Panorama Lisiduna
Leusden heeft de cultuur, die het verdient
Leusder Krant
Culturade met veel kraampjes, publiek en zonnestralen
0ensdag 18 september 1991
Pagina^ 7
pa/a turnt en aerobic-danst er vrolijk op los. Op de foto de konijnengroepmet plezier bewegen in
wie pakken. Ook de oudere meisjes, samen met twee jongens, dansten er lustig op los. De publieke
langstelling bij dit evenement was zeer groot. Foto Gerrit Jeuring
Poseren voor de sneltekenaar, het was met de zon en de vele kraampjes bijna het Franse Mont
Martre Da dame op de foto heeft er schik en gezien de resultaten lijkt dat terecht. (Foto Gerrit
Jeuring)
De Scouting-boys zorgen voor een gezellig vuurtje en een
lekkere broodmaaltijd, succes verzekerd!
De kinderen smullen van het eigen baksel.
(Foto Gerrit Jeuring)
Naam: Kees Koopman
Beroep: Faciliteitenmanager bij Tros-televisie
Bekend van: Tennisvereniging LTV Lockhorst
USDEN - „Enorm gezel-
',was ongetwijfeld de meest
ioorde opmerking over de
Ituradc van zaterdag 14
ilember. In tegenstelling tot
ngaande jaren had men ge
ien voor de buitenlucht. Een
liatief waarvoor de regen
dag langer weg bleef dan
iland. Met als gevolg een ge
lige. ontspannen, zonnige
sentatie van Leusdens
Ituurgoed' met een kleine C.
iet orkest 'Clique Panique'
wrzaakte een bijna 'Brus-
sfeertje van toen Brussel
;een zwierige stad was. Ter
laan het andere eind van de
rkt plaatselijke amateur-
ïlders hun eigen Montmar-
creèerden. De kraampjes
rladen met in Leusden ge-
akte produkten maakten de
rkt. in het zonnetje vrolijk,
pirerend naast bescheiden
veemoedig.
■usden heeft de cultuur, die
verdient", vatte Marlies
k, lid van de Culturele Raad
markt samen. Niet langer
gt de sfeer vol hogere idea-
die maar niet van de grond
en komen, over de mani-
atie. De Raad heeft geko-
voor de basis. Op de markt
d getoond waartoe sommi-
.eusdenaren in staat zijn.
Cultuur als hobbyscoop.
rpsplein
1 de openingstoespraak van
ry Hildennk, voorzitter
de Culturele Raad, klon-
de uitgangspunten door
proken in het algemeen
ir tot burgemeester en vvet-
ders in het bijzonder, brak
opnieuw een lans voor een
aal Cultureel Centrum in
•den.
vergeleek eerder het cultu-
leven van Leusden met een
ént in diepe coma. Nu kon
nelden dat zijn patiënt be
te ontwaken. Maar zoals
omapatiënten gebruikelijk
noet van een nieuw begin
worden opgebouwd en
i herstel langzaam met veel
.te.
Het Franciscaner Milieupro
ject had het wat dit betreft
moeilijker. De postzegelver
eniging De Loupe straalde een
rommelig enthousiasme uit. De
stand was een puinhoop. Over
al postzegels, kinderen, boeken
over en met, de te ruilen waar
Zowel voor als achter de kraam
verdrongen zich de liefhebbers
voor een boeiend verhaal en
een niet vermoede zegel Daar
was belangstelling.
Een eenzame 'gezonde brood
jes' verkoper en later een ijs-
boer waren zover het opviel de
enige commerciële elementen
De opgeroepen Leusdense
straatmuzikanten hadden ver
stek laten gaan. Alleen Tanja
Tolboom speelde op haar harp
Ze kreeg later versterking van
een draaiorgeltje
De optredens vormden een ver
haal apart. Veel ruimte was er
niet voor vrij gemaakt. De Kin-
dercantorij bleek die dag te be
staan uit zes kinderen op rij Ze
begeleidden zichzelf op een
fietsbel met een cultuurmin-
nende ernst. Passend bij de bij
na uitgelaten sfeer speelde het
Drum-Lvrakorps van muziek
vereniging Lisiduna en later
het Jeugd- en Seniorenorkest
van dezelfde club
Het was en bleef druk. Veel
mensen namen de 'Culturade'
tijdens de boodschappen 'even'
mee. Daarmee zijn de bedoe
lingen van de Culturele raad,
Leusden laat zien wat in Leus
den allemaal kan, vervuld
Maar toch blijft heel stiekem
de wens leven. Waar zijn de
professionele kunstenaars, die
in of vanuit Leusden werken?
Marlies Mak met haar sieraden
en emailles, Francien van
Westering met haar illustra
ties, Machiel de Vos met zijn
natuurfotografie, Alex Luigjes
de glazenier, Dick Hartog de
beeldhouwer, om er maar een
paar te noemen.
Zouden zij zich. verbonden
door een Leusdens Kunste
naarscollectief, bij een (ande
re) gelegenheid kunnen pre
senteren?
Favoriete plek: „Eiland achter m'n huis"
„Mijn favoriete plek is een eiland achter mijn woning, dat gezien moet worden als een
uitloper van de Schoolsteegbosjes. Vervelend is alleen, dat ik er niet zo makkelijk kan komen.
Het is pas bereikbaar als ik een vlot zou bouwen of mijn rubberen boot opblaas en daarmee de
sloot oversteek. Lieslaarzen zou misschien ook nog een mogelijkheid. Maar dat heb ik er
allemaal niet voor over. Bovendien is het waarschijnlijk maar beter als de mensen er zoveel
mogelijk weg blijven. Ik neem in ieder geval genoegen, en dat doe ik maar al te graag, om ervan
een afstandje van te genieten."
Voor zover ik dat kan beoordelen heeft een gebiedje een enorme rijkdom aan flora en fauna.
Ik heb me laten vertellen dat het eiland ecologisch gezien tot het complex van de Schoolsteeg
bosjes behoort. En hoewel ik van huis uit echt geen natuurfreak ben, vind ik wel dat je zo'n
groen paradijsje in zakformaat zou moeten koesteren
„Er komt in ieder geval een grote verscheidenheid aan vogels voor: roodborstjes, koolmezen,
merels, eksters, kraaien, houtduiven, ijsvogels vlaamse gaaien en zelfs uilen. Ook broeden er
eenden en waterhoentjes en leeft het er van de kikkers. Verder is het zeer dicht begroeid. Er
staan bomen als elzen, lijsterbessen en krentenbomen Ook komt er hop voor. Je weet wel, het
gewas dat gebruikt wordt om bier van te maken."
„De bomen die er staan hebben behoefte aan een hoge grondwaterstand. Ze houden zogezegd
van natte voetjes. Omdat het eilandje zo dicht op de bebouwing ligt, zijn er speciale maatrege
len genomen om de waterstand er kunstmatig te kunnen regelen Ik heb gehoord dat het in de
bedoeling ligt dat het groen op het eiland eens in de zeven jaar wordt uitegdund. Als dat zo is,
moet het binnenkort tijd worden dat het mes er weer eens ingaat. Medewerkers van de
Plantsoenendienst houden nu met enige regelmaat de sloot schoon. De eerstvolgende keer
moet ik ze wel even in de gaten houden. Anders kan ik m'n waterlelies, die ik er dit jaar in heb
gezet, wel vergeten
„Deze plek werkte zelfs zo inspirerend op mij, dat het enige gedicht wat ik ooit in m'n leven
heb geschreven, hier ontstond. Het gaat zo:
De takken van de wilg Strekken zich uit boven de sloot
Een blaadje is gestorven Door droogte gekromd valt het van zijn loot
Net boven het water wordt het gestopt in zijn val
Door een onzichtbaar draadje van een spin
Daar kom ik goed van af. denkt het blaadje
Het moment daarop ligt het erin
„Leuk, hè0 De wilg is trouwens een dichterlijke vrijheid die ik me veroorloofd heb. Die siud
hier namelijk helemaal niet."
Volgens Hildennk is er hoop.
De reakties van het publiek op
de sfeer en het gebodene geven
hem hiertoe alle gelegenheid.
Even leek 't Erf echt een dorps
plein waarop Leusdenaren el
kaar graag ontmoeten
De weemoed ging niet uit naar
vervlogen idealen De deelne
mers hadden naar kunnen ge
presteerd 'De vrije kwasten'
met hun voorliefde voor por
tretten waarop de makers trots
zijn. Carel Elemans, de foto
graaf met kunstzinnige
zwart-wit foto's, die af en toe
'verantwoord ondeugend' zijn,
Marianne in 't Veld aardig be
dreven in het draaien van
roomstellen zoals Serafina de
Maar al bakken vol zeefdruk-
kaarten kon laten zien. Ama
teurkunst getuigend van en-
Schminken is en blijft leuk. Na verloop van tijd loopt er een groot aantal kinderen over de Culturade
met fraai beschilderde gelaten. Eerst even stilzitten en dan maar par ader en...(Foto Gerrit Jeuring)
thousiasme en doorzettings
vermogen. maar zonder pre
tenties.
Daartussen een aantal vereni
gingen. die het met in de eerste
plaats van de creativiteit moest
hebben De verenigingen pro
beerden hun 'winkel' te verko
pen met een groot aantal fol
ders Al dan niet verluchtigd
met oude krante-artikelen,
gelegenheidsfoto's of op hob
bypapier geschreven teksten
In vergelijking tot de kraam
van de Zonnebloem (vol vrolijk
gebreide baby- en kleuterkle
ren. knuffels en pannelappen)
trokken de 'leerzame' stands
minder aandacht. De Vrou
wenraad. met stapels folders
en zes kleine fotootjes, zag ge
lukkig veel bekenden langsko
men, die goed waren voor een
praatje.
Kindercantorij Leusden compleet met fietsbel en vaandels maakt er een muzikale kijkshow van op
de Culturade, zaterdag op 't Erf in Leusden.(Foto Gerrit Jeuring)
