„De hut druptf
Leusder Krant
Sportschool Meijer niet naar Paardenmaat
de schijnwerper
„Geef me een probleem en ik doe
niets liever dan het oplossen"
Onkruidbestrijding
Rademaker weigert te betalen
Bouwdorp 1993 Leusdens enige jeugdactiviteit van betekenis
Woensdag 18 augustus 1993
Pagina 3
LEUSDEN - Het bouwdorp is
niet meer. De ongeveer 70 hut
ten, waar met zoveel inspan
ning en zorg een week lang aan
gewerkt is, zijn teruggebracht
°ot een hoop hout. In drie grote
containers werden de resten
afgevoerd naar een milieuvei
lige verbrandingsinstallatie.
Want de oude spectaculaire af
sluiting, waarbij het bijeenge-
,eegde dorp ter plekke in
vlammen opging, is opgeofferd
het belang van een schoon
milieu. De 360 kinderen wer
den zoet gehouden in het nieu-
jongerencentrum, bij een
kippentheater'. Terwijl een
kip aan de legbatterij wist te
ontsnappen om het ware leven
als kip te kunnen ontdekken,
sverden buiten de kinderdro
men pijnloos in elkaar gedon
derd. Geen kind protesteerde.
Volgend jaar weer. In Leusden
is het niet anders.
Het enthousiasme voor het
bouwdorp was dit jaar groter
ian ooit. De negende editie
trok meer kinderen dan ooit;
360 in getal. Dit was niet alleen
wijten aan de bouwdrift. De
medewerkers van De Til waren
er dit jaar niet toe gekomen om
iets voor de schooljeugd in de
grote vakantie te organiseren.
„Het is er gewoon bij inge
schoten. Degene die het altijd
organiseerde, deed het dit jaar
niet en niemand heeft er aan
gedacht het over te nemen", is
de verklaring Bij de Blijhof
waren dit jaar niet genoeg vrij
willigers bereid zich hevig in te
zetten, waardoor ook daar de
vakantie-activiteiten achter
wege bleven. Bij elkaar ontvin
gen zij vorige jaren, ongeveer
150 kinderen tussen de 6 en 12
jaar. In tegenstelling tot het
bouwdorp, veelal jonge kinde
ren tot een1 jaar of negen en
vooral meisjes. In plaats van
het ruwe werk met hamers en
spijkers, konden deze bij De
Blijhof een bouwdorp maken
met behulp van kartonnen do
zen, plakband en scharen.
Veel van deze kinderen
maakten dit jaar voor het eerst
kennis met de enige door de
gemeente Leusden gesubsi
dieerde vakantie-activiteiten
voor de schooljeugd. Het en
thousiasme en de verwachting
voor deze vier dagen vol avon
turen, was groot. „Buiten spe
len gaat vervelen, we weten
niet zoveel meer te doen. Bij
ons in de buurt is alleen een
stenen ping pong tafel en een
voetbalveld", volgens Mark
Kreupeling. „Alleen op de dijk
kun je nog een beetje leuk spe
len, verder is er nik leuks te
doen. In de bosjes bij ons huis
mag je niet eens komen", zucht
een ander.
Bij het bouwdorp lijkt alles
te mogen Maar schijn be
driegt. Frits Ringers, de eerst
verantwoordelijk jongeren
werker, weet de regels ieder
jaar bij te slijpen. Dit jaar kre
gen de ouders bezoekuren en
waren de medewerkers her
kenbaar aan gele t-shirts met
daarop duidelijk hun voor
naam vermeld.
Waar de kinderen mochten
bouwen was duidelijk afgezet
en het milieu werd nadrukke
lijker dan vorige jaren schoon
gehouden. Dat het symbool
van dit jaar, de pinguin, niet
erg rijmde met het thema van
glo's in alle soorten en maten, (foto: Fotobureau Ter Haar)
de noordpool (Eskimo's zien
alleen pinguins, die uitsluitend
op de Zuidpool voorkomen, in
de dierentuin), werd niet hoor
baar opgemerkt. De reacties
bleven enthousiast, ondanks
blauwe nagels, regen en het
tradionele gebrek aan spijkers.
De vrijwilligers deelden 40
kilogram spijkers uit en voer
den 100 'kuub' hout aan en af.
Tel daarbij de kilo's spijkers en
hout door de jeugd en hun ou
ders zelf aangedragen, met de
tientallen aangebroken en spe
ciaal voor dit doel gekochte
emmers witkalk, en het feest is
compleet.
Lange rij
Na de lange rij van maandag,
ging het bouwdorp dinsdag
echt van start. Terwijl de eerste
'muren' verrezen en de roep om
hout veelstemmig was, stond
een klein jongetje, Marcel 6
jaar, met zijn Hamertje Tik ge
reedschap, vragend om zich
heen te kijken. „Wat moet ik
nou doen, meneer?", vroeg hij
aan Kees, één van de vrijwilli
gers. Marcel was alleen, had
geen timmerervaring, werd
weggeduwd bij het hout. Hoe
hij aan een hut moest komen,
leek op dat moment onmoge
lijk. „De kleintjes maken het
meest gebruik van het binnen-
programma'Vvoorspelde Beer,
naast Frits Ringers de tweede
professionele kracht Ze
maakte dit feest voor het eerst
mee
Dankzij Kees en zijn vrienden,
kreeg Marcel een hutje. Zodr,a
het dak erop zat, at hij daaron
der zielstevreden zijn meege
nomen boterhammetje. Tho
mas, niet veel ouder, bofte om
dat zijn broer erbij was. Hun
iglo zonder ramen en met deur,
was binnen lekker donker en
warm. Later in de week zocht
ook hij zijn heil binnen. „De
hut drupt" Op zaterdag ver
kocht hij apetrots 'sneeuwca-
ke' waarbij hij zelf een groot
deel van de handel voor zijn
rekening nam. In tegenstelling
tot veel andere kinderen, han-,
delde hij zelf.
Zijn moeder had dan wel ge
bakken, hij strooide de suiker.
Andere ouders vertrouwden de
kinderen de verkoop niet toe.
Zij verkochten liever zelf het
keyboard, de Suskes en Wiskes
recht uit de voorraad of de an
dere produkten van wie appe
len vaart die appelen eet. De
rommelmarkt met vaasjes,
puzzels en zelfgebruikt babys
peelgoed kwam daardoor wat
in het nauw
Regen
Op dinsdag stoort de regen
niet. Hoewel de zaal waar kin
deren video kunnen kijken, vol
is, blijven de meeste kinderen
maar even. De meesten timme
ren te hard om van de regen iets
te merken. Hun eerste zorg is
een dak boven het hoofd, zodat
ze droog en op elkaar gepakt
hun eerste zak chips leeg kun
nen eten. De beloofde 'kind
vriendelijke' prijsjes van de
Ijsbreker, vallen tegen. Een
zakje chips of een glas fris
drank geschonken uit de fles,
voor een gulden. Maar er is
goedkopere siroop en iedere
dag wel wat gratis.
Veel kinderen blijken over
een ruim budget te beschikken.
„Ze betalen 's morgens met een
tientje en komen iedere dag
met zo'n zelfde bedrag terug",
merkt een medewerker ver
baasd op
Echte iglo's zijn de eerste
dag niet de herkennen. Het zijn
meer 'behouden huizen' opge
trokken uit 'scheepswrakken-
hout'. De eerste namen ver
schijnen
Geen 'Dit is 't', maar 'De be
vroren iglo', onmiddellijk na
gevolgd door de buren met een
hut half zo klein met een dak
vol gaten 'de gesmolten iglo'.
In de daaropvolgende dagen
verschijnt op ieder bouwsel
wel een naam. 'De maffe ping-
wins' (de latere winnaars van
de mooiste hut), 'de IJskraker',
de iglokerk, 't Vriesvak en 't
Ijspaleis (zonder commerciële
bijbedoelingen).
Richard Veenendaal maakte
het eerste ronde dak. Johan
van der Pol bouwde iets wat
echt op een iglo leek.
De hoge vlaggestokken van
vorige jaren ontbraken, op één
na. Deze was getooid met een
Griekse vlag Waarschijnlijk
verbleef daar de Griekse pool
expeditie van professor Mike-
tesfayos Antonymarcos. De
hoogte die zij met hun hut be
reikte werd overtroffen door
een vier verdiepingen tellend
expemplaar voorzien van ra
men.
De vraag naar spijkers be
leefde woensdag een hoogte
punt. Het advies 'zaag ze door
dan heb je er twee maal zoveel'
werd serieus overwogen. Op
zaterdag bleek de op woensdag
zo gewenste waar, geen cent
meer op te leveren Jink en
De EHBO moet ingrijpen als één van de kinderen een spijker in z'n voet heeft gekregen, (foto:
Fotobureau Ter Haar)
Tibo probeerden tijdens de
rommelmarkt de drie overge
bleven en keurig gewassen
spijkers te verkopen, maar ble
ven met hun handel zitten.
Het werk dat woensdag 'af'
leek, bleek donderdag half
werk. De regen viel met bak
ken neer. Daken storten in, de
grond veranderde in een mod
derpoel.
Kinderen die de rest van het
jaar niet voor de televisie weg
te branden zijn omdat ze geen
tekenfilm willen missen, ver
klaarden nu geen zin te hebben
in de video's omdat deze 'te
kinderachtig' zouden zijn.
„Ik wou dat ze eens een goede
film huurden", wenste Marcel.
Desalnietemin bleef hij met
zijn vriendjes binnen. „Ik heb
per ongeluk mijn Naikies aan
en die moeten wit blijveij."
Kleintjes mochten om ste beurt
bij de EHBO onder de deken
warm worden.
Even leek de sfeer om te
slaan. De milieuvriendelijke
verf op waterbasis bleek met
tegen de regen bestand. Uit
ballorigheid verfden kinderen
zichzelf ook maar wit of wer
den de eerste territoriumge
vechten uitgelokt.
„Ik moet naar huis, mijn vader
bellen want het dak lekt", was
de meest gehoorde opmerking.
Kinderen lijken tegenwoordig
minder waterproof dan vroe
ger. Er gingen er veel naar huis
Eén van meest indrukwek
kende vrijwilligers, Wouter,
deed wat moest om iedereen
weer te laten lachen. Hij gleed
languit door een modderpoel
om vervolgens door de stro
mende regen de polonaise door
het dorp te leiden.
Kapitein Biglo bleek echt een
vriend van zijn inmiddels rijk-
geworden vriend kapitein Iglo
Deze laatste deelde met gulle
hand ruim duizend ijsjes en
'kraakdingen' uit. Deze laatste
bleken vissticks met een kro
kant laagje, aanbevolen om het
ijs te breken.
Tonghakken
Drie jaar geleden werden
voor het eerst restjes verf ge
bruikt om de hutten van afval
hout, op te sieren Dit jaar wer
den alle restjes wit, lichtblauw
en lila opgemaakt. Met grijs om
de ijsblokken specie aan te ge
ven. De zeskamp viel in het
water maar dat leek de pret
nauwelijks te drukken. Lopen
op lange ski's, zwemvliezenra-
ce, vissenvangen, sneeuwbal
len gooien op het luchtkussen,
berenvel(zakken)lopen en de
ijsglijbaan, verdroegen de 'ge
smolten sneeuw' die uit de he
mel bleef vallen
Op vrijdag werd de laatste
hand alweer gelegd. Er werd
nog nauwelijks getimmerd. Bij
de hutten van de meiden ver
schenen gordijnen In het pin-
guinhuisje werd een poster op
gehangen met raadgevingen
over 'de opvoeding van het
kind'. Daarop aanwijzingen
voor verstandige straffen zoals
oren opprikken, tonghakken
en voetspijkeren. Johan van de
Pol dacht vooruit. Hij timmer
de een etalage waarop hij de
volgende dag de gipsen schil
derijen kon uitstallen. Het Ka
raoke zingen bleek geen suc
ces. Kinderen kunnen niet zo
snel lezen en wie de tekst volgt
laat zijn stem tot onbekende
diepten afdalen
Iemand met een microfoon
voor zijn gebogen hoofd, biedt
geen aantrekkelijk theater.
„Volgend jaar weer gewoon
een playback of soundmix-
show", belooft de leiding. En
een volwaardige disco. Want
meer nog dan het poppenthea
ter viel het dansfestijn na de
barbeque, als uitsmijter in de
smaak.
Op zaterdag ontbraken de
kinderen uit het asielzoekers
centrum. Wegens organisatori
sche redenen en omdat deze
kinderen toch niets tc koop
kunnen aanbieden, laat staan
iets kunnen kopen, verklaart
Philip Hols hun coördinator
Voor deze 20 kinderen die veel
al geen woord Nedrlands spra
ken was het een indrukwek
kende week geweest. Niet alles
was even goed gegaan maar
volgend jaar weer en liefst met
meer kinderen.
Volgend jaar, voor de tiende
keer. De medewerkers slijpen
opnieuw de regels. De man die
beweerde 104 kaartjes voor de
kinderen van zijn school te ko
men halen, maakte maandag in
de rij een grapje. Maar de
schrik was groot Volgend jaar
moet iedereen zijn kaartje zelf
komen halen en krijgt een per
soon er maximaal vier De be
zoekuren zijn bevallen en wes
pen staken dit jaar zover be
kend alleen de vrijwilligers.
Marianne de Valck
Nico Crull 40 jaar directeur
Umefa.
LEUSDEN- De grootste ha-
nnghandelaar van Nederland
ut in Leusden. Bij de
Utrechtse Metaalwaren Fa
briek, kortweg de Umefa, aan
ieAmbachtsweg verwerkt
ven jaqrlijks 10 miljoen ha
ringen. Tentharingen wel te
verstaan.
Iedere Nederlander heeft
caarschijnlijk weieens een
wring van Umefa in handen
vhad, zonder te weten dat
Ut een Leusdensprodukt is.
tentharingen in soorten en
taten, net als tentstokken,
eïlnngetjes, klemmetjes,
Vlakjes en rubbers, kamp eer-
bannetjes, brandertjes en
'wnplete, inklapbare keu-
téns. Alles wat uit metaal te
Hansen en te buigen is, en
yJindig bij kamperen kan zijn,
bordt bij Umefa gemaakt en
'aak door directeur Nico
ruil verzonnen
Haast zijn broer, de econo
misch directeur, is Nico Crull
erant woordelijk voorde
'chnische bedrijfsvoering,
tij verzint n iet alleen nieuwe
Eindigheden die het kampe-
simpel maar comfortabel
Eiuden, h ij creëert ook de
yduktielijn. Zoveelmoge-
kproduktie met inzet van
imin mogelijk mankracht'
zijn motto. En als er dan
xh mensen nodig zijn, dan
toet hij graag een beroep op
'mensen voor wie arbeids-
Vensiefwerk welkom is. De
'handicapten in de werk-
aats in A mersfoort hebben
'tfshun 'eigen 'dependance
"da Leus densefabriek.
Nico Crull bekent dat hij
Maf zijn vroegste jeugd,
Ongenoegen nam meteen
nameen aanvaarde oplos-
„Bij iedere wiskunde-
som dacht ik al, kan het ook
anders dan volgens het boek
je En dan zocht ik met zoveel
plezier naar een tweede ma
nier van oplossen dat ik de
rest wel eens verwaarloosde.
Rotsharingen bijvoorbeeld,
bleven lastige dingen, zowel
om te maken als in het ge
bruik. Nico Crull bedacht dat
een enorme ongeveer dertig
centimeter lange spijker voor
zien van een overdwars balk
je veel makkelijker in spleten
te slaan is. Het is één van de
succesartikelen waarvan
jaarlijks duizenden exempla
ren verkocht worden. Hetzelf
de geldt voorde lichtgewicht
wasrekjes, makkelijk te be
vestigen aan een caravan, het
karretje waarmee water halen
met langen sjouwen betekent,
de haakjes vooraan de tent-
palen en de scharnieren van
stretchbedden die hij verzon
dan wel verbeterde In de vele
hallen van het bedrijf werken
oudestansmachines op mo
derne computers, voorzien
van snufjes waarover Nico
Crull en thousiast kan vertel
len. Geef me een probleem
en ik doe niets liever dan het
oplossen", verklaart hij. Het
maakt hem, op eenproduk-
tieve manier, eigenwijs.
1 Deze week is Nico Crull
veertig jaar directeur van het
Leusdensefamilie bedrijf. Een
gelegenheid die hij aangrijpt
om zijn personeel, inclusief
de mensen van de werkplaats,
het Friese land dat h ij zelf zo
mooi vindt, te laten zien. Het
uitstapje was al gepland,
ware het niet dat één van
Crull's medewerker de afgelo
pen dagen bij een ernstig
auto-ongeval om het leven
kwam. Die nare gebeurtenis
was aanleiding om de festivi
teiten voorlkopig maar even
uit te stellen. Volgend jaar,
wanneer beide directeuren
veertig jaar bij het bedrijf
werken, zal de 'buitenwereld'
van de feestelijkheden mer
ken.
Nico Crull. (foto Hans Roggen)
LEUSDEN - De gemeente
heeft het verzoek van Theo
Meijer om een sportschool te
mogen openen aan de Klok-
hoek afgewezen. De reden
hiervoor is dat het pand in de
Paardenmaat ligt, waar alleen
bedrijfspanden gevestigd mo
gen worden. Het college van
burgemeester en wethouders
had al een week geleden een
negatief advies van de ambte
naren ontvangen, maar hield
de zaak nog even aan. Deze
week besloot het college het
advies te volgen. Sportschool
houder Theo Meijer is vreselijk
teleurgesteld over de afwijzing
en zoekt nu naar een nieuw
pand in Leusden of Amers
foort.
Het college van burgemees
ter en wethouders zou het een
goede zaak vinden als er een
sportschool in Leusden bij zou
komen of blijven. „Maar deze
vestiging mag niet ten koste
van alles gaan", aldus het col
lege in het besluit Meijer ont-
LELTSDEN - „Het gebruik van
het chemische onkruidbestrij
dingsmiddel 'Finale' is abso
luut geen geheim en al sinds
1989 geaccepteerd beleid door
de gemeenteraad." Dat zegt
milieu-wethouder Corri Ver
duin in een reactie op publica
ties over dit onderwerp, onder
meer in de Leusder Krant.
Verduin: „In 1989 heeft de
raad de nota 'Chemische on
kruidbestrijding' aangeno
men. Daarin werd het gebruik
van chemische onkruidbestrij
dingsmiddelen sterk aan ban
den gelegd. Sinds die tijd is in
Leusden onderhoudsgevoelige
beplanting vervangen door
groen, dat makkelijker onder
houden kan worden. Op stra
ten en pleinen wordt nu ge
veegd en geborsteld, in combi
natie met het gebruik van het
middel 'Finale'. Dat middel is
destijds door de landbouwho
geschool in Wageningen aan
geprezen als 'onschadelijk
voor mens en dier' en 'biolo
gisch afbreekbaar'. Dat stand
punt huldigt men nog steeds."
Verduin: „Ik heb begrepen
dat milieu-organisaties nu
vraagtekens zetten bij het mid
del. Daar ben ik ook van ge
schrokken en is voor mij wel
aanleiding te kijken of er een
veiliger middel is."
Verduin wijst erop dat ande
re wijzen van onkruidbestrij
ding kostenverhogend zullen
gaan werken. Verduin; „Hele
maal geen chemische middelen
gebruiken is voor het milieu
natuurlijk het beste. Maar dat
heeft wel tot gevolg dat de
kosten voor de bestrijding van
het onkruid aanzienlijk zullen
gaan stijgen. En of de raad dat
zal accepteren lijkt mij zeer de
vraag."
plooit veel initiatieven om een
pand te vinden waar hij zijn
sportschool kan vestigen.
De Amersfoortse top-judoka
neemt regelmatig contact op
met de gemeente als hij hoort
of in de krant leest dat een ge
schikte locatie vrij komt. De
gemeente kan dat wel waarde
ren, maar voegt daaraan toe.
„Dat wil niet zeggen dat Meijer
dan de eerste kandidaat is.
Vaak is al geruime tijd van te
voren besloten wat de nieuwe
bestemming zal zijn Deze in
stellingen zijn soms al jaren
bezig om te zien naar andere
huisvestiging", aldus de ge
meente.
Het probleem met het pand
aan de Klokhoek is dat het be
doeld is als bedrijfsruimte. De
gemeente Leusden streeft er
naar voor de helft van de Leus
dense bevolking in het dorp
werkgelegenheid te bieden
Daarom wordt het bestem
mingsplan niet gewijzigd om in
het pand een sportschool te
starten. Omdat een sportschool
weinig werkegelegenheid
biedt
De gemeente vindt het bo
vendien niet verstandig om
grote groepen kinderen op een
industrieterrein met veel ver
keer te laten fietsen. Meijer
wilde naast de sportschool een
groothandel in fitness-appa-
ratuur aan de Klokhoek star
ten Voor zo'n bedrijf kon Me-
jer wel toestemming krijgen
LEUSDEN - Het college van
b&
w weigert oud-burgemeester
Rademaker inzage te geven in
een dossier met stukken over
de procedure tussen de ge
meente en de oud-burgemees
ter. Leusden en Rademaker
zijn al jaren in een proces ver
wikkeld over 3.500,- advies-
kosten, die Rademaker in 1987
ten onrechte zou hebben gede
clareerd.
Het verzoek van Rademaker
om inzage in het dossier is het
gevolg van het feit dat dezer
dagen een deurwaarder bij de
woning van de oud-burge
meester in Baarn op de stoep
stond om het bedrag in te vor
deren. Tot nu toe weigert Ra
demaker, evenals de familie
van de inmiddels overleden
oud-wethouder Jan Wagenaar,
het geld te betalen.
Het toenmalige college, waar
Rademaker en Wagenaar deel
van uitmaakten, schakelde
buiten medeweten van de raad
een extern adviesbureau in om
zich te laten bijstaan in de pro
blemen die tussen het toenma
lige college en de raad ontston
den. Die problemen leidden
uiteindelijk tot het vertrek van
Rademaker en de wethouders
Wagenaar, Ummels en Van
Woudenberg. De declaratie
van de kosten van het advies
bureau, 13.152,-, is nooit
door de raad geaccepteerd. De
oud-wethouders Ummels en
Van Woudenberg hebben hun
aandeel in de kosten inmiddels
betaald. In totaal heeft de ge
meente nog 7.000,- tegoed.
Een teleurgestelde Theo Meij
er: rBalen dat mijn verzoek is
afgewezen, misschien moet ik
nu naar Amersfoort uitwijken."
(foto. Jan Pit)
Maar uit gespreken met Meijer
is de gemeente gebleken dat
het hoofddoel van de sport
schoolhouder een sportschool
is. Daarom werd zijn verzoek
afgewezen
Theo Meijer, die in Barcelo
na nog een bronzen medaille
won op het onderdeel judo, is
zeer teleurgesteld door de af
wijzing door de gemeente.
„Balen," vond de judoka in
woorden van gelijke strekking.
Meijer: „Het enige dat ik weet
is dat het kennelijk niet in het
bestemmingsplan past." De ju
doka wacht nog op een brief
met nadere motivatie van de
gemeente.
Meijer: „Ik ga nu op zoek
naar een ander pand in Leus
den. Ik ben in onderhandeling
over een gebouw in de 'Prin-
cenhof' Als dat mislukt moet
ik uitwijken naar Amersfoort."
De sportschool zit op dit mo
ment in een sporthal aan de
Lijsterbeslaan. Maar daar kan
Meijer te weinig uren maken.
„Ik heb al twee seniorengroe-
pen af moeten zeggen. Ik kreeg
minder uren, dan ik had ge
vraagd. Men heeft mij gezegd
dat de handbalvereniging ou
dere rechten heeft en dus kan
ik er niet in."
