leusder Krantr
Nan Schepers is een Pietje Precies
I
Emailleerkunstenares maakt 'kunstwerk van de maand'
Kleine oven
Legpuzzel-broche
Donderdag 15 april 1993
poststukken me het gevoel ik zit wel in dezeB
ruimte, maar er is ook nog een wereldStraks I
ga ik naar Frankrijk of naar Duitsland!"
„Ik verzamel selectief postzegels. Postze-1
gels over kunst Omdat ik veel in Frankrijk I
kom houd ik daar de uitgaven goed in de I
gaten. De Fransen geven prachtige postze- I
gels met kunst uit. Ik ben een groot bewonde- I
raarster van Niki de Saint Phalle." Nan haalt I
een eveneens ingelijst enorm vel zegels, die I
door Niki de Saint Phalle zijn ontworpen. I
Speels en grillig als Niki's Nana's en fanta- I
siefiguren. „Het zijn ook kunstwerken. Heel]
mooi is de serie 'La distribution du courrier'. I
Ik ben met kleine inlijstinkjes van postzegels I
begonnen. Nu ben ik zo ver dat ik heel grote I
vellen koop."
Aan één der wanden hangt een enorme
kaart met kleurproefjes. Alles staat op num
mer Nan laat zien dat het geëmailleerde
proefje niet hetzelfde van kleur is als het
poeder dat in de potjes zit. Als ze een nieuwe
kleur koopt op kleurstaal van het bedrijf
moet ze daar eerst een eigen proefje van ma
ken. Het rose dat ze me toont in een potje
onder nummer 811 gaat op het proefje meer
naar het lila-achtige. Een kleurenkaart geeft
alleen maar een indicatie.
„Als ik met een groot email begin, zoals]
daar gereed ligt, ga ik eerst mijn kleuren]
bepalen. Als je onderweg bezig bent, en je
vindt dat het iets pittiger mag, kun je altijd
weer een andere kleur kiezen. Als je de ene
kleur over de andere heen zet krijg je weer
nieuwe effecten. Het is eigenlijk een kleuren- I
stroom zonder einde! Er zijn ook poeders I
waarmee je kunt schilderen. Die moet je aan- I
maken met olie. Daarmee kun je heel fijn
werken. Je kunt er bijvoorbeeld teksten mee
schrijven." Nan laat nu haar potjes met kra
len zien. Van klein tot groot. Van felgekleurd
tot zwart. Trots toont ze haar antieke kralen, I
in Frankrijk op de kop getikt.
De telefoon gaat. Ik hoor Nan antwoorden I
Het gaat over kralen. „Hebben ze wel iets I
dat er op lijkt? Een ietsje groter? Multicolor?
Zijn ze heel veel groter of is het maar een
fractie? Die zwarte kunt u niet bestellen? Ze I
komen uit Frankrijk. Als u voor mij die
zwart-witte zou kunnen bestellen En wilt
u twee ons multicolor meegeven, of is dat erg I
veel?" Lachend tegen mij: „Die zwart-witte I
kraaltjes heb ik voor de broches voor de I
krant nodig. Ik heb ze bij twee zaken be- I
steld."
Nan laat me een potje met snoesjes van I
wit-zwarte mini-kraaltjes zien. „Ik was eens I
in Parijs verdwaald. Kwam een gigantische I
winkel tegen, waar ze van alles verkochten I
voor handenarbeid. Een winkel, zoals ik nog I
nooit in mijn leven had gezien. Daar heb ik I
heel veel kralen gekocht. Deze piepkleine I
wit-zwarte ook. Nu heb ik ze nodig om de I
broches te maken, en hoop ik ze in Amster- I
dam te kunnen bij kopen."
Tegenover het proefjesbord hangt een I
schoolbord, waarop Nan met krijt in duide- I
lijke letters heeft geschreven waaraan ze I
denken moet. Er staan dozen met bladzilver I
en bladgoud. En voorraden gekleurd glas. I
Nan heeft naast de grotere blubberende oven I
een kleine oven. Van een oud systeem. Het I
duurt twee uur voordat het oventje zo warm I
is als haar grotere oven in tien minuten. „Dat I
heeft één voordeel. Met glas is het langzaam I
stoken naar 800 graden een vereiste. Met I
email niet. Dat gaat erin en eruit. Warm en I
koud. Dat kan alles hebben. D jt glas verwerk I
ik ook in grote emails. Dat heb ik dus veel
nodig, en daarom heb ik dat kleine oventje
erbij gekocht."
Nan laat sieraden zien, die ze gemaakt
heeft. Een doosje met een eerste serie, waarin j
ze gekleurde glaskraaltjes heeft verwerkt, a
aan draadjes geregen. Een volgende serie, i
van witte omlijsting met snoertjes fel kleuri- I:
ge kralen erin. Is bij RA geweest. Een derde f
serie heeft rode en zwarte plaatvlakjes, met E
snoertjes kralen versierd. En een paletsene
Daar wilde ze er negenennegentig van ma
ken. Allemaal verschillend Maar na vijftien E
exemplaren stopte ze. E
Deze week is ze met de sieraden voor De fa.
Leusder Krant bezig. Vrolijke draagbare sie !vi
raden. Die op veel manieren gedragen kun- ki
nen worden. Onafhankelijk van elkaar Ge- F
combineerd En die als objectjes in een doosji P'
gelegd en tentoongesteld kunnen worden F
Via de bon in de krant kunt u er op intekenen E
re, Sculpture, Gaudi, Monet erop. Die dozen
bevatten dia's. Voor internationale tentoon
stellingen vraagt men dia's van Nans werk.
Dus heeft ze ook een diaserie van eigen werk.
Het overzicht van wat ze in haar leven ge
maakt heeft houdt ze nauwkeurig bij. Als
iemand haar werk wil zien, hoeft ze geen
werk tevoorschijn te halen. Werk ook dat
soms verkocht is, of ergens onbereikbaar op
een expositie hangt. Ze laat in zo'n geval
eenvoudig haar serie dia's zien.
Op de plank eronder gelijksoortige dos
siers, onder andere met Galerie RA erop. De
bekende Amsterdamse galerie, toonaange
vend voor Nederland, die sieraden van Nan
verkoopt. Ze pakt het RA-dossier. Laat me de
zeer fraaie uitnodigingen en affiches van RA
zien, die ze bewaart. „Het is één van de wei
nige galeries, die ik volg. Het is ook een zalige
galerie om er gewoon te kijken. Een paar jaar
geleden ben ik met werk naar de galeriehou
der toegegaan. Hij heeft enkele van mijn bro
ches gekocht. Af en toe ga ik weer naar hem
toe. Als ik een nieuwe collectie heb. Hij zegt
me altijd wat hij wel en niet goed vindt."
Op de plank onder de dossiers staan tien
tallen potjes met emailpoeder in alle kleuren
van de regenboog. Het is Nans kleurenorgel.
Met klanken in de kleuren, die ze maar wil.
Aan één van de wanden hangt een serie inge
lijste poststukken. Wat bovenaan hangt
blijkt Nans diploma van de akademie te zijn.
Dat wil ze graag in ere en dicht bij zich
houden. Daaronder hangen ingelijste certifi
caten van deelname aan exposities in Japan.
Onder vermelding van wat Nan er exposeer
de. Mooi opgesierd met penseelstreken.
Apart hangt Nans in Limoges behaalde on
derscheiding.
Ook zijn er ingelijste enveloppen met
mooie postzegels. „Je bent aan het werk",
legt Nan uit. „Dat is heel eenzaam. Als ik bij
de oven sta te wachten geven die ingelijste
Dat geeft, op het moment dat het stukje in de
oven ligt, een goede binding met de kralen,
waaruit ze het patroon van haar broche sa
menstelt Voor het kleurige puzzelonderdeel
doopt ze kraal voor kraal met een pincet in
een flesje lijm. En legt kraal na kraal öp het
puzzelstukje. In de kralenmassa zit een pa
troon verwerkt, dat ze goed in de gaten moet
houden. De sluiting bevestigt ze aan de bro
che met twee-componenten-lijm. Daar kun
je aan hangen! Na de afwerking signeert ze
elke broche aan de achterzijde.
Terwijl we zitten te praten borrelt de oven.
Nan had hem op 800 graden Celsius ver
warmd om er de achterkant van het puzzel
stukje in te emailleren. Nu loopt de tempe
ratuur langzaam terug naar 600 graden Cel
sius. Dat maakt voor mij een ongewoon en
blubberig lawaai. Nan schijnt het nauwelijks
te horen.
Nan is van nature een Pietje Precies. Houdt
van netjes werken. Netjes met haar spullen
omgaan. Dat is goed, want het omgaan met
toch giftige stoffen vereist zorgvuldigheid.
Ze mag beslist niet eten in het atelier. Eigen
lijk ook niet drinken. Maar ze neemt wel een
kop koffie in haar atelier. Roken in het atelier
mag ze ook niet. Maar ook die verleiding kan
ze niet altijd weerstaan.
De vrij kleine atelierruimte is efficiënt in
gedeeld. Twee werktafels aan de raamzijde.
Aan de tegenoverliggende wand een aan
recht met gootsteen en stromend water. Een
korte wand wordt volledig in beslag geno
men door een systematisch ingedeelde open
kast. Op de bovenste plank gelijksoortige
dozen met China, Picasso, Frankrijk, Peintu-
LEUSDEN - Als je Nan Schepers' huis bin
nenkomt ben je meteen op de plek, waar het
'vuile' werk wordt gedaan. Het werk dat me-
taal-vijlsel en stof oplevert. En dat ver van de
plaats, waar geëmailleerd wordt, moet plaats
vinden, 's Zomers kan Nan er de tuindeuren
openzetten, zodat ze naar hartelust kan za
gen, vijlen, slijpen, polijsten, solderen
In de aangrenzende woonkamer staat een
vleugel. Ze neemt les. Aan de witte wanden
schilderijen met witte en zwarte piano-toet
sen. Die zijn van haar hand. Laatst werd haar
gevraagd ze voor een liedjesprogramma van
Robert Long een tijdje uit te lenen.
In vitrines staan rijtjes fel gekleurde gla
zen in keurig gelid naast elkaar. Rood, groen,
blauw, geel. Een lust voor het oog. Van een
zwart leren bank pakt ze een grillig gevorm
de kleurige glazen asbak. Een weelderig stuk
massief glas, waarover een vriendin opbelde:
„Ik sta in Rotterdam. Heb een stuk glas in de
hand dat precies iets voor jou is. Zal ik het
voor je kopen?"
Nan Schepers is net een weekje naar
Frankrijk geweest Daar heeft ze niet alleen
pastels getekend en een schilderij gemaakt.
Ze heeft ook veel voorzaagwerk gedaan voor
de legpuzzel-broches, waarmee ze voor De
Leusder Krant uitkomt. Ze zaagt alle
vormpjes met de hand uit Ze heeft ooit ge
werkt met een modern apparaat, waaronder
je, net als bij een naaimachine, je koperplaat
kunt leggen En door bijsturen je vormen
kunt uitzagen. De zaag doet dan het werk.
Maar dat beviel haar niet. Ze werkt al zo veel
jaren met de hand, dat het haar naar haar zin
niet snel genoeg lukte om met het apparaat
hetzelfde perfecte resultaat te verkrijgen.
Ze vindt de mechanische manier van zagen
ook niet zo bij email passen Ze heeft de
vormen voor het email beter onder controle,
als ze gewoon haar metaalzaagje gebruikt.
Daarvan kan ze de spanning goed regelen
heeft gekregen, kan ze het hele procédé volle
dig èn perfect beheersen.
Verscheidene van de tekeningen uit Frank
rijk is ze in haar kraakheldere atelier op de
eerste verdieping, ver van de 'vuile' afdeling,
aan het uitwerken. Die moeten mee naar de
Kunsthal in Almelo. Van één van de tekenin
gen maakt ze een groot email. „Dat moet niet
precies die tekening worden, hoor. Ik ga nu
de tekening in email vertalen. Er zitten zo
veel elementen in dat ik, als ik ermee aan de
slag ga, tegen allerlei nieuwe dingen aanloop.
Er moeten staafjes in komen. Maar ik weet
nog niet hoe ik die zal realiseren. Ik ben er
wel mee bezig. Op het moment dat je eraan
Uit een bak zwavelzuur met water haalt
Nan een puzzelstukje tevoorschijn. Dat
stukje is in de oven uitgegloeid, waardoor het
vuil er is uitgebrand. Het uitgezaagde koper-
plaatje heeft Nan aan de achterkant geë
mailleerd Een plaatje, dat aan twee kanten
wordt geëmailleerd, wordt heel mooi recht.
Daarna heeft ze het plaatje geschuurd. Het
omhullende deel van de broche heeft ze zwart
geëmailleerd. Met een paar lagen over elkaar.
Iedere keer in de oven. Iedere keer bijge-
schuurd. Vooral de randen, die mooi glad
moeten worden.
Ze plaatst het stukje op twee perspex-
staafjes, strooit er emailpoeder overheen.
Als het zaagje breekt kan ze het inkorten.
Met zo'n simpel stukje gereedschap van zes
tien gulden doet ze alles. Als er een oneffen
heid optreedt kan ze deze meteen corrigeren.
Zo'n machine gaat door, werkt te snel. Dus
niks moderne apparatuur Gewoon werken
met het handje.
Bij de legpuzzel-broches komt het er in het
bijzonder op aan, dat de stukjes feilloos pas
sen. De vier onderdelen van de broche moe
ten onderling uitwisselbaar zijn. Met de vas
te hand van zagen, die ze in de loop der jaren
werkt kom je tot een oplossing. Dan ga je het
écht vertalen. Daarom emailleer ik ook al
leen maar hier."
„Het zagen, ja, ik vind het leuk werk, is
eigenlijk het vervelendste van het emaille-
ringsproces. Het is het meest tijdrovende.
Het is echt ambachtelijk. Het is een idee
uitwerken. Je gaat zitten, en je moet het heel
precies doen. Zelf vind ik het, zoals ik zeg,
wel een leuk karwei. Omdat ik zo veel erva
ring heb weet ik precies wat ik wel en niet
moet doen. Onder het zagen kan ik al een
beetje nadenken over de volgende stap. Over
hoe het zal gaan worden. Vooral als het het
eerste exemplaar is."
hoort tot de kanddiaten, die het
kunstwerk kunnen kopen. Voor de
duidelijkheid: het principe 'Wie
het eerst komt, die het eerst maalt'
zal bij de verkoop van de 14 exem
plaren gehanteerd worden.
Ik schrijf in voor het Kunstwerk van de
maand februari van de Leusder Krant. Ik
ga akkoord met de prijs van 200,— en
met de voorwaarden, zoals die in de Leus
der Krant van 25 november 1992 en 3
februari 1993 vermeld zijn
Naam:
Adres:
Telefoon:
Wel/geen abonnee: J/N (doorhalen wat
niet van toepassing is.
In december vorig jaar begon de
Leusder Krant in samenwerking
met een select aantal professionele
kunstenaars uit Leusden een
uniek project met als doel kunst
bij een breed Leusdense publiek te
brengen. Iedere deelnemende
kunstenaar zal speciaal voor deze
actie een kunstwerk ontwerpen.
Tot en met juni/juli van dit jaar zal
de Leusder Krant ruim aandacht
besteden aan de kunstenaar en het
kunstwerk dat aan de beurt is.
Het kunstwerk is te bezichtigen
in het kantoor van de Leusder
Krant, Asschatterweg 19. Vanaf
de eerste maandag na het verschij
nen van de eerste publicatie in De
Leusder Krant kunnen belang
stellenden vanaf 14.00 uur in
schrijven op het kunstwerk. Die
zal voor een vast bedrag van
200,-- verkocht worden.
Het kunstobject wordt in een
beperkte oplage van 14 stuks ge
maakt. Daarna is het object niet
meer beschikbaar. Wie vanaf
maandag 8 februari vanaf 14.00
uur de bon, die op deze pagina is
afgedrukt, ingevuld inlevert op
het kantoor van de Leusder Krant,
