Geestelijk sterk, zwak bewapend ^derlands leger mobiliseert ook in Leusden en Achterveld stoot opvangen. Zij waren zonder oorlogservaring en met een mini male en verouderde bewape ning." Sergeant C. Hemmelder, die zijn kwartier had in Achterveld: ,,Er werd een bos (net vóór het Vallei kanaal) gekapt zodat we hout kre gen om een mitrailleursnest te ver sterken. Toen kwam er bencht het nest afbreken, het lag niet in het schootsveld. De ene officier zei. er is niet gewerkt volgens voor schrift, een andere officier vond het een goed bouwwerk en een derde zei: er zijn geen voorschrif ten tot de stellingbouw. Ik moest een mitrailleursnest laten aanbren gen volgens eigen ontwerp. Een schetsje maken, paaltjes uitgezet. Er waren elf man en drie schop pen. Alles van zand want vol doende hout was er niet, maar hoe bouw je dan een stevig nest. Een groep soldaten ging twee centi meter diep en een andere groep tot zeventig centimeter diep. Ser geant H. Vink, gelegerd in de schilderswerkplaats van Gemt Blom in Achterveld: Helaas be stond er geen bouwplan, zodat vele malen een loopgraaf dicht gegooid moest worden en op een andere plaats opnieuw begonnen De Duitse kapitein Knebel stelt in zijn spionriagerapport: Talrijke tot nu toe als permanente ver sterkingen beschouwde stellin gen zijn in werkelijkheid uit grond gemaakte veld versterkingen. Deze overtreffen de werken van beton en pantser verre in aantal. De Nederlandse versterkingen zijn bijna uitsluitend van een zeer lichte bouwconstructie. Op mijn reis zag ik gravende en marche rende troepen. Van militaire oefe ningen was geen spoor te beken nen. JONG HOUT Er dreigt een conflict te ontstaan tussen de Nederlandse Staat - het Nederlandse Leger - en de Ne derlandse Burger. Het Wild- schut's bouwbedrijf te Utrecht dat werkt aan de totstandkoming van de verdedigingslinie bericht hier over aan de luitenant J. Westraten die zijn post heeft in hotel 'De Schans' te Woudenberg. Zoals u weet is dat met mevrouw de Douarière Rooy aards van Scherpenzeel zeer lastig een be spreking te krijgen, met kans op een goed resultaat. Nu is dit altijd te dwingen, doch dat zijn de laat ste maatregelen. De redenen welke bovengenoemde mevrouw heeft om een desbetreffende hou ding aan te nemen zijn echter niet geheel van grond ontbloot. In de eerste plaats was het voor haar al zeer onprettig dat ten behoeve van de bouw van gevechtsopstel- ling S 103, een gedeelte van haar bosch werd omgekapt, zonder haar ook maar de minste medede ling of om haar toestemming te vragen. En in het tweede geval wordt een- zeer jong bosch van haar omge kapt, waarbij natuurlijk zeer wel de benoodigde formaliteiten in acht zijn genomen, wat echter weer niet wegneemt dat dit bosch over een bepaald aantal jaren een behoorlijk bedrag had kunnen vertegenwoordigen. Dit komt op hetzelfde neer, mdien men een varken voor het groot is zou slach ten. Het is zeer goed te begrijpen dat mevrouw haar misnoegen in deze te kennen geeft. Indien het bosch van mij persoonlijk was zou ik een behoorlijk en redelijke schadevergoeding verlangen. Dit neemt echter weer niet weg dat de waarde van het omgehakte hout gelijk is te stellen met de ver goeding, althans schadevergoe ding te betalen door Defensie. Mijne inziens moet Defensie hier altijd een veer laten. Indien bo vengenoemde mevrouw een schadeloosstelling zou vragen, veronderstel 5,- a 6,- per stam zou dat in het geheel onbillijk we zen. De waarde van het hout zoals het nu gekapt is, is voor de markt prijs op heden max. 3,-± Hier zijn dan inbegrepen de kosten voor transport en in korten leng ten zagen. De stammetjes zooals ze nu zijn, zijn niet bijster geschikt voor het zagen van deelen, doch bepaalt zich in hoofdzaak tot hél zagen van spoor- en mijnhout. wordt welke Mevrouw zich had voorgesteld, afgezien nog van de kosten welke een veiling met zich brengt. Het hout moet toch voor een even tuele veilig ergens worden opge slagen, daar het toch geen 3 we ken daar nog kan blijven liggen, welke tijd het toch minstens duurt. De geheele kosten voor het rijk zouden behoeven te bedragen: Te rekenen met bijvoeging van de nog te kappen 200 stuks. Te betalen als vergoeding: 200 x 5,- 1000.- wordt terugontvangen door mij 200 x 0,50 100.- totale kosten voor rekening van defensie 900,- Met deze kosten is de geheele kwestie opgelost." De soldaat A. van Zijtveld brengt naar voren: „We moesten elke dag naar de stelling in Asschat m 5 kilometer van onze slaapplaats. Daar werd wat gegraven voor een goede op stelling van onze mitrailleur. Het schootsveld lag volgens mij in de verkeerde richting. Dit bleek later ook Geschut 1 schoot Oostelijke richting van de molen, dat was goed. Geschut 2 richtingen Zuid, een goede 100 meter achterlangs 1. Geschut 3 richting zuid, 200 meter achter geschut 2. Al deze schoots velden waren vanuit de linie be reikbaar. Aan die kant stond veel water. Aan de Noordkant van de stukken 2 en 3 was geen water en daar zag men dan ook de Duitse soldaten lopen. De waterlinie moest nog wat uitge diept worden. Daardoor kwamen er ook weer gaten die dan vol wa ter kwamen te staan. Enkele solda ten lieten zich per ongeluk in die gaten vallen; dan mochten ze naar hun kwartier terug... heerlijk uit rusten. Ik werd door de sergeant aangewezen om de afstandmeter te vervoeren, de meter die hij be diende. Het vervoer hield in dat je een ronde leren koker van 20 cm door snee en 65 cm lengte met de af standsmeter op je rug kreeg. Zo'n stellage op je rug bemoeilijkt het HNE ZIEKTE Een veldkanon van het Nederlandse leger. Deze dateert uit 1895. Er kan één granaat per minuut mee worden afgevuurd. Daarbij komt nog dat een eik be hoorlijk gewaterd moet worden om als bouwhout dienst te kunnen doen. De redenen welke van zeer slechte invloed op de houtprijzen van deze stammen zijn, zijn o.m. de volgende: 1. De transporten zijn op heden zeer duur, door gebrek aan goed materiaal en gode werkkrachten. 2. Van de stammen blijft het duur ste en beste gedeelte in den grond staan. In deze stukken zit practisch de waarde van de stam. 3. De boomen worden gerooid (omgezaagd) voordat zij tot hun volle waarde zijn uitgegroeid. 4. De houtmarkt wordt door de groote aanvoer van hout, gekapt door defensie in diverse plaatsen des lands, overvoerd. Zoodat er geen vraag meer is maar een groot aanbod. De meeste handela ren stellen geen prijs meer op stammen als bovengenoemd. Dit zijn alle gegronde redenen welke een zekere druk op de waarde uitoefenen, terwijl deze schade toch niet op bovenge noemde Mevr. kan worden ver haald. Nu hoop ik niet dat u mij kwalijk neemt, doch ik voor mij zou denken dat het volgende best was, om te trachten tot een goed resultaat te komen: Dat u het be drag van de schadeloosstelling ernstig bekijkt, waarna ik mij zeer gaarne ten uwe dienste stel om met bovengenoemde Mevr tot een oplossing te komen, waarna ik dan de prijs voor deze stammen wil verhoogen tot 0,50 per stam. Hiervoor worden dan ook half vergane en ongeschikte stam men afgevoerd en binnen de kortst mogelijk tijd Ik moet u er echter nog op wijzen, dat indien bovengenoemde mevrouw het plan vasthoudt om de boomen in veiling te brengen, het de vraag is of ten eerste het hout spoedig wordt afgevoerd, en ten tweede of er dan wel de prijs voor gemaakt vlotte lopen en daarom kregen we beiden eerufiets toegewezen. Na ruim een week werd er gemar cheerd naar de nog aan te leggen waterlinie. Onze officieren waren geen sterke kaartlezers. We gin gen naar de richting Woudenberg en na ongeveer zes kilometer ge lopen te hebben sloegen we linksaf. De kaart erbij en moest de groep in de nchting Scher penzeel. Na een paar kilometer hielden we halt en werd de kaart opnieuw geraadpleegd. Volgens de officier was de kaart niet in orde. Daar ik in Scherpenzeel op school was geweest, was ik daar wel bekend met de wegen. Na geruime tijd van gepraat en ge mopper gaf de officier toe dat de kaart wel goed was. Wij waren al len 'een brug te ver" gelopen. Wat men zocht, was een naar vo ren lopende stelling. Een dijk van ongeveer één kilometer lengte af buigend naar rechts bij een brug met een sluisje Dit was een voor post waar wij werden geplaatst. Een voorpost mag nooit terugtrek ken. De wegen waren bar slecht. Wij liepen met zes karren, per kar liepen vier man voorop en één erachter. Elke kar was beladen met een mitrailleur en onderstel of munitie. De dertig soldaten (sec tie) waren ingedeeld ter onder steuning van de infanterie. Met de groep infanterie van 100 soldaten zijn we tot het einde in de stelling gebleven. We gingen niet veel met elkaar om Zij keken min achtend neer op onze hondekar ren; vroeger werden deze karren door de honden getrokken. Als wij langs kwamen begon de infan terie te blaffen. Wij van onze kant keken neer op hun lange geweren want wij hadden een revolver of karabijn met een lange bajonet. Na ongeveer 3 kilometer terugge lopen te hebben kregen we rust. We aten daar en sliepen op stro in een goederenschuur in Hamers- veld. 3Sli dagen van de herdenking van de Tweede Wereldoorlog Voor Leusden en Achterveld, waar een deel n de Valleistelling was, zijn dat bijzondere dagen. Ach- eve veld was in de nadagen zelfs het toneel van internatio- voedselconferenties. De afgelopen weken verscheen in deze krant een serie verhalen van de hand van J.M. iouten in deze krant. Zij gingen over de vijf oorlogsjaren roL|l,eusden en Achterveld. De reeks wordt deze en volgen- week afgesloten. )eze week gaat het over de mobilisatie in de maanden or het uitbreken van de oorlog. )e serie wordt afgesloten met een verhaal over de rwoestingen in 1940 en de grote stroom vluchtelingen ,rk(tó daarvan het gevolg was. P an I, ch'&DEN/ACHTER VELD - Tij- :hi de eerste mobilisatiemaan- waren er ongeveer 1500 sol- ingekwartierd in Achter- Asschat, Snorrenhoef, Mus- idorp en Stoutenburg. Toen Deien op stal moesten, wer- er 1200 soldaten onderge it in de houten barakken op Leusden. Deze barakken en in korte tijd gebouwd op Leusden. Deze barakken en in korte tijd gebouwd het aannemersbedrijf Hert- ir uit Amersfoort. De voor- n krege hierdoor een bezet- 3van minder dan 300 soldaten. 1 annen werden geestelijk ge- I. In materieel opzicht was chter met de verdedigingsli- wak gesteld. v< HOUTENZAND soldaten werden geestelijk rkt door Militaire verenigin- en de Reglementen der S2 tucht. De R.K. Militaire Ver ges |ng werd in 1856 opgericht BJ een gepensioneerde onder in er, de eenvoudige maar God- 62S nde Jozef Legge te Bergen >m. De doelstelling was: de DE foren op onschuldige wijze le brengen. Een soldaat moet VcBten zijn, in zijn diensttijd een lelijk leven te leiden, zijn dienstplichten trouw de ver en zich van alles te onthou- vat aanleiding kan geven tot avond zal hij zo getrouw mo- naar het lokaal van de Ver- ng komen en daar blijven tot emeenschappelijk avondge- ïs gebeden. Hij zal bezield met een ware vaderlands- 't Koninklijk Huis liefde toe- in, aan zijn Oversten gehoor- n en hen eerbiedigen. Hij zal tam zijn en goed voorbeeld n het hart van hun mede sol- ite winnen. Vooral de pas-m- :-getredenen zullen zij goed ;enen en trachten hen over te lid van de vereniging te Nederland is paraat. Schietvoor- schrift nr. 89a. Wijze van vuren. De gewenste uitwerking wordt bij voorkeur nagestreefd door het rechtstreeks beschieten der levende doelen. Het vuur moet voldoende juist en van voldoende dichtheid zijn. Naarmate de schootsnchting loodrecht of schuin staat, dan wel evenwijdig loopt aan de frontlijn van het doel, onderscheidt men frontaal vuur, schuin vuur en flankerend vuur. J. Blommestein toont de zwakte aan van de Nederlandse verdedi gingslinie bij Asschat: ,,Door het verrichten van zware arbeid heb ben de soldaten zelf de lirue ge reed moeten maken. Er was daar door geen gelegenheid de ge brekkig geoefende manschappen voldoende voor de strijd te trai nen. Afdoende ontstond een stel sel van wapenopstellingen, loop graven en schuilplaatsen van hout en grond, slechts her en daar was een betonnen of gietstalen mitrail- leurkazemat in de frontlijn of voort- ste verdedigingslijn aanwezig. Vanuit eenvoudige veldverster- kingen moesten de verdedigers - Oostelijk Asschat - de eerste Vier soldaten vanhet 16 e Rgiment Infanteriezijn bezig met graafwerk voor de bouw van een 'veihge' slaapplaats van zand en hout. De zand- en houtversperring de 7 klapper'. Deze was gebouwd in de Asschatterkeerkade. De sodaten konden van daaruit vuren op de Hessenweg onder Stoutenburg. -^kte bomen over de sloot op de weg bij Leusbroek. Zij moesten de doorgang voor de Duitsers versperren. t Een loopgraaf in de Valleistelling m de buurtschap Oud-Leusden. (Foto: sectie krijgsgeschiedenis Den Haag). Een Nederlandse tank in de moeihjkheden. Aan het begin van de oorlog had Nederland 26pantservoertuigen. De tank op de foto is een Franse Renault. pr. 12433. Hij die behept is enige onreine ziekte is ver- zich onverwijld daarvoor t behandeling te stellen van Ecier van gezondheid, hengen van vloeken en Gods- ingen, van onzedelijke taal of -lijke uitdrukkingen is verbo- Verder verboden: zich te bui- $aan aan alcoholhoudende ten, schulden of grove verte- si te maken, te twisten of te «en met kameraden. Hij moet ie zorg dragen voor zijn uiter- oorkomen wat zijn kleding als khamelijke zindelijkheid be- De soldaten N.G. Heijkoop en E. van Iprenburg in de buurtschap Asschat. In de patroontassen konden 200 kogels. Als die op waren, waren de soldaten afhankehjk van de aanvoer van nieuwe munitie.

Historische kranten - Archief Eemland

Leusder Krant | 1990 | | pagina 9