijn kan
laten horen."
Jos van Os vindt het positieve van
de huidige situatie in Leusden dat
hij met alle aspecten van het pasto
rale werk te maken zal krijgen. Hij
denkt snel en veel contacten te
kunnen leggen. Het voordeel van
de huidige samenstelling van het
pastoresteam is dat hij met te snel
een bepaalde taak krijgt toebe
deeld 'alleen kindercatheches bij
voorbeeld, hoe leuk dat ook is.'
