Lenny Kuhr op visite
Panorama Lisiduna
I leus li et- krant
Meningen
Traditie Jongerenkoor voortgezet
Gemiste kans
Huisvrouw
Postzegels
Jammerlijke
column
Wel meisjes!
„Meer platte daken!"
WOENSDAG 5 DECEMBER 1990
plaatselijk nieuws
BARNE VELD - Het begint na al
een traditie te worden: de concer
ten van het Jongerenkoor Leas
den bieden veel mazikaal genoe
gen. De twee concerten met we
reldster Vicky Brown en de vie
ring van het 10-jarig bestaan van
het koor in 1989 in de Flint met
Lee Towers, kregen donderdag
avond een waardig vervolg in de
Veluwehal. Ditmaal was songfes
tivalwinnares Lenny Kuhr op
„visite". Ook de 23-jarige toet
senman Jan Veenje, verzorgde
weer een veelbelovend optreden.
De organisatie was net als tijdens
de voorgaande concerten in han
den van SCPL, Stars en Choir Pro
ductions Leusden.
Het kerkkoor uit Leusden werd
11 jaar geleden opgericht, de 54
leden komen uit Leusden en direk-
te omgeving. Naast het religieuze
repertoire wilden de leden zich
breder oriënteren, in korte tijd
werd ook een wereldrepertoire in
gestudeerd. De eigentijdse bege
leiding paste daar prima bij. De
professionele samenwerking met
bekende artiesten bleek inmiddels
een succesformule. Dirigent Jan
Beckers: „We wilden iets meer,
daarom gingen we destijds al op
zoek naar iets unieks voor de vie
ring van ons twaalf-en-half-jarig
bestaan. Tot onze verbazing bood
de promotor van Vicky Brown di-
rekt aan om enkele gezamenlijke
concerten op te zetten in Leusden
en Bameveld. Zo begon de unieke
samenwerking met professionele
artiesten die ons uitstekend be
valt."
SOLO
Donderdagavond bleek duide
lijk dat de koorleden zich voor
meer dan 100% inzetten, ondanks
het feit het geluid niet helemaal
optimaal was. Met name de heren
waren niet goed te horen. Dat
maakte Martin van Klooster echter
weer ruimschoots goed met zijn
solo in „To my father's house". Daar
kreeg hij een staande ovatie voor.
Het Jongerenkoor Leusden had ge
kozen voor een bekend repertoire,
van „Who'll stop the rain" tot „Go
like Elijah". Het pubhek werd dan
ook uitgenodigd te gaan staan, mee
te zingen en te klappen. Daar rea
geerde het pubhek echter met op,
tot bij twaalven genoot men „vrij
stil" van het afwisselende en zeer
gevarieerde programma, dat door
Jan Beckers werd gepresenteerd.
De kompleet verschillende stijlen
zorgden voor een uniek concert.
TROUBADOUR
De zangeres Lenny Kuhr behoef
de geen introduktie. Haar stemge
luid herkent vrijwel elke Nederlan
der sinds ze met „de Troubadour"
het songfestival won.
Ook ditmaal had ze „de Middel
eeuwse minnezanger" niet thuis
gelaten. Verder had ze echter ge
kozen voor een geheel nieuwe re
pertoire. De avond was voor haar
een try-out voor haar promotietoer-
nee in 1991. De nieuwe nummers
zullen op de CD „De blauwe nacht"
terug te vinden zijn. Verder zong ze
veel nummers van haar cd/lp „Quo
Vadis" uit 1986. Lenny Kuhr gaat
verder op de eerder ingeslagen
weg, haar eigen teksten, samen ge
schreven met haar partner de
schrijver Herman Pieter de Boer,
hebben tegenwoordig een mystie
ke ondertoon. Ze reiken over de
grenzen van het alledaagse leven.
Geen kinderkoren meer, zoals bij
oude nummers als „visite". Het op
treden met het jongerenkoor paste
eigenlijk perfekt bij de nieuwe tek
sten. In „We zijn het bos nog lang
met door" zingt ze over „boze gno
men". Verder bezong ze onderwer
pen als „Het heilig vuur" en „Enge
len". Het enige Engelse nummer
was het lied/gebed „Give me a
heart". Bij het meuwe „We zijn op
weg" bleek dat de zangeres er nog
niet helemaal was, ze kondigde
met veel overtuiging een verkeerd
nummer aan, tot grote schrik van
haar geluidsman. Later hield ze
zich perfekt aan haar spiekbriefje.
Tenslotte zong ze nog enkele num
mers samen met het Leusdense
koor. De perfekte lichtshow zorg
de voor mooie effekten.
ZONNEBLOEM
De verschillende improvisaties
van toetsenman Jan Veenje waren
een goede overgang van de be
kende Engelse nummers van het
koor naar de splinternieuwe Hol
landse teksten van Lenny Kuhr. De
23-jange virtuoos speelde enkele
schitterende improvisaties. Met
veel herkenbare elementen van i
klassiek, via Sinterklaasversjes tot i
„Sammy". Jan Veenje is nog niet
afgestudeerd aan het conservato
rium, maar hij was op zijn tiende al
organist. Hij is inmiddels vice-we-
reldkampioen improvisatie op
synthesizer en piano. Zelden zal de
studie-vleugel, die de Barneveldse
Muziekschool gratis ter beschik
king stelde, op deze onnavolgbare
maruer bespeeld zijn.
Er werden trouwens meer zaken
gratis ter beschikking gesteld,
want het concert werd geheel ge
geven ter ondersteuning van het
werk van de Stichting de Zonne
bloem. Ook de toegangsprijzen en
de opbrengst van de cd/lp „The
first one" van het jongerenkoor ko
men ten goede aan de december-
activiteiten van de Zonnebloem.
Zowel de Leusdense als de Barne
veldse afdeling werken momen
teel hard aan de actie „Zon in de
schoorsteen". Via deze actie wil
men langdurig zieken, lichamelijk
gehandicapten en hulpbehoeven
de ouderen uit hun isolement halen
door hen met Sinterklaas een sur
prise aan te bieden. Ook met Kerst
worden diverse activiteiten geor
ganiseerd, zoals overigens het hele
jaar. Op 23 oktober was Lenny Kuhr
met Thérèse Stemmetz van de par
tij op een ontspanningsmiddag, die
door 320 ouderen uit de regio werd
bezocht. Dat optreden stond uiter
aard los van het concert in de Velu
wehal, maar het geeft aan dat de
zangeres de stichting een warm
hart toedraagt. Donderdagavond
was ze na afloop van het concert
met het jongerenkoor heel enthou
siast: „Het was een fantastische er
varing, als een koele zomeravond.
En een goede voorbereiding op de
concerttour die in het voorjaar 1991
begint."
De bewonersgroep De
Wetering/Al andsbeek-
oost noemt de algemene
Beschouwingen op het
punt van openbaar ver
voer een gemiste kans.
'De bus moet terug!!'
„Waf kost een pakket open
baar vervoer voor de ge
meente Leudsen?" Dat was
de vraag van wethouder De
Jongh op de voorlichtings
avond van de gemeente en
de VAD voor de wijken de
Wetering en Alandsbeek-
Oost op 13 teb. van dit jaar.
Gevraagd werd op die avond
de aanwezigen uit te leggen,
waarom de bus met meer
door hun wijken kwam
Het antwoord op bovenge
noemde vraag is met gege
ven, althans niet door de pok-
dek verantwoordelijken. Wel
is ons bekend, dat een buskjn
3 a 4 ton/jaar kost. De bewo
nersgroep de Wetering/
Alandsbeek-Oost is druk be
zig de bus weer terug te krij
gen. Hiertoe werden contac
ten gelegd met de politiek en
de VAD. Onze groep is ook
een procedure gestart bij de
Raad van State, waarvan de
uitkomst nog niet bekend is.
We hadden goed openbaar
vervoer en willen dit houden.
In deze tijd getuigt het van
slecht beleid om het open
baar vervoer af te breken.
De gemeente kan ook ander
beleid voeren door o.a
a. te onderhandelen met het
Rijk over de gelden, die voor
het openbaar vervoer worden
uitgetrokken.
b. zelf geld uit te trekken voor
het openbaar vervoer.
Beide punten heeft men ook
krachtig aangevoerd om de
aansluiting op de A-28 te reali
seren, waarmee een aanzien
lijke som geld was gemoeid,
nl zo'n 14,5miljoen gulden
De overheid heeft de mond
vol van het milieu, dat we zou
den moeten beschermen,
maar wat zijn de concrete
maatregelen? Het is toch te
zot, dat in deze tijd een bus uit
de dichtbevolkte wijken
wordt weggehaald!
In de Algemene Beschouwin
gen van de Leusdense ge
meenteraad van 22 nov. jl. zijn
door de poktieke partijen en
B en W geen geldmiddelen
uitgetrokken voor een bus
door de wijken de Wetering/
Alandsbeek-Oost Papieren
beloften worden niet vertaald
in concreet beleid. En dat is
ronduit teleurstellend.
Wij vragen de politieke par
tijen en B en W hun eigen
woorden serieus te nemen en
met bovengenoemde punten
aenb aan het werk te gaan.
De buslus kan in ere worden
hersteld; waar een poktieke
wil is, is een poktieke weg!
Betty Dirks
namens de bewonersgroep
Leasden
Panorama Lisiduna had
vorige week als gast me
vrouw B. Dirks. Het feit,
dat mevrouw Dirks, als
beroep huisvrouw heeft
meegekregen, is haar iet
wat in het verkeerde keel
gat geschoten.
In Panorama Lisiduna heb ik
mijn 'plekje' mogen uitkiezen.
Het verhaal en de foto vond ik
erg leuk, alleen was ik ver
baasd te lezen, dat bij mijn be
roep 'huisvrouw' stond. Naar
mijn beroep was namekjk niet
gevraagd!
Het was dus kennekjk de ver
wachting van de redactie, dat
ik als mijn beroep huisvrouw
zou opgeven.
Over deze verwachtingen van
wat vrouwen (en mannen)
doen in onze maatschappij zal
het een en ander uitgewerkt
worden in de Emancipatieno
ta, die de gemeente samen met
onder andere de Vrouwen
raad voorbereidt.
Hopekjk is het m de toekomst
niet meer zo vanzelfsprekend,
dat een vrouw als huisvrouw
wordt ingeschat.
Betty Dirks
Leusden
Zuster Imelda is op zoek
naar gebruikte postze
gels. Juist in de kersttijd
worden er veel kaarten
verstuurd, vandaar een
oproep de zegels te bewa
ren. De opbrengst gaat
naar een goed doel.
'In de afgelopen maanden heb
ik weer tal van oude postze
gels ontvangen, waarvoor mijn
hartekjke dank.
Nu de kersttijd weer aan
breekt, en er veel bneven en
kaarten worden verstuurd, wil
ik iedereen nog weer eens
aansporen, oude postzegels te
verzamelen.
Het geld van de opbrengst van
de verkoop van de zegels is
bestemd voor een melaatsen
kamp in India. Veel oude ze
gels worden weggegooid.
Maar dat is jammer, want ze
hebben waarde, ook de gewo
ne zegels van 55, 65 en 75 cent.
Wilt u de oude postzegels van
de enveloppen of kaarten af
knippen en niet afweken. En
wilt u de randjes niet beschadi
gen?
Als u er een aantal bij elkaar
heeft kunt u ze afgeven of in de
brievenbus doen bij Huize Sint
Ansfhdus, Hamersveldseweg
57. Ook oude kerstkaarten zijn
welkom. Alvast heel hartelijk
dank.
Zuster Imelda
Leasden
Scheidsrechter Kok van
de Green Giants reageert
op de column van Frits
Schoenmaker over het
wangedrag van de bas
ketbalspelers van Green
Giants. Een familie uit
Leusden had zich ge
stoord aan het gedrag en
schreef twee weken gele
den hierover. Schoenma
ker haakte daar met zijn
column op in.
Dat de Leusder Krant re
dactioneel moet roeien met de
nemen die ze heeft, is nog te
aanvaarden, maar dat is geen
excuus voor journalistieke
blunders, zoals van Frits
Schoenmaker. In zijn column
„linksbinnen" in de Leusder
Krant van 21 november jl., laat
deze man blijken tot weimg
journalistieks in staat te zijn.
Wat wil het geval? Naar
aanleiding van een ingezon
den brief over het vermeende
agressieve gedrag van Basket
ballvereniging Green Giants
tegenover enkele handbal-
stertjes, schrijft Frits Schoen
maker een column, waarin de
argumentatie zo afschuwehjk
krom en verwerpelijk is, dat
ondergetekende daarop moet
reageren.
De hele column is geba
seerd op een ingezonden
brief, die Fnts Schoenmaker
kennelijk onder ogen heeft ge
had. Zonder enige vorm van
hoor en wederhoor is hij daar
na in zijn pen geklommen. Dat
is jammer, want het resultaat is
een ongenuanceerde, genera
liserende woordenkraam, die
kant noch wal raakt. Volgens
Schoenmaker zijn alle leden
van Green Giéints ziekelijk
agressieve barbaren, zonder
een greintje gevoel voor spor
tiviteit. Schoenmaker schrijft
dat toe aan het - volgens hem -
niet christehjke karakter van
de club, alsof er een causaal
verband zou bestaan. Ook
minder gelukkig is zijn conclu
sie dat de Green Giants waar
schijnlijk een moeilijke jeugd
hebben gehadDit baseert hij
op een onderzoek van een
heuse doctorandus. Van deze
titularis gebruikt Schoenma
ker enkele citaten, waarmee
hij zijn argumentatie probeert
te ondersteunen. Helaas ver
bindt hij de verkeerde citaten
met de verkeerde conclusies.
Het meest belachehjk maakt
Schoenmaker zich wel met het
slot van zijn column. Opeens,
Het bewijs, dat de meiden zelf aanleveren. Aan het bord zitten StefGe
(achter) en Foske hun strijd te leveren. Zij maakten deel uit van het
eerste team van basisschool De Bongerd.
Vier meiden van basis
school De Bongerd reage
ren op een verslag over de
schoolschaakkampioen-
schappen, Leusder Kin
derkrant vorige week. De
meiden zijn verongelijkt
en willen een correctie.
Om te beginnen dienen wij,
Foske de Kruyf, Laura Vink,
StefGe Nouwens en Lianne
Meppelink, een correctie in.
zonder een duidelijk aanwijs
bare aanleiding, verplaatst hij
zijn onderwerp naar de Puu-
penkoppen, de carnavalsver-
enigmg van Achterveld. Vol
gens hem had de nieuwe Prins
niet gekozen moeten worden,
omdat deze man m het verle
den als voetbaltrainer gewei
gerd had, vier jongens op te
stellen, die carnaval hadden
gevierd. Schoenmaker trekt
conclusies die zo naïef zijn, dat
de honden er geen brood van
lusten.
Nog zo'n voorbeeld van on-
doordachtzaamheid van de zo
genaamde columnist: „Green
Giants wil met in de krant
staan, omdat zij daar een
beetje bang voor is.Ook dit is
zomaar uit de lucht gegrepen.
Schoenmaker zou zich eens
wat beter moeten verdiepen in
de materie waarover hij
schrijG, dan was deze jammer
lijke column ons bespaard ge
bleven. Het is begrijpelijk dat
Green Giants Gever niet wil
staan in een krant met mede
werkers van een dergeUjk
zwak journalistiek niveau.
F. Kok
scheidsrechter Green Giants
Zwolle
Op de kmderpagma van de
Leusder Krant staat een stuk
over de schoolschaakkam-
pioenschappen.
Daarin staat vermeld, dat er
geen meisjes aanwezig wa
ren. Wij zijn vier meiden van
De BOngerd en wij hebben
alle vier meegedaan!! Bij deze
willen wij dat onder de aan
dacht brengen.
Tevens vinden wij de manier
waarop u 'ons' beledigt (Be
schikken meiden niet over een
vooruitziende blik') ronduit
flauw. Met 'hartehjke' groeten,
Vier roeiden
bs De Bongerd
Leusden
Een korte reactie: allereerst
bevreemdt het de redactie, dat
de schrijver niet ingaat op de
zaak zelf. De basketballers van
Green Giants hebben Leus
dense kinderen op een wel
zeer onsportieve wijze van het
veld gejaagd, (de jonge kinde
ren raakten volledig overstuur
en zochten huilend de kleed
kamer op). Mag men dan spre
ken van 'vermeend' agressief
gedrag?
Het feit dat een columnist een
dergelijke handelswijze laakt
is zijn goed recht en onder
streept juist zijn journalistiek
vermogen en opmerkingsga
ve. Schoenmaker neemt het op
voor de 'underdog' (de jonge
kinderen m dit geval) en vindt
dat de grote basketballers be
ter hadden moeten weten. Niet
de argumentatie, maar de
waarheid is -helaas- 'afschu
welijk krom en verwerpelijk'.
Het mag duidelijk zijn dat wij
een andere invulling geven
aan journalistiek niveau dan de
heer Kok. Het is al erg genoeg
dat er een column gewijd kan
worden aan onsportief gedrag,
daar ligt toch de kern van de
zaak. Het aanvechten van de
column is blijkbaar eenvoudi
ger dan eerlijk toegeven, dat
de sporters te ver zijn gegaan.
De redactie.
Naam: Sinterklaas
Beroep: Kindervriend
Favoriete plek: „De daken van Leusden"
„De dagen rond mijn verjaardag zijn altijd verschrikkehjk druk. Je moet niet vergeten dat ik in een
enorm korte tijd bij al die miljoenen Nederlanders pakjes moet bezorgen. Toch verheug ik me altijd op
mijn komst naar de gemeente Leusden Om verschillende redenen. Ik word hier bijvoorbeeld harteUjk
ontvangen en er wonen nauwehjks stoute kinderen.
„Toch zitten er voor een oude man als ik ook duidehjke nadelen aan mijn nachtehjke uitstapjes over de
daken in een typische nieuwbouwgemeente als Leusden. In de grote, oude steden zijn de wijken en de
huizen lekker dicht op elkaar gebouwd. Ik kan daar bij wijze van spreken van het ene op het andere dak
springen. In Leusden Gggen de huizen allemaal zo ver van elkaar. Dat heeG overigens als voordeel dat ik
een behoorhjke aanloop kan nemen. En dat is voor m'n trouwe paard, die ook al op leeftijd begint te
geraken, wel lekker. Bovendien zijn er vaak carports of garages, waar je gemakkehjk bovenop kan
komen. De stap naar het dak is dan nog maar een kleine. Er zijn hier ook geen hoge Oats gelukkig. Alleen al
om daarbovenop te komen is een ramp. En dan moeten de cadeautjes ook nog allemaal op de goede plek
terecht komen. Dat is nog een heel gemik door die schoorstenen.
Schoorstenendat is tegenwoordig een probleem op zichzelf. Vroeger had je van die taaie, rechte
rookkanalen (in Leusden vindt je ze nog wel op de boerderijen m het buitengebied). Dan vielen de
cadeautjes haast vanzelf in de schoenen. Bovendien kon mijn paard in die huizen gemakkehjk bij de
lekkere dingen, die voor hem klaarstonden. Met die centale verwarming van tegenwoordig is dat een
stuk moeilijker. Ik moet Piet vaak naar binnen sturen om de wortels te halen. Gewoon omdat we er anders
niet meer bij kunnen. Bovendien lenen de tegenwoordige schoorstenen zich niet meer zo goed om de
cadeau's door naar binnen te krijgen. De schoorstenen worden kleiner, en de cadeau's steeds groter.
Zeker in Leusden. Ik denk er wel eens over om maar een briefje te gaan sturen naar alle kinderen in het
land. Of pappie of mammie niet stiekem ergens een raampje wil openlaten of zoiets. Zodat ik makkehjk
naar binnen kan. Alleen is de pohtie daar niet zo bhj mee. Die is bang dat in mijn spoor allerlei gespuis ook
de huizen binnen wil. En dan niet om er cadeautjes te brengen!..."
„Voorlopig moeten we het nog maar even laten zoals het is. Ik hou het nog wel een paar jaartjes vol Maar
misschien mag ik nog wel wat zeggen tegen de architecten en aannemers in Leusden. Bouw alsjebheG wat
meer platte daken! Met het klimmen der jaren is het wel lekker als je niet steeds op de punt van de nok
hoeG te balanceren. Dan nemen we die kleme schoorsteentjes wel voor GeG"
„Veel plezier op pakjesavond. Groeten van Smt en Piet!"
