„Na het duiken is het ballonvaren mijn nieuwe passie"
m
ournalist Joop de Wilde vrijwel gewend aan hogere sferen
leningen
Wethouder
Dejongh
Trekker trek
eluidshinder
WOENSDAG 4 JULI 1990
plaatselijk nieuws
jEUSDEN - Voor het achtste achtereenvolgende jaar wordt
week in Barneveld de Ballonfiesta georganiseerd. Een
ctaculair driedaags evenement, dat morgenavond begint en
:na je jagen in beslag neemt. Twintig tot vijfentwintig hetelucht-
nii lonnen uit diverse landen, bemand door piloten met tal van
ionaliteiten, gaan de lucht in met onbekende bestemming,
ar zullen zij uiteindelijk landen en onder welke omstandig-
en? Met welke weersomstandigheden krijgen zij onderweg
maken? Welke beslissingen moeten zij van de start tot de
^Ading nemen om de vaart - men kan en mag ook spreken van
i ballonvlucht - tot een goed einde te brengen?
£en van de mannen in de mand, die de laatste hand legt aan
opleiding tot gebrevetteerd ballonvaarder en ook deze
A weer samen met een van zijn beide instructeurs in Barne-
d de branders van een van de gigantische luchtvaartuigen
;ec [teert, is de Leusdense journalist Joop de Wilde. Waarom
rdt iemand zoals dat officieel heet balloncommandant?
laiom steekt hij er honderden uren vrije tijd in? Wat kost zo'n
fnJjeiding en waartoe leidt het?
I e
oop de Wilde oogt jaren jonger
hij in werkelijkheid is. Met zijn
t - jaren heeft hij de wereld gezien
wellicht heeft zijn avontuurlijk
slaan, zijn werk en zijn hobbies,
'^tegenstelling tot anderen, die on-
bö de arbeidsdruk te lijden heb-
i gehad, hem steeds weer rueu-
impulsen gegeven om het
mtuur tegemoet te treden.
Ilijkt het in de gesprekken, die
over reizen tot in alle uithoe-
boeiende belevenissen in
rtdisciplines, die nauwelijks
r van toepassing zijn op zoda-
kwalificaties en een passie,
spreekt uit de wijze, waarop de
iringen worden verwoord. Het
duidelijk zijn dat De Wilde
en
de
ht-
ol|< 3 man is die na zijn dagelijkse
ad de luie stoel prefereert en
benen onder de tafel strekt,
igenomen althans dat daartoe
nogelijkheid bestaat in de wo-
aan de Leusdense Grifthorst,
hij zich in gezelschap weet
de intens meelevende Carla en
dochters Manska en Anousch-
die geen gelegenheid voorbij
gaan om de gedreven ballon-
der-in-spé te begeleiden op
>nk [naar diens begeerde brevet.
R0 RADIO
te dagelijkse werktaak van Joop
de Wilde bestaat uit het leiden van
de werkzaamheden bij het AVRO
Radio-journaal m de functie van
adjunct-eindredacteur. Vier jaar
geleden trad hij bij deze omroep
vereniging in vaste dienst na reeds
gedurende zeven jaar bij het Radio
Journaal als free lancer te hebben
gewerkt als bureauredacteur m de
avonduren. In al die jaren was De
Wilde nog werkzaam bij Philips
Telecommunicatie, waar hij m to
taal bijna een kwart eeuw bedrijfs
journalistiek bedreef. „Eigenlijk
ben ik van huis uit geen journalist,
ook al ben ik al heel jong met de
media in kontakt gekomen. Het is
allemaal min of meer toevallig be
gonnen toen ik nog m Amersfoort
op school was".
Joop de Wilde spreekt dan over
de tijd, dat de toenmalige krant Het
Centrum in navolging van de con
currerende plaatselijke bladen een
columnist zocht voor een rubriek
over natuur. „En aangezien ik zelf
altijd byzondere belangstelling had
en nog heb voor de natuur en lid
was van de Koninklijke Natuurhis
torische Vereniging kreeg ik al op
zestienjarige leeftijd een vaste co
lumn in de krant. Ik schreef toen
onder het pseudoniem Coracias,
dat is de fraaie Latijnse benaming
voor Scharrelaar, een byzondere
vogel..."
tsf duiken nu ballonvaren. Joop de Wilde: „Een nieuwe uitdaging".
Joop de Wilde is nog twintig ballonuren van zijn brevet verwijderd.
UITGEVLOGEN
De scharrelaar vloog m de vol
gende decennia uit. Hij kreeg een
vaste baan als persvoorlichter en
PR-man bij Philips Communicatie,
vanwaar hij over de wereld zou
gaan reizen. De Wilde: „Ik kwam
letterlijk overal; moest perspre
sentaties voorbereiden en uitvoe
ren en tentoonstellingen opzetten.
Eén van de grootste projekten was
het binnenhalen van een order
voor telecommunicatie in Saudi-
Arabié, waarmee een bedrag was
gemoeid van elf miljard gulden. Ik
denk dat ik zo'n vijftien keer naar
dat land ben geweest.
Daarnaast ben ik ook naar tal van
landen geweest voor het maken
van bedrijfsdocumentaires voor
Philips. Ik deed daarvoor van alles:
produktie, regie, het schrijven van
teksten. Ik heb ook veel gefoto
grafeerd en artikelen geschreven.
In de loop der jaren ben ik trou
wens de journalistiek trouw geble
ven; ik heb geschreven voor kran
ten en tijdschriften en ben al ontel
bare jaren correspondent voor het
ANP".
IN DE COCKPIT
Al die jaren bij Philips, het reizen
over de aardbol, leidde voor Joop
de Wilde tot een zeer sterke affini
teit met de luchtvaart. Dat bracht de
aard van het werk uiteraard mee:
de promotie van Philips-appara-
tuur voor navigatie en communica
tie met name voor de luchtvaart.
Het bracht De Wilde er toe een
cursus radiotelefonie voor de lucht
vaart te volgen.
Hij slaagde voor het examen,
kreeg zijn licensie en dat verschaf
te hem de mogelijkheden aan
boord van alle vliegtuigen als ra
diotelefonist te werken. Uiteraard
was dat niet zijn beroep maar om
dat het noodzakelijk bleek terwille
van het behoud van het brevet jaar
lijks tien „cockpit-uren" te vullen
greep hij elke dienstvlucht voor
Philips aan om „op de bok" de be
manning te assisteren. „Ik ben
daardoor in de cockpit van alle
mogelijke typen vliegtuigen ge
weest. Maar het was allemaal afge
lopen toen ik van Philips in 1986
overstaDte naar de AVRO".
DUIKLESSEN
Uiteraard heeft de grote belang
stelling voor de luchtvaart en zijn
kennis, opgedaan tijdens zijn vele
uren aan boord van de vliegtuigen,
die hem jarenlang voor zijn werk
over de wereld brachten, Joop de
Wilde goede diensten bewezen
toen hij zich eenmaal ging bezig
houden met zijn nieuwe grote pas
sie: het ballonvaren. Het gaf hem
een grote voorsprong bij de theo
retische en praktische voorberei
dingen van de nieuwe hobby, die
hij thans sedert een aantal jaren
heeft gekoppeld aan het werk van
alle dag: piloot van het meest onbe
rekenbare luchtvaartuig dat men
zich kan denken.
Eigenlijk is de wens van Joop de
Wilde om ballonvaarder te worden
het gevolg geweest van een toeval.
Hij en zijn vrouw Carla werden eni
ge jaren geleden uitgenodigd om
mee te varen met een ballon en
toen sloeg de vonk over. En het
kwam precies op het goede mo
ment, want De Wilde was m zijn
leven toe aan een nieuwe uitda-
ging.
„Ja, dat was mderdaad het geva-
l.Ik had behoefte aan zo'n sportieve
uitdaging na wat ik tevoren tiental
len jaren deed, namelijk duiken.
Vanwege mijn grote belangstelling
voor de natuur ben ik zelf in mijn
vrije tijd gaan snorkelen en daarna
heb ik een opleiding als duiker
gevolgd in Utrecht. Op het ogen
blik is sportduiken vrij algemeen
en populair - er zijn nu tienduizen
den duikers - maar toen ik leerde
duiken waren er m het hele land
niet meer dan zo'n duizend en was
ik de tweede in deze regio. Na mijn
opleiding werd ik gevraagd werk
zaamheden te doen bij ongevallen
tot ik instructie ging geven aan de
politie en brandweer m Amers
foort. Twee jaar lang heb ik man
nen getraind, op woensdagen theo
rie en in de weekends praktijk in
het zwembad en in open water.Na
al die duiklessen konden de brand
weer- en politiemensen dus zelf bij
misdaden en ongevallen te water".
Ook het duiken bracht De Wilde
op diverse plaatsen in de wereld.
Op uitnodiging van de regeringen
van Jordanië, Egypte en Ierland
maakte hij rondreizen langs de
kusten van die landen met de op
dracht onderzoek te doen naar de
duikmogelijkheden en de bijbeho
rende technische faciliteiten. In de
vrije weekends deed Joop boven
dien aan wrakkenonderzoek, met
name m de Zeeuwse wateren.
DE LUCHT IN
Het water ging plaats maken
voor de lucht. Het eerste plezier
tochtje in een ballon zorgde voor
de infectie: er zou een meuwe bal
lonvaarder na verloop van tijd aan
het korps van 65 nationale gebre
vetteerde piloten worden toege
voegd. Vraag was alleen: hoe en
waar?
Een cursus voor ballonvaren be
staat met. Men moet als leerling
een of meer instructeurs bereid
vinden om zich met de opleiding te
belasten. De Wilde vond die in de
personen van Hans Zoet en Rob
Wiegers van wie hij nog steeds
instructie krijgt. De eerste lesvlucht
had plaats in september 1988.
Daasraan was voorafgegaan een
grondopleiding en een studie voor
het theoretisch examen, dat De
Wilde met goed gevolg vorig jaar
aflegde. Zo'n examen is op zichzelf
al behoorlijk pittig. Het wordt afge
nomen door de Rijksluchtvaart
dienst, waarbij de kandidaat wordt
beoordeeld op zijn kennis van
koers zodat de stoet van volgauto's
de route moet verleggen naar
Achterveld. Daar, op een uitge
strekt weiland richting Stouten-
burg, zullen de manden aan de
grond komen. De vriendelijke en
behulpzame Henk van Schothorst,
eigenaar van het landbouwbedrijf,
die toevallig zijn verjaardag viert,
had op zoveel visite met gere
kend...
Vriendelijk en behulpzaam, een
plezierig slot van een avondje bal
lonvaren. Joop de Wilde: „Dat wil
len wij namelijk zo graag, een goe
de verstandhouding met de onbe
kenden met wie wij onverwacht in
kontakt komen na een landing. Per
definitie zijn wij ongenode gasten
en dat realiseren wij ons terdege.
De piloot kan tevoren niet bepalen
waar hij kan of moet landen. Dat
vraagt van hem een sterke discipli
ne, hij zal zeer zorgvuldig moeten
omgaan met de bezittingen van een
ander. Hij zal ook rekening moeten
houden met het vee, zowel bij de
landing als tijdens de vaart. Daar
om wordt op geringe hoogte wan
neer er vee in de weilanden loopt
gebruik gemaakt van zogenaamde
koeienbranders, die een lager ver
mogen hebben en minder geluid
maken".
De gezamenlijke ballonvaarders
is het ernst wanneer zij spreken
over de maatregelen, die een goe
de verstandhouding met name ten
opzichte van de agrariërs moeten
bevorderen. Zij willen tot elke prijs
overbodige overlast voorkomen; is
er sprake van schade in welke
vorm dan ook dan dient die correct
en snel te worden afgehandeld.
Voor de grondbemanningen, de
helpers in de volgauto's, geldt dat
onmiddellijk kontakt moet worden
gezocht met de eigenaar van de
plaats, waar de ballon gaat landen
of is geland en dat toeschouwers
van het terrein moeten worden ge
weerd.
Verder zijn er binnen de kring
van ballonvaarders afspraken ge
maakt om het aantal piloten te be
perken. De eerste twee jaar zullen
geen nieuwe piloten worden op
geleid en daarna zal iedere com
mandant met bevoegdheden per
jaar slechts éën leerling mogen
opleiden. De Wilde: „Die opleiding
kan in het algemeen bijdragen tot
een betere verstandhouding, waar
naar zeer nadrukkelijk wordt ge
streefd. Eigenlijk staat of valt alles
met vakmanschap en discipline. En
gelukkig hebbem we. uitzonderin
gen daargelaten, plezierige erva
ringen met de boeren. In negen van
de tien gevallen verloopt alles pro
bleemloos".
het dan ook niemand. Wat deed het
geluid van overvliegende vliegtui
gen met de kleuren van de geal
lieerden toen veel goeds!!
Laat de vliegeniers maar oefenen,
de vliegtuigen vliegen, het geeft
een veilig gevoel en de overlast is
acceptabel.
Wat dacht de wethouder, en even
tueel de heer Rolle, eens over ver
keerslichten bij het politiebureau
Leusden-Zuid, zodat het overste
ken na een ntje met het openbaar
vervoer, milieuvriendelijker en
veiliger is?' Juist ook voor ouderen
en gehandicapten.
Met milieuvriendelijker denk ik
vooral aan de geluidsoverlast ver
oorzaakt door de ambulance om
slachtoffers naar het ziekenhuis te
vervoeren. Het zou ook kunnen dat
dit geluid geen overlast is, m de
ruimste zin van het woord, maar
gezien moet worden als een oprui
ming van lastige oudere mensen en
daarom acceptabel
J.B. Burger
Leusden
Wethouder De Jongh heeft door
zijn uitlatingen niet alleen maart
positieve reacties opgeroepen.
„Laat de wethouder reisleider
worden", is het advies van me
vrouw De Haan.
Met ongenoegen reageer ik op de
uitlatingen van de heer De Jongh,
die zich als reisleider opwierp tij
dens de excursie door Leusden en
Achterveld. Het betreft het artikel
op pagina 7 in de Leusder Krant
d.d. 27-6-1990.
Deze wethouder wil het laatste
woord hebben over zijn wijzigings
plan ten aanzien van de bouw van
de zogenaamde 'woontorentjes' in
het Ruige Veld.
Ik citeer: "Een aaneengesloten
laagbouwzou echt veel mooier zijn
geweest." Ik wil de wethouder er
op wijzen dat zijn Chinese Muur
ook drie hoog was, en pal aan de
straat kwam, zodat de bewoners
dan helemaal geen lucht meer zou
den zien.
De door de wethouder gemaakte
procedure-fouten is hij snel verge
ten. In verschillende vergaderin
gen met de bewoners, burge
meester en een aantal raadsleden
is toen gekozen voor het oude plan,
de drie woontorentjes.
Er is echter zo met de afmetingen
gesjoemeld, dat er nu vier pakhui
zen verrezen zijn!!
Hopelijk wordt ons uitzicht op deze
pakhuizen weggenomen door een
behoorlijke groenvoorziening in de
vorm van flinke bomen en struiken.
U eindigt uw artikel met de woor
den: „De dadendrang van wethou
der de Jongh kent geen grenzen."
Wat mij betreft kan hij beter reislei
der worden....
J. de Haan - Dorenbos
Leusden
Voorzitter Henk Hogeveen rea
geert in een brief op de beslissing
van burgemeester en wethouders
om geen vergunning te geven
voor het organiseren van trekker
trekwedstrijden op een weiland
nabij de Beco aan de Horsterweg.
Hogeveen is erg teleurgesteld
over de beslissing en snapt het
argument van b&w (de wedstrij
den zouden een te grote belasting
voor het milieu vormen) niet. Ze
ker niet in het licht van andere,
veel grootschaliger evenemen
ten bij De Klaveet, die wel door
mogen gaan.
Hierbij wil ik mijn teleurstelling
uitspreken over de weigering van
het College van B&W een vergun
ning te verlenen aan het trekker-
toernooi, wat een aantal enthou
siaste leden van de PJGU afdeling
Leusden probeerden te organise
ren. Even voor de duidelijkheid:
het was de bedoeling een toernooi
te organiseren voor gewone tracto
ren, precies zoals die op een boe
renbedrijf worden gebruikt. Er
zouden dus geen spectaculiar
ogende, speciaal voor trekkertrek-
wedstrijden gebouwde tractoren
meedoen. Dit zijn nu juist de rook
uitspuwende tractoren, die we
kennen van de foto's. De milieube
lasting van een toernooi, zoals de
PJGU dat voor ogen stond is dan
ook genng, zeker in vergelijking
met een toernooi als het Power
Valley toernooi. Niet dat ik ervoor
pleit dit dan ook maar af te schaf
fen, want ook met dt toernooi wordt
er, gezien de publieke belangstel
ling, in een behoefte voorzien. Ik
wil hier alleen maar even aangeven
hoe de argumentatie 'milieubelas
tend' wordt ge(mis)bruikt om een
goed initiatief te torpederen.
Teleurstellend was de weigering
ook gezien het feit dat de organise
rende vereniging een jongerenver
eniging is die met dit soort activi
teiten haar doelgroep, de agrari
sche jongeren, kan bereiken. In de
gemeente Leusden gaat de discus
sie over hoeveel miljoen een jonge
rencentrum mag kosten (een pro
ject waar de PJGU als jongerenver
eniging trouwens niet in betrokken
werd). Een initiatief waar geen sub
sidie of door de gemeente betaalde
professionele hulp bij nodig is,
maar wel grote belangstelling on
der de agrarische jongeren voor is,
wordt blijkbaar met gewaardeerd.
De PJGU heeft dus die ruim 30 jon
geren, die zich al hadden opgege- i
ven om mee te doen, maar weer
afgebeld. Mag ik dan teleurgesteld
zijn?
Henk Hogeveen, voorzitter PJGU,
afdeling Leusden.
(advertentie)
De speciaalzaak in
woningtextiel vindt u in
winkelcentrum
Hamershof. Wij leveren alle
gerenommeerde merken
tapijten - gordijnen
dekbedden
dekbedhoezen toilet- en
badkamerkleedjes
karpetten - tafekleden
zonwering
douchegordijnen en
bedmode
Dealer van: Kendix
Gardisette - Jap - Tulipan
Forbo Desso Boras enz.
^er Burger, gepensioneerd
Jfcin Koopvaardij, reageert
kvele klachten over geluids-
Joop de Wilde neemt deel aan de Barneveldse ballonfiesta.
lactie Leusder Krant
Gerrit Jeuring
'hatterweg 19
1 IT Leusden
vluchtvoorbereiding, start en vaart,
noodprocedures, vaartgedrag en
landing. Hoe zwaar het examen is
blijkt uit het feit, dat Joop de Wilde
met slechts twee andere kandida
ten uit een groep van dertig deel
nemers de vuurpproef doorstond.
En dan nu de lucht in: op naar het
brevet met als laatste hindernis het
praktisch examen. Joop: „Ik heb er
nu volgens mijn logboek 31 uur
opzitten, waarbij ik ruim vijfhon
derd kilometer heb afgelegd. Voor
het examen denk ik ongeveer vijf
tig uur in totaal te moeten hebben
gevaren. Zelf een opleiding te be
kostigen is een ondoenlijke zaak;
een vlucht kost per persoon drie
honderd gulden en als je dan alle
verdere kosten door de jaren heen
incalculeert kom je aan een totaal
van zo'n 70.000 gulden. Dus is het
noodzakelijk mensen te vmden, in
structeurs, die automatisch be
voegd zijn tot lesgeven als ze twee
jaar hun brevet hebben en meer
dan tweehonderd uur hebben ge
varen en die bereid zijn je op te
leiden, zodat ze later weer van jouw
dienste: '°bruik kunnen maken
zodra je he. revet hebt gehaald".
MILJOENEN LITERS
Terwijl Joop de Wilde en zijn
instructeur Rob Wiegers zich deze
zaterdagavond op de uitgetrekte
grasvlakte bij de Amersfoortse
Bergkerk bezighouden met de
voorbereidingen van de vlucht van
twee ballonnen en een zware re
genbui voor enig oponthoud heeft
gezorgd, verzamelt zich een om
vangrijke schare belangstellenden
onder wie de passagiers. Zij zien
hoe de ballonnen in recordtijd wor
den gevuld met meer dan drie mil
joen liter lucht, waarna de branders
in werking worden gesteld.
De heteluchtballon vond zijn
voorganger in de gasballon, die
reeds in 1783 werd ontwikkeld De
NASA zocht in 1953 een eenvoudig
vaartuig voor verkenning en me
teorologisch onderzoek en daaruit
is de heteluchtballon, voorzien van
nieuw geconstrueerde branders,
tevoorschijn gekomen. Het giganti
sche doek bestaat uit geïmpreg
neerd nylon.
Nederland telt ongeveer hon
derdtwintig ballonnen. Ze worden
gebruikt voor promotie, reklame-
doeleinden en tochten met passa
giers. De opleiding tot piloot is zo
als gezegd zo zwaar dat alleen de
besten door het examen komen,
hetgeen een volstrekte garantie in
houdt voor vakmanschap en veilig
heid. Van ongelukken is dan ook
met of nauwelijks sprake.
Wat dat praktische examen be
treft kent men vijf hoofdvakken:
meteo, navigatie, luchtvaartwetge
ving en voorschriften, ballonvaart
techniek en materiaal en instru
menten. Met andere woorden: het
commando voeren over een ballon
is meer dan alleen een sportieve
aangelegenheid.
ANDERE KOERS
Als de beide ballonnen deze
avond na een perfekte start rich
ting Leusden zijn vertrokken lijkt
een landing in de omgeving van
Scherpenzeel voor de hand te lig
gen Maar dan blijkt weer hoezeer
de windrichting van mvloed is op
het verloop van de vaart. Boven
Leusden blaast de wind de vaartui
gen onverwacht in een andere
inibriek voor en door de lezers
ieze krant. Eenieder, die op -of
Werkingen heeft over artikelen
kLeusder Krant kan door rmd-
een ingezonden brief de
■'je lezers hiervan op de hoog
den. De redactie behoudt zich
recht voor brieven, zonder op-
'fón reden, te weigeren. Reac-
ïoeten betrekking hebben op
artikelen uit deze krant. De
M van het geschrevene valt
verantwoordelijkheid van
redactie. Anonieme bneven
-n met geplaatst. Brieven die-
'f worden gestuurd naar:
hinder van de vliegtuigen. 'Laat
de vliegeniers oefenen, het geeft
een veilig gevoel en de overlast
is acceptabel.' In een brief aan
het gemeentebestuur doet Burger
tevens een suggestie voor een
milieuvriendelijker beleid.
Is het dan nu wederom zover, dat
een bepaalde groep moet protes
teren tegen geluidsoverlast en op
heffing van een basis zonder dat ze
enig besef hebben wat verdedi
ging kan uitmaken
Als 'gastarbeider1 van de Japanse
regering is mij veel gelegen dit
nooit meer mee te maken en gun ik
INTERIEURVERZORQINQ
VAN KERSBERGEN
WINKtLCCNTNUM ..HAMINSNOP"
I Etl 5. naast Hcma. Leusdcn-C
Telefoon 033-946611
