Bijna vrede
Vrijmarkt voor de kermis
üen Ramp in Leusden!
Hond met een
paardestaart
Wegwijzer kreeg kookles
lEusder krant
jen beeldje voor de hoop
Ier krant
Moederdag
;HTERVELD - Merel (10) was uitgeloot. Zij mocht, namens de
it Jozefschool, het bloemstuk aan de voet van het nieuwe
eldje in Achterveld neerleggen. De Sint Jozefschool heeft dit
euwe beeldje in Achterveld geadopteerd. Het is een bijzonder
eldje. Want terwijl overal in Nederland afgelopen vrijdag de
jien die gevallen zijn in de tweede wereld oorlog herdacht
•iden, dacht men in Achterveld op diezelfde dag aan iets
trierigs uit die tijd.
WOENSDAG 9 MEI 1990
plaatselijk nieuws
15
het einde van de tweede
jlog leden veel mensen in Ne-
rland honger. Iedere dag gingen
grote mensen en kinderen dood
idat ze onvoldoende goed eten
dnnken kregen. In Achterveld
>rd toen besloten dat Engelse,
ienkaanse en Canadese piloten
en mochten gooien, vanuit bom-
mwerpers, boven de gebieden
0 honger heerste. Ter herinne-
g daaraan werd een beeldje ge
ilet Merel leek sprekend op het
«ldje dat een meisje met een
ardestaart voorstelt die bijna een
•{loslaat. Een duif is het symbool
de vrede. Dit beeldje in de
van de Sint Jozefkerk is een
leldje van de hoop.
3e oorlog was bijna afgelopen.
Duitsers vochten nog heel hard
de geallieerden tegen te hou-
rdie al bijna bij de Duitse hoofd-
id Berlijn waren. De Duitsers
>rden verslagen door Engelse,
merikaanse, Russische legers,
ugevuld met militairen die had-
1 kunnen vluchten uit de landen
door de Duitsers bezet waren.
[heel Europa werd nog gevoch-
ln Nederland ook. Toen de
Etsers nog in Amersfoort zaten,
en de Engelsen al in Achterveld,
ar nissen in was een soort nie-
indsland waann hier en daar ka-
pjien stonden opgesteld en do-
n vielen. De Duitsers zorgden
voor dat niemand naar het wes-
ikon. In Noord- en Zuid-Holland
Utrecht werd honger geleden.
Schouten, een meneer die heel
gl van de geschiedenis van Ach-
rveld weet, vertelde de kinderen
de plechtigheid wat er vijf en
•ertig jaar geleden gebeurde.
5p zaterdag 28 apnl 1945 hoefden
kinderen in Achterveld niet
ar school. De school was toen
>3 te vinden m het gebouw waar
ide Moespot in zit. De school had
lokalen. Op die dag kwam er
nhele rij jeeps aan. In die jeeps
Canadezen achter het stuur,
a de jeeps zaten witte vlaggen.
3 betekende dat niemand op die
ps mocht schieten. Als passa
is reden in die jeep Duitse offi-
ïn mee. Ze droegen allemaal
d blinddoek want ze mochten op
paar Achterveld met zien waar
kanonnen van de Canadezen
inden, die richting Duitsers kon-
n schieten." Jan Schouten noem
de geallieerde militairen steeds
<ie vrienden'. „De Duitsers wer-
tn de school in geleid. In het eer
lokaal mochten ze gaan zitten
houten keukenstoelen." In het
eede lokaal kwamen heel veel
hoge militairen die allemaal bij 'on
ze vnenden' hoorden. Buiten waren
grote tenten neergezet waann voor
de geallieerden heerlijke dingen
werden klaargemaakt. De Duitsers
kregen mets. Net als al die neder-
landers die het iedere dag weer
moesten doen met anderhalve
snee brood en een klontje boter.
Nadat de geallieerden lekker
gegeten hadden, begonnen de be
sprekingen met de Duitsers. Na
een paar uur werden de Duitsers
weer geblinddoekt weggebracht.
Ze werden op maandag 3o apnl
weer opgehaald met de jeeps.
Prins Bernard, de man van Prinses
Juliana, kwam ook. Hij kwam niet
meteen jeep maar met de auto die
hij had afgepakt van een Dmtser
die in Nederland tijdens de oorlog
de baas was geweest: Seyss-In-
quart.
Binnen werd weer gesproken en
buiten stonden onder andere twee
De rubriek met Leusdens nieuws voor,
over en met kinderen van 6 t/m 14 jaar
Russen te wachten. Zij hadden ap
paratuur bij zich waarmee ze in
verbinding stonden met de Russen
die al bijna in Berlijn waren. Na de
besprekingen op 30 april mochten
de geallieerden eten, brood en
chocolade, boven wet-Nederland
gooien. Vijf dagen later gaven de
Door Marianne do Valck
Landjonker 23 Leusden
Tel 033-946824
Duitsers zich over en was de oorlog
afgelopen."
De piloten en de mensen die
vanuit de bommenwerpers de
voedselpakketten naar beneden
mochten gooien, waren er afgelo
pen vrijdag ook bij. Vijf en veertig
jaar na de oorlog waren het natuur
lijk allemaal oude mensen. De
meeste vonden het heel belangrijk
om in Achterveld te komen en te
zien hoe wat zij gedaan hadden niet
vergeten was. „We vlogen in bom
menwerpers", zei meneer Allen
Rosenmann, een van de joodse
Amerikanen die erbij was; „Overal
waar we kwamen gingen mensen
dood. Behalve toen we voedsel
mochten gooien. Toen brachten we
juist leven. Dat maakte veel van het
verdriet dat wij hadden om het
geen we doen moesten, een beetje
goed. Voor ons is het heel belang
rijk dat kinderen dit nooit vergeten.
We hopen dat ze van de geschie
denis leren dat je soms moet vech
ten voor wat goed is maar zodra je
kunt weer goed moet doen en moet
voorkomen dat je anderen kwaad
doet."
Namens de bovenbouw leerlin
gen van de Sint Jozefschool vertel
de martha (11), Merel (10), Frank
(12) en Jeroen (12) dat zij de laatste
weken op school veel over de
tweede wereld oorlog gesproken
hadden. De kinderen wisten niet
dat er m hun dorp, tot twee maal
toe, zo hevig gevochten was. Jan
Schouten vertelde bijvoorbeeld dat
'hun' school (De Moespot was ten
slotte het oude gebouw van hun
school) aan het begin van de oorlog
kapot geschoten is door granate-
n.„En Frank, daar waar jij woont,
lagen landmijnen en daar zijn do
den door gevallen." Zulke verhalen
brengen de oorlog wel heel duide
lijk dichtbij.
Gert-Jan (10) las een indrukwek
kend gedichtje voor bij de plech
tigheid „Ze had een onvoldoende
voor Aardrijkskunde, de laatste
dag. Een week later wist ze precies
waar Treblinka lag. Heel even
maar." Dit gedichtje heeft te maken
met de kinderen die in concentra
tiekampen zoals Treblinka er een
van was, werden doodgemaakt.
Een beeldje van de hoop. In
Achterveld was 's avonds de do
denherdenking. 's Morgens was er
vooral aandacht voor het einde van
de oorlog toen iedereen uitkeek
naar de vrede. De kinderen die
gelukkig alleen maar vrede had
den meegemaakt, konden daarom
best vrolijk blijven. Ze boften extra
toen Jan Schreuder met zijn oude,
maar prachtig opgeknapte jeep,
voorreed. Alle kinderen en leer
krachten mochten daarmee een
ntje maken. Even voelden zij zich
een beetje de bevrijders van Ach
terveld.
IJSDEN - Straten vol koopwaar, op
wijdingsdag. Speelgoed, kleding,
its en pannen, platen en boeken,
een noodzaak stond netjes uitge
lid op kleden. Slimmerikken had
ten stoel meegenomen en nog
'ere slimmerds een parasol. Want
Tas warm. De meeste kinderen,
du niet bijgestaan door moeders,
u op de grond. Voorbijgangers
sdtn smekend aangekeken. „Wilt
W kopen, meneer, mevrouw. Het
tegoed, ik heb er nauwelijks mee
ipeeld, ik ben er uit gegroeid." Al
leen de verkopers met goede waar
verkochten veel. De verdiensten
werden dezelfde avond omgezet op
de kermis.
Op de vrijmarkt rond de Til had
den alle kmderen een plaatsje ge
vonden. Een paar geluksvogels
waren zelfs tussen de kraampjes
van de braderie neer gestreken.
Wie over de vrijmarkt liep kreeg
genoeg te zien. Aan het einde van
de bijna vier volgepakte straten
leek iedereen te denken; „Wat
hebben ze in Leusden veel over.
Wat een troep maar ook wat een
mooie spullen." Minstens een moe
der had een dag lang alle te klem
geworden kleertjes staan wassen
en strijken, om ze een hele avond
lang te prijzen. Mooie kleertjes,
goede kleertjes, dure kleertjes. Ze
verkocht bijna niets, er was ook
zoveel om uit te kiezen. Minstens
een jongetje liet zijn uitstalling re
gelmatig in de steek om bij leeftijd
genootjes te kijken wat die m de
aanbieding hadden. Zodra hij iets
van zijn gading vond, kocht hij het
of probeerde het te ruilen met iets
van zijn eigen waar. Een stripboek
tegen een paar knikkers. Vrij
markten zijn prachtige plaatsen
voor mensen die iets verzamelen.
Een meisje bijvoorbeeld, verza
melde blauwe flesjes en vaasjes. Ze
vond er acht. Een ander meisje
ging met succes op zoek naar stic
kers en een jongen sloeg een su
perslag. Hij kocht vijftien stripboe
ken die hij nog niet had over Spi-
derman. Maar weinig kinderen
probeerden op een andere manier
geld te verdienen. Een jongen
stond met zijn 'gooi een gulden m
het glas' kraam en een paar kmde
ren speelden op een blokfluit, ac
cordeon en viool. Slim natuurlijk
maar weinig orgineel. Voor de
eerst volgende vrijmarkt staan in
deze rubnek een aantal gekke,
goede, leuke voorstellen.
Wie ideeën heeft kan ze kwijt door
946824 te bellen.
"USDEN - Zo lang gewacht, soms bang gedacht, dat hij nooit
«komen. Maar daar is hij dan, geheel volgens plan, een ramp
•or alle zonen. Dit oude versje is een beetje aangepast aan 'het
®pen-plan' maar klopt verder helemaal. Want hij komt! De
Deente is overstag. Volgende week moet er nog een keer
M een groep mensen van alle politieke partijen vergaderd
toden. Waarschijnlijk zal deze groep mensen kunnen instem-
met het plan van burgemeester en wethouders.
■en plan om een ECHTE skate- aanleg begonnen worden. Wan-
Bd baan te bouwen. Het oude
fsiel om een klein baantje met
2its één hobbeltje aan te leggen
kt Jan Banninkpark, beter be
helsde ijsbaan, is in de prulle-
verdwenen. De burgemeester
zi|n wethouders hebben nu
'gesteld een mini-ramp te
^en vlakbij het zwembad.
■Meer de raadsleden (de men-
die moeten vergaderen) het
b mee eens zijn, kan met de
neer alles volgens plan verloopt
kunnen de eerste ollies op de offi
ciële skateboardbaan nog voor het
begin van de grote vakantie ge
maakt worden.
De ramp van Leusden zal naar
verwachting komen in de buurt van
het zwembad. De weg langs de
parkeerplaatsen voor het zwem
bad, loopt dood. Aan het emde zal
links van deze weg de skateboard-
baan waarschijnlijk komen. Ruimte
genoeg. Voorlopig zal het skate-
boardterrein twintig meter lang
worden en zes meter breed. Op dit
stuk grond komen precies in het
midden een aantal betonnen platen
van twee meter 44 breed en bij
elkaar ruim tien en halve meter
lang. Aan weerszijde is dus ruimte
genoeg om om de baan heen te
lopen. Wanneer de skateboard-
baan een succes wordt zijn zelfs
uitbreidingen mogelijk! Maar het
mooiste komt nog. Op de betonnen
platen komt een ramp. Welliswaar
een mini-pipe, een kleintje maar
wel een halve-pipe. Dat is nog altijd
een kwart bocht meer dan de
quarter-pipes die door de skate
boarders in de wijk werden ge
bouwd. Deze soort mini-pipe wordt
ook wel Streetstyle-ramp ge
noemd. Dit voor de kenners. Hij is
120 centimeter hoog, heeft een ron
ding van 210 centimeter en een
overloop van vier meter.
De aanleg van deze mini-ramp
kost de gemeente Leusden negen
tienduizend gulden! Dat geld is
vooral nodig voor het plaatsen van
de mini-pipe op geschikt gemaak
te grond. De mini-pipe zelf kost
bijna elfduizend gulden. Heel veel
skateboarders hebben bij de ge
meente aangeboden om zelf een
pipe of een halve-pipe te bouwen.
De mensen die bij de gemeente
werken hebben geen gebruik ge
maakt van dit aanbod. Ze willen er
zeker van zijn dat wat er komt goed
gemaakt en van goede kwaliteit is.
De nu gekozen ramp is niet echt
gevaarlijk. Wanneer de skate
boardbaan er komt is dit onder
andere te danken aan de jongens
die aktie hebben ondernomen. De
lijst met handtekeningen en de aan
vrage van Bas in het Veld zijn zeker
met in een afgesloten la terecht
gekomen. Het duurde allemaal
lang voor de gemeente een plan
kon laten zien maar dat kwam
doordat er met direct geld is voor
alles wat leuk is. Door de skate
boardbaan niet te willen maken m
het Jan Banninkpark, de oude fiets-
crossbaan, kan al het beschikbare
geld aan de baan worden besteed.
Voor een baan in het park moest
veel grond gelijk gemaakt worden
en was een duur hek nodig wu Kan
het zonder hek, terwijl de gekozen
plaats minstens zo geschikt is. Ie
dereen kan er veilig komen door
het tunneltje bij het zwembad en
niemand heeft hinder van de herrie
die de skateboarden maken. Kort
om ...een prima oplossing en wie
meer wil...moet eerst maar eens
laten zien wat op een mini-pipe
mogelijk is.
ACHTERVELD - Shirley is een
Yorkshire terner. Ze is zes jaar oud.
Ze is overal en nergens. Het is een
kleine druktemaker bewegelijk,
vrohjk, vol praatjes en heel vrien
delijk. Wie bij Shirley's baasje, dat
is Natasja Blom (11 jaar), binnen
komt, heeft even de neigmg zijn
voeten heel voorzichtig neer te
zetten. Zo van pas op de hond, trap
er niet op. Dat is nergens voor no
dig, volgens Natasja. Shirley is vol
gens haar veel te slim en veel te
snel om op zich te laten staan.
Officieel is Shirley 'van het hele
gezinIn de praktijk houdt ze voor
al van Natasja. Geen wonder. Ze
mag bij Natasja in bed slapen, Na
tasja kamt iedere dag Shirley's lan
ge haren en staat een van haar ei
gen haarbandjes of stnkken af om
Shirleys haren uit haar ogen te hou
den. Shirley is een hond met een
paardestaart op haar kop. Een
staart zowel voor het handig als
voor het mooi. Shirley schijnt er niet
mee te zitten. Zij weet dat wanneer
Natasja emdehjk klaar is met het
kammen en frunniken aan haar
haar, ze een flinke plak worst knjgt.
Bij Natasja thuis is lang nagedacht
voordat tot de aanschaf van een
hond besloten werd. Natasja's
moeder wilde geen grote hond. Zo
dra Natasja het nest Yorkshire ter
riers zag waar Shirley bij zat, wist
ook zij dat ze zo'n hond wilde en
geen andere. Deze hondjes bhj-
ven altijd klein. Ze zijn niet alleen
erg hef, ze zijn ook makkehjk om
mee te nemen en zo. Je kunt ze
heerhjk knuffelen en ze laten van
alles met zich doen." De eerste
keer dat Natasja Shirley zag was ze
zo groot als haar eigen hand, net
tien centimeter. „Het leek wel een
flinke muis maar dan hever", herin
nert Natasja zich.
Een paar weken later was Shir
ley oud genoeg om met Natasja
mee te mogen. Ze was zeker twee
keer zo groot geworden, dus onge
veer twintig centimeter. Dat is nog
met veel. Het is vooral aan kleine
kinderen moeihjk uit te leggen
waarom oude Yorkshire terriers
toch klemer zijn dan jonge bou
viers. Kleine en grote soorten heb
je zo ongeveer alleen bij honden en
vogels. Bij mensen en olifanten is
het anders. In het begin zocht Shir
ley vooral vriendschap met de par
kiet. Zodra parkiet Bassie los was,
vloog die achter Natasja's moeder
aan en daarachter rende Shirley.
Dast werd dus een hele optocht
door het huis. Na een poosje raakte
Shirley aan Bassie gewend en ging
Bassie van Shirley houden. Tegen
woordig vhegt Bassie achter Shir
ley aan. „Bassie vind het leuk om
haren uit Shirley te trekken.vertel
de Natasja. Waarom? Dat weet ze
met. Bassie bouwt geen nestjes dus
ze zal die haren wel lekker vinden.
Shirley is met bang, zelfs niet voor
hele grote honden. Ze blaft dan
gewoon met een zware stem om
wat groter te hjken en ze weet dat
ze sneller is. Waaks is ze ook. Pas
nog betrapte ze een muis in huis.
De muis vertrok geschrokken van
het boze gegrom door deze waak
hond. Voor kleine hondjes is ze,
raar genoeg, wel bang. Dan kruipt
ze snel achter Natasja's rug. Iedere
avond om half negen moet Natasja
naar bed. Shirley probeert, net als
Natasja, tijd te rekken maar uitein-
dehjk gaat ze toch mee. Ze kruip
lekker bij Natasja onder de dekens
en blijft daar tot de volgende och
tend de wekker afgaat. Als het
even kan gaat ze met Natasja mee.
Als Natasja de boodschappen
mand pakt, springt Shirley er in.
Vaak mag ze mee. En kijk dat is nou
een van de voordelen van zo klein
te zijn. Met een herdershond lukt zo
iets niet. Shirley is wel m voor een
grapje. Twee jaar geleden heeft
Natasja's moeder zelfs een clown
spakje voor Shirley gemaakt. Toen
hep ze met carnaval verkleed mee
in de optocht. „Echt lekker vond ze
het niet zitten maar ze vond het leuk
om mee te lopen.volgens Natasja.
Shirley is veel te druk in de weer
om even rustig te bhjven. Terwijl
Natasja geïnterviewd wordt rent
Shirley rond, speurt de heg af, blaft
indrukwekkend naar de oprit,
opent slim de hordeur. springt op
Natasja's schoot en is weer weg.
Ach interviews zijn wel aardig,
schijnt ze te denken, maar er zijn
belangrijker dingen in het leven.
LEUSDEN - 'Wie staat er altijd
voor je klaar... dat is toch je
moedertje.
Wie is de hefste werkehjk
waar... dat is toch je moeder
tje...' Aanstaande zondag is
deze tekst weer met overtui
ging te brengen. Met opzet bij
moeders die al die drukte over
moederdag maar onzin vin
den. Wanneer haar flinke jon
gens en gerse meiden aan
haar bed deze tekst vol liefde
zingen, smelt haar hart. Dat is
te zien doordat er vocht uit
haar ogen loopt. Van het la
chen of het huilen.
Wie het met moederdag
weet te maken, kan voorlopig
weer een potje breken.
Daarvoor zijn geen dure ca-
deaux nodig. Alle moeders
willen verwend worden op
een heve manier. Wee degene
die zijn moeder op die dag een
koekepan geeft. Hij vraagt om
ruzie. Kmderen geef je voor
hun verjaardag ook geen huis
werk! Natuurhjk hoort bij moe
derdag een ontbijt op bed. Be
denk dat hagelslag op brood m
bed problemen geeft. Beschuit
vaak ook. Thee- en koffiewa
ter moet goed doorkoken voor
het opgeschonken mag wor
den. Moeders moeten eerst
wakker gemaakt worden, voor
ze het ontbijt op hun buik ge
legd krijgen. Om moeders
wakker te maken kan het eer
der genoemde hed gebruikt
worden, al dan niet met bege-
leidwg van een orkest. In ie
dere keuken zijn muziekinstru
menten te vinden; pannen,
deksels, pollepels en pakken
waann macaroni zit. Veel moe
ders wensen geen geschen
ken. Voor wie ze gelooft, (moet
je met te snel doen) kan het
opruimen van je eigen kamer
een goed gebaar zijn. Over
drijf niet. Begm die dag bij
voorbeeld niet met de schuur
of de zolder. Een moederdag
duurt gewoonlijk een hele dag.
Daarna is alles weer normaal.
LEUSDEN - Leerlingen van baisschool de Wegwijzer hielden
zich een week lang met gezonde voeding bezig. Ze begonnen
met een ontbijt op school en eindigde met een bezoek aan een
kaasmaker, een bakker en zelfs met een kookles. De achtste
groepers kregen dinsdagmorgen in de SBBO school kookles. Zij
maakten macaroni met Italiaanse vleessaus. daarbij rauwkost
salade en als toetje vla met fruit en slagroom.
«fc*. Ml
,v,
jph.:
SU*-'*
-
Een tekenina van de skateboardbaan, zoals die binnenkort gebouwd gaat worden1.
Voor de meeste kinderen was
het de eerste keer dat ze een hele
maaltijd zelf maakten. Alleen Wil-
lemijn had ervanng met macaroni
schotels. Mark kookte thuis hoog
uit een ei. Lana kon ook nog panne
koeken bakken en een tosti ma
ken. De hele klas kreeg les van
mevrouw L.I. de Graaf. Zij geeft op
de S.B.B.O. school huishoudkunde.
Waaruit wel blijkt dat huishouden
een kunde is. Het bestaat uit de
vakken verzorging, voeding, wo-
ningonderhoud en kleding maken.
Ze geeft altijd les aan mensen die
werken als gezins- en bejaarden
hulp-of verzorgster. Uit haar aan
wijzingen werd snel duidelijk dat
niet alleen het koken belangrijk
was maar ook de hygiëne daarom
heen. Wanneer iets niet meer ge
bruikt hoefde te worden, moest het
direkt worden afgewassen, iedere
lepel, schaaltje, mesje. Iemand die
zittend op de aanrecht lekker in de
macaroni zat te roeren, het mocht
niet aanbranden, kreeg een stand
je. Op de aanrecht zitten is niet
hygiënisch. En degene die een ver
giet na de afwas op zijn hoofd zette,
kon overnieuw beginnen.
Gelukkig zag ze niet hoe Vincent
van zijn rauwkost schotel snoepte.
Philip bleef een beetje apart staan.
„Ik heb rode ogen van het uien
snijden." zie hij half huilend. Guido
stond zingend in zijn groentemeng
seltje te roeren en te hakken. De
aanwijzingen werden nauwkeurig
opgevolgd. Dat moest ook wel
want ze moesten alles wat ze had
den klaargemaakt zelf opeten. Het
rook goed. Het zal wel gesmaakt
hebben.
