NIEUWS- EN ADVERTENTIEBLAD VOOR
ten,
lanfl,
I
Scherpenzeel, Menton, ïirscle en Woudenberg.
iijiie intrede in de wereld.
De beurzen open.
Uitgever: A. UI. Slothouwer,
Zij, die zich met April a.s.
op de Aicuwe Amersfoortscbe
Courant ahonneeren, ontvan
gen de nummers, die tot dien
tijd nog verschijnen, GRA
TIS.
AIHERSFOORTSCHE COURANT
lilq
If
ilncn
>;I*
:iaül
Abonnementsprijs voor Amersfoort per 3 maanden 1,
Franco door het geheele Rijk1,10.
Afzonderlijke nummers3 Cent.
Dit Blad verschijnt des Woensdags- en des Zaterdags.
te Amersfoort.
AgeDt voor Baarn en Omstreken:
W. Z. MULDER te Baarn.
Advertentiën van 16 regels
Iedere regel meer
Groote letters worden berekend naar plaatsruimte.
Advertentiën zende men den dsg vóór de uitgave in.
ƒ0,40.
0,05.
Onder de minder pleizierige dingen
waardoor wij, arme menschen kinderen,
gedurende onze korte omwandeling in dit
tranendal worden gekweldbehoort de
verplichting tot het betalen van belastin
gen niet in de laatste plaats te worden
genoemd. Wel zijn wij het er allen over
eens, dat de uitgaven der staatshuishou
ding door de gezamenlijke bijdragen der
burgers moeten worden gedekt, maar elk
voor zich denkt daarbij eer aan zijn buur-
mans secretaire dan aan zijn eigen porte
monnaie. Evenwel, we zijn genoegzaam
doordrongen van vaderlandslievend gevoel,
om ons in deze treurige noodzakelijkheid
te schikken, en vinden daarbij troost in
de gedachtedat wij niet de meest belaste
natie van den aardbodem zijnen dat de
regeering niet in gebreke blijft, de draag
kracht der ingezetenen door doelmatige
wetten en door openbare werken te ver
sterken. Zoo is het immers?
Maar dan hebben we ook recht den
eisch te stellen, dat ieder belast zij naar
vermogen, en dat op het stuk van fisca-
FEUILLETON.
i.
Ik zie haar nog zij lag daarop
mijne tafel, die lieve uitnoodiging, met
hare schitterende porceleinwitte kleur te
midden van die studieboeken als een dia
mant tusschen snuisterijen.Ik kon er
mijne oogen niet van afwenden. Ik be
studeerde verliefd iedere letter, ik lief
koosde met mijn blik, haar bochten, haar
ophalenhaar neerhalen. Dan raakte ik
haar weer aan met mijne vingers; om mij
van hare echtheid te overtuigen, ik draaide
haar naar alle kanten om. Neen! ik was
niet de speelbal van een droom! en, even
als een Mnd dat voor het eerst beproeft
te praten, las ik zacht en hardop, terwijl
ik daarbij op ieder woord drukte.
//Mevrouw de markiezin de Néville, ver
zoek mijnheer Maxime d'Esprées haar de
eer te bewijzen, maandag 15 Januari den
avond bij haar door te brengen. Er zal
gedanst worden."
Wat een mooie stijl! Hoe goed is dat
uitgedrukt //haar de eer te bewijzen, den
avond bij haar door te brengen 1"
En die Maxine d'Esprées, waarde lezer,
liteit geen bevoorrechting plaats hebbe.
Tot dusverre bestaat er in onze belasting
wetten een leemte, die dringend om aan
vulling vraagt. De onroerende eigendom
men, (gebouwd en ongebouwd) zijn met
belastingheffing bezwaarden niet
zuinig ook, zeggen de gelukkige bezitters:
van de winsten, door nijverheids-onder
nemingen behaald, komt de schatkist in
den vorm van patent haar aandeel vra
gen zelfs de niet productieve bezittingen,
het meubilair, vallen binnen het bereik
van den fiscus. Alleen het degelijk pro-
cudeerend kapitaal in portefeuille is zoo
vrij als een vogel in de lucht, en geen
hervormer van de patentbelasting is ooit
op de gedachte gekomen de schaar waar-
waarmede men coupons knipt als een
werktuig van productie te beschouwen.
Zelfs, al waren onze gewone middelen
voldoende om in onze gewone en buitenge
wone uitgaven te voorzien, dan nog zou de
aandrang tot heffing eener kapitaalsbelas
ting niets meer dan billijk zijn. Hoeveel
te meer is zij dat niet, nu we, gelijk
het een fatsoenlijke natie betaamt, met
jaarlijksche tekorten hebben te worstelen?
Er is geen enkel lid der Volksvertegen
woordiging, die niet de noodzakelijkheid
van hervorming en uitbreiding onzer staats
inkomsten erkende, en toen de heer Vis
sering de portefeuiille van Financiën aan
vaardde, wist hij reeds dat in dit opzicht
groote verwachtingen van hem werden
gekoesterd. Ten deele heeft hij daaraan
voldaan door de indiening van zijn ont
werp tot heffing eener rentebelasting; een
omwerking van het reeds verleden jaar
die gelukkige kerel, die lieveling van
de dames, die jonge man, die zijne in
trede in de wereld zal doen die ben ik
Zonder twijfel is de eerste korte broek
voor ons een voorwerp van verrukking
geweest, en eenige jaren later hebben wij
gemeend, het toppunt van geluk bereikt
te hebben, toen een pantalon, een ware
pantalon, een lange pantalon, de gebor
duurde korte broek, die onze kleine kuiten
bloot liet, verving, en waarvoor wij, ten
gevolge van de onverzadelijkheid van het
verlangen, slechts verachting koesterden.
Dat nieuwe zeer mannelijke kleedingstuk
deed ons grooter worden in onze oogen.
Het gaf niet veel, of men ons al zeide,
dat de Schotten nooit pantalons droegen
zelfs op de meest gevorderden leeftijd
wat konden ons die Schotten schelen
Papa en onze oudere broeders hadden
pantalons, die tot op de voeten afdaalden,
en wij zagen niets anders. Maar, kan
die kindervreugde vergeleken worden bij
het gevoel van trotschheid, dat onze borst
doet zwellen, bij het ontvangen van de
uitnoodiging voor een bal, die aan ons
adres bezorgd wordt, wanneer wij op ons
zei ven staan. Schijnt het niet, dat dat
stukje karton een getuigschrift is, dat
ons mensch maakt, en voor goed dezen
keer?
Wat zou ik boven mijne schoolmakkers
in de afdeelingen der Tweede Kamer on
derzochte plan van een kapitaalbelasting,
aangeboden door zijn ambtsvoorganger den
heer Gleichman.
Zoowel op theoretische als practische
gronden verdient de tegenwoordig aan de
orde zijnde wet de voorkeur boven de
vroegere. De waarde van een kapitaal
in portefeuille is slechts bij benadering te
bepalen; de nominale is geheel fictief, de
reëele hangt af van een aantal omstandig
heden, waarmede de schatkist geen reke
ning kan houden. Het kapitaal is slechts
het middel om inkomsten te verkrijgen
de vrucht, dat is hier de rentede op
brengst, is een veel stelliger en redelijker
voorwerp van belasting. Niemand kan
precies zeggen, welke waarde hij het ver
leden jaar in zijn bezit haddoch ieder
is in staat op een cent na op te geven,
hoeveel intrest hij daarvan in het afge-
loopen jaar heeft genoten.
Daarom zegt ook de Minister in zijn
Memorie van toelichting:
//Uitgaande van het gronddenkbeeld
dat die inkomsten {werkelijk genoten uit
alle kapitalen, die door ingezetenen zijn aan
gelegd anders dan in gebouwde of onge
bouwde eigendommen of in ondernemingen
van handel en nijverheid) thans in de
eerste plaats tot het leveren van bijdragen
aan 's Rijks middelen dienen te worden
aangesproken is de Min. er op bedacht
geweest dit te doen op zoodanige wijze,
dat van alle inkomsten van dezen aard
een vast percentage worde geheven en de
belasting, de genoten inkomsten als op den
voet volgend, de grootst mogelijke zeker-
geplaatst zijnWat een overwicht over
hen
z/Heb je al plannen gemaakt voor van
avond?"
z/Neen, volstrekt niet."
z/Ik ga naar het bal."
//Naar het bal?"
z/Ja, mevrouw de markiezin de Néville
heeft mij verzocht, haar de eer te bewijzen
den avond bij haar door te brengen. Er
zal gedanst worden."
Dan, den volgenden morgen, als zij mijn
vermoeid gelaat zagen, zouden zij zachtjes
fluisteren: uZie Maxime eens aan, hij heeft
den geheelen nacht gedanst."
Dan zou ik antwoorden;
z/Ja, heeren, ik ben met zonsopgang
naar bed gegaan. Het was onmogelijk
om mij eerder uit de armen van die dames
los te maken."
Maar op alle vragen zou ik slechts met
een bescheiden lachje antwoorden, want
ik ben een man van eer en wil niemand
beleedigen.
O, als ik had geweten, dat mevrouw
de Néville ten einde raad, dansers vroeg
uit alle hoeken van Parijs.
//Waarom vraagt u de kleine Maxine
niet," had een liefderijke ziel gezegd. „Hij
is wel jong, maar hij is altijd een cavalier
voor de oude jongejuffrouwen."
//Dat is waar, ik dacht niet aan dat
heid bereike."
Aangenomen, gelijk de Min. doet, -
dat het bedrag ook van deze heffing van
jaar tot jaar ten gevolge van maatschap
pelijke omstandigheden en feiten verander
lijk zal zijnzij zal eehter evenredig zijn
aan de draagkracht der bevolking. //De
opbrengst der rentebelasting, geheven naar
den thans vastgestelden grondslag, zal ge
lijken tred houden met de klimmende of
afnemende welvaart der ingezetenen en met
den omvang en de rentabiliteit der door
hen bezeten kapitalen."
Bijzonder drukkend kan deze belasting
wel niet genoemd worden. Zij bedraagt
2 percent van hét zuiver inkomen aan
renten, geheven naar den maatstaf van een
der klassen van acht in de wet opgeno
men tabellen, 't Is waar, er zou eenige
grond kunnen bestaan voor de vrees: dat
bij vermeerdering van behoeften dat cijfer
2 weieens door een ander vervangen zou
worden, doch datzelfde bezwaar bestond
ook bij de vaststelling der successiebelas
ting in rechte lijn, en werd toen niet aan
gemerkt als een beletsel voor de aanneming.
Wordt deze voordracht tot wet ver
heven, dan is het ook het lastige vraag
stuk van de goederen //in de doode hand"
tot zeer eenvoudige proportiën terugge
bracht, zonder dat het noodig is een aan
tal vrijstellingen in het leven te roepen.
De Minister zegt//Een eerste regel van
belastingrecht mag het heeten, dat belas
tingen, voor zoover haar aard het mede
brengt, door allen, physieke zoowel ala
rechtspersonen, gelijkelijk worden gedragen.1
Zoo betalen dan ook b. v. gemeenten,
mannetje," had de markiezin geantwoord
Maar van dat alles wist ik niets.
Het sloeg tien uur op mijne pendule,'
eene mooie bronzen van Barbedienne, voor-
stellende Amor, die pijlen maakt, gan-
zepennen voor de studenten, zeide mijne
nicht, en ik stond nog altijd op de
zelfde plaats.
z/Laat ik gaan slapen," zeide ik eipde-
lijk. Die gedachte hield mij nog een uur
langer wakker.
Ik had dien nacht de liefste droomen.
Ik zag tallooze uitnoodigingskaartjes yan
alle kleuren en van alle afmetingen razen
de sarabandes om mijn bed dansen. Mijn
naam vlamde op ieder kaartje in vurige
letters en mijne nicht lachte mij met een
aanbiddelijk lachje tegen Arme Ijeve
Clotilde, mijne eerste liefde, de meestop
rechte, meest ware van mijn leven. De
hemel weet hoe verlegen zij mij toen
maakte. Als zij naar mij keek, voelde ik
een onweerstaanbaren lust om te blozen.
Het scheen mij toe, dat ik iets slechts
gedaan had en tochHare step.
klonk als muziek in mijne ooren, en als
iemand mij gezegd had, dat er op de we
reld een grooter genot bestond, dan mijn
leven door te brengen met, aan hare voe
ten gezeten naar haar te luisteren, zou ik
hem voor een leugenaar uitgemaakt hebben.
Ik schreef haar maar een gebrek toe,