NIEUWS- EN ADVERTENTIEBLAD VOOR ten, lanfl, I Scherpenzeel, Menton, ïirscle en Woudenberg. iijiie intrede in de wereld. De beurzen open. Uitgever: A. UI. Slothouwer, Zij, die zich met April a.s. op de Aicuwe Amersfoortscbe Courant ahonneeren, ontvan gen de nummers, die tot dien tijd nog verschijnen, GRA TIS. AIHERSFOORTSCHE COURANT lilq If ilncn >;I* :iaül Abonnementsprijs voor Amersfoort per 3 maanden 1, Franco door het geheele Rijk1,10. Afzonderlijke nummers3 Cent. Dit Blad verschijnt des Woensdags- en des Zaterdags. te Amersfoort. AgeDt voor Baarn en Omstreken: W. Z. MULDER te Baarn. Advertentiën van 16 regels Iedere regel meer Groote letters worden berekend naar plaatsruimte. Advertentiën zende men den dsg vóór de uitgave in. ƒ0,40. 0,05. Onder de minder pleizierige dingen waardoor wij, arme menschen kinderen, gedurende onze korte omwandeling in dit tranendal worden gekweldbehoort de verplichting tot het betalen van belastin gen niet in de laatste plaats te worden genoemd. Wel zijn wij het er allen over eens, dat de uitgaven der staatshuishou ding door de gezamenlijke bijdragen der burgers moeten worden gedekt, maar elk voor zich denkt daarbij eer aan zijn buur- mans secretaire dan aan zijn eigen porte monnaie. Evenwel, we zijn genoegzaam doordrongen van vaderlandslievend gevoel, om ons in deze treurige noodzakelijkheid te schikken, en vinden daarbij troost in de gedachtedat wij niet de meest belaste natie van den aardbodem zijnen dat de regeering niet in gebreke blijft, de draag kracht der ingezetenen door doelmatige wetten en door openbare werken te ver sterken. Zoo is het immers? Maar dan hebben we ook recht den eisch te stellen, dat ieder belast zij naar vermogen, en dat op het stuk van fisca- FEUILLETON. i. Ik zie haar nog zij lag daarop mijne tafel, die lieve uitnoodiging, met hare schitterende porceleinwitte kleur te midden van die studieboeken als een dia mant tusschen snuisterijen.Ik kon er mijne oogen niet van afwenden. Ik be studeerde verliefd iedere letter, ik lief koosde met mijn blik, haar bochten, haar ophalenhaar neerhalen. Dan raakte ik haar weer aan met mijne vingers; om mij van hare echtheid te overtuigen, ik draaide haar naar alle kanten om. Neen! ik was niet de speelbal van een droom! en, even als een Mnd dat voor het eerst beproeft te praten, las ik zacht en hardop, terwijl ik daarbij op ieder woord drukte. //Mevrouw de markiezin de Néville, ver zoek mijnheer Maxime d'Esprées haar de eer te bewijzen, maandag 15 Januari den avond bij haar door te brengen. Er zal gedanst worden." Wat een mooie stijl! Hoe goed is dat uitgedrukt //haar de eer te bewijzen, den avond bij haar door te brengen 1" En die Maxine d'Esprées, waarde lezer, liteit geen bevoorrechting plaats hebbe. Tot dusverre bestaat er in onze belasting wetten een leemte, die dringend om aan vulling vraagt. De onroerende eigendom men, (gebouwd en ongebouwd) zijn met belastingheffing bezwaarden niet zuinig ook, zeggen de gelukkige bezitters: van de winsten, door nijverheids-onder nemingen behaald, komt de schatkist in den vorm van patent haar aandeel vra gen zelfs de niet productieve bezittingen, het meubilair, vallen binnen het bereik van den fiscus. Alleen het degelijk pro- cudeerend kapitaal in portefeuille is zoo vrij als een vogel in de lucht, en geen hervormer van de patentbelasting is ooit op de gedachte gekomen de schaar waar- waarmede men coupons knipt als een werktuig van productie te beschouwen. Zelfs, al waren onze gewone middelen voldoende om in onze gewone en buitenge wone uitgaven te voorzien, dan nog zou de aandrang tot heffing eener kapitaalsbelas ting niets meer dan billijk zijn. Hoeveel te meer is zij dat niet, nu we, gelijk het een fatsoenlijke natie betaamt, met jaarlijksche tekorten hebben te worstelen? Er is geen enkel lid der Volksvertegen woordiging, die niet de noodzakelijkheid van hervorming en uitbreiding onzer staats inkomsten erkende, en toen de heer Vis sering de portefeuiille van Financiën aan vaardde, wist hij reeds dat in dit opzicht groote verwachtingen van hem werden gekoesterd. Ten deele heeft hij daaraan voldaan door de indiening van zijn ont werp tot heffing eener rentebelasting; een omwerking van het reeds verleden jaar die gelukkige kerel, die lieveling van de dames, die jonge man, die zijne in trede in de wereld zal doen die ben ik Zonder twijfel is de eerste korte broek voor ons een voorwerp van verrukking geweest, en eenige jaren later hebben wij gemeend, het toppunt van geluk bereikt te hebben, toen een pantalon, een ware pantalon, een lange pantalon, de gebor duurde korte broek, die onze kleine kuiten bloot liet, verving, en waarvoor wij, ten gevolge van de onverzadelijkheid van het verlangen, slechts verachting koesterden. Dat nieuwe zeer mannelijke kleedingstuk deed ons grooter worden in onze oogen. Het gaf niet veel, of men ons al zeide, dat de Schotten nooit pantalons droegen zelfs op de meest gevorderden leeftijd wat konden ons die Schotten schelen Papa en onze oudere broeders hadden pantalons, die tot op de voeten afdaalden, en wij zagen niets anders. Maar, kan die kindervreugde vergeleken worden bij het gevoel van trotschheid, dat onze borst doet zwellen, bij het ontvangen van de uitnoodiging voor een bal, die aan ons adres bezorgd wordt, wanneer wij op ons zei ven staan. Schijnt het niet, dat dat stukje karton een getuigschrift is, dat ons mensch maakt, en voor goed dezen keer? Wat zou ik boven mijne schoolmakkers in de afdeelingen der Tweede Kamer on derzochte plan van een kapitaalbelasting, aangeboden door zijn ambtsvoorganger den heer Gleichman. Zoowel op theoretische als practische gronden verdient de tegenwoordig aan de orde zijnde wet de voorkeur boven de vroegere. De waarde van een kapitaal in portefeuille is slechts bij benadering te bepalen; de nominale is geheel fictief, de reëele hangt af van een aantal omstandig heden, waarmede de schatkist geen reke ning kan houden. Het kapitaal is slechts het middel om inkomsten te verkrijgen de vrucht, dat is hier de rentede op brengst, is een veel stelliger en redelijker voorwerp van belasting. Niemand kan precies zeggen, welke waarde hij het ver leden jaar in zijn bezit haddoch ieder is in staat op een cent na op te geven, hoeveel intrest hij daarvan in het afge- loopen jaar heeft genoten. Daarom zegt ook de Minister in zijn Memorie van toelichting: //Uitgaande van het gronddenkbeeld dat die inkomsten {werkelijk genoten uit alle kapitalen, die door ingezetenen zijn aan gelegd anders dan in gebouwde of onge bouwde eigendommen of in ondernemingen van handel en nijverheid) thans in de eerste plaats tot het leveren van bijdragen aan 's Rijks middelen dienen te worden aangesproken is de Min. er op bedacht geweest dit te doen op zoodanige wijze, dat van alle inkomsten van dezen aard een vast percentage worde geheven en de belasting, de genoten inkomsten als op den voet volgend, de grootst mogelijke zeker- geplaatst zijnWat een overwicht over hen z/Heb je al plannen gemaakt voor van avond?" z/Neen, volstrekt niet." z/Ik ga naar het bal." //Naar het bal?" z/Ja, mevrouw de markiezin de Néville heeft mij verzocht, haar de eer te bewijzen den avond bij haar door te brengen. Er zal gedanst worden." Dan, den volgenden morgen, als zij mijn vermoeid gelaat zagen, zouden zij zachtjes fluisteren: uZie Maxime eens aan, hij heeft den geheelen nacht gedanst." Dan zou ik antwoorden; z/Ja, heeren, ik ben met zonsopgang naar bed gegaan. Het was onmogelijk om mij eerder uit de armen van die dames los te maken." Maar op alle vragen zou ik slechts met een bescheiden lachje antwoorden, want ik ben een man van eer en wil niemand beleedigen. O, als ik had geweten, dat mevrouw de Néville ten einde raad, dansers vroeg uit alle hoeken van Parijs. //Waarom vraagt u de kleine Maxine niet," had een liefderijke ziel gezegd. „Hij is wel jong, maar hij is altijd een cavalier voor de oude jongejuffrouwen." //Dat is waar, ik dacht niet aan dat heid bereike." Aangenomen, gelijk de Min. doet, - dat het bedrag ook van deze heffing van jaar tot jaar ten gevolge van maatschap pelijke omstandigheden en feiten verander lijk zal zijnzij zal eehter evenredig zijn aan de draagkracht der bevolking. //De opbrengst der rentebelasting, geheven naar den thans vastgestelden grondslag, zal ge lijken tred houden met de klimmende of afnemende welvaart der ingezetenen en met den omvang en de rentabiliteit der door hen bezeten kapitalen." Bijzonder drukkend kan deze belasting wel niet genoemd worden. Zij bedraagt 2 percent van hét zuiver inkomen aan renten, geheven naar den maatstaf van een der klassen van acht in de wet opgeno men tabellen, 't Is waar, er zou eenige grond kunnen bestaan voor de vrees: dat bij vermeerdering van behoeften dat cijfer 2 weieens door een ander vervangen zou worden, doch datzelfde bezwaar bestond ook bij de vaststelling der successiebelas ting in rechte lijn, en werd toen niet aan gemerkt als een beletsel voor de aanneming. Wordt deze voordracht tot wet ver heven, dan is het ook het lastige vraag stuk van de goederen //in de doode hand" tot zeer eenvoudige proportiën terugge bracht, zonder dat het noodig is een aan tal vrijstellingen in het leven te roepen. De Minister zegt//Een eerste regel van belastingrecht mag het heeten, dat belas tingen, voor zoover haar aard het mede brengt, door allen, physieke zoowel ala rechtspersonen, gelijkelijk worden gedragen.1 Zoo betalen dan ook b. v. gemeenten, mannetje," had de markiezin geantwoord Maar van dat alles wist ik niets. Het sloeg tien uur op mijne pendule,' eene mooie bronzen van Barbedienne, voor- stellende Amor, die pijlen maakt, gan- zepennen voor de studenten, zeide mijne nicht, en ik stond nog altijd op de zelfde plaats. z/Laat ik gaan slapen," zeide ik eipde- lijk. Die gedachte hield mij nog een uur langer wakker. Ik had dien nacht de liefste droomen. Ik zag tallooze uitnoodigingskaartjes yan alle kleuren en van alle afmetingen razen de sarabandes om mijn bed dansen. Mijn naam vlamde op ieder kaartje in vurige letters en mijne nicht lachte mij met een aanbiddelijk lachje tegen Arme Ijeve Clotilde, mijne eerste liefde, de meestop rechte, meest ware van mijn leven. De hemel weet hoe verlegen zij mij toen maakte. Als zij naar mij keek, voelde ik een onweerstaanbaren lust om te blozen. Het scheen mij toe, dat ik iets slechts gedaan had en tochHare step. klonk als muziek in mijne ooren, en als iemand mij gezegd had, dat er op de we reld een grooter genot bestond, dan mijn leven door te brengen met, aan hare voe ten gezeten naar haar te luisteren, zou ik hem voor een leugenaar uitgemaakt hebben. Ik schreef haar maar een gebrek toe,

Historische kranten - Archief Eemland

Nieuwe Amersfoortsche Courant | 1880 | | pagina 1