len tank en een jeep
ïndercarnaval druk bezocht
usdense meisjes bij
[inderen voor kinderen'
Waggelende
waterpadden
■e—silen krant
eusder krant
Fuut
Wegen
afgesloten
Botsing
Gat in ruit
iENSDAG 28 FEBRUARI 1990
TERVELD - John, Rob, Jos en Alex hebben gewonnen! Zij
en de mooiste carnavalswagen van Achterveld gemaakt,
en gulden die ze daar mee wonnen hebben ze omgezet in
t met een frikandel. Ze hebben het verdiend. Wat zij ge-
d hebben zag er prachtig uit. Een heuse tank met een jeep.
een tank met een jeep te maken hadden met 'Achterveld
was mij niet helemaal duidelijk, maar mooi was het wel.
Het geheim is onthuld. Vorige
week stonden John, Rob, Jos en
Alex op de kinderpagina voor iets
onder een zeildoek. Je kon alleen
zien dat er acht wielen onderuit
staken. Daarboven zaten de twee
carnavals-wagens die zij m het
diepste geheim in elkaar getim
merd hadden. Afgelopen zondag
was het zover. Rijen dik stonden
mensen afkomstig uit Achterveld,
Leusden, Stoutenburg, Hoevenla-
ken en zelfs van nog verder te kij
ken. Om een uur ging de stoet van
start. Achter het muziekkorps
kwam de ene praalwagen na de
andere. Heel wat Achtervelders
moeten de afgelopen weken uren
met een perforator gespeeld heb
ben. Je wee4t wel zo's apparaat
waarmee je mooie ronde gaatjes in
papier maakt. De uitgedrukte
rondjes werden met bakken tege
lijk over de toeschouwers heenge-
strooid. Tussen de grote praalwa
gens liepen groepjes verklede kin
deren. Heel wat mensen langs de
kant keken uit naar die twee wa
gens waaraan we vonge week aan
dacht hadden besteed. Het stukje
in de krant had ze extra nieuwsgie
rig gemaakt. Die twee karren waar
van men wist dat ze bestonden
maar niet hoe ze eruit zagen. Hal
verwege de stoet werd het geheim
onthuld. Wat de jongens gemaakt
hadden bleek prachtig. Precies zo
als ze hadden gezegd „allebei in
dezelfde kleur maar toch anders en
gaaf en link." Het waren twee groe
ne wagens. Een grote tank en een
kleine jeep. Gaaf en link inder
daad. De tank had een kanonsloop
waar je U tegen moest zeggen. Dat
daaronder een skelter zat was ab
soluut niet meer te zien. Er waren
meer mooie wagens door kinderen
gemaakt en sommige kinderen za
gen er prachtig uit. Maar wat de
vier jongens in elkaar gezet had
den deed niet onder voor wat de
volwassenen gedaan hadden.
John, Rob, Jos en Alex waren ui
teraard zou je bijna zeggen, in ge
vechtstenue. Ze hadden op hun
tank ook nog een bord gespijkerd.
Daarop stond te lezen dat zij geen
militairen in Achterveld wensen.
Achterveld moest blijven glimmen.
Met hun tank en hun jeep wonnen
ze de eerste prijs die door de des
kundige jury aan de kinderen werd
gegeven, het carnaval is nu voorbij.
De jongens zijn nog lang niet van
plan hun wagen weer af te breken.
Voorlopig gaan ze er mee spelen.
Dus wie in Achterveld een mini-
tank en mini-jeep tegenkomt
waarin twee tot vier mini-soldaatjes
in gevechtstenue zit, is gewaar
schuwd. Schrikken is niet nodig.
Achterveld is niet bezet door een
mini-staatje. Het zijn slecht John Tij
mensen, Rob, Jos en Alex Houtveen
en ze zijn heel vredelievend. Voor
al omdat ze gewonnen hebben.
lob, Jos en Alex wonnen de eerste prijs met hun inzending voor het Carnaval.
De rubriek met Leusdens nieuws voor,
over en met kinderen van 6 t/m 14 jaar
I .in<i|onhiT 23 Leusden
Tol 033-9t6824
DEN- Nog nooit was het zo druk en gezellig tijdens het
i val vieren op zondagmiddag in de Korf. Heel veel kinde
raak met hun ouders waren verkleed gekomen. Sommige
en waren echte creaties. Daarvoor had iemand lang en
nagedacht en nog langer achterde naaimachine gezeten.
iker dertig clowns maar ook
ïimtevaarder, muizen, poe-
unkers, kabouters, soldaten,
ssen, en zelfs een meneer
eer buik en neus dan vlees
ren. Sommige kinderen wa-
rachtig geschminkt. Slechts
>bot had het m zijn zilveren
inen uitrusting wat moeilijk,
was het een zij, kon zich bijna
ewegen en dat is om carnaval
en natuurlijk niet goed. Knap
om met zo weinig mogelijk
nlen er toch heel eigenwijs uit
Johan Hofland die er net zo
dl
eigenwijs als Bart Boos uitzag
kreeg daarvoor terrecht zaterdag
een eervolle vermelding. Twee
meiden die er tamelijk normaal uit
zagen tot je ontdekte dat ze met de
billen aan elkaar zaten, zouden ook
in aanmerking zijn gekomen. Zij
waren vooral goed in het dansen
van de lambada, maar hadden
moeite met de polonaisse want ze
konden niet achter elkaar. Sommi
ge ouders hoorden duidelijk bij
hun kinderen. Ze zagen er even
onwijs uit. Een vader liep de hele
tijd zijn paard te zoeken. Het beest
heette Bles en hij probeerde het te
lokken met een suikerklontje. Zijn
Bles had een witte bles op zijn voor
hoofd, dus echt verstand van paar
den had hij niet. Bles werd met
gevonden en menigeen vroeg zich
af wat die vreemde vader liep te
doen.
Hij kreeg er wel steeds meer
suikerklontjes bij. Er waren meer
rare volwassenen maar daar werd
niet zo op gelet. De kinderen waren
zoals altijd, leuker. Sommige pres
teerde het om hele gekke bekken
te trekken of ondanks de meezin
gers in slaap te vallen. Lang niet
alle kinderen deden mee. Sommi
ge kinderen vonden het leuker om
dwars tussen te benen door te krui
pen en confetti te verzamelen. Als
ze maar pret hadden.
DEN - Marqaux Vanoni, Cindy Punt en Laura Polman zijn
bekende Leusdenaren. Op 4 oktober zullen zij te zien zijn
televisie in een programma waar bijna alle kinderen in
rland vast en zeker naar zullen kijken. Zij zingen mee in
an de koren die meedoen aan de wedstrijd die verbonden
de Kinderen voor Kinderen uitzendingen. Deze weken
en ze minstens twee maal in de week, anderhalf uur lang.
rst en tweede Paasdag zijn de geluidsopnamen en daarna
nog een 'video-clip' gemaakt in Amersfoort. Marqaux,
en Laura zijn alledrie grote fans van het kinderprogram-
inderen voor Kinderen. Tot begin dit jaar hadden ze niet
in dromen daaraan mee te kunnen doen. Maar het is waar.
njj omen ze van televisie-optreden, plaatopnamen en gaven
ne«|n eerste 'sterren-interview' aan de Leusder kinder krant,
orlijk.
g jaar, het tiende jaar dat er
luieren voor kinderen pro-
ia en plaat uitkwam, werd
le eerste keer een festival
iniseerd. Voorafgaand aan
^■treden van het Kinderen voor
tenkoor lieten een aantal an-
Nederlandse kinderkoren
horen dat zij het ook kon-
at is zo goed bevallen dat het
ongeveer net zo gaat. Met
koren natuurlijk. Eerst wer-
K*
nr
den daarvoor 'voorrondes' gehou
den waarin uitgemaakt welk koor
uit een bepaalde streek mee mocht
doen. Een kinderkoor uit Leusden
en het koor van de toneelschool
Mirakel streden om een plaats in
de uiteindelijke uitzending te ver
overen. Het kinderkoor uit Leus
den zong, volgens Marquax, Cindy
en Laura 'hartstikke goed' maar be
woog wat minder dan de Mirakel-
groep. Amersfoort won maar Leus
den blijft een steentje bijdragen.
Heel veel Leusdense kinderen
gaan namelijk naar Mirakel. Mira
kel is meer dan een toneelclub. Bij
Mirakel leer je op een leuke manier
hoe je je kimt bewegen, zingen,
dansen, muziek spelen en theater
kunt maken. Mirakel is beslist geen
meidenclub. Heel wat stoere bin
ken en gerse knapen leren daar de
gaafste passen, fijne kneepjes m de
lichttechniek of de best (op het to
neel) werkende verleidingskun
sten.
Éénmaal m de week ben je an
derhalf uur bezig met die dingen
afzonderlijk of allemaal tegelijk.
Kinderen tussen de acht en achttien
jaar spelen in groepen waann leef
tijdgenootjes zitten maar soms ook
allemaal met elkaar. Deze week
bijvoorbeeld zijn heel veel leden
van Mirakel met elkaar op kamp.
De hele week maken ze niet alleen
pret, ze bereiden ook een geweldi
ge voorstelling voor. Compleet met
decors, muziek, dans, licht en ge
luid. Op vrijdag gaan alle familiele
den kijken wat die Mirakelse ben
plaatsje in het bekende en populaire koor 'Kinderen voorkinderen'.
de tijdens hun kamp in Epe hebben
uitgespookt. Wie dit allemaal weet
van die Amersfoortse club kan niet
verbaast meer zijn dat ze uitverko
ren werden. Marqaux, Cmdy en
Laura zijn alledrie al twee of drie
jaar lid van Mirakel. Ze zitten m een
groep bij Mirakel die als jongste
groep mee mag doen met de grote
opvoering aan het eind van het
schooljaar. Dat is een echte bijna
professionele musical in theater de
Flint. Een goede groep dus. Zelf
denken ze dat ze mee mogen doen
omdat ze de goede leeftijd hebben.
Om mee te doen mocht je niet ou
der zijn dan twaalf en niet jonger
dan negen. Ik denk dat ze ook uit
gekozen zijn omdat het drie hele
leuke, goede meiden zijn. Ze heb
ben wat echte artiesten moeten
hebben..uitstraling.
Dat ze ooit mee zouden doen
hadden ze nooit kunnen dromen.
Cindy had alle uitzendingen van
Kinderen voor Kinderen op video
staan. Maar ze zijn weggespoeld
voor dat ze wist zelf mee te mogen
doen. De drie meiden zouden heel
graag de video's willen zien. Mar
qaux en Laura hebben ze zelfs nog
nooit gezien. Want wanneer er een
uitzending van Kinderen voor Kin
deren was waren zij altijd precies
naar Mirakel. Cmdy speelde ze al
tijd na. „Dan pakte ik een hand
doek en een appel bijvoorbeeld en
playbakte ik het liedje naar het
strand na. Ik droomde daarbij dat
ik meedeed aan het programma
maar ik had nooit kunnen denken
dat ik echt mee zou mogen doen."
Thuis willen ze ook graag oefenen.
Misschien heeft iemand die dit les
deze 'oefenstof voor ze. Laura heeft
ook nooit op meedoen durven ho
pen maar was op allerlei manieren
met kinderen voor kinderen bezig.
Ze vertelde „Bij mij op school wil
den kinderen mt een andere klas
dan waarin ik zit, vaak bedjes uit
kinderen voor kinderen doen tij
dens de weeksluiting. Ik hielp ze
dan met het aanleren van pasjes en
het bij elkaar zoeken van spul
letjes."
KOOR
Het Mirakelkoor bestaat uit
ongeveer dertig kinderen. Voor de
uitzending van vier oktober moeten
zij aantal oude liedjes van het Kin
deren voor Kinderenkoor zingen.
Onder andere de volgende liedjes:
meidengroep, mijn boom, sneu,
dement, vakantie m Italië, elf en
nog een paar. Wie de solo's mag
gaan doen is nog niet bekend maar
vooral Cmdy en Marqaux maken
een kansje Ernst Pels, de leider
van Mirakel, heeft het eigen lied
geschreven. Dat heet „Mijn mees
ter is een Zombie". Dat is het lied
waarbij in Amersfoort een clip
wordt gemaakt. Net zoals bij echte
tophits gebeurd. De meiden ver
heugen zich nu al over de flitsende
kleding die ze daarvoor ongetwij
feld krijgen. Maar eerst moeten ze
nog heel veel en hard oefenen.
Niet alleen het zmgen, ook het
dansen en de bijbehorende bewe
gingen.
Cindy vertelde: Af en toe komt er
een meneer van de VARA kijken.
Hij heet Maje. Hij komt luisteren en
geeft ook aanwijzingen. Bijvoor
beeld dat we ook een tweede stem
erbij kunnen proberen." Cindy en
Laura zingen bij een paar liedjes de
tweede stem. Bij het ene liedje is de
tweede stem veel hoger dan de
eerste. Bij het tweede liedje juist
veel lager. Om niet in de war te
raken worden de eerste en de
tweede stem apart opgenomen en
door een technisch handigheid
daarna 'achter elkaar gezet'. Bij de
uitzending lijkt het net alsof ieder
een tegelijk zingt. Die geluidsopna
men worden op eerste en tweede
Paasdag gemaakt in de Veldhoven.
Daarvoor gaat het hele koor naar
een deftig hotel. Hoewel de meiden
dit „leuk, tof en wauw" vinden
moeten ze daar hard werken. Ze
moeten de eerste dag van 's mor
gens tien uur tot 's avonds acht uur
oefenen. De tweede dag van tien
uur tot vijf uur 's middags. Daarna
even verplicht rusten omdat om
half zeven de opnames beginnen.
Volgens Cindy moet de rusttijd ge
bruikt worden om zich te 'toilete-
ren'. Echte sterre-taal is dat. Het
betekent dat zij haar neus mag was
sen. Op 4 oktober hoort en ziet heel
Leusden, nee heel Nederland hoe
het is geworden. Aan het winnen
van het festival durven ze niet te
denken. Het meedoen op zich vin
den ze al een fantastische beleve-
LEUSDEN - Wilhe en Schillie heten
ze, de twee waggelende water
schildpadden van Stephanie (9).
Willie en Schillie wonen bij Brui
noor, Kukkeltje en Stephanie's va
der. Bruinoor is een konijn, Kuk
keltje een kip en haar vader een
mens. Bruinoor en Kukkeltje wonen
buiten, maar Stephanie wilde ook
dieren binnen hebben. Samen gm-
gen ze op zoek en kwamen terecht
in een dierenwinkel waar ze ook
salamanders en slangen verkoch
ten. Ze gmgen weg zonder iets te
kopen, maar dat Stephanie dol
graag waterschildpadden zou wil
len hebben werd naar Spanje door
geseind. Op vijf december vong
jaar kreeg zij een klotsend pakje.
Daarin zat Willie de kleme en
Schillie de grote waterschildpad.
Ze zijn allebei op dezelfde dag
geboren. Eerst waren ze even
groot. Maar Schillie heeft een soort
groeistuip gekregen. „Willie bhjft
gewoon langer baby dan Schillie.
Willy wil altijd in het zonnetje lig
gen en ze slaapt veel vaker dan
Schillie. Schillie is veel wijzer maar
allebei zijn ze grappig", zegt Ste
phanie. „Ze zwemmen vooral grap
pig, een beetje waggelend met hun
piepkleine staartje achter uit hun
schildje.
Zo vreemd hjkt dit niet. Het zou
tenslotte pas vreemd zijn wanneer
een staart voor uit een een schildje
kwam. Het is misschien maar van
welke kant je het bekijkt en van
iemand die een kip Kukkeltje
noemt is ook met veel anders te
verwachten. „Ik vind ze leuk omdat
ze zo'n fleurig kleurtje hebben",
verklaart Stephanie. „Eerst waren
ze donkergroen, maar nu worden
ze bruinig. Ze groeien heel hard.
Eerst waren ze zo klein.Stephanie
geeft tussen haar vingers de groot
te aan van ongeveer een gulden.
„En nu zijn ze zo". De gulden is een
rijksdaalder geworden. „Maar ze
kunnen wel zó worden.En dat is
dan de grootte van een soepbord.
Stephanie weet dat waterschild
padden als je ze goed verzorgd wel
honderd kunnen worden en ze is
vast van plan het zover te laten
komen. Wanneer ik de bak
schoonmaak", vertelt ze „doe ik
daar altijd drie druppels spul tegen
vieze ogen in. Dat is belangrijk
want als ze vieze ogen krijgen kun
nen ze dood gaan. Ze krijgen in
secten te eten.De insecten koopt
ze gedroogd in de dierenwinkel.
Ze hoeft niet zelf vhegen te vangen.
Grote schildpadden eten graag
fruit en sla Schillie en Wilhe nog
niet want daar kan hun maagje nog
niet tegen.
Stephanie is heel enthousiast
over haar schildpadjes. „Als ik bij
ze ben laat ik ze altijd even uit. Dan
mogen ze rond lopen op de ven
sterbank of op de grond. Soms zet
ik de kurken rots die in hun bak
drijft op de grond en laat ze daar op
klimmen. Een keer kroop Schilhe
in een speelgoedauto. Hij wilde
misschien wel autorijden maar dat
lukte niet. Hij gleed er weer af."
Stephame is er vast van overtuigd
dat Wilhe en Schilhe heel goed
weten dat Stephanie van ze houdt.
Wanneer is ze op mijn hand heb
dan kietel ik ze wel eens onder hun
kinnetje. Dan bhjven ze heel stil
zitten met hun kopje omhoog en
hun oogjes dicht.Van poezen kun
je je zoiets voorstehen maar bij
schildpadden die meestal te verle
gen zijn om hun kopje buiten de
deur van hun schild te steken, is dit
toch wel bijzonder.
cr,u
F U T M
Waren de futen voor enkele
jaren nog zeldzame en
schuwe watervogels in onze
omgeving, de laatste tijd zien
we ze steeds meer. Waar
schijnlijk doordat ons opper
vlaktewater gelukkig weer
wat schoner wordt en daar
door visrijker. Want daar le
ven ze van, van vis, onge
veer twee ons per dag. Dat
maaltje kunnen ze, met hun
ongeëvenaarde manier van
duiken, heel gemakkelijk bij
elkaar krijgen.
Om dat duiken staat de fuut
bekend, er is geen vogel die
hem dat kan verbeteren. Zijn
hele lichaamsbouw is er dan
ook op berekend. De poten
zitten heel achter aan het lijf,
wat het voortbewegen op het
land nu niet bepaald gemak
kelijker maakt. Maar dat is
niet zo erg; het futenleven
speelt zich bijna uitsluitend
op en in het water af. Tussen
de tenen heeft de fuut geen
zwemvliezen, maar aan de
tenen zitten flappen die uit
klappen als de poten een ach
terwaartse bewegingen ma
ken. Zo kan hij op het water
een flinke snelheid ontwik
kelen en met duiken kan hij
gemakkelijk een diepte van
twintig meter bereiken. Hij
houdt zo'n duik soms wel een
minuut vol, voor hij weer als
een kurk aan de oppervlakte
komt.
Heeft de fuut niet zoveel tijd
nodig om zijn dagelijkse hap
bij elkaar te krijgen, zoveel
meer tijd heeft hij nodig om
zijn verenpak in orde te hou
den. Vele uren per dag is hij
bezig met poetsen en invet
ten. Vooral de blinkende
witte buik die hem bijna aan
de rand van de ondergang
bracht. Er is, om dat bijzon
dere verenbont, veel op de
fuut gejaagd. Van dat bont
werden moffen, kragen en
dameshoedjes gemaakt.
Wanneer de futen broeden is
niet op de kalender aan te ge
ven. Soms zijn er al broedpa-
y ren in februari, maar ook zijn
er die in juni pas beginnen.
Er worden dan een stuk of
drie, soms ook wel vijf drij
vende en aan het riet ver
ankerde nesten gemaakt.
Eén ervan wordt het broed-
nest, de anderen dienen
waarschijnlijk als afbake
ning van het territorium.
Het baltsritueel van de fuut is
van alle vogels in ons land
wel het meest spectaculair.
Het lijkt op paarrijden bij
kunstschaatsen, compleet
met verplichte figuren. Als
na een broedtijd van onge
veer vier weken, die door
beide ouders om de drie uur
wordt waargenomen, de vier
of vijf eieren zijn uitgeko
men, worden de jongen on
der de ouders verdeeld. Die
nemen de toegewezen jonge
ren op hun rug om voor die
jongen vliegen, kevers en
andere insekten te vangen en
aan het kroost op hun rug aan
te reiken. Ook krijgen ze
veertjes te eten en wat daar
van de bedoeling is, is niet
recht duidlijk. Er zijn diverse
verklaringen voor bedacht,
maar daarvan is er niet één
steekhoudend.
G. van Leeuwen
LEUSDEN - Een deel van de Groe
ne Zoom en de Randweg worden
op 28 februari afgesloten. Het gaat
om het gedeelte vanaf het kruis
punt Lankslaan - Groene Zoom tot
aan het kruispunt Randweg - Zwar-
teweg. De afsluiting duurt tot 20
oktober. Een omleidingsroute staat
aangegeven.
In die periode zal er een ontslui-
tingsweg worden aangelegd voor
het toekomstige bedrijventerrein
De Horst. Daarnaast zullen de
Randweg en de Groene Zoom wor
den verbreed, met het oog op de
naderende aansluiting van Leus
den op de A-28.
LEUSDEN - Op het fietspad van de
Biezenkamp werd woensdag een
9-jange jongen aangereden door
een automobilist uit Hoogeveen.
Het gebeurde op de kruising van
het fietspad met de Zwartesteeg.
De fiets van de jongen werd daarbij
licht beschadigd.
LEUSDEN - Een bewoonster van de
Fazantenlaan ontdekte woensdag
dat er in de ruit van haar voordeur
een gat gesneden was. Het gaat
vermoedelijk om een poging tot
inbraak. Er werd overigens niets
vermist.
