maar faalde jammerlijk, zoals het vervolg
weldra zal leren.
De heer ir. W.H.M.Nieuwenhuis te Amstel
veen heeft het probleem rond de ligging van
de Ravesloot definitief uit de wereld gehol
pen. De oplossing was verrassend en brengt
nogal wat nasleep met zich mee. Een en
ander lijkt mij van voldoende belang om er
alsnog een artikeltje aan te wijden.
De oplossing werd me toegezonden op een
afdruk van een verkleind kadasterkaartje uit
1832. Ik heb, ter wille van de duidelijkheid,
deze oplossing ingetekend op een 'blinde'
kaart uit hetzelfde jaar, maar dan op een wat
grotere schaal (afb.2). Alle namen op dit
kaartje zijn van mijn hand. De Ravesloot
blijkt ten westen van de huidige Heetvelder-
weg te hebben gelegen, ter hoogte van de
boerderijen Graafbeek en Ravesloot. De res
tanten van de sloot en bijbehorende wal zijn
met enige fantasie in de nabijgelegen bosran
den terug te vinden, daar waar het bos het
zuidelijk deel van de Heetvelderweg het
dichtst nadert.
De Kerkweg van het Heetveld lijkt recht
streeks naar de kerk van Oud-Leusden te
hebben gevoerd. Dat suggereert dat de
(Kerk)weg naar Den Treek hiervan een late
re aftakking is geweest en dat dientengevol
ge Den Treek jonger moet zijn dan de oudste
bebouwing op het Heetveld. Den Amers-
foortschen Wech op het kaartje uit ca. 1600
bestaat nog steeds, nu in de vorm van een
mul zandpad - soms nog het Telegraafpad
geheten - langs de westgrens van het natuur
monument. De gebouwtjes op deze kaart zijn
géén boerderijen, maar schaapskooien. Deze
werden vaak op de grens van de hei en de
akkers gebouwd. De zuidgrens, bij het
Heijschooter Velt, is deels gestippeld en
deels getrokken. Dit kan louter toeval zijn,
maar ik sluit niet uit dat de tekenaar hiermee
een bedoeling heeft gehad en kom hier nog
op terug.
De Ravesloot werd vergezeld van een
Ravewal (Perks, pag.29 en 30). Het lijkt me
waarschijnlijk dat deze sloot met wal het
water van de oosthelling van de Utrechtse
Heuvelrug moest opvangen. Er ligt ter plaat
se oud moeras veen. Dat water moest vervol
gens naar de lager gelegen Grift worden
afgevoerd, die op zijn beurt weer op de
Luntersebeek loosde. De hierna te bespreken
Oude Heygraaf kan hierbij een belangrijke
rol hebben gespeeld. Een soortgelijke kon-
struktie ben ik in Stoutenburg tegengeko
men, in de vorm van het Schotse (=dwars)
dijkje. Een citaat betreffende de aanleg van
dat Schotsedijkje: 'dat uit de zelve Meente
aldaer seer moerassig zijnde, is gegraven de
sloot in de wijte van omtrent 12 voeten, waer
mede de Dijck is gemaeckt off verhoogt wor
den, omme daer mede te stuiten het water
coment vant voors. Erff Emelaer'...(2).
Het erf Emelaar ligt duidelijk hoger dan de
voormalige Meent. Het opgevangen water
werd vervolgens op de nabijgelegen Haar-
beek geloosd.
Het vrij kostbare kaartje zal ongetwijfeld met
een eigendoms- kwestie of grenskwestie van
doen hebben gehad. Zowel bij Perks (pag.60)
als bij Van Iterson (3) vinden we meldingen
over de familie Van Amerongen, welke fami
lie wederrechtelijk grote stukken van de
meent of markegronden van de Leusderberg
t.
O
'I
4Ï
«4^
i a 5A
.t 'tvL
cc
I)e oplossing van dhr.Nieuwenhuis
Enkele bijzonderheden
op het oude kaartje (afb.l).
Het doel van de Ravesloot
Het doel van het kaartje
/V'tr
4 v
V x
AhïX - 'V M
Je/to ter
A/oc/etco
Afb. 1 DE KAART MET DE RAVESLOOT
(Archief Mark Leusderberg, Rijksarchief Utrecht, inv.nr.40 F). Er zijn ter verduidelijking een
aantal verklaringen bijgeschreven op de ondergrond van het oude kaartje.
