Valleischool krijgt
ikar prijs uitgereikt
I le skateboardbaan in gebruik genomen
krant
nister Alders in Leusden!
Michiel en de kattige zusters
Huttenbouwers melden zich 'anoniem'
De hut onbewoonbaar verklaard
ii e kinderen in Leusden kregen het voor elkaar!
Professor Post laat kinderen wetenschapper zijn
IeusJbp kinnfc
plaatselijk nieuws
tn
Ge SDEN - Vol verbazing, een beetje ongeduldig maar heel
eden, keken ruim zeventig kinderen met skateboard naar
jcateboardbaan. Daar was hij dan. Vanaf het moment dat de
i-Hollywood' ramp gebracht werd kwamen kinderen, ge-
end met hun skateboard op dit nieuwe fenomeen af. Om
Qor 's middags opende wethouder Bram Vroon van sportza-
(en ook niet onbelangrijk Financiën) de baan. Daarna
it Ramon Treur (die dag daarvoor twaalf geworden) als
vaardigde van de Rossenbergschool voor het eerst van
m naar beneden en weer naar boven. Na een demonstratie
kot RS1 team mocht 'iedereen' er op. Nou ja 'iedereen'. Dat
Op de ramp mag maar één skater tegelijk...tot hij
deck afvalt. Daardoor kon het lang duren voor je aan
kwam.
kennismaking met 'de ramp'
!t tegen. Hoewel de kinde-
aan kwamen fietsen en lo-
aidop riepen 'wat een klein-
'wat is hij laag", bleek dat
Eer je bovenop stond mee te
Toen Ramon Treur door de
ader werd verzocht zijn kun-
vertonen, hield iedereen de
in Hij stond toch wel ver-
Icelijk hoog en ging ook ont-
d had naar beneden en weer
>ven. Daarna lieten Arjan
Bas van Kuyk zien wat zij
kunnen. Deze twee jongens beho
ren tot de skaters die door RSI ge
sponsord worden. RSI staat voor
Rotterdam Sport import maar ook
voor
Rough- Strong-Intelligent. Het is de
naam van het bednjf dat skate-
boardbanen verkoopt maar ook
skateboard demonstraties organi
seert. (Iedere zaterdagavond m de
Ahoyhal bijvoorbeeld). Daarvoor
houden ze regelmatig 'audities'
waarbij iedere skater kan laten
zien wat hij kan. Gaat het goed dan
betalen bedrijven zijn uitrusting.
Sponsoring heet dat. Hele goede
skaters kan gevraagd worden af en
toe een demonstratie te geven, te
gen een vergoeding. In tegenstel
ling tot bijna alle andere sporten, is
het met nodig om lid te zijn van een
club. Je kunt het allemaal in je een
tje regelen zoals je in je eentje naar
wedstrijden toe kunt gaan. De jon
gens die na het demonstratieteam
de kans kregen, lieten zien dat er in
Leusden een aantal hele goede wo
nen.
Duidelijk was dat skateboarden
niet alleen door kinderen tussen de
acht en twaalf gedaan wordt. Grote
kerels van voor in de twinitg lieten
ook hun kunsten zien. Jammer was
wel dat de 'kleintje' die vol ver
wachting met hun skateboard ge
komen waren niet of nauwelijks
aan de beurt kwamen. Veel kinde
ren hadden zich niet gerealiseerd
dat maar één skater tegelijk mag
skaten op een ramp. Zeker twintig
kinderen duurde het wachten te
lang. Zij lieten zien dat streetskaten
een andere mogelijkheid is. Daar
voor kozen ze het kruispunt Groene
Zoom- Zuider inslag uit. Levensge
vaarlijk en verboden. Skateboar
den op de rijweg mag niet. Nu er
een 'ramp' in Leusden is, zal de
politie hier zeker strengen tegen
optreden. Hoewel er voor streets-
kating geen baan is in Leusden zijn
er plekken genoeg te vinden, waar
het veilig kan.
INSPRAAK
Ramon was de initiatiefnemer tot
de teken- en brievenaktie van de
Rossenberg school. Hij verklaarde:
„Ik was er niet helemaal zeker van
of de gemeenteraad wel zou in
stemmen met een ramp. Ik vond
dat hij er moest komen. Dus dacht
ik dat wanneer alle kinderen brie
ven zouden schrijven en tekenin
gen zouden geven aan de wethou
der, hij dan wel moest begrijpen
hoe graag wij een ramp wilden."
Ramon kreeg zijn zin. Het pakket
brieven en tekeningen kwam bij de
aanvragen van Bas in 't Veld en
Coen Jansen. Brieven gestuurd
naar de gemeente zijn 'officiële'
stukken. Ze worden niet beant
woord door de eerste de beste
ambtenaar maar besproken door
raadsleden en wethouders. Meer
dan één vergadering was nodig om
tot het besluit van 'het college van
Burgemeester en Wethouders' te
komen om een ramp aan te schaf
fen. Daarvoor hebben ambtenaren
van sportzaken moeten ontdekken
wat voor ramps er te koop zijn,
hoeveel ze kosten. Hebben ze een
plek moeten zoeken die goed be
reikbaar was maar waar niemand
last zou hebben van het skateboar
den en de heme die dat maakt.
Hebben mensen moeten uitzoeken
of de gemeente Leusden wel geld
genoeg had voor zo'n skateboard-
baan. Geld dat gelukkig gevonden
werd in een overgebleven potje.
Toen de wethouder alles over
'ramps' en geld en ruimte en met te
vergeten 'aansprakelijkheid' wist
(dat wil zeggen, wie moet er beta
len als er iets vervelends met of op
de ramp gebeurt), kon hij een plan
Gaten) maken.
Dit plan moest weer door heel veel
raadsleden, dat wil zeggen de ge
kozen mensen van de politieke
partijen, besproken worden. Toen
iedereen het een goed plan vond
kon de ramp besteld worden. Ei
genlijk zou het bedrijf dat de ramps
levert, er pas eentje in augustus
naar Leusden kunnen brengen,
maar toevallig had het bednjf er
eentje eerder klaar. Voor heel veel
kinderen heeft het verschrikkelijk
lang geduurd eer de gemeente toe
stemming gaf en voor de ramp op
z'n plek stond. Maar wanneer je het
vergelijkt met andere wensen, zo
als bijvoorbeeld de aanleg van
kunstgrasvelden, dan is het nog
verschrikkelijk vlug gegaan.
Misschien kwam dat wel doordat
de bestuurders van de gemeente
Leusden nog nooit zoveel, zovaak
en door zoveel kinderen, zo drin
gend om iets gevraagd is. De men
sen in het gemeentehuis hebben
geluisterd naar de kinderen van
Leusden. En de kinderen van Leus
den hebben ontdekt dat ook zij iets
kunnen bereiken. De ramp bij het
zwembad is daar het duidelijke be
wijs van, ook voor kinderen die met
skateboarden!
Dl
5 I*
'EN - De Valleischool won de Pandaprijs. De Pandaprijs
jaarlijks uitgereikt door het Wereld Natuur Fonds aan de
il die volgens het WNF op een goede manier met het
bezig is geweest. Dit jaar ging de prijs naar de Vallei-
ilaan de Asschatterweg. De toekenning van de prijs is om
redenen bijzonder. Ten eerste omdat het voor de eerste
is, sinds de prijs wordt uitgereikt, dat een school hem voor
eede keer krijgt. En ten tweede omdat de school de prijs
niet voor iets dat ze speciaal voor het WNF gedaan
en maar voor iets dat ze altijd op die school doen. De
school krijgt de prijs voor de manier waarop de leerlin-
ïrig zijn met de dieren, de planten, de afvalverwerking en
ties. De prijs bestaat, behalve uit een oorkonde, uit zes
ten. Voor de overhandiging komt Minister Alders naar
len.
agt de verantwoording m de
sg onder andere voor het
landelijke milieu beleid. Op de
Valleischool is iedereen behoorlijk
opgewonden. Een minister krijg je
tenslotte niet iedere dag op be
zoek. Minister Alders staat de laat
ste tijd nogal in het nieuws. Over
zijn plannen om de milieuvervuiling
te bestrijden is niet iedereen even
enthousiast, op zijn zachts gezegd.
De boeren vinden de door hem
voorgestelden eisen veel te streng
terwijl sommige milieubewegin
gen dezelfde eisen veel te slap vin
den. In Leusden wonen nogal wat
boeren die bij wijze van spreken
met hun mest in de maag zitten. Op
de Valleischool wordt de mest van
de dieren die ze daar hebben, ver
werkt in de moestuin, zoals het af
val uit die tuin weer naar de dieren
gaat. De minister zal dit wel te zien
krijgen.
Deze week is het toch al feest op
school omdat de jaarlijkse dieren-
weidag gevierd wordt. Door mid
del van allerlei aktiviteiten wordt
gezeld ingezameld waarmee voor
het komende jaar die dieren die bij
de school horen, onderhouden
kunnen worden. Om in feeststem
ming te komen zijn de leerlingen al
vanaf maandag bezig. Op maandag
en dinsdag mochten de kinderen
bijvoorbeeld allemaal hun eigen
(Panda troetelbeer naar school
meenemen. Per groep vond een
berenverkiezing plaats. De school
stond werkelijk stampvol beren.
Vandaag, woensdag 4 juli, zijn de
vlaggen uitgestoken. De minister
heeft beloofd te komen. Nu weet je
dat met ministers nooit helemaal
zeker want op het laatste moment
kan er wel iets ontzettend belang
rijks in Nederland gebeuren dat
voor gaat. Deze krant wordt op
maandag en dinsdag gemaakt, dus
wat vandaag gebeurd is, is bij het
schrijven van dit artikel nog niet
bekend. Maar als alles volgens
plan is verlopen kwam de minister
vanmorgen om half twaalf bij de
school aan. Na een rondleiding
door en om de school begon het
officiële gedeelte m de gymzaal.
Na de onvermijdelijke toespraken
van verschillende grote mensen
werd de prijs uitgereikt. Tenmin
ste...zo staat het op het programma
voor vandaag.
LEUSDEN - Bij Michiel Ham (IS)
thuis wordt flink gemept. Hij heeft
behalve een broer namelijk sinds
kort twee kattige zusters. Die twee
zitten elkaar de hele dag achterna
tot groot plezier van Michiel en zijn
familie.
Sinds twee weken heeft hij Speedy.
Speedy is het ongeveer negen we
ken oude poeze- zusje van Misja. Of
Speedy een hele of een halve zus
van Misja is, zal Michiel wel nooit te
weten komen. Beide meisjes zijn
grijs met wit gestreept. Ze hebben
m ieder geval dezelfde moeder. De
vader is maar heel heel bij de moe
der op bezoek geweest. Niemand
heeft hem toen gezien, zodat met
bekend is of de vader van Misja
dezelfde kater is als de vader van
Speedy. De (halfzussen lijken wel
erg veel op elkaar. Misja is precies
een jaar oud. Ze is mooi en vooral
lemg. Volgens Michiel is het 'een
dakhaas'. Pijlsnel vhegt Misja over
het dak van het huis. Ze weet pre
cies achter welk raam Michiel
slaapt. Voordat ze binnenkomt
slaat ze tegen de hor. Keihard. Mis
ja beschikt namehjk over een uit
stekende rechtse. Dat heeft Spee
dy de afgelopen weken wel ge
merkt. Daar staat tegenover dat
Speedy niet voor niks Speedy heet.
Haar naam is duidelijk voor ieder
een die haar voorbij ziet scheuren.
Speedy is snel en een meesteres in
het maken van schijnbeweging.
Speedy kwam omdat niemand van
Michiel's familie NEE kon zeggen
tegen het laatst overgebleven
poesje van het nest bij dezelfde
tante waar Misja vandaan komt.
Alleen Misja was met bhj met de
komst van haar zus. „Het was grom
men en blazen van jewelste," ver
telde Michiel „maar na een weekje
zag je dat de echte boosheid over
was en Misja er een spelletje van
begon te maken.
Zo is het nog steeds. De hele tijd
rennen de twee (half) zussen door
de kamer. Speedy heeft het geluk
dat ze zich nog onder de bank kan
verstoppen. Vandaar mt kan ze
veilig Misja liggen uitdagen en te
gelijkertijd even uitrusten. Misja
vlucht af en toe naar buiten. Daar
mag Speedy nog niet komen. Zij
wacht met een hele ziehge uitdruk
king op haar snuit achter het raam
net zo lang tot ze Misja weer m de
dakgoot ziet verschijnen. Alsof
Misja het weet gaat die dan even
met haar kop naar beneden han
gen. Binnen kan de pret opnieuw
beginnen. Beide poezen weten al
waar de plantenspuit voor dient.
Wie in de gordijnen hangt, krijgt
een douche. Dat is altijd zo bij Mi
chiel thuis. Iedereen weet dit alleen
ze vergeten het nog wel eens. Van
daar dat ook Misha en Speedy re
gelmatig douchen.
LEUSDEN - Aan het Val
leikanaal, hoog in een
boom, is een hut. Hij is zo
stevig gebouwd dat hij de
ergste stormen van dit
voorjaar overleefd heeft.
Toch is hij volgens de bou
wers 'vernield'. Niet door
de storm maar door kinde
ren. Volgens de bouwers
A. (13) en V. (16)C is het
werk van twee en half
jaar 'naar de knoppen'. Zij
hebben geen energie
meer om de hut opnieuw
te herstellen „We worden
trouwens te groot voor die
gein."
Vorige week stond er in deze
krant een opsporingsbericht De
bouwers werd gevraagd zich te
melden. Dat deden ze...anoniem.
Het bleken oude bekenden te zijn
die al eerder in deze rubriek kwa
men met hun goede en orginele
ideeën. Ditmaal willen ze anoniem
blijven. Behalve dat ze met meer m
de krant willen staan met naam en
toenaam, menen ze dat de restan
ten van de hut „onmogelijk" uit de
boom gehaald kunnen worden.
Ze zijn in ieder geval niet van plan
daaraan te beginnen. Echt bang
voor wie dan ook, zijn ze niet. On
danks dat ze gebouwd hebben zon
der bouwvergunning. Wie de hut
zou moe4ten weghalen is trouwens
onduidelijk. De dijk is van de pro
vincie, het Valleikanaal valt onder
verantwoording van het Water
schap en het fietspad dat er naast
UTRECHT - Hoe nuttig is een
banaan? Hoe maak je een
kompas? Hoe doe je een geur-
proef? Kinderen in Amersfoort
en Haarlem, en op speciaal
verzoek vooruit ook die uit
Leusden, kuimen mee gaan
doen aan het proefproject
'Professor Post'. Het is geen
onderwijs- of scholen project.
Het is de bedoeling dat kinde
ren individueel of in kleine
groepjes mee gaan doen. de
bedoeling is kinderen van
ongeveer tien tot en met twaalf
jaar plezier te laten ontdekken
hoe leuk het is om onderzoek
te doen op een manier zoals
echte wetenschappers dat
doen. Professor Post wordt
georganiseerd door de Stich
ting voor Pubheksvoorhchting
over wetenschap en Techmek
(PWT- in Utrecht, het Techno
logie Museum NI NT in Amster
dam en de Rijksuniversiteit
Utrecht.
In de Verenigde Staten van
Amerika en in Israël waren
dergehjke projecten een groot
succes. Nu willen de mensen
van de verschillende universi
teiten in Nederland proberen
de kmderen te laten merken
hoe leuk het is om weten-
schappehjk bezig te zijn. Daar
voor hebben zij onderzoek-
pakketten samengesteld
waarin een opdracht zit. Om
die opdracht uit te voeren
moeten er proeven gedaan
worden, moeten kinderen op
onderzoek uitgaan en krijgen
ze het nodige om die proeven
te kunnen doen en om de re
sultaten te kunnen doorgeven.
Alle deelnemers krijgen hun
eigen 'correspondentieprof.
Dit is een echte wetenschap-
pehjke onderzoeker aan wie
ze alles kunnen vragen en aan
wie ze alles kunnen vertellen.
Iedere correstondentieprof
geeft aan vier tot zes kinderen
zijn commentaar op het geda
ne onderzoek.
De opdracht van het eerste
pakket dat in oktober wordt
verstuurd is; Maak een overle-
vmgspakket voor een reis met
een luchtballon. De tweede
opdacht komt in januari. Het
project wordt in april 1991 af
gesloten met een ontmoetings
dag, waar de deelnemers el-
kaars werk te zien krijgen, hun
correspndentieprof in levende
lijve ontmoeten en samen een
laatste opdracht uitvoeren.
Wie mee wil doen moet zo'n
formulier zelf aanvragen!!
Deelnemen aan het project,
individueel of per groepje,
kost f 20,-. Wie mee wil doen
moet zo snel mogelijk een
aanvraagformulier aanvra
gen. Dit aanvragen kan bij
Professor Post, postbus 19250,
3501 DG Utrecht. Wie vragen
heeft kan bellen met Piet Dui-
zer. Hij is te bereiken bij het
Technologie Museum NINT,
telefoon 020 - 6646021 of Lou
Dalderup van de Stichting
PWT, telefoon 030 - 342099.
En....bel de krant als je mee
gaat doen...946824 of 941495.
loopt is van de gemeente. De boom
waarin de hut zit, is een beetje van
iedereen.
V. is samen met een zekere Lionell
begonnen. Twee en half jaar gele
den werden de huizen in het Ruige
Veldt gebouwd. Op de bouwplaats
vond V. een aantal pallets (iedere
bouwdorpeling weet wat dat zijn)
en dne enorme grote houten pla
ten. Twee van deze platen lagen in
de sloot, één zat in een container.
Zowel pallets als platen waren
zwaar. Zeker wanneer ze dagen of
weken in het water gelegen had
den. Toch kregen de jongens het
voor elkaar om het hout naar de
bewuste boom te slepen. Ze maak
ten daarbij zoveel mogelijk ge
bruik van de sloten tussen het Rui
ge Veld, langs de tennisbanen en in
het Valleikanaal. Toch moest er
heel veel gesleept worden met be
hulp van stevige touwen en een
paar buurkinderen zoals Harold en
Arthur en broertje A. „Met zijn vie
ren kwam je hooguit dne meter
vooruit dan moest je weer rusten."
De boom aan het Valleikanaal had
den ze uitgekozen omdat hij op een
flinke hoogte stevige zijtakken
heeft en vlak bij het bruggetje ach
ter de tennisbanen staat. Hij is zo
hoog dat heel wat mensen onder de
hut zijn doorgefietst zonder hem
ooit gezien te hebben. Memgeen
die hem wel zag vroeg zich af hoe
iemand een hut zo hoog kon ma
ken. Iemand, we zullen geen naam
noemen maar die is bij de redaktie
bekend, dacht zelfs dat de hut ge
maakt moest zijn toen de boom nog
heel klein was en dat de hut lang
zaam maar zeker steeg naarmate
de boom groeide!
Om bij de drie grote zijtakken te
komen werd gebruik gemaakt van
een van de grote vaardigheden van
V. Hij knoopte van een aan strand
Nulde gevonden boeilijn, een
touwladder. De 'treden' werden
verstevigd met plastic pijpen
waarin gaten voor de verticale tou
wen gezaagd werden. De touwlad
der was zeker vijf meter lang, want
zo hoog zit de hut in de boom. Aan
het einde zat een grote haak. Deze
werd om de dikste tak gegooid
waarna het touw dne keer om de
boom werd geslagen, voordat ie
mand naar boven ging om de lad
der stevig vast te maken. Daama
kon het betere hijswerk beginnen.
Tijdens de eerste zomervakantie
werd alleen de bodem gelegd. De
jongens zijn natuurliefhebbers. Zij
hebben de boom zo min mogelijk
beschadigd. De pallets werden
met slechts zes enorme spijkers op
de goede plaatsen, muurvast aan
de takken bevestigd.„Die spijkers
krijgt memand er ooit meer uit. Ze
zijn helemaal in de boom gegroeid"
volgens V.
Geen tak werd afgezaagd. Niets is
beschadigd. Nog steeds is te zien
hoe de jongens 'gefiguurzaagd'
hebben om de takken door de zij
kanten te laten steken.
Toen de grote houten platen ont
dekt waren, kreeg de hut 'muren'.
Stel je even voor; een vloer van
pallets gemaakt op minstens vijf
meter hoogte. Vandaar uit moeten
houten platen opgehesen worden
door ongeveer vier jongens van
dertien tot vijftien jaar oud. De pla
ten zijn nat en wegen tientallen ki
lo's. Volgens de jongens werden ze
nat vastgetimmerd want; „Daar
door konden we ze in de goede
vorm trekken. Met zijn tweeën er
aan hangen terwijl de ander de
boel vastspijkerde. Slechts een
plaat hebben ze 'ter plekke' door
midden gezaagd. Op die manier
hadden ze genoeg voor vier wan
den. Zonder ramen „We wilden
wel ramen maken maar dat is niet
gelukt. Het hout was te hard om
daar een gat m te zagen. We heb
ben wel een deur maar die gaat een
beetje raar open. Als scharnieren
hebben we namehjk raamopen-
zetters gebruikt. Dat zijn van die
dingen waar bovenlichtjes mee
opengezet kunnen worden." Het
sluitstuk van de prestatie was het
dak. Daardoor moest het licht bin
nenvallen zodat gekozen werd
voor een bijzonder stevig stuk
plastic. Nog was de hut niet klaar.
De jongens waren weken aan één
stuk bezig en maakten er geen half
werk van. Zoals blijkt uit hun ver
haal „De vloer hep schuin doordat
de pallets op de takken rusten.
Daarom hebben we de laagste kant
opgehoogd en de hoogste kant af
geschaafd. Zodra de vloer recht
was hebben we 'parket' gemaakt.
Op de bouwplaats vonden we
mooie dunne plankjes. Allemaal
even groot. Ze hoorden bij de ver
pakking van buizen. Die plankjes
hebben we verzameld en daarmee
hebben we heel netjes een parket
vloer gemaakt. De hut werd verder
nog opgesierd met oude landkaar
ten aan de muur maar zodra het
karwei geklaard was, raakte al snel
de grootste lol eraf. „We hebben
eerst nog heel vaak onder de hut, in
het Valleikanaal zitten vissen. Toen
al zaten we nog nauwehjks in de
hut. Of het moest zijn om voorbij
gangers een beetje te plagen. Met
voorbij fietsende schoheren kre
gen we het weieens aan de stok.
Maar wanneer je zo hoog zit, zit je
altijd in het voordeel. Eikels gooi je
nou eenmaal makkelijker naar be
neden dan naar boven." aldus V.
„Toen een duif in de hut haar nest
bouwde en twee eieren erin legde,
gingen we er niet in om haar niet te
storen. Leven was er trouwens ge
noeg in de hut. Spinnen, oorwor
men en ontzettend veel mieren." De
jongens verloren langzaam maar
zeker hun intresse in hun hut, zeker
nadat andere kinderen kans gezien
hadden binnen te dringen. Hoe, dat
is nog steeds de vraag want de
touwladder werd na iedere bezoek
meegenomen. Tot grote ergenis
van V.,A. en het kleine groepje
vnenden dat van hun geheim wist,
verdween het dak en een zijkant.
Behalve dat hun sjouw- en timmer
werk daarmee voor niets leek te
zijn geweest, maakten zij zich boos
over de manier van afval verwer
king. Terwijl zij na hard werken, de
afvalresten mee naar huis namen
om ze op een verantwoorde manier
weg te gooien, bleken de slopers
het Valleikanaal als vuilnisplaats te
gebruiken. „Een hut bouwen is
leuk als je het goed doet. Maar als
je ziet wat er nu mee gebeurd is,
dan hoeft het voor mij allemaal met
meer," volgens V. En dan zachtjes
tussen neus en lippen „Ach, ik
word toch te oud voor die dingen."
UfOENSDAG 4 JULI 1990
