Het Landschap in de reiziger
LIEVE JORIS
Een kamer
In Cairo
Normale winter
Veel reacties
op snelspitsbus
Boekenweek van 6 tot en met 16maart
(m
B
O
E
K
E
N
W
E
E
K
9
1
6T/i
VI16 MAART
A A
I Koninkrijkszaal
Paardenmaat
onder de loep
Vluchtelingen
KIJKKRAI
-f^ïTTx.
Ju»
1
W'
WOENSDAG 6 MAART 1991
plaatselijk nieuws
AMERSFOORT - Nederland beleeft een ongekende op
mars van de reisliteratuur. Tot 1980 verscheen van Neder
landse auteurs af en toe een boek, dat we nu reisliteratuur
zouden noemen. Het boek 'Krassen op een rots' waarin
schrijfster Hella S. Haasse een reis naar haar geboorteland
Indonesië beschrijft, is daar een voorbeeld van. Cees Noote-
boom was lange tijd Nederlands' enige reisauteur. Met de
komst van Adriaan van Dis, Lieve Joris en Carolijn Visser is
daar verandering in gekomen.
Van Dis behoort nu tot de best verkochte schrijvers van
Nederland en ook andere reisboekenauteurs bereiken grote
hoogten. De Boekenweek wordt dit jaar gehouden van 6 t/m
16 maart en staat geheel in het teken van het reizen.
De Stichting Collectieve Propaganda van het Nederland
se Boek (CPNB) die met de organisatie van de 56e Boeken
week is belast, speelt in op het thema: Schrijvers op reis.
Cees Nooteboom schreef het
Boekenweekgeschenk 'Het vol
gende verhaal'in een oplage van
540.000 exemplaren Het wordt
gratis aangeboden bij aankoop
van boeken voor minstens
19,50.
Van schrijfster Lieve Joris is het
Boekenweek'essay 'Een kamer in
Cairo' oplage 43.500, te koop voor
4,95.
De CPNB heeft een gids 'Op
reis met schrijvers' samengesteld
met 600 leverbare boeken die op
reizen betrekking hebben: reis
verhalen en romans die zich af
spelen tegen een herkenbare
geografische achtergrond. Elke
bestemming wordt ingeleid door
een column van boekenverslin-
der Martin Ros. Per bestemming
is waar mogelijk een jeugdboek
toegevoegd. De gids, in een opla
ge van 158.000 exemplaren, is
voor één gulden per stuk bij de
boekhandel veknjgbaar.
Volgens H. Kraima, directeur
van de CPNB blijken literaire au
teurs ook gewilde reisleiders.
En dat niet alleen: hun reisnoti
ties zijn van grote waarde gewor
den voor het kunnen plaatsen van
wereldnieuws: 'De Golf van Lieve
Joris en 'Het beloofde land' van
van Dis zijn daar een voorbeeld
van.
Tot de jaren zestig kenmerkten
reisboeken zich door uitvoerige
landschapsbeschrijvingen, 'de
vele schrijvers en dichters aan
mee, onder wie Manon Bloem,
Boudewijn Büch, Leon de Winter,
Harry Mulisch, Cees Nooteboom
en Yvonne Keuls. Toneelvoor
stellingen staan ook op het pro
gramma, waaronder 'Het verdriet
van België' van Hugo Claus.
Ook worden er op Nederland
se literatuur gebaseerde films
vertoond. Onder andere 'Hersen
schimmen', naar het boek van J.
Bernlef en 'Zoeken naar Eileen
naar het boek van Leon de Win
ter. In het Letterkundig Museum
in Den Haag wordt van 7 maart tot
30 april een expositie gehouden
van het werk van Cees Noote
boom. Verder worden in het hele
land lezingen, signeersessies en
boekenfeesten georganiseerd.
Het slotfeest op 16 maart vindt
plaats in Tilburg waar de' Nacht
van het Boek', wordt gehouden.
Medewerking verlenen onder
andere Lieve Joris, Eric de Kuy-
per, Henk Hofland, Johan Anthie-
rens.
De sprak met de heer de
Weyer, eigenaar van De Algeme
ne Boekhandel op de Leusder-
weg in Amersfoort over het Boe-
kenweekgebeuren.
Verkoopt het werk van de schrij
ver die het Boekenweekge
schenk geschreven heeft, beter?
Ja, dat merken we altijd. Van de
betrokken auteur treedt parallel-
SCHRIJVERS OP REIS
reiziger in zijn landschap'. Het
kenmerk van de huidige reisver
halen is vooral 'het landschap in
de reiziger'. Het is deze persoon
lijke reflectie die de lezer boeit.
De Boekenweek wordt ook dit
jaar weer geopend met het Boe
kenbal. Dit heeft plaatsgevonden
op dinsdag 5 maart m de Stads
schouwburg te Amsterdam. Op
woensdag 6 maart komen zo'n
7.000 jongeren naar het Neder
landse Congresgebouw in Den
Haag voor de tweede aflevering
van Bulkboek's Dag van de Lite
ratuur.
Op dit groots opgezette litera
tuurfestival wordt een ruim zes
uur durend non'stop literair pro
gramma gebracht. Hier werken
verkoop op, zoals dat heet. Weet
je hoe je parallel schnjft?'
Ik wist het en spelde het voor
hem! Had'ie niet gedacht. 'We
brengen natuurlijk wel het werk
van de auteur goed onder de aan
dacht. Hij wordt tenslotte aange
zocht om te schrijven en dan ben
je verplicht dat te doen.'
'Wie beslist welke schrijver het
gaat worden?'
Een groepje vakgenoten buigt
zich over die vraag. Wie het
wordt is afhankelijk van een paar
factoren.
Er moet een oeuvre liggen en hij
of zij moet in staat zijn in opdracht
te schrijven. Tevens moet het
voor een groot publiek
geschikt zijn.'
Aan welke regels dient de auteur
zich te houden?
'Het moet altijd een verhaal zijn
met een bepaald aantal woorden.
Bovendien moet het fictie zijn.
Maar als het leuk autobiografisch
is zoals Maarten 't Hart dat wel
eens heeft gedaan, dan mag dat
ook.'
Met de heer Vrakking, be
drijfsleider van boekhandel Vee-
nendaal m de Langestraat te
Amersfoort besprak ik het vol
gende:
Op welke manier brengt u het
Boekenweekgeschenk onder de
aandacht van het publiek?
'Door adverteren. En door de
etalages ludiek in te richten. We
gaan met schilderijen werken die
het reisthema verbeelden: land
schappen, vreemde verten. En
we tonen affiches die alles met de
reisboeken te maken hebben.'
Welke schrijver zou u kiezen als
schrijver van het Boekenweekge
schenk?
'Commercieel gezien Freek de
Jonge, Kees van Kooten. Die kun
nen het tenminste goed brengen
voor een groot publiek. Persoon
lijk zou ik Gerrit Komrij graag de
voorkeur geven.'
HET VOLGENDE VERHAAL
'De heb nooit een overdreven
belangstelling gehad voor mijn
eigen persoon, maar dat hield
nog niet in dat ik zonder meer kon
ophouden met over mezelf na te
denken als ik dat wilde, jammer
genoeg met. Ik was wakker ge
worden met het belachelijke ge
voel dat ik misschien wel dood
was maar of ik nu echt dood was,
of dood geweest was, of juist niet,
kon ik op dat ogenblik niet uitma
ken.
'Met deze typerende regels be
gint 'Het volgende verhaal' van
Cees Nooteboom. Dat verhaal
komt op het volgende neen Een
ex-leraar klassieke talen, Herman
Mussert, bijgenaamd Socrates,
wordt wakker in een kamer waar
hij niet is mgeslapen.
'Dat ik in Portugal was, wist ik
al, ook al was ik dan de avond
tevoren gewoon in Amsterdam
naar bed gegaan, maar dat er
Portugees geld in mijn porte
feuille zou zitten, dat had ik niet
verwacht.'
Herman Mussert herinnert zich
in deze korte roman, waarin hij
zijn verhaal vertelt aan iemand uit
zijn verhaal, zijn vroeger verblijf
in Lissabon, waar hij een romance
had met Maria Zeinstra, lerares,
biologie. Hij is gebiologeerd door
haar. Na korte tijd beseft hij dat
haar liefhebben slechts een
wraaknemen is - waarbij ze hem
nu eenmaal nodig heeft - op haar
eigen man, Arend Herfst. Die le
raar Nederlands is. Nooteboom
citeert Plato in dit verband:'Liefde
is in degene die bemint, niet in
degene die bemind wordt.'
En typeert de figuur Arend
Herfst schitterend in de volgende
regels:
'De leraar Nederlands, nou, als
je ooit een vertegenwoordiger
van dat type moest uittekenen
kon je hem als voorbeeld nemen.
Kinderen de taal leren die ze al
lang voor hun geboorte in de
echokamer van de baarmoeder
gehoord hebben, de natuurlijke
wildgroei van die taal bederven
met machinaal geleuter over
rangtelwoorden, dubbele meer
voudsvormen, scheidbare werk
woorden, predikatief gebruik en
voorzetselverbindingen, dat is
één ding, maar eruitzien als een
slecht gebakken kotelet en het
over poëzie hebben, dat gaat te
ver.'
Arend Herfst heeft namelijk
een verhouding met de begeer
lijkste leerling van de school, Lisa
d' India. Nooteboom schetst haar
als de personificatie van Herman
Mussert's liefde voor de klassie
ke oudheid. En Waarover hij
schnjft: 'Zij stond voor mijn boe
kenkast, mijn enige echte stam
boom, haar wonderlijk lange
hand in de buurt van Hesiodes en
Horatius.'
Nooteboom laat door het hele
verhaal heen de klassieke oud
heid tot leven komen in de vorm
van metafysische uitstapjes die
de 'Reiziger' maakt naar planeten
en sterrestelsels. Hij trekt een pa-
ïallel tussen de 'Reiziger* en
hoofdpersoon Herman Mussert
die reisgidsen schrijft:
'Zowel de mechanische Reizi
ger als ik waren intussen verder
gereisd, ik had mijn imbeciele
reisgidsen geschreven, hij had
aan één stuk door foto's gemaakt,
en nu had ik er zes in mijn hand
bijeengegroepeerd tot één: Ve
nus, aarde, Jupiter, Saturnus enz.'
Op deze wijze bouwt Noote
boom het reisthema uit tot iets van
'ruimtelijke' allure. In een uiterst
spitsvondige taal. Herman Mus
sert en Maria Zeinstra lopen op
hun stiekeme reisje door Lissa
bon. Ze zien een dwaas klein ge
bouwtje met een enorme klok
met machtige wijzers die de tijd
aanwijzen. Hét stokpaardje van
Nooteboom:' Tijd'.
Zo schrijft hij: 'Klokken hadden
volgens mij twee functies. De eer
ste was om mensen te vertellen
hoe laat het is en de tweede om
mij ervan te doordringen dat de
tijd een raadsel is, een losbandig
en mateloos fenomeen dat wei
gert zich te laten kennen en
waarin wij uit hulpbehoevend
heid een schijn van orde hebben
aangebracht.'
En: 'Maar de tijd bestaat niet,
tenzij om te verdwijnen, en de
herinnering houdt haar voet tus
sen de deur.' In dit soort beschrij
vingen is Nooteboom uitzonder
lijk goed en beheerst zijn taal als
geen ander. Hij behoort niet tot de
schrijvers die zonder meer hun
ziel en zaligheid blootleggen in
hun werk. Hij is een auteur die
gefascineerd is door de werking
van tijd en herinnering: het cen
trale thema in zijn oeuvre. Het
toen en nu lopen door elkaar
heen, ook in dit verhaal.
'Avond in mijn herinnering,
avond in Lissabon. Was, had,
waar heb ik het over, ik sta nu
hier, en ooit stond ik hier met
Maria Zeinstra, die mij aankeek
met haar groene, Noordhollandse
ogen en zei: 'Maar waar heb je het
toch over, bal gehakt. Als je de
tijd van de wetenschap en die van
je zieltje niet uit elkaar kunt hou
den raak je in de war.'
In Amsterdam speelt zich hun
eerste liefdesscene af: 'Zij had mij
een gebied laten zien dat voor mij
versloten was. Dat was het nog,
maar nu had ik het tenminste ge
zien. Gezien is het woord niet.
Gehoord. Zij had een geluid ge
maakt dat niet bij de wereld hoor
de, dat ik nooit eerder gehoord
had. Het was het geluid van een
kind, en tegelijkertijd van pijn
waar geen woorden bij pasten.
Het boek van Lieve Jons.
Waar dat geluid vandaan kwam
viel niet te leven.'
De reis door de herinnering
mondt in het tweede deel van het
boek uit in een - gedroomde? -
reis op een naamloos schip. De
passagiers vertellen elkaar hun
verhaal, waarbij de bekende the
ma's als leven en dood, tijd en
onmetelijkheid aan de orde ko
men.
Het einde van het boek is tege
lijkertijd het einde van de reis.
'Ónwetend was die man in Am
sterdam gaan slapen, niet wetend
wat voor reis hij zou maken. Ie
mand zou hem vinden zodra ik jou
mijn verhaal verteld had.'
EEN KAMER IN CAIRO
Het Boekenweekessay is ge
schreven door Lieve Joris (geb.
1953). Zij schrijft onder meer voor
NRC/Handelsblad en publiceer
de een aantal reisverhalen. Een
reis door een aantal Arabische
staten resulteerde in 'De Golf .Een
half jaar reiservaringen door de
Kongo m 'Terug naar de Kongo'.
Ze was tevens vier revolutionai
re seizoenen in Hongarije en
schreef daar overrompelende re
portages over die 'De melancho
lieke revolutie' tot gevolg had
den.
Op haar achttiende jaar ont
vlucht Lieve Joris haar Vlaamse
geboortedorp Neerpelt. In de
lente van 1983 streek zij voor vier
maanden neer in een Caïreens
pension om een cursus Arabisch
te volgen. Ze wil Midden-Oosten
specialist worden. Maar na een
tijdje realiseert ze zich dat ze niet
kan doordringen in hun wereld
en dat zij nooit één van hen zal
worden, ondanks haar enthou
siasme:
'In die kamer in Cairo ontdekte
ik dat ik niet kon versmelten met
mijn nieuwe omgeving. Ik was op
iets hards en onverzettelijks ge
stoten dat zich niet liet doordrin
gen.' En dat geldt eveneens voor
landen als Zaïre en Honganje. 'El
ke reis die ik maak heeft de ken
merken van een rituele onder
dompeling. In de Arabische we
reld was ik preutser dan ik door
gaans ben, in Zaïre vrolijker, in
Hongarije wellicht iets melan-
cholieker.'
Ze maakt wel vrienden maar
ondervindt tegelijkertijd grote
teleurstellingen als blijkt dat ze
toch niet in staat is hen echt te
begrijpen, om de doodeenvoudi
ge reden dat hun cultuur niet de
hare is.
'Maar uit die pijnlijke ervaring
komt creativiteit voort.' Zij kan er
over schrijven en wij lezers zien
de landen door de ogen van deze
bijzondere vrouw. Want schrijven
kan ze. Glashelder bedrijft zij su
perieure journalistiek. Haar
nieuwsgierigheid en moed doen
haar elke keer weer op reis gaan.
'Altijd met één voet in het buiten
land, altijd klaar om te vertrek
ken.'
Schrijver V.S. Naipaul is haar
lichtend voorbeeld: van hem leert
ze dat het mogelijk is om in de
meest afgelegen oorden thuis te
komen. Maar tegelijkertijd blijft
het thuisfront trekken. Lieve Joris
schrijft op de laatste bladzijde van
haar verhaal:
'Het hoort bij me, het trekt aan
me (het land van herkomst), maar
één blik te veel en ik voel het
verlammende gif van de werke
lijkheid alweer in mijn poriën sij
pelen.'
Ellen de Jong-de Wilde
=!llllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllltllllllllllllllllllll|
LEUSDEN - De Jehova Getuigen willen in Leusden een Ki.
rijkszaal openen. Zij hebben bij de gemeente een aan
E ingediend voor een ruimte in De Hamershof. Er zijn in D mi
120 Jehova Getuigen. Op dit moment is deze groep aangem
E op Woudenberg, waar al een aantal jaren een Koninkrijk
e Er is voor de Leusdense groep nog geen ruimte beschi
maar de gemeente verwacht dat er grond beschikbaar Jcj
e de uitbreiding van De Hamershof.
Üiiiiiiililllliliiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiililiiiilliliiiiiiiiiiiiililllliiiiiliiiiiiiiiiiiiiiiiiiillililllltfi
LEUSDEN - In antwoord op vra
gen van raadslid Joop Kool
(Leusden'90) zegde wethouder
De Jongh donderdag in de raad
toe de parkeerproblemen op het
industrieterrein Paardenmaat on
der de loep te zullen neAf
In de Leusder Krant vaa
dag beklaagde een aantl
nemers zich over grote v|
gens, die het gebied dii
verstoppen. Maandag
wethouder, die erkende
situatie daar een proble^.
het worden is, met de b
een gesprek.
50
LEUSDEN - Er zijn inmiddels
ruim honderdvijftien serieuze
reacties binnengekomen op een
enquête, die de gemeente in
stelde om de behoefte aan een
snelspitsbusverbinding tussen
Leusden en Utrecht tot peilen.
Eerder liet de Rijksverkeersin
spectie weten een dergelijke
busverbinding niet rendabel te
achten. De inspectie schatte de
behoefte in Leusden niet hoger in
dan 35 mensen, die dagelijks van
een snelspitsbus gebruik zouden
willen maken. Dat aantal zou min
stens twee keer zo hoog moeten
zijn om de bus rendabel te ma
ken.
Leusden wil met de enquête
aantonen dat de werkelijke be
hoefte veel hoger ligt dan het
aantal dat de inspectie op grond
van algemene berekeningen
vaststelde.
Wethouder De Jongh stelde
donderdag in de raad vast dat de
gemeente nu over ijzersterke ar
gumenten beschikt om nog eens
met de Rijksverkeersinspectie,
vervoersmaatschappij Centraal
Nederland en de vervoerscoordi-
nator van De Uithof in Utrecht te
gaan praten. Het eerste gesprek,
met Centraal Nederland, staat ge
pland voor 12 maart. De Jongh:
„Dat is de organisatie die ervoor
moet zorgen dat er een nieuwe
aanvraag komt. Wij kunnen als
gemeente slechts vanaf de zijlijn
invloed uitoefenen."
„Overigens zijn we enorm blij
met de enorme hoeveelheid
^l|||IIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIUIIIIi±
LEUSDEN - In de actieweek
van de Stichtmg Vluchteling e
e van 17 tot en met 23 februari
werd m Leusden 4643,15 e
bijeengebracht. Bijzondere e
e vermelding verdienen de e
leerlingen van basisschool e
e De Holm, die bijna twaalf-
e honderd gulden inleverden, e
Er zijn drieduizend collecte- e
e zakjes uitgedeeld, maar
lang met alle zijn terugge- e
e bracht. Indien men dit ver- E
e geten mocht zijn en alsnog e
een bijdrage wil overma- e
e ken, dan kan dat op giro 999
van de Stichting Vluchteling e
e te Den Haag.
TTI111111111111111111111111111111111111111111111111111111 fn
reacties. En het zijn gee:S
vende reacties; mensen
naam en adres moeten q
Ik denk dat is aangetoorj
aanname van de Rijksverjj
spectie voor de Leusderf
tie niet opging. En ik ho<
uiteindelijk ook geha
vinden en dat die snelsp j
komt. Liefst zo snel ma
mik zelf op kort na de z
Belangstellenden
tot 8 maart reageren opjfj
quéte.
(advertentie) [5
voon
MIDDEN NEOERIK
24 uur per etmaal lokaalfi
op uw kabelnet H
Barneveld
Leusden
Ede
Geldermalscn
Buren
Woudenberg
Scherpenzeel
Renswoude
Maarn
Nijkcrk
Centrale redaktie BDuJj
03420-94290 I
Lokale redaktie h
zie de colofon van de kr«
Advertenties 0
voor alle informatie
03420-94888
Adverentie-rubrieken
Kabeltjes (vraag en aar
alleen voor particulieren!
2 regels 6.-, elke regel
6.- (tegen kontante be'J
Felicitatie-rubriek
zonder foto, hetzelfde t«|
de Kabeltjes (tegen ko
betaling)
Felicitatie-rubriek MET
25.- (korte tekst met
kleurenfoto tegen konta:j
betaling)
Info 03420-94888
zet is dat in de grond wroe
tende wormen en ander
eetbaar gedierte in de gan
gen terechtkomt.
Mollen hebben een snelle
spijsvertering. Als ze ver
zadigd zijn gaan ze een
slaapje doen, maar na on
geveer drie uur begint de
maag alweer te kriebelen
De Mol (2)
Zelfs zijn velletje is bere
kend op het leven onder de
grond. Mollebont is zacht
als fluweel, alle haren
hebben ongeveer de zelfde
lengte en hebben geen be
paalde groeirichting, zo
dat ze in elke willekeurige
richting liggen, waardoor
het diertje zich zonder be
zwaar, in zijn nauwe gan
getje, voor- en achteruit
kan bewegen. De kleur
van de vacht is zwart,
soms enigszins grijs lij
kend. Er komen spora
disch wel eens andere
kleuren voor, geelachtig,
bont en albino. Maar de
kans is nog niet één op dui
zend.
e-n^ERLlNC,
neiKEvtK)
De grootte van de mol va
rieert, maar meet tussen
de neuspunt en het achter
lichaam gewoonlijk onge
veer veertien centimeter,
met een staartje van drie
centimeter. Het gewicht
ligt tussen de tachtig en
honderd gram. De manne
tjes zijn doorgaans iets
groter dan de wijfjes.
Om aan zijn voedsel te ko
men legt hij in zijn jacht
terrein een doolhof van
gangen aan, waarin hij
zelf feilloos de weg weet!
Zo'n jachtterrein beslaat
gemiddeld ongeveer 450
vierkante meter en kan,
naar behoefte, van tijd tot
tijd worden verlegd of uit
gebreid. Wat ze tijdens het
graven van hun gangen
aan eetbaars tegenkomen
wordt uiteraard dankbaar
opgepeuzeld, maar de op
en dan rennen ze hun gan
gen weer door op zoek
naar iets eetbaars. En alles
wat dierlijk is komt daar
voor in aanmerking. Niet
alleen ondergrondse aard
bewoners, maar ook wat
van boven de grond bij on
geluk in de gangen te
rechtkomt, muizen, kik
kers, pissebedden, dui
zendpoten en oorwormen.
Die regelmaat van slapen,
jagen en eten gaat dag en
nacht door. Ze eten per
dag ongeveer hun eigen
gewicht aan voedsel, wat
neerkomt op zestig tot
RITNA^LO
(KN«PTO«)
tachtig grote regenwor
men.
Mollen jagen ook wel bo
ven de grond. Tussen de
vegetatie scharrelen ze
dan opgewonden rond op
zoek naar slakken, insek-
ten en kleine dieren. Maar
het jagen boven de grond
is voor de mol zeker niet
zonder gevaar. Daar heeft
hij veel vijanden, egels,
wezels, hermelijnen, das
sen en vossen. Vanuit de
lucht wordt hij belaagd
door torenvalken, bui
zerds, uilen, kraaien en
vooral reigers die vaak,
dank zij de mol de tijd van
de winter, als het water
bevroren is, doorkomen.
(wordt vervolgd)
G. van Leeuwen
dooi Jan Versteegr
De onrustige bewegin
gen, die het kwik in de
thermometer vaak in deze
fase van het jaar laat zien,
geeft aan dat we in de
wachtkamer zitten naar
het voorjaar toe. De winter
vertoont stuiptrekkingen,
maar als het zonnetje de
vrije hand wordt gegeven
in een zachte stroming,
dan beleeft de kwikdraad
geen slechte tijden. Dat
was ook maandag het ge
val. In de vroegte moest
menige autoruit van ijs
worden ontdaan en kwam
het op diverse plaatsen tot
een graadje vorst, ook op
normale hoogte. Toen de
warmtebron echter goed
op dreef was en slechts ge
hinderd werd door wat
sluierbewolking, klom de
temperatuur snel. In de
middag werd het ongeveer
13 graden, waardoor de
amplitude(de dagelijkse
gang van de temperatuur
tussen het maximum en
minimum), vrij groot was.
Later in de middag moest
de zon gas terugnemen,
aangezien een opdringend
front voor meer bewolking
zorgde. Gisteren was het
front binnengetrokken en
gaf het weerbeeld een he
melsbreed verschil te zien
met maandag. Wel was het
zacht, want een zuidelijke
stroming voerde zachte en
vochtige lucht in onze
richting. Veel regen is er
niet gevallen, zodat de
droogte die in januari al
inzette nog steeds voort
duurt. Veel meer arbeid
verzet Pluvius in de
zuidelijke helft van Euro
pa. Vooral Spanje en de
Cote d'Azur krijgen de vol
gende dagen flink wat wa
ter om de oren. In die hoek
zijn de fronten duidelijk
actiever dan bij ons.
De komende dagen blij
ven we in een zuidelijke
stroming. Die wordt in
stand gehouden door een
groot depressiegebied op
de Oceaan, waarin diverse
kernen zijn opgenomen.
Naast periodiek wat zon
trekken er ook af en toe
fronten over. Het kwik zal
de goede vorm handha
ven, want de normale
waarde van 7 8 graden
zal dagelijks worden over
schreden. Het is niet uitge
sloten dat de temperatuur
morgen en vrijdag tot 15
graden of hoger zal oplo
pen. Maart behoudt dus de
milde status. En dat is
eens anders geweest,
een dag als maandag
voorbeeld, waarbij hetl
meur duidelijk
boekt, gaan mijn geda
ten soms uit naar
voorouders. Die moes:
in de eerste lentemai
van 1845 barre kou do
staan. Halvewege de
kwam de Russische B<
nog eens uit zijn hol
dompelde ons in ijzige s
ren. De februarimaa
van dit jaar, toch bepai
geen zachte, kreeg in
Bilt een gemiddelde va
0.8 graden, maar in IE
moest men in maart gen
gen nemen met -2.3 en
maand werd daardoor
koudste sedert tenmin
1706. De afgelopen febr
ri werd aangehaald. 1
was gezien de gemidde)
temperatuur een zeer k
de maand. Wel een gr
verschil met verleg
jaar, toen men op ons li
delijk hoofdkantoor
etmaaltemperatuur
7 graden wist bij
schrijven. De voort
sprokkelmaand
droog. In Achterveld v
32 mm regen en smelt*,
ter van sneeuw. Door(
koude sfeer van febrü
werd de winter van IS
voor het eerst sedert li
niet warm. Het werd
normale Hollandse winl^j
met een gemiddelde ld
maaltemperatuur van én
graden, ietsje te koud. ttii
We staan dus weer dk
beide koude benen ops j
grond. r i
