E
weer
■eusder kranb
touwen in de Bijstand willen een vuist maken
Havik
plaatselijk nieuws
UITVAARTVERZORGING
De Haan en van de Kamp
Mozartweg 58 - Amersfoort - Telefoon 033-757007
Begrafenissen - Crematies - Wilsbeschikkingen - Deposito's -
Verzekeringen
ENSDAG 27 MAART 1991
,Je bent nooit eens zonder zorgen"
komen. Wij liggen erg
dichtbij een wolkenzone,
die de eerder genoemde
depressie naar het noor
den duwt. Een front wist
gisteren tot aan Parijs door
te dringen, maar zal bij ons
weinig nattigheid kunnen
afleveren. Het wordt weer
naar het zuiden terug ver
wezen onder pressie van
het hogedrukimperium bo
ven noordelijk Europa, dat
later versterking gaat krij
gen vanaf de Oceaan. Wel
zal de kans op vorst aan de
grond in de tweede week-
helft weer groter worden.
Dan gaat ook de tempera
tuur overdag, die eerst
ongeveer 12 graden be
draagt, weer iets omlaag.
Voorzichtig in de richting
van de Pasen kijkend, zal
een terrasbezoek er wel
licht niet inzitten. Enigs
zins koele dagen lijkt mij
op dit moment het meest
waarschijnlijk. Maar ver
regenen zullen de feestda
gen ook niet, althans zoals
het er nu naar uitziet. En
met de zon erbij en niet al
te veel wind is het buiten
al snel uit te houden.
Op Eerste Paasdag stellen
wij in mijn nieuwe woon
plaats Lobith-Tolkamer
ons Weerkundig Educatief
Centrum voor het publiek
open. U bent welkom vanaf
10.00 tot 1600 uur. Verder
zijn wij de gehele paas
week geopend. In het Cen
trum kunt u een expositie
zien van Renk Ruiter, foto
graaf van het Gelders
Landschap, u kunt de
weerkundige instrumen
tenkamer bezichtigen, er
zijn een viertal seizoenen
kamers ingericht met
weerbijzonderheden en
klimatologische gegevens
en u kunt natuurlijk mijn
eigen weerkamer bekij
ken met satellietbeelden
en weerkaartenontvangst.
In de jaren zestig ging het
er even op lijken dat de ha
vik geheel uit ons land zou
verdwijnen. Niettegen
staande felle vervolging
door jagers, in de jaren
voor de oorlog, wisten de
vogels zich nog wel te
handhaven, maar tegen de
kwistig gebruikte vergif
ten in de landbouw waren
ze niet opgewassen.
Aan het eind van de jaren
zestig waren er nog
slechts enkele tientallen
paren over. De broedre-
sultaten waren slecht; veel
legsels kwamen niet uit.
Dit verschijnsel deed zich
ook in andere Europese
landen voor. In de eieren
werden hoge residuen van
DDT en andere bestrij
dingsmiddelen gevonden.
Na het verbod op het ge
bruik van die bestrijdings
middelen en een wette
lijke bescherming van de
vogel, ging de stand weer
zienderogen vooruit en
men schat het aantal
broedparen thans op ruim
zeshonderd, waarvan de
helft op de Veluwe en de
Utrechtse Heuvelrug.
De havik is een onstui
mige en mooie vogel, bo
vendelen donker, boven
en achter het oog een
lichte streep, onderzijde
wit, dicht donkerbruin
dwars gestreept en de
staart gebandeerd.
Het nest van de havik, de
horst, wordt door de beide
seksen hoog in de bomen
gebouwd, soms wel op een
hoogte van 25 meter, in
een stevige takvork, van
takken, twijgen en loof.
Het oude nest wordt meer
malen als fundering ge
bruikt. Tijdens het broe
den worden de randen van
het nest hoger door het toe
voegen van groene twij
gen. De drie tot vier eie
ren, die in april of mei
worden gelegd, worden
door het wijfje gedurende
ongeveer vijf weken be
broed, nu en dan afgelost
door het mannetje.
Als de jongen zijn uitgeko
men zijn ze aanvankelijk
spaarzaam bedekt met
grijs dons, later wolliger.
Het mannetje brengt het
voedsel naar het nest waar
het wijfje ze voedt. Door
dat het mannetje geen er
varing heeft met het voe
den van de jongen bete
kent de dood van het
vrouwtje in deze periode
een zekere dood voor de
jongen. Later gaan beide
ouders op jacht.
Het zoeken naar prooi
doen ze met een snelle,
vlugge vleugelslag, afge
wisseld met een glij
vlucht. De jachtwijze be
rust op een snelle verras
singsaanval vanuit de
dekking, een tactiek die
alleen mogelijk is in een
landschap met veel afwis
seling van bossages en
open plekken. In het wes
ten van het land komen ze
daarom niet voor.
De prooi bestaat uit gro
tere vogels als vlaamse
gaaien, kraaien, houtdui
ven en zelfs fazanten en
wilde eenden, soms ook
eekhoorns, konijnen en
hazen. Toch bestaat zijn
voedsel voornamelijk uit
een handjevol soorten: in
de winter de houtduif en in
het broedseizoen vlaamse
gaaien en kraaien. Hij
zoekt zjn buit altijd op
grote afstand van de horst.
Het vrouwtje is duidelijk
groter dan het mannetje en
weegt gemiddeld 1.3 kg en
het mannetje 0.9 kg.
Het is een zeer nuttige vo
gel voor het evenwicht in
de natuur; hij zorgt er on
der andere voor dat de
kraai-achtigen binnen de
perken blijven. Omdat hij
wel eens een konijn, haas
of fazant bemachtigt is hij
bij jagers niet geliefd. Ook
duivenhouders zien hem
liever niet. Niettemin zijn
we blij dat het deze vogel
weer goed gaat.
G. van Leeuwen
jSDEN - De Werkgroep Vrouwen in de Bijstand Leusden
n het tweede jaar van zijn bestaan wat meer naar buiten
0 treden. „Wij noemen ons de VIBs", zeggen de vrouwen
end, „maar dat mag je niet als kop gebruiken, want dan
iedereen: Nóg meer VIBs, er zijn al zoveel VIPs in
jden!" Meerdere malen zijn er al bijstandsgroepen in
iden opgericht, maar ze zaten weinig hecht in elkaar en
Iwenen na enige tijd. Wil en Bep zijn samen met Aly,
Hanny, Ali, Monica, Truus en Rita druk doende om de
jestaande VIBgroep hecht te doortimmeren, zodat de
wen een ijzersterk vertrouwen in elkaar opbouwen en
vuist naar buiten kunnen maken. Deze maand zijn de
ilemen rond de mensen in de bijstand weer actueel; door
nieuwe wet van 'Den Haag1 raakt de gemeentelijke
rheid een aantal mogelijkheden kwijt om belastingen
t te schelden aan mensen die dat niet kunnen betalen,
lerdag neemt de raad een voorstel aan, waarin een
tal van die kwijtscheldingsmogelijkheden wordt terug-
ra aid. (De geïnterviewden in dit verhaal wensen om
nen van privacy anoniem te blijven.)
et maken van een vuist lijkt
lard nodig, want het leven
t steeds duurder en uitke-
jgerechtigden moeten conti-
ot moewordens toe, veel
rie - naast de zorgelijke zorg
iet summiere basisbestaan -
n in het invullen van formu-
en het altijd weer opnieuw
iken van gemeentelijke
sten en instanties.
ging ooit naar een landelij-
eenkomst van Vrouw Kerk
ederde Wereld en raakte er-
overtuigd dat mensen die aan
jkant van de samenleving
it dreigen te komen zich
n groeperen om sterk te
Jorri Verduin maakte in die
ekend dat tot de bijstands-
(Chtigden in Leusden 55%
ren behoren.
s ouderling vond Bep dat de
jets van zijn geloof en steun
waar maken en toen vanuit
ponciliair Proces een bij-
dsgroep werd gestart besloot
imen met Wil haar schouders
tonder te zetten. Zij benader-
jerscheidene vrouwen per-
jk en er bleek een grote
jstelling voor de proble-
ik te bestaan.
i;Je ziet dan al heel snel
het werkt als mensen met
gaan praten, als mensen
i hun hoekje blijven zitten,
staat een netwerk van ver
houding, van mensen die
iclkaai luisteren, die zorgen
K De vrouwen zeiden ook
)teèn. We kunnen mets naar
iteil doen als we niet eerst een
Ihtè groep zijn. We moeten
9 snel gaan. We moeten over
Hl informatie beschikken,
Hkaar aan het werk gaan en
geheel en al kunnen ver-
Hn."
I hebben elkaar onze ver-
rerteld, en op een gegeven
ut merk je: die worden be
grepen. Iedereen was boos. Ie
dereen wilde wat doen. Als je bij
elkaar komt krijgt je woede een
bepaalde vorm ,en je boosheid
wordt omgezet in een positieve
energie. Je gaat naar het ge
meentehuis, en je staat daar in je
uppie in dat zweetkamertje. Als je
weet dat je gesteund wordt door
de groep voel je je een stuk be
ter."
„Hoe makkelijk mensen ook
zeggen: Ga maar in de bijstand,
als je er niet kunt komen, hoe
makkelijk mannen hun vrouwen
na een echtscheiding tot de bij
stand veroordelen, hoe snel er
luchtig wordt gezegd: Oh, die zit
in de bijstand, die heeft haar hand
maar op te houden: voor de
meeste vrouwen is het een verne
dering, een altijd terugkerende
ergernis om ten overstaan van
een ambtenaar de intiemste ge
gevens op tafel te leggen."
In het eerste jaar hebben de
vrouwen veel gelezen, informatie
verzameld, het Landelijk Steun
punt bezocht, een subsidietje ver
kregen voor stencils en het ma
ken van een informatieboekje en
-map. De vrouwen stuurden aan
op de keuze of ze een praatgroep
wilden worden of een informatie
punt wilden zijn om naar de ge
meente dingen door te sluizen en
mee te denken. Ze kozen voor de
laatste optie.
Eén keer in de twee maanden
komen ze bijeen met de wethou
der en het hoofd van de Sociale
Dienst. Drie vrouwen vormen de
afvaardiging van de werkgroep,
van wie één wisselend is. Er werd
een afgevaardigde naar de Vrou
wenraad benoemd. Er werd ge
start met een Open Avond. De
werkgroep opereert met drie
poten: naar de kerken, de ge
meente en de bijstandsvrouwen
toe. De vrouwen stellen uitdruk
kelijk dat ze constructief bezig
willen zijn om heel gedegen ten
ijs te komen en geen energie te
verliezen. De verstandhouding
De Leusdense Vrouwen in de Bijstand willen in het tweede jaar van het bestaan van de groep meer naar buiten treden: „Ik jank liever in een
Cadillac dan in een stadsbus." (Foto: Hans Roggen)
met de gemeente is totnutoe uit
stekend. Zo nu en dan wordt er
vooraf advies aan de groep ge
vraagd.
Drie vrouwen woonden een
Volkshogeschoolweekend bij
over de thema's Sociale Vernieu
wing en Macht-Onmacht. Wat
houdt de vernieuwing in? Hoe
buig je onmacht om?
Kwijtschelding
Ali heeft vorige week bij de
behandeling van een gemeente
lijk voorstel om de kwijtschel
dingregeling te versoberen, dui
delijk aangegeven dat op een
kwijtscheldingsformulier wel
aangegeven wordt dat, wanneer
je schulden hebt die af te trekken
zijn, en dat je een bepaald klem
spaartegoed mag hebben sinds
kort, maar dat als je niet voor
kwijtschelding in aanmerking
komt je één gulden drie keer
moet uitgeven. Het Rijk zegt: die
gulden is voor ons, de provincie
zegt: die gulden is voor ons, en de
gemeente zegt: die gulden is voor
ons. Zij heeft toen gevraagd aan
de commissieleden van Finan
ciën: Kunnen jullie een gulden
drie keer uitgeven?
Daarom zijn ze nu in elk geval
aan het proberen om iets in die
zin te wijzigen dat kwijtschelding
voor méér mensen mogelijk
wordt en niet alleen voor iemand
die schulden heeft. De werk
groep ervaart het als zéér on
rechtvaardig dat mensen die heel
zuinig zijn en f 100.- per maand
proberen te sparen voor vervan
ging van huishoudelijke appara
tuur (ze worden allemaal geacht
zodanig te sparen) gestraft wor
den. Ze vragen kwijtschelding
van een bepaalde belasting,
moeten opgeven wat ze gespaard
hebben. Doen ze dat, dan wordt
er gesteld: Je hebt dus geld om
die belastmg te betalen. Als je
zegt: ik heb een koelkast, een
wasmachine of een fiets gekocht
die ik hard nodig heb, en je hebt
schulden, dan zak je onder het
bijstandsniveau en krijg je kwijt
schelding."
Een der vrouwen: „Je kunt wel
stellen dat de gemeente ook met
de rug tegen de muur staat, maar
ik vind dat de gemeente zich hard
moet maken voor mensen met
een minimum inkomen naar het
Rijk toe en moet zeggen: Jullie
kunnen ons wel wat opleggen,
maar zo werkt het niet. Als alle
mensen zich samen sterk maken
lukt dat. Ze knjgen heel veel meer
macht nu door de Sociale Ver
nieuwing. De gemeente zou kon-
takt opnemen met de Vereniging
van Nederlandse Gemeenten en
er is een overleg gaande in de
regio Eemland om één lijn te trek
ken."
„Er wordt gezegd: We mogen
met aan inkomenspolitiek doen.
Ik heb al jaren gezegd: Waarom
int de Sociale Dienst niet? Waar
om mag je die belastingbiljetten
met als uitkeringsgerechtigde in
leveren bij Sociale Zaken? Zij
gaan niet over financiën. Dus dat
lever je beneden in, waardoor
twee afdelingen volstrekt langs
elkaar heen werken. Wij willen
graag dat iemand met een sociale
uitkering sowieso in aanmerking
voor vermindering of kwijtschel
ding komt."
Een andere vrouw stelt: „Ik wil
die Zuiveringsheffing wel beta
len, maar dan zou ik een hogere
uitkering moeten hebben, want
anders kan het niet. Dat zou de
gemeente misschien wel willen,
maar dat mag de gemeente niet
doen, want dët is inkomenspoli
tiek."
Alle vrouwen zeggen dat het
elke maand worstelen met de for
mulieren, het drie keer per jaar
invullen van een papierwinkel
voor de belastingen en het elke
keer opgeven van je onmogelijk
heden aan hen vréét.
Eén vrouw zegt: „Toen ik in het
begin in deze groep kwam was ik
zo labiel als het maar wezen kon.
Als ik de tweede zin las wist ik
met meer wat in de eerste zin
stond. Ik was medicijnverslaafd,
zolang ik in mijn huis woonde
moest ik goed blijven. Voordat je
in de Sociale Dienst komt knjg je
een enorme klap. Ik kon met
vechten."
„Toen ik in de bijstand kwam
heb ik een renteloze lening ge
kregen. Elke maand werd er
84.- op mijn uitkering ingehou
den. De uitkenng kwam pas na
dat ik een maand alleen woonde.
Dus ik kreeg daar bovenop nog
400.- schuld, want ik had geen
suiker, ik had mets m huis. Ik heb
geen cent gekregen van mijn ex-
echtgenoot. Ik had vloerbedek
king, gordijnen nodig, ik moest
de huur vooruitbetalen. Veel din
gen heb ik toen gekregen. Van de
vakantietoeslag heb ik een boor
machine gekocht. Het is heel
moeilijk om iemand om hulp te
vragen. Je wilt het liever allemaal
zelf doen. Ik ben hartstikke trots
dat ik nu veel kan!"
Kinderbijslag
Alleenstaanden blijken slech
ter af te zijn dan vrouwen die kin
derbijslag krijgen, hoewel die
hun eigen moeilijkheden hebben.
„Mijn kinderbijslag noemde ik
altijd mijn eigen noodfondsje. Je
moet leren met de bijstandsuitke
ring rond te komen, hoe moeilijk
dat ook is. De kinderbijslag heb je
niet alleen voor de kinderen no
dig, maar voor alle andere din
gen: cadeautjes, uitjes, kleding.
Dat zijn dingen die je voor je kin
deren doet. Alle dingen worden
steeds duurder. Wat me op het
ogenblik opvalt is dat ik de ene
week zoveel voor een pakje thee
betaal, veertien dagen later zit er
opeens weer zes cent bovenop.
Het is sluipend."
„Wat ik frustrerend vind is dat
je constant aan het rekenen bent.
Elke cent die je uitgeeft moet van
tevoren bekeken zijn. Je kunt
nooit eens zeggen: Nu ga ik eens
Altijd naar de uitverkoop... Als
je even m de bijstand zit is het
geen probleem, maar als je er
jaren in zit besef je dat je nooit
eens gewoon kan meedraaien m
de maatschappij. Je bent nooit
zorgenvrij."
Een andere vrouw lacht als ze
vertelt: „Op een avond hebben
we kreten op vellen papier laten
schrijven. Een luidde: Ik jank lie
ver m een Cadillac dan in een
stadsbus. Zelf hanteer ik de kreet,
om te laten horen hoe omvangrij
ke de taak van het opvoeden en
verzorgen van de kinderen is:
Mijn hoeksteen heeft me nodig!
Wij zijn als onvolledig gezin net zo
goed een hoeksteen van de maat
schappij als een volledig gezin. Je
zorgt in je uppie voor een gezin.
De volle last van het gezin valt op
je: je overlegmogelijkheid is
weg."
Kapot
„Stel je spaart de voorgeschre
ven 101.- per maand. Opeens
gaan tegelijkertijd je stofzuiger,
koelkast en wasmachine kapot.
De algemene opinie is dan: er
bestaat een Noodfonds, en de
vrouw doet daar een beroep op
om de meest elementaire huis
houdelijke apparaten te kunnen
kopen."
„Ik zit nu acht jaar in de bij
stand. Dus heb ik acht jaar 90.-
per maand kunnen sparen, dat
wordt je geacht te doen. Want dat
heb ik moeten doen om dit soort
calamiteiten te kunnen opvangen.
Niemand geeft dus thuis, en ik
moet een lening afsluiten. Dat doe
je bij de Volkskredietbank en
daarvan is de rente 18%. Het kre
diet is in het geval van die drie
apparaten die tegelijk kapot gaan
ongeveer 1.800.-. Het bedrag
dat je normaal zou kunnen sparen
geef je daarna iedere maand af
aan je lening. Dus je hebt geen
ruimte meer om te sparen: voor
een alleenstaande is de uitkering
1.148,03 per maand."
Met de sociale vernieuwing
wordt er vanuitgegaan dat vrou
wen met kinderen boven de 12
jaar eerder naar de arbeidsmarkt
gaan. In Leusden is dat boven de
16 jaar. „Als je echter al een baan
kunt krijgen word je dermate ge
kort op alle fronten! Na twee jaar
mag je een bepaald bedrag zelf
houden, en knjg je aanvullende
bijstand. Aan de ene kant worden
mensen gestimuleerd naar de ar
beidsmarkt te gaan, aan de ande
re kant word je financieel zo vre
selijk gekort dat je zegt: Je bekijkt
het maar, ik ga weer terug in de
bijstand! Je mag maar een klem
percentage van het geld houden
en wordt van alle andere voorzie
ningen uitgesloten. Je hebt ook
geen recht meer op de eenmalige
uitkering bijvoorbeeld. In con-
creto kan het zelfs betekenen dat
je onder de grens komt", aldus
Wü.
Alle vrouwen zijn het erover
eens dat het onbegrip van de
maatschappij ten aanzien van de
vaak uitzichtloze positie van bij
standsvrouwen heel moeilijk voor
hen is. „Je leeft van mijn belas
tinggeld", knjgen ze te horen.
.Jullie parasiteren op de maat
schappij: ga werken!" Te weuug
is bekend dat iedere gehuwde
vrouw die niet buitenshuis werkt
de staat ook een x bedrag per
maand kost, zeggen ze.
Wie informatie wil over de bij
stand voor vrouwen of de Leus
dense VIBgroep kan bellen naar
943890 of 943837. Blijven probe
ren: de vrouwen doen veel vrij
willigerswerk en zijn slechts op
bepaalde tijden thuis bereik
baar.
Anco Mali
(advertentie)
woedde een storm en de
temperatuur wees in Bar
celona slechts 11 graden
aan, even laag als bij ons.
Wij kregen ook een winde
rige veeg om de oren en
dat was maandag. Tussen
het genoemde hogedruk-
gebied en de iets naar het
noorden opdringende de
pressie stak een krachtige
tot harde noordoosten
wind op, die schrale lucht
aanvoerde. Een verblijf
buiten de deur was zeker
niet aangenaam. We mo
gen van geluk spreken dat
een dergelijke situatie op
de weerkaart niet medio
januari op de mat is neer
gelegd. Dan zou de beren
muts geen overbodig kle
dingstuk zijn geweest.
Door de droogte van de af
gelopen tijd woedde op en
kele plaatsen kleine zand-
stonnpjes. De af en toe pit
tige wind en schrale lucht
geven het weerbeeld op
dit moment een weinig
lenteachtig karakter en
daar zal in de komende da
gen weinig verandering in
le vorige rubriek ging
ïr blindelings van uit
de tweede tien-daagse
van maart record-
zou zijn verlopen,
is ook inderdaad het
3 ffeval geweest. In de Bilt
We*d een gemiddelde ge
noteerd van 10.5 graden en
f dat is 0.5 boven het absolu-
r te record uit de tweede de
cade van 1957. Opvallend
daarbij is, dat ook de eer
ste tien dagen recordwarm
deze eeuw waren.
Maart maakt zich daar-
ioor wel onsterfelijk in de
klimaatboeken. In het af
gelopen weekeinde kwam
ij verandering in de tot
dan toe thermisch positie-
uitspattingen. Boven
.andinavie ging de druk
►is omhoog en boven de
Middellandse Zee ont-
•tond ter hoogte van de
Spaanse oostkust een
diepe depressie. De late
overwinteraars en de
f 7*?®ge vakantiegangers
■ebben aldaar een luguber
u®1 schouwspel beleefd,
«angs de Catalaanse kust
