Amersfoort beslist
over centrumplan
Het geheim van John en Alex
Viertje speelde
met rammelaar
leustien krant
Buitenshuis huiswerk maken
Kinderjury
Carnavaltip
Steenuil
plaatselijk nieuws
12
WOENSDAG 21 FEBRUARI 1990
LEUSDEN - Vanaf 1 februari is de
Nederlandse Kinderjury voor
kinderboeken weer van start ge
gaan. Deze jury is een initiatief
van de Nederlandse boekenuit
gevers, de bibliotheken en van de
VARA. Ieder kind van 6 tot 16
jaar mag in de jury plaatsnemen.
Deze kinderen schrijven op wat
zij de beste boeken vinden. Om
mee te doen als jurylid moet je
zoveel mogelijk, maat in ieder
geval vijf, boeken lezen. De boe
ken moeten in 1989 voor het eerst
in het Nederlands verschenen
zijn. In de bibliotheek herken je
deze boeken aan een speciaal
Kinderjury-stickertje.
Als je een boek gelezen hebt
moet je een formulier mvullen
waarop je het boek een cijfer geeft.
Op die manier ontdekken de men
sen van de bibliotheek in Leusden
wat de kinderen hier de mooiste
boeken vinden. Maar meer is mo
gelijk. Door mee te doen kun je ook
meebeslissen wie de Pnjs van de
Nederlandse Kinderjury gaat win
nen. Eigenlijk zijn het drie pnjzen.
Een pnjs voor de schnjver die vol
gens de juryleden, de kinderen
dus, het mooiste boek schreef voor
kinderen van zes tot en met negen
jaar. Een pnjs voor de schnjver van
het mooiste boek voor kinderen tot
en met twaalf jaar en de derde pnjs
voor de schrijver van het mooiste
boek voor kinderen tot en met zes
tien jaar. Wie in de Nederlandse
Kinder Jury wil gaan zitten, moet
naar de bibliotheek om een formu
lier op te halen. Ieder jurylid houdt
er een speciale sticker aan over.
Het is mogelijk om 'reclame' te ma
ken voor het boek of de schrijver
die volgens jou moet winnen. Daar
voor kun je een advertentie ont
werpen, tekenen of plakken. Daar
op moet te zien of te lezen zijn
welke boeken volgens jou waarom
goed zijn en waarom jij vindt dat
andere kinderen die boeken ook
maar eens moeten gaan lezen.
Deze advertenties kunnen worden
opgehangen op het prikbord in de
bibliotheek.
LEUSDEN - Wie geen vader heeft die weet waar jij Bakoe kunt
vinden en geen moeder die kan uitleggen hoe je omwentelin
gen kunt berekenen, kan vanaf 5 maart naar een huiswerkcen
trum in Leusden. Vanaf die dag kunnen leerlingen van de
MAVO en de eerste drie klassen van de HAVO en VWO scho
len, iedere dag van 's middags drie tot zes uur, him huiswerk
gaan maken in de Blijhof. Daar zitten twee leraren die niet
alleen overal mee kunnen helpen maar ook overhoren en
controleren.
Volgens de twee leraren hebben
heel veel kinderen moeite met het
maken van hun huiswerk. Niet al
leen omdat het moeilijk is om ie
dere dag maar weer de rust en
gelegenheid te vinden om te doen
wat je moet doen. Ook omdat wat
kinderen tegenwoordig op de Mid
delbare school krijgen, heel an
ders geleerd wordt dan vroeger
toen de ouders van nu op school
zaten. Veel ouders snappen er
niets van of kunnen het in ieder
geval niet zo uitleggen dat de Ion-
deren het kunnen snappen. Daar
voor moet je leraar zijn. In Amers
foort zijn daarom al enige tijd huis
werk-centra gestart waarbij lera
ren aanwezig zijn. In Leusden gaan
ze hier nu ook mee beginnen. De
heren G.J. van Kolfschoten en E.
Dijkhuizen zijn beide leraar op de
Amersfoortse Scholengemeen
schap de Berg. Kolfschoten geeft
daar Frans, Engels en Aardrijks
kunde. Dijkhuizen, geeft Wiskunde
en Economie. Volgens Kolfschoten
zijn zij beide "ouderwetse leraren;
dat wil zeggen best wel gemoede
lijk maar ze zien er op toe dat er
hard gewerkt wordt.Het mag geen
rommeltje worden. Echt ongemoti
veerde leerlingen kunnen we niet
gebruiken."
Wie naar het huiswerkcentrum
wil (of moet) moet vijf dagen in de
week komen. Vier dagen kan ook,
wanneer je bijvoorbeeld op een
dag moet sporten. Het is dus niet
mogelijk om één keertje langs te
gaan wanneer je een probleem
hebt of om voor één vak naar het
huiswerkcentrum te gaan. Wie gaat
moet al zijn huiswerk daar maken,
minstens vier dagen per week. Het
is de bedoeling dat je er direkt na
schooltijd heen gaat. Van je ouders
hebben de twee leraren gehoord,
hoe laat je op de Blijhof kunt zijn. In
de Blijhof krijgt iedereen zijn of
haar eigen tafel. Daaraan kun je
rustig werken zonder gestoord te
worden. De twee leraren hebben
nu al begrepen dat zij het meest
gevraagd zullen worden te helpen
bij Frans en Wiskunde. „Kinderen
die bijles knjgen, knjgen iedere
dag wat. Dat helpt beter als eens in
de week één uur." weet Kolfscho
ten uit ervaring. Als je klaar bent
met je huiswerk mag je weg. Ten
minste, wanneer dat zo met je ou
ders is afgesproken. Want het huis-
werkcentrum werkt ook een beetje
als naschoolse opvang, voor kinde
ren waarvan de ouders beide
werken bijvoorbeeld. Iedere
maand krijgen de ouders te horen
welke vorderingen je hebt ge
maakt. Minstens eenmaal per
jaar wil het huiswerkcentrum een
ouder-avond organiseren. Wan
neer er problemen zijn op school,
kunnen de leraren op verzoek van
de ouders contact opnemen met de
leraren op school. Het huiswerk
centrum is bedoeld voor MAVO,
HAVO en VWO leerlingen. Mavo
leerlingen kunnen bij het centrum
een 'examen-training' krijgen. De
twee leraren van het centrum heb
ben al zo lang met examens te ma
ken gehad dat zij denken de mees
te dingen die op een examen ge
vraagd worden, bij voorbaat te
weten. Door leerlingen als voorbe
reiding van hun eindexamen exa
mens van vorige jaren te laten
doen, leren ze wat ze kunnen ver
wachten. Voor Havo en Vwo leer
lingen is er geen examentraining.
Het huiswerkcentrum helpt alleen
'avo' leerlingen uit de eerste drie
klassen. Daarna zullen ze het weer
alleen op hun kamertje moeten
doen en met hun ouders die al dan
niet slim genoeg zijn om ze te kun
nen helpen.
Wie meer wil weten kan bellen
met de beide leraren; 947113 of
941833.
AMERSFOORT - „Arrogantie
van het college" en „achting van
de mening van de burgers". Het
zijn enkele uitlatingen van
woordvoerders tijdens de hoor
zitting over het stadsvernieu
wingsplan in de Johanneskerk.
Een hoorzitting over het stads
vernieuwingsplan in de Johan
neskerk. Een hoorzitting, die
door ongeveer tweehonderd
Amersfoorters en zelfs een Leus-
dense wethouder werd bijge
woond. Over het algemeen ver
liet men echter na korter of lan
ger tijd de zaal. Niet zo verwon
derlijk, want de argumenten,
waarmee woordvoerders hun be
zwaren tegen het centrumplan -
zoals het stadsvernieuwingsplan
populairder wordt genoemd - on
derbouwden, waren al eerder ge
hoord.
Die argumenten, hoe steekhou
dend soms ook, zijn veelal gezocht
om het bezwaar tegen het centrum
plan een bepaalde onderbouwing
te geven. De ruim 1500 „standaard"
bezwaarschriften, die tegen het
ontwerp-stadsvernieuwingsplan zijn
ingediend moeten dan ook voor
al als een principiële afwijzing
worden gezien. Dat wil beslist niet
zeggen, dat „maar" 1500 Amers
foorters het plan afwijzen. De erva
ring leert, dat zo een aantal mini
maal met tien vermenigvuldigd
moet worden. Voor wie het oor te
luisteren legt loopt zeker de helft
van de Amersforters niet warm
voor het plan.
„De dag van vandaag is waarheid
heel de rest „en groot misschien".
Zo luiden de beginregels van een
Spaanse copla, die wel in bijzonde
re mate toepasselijk zijn op de be
slissing, die de Amersfoortse qe-
meenteraad op 27 februari moet
nemen. Althans dat wil het college
van B en W.
Men kan zich afvragen waarom
die haast. Het lijkt erop. dat men -
niet ten onrechte - meer stemmen
vóór dan tegen verwacht in de hui
dige raad, terwijl dat van de nieuwe
gemeenteraad, die na de verkie
zingen van 21 maart gevormd
wordt, afgewacht moet worden
De vraag dnngt zich dan op of de
huidige raadsleden hun opvolgers
mogen opzadelen met een besluit,
dat voor de toekomst van Amers
foort verstrekkende gevolgen kan
hebben. En niet alleen hun opvol
gers. maar alle Amersfoorters.
Een compromis zou zijn - dat was
vroeger in het parlement bij grond
wetswijzigingen het geval - dat een
door de zittende raad genomen be
slissing door de nieuwe raad moet
worden getoetst en bekrachtigd.
Hoewel het voorstel van het CDA-
raadslid Van den Heuvel (hij wil
aan de aanvaarding van het plan
een penode toevoegen, waarbin
nen het njk over haar bijdrage dui
delijkheid moet verschaffen) in ze
kere zin m die nchting worden ge
zien.
Een algemeen gesteund amen
dement in meer algemene vorm
biedt de fracties ook de mogelijk
heid het oordeel over het centrum
plan van de kiezer te vernemen.
Het zou de geloofwaardigheid van
de politiek kunnen vergroten.
Het gemeentebestuur wil dat
graag! Waarom dan niet de beslis
sing uitgesteld en het voorstel te
ruggenomen? Dat zou ook voorko
men, dat later m Amersfoort - en
misschien ver daar buiten - ge
sproken zal worden van een carna-
valsbeslissing, immers de 27e fe
bruari is vastenavond!
met elkaar te maken hebben. Vorig
jaar hadden ze nog gebruik kunnen
maken van het aanwezige oude
hout. Dit jaar moesten ze hout bijko
pen. Daar ging al hun zakgeld aan
op. De vaders hielpen alleen met
lassen, boren en verfspuiten.
Hoe en wat ze moeten lassen,
moeten de jongens precies kunnen
uitleggen. Eerst hebben ze nog ge
probeerd om een kar van karton te
maken. Maar dat werkte niet. Tij
dens een proefrit waaide het ge
vaarte uit elkaar. Bovendien wordt
•het eindresultaat voordat het met
de optocht mee mag doen, ge
keurd door iemand van de carna
valsvereniging. Die bekijkt of de
kar veilig en stevig genoeg is voor
de tocht. Een kartonnen kar is niet
stevig genoeg. De jongens hebben
daarna nieuwe werktekeningen
gemaakt. De vaders krijgen aan
wijzingen op een manier van 'Dat
moet aan dat vast komen. Het moet
ongeveer zo groot zijn en niet te
zwaar.'
Want van de tractor van vong
jaar hebben ze het een en ander
geleerd. Bijvoorbeeld dat de car-
navalstocht behoorlijk lang is. Vo
rig jaar was het trappen op de
skelter zwaar werk. Ze waren aan
het einde van de tocht bek-af. Ook
al omdat in de traktor geen stoeltje
met rugleuning zat. Dit jaar wordt
gezorgd voor licht trapwerk en een
stoel met leuning. Bovendien werd
lang nagedacht over allerlei bewe
gende delen. Nu is het bijna af. Jos
maakt zich een beetje zorgen of het
allemaal wel op tijd klaar zal ko-
;nen. De andere drie zijn vol ver
trouwen „Desnoods werken we
een nacht door."
De spanning stijgt. Niemand
buiten hun eigen familie weet wat
er allemaal in de schuur gebeurd.
Ze willen niets vertellen en geven
alleen een raadsel op. „Wat het is,
is niets bijzonders, 't Komt vaak
voor maar met op de weg, wel op
de televisie en in boeken. De twee
karren horen bij elkaar. Ze hebben
dezelfde kleur maar zijn toch alle
bei anders. Ze zijn wel link maar
ook gaaf." Wie het weet mag het
zeggen. Wie het niet weet, moet
zondag 25 februari om twee uur
naar Achterveld gaan om daar naar
de carnavalsoptocht te kijken.
Wie alsnog een kar wil gaan ma
ken kan zich opgeven bij de heer
Piet Bokkers, 03425-2235. Het Ach-
terveldse carnaval staat in het te
ken van 'Achterveld glimt'.
Ongetwijfeld kent u het ge
zegde „Uilen naar Athene
brengen", wat hetzelfde wil
zeggen als „Water naar de
zee dragen", dus overbodig
werk doen. Hieruit kunnen
we opmaken dat uilen vroe
ger in Athene talrijk geweest
moeten zijn en naar aanlei
ding van hun Latijnse naam:
Athene Noctus, moeten dat
steenuiltjes zijn geweest. Op
het ogenblik zijn ze niet zo
talrijk meer dat het overbo
dig zou zijn ze aan te dragen.
Vroeger werden ze door on
wetendheid en bijgeloof nog
al vervolgd, nu wordt hun
aanwas afgeremd door land
bouwgif en woningnood. Die
woningnood is waarschijn
lijk wel de grootste bedrei
ging voor ons kleinste uiltje.
Het steenuiltje is ongeveer
zo groot als een lijster en een
bijzonder levendige vogel.
Als hij merkt ontdekt te zijn
maakt hij allerlei grappige
knik- en buigbewegingen. De
grote, gele, hoog in de kop
geplaatste ogen geven hem
een pienter uiterlijk. In te
genstelling tot de meeste an
dere vogelsoorten staan de
ogen, net als bij de mens,
naast elkaar. Dat maakt het
mogelijk diepte te zien en
nauwkeurig afstand te schat
ten. De ogen zitten echter
vast in de kassen en wil de uil
een andere kant uitkijken
dan moet hij de hele kop ver
draaien. Voor de uil geen be
zwaar, zonder enige moeite
zet hij de kop achterstevoren
op de romp.
Zijn leefgebied is liefst in
de buurt van boerderijen, in
boomgaarden, houtwallen en
knotbomen. Daar vindt hij
zijn voedsel en nestgelegen
heid. Vooral aan die nestge
legenheid ontbreekt het de
uil steeds meer. Oude
schuurtjes, loodsen en losse
dakpannen zien we niet meer
bij de boerderijen, maar
vooral hoogst ambo om ga ar
den en knotbomen, de meest
geliefde nestplaatsen van de
steenuil, verdwijnen steeds
meer.
Zelf een nest bouwen kun
nen ze beslist niet. Hebben ze
een geschikte holte gevon
den, komen daarin hoogstens
een paar veertjes en een ver
pulverde braakbal als stoffe
ring en daarin worden dan
drie tot vijf eieren gelegd.
Ze hebben een vrij beperkt
woongebied, ze zullen zich
nooit verder dan twee-, hoog
stens driehonderd meter van
het nest verwijderen en dat
zowel 's zomers als in de win
ter. Altijd, en dat zo*n negen
jaar lang, in hetzelfde ge
biedje.
De steenuil leeft, als alle
uilen, het liefst van muizen
maar neemt, zo nodig, ook
best genoegen met mestke
vers, schallebijters, slakken,
wormen en sprinkhanen.
Vaak wordt gedacht dat de
uil uitsluitend een nachtvo
gel is, maar dat is zeker met
ons uiltje van Athene niet het
geval. Hij jaagt ook op klaar
lichte dag, zit vaak op een
uitkijkpost en strijkt dan af
en toe neer in het veld om een
prooi te slaan. Soms gaat hij
wandelend op jacht en staat
dan van tijd tot tijd stil om
naar het minste gerucht te
luisteren. Een uil staat be-
ACHTERVELD - John Tijmensen (12) en Alex Houtveen (11)
lopen al sinds januari rond met een geheim. De broertjes van
Alex, Jos (8) en Rob (9) weten er van. Ze helpen mee. Niets,
helemaal niets kan de jongens er toe brengen om hun geheim te
verklappen. Wie er achter wil komen zal op zondag 25 februari
naar de carnavalstocht in Achterveld moet komen. De stoet
vertrekt 's middags om 1 uur vanaf het terrein van firma de Vor
aan de Hessenweg. In die optocht zijn John, Alex, Jos en Rob te
zien in de karren die zij zelf gemaakt hebben. Wat voor karren?
Tsja, dat is het geheim.
Vorig jaar deden John en Alex voor
het eerst mee met de carnavalsop
tocht, zij maakten daarvoor een ei
gen kar. Wekenlang waren ze be
zig geweest met het ombouwen
van een grote skelter tot een trac
tor. Achter de traktor reed een koe
op een karretje mee. Van de koe
kon de kop en de staart bewegen.
Het was een 'Hintereelder koe'.
Volgens de jongens is Hintereelde
de Duitse vertaling voor Achter
veld. Het was de eerste keer, zover
de organisatoren van de optocht
zich konden herinneren, dat kinde
ren met een zelfgemaakte carna
valswagen mee deden. Er deden
wel meer kinderen mee maar die
waren 'alleen maar" verkleed. John
en Alex wonnen de tweede prijs.
Ze verdienden daarmee acht gul
den. De guldens werden onmid
dellijk omgezet in patat met mayo
naise.
Als trotse herinnering kunnen ze
alleen een foto laten zien waarop
de kar en de koe staan. De koe
verloor tijdens een van de rond-
ritjes zijn staart en later blies de
wind haar helemaal om. Het was
een mooi exemplaar. John en Alex
hadden haar nagetekend uit een
van de boeken van John zijn vader.
Ze was gezaagd uit een groot stuk
hardboard dat ze thuis nog hadden
en daarna zorgvuldig geschilderd.
Ook de traktor is er niet meer. Het
hout waarmee ze de skelter had
den omgebouwd hadden ze op
nieuw nodig. Want dit jaar hebben
ze weer een wagen gemaakt. Ze
zijn vast van plan de eerste prijs te
winnen.
Wat het dit jaar geworden is,
moet geheim blijven. Ze zijn min
stens twee maal in de week, uren
lang met zijn vieren bezig. In janua
ri zijn ze begonnen met denken.
Éénmaal in de week kwamen ze bij
elkaar om plannen te maken. Eerst
wilden ze iets maken dat met ruim
tevaart te maken had. Het plan
werd verworpen. Zoveel zil
verkleurige verf hadden ze niet.
Het is ook geen schip geworden en
geen brandweerauto. Wat het wel
geworden is, blijft geheim. Ze wil
len alleen verklappen dat het niet
één kar wordt maar twee die iets
LEUSDEN/ACHTERVELD - Met
nog eèn halve week voor de boeg
voordat iedereen vrij krijgt om
crocussen te bewonderen dan
wel om carnaval te vieren, hier
bij een aantal wijze raadgevin
gen.
Carnavalvierders kunnen wel
crocussen bewonderen maar
mensen die zeggen dat ze crocus-
vacantie hebben zijn meestal
geen carnaval vierders. Veel
goede raad voor crocusvakantie-
vierders is er niet.
Een groot deel van deze vierders
gaat op wintersport en daar zijn
geen crocussen en het andere deel
doet niet veel anders dan m de rest
van het jaar. In Leusden en Achter
veld wordt carnaval gevierd. Voor
kinderen zijn speciale feesten
georganiseerd maar vaak zijn ze
ook op andere feesten welkom.
Waar een kind wel en waar een
land niet welkom is, staat in de
carnavals-feestboeken. Wanneer
je ergens carnaval gaat vieren dien
je dat in gepaste kleding te doen.
Dat wil zeggen kleding die niet
hoeft te passen aan je lijf maar wel
moet passen bij carnaval. Meestal
is dat ongepaste kleding hoewel
aan te raden is van te voren te
passen zodat je op het feest niet
struikelen kunt over de lengte van
je jurk.
Wie zich verkleed kan aan de
volgende dingen denken. Ver-
kleedkleren moeten ruim zitten.
Wanneer je meeloopt in een op
tocht kan het nodig zijn minstens
een dikke trui er onder aan te trek
ken. Tijdens het dansen in een
drukke tent is het prettig wanneer
de kleding ruimte genoeg heeft om
vnj in te bewegen. Zilveren ruimte
vaartpakken, plastic regenjassen
of rubberen duikpakken zijn mis
schien wel orgineel, ze zijn in ieder
geval warm. Ze 'ademen' niet en dat
wordt na een poosje erg vervelend.
Verkleedkleren kunnen daarom
het beste gemaakt zijn van stof
waarin je je makkelijk bewegen
kunt. Het mag in geen geval brand
bare stof zijn. Hetzelfde geldt voor
maskers en ook voor alles wat op je
pak zit of wat je met je mee wilt
dragen. Handig is om wat je ook
aantrekt, je pak te voorzien van een
paar flinke zakken. Ook een cama-
valskonijn moet zakken hebben. Al
was het alleen maar om je halfvolle
limonadeüesje ergens te laten ter
wijl je alweer met een polonaisse
mee moet doen. Bedenk van te vo
ren dat ook, nee juist, carnavals
vierders wel eens naar het toilet
moeten. Een konijn dat voor iedere
kleine boodschap zijn roze vel
moet afstropen krijgt het moeilijk
tijdens de optocht en vat onvermij
delijk kou als hij het haasje is. Kies
bij voorkeur voor knoop of klitter-
bandsluitingen. Gestrikte koordjes
willen nog wel eens in een knoop
raken die er onmogelijk met
warmte en zenuwen uit te halen is.
Elastiek in de broekband is mak
kelijker dan een knoop of ritslui-
ting. Zeker in een konijnenpak
waaraan konijnenwanten zitten.
Met een zak word je niet snel her
kent. Bedenk bij het opzetten van
maskers, dozen en/of pannen dat jij
wel moet kunnen zien. De gaten
voor je ogen moeten op de goede
hoogte zitten en blijven Controleer
dit door in alle rust wild met je
hoofd te schudden zodra het hoofd
deksel, het masker of de zak is
opgezet. Wat een gezicht ook be
dekt, het mag niet te strak zitten.
Goed ademen door neus en mond
moet mogelijk blijven. Maak hoofd
deksels niet te zwaar. Wanneer
een konijn halverwege het carna
val vieren zijn oren afzet doet dat
toch afbreuk aan het geheel. Zorg
dat hoofddeksels stevig op het
hoofd blijven zitten maar weer niet
zo stevig op het voorhoofd dat ze
gaan knellen zodra dat hoofd uitzet
door de warmte.
Draag geen uitstekende delen o.
dingen waaraan je kunt blijven ha
ken. Losse attributen zoals een be
zemsteel, een winterwortel, een
beer of een machinegeweer (konij
nen kunnen van alles meedragen),
raak je in het gedrang snel kwijt.
Tenzij je natuurlijk een zak in je pak
hebt dat groot genoeg is om je be
zemsteel in op te kunnen bergen.
Wat je ook aan attributen maakt
alles wat geplakt is gaat snel los en
gemet is gevaarlijk. Gebruik geen
glas, spiegeltjes of andere scherpe
materialen. Om er anders uit te zien
is soms maar weinig nodig. De
grote kunst is om met zo min moge
lijk kosten zo anders mogelijk er uit
te zien. Gebruik alleen spul dat ge
schikt is om op de huid te smeren.
Wrijf voor de schmink een gezicht
eerst goed in met vochtinbrengen-
de crème of olie. Kijk in alle kleer
kasten thuis wanneer je op zoek
gaat naar verkleedkleren. Het
mooiste ligt onderop en op zolder.
Vraag toestemming wanneer je iets
wilt gebruiken wanneer niet zeker
is of het afgedankst is, ook al lijkt
het allang vergeten en heeft je
moeder het niet meer nodig of kan
je vader het niet meer aan. Dit geldt
in het bijzonder voor bruidsjurken
en smokings.
Op zaterdag 24 februari is er een
carnavalsfeest in Achterveld, spe
ciaal voor kinderen tussen de vier
en twaalf jaar. Het begint om half
drie en wordt gehouden in het Ge
bouw.
Op zondag 25 februari is er een
groot carnavalsfeest waar ook kin
deren bij welkom zijn, in de Korf in
Leusden. Dat feest begint om 2 uur
's middags.
ACHTERVELD - Viertje is het ne
gen jaar oude konijn van Karei. Vol
gens Karei ziet ze er nog uit 'als een
jonge blom.Karei kreeg haar toen
hij twee jaar was. Dus hoe oud is
Karei nu? Viertjes grootste presta
tie in al die jaren is dat zij voor
eigen vakantie-souveniers zorgde.
Terwijl Karei op vakantie was, ging
Viertje namelijk ook een dagje uit.
Dat was niet afgesproken. Ze ont
snapte. De mensen die op haar
moesten passen wisten haar pas de
volgende dag weer te vangen. Er
leek niets aan de hand te zijn. Maar
viertjes ontsnapping kwam uit.
Want Viertje had gezorgd voor een
souvenier. Nee, voor zes souve-
niertjes. Dat Viertje zich tijdens
haar dagje uit best vermaakt had,
bleek toen Karei een paar weken
later haar hok ging schoon maken.
In de hoek van het hok lag iets.
Karel's vader dacht eerst dat het
een muizennest was. Hij had het
mis. Het waren konijnen. Viertje
had tijdens haar dagje uit vriend
schap gesloten met een ramme
laar. Een rammelaar is een man
netjeskonijn. Viertje had met een
rammelaar gespeeld met als ge
volg dat ze moeder was geworden
van zes babies!
Viertje heet overigens Viertje om
dat haar buurmeisje Vijfje heet.
Vijfje is de naam van een vrouw
tjeskonijn uit een beroemd boek;
Waterschapsheuvel. Het boek is
geschreven door Richard Adams.
Het verhaal gaat over een groep
konijnen die op zoek naar een nieu
we woonplaats heel wat gevaren
moeten overwinnen. Vijfjeï
heldin in het verhaal. Over
is een tekenfilm gemaakt. &W
de film en besloot onmidde
konijn te vernoemen naar ek
ster. Het konijn van de buiM
echter al Vijfje, vandaar di9*
zijn konijn, Viertje noemde
Viertje en Vijfje kunnen
met elkaar vinden. Warmee
tje de kans krijgt, gaat ze t°*
op bezoek. Ze bhjft van reirf1
den. Ze ziet er niet tegëim
daarvoor speciaal een ac6r
gang in haar hok te knagf®
zeker vijftien centimeter a*-
Viertje is minstens haar
naam. Eerder heette ze KL)Si
Witstaartje en Speedy. Ech^
ren naar haar naam doet ze
is ook niet erg nodig wantre]
toch wel waar ze thuis hoo:J: 1
neer ze genoeg heeft van hr>
wandelen in de tuin en daar™
zoveel mogelijk bloeme
kunnen opeten, gaat ze uitr^
tevreden haar hok in. Zos:\
echte reiziger, hjkt ze
n...oost-west-thuis-best.
Karei kreeg zijn konijn
tante Truus nadat gebleken it3
hij allergisch was voor hu£Q
in huis. Het konijn kan huif®
ven. Sindsdien heeft Karei
meer van benauwdheid daj!
een nieuw huisdier wel zift.
harigs in huis kan echt niet c
schildpadjes mag van zijn
niet. Dus droomt Karei van
merolifantje. Wie daarvan
heeft kan contact met her./
men.
kend om zijn scherpe blik in
het duister, maar zijn gehoor
is toch wel zijn meest ontwik
kelde zintuig.
In de tijd dat ze jongen
moeten grootbrengen willen
;aa
uh
ze zich wel eens vergrijj® I
aan de nestelingen van ai
re vogels. Maar dat is cvtj
ook het enige wat we dnr
interessante vogel kMgW
verwijten. e]
G. v. LeeurtlW
Ie
.'de
m
i er
r d
Wa
>p.
twc
n d
