Recept over emancipatiebeleid
.Leusder Krant.
Schilderen is mezelf verwennen'
Vrouwenraad schrijft
L E U S D E N
M I
3runhilde van Vuuren-Löwe als vrouw achter de schilderskwast
Voelt u iets voor wadlopen?
(abaret uit eigen keuken bij KPO-Leusden
Vrouwen voor Vrede Leusden
Bestuurswisseling WD-Vrouwen
CDA-Vrouwenberaad
AGENDA
Woensdag 27 mei 1992
Pagina 9
Kopij inleveren bij Marjolijn
van Gelder. Ravenhorst 23.
3833 VVD Leusden. (tel. 94 57
35).
jEUSDEN - Wat beweegt een
eurige (huis)vrouvv om kun-
tenares te worden? Brunhilde
an Vuuren moest deze vraag
iunnen beantwoorden. Dit
ieekend is werk van haar te
ien op de expositie van Leus-
lense kunstenaars in 'De Buy-
enplaets'. Ze is een veelzijdige
[unstenares. Nog steeds bezig
net het ontdekken van nieuwe
nogelijkheden in nieuwe ma-
rialen. Behalve gouaches,
atik- en zijdeschilderijen,
laakt ze etsen en zeefdrukken.
Inlangs is ze begonnen met
licven'en en beeldhouwen,
'ot ongeveer tien jaar geleden
ras ze 'gewoon' huisvrouw.
Veliswaar creatief, oud kleu-
erleidsters en altijd aktief als
rijwilligster op school en bij
erenigingen, maar dat ze ooit
ou exposeren als profcssio-
iele kunstenares, had ze toen
liet kunnen dromen.
Brunhilde van Vuuren-Löwe
geboren en getogen in Boo-
part. Een dorpje bi] Koblenz in
Duitsland waarvan ze enthou
siast de omgeving beschrijft.
,,De wijnvelden, de heuvels, de
Rijn". Haar familie was en is
vooral bezig met wijn en ho
tels. Kunstenaars komen in de
familie niet voor. Brunhilde
werd kleuterleidster.
,,Op de opleiding kwam mijn
liefde voor schilderen, kleuren,
knutselen al tot uiting. Als juf
was ik het liefste bezig met lek
ker creatief zijn, samen met de
kinderen. Toen was alles wat je
in de klas moest doen nog niet
zo nauw omschreven als tegen
woordig. We waren lekker vrij
bezig met knippen, schilderen,
knutselen Gewoon omdat ik
dit leuk vond en de kinderen
met mij"
Na haar huwelijk verhuisde ze
naar Nederland. Hier golden
haar diploma's niet. Ze werd
'gewoon' huisvrouw en moe
der. Wat heet gewoon. Het
bloed kroop waar het niet gaan
kon. Ze was aktief op school,
maakte decors, hielp mee de
feesten voor te bereiden van de
tennisclub en 'kleedde het feest
van Sinterklaas aan'
Als 'honkvaste moeder' durft
zij zich niet te omschrijven.
,,We woonden in Arnhem.
Wanneer de kinderen op
zwemles zaten, wipte ik naar
de overkant, naar het museum
Daar ontmoette ik Pierre Jan
sen, waarmee ik interessante
gesprekken had".
Meer niet Pas tien, elf jaar ge
leden begon ze met het volgen
van lessen, tekenen, schilde
ren.
,,Als je als huisvrouw bezig
bent, komen dezelfde aktivi-
teiten iedere dag of week terug.
Natuurlijk geeft dat wel bevre
diging, maar het is voor mij
geen uiting van je persoonlijk
heid. Ik vroeg me af 'wat heb ik
zelf', 'wat is mijn inbreng'. Ik
wilde proberen iets van mezelf
vast te leggen en als het kon
iets daarvan naar buiten te
brengen. Een vorm van com
municatie, met mezelf en naar
anderen toe Natuurlijk is ra
men lappen ook een prestatie,
maar dit geeft een persoonlijke
waardering".
,,In de eerste plaats werk ik
voor mezelf. Maar wanneer een
ander het mooi vindt, geeft mij
dit een plezierig gevoel. Ik vind
mezelf niet geëmancipeerd in
de zin van dat ik overal alleen
voor sta en net zoveel inzet heb
voor de maatschappij als een
man. Wel ervoer ik het alleen
als huisvrouw functioneren als
een leegte. Ik miste de voldoe
ning van iets onder je handen
zien groeien, waar jezelf bevre
diging in vindt en waar een an
der waarde aan hecht. Steeds
opnieuw kan ik de uitdaging
aangaan in het ontdekken wat
kan en wat ik er uit kan halen".
Ze heeft het gevoel door het
schilderen veranderd te zijn.
„Vroeger was ik een beschei
den. teruggetrokken meisje
Nu ben ik veel opener tegen
iedereen. Ik voel me vrijer, ple
zieriger, zekerder, zelfbewus
ter Zeker ook dankzij de
waardering die ik voor mijn
werk krijg".
Haar werk straalt haar emo
ties uit Abstract of figuratief,
in manner of op zijde, de stem
mingen zijn er van af te lezen
Op 'De Buytenplaets' komen
twee tegenovergestelden te
hangen Een veld vol bloemen
straalt van zomerzon buiten
zijn, of zoals ze zelf zegt 'de
mooie dag, die je wilt plukken'.
De ander is een kleurenspel on
der de titel 'Phoenix'de vogel
die uit vuur herrees. Een asso
ciatie met afgeschudde som
berheid. Waar zou een kunste
naar zonder emoties zijn om te
bespelen. ..Soms ga ik schilde
ren, omdat ik van de dag ge
niet. Echt er lekker voor gaan
zitten Voor ik ertoe kom om
iets op te zetten, heb ik een
aanloop nodig Je kunt zeggen
'ik ga stofzuigen', je kunt niet
zeggen 'ik ga schilderen' Eerst
moet de goede stemming, de
goede gedachte komen. Niet
altijd overigens. Soms reageer
ik mij af. Bijvoorbeeld na een
emotioneel gesprek Eerst telt
de beleving, het zoeken naar
vorm. Daarna raak ik geboeid
door de techniek, het resultaat
Eenmaal bezig hou ik niet meer
op voor het af is. Pas als het
Brunhilde van Vuuren bij een van haar kunstwerken.(foto Hans Verhorst)
ingelijst staat, is het klaar. De maken. Precies zo, lukt niet
opluchting dan en het intens
genieten. Soms als ik werk van Het blijft een betrekkelijk te
mezelf terug zie. vraag ik me af sturen proces. Juist daarin ligt
of ik zoiets ooit nog zal kunnen de uitdaging en de bevredi
ging. Steeds een ander stukje
van mezelf op papier".
Marianne van den Anker
17
dei
edt
1ID
•SU!
lm:
lin;
Ingrediënten recept:
NOTA EMANCIPATIE
BELEID
- commissie van beroeps
koks met aan het hoofd
een vrouwelijke voorzit
ter
- publieke tribune met
overwegend vrouwen van
diverse politieke en an
dere vrouwenorganisa
ties.
De voorzitter roert zeer
voorzichtig het gerecht
even om en vraagt of de
publieke tribune iets
heeft toe te voegen. Daar
wordt gebruik van ge
maakt en nieuwe kruiden,
zout en peper worden toe
gevoegd om het wat meer
smaak te geven, overbo
dige ingrediënten worden
naar de prullenbak verwe-
Dan begint het echte koks-
werk: de een vindt het een
redelijk gerecht, de vol
gende kan het niet verte
ren en zal het nimmer op
tafel zetten. De ontwerper
van deze specialiteit glim
lacht tevreden, hij vindt
dat er wat goeds van te
recht is gekomen, hetgeen
hier en daar lovend wordt
bijgevallen Soms zit er
bij een enkele kok nog een
aarzeling, maar in eerste
rond komt er niet veel bij
of gaat er veel af
Vervolgens roert de voor
zitter wat steviger. En ja,
toch blijkt het nog niet
volmaakt, een beetje te
gekruid hier, een beetje te
veel daar, een der koks
wil er nog wat peper bij,
een ander haalt een stukje
zoutig eruit. Zo gaat dat in
redelijk goede harmonie.
Helaas is degene die dit
eten niet kan verteren niet
te bewegen mee te doen,
maar de voorzitter heeft
hier toch begrip voor. In
haar kinderjaren vond ze
sommige gerechten ook
afschuwelijk en omdat het
nu om een volwassen kok
gaat met een zeer eigen
kijk op de maatschappe
lijke keuken doet ze daar
niet moeilijk over.
Nog een keertje roeren en
wat deze commissie van
beroepskokers betreft
mag het door naar een nog
hogere instantie van
smaakmakers. Helaas
duurt dat nog een
maandje of zo, maar daar
kan deze nota gelukkig te
gen.
Als ook daar met wat
flink roeren, kruiden,
smaak afzwakken een re
delijk eindresultaat is be
reikt, denkt men opge
lucht: Ziezo dat kan in de
diepvries!
Neen, roept de publieke
tribune, geen kwestie van.
Dit gerecht hoeft niet te
worden diepgevroren, het
echte werk eraan begint
nu pas goed op gang te ko
men Stukje bij beetje zal
het worden opgediend, net
zo lang totdat alle betrok
kenen (of ze nu willen of
niet) ervan overtuigd zijn,
dat je met zulke belang
rijke recepten niet kunt
spotten.
ER ZAL EMANCIPA
TOIR WORDEN GEDI
NEERD!
LIESBETH TAKKEN
).01
EUSDEN - De vrouwenor-
anisaties in Leusden, ver-
ligd in de Vrouwenraad,
ebben in hun vergadering
an 6 mei jl. de landelijke In-
ia-actie van Amnesty Inter-
ational ondersteund,
ot eind juni wordt door Am-
esty actie gevoerd ten be-
oeve van India. In India
J wordt stelselmatig door de au-
oriteiten (politie en militai-
ren) gemarteld en verkracht.
Getracht wordt om de autori
teiten van India te bewegen
een einde te maken aan de
mensenrechtenschendingen
tijdens gevangenschap door
de overheidsfunctionarissen.
Amnesty heeft aan de vrou
wenorganisaties in Leusden
gevraagd om bemoedigende
brieven te schrijven naar zus
terorganisaties in India. Deze
vrouwenorganisaties in India
komen op voor de vrouwen
die het slachtoffer zii,n gewor
den van specifieke, vormen
van mensenrechtenschen
dingen: verkrachting en sek
suele mishandeling van vrou
wen en marteling van zwan
gere vrouwen.
Amnesty hoopt dat de brie
ven, die door de vrouwenorga
nisaties in Leusden zijn ge
schreven, meehelpen om de
discussie over mensenrechten
in deze 'martelende demo
cratie' levend te houden.
LEUSDEN - Wadlopen is een
eigenaardige sensatie, al was
het alleen maar omdat je weet
dat je op de plekken loopt
waar bij vloed gemiddeld
twee meter water staat.
Het wadloopseizoen loopt glo
baal van half mei tot eind sep
tember. De tochten worden al
vroeg in het voorjaar voorbe
reid door de gidsen, die er dan
op uit trekken om te kijken of
de structuur van het wad ver
anderd is Meestal is dat wel
in meer of mindere mate het
geval. Die veranderingen wor
den in kaart gebracht. Iedere
wadloper kan zich bij een
wadlooptocht dus met een ge
rust hart toevertrouwen aan
de ervaren wadloopgidsen.
Wadlopen doe je nooit op ei
gen houtje, het is niet alleen
verboden maar ook gevaar
lijk. Je moet immers precies
de juiste doorvvaadroute heb
ben, het getij weten en contact
houden met het vasteland via
de mobilifoon. Al deze voor
zorgsmaatregelen zijn door de
gidsen getroffen.
Via het Wadloopcentrum Pie-
terburen is het mogelijk om
diverse wadlooptochten te
maken. Ameland en Schier
monnikoog zijn erg in trek,
maar de overtochten naar de
onbewoonde eilanden zoals
Engelsmanplaat, Simonszand
en Rottumeroog zijn ook erg
populair. Met grote groepen
wadloopenthousiastelingen
worden deze tochten gemaakt
De Organisatie Wadlooptoch
ten Midden-Nederland, die
wadlooptochten organiseert
onder auspiciën van de Stich
ting Wadloopcentrum Pieter-
buren, biedt deze zomer de
wadlopers een unieke wad
looptocht aan naar het Duitse
eiland Langeoog.
Met een touringcar wordt ver
trokken vanuit Scherpenzeel
en Leusden naar de Duitse
kust. Bij het stadje Ost-Benze
begint de oversteek. De wad
looptocht naar dit eilandje is
ongeveer acht kilometer. Op
het eiland aangekomen moe
ten we nog een strandwande
ling van acht kilometer ma
ken om bij het dorpje te ko
men. Hier kan men een groot
gedeelte van de middag door
brengen. Een treintje brengt
wandelaars naar de aanleg
steiger van de veerboot De te
rugtocht met de veerboot
duurt ongeveer een half uur.
Deze wadlooptocht wordt
georganiseerd op zaterdag 22
augustus 1992. Iedereen die
belangstelling heeft voor deze
wadlooptocht kan informatie
inwinnen of een inschrijffor
mulier aanvragen bij Ria
Abels 033-941886 of bij G.
Kruidenier 03497-1653. Ver
trektijd 05.00 uur Leusden
(afrit snelweg) Terug in Leus
den 22.45 uur. Kosten zijn 76
gulden
dan
hoc
ka*
tou-
ischt
De KPO
Leusden
heeft leden
die niet al
leen uit
Leusden af
komstig zijn
maar uit
le windstreken: Amster-
im, Den Haag, Zeeland,
"iesland, Salland, Gelderse
hterhoek enz. en dat hebben
op 12 mei jl. laten horen.
Ien echte Hamersveldse ver-
We in dialect over 'heur
jrp'.
ten ik nog zo'n dere was van
jaor of acht, wat was ons
irpje toch mooi, ende natuur
was een pracht Un slootje
hier, un walletje daor en alle-
maol klinkerwegen. Milieu
vriendelijk, alles ging met
peerd en kar, je kwam gin
auto tegen.
Wat leiën die boerderieën
mooi langs die Hamersveldse-
weg. Achter 't huus stond 't
emmerik, veur 't huus un lin
deboom of un dorenheg. Aan
de straot was un sloot met un
stoep, daor wier de was in
spoeld. Soms moes je eerst 't
ies nog kapot slaon, maar dan
was je meteen goed of u koeld.
Kinderen speulde op 't arf, d'r
liep een grote hond en un
zwarte puus. Die hielden de
wacht, die veulde zich heel
veilig, zo om 't huus. Op de
hoek van de schuur was 't
huusje, met un hartje in de
deur, een bosje krantepapier...
dat was 't hele interieur.
Zondags zat de boer en zun
vrouw bezie 't huus op de
bank, wat waoren ze gelukkig
zo op hun boerderie Goddank.
Het hart van 't darp was de
tol, daor wieren de niewtjes
verteld, kattekwaod uut u
kuurt en daor was veul lol. In
min tied moes je daor nog tol
betalen, alleen veur gerie, heel
veul minsen gingen loopus
naor de kark, deur un binnen
weg, daor waoren wullie ok
bie. As we naor school gingen
waoren we altie met un hele
groep, we gingen speulende.
met nu hoepel, un touwtje
springen, kaotseballen, en wé
han ok un uutroep. We zongen
dan: We wijken niet veur
peerd en waogen.
Of we veul schik had hen? Nou
dat hoef je nie te vraogen 't
was klaphek deur, bruggetje
over, d'r viel ok wel uns ie
mand in 't water, dan was 't
lachen, moar zelf had je un
Kaoter. D'r waoren kort bie
de kark ok poepsteegjes, daor
zakte die oude vrouwen dan as
un brotse kip op de grond, die
han hoge nood. maor zolang as
je dat nog kwiet kan, bin je ge
zond.
Vroeger was het zoemers op de
boerderie vroeg dag, in 't darp
was alles nog stil, veul minsen
sliepen nog, behalve de voe-
gels die begonnen al te fluiten,
zo in de maond meert, april, 's
Avonds kreeg je nog een kom
pap. en dan ging 't hele huus-
houwen veur de stoel op de
knieën om de rozenkrans te
bidden,en wanneer vaoder zei
amen, nou der waoren dur bie
die precies wisten, dat ze dan
wakker moesten wurden,
maar ja warken en bidden dat
moet maor saomen.
Veur de boeren was d'r un or
ganisatie de ABTB de tieën
wieren anders dur moes veur
de vrouw ok wat komme, dus
d'r wier un boerinnenbond op
u richt.
D'r kwaomen 'n paor daomes
uut Arnhem, om uutleg te ge
ven, maor je was niks ver
plicht. Noe vonden ze boer nie
zo'n mooie naom, maor dat
was in die tied heel gewoon, je
had de greunteboer, de melk
boer, de visboer, och 't gaot zo
zeer nie om de naom, maor om
de persoon.
In de oorlog wier d'r veul ver
anderd, je kreeg mit heel an
der minsen te doen, je kreeg
evacuees, andere kwaomen
eten haolen, bonnen ruilen,
want in die tied waoren we al-
lemaol op rantsoen Je zat
soms wel mit 30-40 man aen
taofel, wat vonden ze 't mooi
op de boerderie, ze zouwen ok
wel buuten willen woenen.
Zo is de boer en de burger kut-
ter bie mekaor u komme, en je
verkoopt ze gin knolle meer
veur citroenen.
Toe is ok 't doopsel over de
vereniging u goan, de boer
wier agrariër en de boerinnen-
bond KPO, die mengeling van
al die vrouwen was heel gezel
lig, dik en dun, jong en oud,
dat was op zich al een show. Ik
zou nog veul langer over Ha-
mersveld kunnen praoten,
maor m'n tied is zowat om
krieg ik in de gaoten. Maor om
nog effe terug te komme op
vroeger, die minsen hadde al-
lemaol veul kinderen die
kwaomen van de 'ooievaor',
kraamhulp bestond toen nog
nie, je had un baokster, en die
speulde dat wel klaor. Noe
komme de kinderen uut de
buuk van moeder, das alom
bekend, mit hormoon, zonder
hormoon, en ok nog gepland
Maor waor moen we mit al die
minsen heen, d'r moes un
oplossing komme, want un
mins is nie van steen, 't is net
as mit de voegels, iedereen wil
greeg samen woenen, d'r
moesten huuzen komme, want
't blieft ok tegenwoordig nie
bie zoenen alleen.
Uutbreiding kwam tot spied
van de boer, want die moes
daor plaots veur maoken, hij
moes naor andere oorden,
want un boer kan vanwege
zun boterhan nie gaon stao-
ken
Hoe jammer we 't ok vinden,
iedereen het recht van woenen
en leven, we moeten proberen
un bietje van onze vrieheid
pries te geven. As ik tegenover
ons huus de nieuwbouw zie,
dan ben ik blie dat d'r uut elke
veurdeur kleine kinderen
kommen Toch denk ik nog
met heimwee terug aon de tied
van 't greune grasland, met
dat kleine bosje en langs de
weg die mooie eikenbomen.
En al doet 't un ouwe Hamers-
velder wel 'verdriet', toch zeg
ik, WELKOM inport, bie de
KPO binnen we allemaol een.
Jans van den Hengel
Vrouwen
voor Vrede
Leusden
heeft dins
dagavond
12 mei van 9
tot 10 uur
een inter
view gehad bij de Regionale
Omroep Amersfoort in het
programma 'De regio actief'.
Aan Agaath Terpstra en Betty
Dirks werden vragen gesteld
over Vrouwen voor Vrede, de
motivatie, de groep en de ac
ties van de groep
Het leuke was, dat Agaath en
Betty nu direct in de praktijk
konden brengen, wat zij ge
leerd hadden, op een cursus
•Publiciteit' georganiseerd
door de Vrouwen Raad In de
cursus kwam 'het interview'
aan de orde We hebben elkaar
geinterviewd en we konden
het resultaat op een bandje te
rug horen
Bij de Regionale Omroep
Amersfoort hebben we van te
voren even doorgesproken
waarover we het zouden heb
ben Het interview werd
steeds afgewisseld met mu
ziek We denken, dat de cursus
Publiciteit ons erg geholpen
heeft bij het interview. Al met
al een goede ervaring.
De voorzit-
ter van de
vnouwenW plaatselijke
ÖT afdeling
van de vrou
wen in de
WD Marrie
van Dijk
nam statutair afscheid. Na
aanvankelijk een drietal jaren
te hebben gewerkt aan de her
oprichting van de afdeling,
heeft ze zes jaar als voorzitter
'de kar' getrokken
Al met al was het soms een
moeilijke taak, maar er waren
toch meer pluspunten dan ne
gatieve. anders had ze het ook
niet volgehouden. Er is een
werkzame afdeling ontstaan
met vertakkingen naar afde
lingen in de omgeving.
Haar taak wordt thans over
genomen door Anneke Schol
ten. voor velen van ons geen
onbekende. Ze heeft al enige
tijd in de afdeling als be
stuurslid gewerkt en ze heeft
meegewerkt als voorzitter aan
de werkgroep Nota Emancipa
tiebeleid van de Vrouwen
raad. Wij zien de toekomst
voor de WD-vrouwen zonnig
tegemoet.
Liesbeth Takken-Achterkamp
Politiek
t)heeft me al
ii^' tijd al geïn
teresseerd.
Eigenlijk
ben ik er
mee opgegroeid. In ons kleine
dorpje in Zeeland was mijn
grootvader jarenlang wet
houder vanuit de AR partij.
Daarna werd mijn vader wet
houder van dezelfde partij. Ik
weet dus al heel lang dat poli
tiek alles te maken heeft met
wat er om je heen gebeurt.
Op een gegeven moment, on
geveer negen jaar geleden,
wilde ik toch wel eens mee
gaan denken en praten over
allerlei politieke vraagstuk
ken en ik kwam toen tot de
ontdekking dat je dan wel lid
moest worden van een poli
tieke partij. Ik ben toen lid ge
worden van het CDA vrou-
wenberaad. Het is mooi dat je
daar eerst adspirant lid kunt
worden, wat kosteloos is, en
dat je dan na twee jaar pas
hoeft te besluiten om lid te
worden van het CDA. Ik kreeg
al spoedig een boekje met het
program van uitgangspunten
van het CDA en ik kon daar
volkomen achter staan. De
kernbegrippen zijn: "Gerech
tigheid. Gespreide verant
woordelijkheid, Solidariteit
en Rentmeesterschap".
Een paar weken geleden las ik
in de krant dat er nog een zin
snede toegevoegd is aan de uit
gangspunten en wel deze: "De
toetsing aan de Heilige Schrift
is de kern van de politieke
overtuiging." Het CDA vrou-
wenberaad Leusden vergadert
eenmaal in de maand, meestal
op een donderdagmiddag
We houden ons bezig met de
gemeentepolitiek en daar
naast bespreken we vaak een
discussienota We komen dan
veelal in tijdnood, zodat we
daarvoor nog al eens een extra
vergadering inlassen.
Het afgelopen seizoen bespra
ken we de nota: "Gedeelde
verantwoordelijkheid" Daar
voor hebben we o.a ook be
sproken- "Volkshuisvesting;
Verkeer en Vervoer; Nieuwe
vormen van voortplanting en
Volksgezondheid en Maat
schappelijke dienstverle
ning."
De laatste twee nota's zijn
enige jaren geleden bespro
ken, maar als ik nu via de me
dia hoor over de AWBZ denk
ik nog vaak terug aan de be
spreking van die nota's. Dan
denk ik "O ja, daar waren wij
het toen mee eens of daar wa
ren wij allemaal op tegen."
Het CDA vrouwenberaad is er
om de politieke bewustwor
ding van vrouwen te stimule
ren en te begeleiden Vrouwen
die hierover meer willen we
ten kunnen voor inlichtingen
bellen naar onze voorzitster,
tel. 942364 of naar onze
secretaresse, tel. 942573
Co van der Schaaf
3 juni 1992:
Vrouwenontmoetingscentrum gaat
in samenwerking met het Utrechts
Landschap wandelen. Tijd: 9 15
uur. Plaats Start Lockhorsterweg
ingang bos.
25 juni 1992:
Pres Emancipatiebureau Utrecht
houdt lezing over grenzeloze mo
gelijkheden voor vrouwen op de ar
beidsmarkt, Europa 1992 Tijd"
13.45 uur. Plaats: Utrecht. Inlichtin
gen bovenstaand bureau, Maria-
plaats 4d. 3511 LH. telefoon 030-
334280 bij Annemarie Brom-
mersma.
