NIEUWE
NIEUWS- EN ADVERTENTIEBLAD VOOR
t, Baam, Bunschoten,
t,
WAT NU?
Zaterdag 2 Juli 1881.
EERSTE BLAD.
No. 53.
Tiende Jaargang.
Uitgever: A. M. Slothouwer,
Dit nummer bestaat uit
twee bladen.
De Held der schilderkamer.
x.
IMERSFOORTSCHE COURANT.
Abonnementsprijs voor Amersfoort per 3 maanden f 1,
Franco door het geheele Rijk1,10.
Afzonderlijke nummers 3 Cent.
Dit Blad verschijnt des Woensdags- en des Zaterdags.
te Amersfoort.
Advertentiën van 16 regelsJ 0,40.
Iedere regel meer 0,05.
Voor het Buitenland0,07'.
Reclames per regel0,20.
Groote letters norden berekend naar plaatsruimte.
De Tweede Kamer heeft uitspraak ge
daan.
De verbinding tusschen Amsterdams
prachtige Noordzee-haven en de voorname
handelsweg te water van Midden-Europa,
den Rijn, zal niet tot stand komen.
Althans niet gelijk ieder zich zoodanige
verbinding moet voorstellen, op de kortste
wijze. Ja, de mogelijkheid om van Am
sterdam Duitschland te bereiken zal blijven
bestaan, en zelfs heeft de Regeering on
der goedkeuring der Kamer goedgevonden,
ettelijke millioenen aan te wenden om de
bestaande vaart aanmerkelijk te verbeteren,
maar dit is niet wat de Nederlandsche
handel in de eerste plaats noodig heeft.
Voor dezen is alleen de quaestie, de sche
pen, niet langs een omweg die vele uren
tijd zal kosten, hun bestemming te doen
bereiken, maar langs een kanaal dat, door
den afstand tot het minimum en alzoo de
vrachtkosten tot het laagst mogelijke cijfer
terug te brengen, tegen de concurrentie
der Duitsche havens zegevierend op te
zeilen en te stoomen.
De Regeering heeft gemeend, en de
FEUILLETON.
Weer in den zorg. Het begon te sche
meren en weer te sneeuwen; de wind
wierp de vlokken tegen de met varens
versierde glazen; in de hoeken en hoek
jes van het atelier legerden duistere scha
duwen; alleen op het portret viel nog een
zacht glanzend licht. Maar 't werd don
kerder en donkerder, totdat ook Clara's
beeltenis in de duisternis verzonk. Bui
ten werd de lantaren aangestoken en wierp
een matten schijn tegen 't plafond. Tar-
ras stond op en zag, voor zooveel de
varens het hem toelieten, op de straat.
Die lantaren bracht hem op de gedachte,
dat dien avond het uitgestelde Kerstfeest
vau deu ,/klapperigeu Laterne" werd ge
vierd. ,/Dariu komt daar ook," dacht hij,
whij moet me raad geven in de zaak.
Die verschijnsels in me.Ik zal hem
wel een oogenblik alleen kunnen spreken."
Die //klapperige lantaren" had een sage.
In den grijzeD voortijd dier vereeniging,
toen nog naamloos en van slechts vijf
leden, die wekelijks beurtelings in hun
woningen bijeenkwamen, was er bij een
dezer gezelschappen plotseling aan de deur
geklopt, en binnengetreden was de oude
meerderheid der Kamer heeft haar daarin
gelijk gegeven, zich niet op dit stand
punt te moeten plaatsen. Zij hield zich,
alsof we geen anderen mededinger hebben
te duchten dan Antwerpen, dat, verder
dan onze hoofdstad var. den Rijn gelegen,
ten opzichte van de Rijnvaart in slechter
conditie zal worden gebracht zoodra slechts
de Keulsche vaart voor diepgeladen sche
pen bevaarbaar zal zijn. 't Is wel te be
treuren, dat ons goevernement geen bree
der opvatting van zijn roeping heeft willen
erkennenen zeker zal spoedig de natie
den steun beklagendien de meerderheid
harer vertegenwoordigers tot het uitvoeren
dier bekrompen plannen verleende.
Duitschland heeft, met zijn verhoogde
spoorwegtarieven voor het goederenvervoer,
onzen handel een gevoeligen slag toege
bracht. De gelegenheid, om dien toeleg tj,
verijdelen, laten wij ongebruiktonze gun
stige ligging aan den mond van twee groote
rivieren, zou om, indien we slechts wilden,
het meesterschap verzekeren voor het trans
port te water, doch het is nu eenmaal
besloten dat we ons kalm het gras voor
de voeten zullen laten wegmaaien. Er is
deze dagen aan Duitschland een belangrijke
dienst bewezenen onze Oostelijke nabu
ren zullen wéldoen indien zij den naam
van den heer Klerck, Minister van Water
staat in dankbare herinnering houden.
Straks zal de Duitscher toonendat hij
beter weet wat er gevorderd wordt om
van zeehavens te krijgen wat er van te
halen isreeds worden plannen in gereed
heid gebracht om de Duitsche rivieren door
kanalen in verbinding te brengen, en we
Diogenes, die gedoemd was, nog steeds
rusteloos met zijn lantaren naar menschen
te zoeken. Ze hadden hem vriendelijk
opgenomen, en Dariu, het oudste lid, had
gezegd//Ga zitten, professortje, u zal
moe zijn, want Griekenland is ver, en
zoo jong bent u ook niet meer
De oude Diogenes had zijn lantaren op
de tafel gezet, in den grooten, bruinen
leunstoel met oorkleppen plaats genomen
en erg kommerlijk gezucht, hartbrekend
om aan te hooren. Maar ze hadden hem
veel pons te drinken gegeven en met hem
gekout over allerlei, aangenamer dan hij
had kunnen verwachten, zoodat de oude
heer al vroolijker en vroolijker was ge
worden, en nu den een en dan den ander
half verwonderd van veraassing had aan
gezien en zich meer-en-meer de handen
had gewreven louter van genoegen. En
toen het later en levendiger was gewor
den en de geesten begonnen te tintelen
en te vonkelen, zoodat scherts er ernst
door elkaar zwierden als bijen en vlinders
op een bloemig veld, toen hadden de
oogen des ouden gestraald en was hij al
opgewekter en lustiger geworden, en was
ten laatste opgesprongen, had zijn lantaren
gegrepen en met groot gejuich tegen de
kachel gesmakt en uitgeroepen: //Hier
zijn menschenHoerah! Hier zijn men
schen! Ik heb je niet meer noodig, ding,
behoeven niet zoo heel oud te worden,
om het nog te beleven, dat de Noordzee-
vloten IJmuiden stillletjes voorbij varen,
om te Bremen en te Hamburg haar schat
ten te gaan uitstorten.
Maar zeggen sommigen, op den keper
beschouwd gold het toch slechts een Am-
sterdamsch belang, en Amsterdam is Ne
derland niet!
Zoowel de premisse als de conclusie zijn
volkomen onjuist, 't Is waar, dat de hoofd
stad in de eerste plaats bij de zaak was
betrokkendoch onmiddellijk daarna
onze geheele uit- en doorvoerhandel. Toch
heeft men Amsterdam bij zijn strijd, dien
het in eerste instantie met eere heeft ver
loren, nagenoeg alleen laten staan. Uit
enkele gemeenten, die van de binneuland-
sche scheepvaart eenige voordeelen genie
te». zijn adressen ingediend (€r ondersteu
ning van de Regeeringsvoordrachtmaai
de meest denkbare kalmte werd in acht
genomi n door de ingezetenen van het veel
aanzienlijker aantal plaatsen, die bij den
handel op Midden-Europa zijn geïnteres
seerd. Onder anderen, wat heeft Amers
foort gedaan om zijn wenschen kenbaar te
maken Misschien vindt deze of gene het
wat kleingeestigdat elke gemeente een
ontwerp als dit hoofdzakelijk zou bezien
uit het oogpuut van de eigen belaugen.
Doch men gelieve te bedenken, dat met
voorstellen tot uitbreiding van verkeers
middelen deze beschouwingswijze alle recht
van bestaan heeft, en dat het ontwerp
het beste is, hetwelk het meest met het
grootst aantal plaatselijke belangen rekening
houdt.
ik ben verlost!" Daarop had hij allen
ten-voor-eer, omhelsd en met groote ont
roering de handen gedrukt, was met
eenigszins scheeven gang de deur uitge
schoten, de trappen afgebulderd en nooit
teruggekomen evenals een poltergeest.
De mishandelde lantaren echter had
men in dien toestand zorgvuldig bewaard,
met een brandend licht er in als een
heilig symbool bij elke samenkomst op de
tafel geplaatst, en behoorlijk en plechtig
de vereeniging er naar genoemd. Het
licht dat wekelijks door haar gebroken
glazen straalde, was dat eener vriendelij
ke ster. Ongeveer een dozijn menschen
hadden er zich gezellig om geschaard, en
trachtten den lof te verdienen, dien de
oude Diogenes eens de stichters had
waardig gekeurd. Ernst en scherts wis
selden ongedwougen op die avonden af.
Menig dicht waaronder wij juist geen
verzen verstaan ontving hier, voor het
de wereld inging, zijn eerste verlichting
de oude lantaren kon zeer scherp licht
geven menig kunstplan kwam hier
door de critiek tot rijpheid en volkomen
heid, doch ook de buitensporigste humor
was hier in fleur; niets zoo burlesque en
paradox of het vond den geest die het
begreep. Van dien aard was de vereeni
ging waarin Gaston Tarras een Kerst- of
liever winterfeest wilde medevieren.
Om meer dan een reden hadden wij
gehoopt dat het Commissievoorstel van de
heeren Lenting en Sickesz ware aangeno-
dan, de Minister wilde, het kostte
men
wat het mocht, de kanaal quaestie van den
rooster hebben, en wierp daartoe ter elfder
ure zijn portefeuille in het debat.
Is nu werkelijk de zaak tot een oplos
sing gebracht?
In geenen deele. Vooreerst moet de
andere tak der Volksvertegenwoordiging
nog uitspraak doenen het zou zeer in
overweging genomen kunnen worden of
het niet raadzaam is met kracht en macht
bij de Eerste Kamer op verwerping aan
te dringen. Onze stadgenooten kunnen dan
misschien nog herstellen wat zij verzuimd
hebben.
En, mislukt ook dit, dan blijft het vraag
stuk bestaan. Want de kortste verbinding,
zij het als Vallei-kanaal of hoe dan ook,
is ook na de meest ingrijpende verbetering
van de Keulsche vaart een dringende be
hoefte. 't Is volkomen waar wat de heer
Rutgers van Rozenburg heeft gezegdlater
zal men toch moeten ter hand nemen wat
nu volstandig werd geweigerd.
Of het Rijk biunen een niet te lang
tijdsverloop tot dezen noodzakelijken aan
leg gezind zal zijn, valt zeer te betwijfelen.
Men erkent niet zoo spoedig een beganen
misstap, en is nog minder gauw gereed
dien te herstellen. Doch misschien zullen
dan particuliere krachten de grootsche taak
aanvaarden, op dezelfde wijze als zij door
den aanleg van het Noordzee-kanaal iets
beters hebbeu tot stand gebracht dan
Amsterdams eerste en langwijlige verbin-
Bij deze gelegenheid zette hij zijn
roode berretop, product van het fa-
briekstadje Nay, zoo een als koning Henri
als kind droeg, evenals de bearner boer
tjes waarmee deze placht te spelen en te
ravotten s). Hij zette hem behoorlijk wat
scheef op één oor, en was nu met zijn
bruin, nogal lang haar, donkere, diepe
oogen, rechten neus, fijne lippen en mous
tache en nogal smal, niet kleurig gezicht,
kortom met zijn gedistingeerde, ernstige
en toch opgeruimde trekken de echte
type van een bon enfant der Pyreneën.
In Duitsehland is de Kersttijd, gelijk
de maan door tallooze sterren, door tal
rijke feesten en feestjes omgeven.
Tot diep in Januari stralen de versier
de denneboompjes. _x
Het lid der vereeniging' Artz, een
beeldhonwer, had het. grootste, meest
geschikte vertrek tof de feestelijkheid,
waarom zij dan ook in zijn atelier plaats
vond. Toen Tarras binnentrad, waren de
vrienden meerendeels reeds in de be-
Patois, voor léreit eigenaardige baskische
dracht, waarvan de bewerking isbreien, verven,
krimpen, vormen, met zekere distel schuieren. Men
vindt ze in allerlei klehr en versierd met figuren
van wol en kwasten. Ze hebben den vorm van
champignons.
2) Henri IV werd tj Coarraze evenals de andere
dorpskioderen opgevoed/gevoed en gekleed (pieds nvs