De sokkel van het SOCCLE wordt vervangen
.Leusder Krant.
'Nieuwe functie voor effectief beleid'
Met zo lief in spijkerbroek als in het pak'
Ben en Nel van Plateringen nemen afscheid van hun beheerdersfunctie
ric Doppenberg (26) is nieuwe bedrijfsleider SOCCLE
Max Bremer, vice-voorzitter SOCCLE: 30
Woensdag 19 augustus 1992
Pagina 7
;USDEN - Vrijdag levert
•an Plateringen zijn sleu-
n bij het SOCCLE-be-
en daarmee een stuk van
leven. Zaterdag is de
ootse afscheidsreceptie voor
en zijn vrouw in het ge-
vvaarin zij de afgelopen
stien jaar de zaken bestier-
Wie ooit een cursus via
,tcnt Talent volgde, in de
oespot of de Til of in de Woc-
Hoek bardienst draaide,
bij de organisatie van
jninginnedag, de Sin-
klaasintocht of op enig an-
manier met het echtpaar
Plateringen te maken had.
irdt zondermeer op het feest
pracht. Zoals de Gradus van
Hengel het sociaal-eultu-
leven van het na-oorlogse
imersveld-Leusden perso-
[iceert, zo staat het echtpaar
Plateringen voor hetzelfde
jrk van de laatste twintig ja-
handjes en je bekkie zijn
beste diploma's' zei Ben
Plateringen volgens deze
ant in het interview ter gele-
aheid van hun twaalfen-
■jange functioneren als
heerdersechtpaar. De vaar
teden van zijn handjes en
bekkie zijn bekend. In de
iuwen die hi] voor de SOC-
de Stichting Sociaal
turele Centra Leusden,
1976 beheerde samen met
)uw Nel, lieten ze hun spo-
na en bepaalden de sfeer,
echtpaar stond klaar voor
lere klus en was altijd bereid
een praatje,
ids het genoemde interview
veel veranderd Het afbou-
begon in een sneller tempo
het echtpaar zich gewenst
Hoe moeilijk beiden het
hebben met dat onvoor-
lbare feit, dat ze vanaf vol-
ide week geen sleutels meer
iben van Groot Krakhorst.
Til, De Moespot en de Woe-
Hoek, ze kijken toch een
itje uit naar de rust en nieu-
mogelijkheden. Maar
eilijk blijft het
tafscheid doet meer dan een
;tje pijn. Nel: ,,Het is altijd
procent enthousiasme en 50
procent werk geweest. We
stonden er mee op en gingen
ermee naar bed We voelen ons
betrokken" Ben veert onmid
dellijk op om de tekst van bo
ven zijn bed maar weer eens
aan te halen. ,,Een dag niet ge
lachen is een dag niet geleefd".
Daardoor deed hij meer dan in
zijn taakomschrijving stond.
Voor de lol, voor de zin en om
het leuke contact volgde hij
menig cursus bij de grootste
klant in Groot Krakhorst, La
tent Talent. ,,Ik heb nog heel
veel plezier gehad van de cur
sus voetreflextie. Die deed ik er
zo even bij".
Zijn voortvarendheid bleef.
Hij is niet te stuiten wanneer
hij herinneringen mag opha
len, altijd goed voor belang
stelling en met groot enthou
siasme door iedereen welkom
geheten, strooiend met galante
kushandjes en joviale gebaren.
Daarachter zijn vrouw, we
tend, begrijpend, snel tot in
details organiserend en genie
tend van de sfeer waarin een
ieder het naar de zin moet heb
ben
Toch vielen de laatste loodjes
zwaar, leken de avonden lan
ger dan vroeger en groeide het
besef dat de VUT mogelijkhe
den moet bieden die ze niet
willen laten liggen
Veel is veranderd in deze laat
ste twee jaren. De Geut brand
de af, De Rockers verdwenen.
Ben: „Vooral het verdwijnen
van Renamed doet me verdriet.
Dat waren nu echt leuke jon
gens. Altijd bereid om zelf de.
handen uit de mouwen te ste
ken Ik hoop echtdat een jonge
bedrijfsleider deze groep weet
terug te halen"
Een nieuw bestuur met nieuwe
Echtpaar Van Plateringen kijkt terug op een boeiend soccle-verleden.(foto Hans Verhorst)
inzichten trad onlangs aan.
Even leek men zelfs met de ge
dachten te spelen om Groot
Krakhorst te verkopen Het
domein van Soccle en 'basis'
voor Ben en Nel van Platerin
gen. Ondanks flinke subsidies
vielen grote gaten in de finan
ciën. Tot overmaat van ramp
brandde een van
wen half uit. Het
kig- hersteld.
de bijgebou-
werd -geluk-
De prachtig opgeknapte oude
boerderij met bijgebouwen
staat te vaak leeg. Nel: „Bestu
ren en vrijwilligers verdwijnen
na een paar jaar Wij waren er
altijd Het is soms moeilijk dui
delijk te maken wat je werk
inhoudt. Of je nu één uur
schoonmaakt of tien uur, zegt
zo weinig. Aan hoeveel je moet
denken en wat je tussen neus
en lippen opknapt zonder dat
verder iemand daarmee te ma
ken heeft"
Ben: ,,De mentaliteit is veran
derd Vroeger zette je iets op
voor je groep. Je stak er je pn-
vé-tijd, geld en moeite in zon
der daarvoor iets terug te ver
wachten. Veel van juist die
initiatieven, die mij na aan het
hart lagen, zijn de laatste tijd
verdwenen. De intocht van
Sinterklaas en de Koninginne
dagspelletjes bijvoorbeeld. Te
genwoordig begint men met
brieven schrijven en subsidie
verzoeken. De communicatie is
veel beter geworden, maar het
ging wel ten koste van de
handjes".
Ben omschrijft zichzelf als
'streng maar rechtvaardig'. ,,Ik
werkte soms met 200 vrijwilli-
gers. Die konden niet allemaal
de baas zijn. Soms moest ie
mand zeggen wat moest en ook
wat niet kon". Zijn aandacht
voor mensen stond voorop Het
papierwerk, de organisatie en
de keuken waren voor Nel, ooit
gestart als assistente van haar
man maar al snel een onmisba
re wederhelft.
Hij was de schakel tussen ge
bruikers en bestuur die pro
beerde er tussen in te zitten,
terwijl uit iedere zin blijkt dat
hij vergaderingen minder
graag bijwoonde dan een cur
sus houtsnijden. Natuurlijk
altijd in voor overleg en niet
tegen de besluiten in, maar
verder ging hij zo veel mogelijk
zijn eigen gang, waarbij hij het
bestuur voorzag van dringende
adviezen
,,Een bestuurslid zei me ooit
dat hij bij ieder besluit, de hete
adem van mij in zijn nek voel
de". Nel: „Maar we werkten
altijd volgens de statuten".
Hetgeen inhield een goed gast
heer en gastvrouw zijn Zowel
organisatorisch als wat betreft
sfeer. De ruimte waarin men
bijelkaar komt moet klaar zijn,
schoon, warm en verzorgd en
met liefst net die persoonlijke
tint, die bij die groep hoort.
Dus weten wanneer er iets bij
zonders is, een bloemetje op
tafel en belangstelling heb
ben".
Het rekening houden met klei
ne wensen, de bereidheid om te
luisteren, de positieve uitstra
ling, het moet niet alle dagen
van de afgelopen zestien jaar
even makkelijk zijn geweest,
maar was nooit zonder de op
rechte wens het beste er van te
maken. „We zijn ook erg emo
tioneel", geven ze toe.
Daardoor werden ze spinnetjes
in het Leusdens web vol men
sen, die op de een of andere
manier iets met elkaar wilden
doen waarbij het nuttige, zin
nige en aangename te combi
neren viel. „Persoonlijke ban
den blijven. Ook buiten onze
functie om. Daar zijn we van
overtuigd. Ze mogen ons nog
steeds bellen en wij zullen hier
en daar wel op de koffie gaan".
De toekomstplannen zijn voor
zichtig Ballonvaren voor Ben,
de kleinkinderen, het maken
van een poppenhuis met de
schaal 1 op 12, het borduren
van kerstkaarten en ander
'pietepeuterig' nauwgezet
werk voor Nel.
„Misschien gaan we nog wel
een cursus volgen bij Latent
Talent, maar we willen de
nieuwe bedrijfsleider niet voor
de voeten lopen. Natuurlijk
staan we klaar om die jongen
altijd te helpen, met raad en
daad".
lUSDEN - Geen nieuw be-
irsechtpaar maar één be-
jfsleider, besloot het SOC-
-bestuur, bij het zoeken
opvolging van het echt-
Van Plateringen. Daar-
kreeg beleid een andere
ruiling. Eric Doppenberg
dop 1 augustus aan. Niet als
ïeerder maar als bedrijfslei-
Geen sociaal-culturele,
ar een horeca achtergrond,
staat voor dezelfde taak,
ar dan in zijn eentje.
Iric Doppenberg lijkt on
danks zijn forse gestalte, min
der aanwezig dan Ben van
Plateringen Zijn woorden
kiest hij weloverwogen en ver
zorgd Onmiddellijk bereid om
zo goed als maar mogelijk van
dienst te zijn. Om zodra hij niet
meer nodig is naar de achter
grond te verdwijnen waar de
organisatie wacht. Zich aan
passend aan de sfeer van de
bijeenkomst. De ene keer in het
pak, de volgende keer in spij
kerbroek. „Ik draag net zo lief
een spijkerbroek, maar als ho-
recaman ben ik het pak wel
gewend."
Zijn enthousiasme voor zijn
nieuwe functie lijkt ingehou
den door het onvoldoende we
ten van de mogelijkheden. Zijn
bereidheidheid ogen en oren
open te houden om te kunnen
bemerken wat beter of anders
zou kunnen, lijkt niet alleen
zijn opdracht, maar ook zijn
kenmerk.
Hij omschrijft zichzelf als 'een
horecaman' Hij begon zijn
Ene
Doppenberg is
de nieuwe
Soccle
bedrijfsleider
loopbaan bij het CNV-vakan-
tieoord in Garderen als bar
keeper Werken in de recreatie
en de keuken kwam daar snel
bij. „Natuurlijk vind ik het
leuk lekker eten klaar te ma
ken, maar mijn belangstelling
ging vooral uit naar de organi
satorische kant. Het operatio
nele wel en wee".
Zijn interesse voor strakke lij
nen, het efficiënt gebruik ma
ken van mogelijkheden om zo
ruimte te krijgen voor nieuwe
initiatieven en de financiën
doeltreffend te hanteren, zal
steeds opnieuw in het gesprek
naar voren komen.
Na CNV en Schiphol-horeca
was hij horecamanager bij Re
creatiecentra Nederland. Veel
gasten, veel personeel, drukke
tijden. Iets meer dan een jaar
geleden dacht hij genoeg ge
leerd te hebben om elders in de
wereld te kunnen gaan kijken
Via Hong Kong vertrok hij
naar Australië met het voorne
men zeker een jaar rond te kij
ken. Weer terug kwam de
vraag naar een bedrijfsleider
in Leusden op het juiste mo
ment.
„De sfeer trok mij hier aan. Ik
houd ervan om in vrijheid te
werken. Hier bepaal ik veel
zelf Ik neem werk aan, geen
uurtjes. Wanneer het mij uit
komt om het hele weekend pa
pierwerk te doen, en een door
deweekse ochtend in het fit
ness-centrum doorbreng, kan
dat" Zijn nieuwe werkonder-
komen maakt indruk. Wanneer
even gefantaseerd wordt hoe
de voorkamer met prachtige
schouw er uit zou kunnen zien
als woonruimte, ventileert hij
zijn eigen onhaalbaar idee.
„Óf een sauna. Een echte na-
tuursauna zou hier prachtig in
zijn. Niet in deze kamer, in het
hele gebouw"
Zich daarop direkt realiserend
dat SOCCLE een organisatie is
met de taak het onroerend goed
voor de gemeente té beheren en
ten dienste te stellen aan huur
ders met sociaal culturele akti-
viteiten. De mogelijkheden om
eigen ideeën te verwezelijken
lijken vooralsnog beperkt
Meer mensen en vooral kinde
ren binnen halen, binnen de
nauwe grenzen getrokken door
de statuten, is zijn uitdaging.
Niet door het nemen van ini
tiatieven, maar door af te
wachten of zijn bedrijfsleiding
Groot Krakhorst tot centrum
kan houden en maken voor zo
wel de oude klanten als nieuwe
belangstellenden
LEUSDEN - De keuze voor een
bedrijfsleider in plaats van een
beheerders-echtpaar, mag niet
gezien worden als een verande
ring in beleid. De betiteling
van bedrijfsleider moet aange
ven hoe dezelfde functie zich
richt op effectieve exploitatie
van de onder verantwoording
van SOCCLE staande gebou
wen. Daar komt in het kort de
verklaring van de vice-voor-
zitter van de SOCCLE, Max
Bremer, op neer.
Als manager personeel en or
ganisatie bij de marine kent hij
zowel de klippen als het vaar
water van de aan de gemeente
onderworpen stichting. Maar
toch is een bedrijfsleider iets
anders dan een beheerder. Viel
de keuze niet op iemand met
een sociaal culturele achter
grond zoals Van Plateringen,
maar op een manager uit de
horeca
Zorgvuldig maakt Max Bre
mer duidelijk dat zolang de
stichting zich dient te houden
aan de huidige statuten van
enige andere vorm van exploi
tatie geen sprake kan zijn.
Welke stille wensen en ideeën
er ook mogen leven. Dat men
wel eens over andere mogelijk
heden denkt, wil hij slechts
zeer verhuld toegeven
Toen we voor de beslissing
stonden hoe we verder moesten
zonder Nel en Ben van Plate
ringen, hebben we weloverwo
gen gekozen voor een bedrijfs
leider Deze functie geeft de
zakelijke benadering weer
waartoe wij volgens de statu
ten verplicht zijn We stelden
simpelweg vast, dat SOCCLE
een bedrijf is met personeels
zaken, financiën, administra
tie en inkoop Gezien de taak
van de stichting om het onroe
rend van de gemeente te behe
ren en op voorwaarden be
schikbaar te stellen voor so
ciaal culturele aktiviteiten
welke niet door ons georgani
seerd worden, is het zaak om
passief en efficiënt te werken"
Hetgeen niet betekent dat men
wil afwachten hoe hoog het fi
nanciële tekort zal zijn en
waartoe de gemeente daarom
zal besluiten. „De gemeente
heeft een bedrijfsmatig econo
misch onderzoek aangekon
digd. Wij willen daarop niet
wachten Dit is een goed mo
ment om zelf met nieuwe en
oude ogen te kijken waarmee
we bezig zijn en waar we aan
kunnen werken".
De keuze voor een bedrijfslei
der was daarbij een eerste stap
Men koos voor één man als ma
nager die voor het lager inge
schaalde werk mensen kan in
huren Een man bovendien de
mogelijkheden die er zijn zo
goed en zakelijk mogelijk kan
exploiteren. Daaraan direkt
toegevoegd dat zoals een goed
horeca-gastheer betaamt, de
service en klantvriendelijk
heid voorop staan Van com
merciële aanpak mag men niet
spreken.
„Klantgericht en klantvrien
delijk behoeft niet commer
cieel te zijn. Onze huidige sta
tuten laten dit niet toe. De ho
reca in Leusden kijkt met ar
gusogen naar alles wat we on
dernemen Bruiloften en par
tijen zijn niet toegestaan We
aarzelen momenteel of we
ruimte mogen verhuren voor
computerlessen en een bepaal
de vorm van yoga. Dat zijn
onze uiterste grenzen, com
merciëler kan niet"
Blijft over de leegstaande
ruimte overdag en het finan
cieel tekort. Initiatieven mag
de SOCCLE niet nemen. Men
dient af te wachten of zich iets
bij de Leusdenaren roert en
leidt tot een zelfstandige club
met voornemens die binnen de
strakke richtlijnen van de ge
meente, binnen Groot Krak
horst past. Want veel verder
gaan de mogeLijkheden niet
meer.
Bij de bouw en organisatie van
het jongerencentrum is de
stichting niet betrokken, de Til
voert een eigen beleid waar het
Soccle-bestuur weinig mee te
maken krijgt en ook de Moes
pot en de Woelige Hoek draai
en grotendeel zelfstandig. Al
leen Groot-Krakhorst draait
dankzij de inzet van de be
drijfsleider en heeft geen
'buurt-functie'.
„Soccle ziet zich als middel,
niet als doel. Wij zijn dienend",
benadrukt de vice-voorzitter.
Desalniettemin b^edt de taak
omschrijving van Ene Dop
penberg enige ruimte voor
nieuwe wegen. Zijn eerste op
dracht is 'efficiënt werken' in
de operationele sfeer Bedrijfs
matige ideetjes zijn welkom.
Daarachter roeren zich de vage
mogelijkheden, die met zicht
baar kunnen worden zolang de
gemeente haar toekomstplan
nen voor de SOCCLE niet be
kend maakt
Max Bremer „Ik wil wel dui
delijk zeggen, dat we betrok
ken willen zijn bij het sociaal
cultureel beleid. En die betrok
kenheid ook af willen dwingen.
Wij steken zoveel energie in het
beheer van Groot Krakhorst.
het enige gebouw waarin we
nog echt iets te vertellen heb
ben, dat we daar recht op heb
ben. Daarom heeft Ene een
brede opdracht. De eerste
maanden kijkt hij rond.
Schrijft op wat hem invalt,
ideeën, mogelijke wensen, ver
nieuwing Over een aantal
maanden gaan we bekijken
waar deze toe kunnen leiden.
Het is niet zo dat alles op de
zelfde voet, alleen bedrijfsma
tiger en efficiënter door moet
gaan. Niets ligt vast binnen de
grenzen van onze mogelijkhe
den en daarbuiten bepaalt de
gemeente. In Leusden wordt al
lang gepraat en getrokken, veel
gerommel zonder iets con
creets. We weten niet of en wat
er beslist gaat worden, of er
misschien dit jaar iets zal ver
anderen Het zou kunnen. Dui
delijk moet zijn dat we graag
meedenken."
Marianne de Valck
Max Bremer uit
stevige kritiek
op het reilen en
zeilen in
Leusden. Er zal
nu verandering
komen.(foto
Hans Roggen)
