Pa9,na7 Ma
„Verkeersplan stelt de auto teveel centraal"
Leusder Krant
Betty Dirks en Willem Blijleven van de ENFB bepleiten betere fietsroutes
Woensdag 7 oktober 1992
Willem Blijleven,
Betty Dirks en Peter
Broere van de Leus-
dense afdeling van de
ENFB: Waarom
geen fietspad vanaf de
Hessenweg naar het
Valleikanaal."
Dirks mag zonder meer een 'veterane' ge-
emd worden als het gaat om een verkeers-
leid dat meer rekening houdt met de lang-
me verkeersgebruiker Daarbij gaat het
ar niet alleen om de fietser, maar ook om
voetgangers en de kwetsbare groep van
nderen en ouderen. De 'Verkeersgroep
rks voor het langzame verkeer' is zelfs
ar haar genoemd Strijdlustig is zij nog
leds, maar zij vindt het tijd geworden ook
lieren bij die strijd te betrekken.
,A1 in 1982 was er een verkeersplan", her-
lert zij zich. „Daarin werden concrete
orstellen gedaan voor de verbetering van
aantal fietsvoorzieningen. Dat heeft men
ids die tijd eigenlijk laten liggen Alle
iatregelen waren er op gericht om de si-
itie voor de automobilist te verbeteren."
Het verklaart haar scepsis over het huidige
ikeersplan voor zover het de uitvoering
n een aantal voorzieningen ten behoeve
n de fietsers betreft. „Op papier lijkt het
emaal in orde", zegt zij. Dirks slaat een
gma op uit deel 3 van het plan van de
ivies Groep van Verkeer en Vervoer'
GV), met een passage waarin zwart op wit
iat, dat de belangen van het langzame ver-
er en het openbare vervoer zwaarder we-
i dan die van het gemotoriseerde verkeer,
iar uit het verkeersscenario, dat de ge-
enteraad deze maand moet goedkeuren en
1 daarmee de status van definitief ver-
ersplan krijgt, blijkt daar volgens haar nog
ïnig van.
Het scenario gaat uit van de auto. De
langen van de fietsers zijn daarvan afge-
d is haar conclusie. Zij heeft daarom
irhoop gevestigd op de deelnotitie 'fiets-
rkeer', die na het verkeersplan nog zal ver-
lijnen. De gemeente heeft, zegt Dirks, be
id dat zij bij het opstellen van het plan
iruik zal maken van de kennis van de
IFB op dat gebied „Wij zijn daar zeer blij
voegt zij daar aan toe.
Sr zal volgens haar daarbij met twee din-
irekening moeten worden gehouden. „De
langen van de fietsers zijn, dat zij zich
en comfortabel door het verkeer kun-
bewegen Het gaat per slot van rekening
een kwetsbare groep in het verkeer."
llijleven is daarbij nog wel bereid de vei-
heid te laten prevaleren boven hetcom-
t, maar Dirks geeft te kennen aan beide
LEUSDEN - Wie met Betty Dirks en Willem Blijleven over het verkeersplan praat, hoort
veelvuldig het woord 'fietspad'. Beiden stonden aan de wieg van de onlangs opgerichte Leusdense
afdeling van de ENFB (de Eerste Nederlandse Fietsers Bond), dus zo vreemd is dat niet. Willem
Blijleven is in Leusden op dat gebied een nieuwkomer. Hij beperkt zich daarom tot op- en
aanmerkingen en vult zijn medebestuurslid Dirks regelmatig aan.
eisen geen concessies te willen doen. „De
automobilist is wat het comfort betreft ook al
genoeg bevoordeeld ten opzichte van de fiet
ser", vindt zij, „Hij kan bijvoorbeeld bij re
gen droog naar huis en het maakt voor hem
daarbij niet uit als hij een stukje moet omrij
den."
Daarom moet het fietspadennet geschei
den zijn van het 'gewone' wegennet. Ook
mogen er geen hobbels en bobbels in de fiets
paden zijn, die het voor de fietser onaange
naam maken door Leusden te rijden. Verder
moet de fietser zoveel mogelijk conflictvrij
door Leusden kunnen rijden. Dat wil zeggen,
dat het aantal punten, waarop fietser en au
tomobilist elkaar tegenkomen tot een mini
mum beperkt moet zijn. Die fietser moet het
namelijk bij zo'n ontmoeting altijd afleggen
tegen de automobilist.
Dat is ook de reden waarom de ENFB ge
protesteerd heeft tegen de wijze waarop de
reconstructie van de kruising Burgemeester
van der Postlaan/Groene Zoom is uitge
voerd. „Dat is zó gebeurd, dat de fietser zijn
voorrang, die hij eerst wel had, is afgeno
men," zegt Dirks verontwaardigd. Met een
schetsje maakt zij duidelijk wat ze bedoelt.
„In de oude situatie kon de fietser, die op
het fietspad langs de Groene Zoom reed, met
voorrang rechtdoor de Burgemeester van der
Postlaan oversteken om zo verder te rijden
over de Groene Zoom. Er gebeurden echter
op dat punt veel ongelukken, omdat de auto
mobilist de fietser geen voorrang gaf De
gemeente zag er geen heil in het gedrag van
de automobilist te veranderen en hem te
dwingen de fietser voor te laten gaan."
„Daarom werd besloten het fietspad aan
beide zijden van de Burgemeester van der
Postlaan naar binnen af te buigen. De fietser
is nu verplicht te wachten op het autoverkeer
van de Van der Postlaan. Volgens Dirks een
typisch voorbeeld, hoe er in Leusden uitein
delijk toch gekozen wordt voor het autover
keer, de mooie woorden ten gunste van de
langzame verkeersdeelnemer ten spijt. Vol
gens haar had er voor een totaal andere op
lossing gekozen moeten worden. „Wij willen
dat de fietser in het verkeer prominent aan
wezig is", zegt Dirks ferm
Het is er nu te laat voor, want de recon
structie is klaar, maar als het aan de ENFB
gelegen had, was er vlak voor het punt waar
de Van der Postlaan overgaat in de Groene
Zoom een verkeersdrempel aangelegd De
fietser had dan gewoon rechtdoor kunnen
rijden en het verkeer van de Van de Postlaan
was door de drempel gedwongen snelheid te
minderen. „De drempel had wel zo aangelegd
moeten worden, dat er aan de kant van de
Groene Zoom het fietspad was gebleven,"
zegt Dirks, die daarmee laat merken dat zij
het comfort van de fietser even belangrijk
vindt als zijn veiligheid
Toch beseft zij dat ze met dergelijke oplos
singen de belangen van de andere verkeers
deelnemers niet helemaal uit het oog mag
verliezen. „Voor de bussen zijn drempels al
tijd een probleem. De Van der Postlaan
maakt deel uit van de route van het openbaar
vervoer. Een drempel zal daarom zó gecon
strueerd moeten worden, dat het voor de bus
geen onoverkomelijk obstakel is."
Ook de belangen van de automobilisten zal
zij niet blind van de tafel schuiven. Zij zal
daarom niet gemakkelijk kiezen voor een
oplossing, waarbij de Van der Postlaan bij de
Groene Zoom wordt afgesloten voor het au
toverkeer, dat daardoor gedwongen wordt
zijn weg te kiezen via de Groene Zoom. Ver
keer dat dan in de wijken Groenhouten en
Claverenblad/Wildenburg moet zijn, zou op
die manier via de Zuiderinslag naar de ande
re kant van de Van de Postlaan moeten.
„Ik zie in, dat dat een te rigoreuze oplos
sing zou zijn", zegt ze En er is voor haar nog
een ander belang: dat een dergelijke oplos
sing in de weg staat. „Op die manier zou de
noodzaak van een parallelweg vanat de
Zuiderinslag naar de Van der Postlaan groter
worden. Anders zou namelijk de Hamers-
veldseweg teveel belast worden. Wij zijn er
echter niet voor, dat er zo'n weg, die door de
Schoolsteegbosjes moet, zou komen. Voor
ons geldt niet alleen het belang van de fietser,
maar ook dat van het milieu."
Dirks denkt niet. dat zij zich voor een on
oplosbaar dilemma stelt, als zij zichzelf
dwingt twee ogenschijnlijk tegenstrijdige
belangen met elkaar te verenigen. Zij zoekt
het vooral in het gedrag van met name de
automobilist. „Als deze groep zich weet te
gedragen, is het ook niet nodig om zware
maatregelen te nemen, zoals het afsluiten
van bepaalde wegen en dergelijke."
Dat gedrag kan volgens haar afgedwongen
worden door bepaalde verkeersmaatregelen.
Snelheidsbeperking is één van de belangrijk
ste, En er zal meer oog moeten zijn voor de
fietser in het verkeer. „Wil je mensen uit de
auto, dan zul je moeten bevorderen, dat het
aantrekkelijk wordt op andere manieren aan
het verkeer deel te nemen. Zo zal er iets
gedaan moeten worden aan de oversteek
plaats voor fietsers op de Hamersveldseweg
bij de Burgemeester de Beaufortweg. Daar
loopt een belangrijke fietsroute."
Daar zit volgens Dirks en Blijleven ook
precies de pijn in Leusden, Ook de recon
structie van het kruispunt Middenweg/As-
schatterweg bevalt hen niet. Volgens hen is
het weer een voorbeeld van hoe er eerst ge
dacht wordt aan de automobilist en de fietser
op de tweede plaats komt „De reconstructie
is helemaal ten behoeve van de auto, die zo
snel mogelijk uit Leusden geleid moet wor
den
Op zich een goede zaak, maar of de fietsers
veilige en comfortabele oversteekplaatsen
krijgen, moeten we nog maar afwachten."
Toch zijn zij in het algemeen tevreden over
het fietspadennet in Leusden, dat volgens
hen heel redelijk is. Hun ervaring is dat de
fietser in Leusden overal kan komen en dat er
in alle wijken voldoende fietspaden en -rou
tes zijn. Een paar wensen op dat gebied heb
ben zij nog wel. Zo zou het fietspad ten
zuiden van de Noorderinslag doorgetrokken
kunnen worden naar de Middenweg, Het
zelfde geldt voor het fietspad aan de oostkant
van de Middenweg. Het zou naar hun mening
beter zijn als dat door zou lopen naar de
Noorderinslag.
Buiten de bebouwde kom zijn hun wensen
en verlangens nog uitgesprokener. „Er zou in
ieder geval iets voor de fietser moeten gebeu
ren bij de Asschatterweg naar Achterveld",
vinden zij. Zij juichen het daarom toe, dat in
het verkeersplan wordt voorgesteld door
middel van sluizen en drempels het verkeer
te dwingen langzaam en rustig te rijden en de
fietser ruim baan te geven. „Er wordt al jaren
gepraat over een fietspad langs dat stuk weg.
Wij denken echter dat inmiddels gebleken is,
dat dit geen haalbare zaak is, omdat er geen
geld voor uitgetrokken wordt. Daarom moet
er maar gekozen worden voor de snelheids-
beperkende maatregelen, die in het plan
worden genoemd. De route wordt vooral ge
bruikt door scholieren, die van huis naar
school gaan en andersom. De schoolgaande
jeugd heeft recht op een veilige fietsroute."
Blijleven mengt zich weer in het gesprek
met een voorstel, dat volgens hem een voor de
hand liggende oplossing van het probleem
van de schoolgaande fietsers is. „Waarom
legt men geen fietspad aan vanaf de Hessen
weg ter hoogte van de Emelaarseweg of de
Stoutenburgerlaan door de weilanden naar
het Valleikanaal. Dat fietspad kan dan via de
brug bij de Walstro over het kanaal aanslui
ten op de Middenweg ter hoogte van de
Randweg.
Dirks sluit daarbij aan met het voorstel om
een fietstunnel aan te leggen onder de A 28
langs het Valleikanaal. „Zo kan men veilig
vanaf Leusden Amersfoort in fietsen Of de
buurgemeente het wel op prijs stelt dat op die
manier de wijk Schuilenburg opgezadeld
wordt met de stromen scholieren, weten zij
niet. Dat zou volgens hen onderzocht moeten
worden. Daarom zijn zij net als de winkeliers
voorstander van een regionaal verkeersplan
it-
