'Na drie perioden is
de uitdaging er af
'Ouderen groeien als kool'
I leusiter km—
Leusdense successen op
sportdag voor ouderen
50 jaar geleden
Belangstelling voor
Uit en Thuisconcert
Lily van Amerom neemt afscheid van de gemeenteraad
WOENSDAG 25 APRIL 1990
10
2II|||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||IIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIMIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIM
^iiiiiiiiiiimiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiimiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiimiiiiiiiiiiiiH
LEUSDEN - „Ik heb me altijd sterk gemaakt voor vrouwen en
emancipatie", zegt WD gemeenteraadslid Lily van Amerom-
Bach. „Zoals voorstellen over kinderopvang en overblijfmoge-
lijkheden of begroeiing bij de fietspaden, daar kijk je als vrouw
in de raad toch anders tegenaan." Na dertien jaar in de gemeen
teraad wil Lily van Amerom-Bach andere mensen de kans
geven om Leusden te gaan besturen. Zij: „Na drie perioden is de
uitdaging er een beetje af. Het is genoeg geweest zo."
„Toen ik begon was ik een huis
vrouw met dne kleine kinderen.
Voor het werk van de gemeente
raad was ik vaak twintig uur per
week weg. maar daar staat tegen
over dat ik er veel interessante
matene voor terug heb gekregen.
Onderwerpen waar ik anders nooit
mee in aanraking zou zijn geko
men. Het was voor mijzelf ook een
persoonlijk groeiproces."
Lily van Amerom-Bach was van
huis uit al in hart en nieren liberaal.
„De WD sloot daar het dichtste bij
aan. De WD-fracties hebben heel
goed met elkaar gewerkt. Door de
gezamenlijke liberale beginselen
voelden wij elkaar feilloos aan. Er
was dan ook minder overleg nodig
dan bij andere fracties."
Zij ziet de landelijke politiek als
een steun. „Bij de laatste verkiezin
gen zag je de landelijke trend ook
terug in de regio." Dat het de laatste
keer voor de WD nadelig was ziet
ze niet als een probleem. Ook vindt
ze niet dat de VVD de belangen van
Leusden minder kan behartigen
dan een plaatselijke partij. Over
Leusden '90 zegt zij: „De proble
men, die toch wel opgelost zouden
worden, zijn door Leusden '90 wat
versneld opgelost. Maar het zou fijn
zijn als deze ook eens positief zou
den meewerken. Met alleen schop
pen kom je er niet."
Lily van Amerom-Bach is de af
gelopen jaren hoofdzakelijk met
onderwijs en welzijn bezig ge
weest. Kunst, ouderen, jongeren,
maar ook de sportstichting hoor
den daarbij. „Ik vind met dat
raadsleden ambtenaar of wethou
der moeten gaan spelen. Het is je
taak om de zaken bestuurlijk en
inhoudelijk te toetsen en niet om er
tussen te gaan zitten."
„Dat is weer wel nodig als er iets
dreigt mis te gaan, zoals toen met
de seniorenraad." De seniorenraad
is een adviescommissie voor de
gemeenteraad, die deze maand
geïnstalleerd wordt. „Het College
van Burgemeester en Wethouders
had een heel andere visie dan de
raad. De fracties hebben toen het
geheel een wending gegeven zoals
de senioren dat wilden."
Ondanks de indringende wisse
ling vindt Van Amerom-Bach niet
alles slecht wat er gebeurd is. „De
vorige colleges en raden hebben
de meuwbouw gepland. Leusden
heeft gelukkig een groene opzet.
Het is een gunstige uitzondering
tussen andere steenmassa's zoals
Houten en Nieuwegein."
De goede voorzieningen zijn vol
gens haar ook te danken aan het
financiële beleid dat de huidige- en
vorige raden en Burgemeesters en
wethouders gevoerd hebben. Zij
vindt dit een speciaal beleid.
„Overal in het land hebben ge
meenten financiële problemen. In
Leusden echter wordt zelfs niet
vergeten om de riolering goed te
onderhouden." Toch vond ook zij
het na de wisseling een lastige tijd.
„De eerste anderhalf jaar van de
raadsperiode was moeilijk, vooral
in de persoonlijke sfeer."
Terugkijkend op de afgelopen
twintig jaar is Leusden compleet
veranderd. „Ik heb aan een aantal
zaken stunng kunnen geven. Ik
ben bijvoorbeeld altijd tegen hoog
bouw geweest. Er is ooit sprake
geweest van een hoog flatgebouw.
Daar heb ik me dan ook met hand
en tand tegen verzet."
Leusden was een klem dorp. Het
heeft een uitgebreide groei onder
gaan, die in het begin van de jaren
'80 nog is versneld. De provincie
gaf die versnelhngsopdracht. „Dat
is aanvaard onder de voorwaarde
dat de voorzieningen gelijke tred
zouden houden."
De provincie wil dat Leusden
nog steeds blijft uitbreiden. Van
Amerom-Bach wil eigenlijk met
verder gaan dan normale bevol
kingsgroei, wat in de komende vijf
entwintig jaar zo'n zevenduizend
huizen vereist. ,Je hebt het nooit
alleen voor het zeggen. Maar ze
venduizend huizen, daar is erg veel
grond voor nodig. Het is ook weer
met de bedoeling dat er geen mens
Lily van Amerom: „De raad zou voor de helft uit vrouwen moeten bestaan,
meer inkomt of dat de provincies
een deel van Leusden bij Amers
foort voegt. Er moeten wel keuzes
gemaakt worden. Tot hoever ga je
met de bebouwing? Een wijk ach
ter het Valleikanaal heeft, volgens
mij, geen zin, dat komt te dicht bij
Amersfoort."
Aan de andere kant van Leusden
is nog een probleemgebied, na
melijk de Schoolsteegbosjes. Van
Amerom-Bach vindt het te ver gaan
om dat gebied „heilig te verkla
ren". „Men moet er voorzichtig
mee zijn, maar het is geen nationaal
park te noemen. De rand erom
heen is al bebouwd. Er willen nog
meer mensen m Leusden wonen en
dan is het een illusie dat dat gebied
ten eeuwigen dagen gespaard
blijft."
Lily van Amerom-Bach herinnert
zich de tijd dat het winkelcentrum
De Hamershof nog gebouwd moest
worden. „Er waren bepaalde groe
peringen die het winkelcentrum te
gen wilden houden. Nu draait het
allemaal goed. Daarna waren som
migen weer tegen de vestiging van
de bedrijven Hema en Albert
Heijn." Nu is zij tegen het plaatsen
van parkeermeters. „Ik zou het be
lachelijk vinden als die er komen.
De wekelijkse boodschappen ne
men niet zoveel tijd in beslag, het
gratis parkeren moet blijven."
Een ander stokpaardje van haar
was het onderwijs. Acht jaar gele
den heeft zij zich ingezet voor com
puters in het basisonderwijs. „Dat
was in die tijd niet zo gewoon als
vandaad de dag. Ik vind het be
langrijk om kinderen op vroege
leeftijd te confronteren met com
puters, zodat er geen drempel ont
staat. Voor kinderen is het erg
prettig om te leren werken op een
computer. Het basisschool perso
neel kreeg een opleiding en alle
scholen kregen meer dan en com
puter en de software. Anders dan
nu moest dat allemaal van ge
meentewegen betaald worden."
Het meuwe verkeersregulatie-
plan houdt voor haar niet in dat
bepaalde wegen in Leusden afge
sloten moeten worden. „De Ha-
mersveldseweg moet gewoon
open blijven, maar wel verkeers
luw gemaakt worden door snel
heidsbeperkingen en versmallin
gen. De voetgangers en fietsers
moeten er veilia ziin Toch moeten
de Hamershof en de Biezenkamp
bereikbaar blijven voor verkeer,
anders ontstaat er een doods ka
rakter."
Op de vraag of er meer vrouwen
in de gemeenteraad moeten ko
men, reageert ze fel: „Zeker, er zijn
nu vijf vrouwen in de raad en dat is
veel te weinig. Eigenlijk zou de
helft van de raad uit vrouwen moe
ten bestaan. Vrouwen hebben toch
een (ver)zorgende kijk op veel za
ken." Ze is van mening dat vrou
wen, die capabel zijn en interesse
hebben zich moeten aanmelden bij
een politieke partij. „Iedereen
vindt het in het begin moeilijk om
bijvoorbeeld in een microfoon te
praten, maar dat went wel. Als je je
goed voorbereidt kan er niet veel
mis gaan."
„Veel vrouwen hebben een soort
drempelvrees voor de raad. Men
hoeft alleen het nuchtere verstand
te gebruiken. Een universitaire a
leiding is echt niet nodig, dat
ben enkelen in de raad." to
vrouwen betekent dat de be«
king beter vertegenwoorft
wordt.
De opvolger van Lily van Aa
rom-Bach is Dries Knopien. „ftj
viseer hem om zich goed m]
werken en zich goed voor te bej
den. Verder gewoon belojl
„Waar is men mee bezig? En bi
het daar mee eens?" Ik ken b
wel goed genoeg om te weten i
het allemaal wel zal lukken. Ik w
ook dat de wereld snel draait er
je er eenmaal uit bent dan ben*
gauw van allerlei dingen ruet n*
op de hoogte." Ze heeft veel ple®
gehad met het werk voor de spc
stichting en met zaken over kg
„Het mooiste afscheidscadeau!
voor mij zijn dat er via de l%-re|
ling voor openbare geboui
meer beeldende kunst komt i
Leusden aan te kleden. Dat b
nogal bij ingeschoten." Vetj
blijft ze op de zijlijn, als WD-lid
actief voor pleiten dat Leusdenj
dorp blijft, met de uitstraling i
een dorp. „Die sturing is mogej
en dat is ook een recht en e
plicht van de burger."
LEUSDEN - Grijs- en witbehaarde en kalende hoofden
hadden de overhand bij de mensen die woensdag 18 april
uit bussen en personenauto's stapten voor de Valleihal in
Veenendaal. Deze hoofden hoorden bij de senioren die uit
Zuid-Oost Utrecht en West-Veluwe kwamen om mee te
doen met de Spel-ontmoetingsdag. Ruim 200 ouderen de
den mee aan dit sportieve evenement, dat voor de zevende
keer werd georganiseerd door de samenwerkende Stich
tingen Welzijn Ouderen.
De gratis beschikbaar ge
stelde Valleihal bleek een ui
termate geschikte accommo
datie te zijn voor de 19 teams,
welke gevormd waren door
ouderen uit Leersum, Wou
denberg. Rhenen, Vee
nendaal, Dnebergen, Wage-
ningen, Leusden, Scher-
penzeel, Lunteren, Rens-
woude en Doorn. De Vee-
nendaalse wethouder De Rui
ter opende deze dag met een
kort woord van welkom, zodat
de spelen op tijd konden be
ginnen. Met groot enthou
siasme namen de dne leden
van de wedstnjdleiding de or
ganisatie van de verdere dag
voor hun rekening. Geholpen
door een aantal vnjwüligers
slaagden zij erin om het opge
stelde schema vlekkeloos te
laten verlopen, zodat alle
teams voldoende tijd hadden
om te proberen bij elk spel
zoveel mogelijk punten te ha
len. De zeven spelen kenden
een grote variatie en deden
een beroep op allerlei ver
schillende vaardigheden van
de deelnemers Doordat men
tevoren met had kunnen oefe
nen moest men al doende de
vaardigheid zien te verwer
ven
Bij het 'trouwe-madam' moest
men een soort schijf in een
van de poortjes zien te rollen
"dat lijkt op wat wij vroeger
met kinderen onder elkaar
deden met knikkers." De
twee Leusdense teams waren
hun kindertijd niet vergeten
en bezetten dan ook de
tweede en derde plaats bij dit
spel. Ringwerpen en een
lichtgewicht bal via rode la
kenachtige doeken doorge
ven bleek moeilijker dan men
aanvankelijk dacht maar
zorgde wel voor veel hilari
teit. Bij de mini-trampoline
werd soms zo vlug gegooid,
dat sommigen af en toe even
moesten gaan zitten Maar dat
hoge tempo en de goede af
spraken in het team Leusden
II zorgden ervoor dat deze
groep hier het hoogste pun-
tenaantal in de wacht sleepte
Het bleek niet gemakkelijk
om de schijven bij het 'tons-
pel' in de puntengevende ga
ten te werpen. Dat ging mak
kelijker bij het opvangen van
een bal in een emmer Het
lukte ook verschillende senio
ren met een bol aan een
koord alle kegels van een ta
fel te mikken.
Er was voor een ruime mid
dagpauze gezorgd. Daann gaf
een aantal Leusdense senio
ren een demonstratie koers-
ballen. Ook deden zo'n hon
derd ouderen in die pauze
mee met de volksdansen
Dat men niet alleen leuk wilde
spelen maar ook graag goed
wüde presteren bleek onder
meer uit de grote belangstel
ling voor de puntenlijst welke
steeds werd bijgewerkt. Men
kon dan ook horen: "Goed
zeg, met dit spel staan we bo
venaan" en "Hoe komen zij
aan zoveel punten?".
Bij de einduitslag werd, door
de grote animo waarmee men
had deelgenomen, het grijs
en het wit en de kaalheid aan
gevuld met veel rood in de
gezichten. Het team van Lun
teren had het hoogste aantal
punten, gevolgd door Wou
denberg en het derde team
van Driebergen. Het team
Leusden II, met groepsleider
Jelle Haanstra, bezette de
vierde plaats en onder leiding
van Bert Bakker eindigde
Leusden I op de negende
plaats.
Uit het enthousiaste 'Ja' op de
vraag "Moeten we doorgaan
met deze sportdagen?" bleek
duidelijk dat de deelnemers,
ook de Leusdense senioren,
uiterst voldaan waren.
LEUSDEN - De ledenvergadering van ANBO afdeling
Leusden had donderdag 19 april een speciaal karakter. De
twee door het bestuur voorgestelde kandidaten voor de
Seniorenraad werden door de leden goedgekeurd en de
voorzitter kon het honderdste lid in de bloemetjes zetten.
Bovendien werden twee nieuwe bestuursleden gekozen.
In de koffiekamer van verzor
gingshuis 't Hamersveld hield
de Algemene Ouderenbond
een ledenvergadering. Het fi
nancieel verslag en de begro
ting werden zonder proble
men goedgekeurd, met waar
dering voor het zuinige be
heer. „Bestuursleden bren
gen zelf het ANBO-maand-
blad en de convocaties rond
bij de leden."
Het bestuur zal het nog druk
knjgen met dat rondbrengen,
want de ANBO blijft, sinds de
oprichting in juru 1989, maar
meuwe leden krijgen. Omdat
het honderdste lid, mevrouw
Wingerden, niet aanwezig
kon zijn, nam haar echtgenoot
de voor haar bestemde bloe
men in ontvangst. Daar bleef
het niet bij. want staande de
vergadering meldde zich lid
nummer 102. 103 en 104. „Ou
deren groeien als kool, zeker
in het voorjaar. We zijn de
jongste ouderenbond in Leus
den met waarschijnlijk het
grootste aantal leden", zei
voorzitter Boshuis.
Hij bestreed de opvatting dat
de toekomstige Seniorenraad
een sooit Chinees politbu
reau zou zijn, waar een aantal
oude kerels op krukken naar
toe gaat om beslissingen te
nemen. „De Seniorenraad is
een instrument om het ge
meentebestuur te helpen bij
het uitvoeren van zijn taak
voorzover het ouderen be
treft." Nu de landelijke over
heid een aantal taken over
draagt aan de gemeentelijke
overheid, kan een Senioren
raad een belangrijke onder
steuning zijn bij het uitwerken
van die taken.
Wat in Leusden gebeurt, het
tot stand komen van een Se-
10 mei 1940. Ik werd veel eer
der wakker dan normaal. Het
moet een uur of vier zijn ge
weest. Ik lag op bed in mijn
chambret, een kamertje
waarin naast dat bed alleen
nog ruimte was voor een
smalle kast en een plek om
me te wassen aan de kleine
wasbak. Ik begreep niet
waarvan ik wakker was ge
worden Ik was echter niet de
enige, want ik hoorde allerlei
beddegekraak om me heen.
Kennelijk waren nog meer
jongens wakker. We sliepen
in het internaat met zo'n 200
jongens op een grote zaal, ie
der in een eigen chambret. Al
die kamertjes hadden als
deur een gordijn en waren
van boven open.
Even later hoorde ik een heel
eigenaardig geknal dat van
buiten kwam En ik herinner
me. dat ineens de gedachte
bij me opkwam: „Zou het
soms oorlog zijn? Is dit oor
log?" Het knallen herhaalde
zich en ik hoorde ook vliegtui
gen overkomen. Wat moesten
die boven Heemstede?
Je was zo gedisciplineerd, dat
je niet direct je kamertje uit
kwam. hoewel ik wel kon ho
ren dat er druk naar de w.c.
werd gegaan. Aan een be
kend geluid merkten we dat
de deur van de slaapzaal
openging en even later werd
er met de bel geluid en in de
doodse stilte die daarop
volgde zei de surveillant:
„Willen jullie je snel wassen
en aankleden en over tien mi
nuten in de kapel zijn". Ver
der niks.
In de kapel 400 jongens van
12 tot 20 jaar met halfwakkere
gezichten en onderling ge
fluister, dat er wel eens oorlog
kon zijn. Dat werd even later
bevestigd. „De Duitsers zijn
Nederland binnengevallen en
hebben Nederland de oorlog
verklaard!"
Wat is dat oorlog? Het was
een woord met een erg vage
inhoud. Ik herinnerde nuj een
paniekerige man die in sep
tember het jaar tevoren had
gezegd, dat Duitsland Polen
was binnengevallen. Maar dat
was zo ver van ons af en emo-
tioneerde ons niet sterk. Ja we
hadden wel eens van Hitier
gehoord, maar dat was die
schreeuwlelijk waarbij je de
radio zachter moest zetten.
Verdere herinneringen aan
die dagen vijftig jaar gele
den? Slechts flarden. En ik
weet met waarom ik me juist
die flarden herinner en an
dere dingen met
We gingen naar huis, want
400 jongens in één gebouw
was te riskant. Af en toe kwam
er een soldaat in de bus, naar
Alkmaar, kijken of er soms
vermomde Duitse parachutis
ten waren? Ik weet dat ik die
dag in Alkmaar door een jo
chie voor het eerst in mijn
leven met 'meneer' werd aan
gesproken. Dat was even een
gebeurtenis!
Thuis, een kilometer of tien
van Bergen, zagen we af en
toe een Gl, zo'n mooi vlieg
tuig met een dunne romp.
Ook hoorden we hevige knal
len: zou dat 'bombarderen'
zijn?
Ook was er een lichte paniek
Wij speelden thuis dikwijls
met oude soldatenspullen van
m'n vader: vooral die buiten-
modelse sergeantekepi en de
lange grijsgroene lappen, de
poeties, vonden wij als kind
heerlijk spelmateriaal. Maar
toen de capitulatie een feit
was, kwam de vraag op: als
die moffen (ons vocabulair
paste zich snel aan) hier zo'n
militair uniform vinden dan
kunnen ze wel eens denken
dat m'n vader een gedeser
teerde Nederlandse militair
is. Wat te doen? Met pijn
werd de grootste schaar ge
nomen en werd alles wat een
beetje militairig leek kapot
geknipt en gesneden. We za
gen ons speelgoed van wel
eer in een zak verdwijnen met
een paar grote stenen erbij.
Met het bootje achter ons huis
werd het 'gevaarlijke spul'
tussen de akkers in een diepe
sloot in het water gegooid.
Wat ik me ook nog duidelijk
hennner: bijna iedereen was
kaad op de koningin. „Wilhel-
mina laat ons in de steek. Ze
moet in ons land verblijven en
niet naar Engeland vluchten."
Zomaar wat herinneringen die
het eerst bij mij naar boven
komen vlak voor koninginne
dag 1990 en 10 mei 1990.
SENIOR
niorenraad, blijkt zich als een
olievlek uit te breiden over de
omgeving. Bestuursleden is al
om informatie gevraagd over
het instellen van zo'n raad
door ANBO-afdelingen in
plaatsen als Amersfoort, Wou
denberg en Nijkerk. Na enige
vragen werden de twee door
het bestuur voorgestelde kan
didaten voor de Seniorenraad
aanvaard door de leden. Bij
de voordracht heeft het be
stuur vooral gelet op het kri
tisch vermogen, het kunnen
omgaan met mensen en de
overtuigingskracht. Mevrouw
L.W. van der Heiden en de
heer H. Kraan worden aan de
gemeenteraad ter benoeming
voorgedragen. Beide kandi
daten hebben op verschil
lende terreinen blijk gegeven
van leidinggevende en be
stuurlijke capaciteiten, waar
bij zij met mensen van diverse
achtergronden hadden te ma
ken Mevrouw Van der Hei
den is ook betrokken bij het
Leusdense project 'Woon
groep van ouderen'. Zij treedt
af als ANBO-bestuurshd.
Aan de orde werd nog ge
steld de aandacht die de
ANBO wil geven speciaal aar
de vrouwen, waarvoor het ge
west Utrecht trainingen ver
zorgd op het terrein van wo
nen, gezondheid en inkomen.
Een bestuurslid houdt zich
hier bijzonder mee bezig ui
verband met het vaak lage in
komen vein de oudere vrou-
wen.
Ook ontstaat in Leusden een
groepje vertrouwensmenser
in de ANBO, zodat men ledei
met vragen en problemei
vertrouwelijk kan adviseren
en helpen. Hierbij wil men
met gaan doen wat de WOLa!
doet, zoals hulp bij invullen
van belastingaangifte Ooi
zullen enige ANBO-leden zich
oriënteren in de problematiek
van de huursubsidie.
Als nieuwe bestuursleden
werden gekozen mevrouw P
van Leeuwen-de Jong en me
vrouw I. Munnik, terwij
secretaris H. Meijer
944935) werd herkozen
Gezien het naderen van de
tijd om het eten klaar te ma
ken, werden enige rond
vraagpunten bewaard vooi
een volgende vergadering
LEUSDEN - De orkestense
rie, die het Muziekcentrum
Vredenburg te Utrecht orga
niseert met daaraan verbon
den een 'Uit- en Thuis-Bus-
service', blijkt een groot suc
ces. De serie concerten van
seizoen 1989-1990 is nog maar
pas afgelopen en reeds heeft
zich een veel groter aantal
belangstellenden in Leusden
gemeld voor een soortgelijke
serie in seizoen 1990-1991.
Eind vonge maand stapten 21
senioren uit Leusden in de
bus van Uit en Thuis. Zij kwa
men laat in de avond weer
veilig terug in Leusden, nadat
zij volop hadden genoten van
het laatste concert van de or-
kestensene in Muziekcen
trum Vredenburg. Voor de
volgende serie concerten zal
één bus niet meer voldoende
zijn. De animo voor deze serie
is namelijk zo gegroeid, date:
een tweede bus bij moet ko
men. Hadden zich voor het»
juist afgesloten seizoen
deelnemers gemeld, de op
gave voor seizoen 1990-1991s
meer dan verdubbeld. Bij de
WOL gaven zich 43 senioren
op en bij de heer Bitter meld
den zich 22 bewoners van de
serviceflats Groenhouten.
"Het prettige is", zo zegt een
deelneemster "dat je ecK
zonder gezoek naar een
keerplaats en zonder drukte
bij de kassa veilig en droog
van huis gaat en ook thus
komt. Alleen dankzij deze Uit
en Thuis-Bus ben ik m staat op
negen avonden te geni
van prachtige muziek "En®
voegt daaraan toe, dat he.
abonnement ook nog overge
dragen kan worden aan eer'
ander als zij zelf niet kan, war'
de 65 abonnementen st^
niet op naam.
