Het is noodzakelijk plannen
op elkaar af te stemmen'
——oud
Sfe
)Rjai_
Ouderen zijn steeds meer
op elkaar aangewezen
Feestelijke vergadering PCOB
Lekker puzzelen
Vooruitzichten
zijn uitstekend
lei
Zaalvoetbal
voor wijken
Nieuwe voorzitter Kamer van Koophandel Jac. Heiligers
DONDERDAG 7 JUNI 1990
„Velen weten eigenlijk nog altijd niet wat er allemaal aan
kennis bij de Kamer voorhanden is." Dat zegt de heer Jac.
Heilijgers, die op 17 mei de voorzittershamer van de Kamer van
Koophandel voor Eemland heeft overgenomen van de heer
Chr. Karelse en hij voegt eraan toe: „Kennelijk is er nog altijd
een drempel en we zullen in de komende jaren moeten pogen de
baliefunkties nog opener en beter toegankelijk te maken, moe
ten laten zien wat we als produkt aan de achterban leveren en
kunnen leveren." Met name bij het midden- en kleinbedrijf is
het gaan naar de Kamer van Koophandel vaak nog beperkt tot
het strikt noodzakelijke, terwijl men - al was het alleen maar
voor verwijzing - veel meer gebruik zou kunnen maken van de
dienstverlening en de aanwezige kennis.
„Op het ogenblik staat landelijk
stevig ter discussie wat de vorm en
inhoud gaat worden van het onder
nemershuis, de clubkring van acti
viteiten en diensten rond en in het
Kamergebouw. Ik denk dat de Ka
mers door die vorm van clustering
een versterkte positie kunnen gaan
innemen, in het belang overigens
van hun achterban". Het is niet te
verwachten, dat met de komst van
een meuwe voorzitter de lijn die de
KvK voor Eemland in de achterlig
gende jaren heeft uitgezet, zal wor
den gewijzigd, mede omdat die lijn
door het bestuur, waarvan de heer
Heilijgers al geruime tijd deel uit
maakte, is vastgesteld. „Het kan
anderzijds zijn, dat omstandighe
den van buitenaf in de komende
tijd aanleiding zouden zijn om mis
schien hier en daar nog eens wat
nuances aan te brengen. Die zullen
echter eerder door de buitenwe
reld dan vanuit de interne situatie
aangegeven worden."
EEMLAND: ECNOMISCHE
SAMENHANG
Daarmee komt het gesprek op
de economische ontwikkelingen,
vooral in Oost-Europa. Die ontwik
kelingen zouden kunnen gaan in de
richting van die in de vijftiger en
zestiger jaren, weieens een veran
dering in de tot voor kort en in
bijvoorbeeld de vierde nota ruim
telijke ordening tot uiting komende
gedachte ontwikkeling in zuidelij
ke richting, kunnen brengen. „We
moeten enerzijds uitkijken dat Ne
derland met in een soort Fnes-
land-positie komt te liggen ten op
zichte van Europa, maar er ander
zijds rekening mee houden, dat wat
Oost Europa betreft het perspectief
een beduidend andere is, dat wel
licht daar - en dan gerekend over
een periode van bijv. tien jaar - een
gigantisch volume aan de orde zal
komen." Eemland ligt ten oosten
van meerdere van de Oosteurope-
se landen gunstig, hoewel die lig
ging met moet worden overschat.
„Mijn voorkeur heeft de laatste ja
ren al wat zwaarder het accent ge
legd naar Eemland en dat wil ik
extra benaderen. Ik vind dat het om
een reeks van redenen buitenge
woon belangrijk is - wetende dat je
zorgvuldig met de ruimte en de
economische functies zult moeten
omgaan - om in de komende jaren
tot een veel intensievere afstem
ming te komen. Gelukkig ls daar
langzamerhand al een wat bredere
basis voor gelegd en begint men
daar politiek en bestuurlijk ook
meer van overtuigd te raken, maar
dat wil nog niet zeggen, dat men er
ook operationeel invulling aan zal
geven. Daar ligt nog een heleboel
werk te doen." De economische
samenhang van Eemland - en daar
bij dient het aangrenzende deel
van de Veluwe met vergeten te
worden, hoeveel bedrijven hebben
zich niet in Nijkerk en Barneveld
gevestigd? - zal uit een eenduidig
beleid en een eenduidige visie
naar het provinciaal bestuur en de
rijksoverheid moeten blijken. „Ik
hoop dat de nieuwe wethouders
zich zullen realiseren welke belan
gen er op het spel staan, dat het
noodzakelijk is de plannen op el
kaar af te stemmen. Daar hangt
mede een stuk dynamiek van de
regie van af en daar hoop ik wat
versterkt vorm en inhoud aan te
kunnen geven."
BUITENLANDSE BEDRIJVEN
In dat opzicht moet men zich de
les, die Amersfoort in de zestiger
en zeventiger jaren - toen alle dy
namiek eruit was, wat een stuk ver
arming van de stad gegeven heeft -
gekregen heeft en die nog steeds
doorwerkt, aantrekken. „De in
breng van mensen, die in de recent
gevestigde bedrijven, die naar de
soort van activiteiten, die ze heb
ben prima aanvullend m het totaal
pakket van de stad passen, kan
verfrissing en vernieuwing beteke
nen. Zij moeten ook een maat
schappelijke rol in de Amersfoort-
se gemeenschap gaan vervullen.
Wij en zij hebben daar belang bij
en het zou een buitengewoon
slechte zaak zijn als dat niet ge
beurde. Hun affiniteit met Amers
foort kan de sfeer in de stad niet
alleen behouden, maar ook bevor
deren." Tijdens de bijzondere Ka
merzitting ter gelegenheid van de
voorzitterswijziging zei commissa
ris der koningin dhr. drs. P.A.C.
Beelaerts van Blokland o.m. dat de
provincie Utrecht open blijft voor
de vestiging van bedrijven van el
ders, terwijl de Utrechtse Kamers
van Koophandel vinden, dat te veel
buitenlandse ondernemingen naar
binnen worden gehaald. De heer
Heilijgers over die problematiek:
„Heel duidelijk is dat nooit meer
moet gebeuren wat er met name in
de zestiger jaren geweest is, na
melijk dat het eigen bedrijfsleven
geen enkele mogelijkheid meer
had om te kunnen uitbreiden. Ons
bednjf heeft dat zelf ervaren en is
met z'n werfactiviteiten uiteindelijk
ook naar Barneveld verdwenen.
Wat ik er zelf niet aan gedaan heb
om alsjeblieft aan de Nijverheids-
weg een stukje grond aan de over
zijde van ons complex te krijgen,
zodat we daar in ieder geval een
stukje uitbreiding konden vinden.
Maar dat was onmogelijk. Dat mag
nooit meer gebeuren. Het is desa
streus en heeft een ongelooflijk
na-ijlingseffect. Daartegen zal ik
me ook heel sterk verzetten. Daar
naast vind ik dat je voor een gezon
de bedrijfsstructuur - we komen in
een steeds sterker internationaal
netwerk te functioneren - er groot
belang bij hebt om te zorgen, dat
onze dynamiek mede bepaald en
ingevuld wordt door, waar dat mo
gelijk is, ook interessante interna
tionale bedrijven. Dat moet je heel
Jac. Heiligers, de nieuwe voorzitter van de Kamer van Koophandel.
voorzichtig en selectief doen. Maar
ik vind wel dat we moeten blijven
kijken naar - misschien in een aan
tal situaties ook wel bewust moeten
werven - bedrijven, die onze be
drijfsstructuur kunnen versterken,
waarbij we ons moeten realiseren,
dat er nog altijd sprake is van een
behoorlijke werkloosheid. De dy
namiek van het bestaande be
drijfsleven is niet helemaal in staat
geweest die op te vangen.
Wat echter nooit meer mag ge
beuren is het afknellen van het be
drijfsleven, zoals dat in de zeventi
ger jaren is gebeurd. Dat betekent
dat het bestaande bedrijfsleven zijn
potenties en kwaliteiten hier in de
regio moet kunnen blijven uitnut-
ten. Daarnaast zullen we bewust
open moeten blijven staan voor
vestiging van internationaal opere
rende bedrijven. Daarbij moet ze
ker niet alleen aan bedrijven in de
dienstverlenende sector gedacht
worden, maar ook aan die met be
paalde hoogwaardige productiear-
beid, omdat daarmee een stuk
werkgelegenheid kan worden ge
creëerd voor het arbeidspoten
tieel, dat op dat moment aanwezig
is."
HET CENTRUMPLAN
De heer Heilijgers is directeur
van Amershold BV, die zich bezig
houdt met het ontwikkelen en bou
wen van vastgoed, het beheren en
beleggen daarvan, ook eigenaar is
van de Nederlandse Hotel Maat
schappij, die zes hotels e.d. bezit,
o.a. het Berghotel en de Eenhoorn.
Als het Amersfoortse Centrumplan
ter sprake komt zegt hij: „In het
begin van de planvorming heb ik
een hele intensieve betrokkenheid
bij de OCA (Ontwikkelingsmaat
schappij Centrumplan Amersfoort)
gehad. Vorig jaar zomer heb ik -
voorzitter van de KvK wordend -
gezegd er geen enkele directe re
latie meer mee te willen hebben.
Eén van onze bedrijven is er part
ner en aandeelhouder in, maar de
directie opereert zelfstandig. Ik
krijg geen stuk en ik wil geen stuk
hebben ook, wil van een afstand en
objectief, weliswaar vanuit een
stuk achtergrondkennis, trachten
de visie en de toetsmg, zoals die
ook in de traditionele rol bij de KvK
behoort te liggen, op een behoorlij
ke manier invullen. Die afstand wil
ik behouden en dat wil ik niet al
leen, maar die zal ik behouden
ook."
Met die restrictie wil de KvK
voorzitter toch wel iets over het
Centrumplan zeggen. Hij ziet het
als het formuleren van een planont
wikkeling over een lange periode,
als een integraal plan, dat voor
komt, dat er ad hoe beslissingen
worden genomen. „Datgene dat in
de achterliggende jaren een volu
me rond en in het gebied toege
voegd is en ook in de periferie er
omheen, wijkt helemaal niet af van
het voluwe, dat in de komende ja
ren in het centraal stedelijk gebied
gepland is." Het mag dan een gi
gantisch plan genoemd worden en
dat is waar, maar het heeft een
looptijd van zeg maar rustig, 15
jaar.
„Dat het totale plan in discussie
is gebracht, waardoor de gelden
en de volumes, die ermee gemoeid
zijn, zo bedreigend overkomen, dat
iedereen zich er een ongeluk van
schrikt, is een gevolg van het feit,
dat de beleidsmakers proberea
een hele lange periode vooruit t(
denken."
Als voordeel van de integrale
planaanpak noemt de heer Hei]^
gers dat daarmede de econorni-
sche onderlegger beter kan wor
den gemaakt. „Dat wil niet zegge^
dat daarmee alle zekerheden kun'
nen worden ingebouwd, want er
zijn altijd nog ontwikkelingen in de
markt, maar dan niet de markt sec
van een plekje, maar landelijk ge-
zien, die de voortgang kunnen
beïnvloeden. Wanneer dat zou ge.
beuren betekent het dat geen ad
hoe projectontwikkeling wordt ge.
pleegd, waarbij de projectontwik,
keiaar een dictaat kan opleggen,
omdat hij er op dat moment anders
financieel niet kan uitkomen. Die
economische factoren zijn nu voor
een groot deel van tevoren be
paald, wat met wil zeggen tot op de
letter en ook met tot achter de kom
ma, maar wel zodanig, dat een heel
behoorlijk kader is vastgelegd."
De Kamer van Koophandel voor
Eemland gaat de negentiger jaren
onder een meuwe voorzitter in, een
voorzitter, die een echte keietrek
ker is, affiniteit met de stad heeft,
maar ook met Eemland, dat als re
gio op eigen kracht voor belangrq-
ke opgaven staat.
Henk Poob
LEUSDEN - De commissie Stimule
ring Sport Deelname houdt voor ha
derde achtereenvolgende jaar e
wijkenzaalvoetbaltoernooi voer
jongens en meisjes van 10 tot e
met 14 jaar. Het toernooi zal plaats
vinden op vnjdag 8 juni m sportzaj
Groenhouten (De Meent).
De kosten bedragen vijftien gul
den per team. Voor het opgeva
van het voetbalteam kan men te
recht op het gemeentehuis bij d
afdeling sportzaken (kamer 130j
tel. 961691. Opgave en betalin
moet voor woensdag 6 juni binnes
zijn.
Vrouwenoverschot en aftakeling
LEUSDEN - Als men moet
praten of schrijven over de
positieve kanten van het ou
der worden dan zijn er ken
nelijk veel mensen die bij
„ouder-worden" het eerst
aan iets negatiefs denken.
Dat benadrukken van het po
sitieve heeft vaak een bij
smaak. Professor Michels
stelt: „Het oud worden is niet
zo somber als sommigen het
voorstellen. Ik vind dat het
reuze meevalt." De positieve
kanten kunnen echter alleen
beleefd worden wanneer de
ouderen zelf zich realiseren
dat er uiterst belangrijke
veranderingen in de maat
schappij hebben plaats ge
vonden en nog plaats vinden,
zoals o.a. een gezinsverdun
ning en een vrouwenover
schot.
Michels: „Vroeger leefden
we als ouderen altijd van en op
onze kinderen; dat is langza
merhand afgelopen. Het lijkt
nu meer dat de kinderen op
ons leven." Wat zien we name
lijk? Dat er een grote gezins
verdunning heeft plaats ge
vonden. Het aantal kinderen
neemt geweldig af en daar
naast zijn er veel meer echtpa
ren zonder kinderen. Van de
35-jange vrouwen m Neder
land heeft éénderde geen kin
deren, terwijl in 1970 slechts 9
procent van deze vrouwen
zonder kinderen leefde. Daar
bij komt: het jongste kind
wordt veel vroeger geboren
namelijk vóór de moeder 35 is.
Als vrouwen en mannen nu
52-53 jaar zijn hebben zij
meestal geen kinderen meer
thuis. Die zijn dan vaak al uitge
vlogen. Dat was vroeger heel
wat anders. Michels: „Ik ben
nu 66 en bij ons is de jongste
nog maar pas uitgevlogen en
godzijdank heb ik er nu acht
de deur uit en zeven de porte
monnee uit en ik heb er zes
met een wasmachine." Dus een
vroege zelfstandigheid en
vroege verspreiding van de
kinderen.
Dat betekent in feite, dat het
kind - dat nu nog een essen-
tiele rol speelt m de beleving
van de ouderdom - een ver
dwijnend gegeven is. Dat be
tekent dus dat oudere mensen
veel meer op elkaar aangewe
zen worden en zelfstandig ko
men te staan. En dat heeft gro
te consequenties.
VROUWENOVERSCHOT
„Ik wil er ook nog op wijzen,
dat de vrouw ons mannen fors
overleeft." Bij de 65-jarigen zijn
er 70 mannen op de 100 vrou
wen. Bij de 75-jarigen zijn er 63
vrouwen op 100 mannen. En bij
de echt ouderen, bij de 85-jan-
gen, zijn er nog maar 56 man
nen op de 100 vrouwen. En
men heeft uitgerekend dat er
in het jaar 2000 in de leeftijds
groep boven de 85 nog maar
40 mannen op de 100 vrouwen
zijn. Dat wil zeggen dat de ou
deren m feite bestaan uit echt
paren en alleenstaanden, vrij
wel allemaal alleenstaande
vrouwen.
50 procent van de vrouwen
boven de 70 is alleenstaand.
Dus de ouderen vallen uiteen
in echtparen en alleenstaande
vrouwen, want de meeste
mannen leven korter dan hun
vrouwen. En aangezien m Ne
derland echtparen en alleen
staanden zich niet mengen,
moeten we er rekening mee
houden dat er een belangrijke
groep alleenstaande vrouwen
is die eigenlijk een aparte ca
tegorie vormt. Het is dan ook
reëler wanneer men niet
spreekt over mannen en vrou
wen maar over echtparen en
alleenstaanden. Als arts voeg
de Michels daar aan toe: „Nu al
valt te constateren: alleen
staande vrouwen raadplegen
veel meer een arts dan gehuw
de vrouwen. Het alleen zijn
speelt dus een belangrijke
rol."
We moeten er rekening mee
houden dat er een maatschap
pij komt met een grote groep
alleenstaande vrouwen die het
toch op de een of andere ma-
Dne bewoners van verzorgingshuis 't Hamersveld: Met dit mooie weer vmden we het hier buiten beter
dan binnen."
nier met elkaar moeten zien te
vinden.
AFTAKELEN
Het staat er goed voor met
de mannen: de kans dat zij we
duwnaar worden is klein en de
kans dat zij dat blijven is nog
kleiner. Maar er gebeurt ook
iets bij die mannen.
„Wij mannen takelen nogal
wat eerder af, dus onze validi
teit gaat omlaag maar de vali
diteit van de vrouw gaat maar
door." Wat heeft dat voor con
sequentie? In de meeste hu
welijken heeft nu de man toch
altijd nog de leiding, „maar",
zegt Michels, „doordat we af
takelen zien we dat wij mannen
de leiding zullen moeten over
dragen aan onze vrouwen. En
dat is heel merkwaardig. Kijk
maar eens in een restaurant als
daar wordt afgerekend. Bij een
jong echtpaar ziet u altijd dat
de man afrekent. Bij een mid
delbaar echtpaar ziet u dat de
man afrekent nadat hij de por
temonnee onder tafel aange
reikt kreeg van zijn vrouw. En
bij een oud echtpaar ziet u dat
de vrouw afrekent." En profes
sor Michels voegde daaraan
toe: „Dames mocht u nog met
geëmancipeerd zijn: heb even
geduld, het komt altijd." Maar
die rolwisseling tussen man en
vrouw geeft toch dikwijls een
flinke spanning in het gezin.
Michels: „Ik merk dat zelf thuis
ook. Ik had vroeger nogal wat
te zeggen maar dat is nu veel
minder. Nou is dat niet zo erg,
want ik ben veel weg o.a. om
mijn leeftijdgenoten toe te
spreken."
LEUSDEN - Met een terug
blik op het afgelopen seizoen
en een kijken naar de toe
komst heeft de Leusdense af
deling van de Protestants
Christelijke Ouderen Bond
vorige week woensdag haar
jaarvergadering gehouden.
De aanwezige leden keken
ook naar kleurendia's over
een reis door Suriname.
Verzorgingshuis 't Hamers
veld verleende ook deze keer
gastvrijheid aan de Leusdense
PCOB. Het mooie weer bleek
voor veel ouderen geen be
lemmering te zijn toch naar de
kantine van dit huis te ko
men. Voorzitter Warmenhoven
plaatste deze jaarvergadering
in het teken van Pinksteren.
„Dat neemt niet weg dat we op
een heel menselijke en plezie
rige manier deze jaarvergade
ring vieren." Het bleef dan ook
niet bij een kop thee of koffie,
maar de leden konden ook ge
nieten van frisdrank, sherry of
port.
Het feestelijk tintje vermin
derde niet de aandacht voor
de terugblik op het voorbije
seizoen. Gememoreerd wer
den de gehouden excursie en
de informatieve inleidingen
over het omgaan met de Bijbel,
het belang van het CNV voor
de (leden van) ouderenbond,
de beleving van de Mattheüs
Passion. Omdat niet eerder
echte jaarvergaderingen wa
ren gehouden, werd ook aan
dacht besteed aan het drieja
rig bestaan van de PCOB in
Leusden en aan de soms
boeiende bijeenkomsten in de
eerste twee jaren, waarbij de
voorzitter extra naar voren
haalde de inleiding van profes
sor Defares over „Hoe gaan wij
ouderen om met stress?" waar
van het verslag ook werd gepu
bliceerd in Echoklanken, het
landelijk blad van de PCOB.
Duidelijk werd gemaakt wat
het bestuur zoal doet. „We
hebben als bestuursleden de
taken van contact met het
hoofdbestuur en het gewest,
en ook de verspreiding van
ons tijdschrijft Echoklanken
onderling verdeeld." Be
stuursleden besteden ook hun
tijd aan contacten met de
WOL, namen deel aan kader
cursussen en de landelijke
jaarvergadering. „De meeste
tijd heeft wel de voorbereiding
van de seniorenraad gekost.
Dat begon al in 1988 en kreeg
eerst onlangs zijn beslag. We
hebben nogal wat nota's en
brieven gewisseld en veel ver
gaderd met de initiatiefgroep
met KBO, ANBO, Bond van Ge
pensioneerden en Probusle-
den, maar ook met gemeente
raadscommissies en in hoor
zittingen met wethouders en
gemeentepersoneel. Gelukkig
heeft een en ander uiteindelijk
tot een voorshands zeer bevre
digend resultaat geleid."
Mevrouw Janson, een door
de PCOB voorgesteld lid van
de Seniorenraad, gaf haar me
ning over de relatie tot de
PCOB: „Ik zal zeker de PCOB
polsen hoe men daar denkt
over punten welke aan de orde
komen in de Seniorenraad. Ik
moet immers weten wat de
mening is van de ouderen. U
kunt mij voeden, maar ik blijf
daarnaast volledig vrij in mijn
opstelling in de Seniorenraad."
Een opvatting welke ook ge
deeld werd door de aanwezi
gen.
Het bestuursvoorstel om het
jaar telkens enigszins feeste
lijk af te sluiten en het nieuwe
seizoen met een excursie te
openen kreeg grote bijval. De
81-jarige mevrouw Ockhuysen
vertoonde na de pauze een
aantal kleurendia's van haar
vakantie in Suriname. Haar in
teressante toelichting gaf een
boeiende kijk op haar jungle-
safari-tocht met een lang, smal
bootje op de rivier de Lawa.
De in de zaal aanwezige
drankjes zorgden voor de no
dige fnsheid in de verduister
de zaal.
Voorzitter Warmenhoven
hoopt dat de „gestage" leden
groei iets minder „traag" zal
gaan: „Ons ledental is met hulp
van u, leden, best boven de
honderd te brengen." Infor
matie over de PCOB en opgave
als lid is mogelijk via mevrouw
E. van Klinken-Venema, Berg-
roos 5, tel. 94 44 40.
Binnenkort hangen ze weer
aan de vlaggestokken. De ja
renlang gebruikte schooltas
sen van de jongens en meisjes,
die na enerverende examen
werken, geslaagd zijn voor
hun schooldiploma. Zo kan ie
dereen zien, dat ze het „ge
haald" hebben.
Hier en daar is het m plaats
van een oude leren tas een
rugzak of een bundeltje
schoolboeken. Maar in ieder
geval is voor de voorbijganger
duidelijk: daar woont een ui
termate opgeluchte leerling
van een lagere of middelbare
beroepsopleiding of van
mavo, havo of vwo.
Als een van de prettige dw-
gen van het ouder worden heb
ik altijd gevonden, dat ik geen
schoolexamens meer hoefde
te doen. Met een zeker leed
vermaak bekijk ik de reclame
voor boekjes met titels als
„Actief studeren" en „Con
centreren bij het studeren".
Dat hoef ik lekker niet meer.
De jongelui van nu hebben
echter heel andere examens
als wij indertijd. Meerkeuze
vragen kenden wij met en van
„keuzevakken" hadden wij
geen besef, want die beston
den met. Je had maar examen
te doen in alle vakken. Of je nu
op de mulo, de hbs of het gym
nasium zat maakte niet uit voor
de talen: iedereen werd geëx
amineerd in Nederlands,
Frans, Duits en Engels. En als
gymklant moest ik ook be
kwaam zijn in Grieks en Latijn.
Ik zie me nog zitten zweten op
die rotte Griekse werkwoord
vormen. Rot, want men heeft
mij nooit horen zeggen, wat dit
jaar een meisje na het examen
Grieks zei: Heerlijkbij
Grieks kan je zo lekker puzze
len, analyseren.Aardrijks
kunde en Geschiedenis hoor
den niet bij een soort pret-
pakket", nee, iedereen moest
daar examen in doen. Wij had
den niets te kiezen. Je moest in
alle voorgeschreven vakken
via een examen laten zien dat
je die vakken voldoende on
der de knie had.
Examen Maatschappijleer
en Russisch bestond ook met.
En dat je, zoals vorige maand
het geval was, op het geschie
denisexamen vragen moest
beantwoorden over „vrou
wengeschiedenis" was onbe
staanbaar. Men zou zich inder
tijd afgevraagd hebben: wat is
dat vrouwengeschiedenis
Je mocht ook geen hulpmid
delen gebruiken als woorden
boeken en als die electroni-
sche zakrekenmachientjes
toen hadden bestaan, hadden
we ze toch niet mogen gebrui
ken. Je moest alles uit je hoofd
zien te halen, daar moest je
genoeg ingestampt hebben.
Dat er indertijd ook gepro
beerd werd om te spieken is
misschien nog de grootste
overeenkomst met tegenwoor
dig.
Het grootste verschil met nu
is, dat wij met het door ons
behaalde diploma een zeker
heid op zak kregen waar je waf
aan had. Dat papiertje had
grote waarde: het gaf prak
tisch altijd toegang tot de stu
die of de baan die je éimbieer-
de.
Al ben ik blij dat ik geen
schoolexamens meer hoef te
doen en ze ook niet meer hoef
af te nemen en na te kijken, ik
kan wel goed meevoelen met
al die jongens en meisjes die in
deze maand met spanning op
de uitslag zitten te wachten. Ik
hoop dat er weer veel geslaag
den zullen zijn en zij krijgen
alle mogelijke gelukwensen
voor hun toekomst van
senior
Zo kan men de inhoud sa
menvatten van de spreek
beurten welke professor J. J.
M. Michels sinds een jaar
houdt voor verschillende groe
pen semoren in Nederland.
Vanuit zijn beroep als huisarts,
geneesheer-directeur van een
verpleeghuis, hoogleraar ver-
pleeghuiskunde aan de Nij
meegse Universiteit, veel pu
blicaties over ouderenzorg en
uit eigen ervaring (hij is van
1924 en een jaar gepensio
neerd) is hij een bij uitstek des
kundige om zijn mening te ge
ven over „De positieve kanten
van het ouder worden". Uit de
keuze van dit onderwerp blijkt
dat hij een optimistische kijk
heeft op het leven van de ou
deren. Deze rubriek „Ouder
Worden" publiceert in enige
afleveringen over hetzelfde
onderwerp, waarbij met toe
stemming van professor J. M-
Michels gebruik wordt ge
maakt van zijn toespraken.
