Hoe bedrijvig
is
een
Leusder Krant
Hoe bedrijvig is Leusden?
Drank- en horecawet
per 1 juni gewijzigd
Serie over ambacht en dienstverlening
Max van Holst Pellekaan, eigenaar van Het Ros Beyaart:
Woensdag 12 juni 1991
Pao
LEUSDEN - Dit is in feite pas het
begin. De gemeente Leusden, in opper
vlakte de grootste van de provincie
Utrecht, is in de afgelopen twintig jaren
explosief gegroeid. Het aantal inwoners
is met enkele tienduizenden gestegen,
waarbij de concentratie heeft plaats ge
had in het centrum van het voormalige,
charmante agrarische dorp Hamersveld.
Maar de dagen van historische herin
neringen en nostalgie liggen (helaas)
achter ons, ook al zouden we ze graag
terug willen brengen naar de dag van
vandaag. De realiteit van alledag is daar.
Bedrijven gingen, bedrijven gaan. Van de
oudjes van weleer hebben we afscheid
moeten nemen. Ambachtelijke bedrijven
in en om het oude Hamersveldse hebben
ortder de druk van de financieel-krachti-
ge ondernemingen van buitenaf helaas
moeten afhaken, maar gelukkig heeft een
aantal zich kunnen handhaven. Zij krij
gen een plaats in de serie, die de Leusdcr
Krant wil gaan presenteren. Historie,
ontwikkelingen hoe het verder zal gaan
in de serie, die de Leusdcr Krant wil gaan
presenteren. Historie, ontwikkeling en
hoe het verder zal gaan met de bedrijven,
die hun wortels hebben binnen de ge
meentegrenzen van Leusden. Op welke
wijze hebben zij zich kunnen handhaven
en welk perspectief bestaat ten opzichte
van marktpositie en werkgelegenheid?
Het ondernemersklimaat blijkt gunstig
in deze snel gegroeide gemeente, zo kan
van vele kanten worden vernomen van de
zijde van de „newcomers". Problemen
met de werving van medewerkers zijn er
niet of nauwelijks, de woningbouw heeft
nagenoeg gelijke tred gehouden met de
behoeften aan de centrale ligging van de
gemeente blijkt in vele gevallen een van
de belangrijkste factoren te zijn geweest
bij de keuze van de plaats van vestiging.
Een voornaam aandeel in de ontwik
keling van het bedrijvenbestand binnen
de gemeente Leusden ligt bij de aktivi-
teitcn van de overkoepelende organisatie
van de ter plaatse gevestigde onderne
mers, de Bedrijvenkring Lcusden. De
branche-indeling van het ledenbestand
leert dat er sprake is van zes categorieën:
de bouw- en aannemingsbedrijven;
commerciële dienstverlening;
niet-commerciële dienstverlening;
(groot)handelsbcdrijven;
industrie en ambacht en tenslotte;
leden op persoonlijke titel.
In totaal vermeldt de ledenlijst van
oktober vorig jaar tussen de zestig en
zeventig aangesloten bedrijven, waarvan
ongeveer de helft in de sector van de com
merciële dienstverlening. Daartoe beho
ren uiteraard de banken, de advocaten-,
notaris- en makelaarskantoren, de ac
countants, adviseurs, de administrateurs
en restaurateurs.
Het is alles bijeen een boeiend, breed
geschakeerd landschap dat zich nog vrij
wel wekelijks blijft uitbreiden. Deze
krant wil daarvan een beeld schetsen en
dan met name de lezers meenemen bin
nen de muren van de bedrijven. Achter de
soms sobere, dan weer uitbundig op de
tekentafels fraai en met fantasie geschet
ste facades wordt geleefd en gewerkt aan
wat onontbeerlijk is in een lokale ge
meenschap als de onze, waarin de hart
slag van de hedendaagse economie wel
licht doord e snelle expansie van de laat
ste decennia sterker wordt gevoeld dan in
vele andere vergelijkbare gemeenten in
den lande.
Redacteur Gerard Trebert maakt de
komende weken een rondje langs de
meest uiteenlopende bedrijven in Leus
den. De lezer wordt meegenomen binnen
de muren van een bedrijf en dan blijkt dat
achter soms sobere gevels een complete
wereld aan organisatie en werkkracht
schuil gaat.
LEUSDEN - Max van Holst Pelle-
kaan is een drukke, dynamische man.
Vandaar dat deze aflevering met een
variant op de gebruikelijke titel van
de serie zou kunnen heten: 'Hoe be
drijvig is een Leusdenaar?'
Zeer bedrijvig als het gaat om de
29-jarige direkteur-eigenaar van re-
taurant Ros Beyaart aan de Hamers-
veldseweg, een etablissement van al
lure, dat sinds Van Holst Pellekaan
het vier jaar geleden overnam van de
toenmalige eigenaar John Visser zich
tot in wijde omtrek een ongekend
goede reputatie heeft verworven.
Maar de jonge ondernemer heeft zich
daarmee niet tevreden gesteld. Een
half jaar geleden nam hij het bekende
café De Swartesteegh over van de
familie Van Maanen. Maar daarmee
is aan de plannen nog geen einde ge
komen.
De familie Van Holst Pellekaan. een be
kende, voorname naam in Indonesië, vestig
de zich in het begin van de zeventiger jaren in
Leusden De jonge Max koos na zijn middel
bare school voor het Midland College in
Amersfoort, waar hij een middelbaar-com-
merciele opleiding volgde en in 1983 zijn
diploma in ontvangst kon nemen. 'Maar
voordat ik aan het werk ging in de horeca-
sector wilde ik eerst op avontuur en trok
gedurende een maand of vier door Afrika
Toen ik terug kwam in Leusden kwam ik bij
John Visser in dienst en werkte afwisselend
in het Ros Beyaart en de Korf'
In 1985 werd het bij het zalencomplex aan
palende café Monet opgezet. Max kreeg de
opdracht een plan te ontwikkelen en gaf aan
de opdracht inhoud in samenwerking met
wat later zijn compagnon zou worden, het
toenmalige hoofd van de stedebouwkundige
dienst van de gemeente Leusden Ton van der
Horst. 'De opzet was een café op te zetten
voor een bepaalde doelgroep, in dat geval
dertig plussers, die in een bepaalde ambiance
een drankje en een hapje zouden kunen nut
tigen. Ik was verantwoordelijk voor de aan
gepaste entourage.de kleurstelling enzo
voort De bedoeling was dat het zou neigen in
de richting van een 'grand café'. Later heeft
de doelgroep zich gewijzigd en heeft een jon
ger publiek bezit genomen van Monet'.
Naar het ros
Anderhalf jaar heeft Max van Holst Pelle
kaan zelf gewerkt in het door hem vorm ge
kregen Monet. Vervolgens ging hij voor een
periode van drie maanden werken in het
eveneens door John Visser geëxploiteerde
restaurant Ros Beyaart. Daar leerde hij het
gastenbestand kennen en rijpte bij hem het
plan tot overname van het pand Dat gebeur
de in maart 1987. Ook daar kon Max, nauwe
lijks 25 jaar jong, zijn jeugdig enthousiasme
en creativiteit de vrije teugel geven.
'Er moest verbouwd worden, dat stond
voor mij vast. De voorgevel moest een meer
uitnodigend karakter krijgen, maar ook het
interieur had een face lift nodig. Voortreffe
lijk werk werd geleverd door architect Jan
den Hartog uit Leusden-Zuid en diens ge
niale zoon Jaap. Er werd een nieuw stijlvol a
la carte-restaurant ontworpen en een ont
vangsthal van allure met veel marmer. Op 10
april kon het nieuwe Ros Beyaart worden
geopend'.
Inmiddels was de vraag naar de nieuwe,
moderne accommodatie gecreérd. Dank zij
een goed gerichte acquisitie bestond er bij de
opening reeds een aardig pakket opdrachten
voor bruiloften en partijen in de toen nog
kleine achterzaal. Maar wat nog veel hoop
voller bleek: de eerste zeven weken was het
restaurant voor de volle honderd procent be
zet.
De achterzaal met het podium bleek een
jaar later al te klein om aan de vraag naar
grotere partijen te kunnen voldoen. De capa
citeit van honderd personen bleek ontoerei
kend en weer moesten vader en zoon Den
Hartog in aktie komen. Er kwam een fraaie
moderne zaal voor honderdvijftig mensen op
papier, de toegang van restaurant en keuken
naar de nieuwe zaal behoefde dringend ver
betering en in oktober 1989 kon het ver
nieuwde gedeelte feestelijk in gebruik wor
den genomen.
Catering
Inmiddels diende zich een nieuwe aktivi-
teit aan: catering. Het bedrijfsleven groeide
met grote regelmaat - Leusden is immers
bedrijvig - en de vraag naar goede en redelijk
betaalbare maaltijden in de eigen werkom
geving hield daarmee gelijke tred. Max: 'Het
viel gemakkelijk te combineren met de keu-
kenaktiviteiten in het restaurant. Dat het
allemaal soepel loopt is voor een belangrijk
deel ook al te danken aan de uitstekende staf
onder leiding van Jan van den Brink. Het is
een groep van vakbekwame mensen, onder
wie drie leermeesters met certificaat. Zo-
LEUSDEN - Met ingang van 1 juni
jongstleden is de drank- en horecawet
gewijzigd in die zin dat para-commer
ciële aktiviteiten ernstig kunnen worden
bestraft. Max van Holst Pellekaan, die als
werkgeversvertegenwoordiger lid is van
de commissie uit de Horeca Federatie en
mede belast is met de controle op de nale
ving vande wet: 'De commissie moet na
gaan of de wet wordt overtreden. Om
duidelijk te maken wat die para-com-
merciële aktiviteiten kunnen inhouden
het volgende voorbeeld. Een speeltuin
vereniging - of elke andere willekeurige
vereniging - organiseert voor haar leden
in de kantine een feestje. Dat mag. Maar
als die vereniging haar lokaal verhuurt
voor een bruiloft of partij is zij in overtre
ding; dan is er namelijk in de zin van de
wet sprake van een para-commerciële
aktiviteit en dat kan een vereniging haar
vergunning kosten'.
En hij vervolgt: 'Dat is ook logisch. De
wet stelt aan de horeca-ondernemer hoge
eisen; hij moet voldoen aan zoveel voor
waarden, dat technisch gezien bij ons
sprake is van de zwaarste bedrijfstak. Om
nu de concurrentie van de (vaak ook nog
met gemeenschapsgelden gesubsidieerde
verenigingen tegen te gaan wordt het
professionele horecabedrijf via de wet nu
in bescherming genomen. Dat is een re
delijke zaak'.
doende kunnen we zelf intern ook het een en
ander aan scholing doen.
De medewerkers in de bediening moeten
zich er constant van bewust zijn dat een kel
ner een gastheer is en geen transporteur van
eten en drinken'.
Catering - ook daar gaat het niet alleen om
het brengen van eten en drinken 'We zijn in
die sector een 'totaal-leverancier' en bieden
volledige service; alles wat tot catering-akti-
viteiten behoort. Wil men muziek, mecha
nisch of live: wij zorgen er voor, al dan niet
met aanvullende entertainment. Ook in dat
opzicht vervullen wij waar nodig de functie
van gastheer'.
Gastheer is men in het Ros Beyaart voor de
wekelijks terugkerende bijeenkomsten van
de Rotary, de Lions, de Ronde Tafel en de
Junior Kamer. Tradities worden in ere ge
houden via Nieuwjaarsbijeenkomsten en het
jaarlijks 'haring happen', voor velen in de
Leusdense gemeenschap niet meer weg te
denken sociale samenkomsten.
Naar 'De Steegh'
Verrassend voor velen was eind vorig jaar
het bericht, dat Max van Holst Pellekaan
eigenaar was geworden van het sinds jaar en
dag door het echtpaar Van Maanen geëx
ploiteerde populaire café De Swartesteegh.
Daartoe richtte hij samen met eerder ge
noemde Ton van der Horst een BV op: Ster
renbosch Beheer. Waarom naast de veel zorg
en aandacht eisende aktiviteiten in en rond
het Ros ook nog eens een eigen café?
Max: 'Ja waarom eigenlijk niet. De beide
bedrijven verschillen wezenlijk van elkaar
en evenals de plaats van het Ros Beyaart is
ook die van de Swartesteegh een perfekte
lokatie. Daarom hebben Ton en ik niet lang
geaarzeld, toen we deze kans kregen. Boven
dien was het weer eens een nieuwe uitdaging.
De start is uitstekend geweest, we zijn zeer
tevreden en zitten boven de lijn, die we voor
onszelf hadden uitgestippeld. Natuu
vragen beide zaken wel de nodige
maar tot dusver is de exploitatie zeer bi
digend.
En eerlijk gezegd, als zich weer eens
superlokatie aandient - en er zijn er nog
in Leusden, denk maar eens aan de
waar de Wegwijzer staat, een school die
schien moet verdwijnen ofwel het jonge
centrum De Geut, dat zeker weggaat -
we attent zijn'.
Met de laatste opmerking sluit Van H
Pellekaan aan op de vraag, hoe het staat
zijn eerder vermelde plannen voor de et.
tuele bouw van een hotel op het industrie'
rein De Horst. 'Leusden heeft duidelijk
hoefte aan moderne, betaalbare hotel
mers. Die vraag bestaat en dat heeft mij
leiding gegeven om destijds in te schnj
voor een perceel Maar de uitgifte van
grond laat nog altijd op zich wachten. D;
om haken beleggers, die al geruime tijd
den interesse hebben getoond, op een
paald moment af; dat is een logische zaak
zou dolgraag een hotel als Den Treek wi!
overnemen, maar daar valt over de koopp
niet te praten In dat geval gaat het om bi
chelijke bedragen. Dat is daarom zo jami
omdat het ook daar gaat om een droomlo
tie. Maar er zal buiten de koopprijs nog
veel moeten worden geinvesteerd dat ïl
niet eens aan kan denken. Niettemin b!
het de meest fantastische plaats voor
hotel in Midden-Nederland'.
Wat beweegt Max van Holst, die zore
enige twijfel nog dagelijks om zich heenki
of er ergens nog meer werk aan de winkel:
kunnen zijn en wiens verhaal wellicht
volgend hoofdstuk zal krijgen om sta
weer nieuwe lasten op de toch tengere sok
ders te laden?
1
'Ach, misschien kan ik het niet laten
weet je, als je jong bent en het aankunt b!
er die expansiedrang. Laten we het daï
houden.'
