NIEUWE NIEUWS- EN ADVERTENTIEBLAD VOOR t, Baam, Bunschoten, t, WAT NU? Zaterdag 2 Juli 1881. EERSTE BLAD. No. 53. Tiende Jaargang. Uitgever: A. M. Slothouwer, Dit nummer bestaat uit twee bladen. De Held der schilderkamer. x. IMERSFOORTSCHE COURANT. Abonnementsprijs voor Amersfoort per 3 maanden f 1, Franco door het geheele Rijk1,10. Afzonderlijke nummers 3 Cent. Dit Blad verschijnt des Woensdags- en des Zaterdags. te Amersfoort. Advertentiën van 16 regelsJ 0,40. Iedere regel meer 0,05. Voor het Buitenland0,07'. Reclames per regel0,20. Groote letters norden berekend naar plaatsruimte. De Tweede Kamer heeft uitspraak ge daan. De verbinding tusschen Amsterdams prachtige Noordzee-haven en de voorname handelsweg te water van Midden-Europa, den Rijn, zal niet tot stand komen. Althans niet gelijk ieder zich zoodanige verbinding moet voorstellen, op de kortste wijze. Ja, de mogelijkheid om van Am sterdam Duitschland te bereiken zal blijven bestaan, en zelfs heeft de Regeering on der goedkeuring der Kamer goedgevonden, ettelijke millioenen aan te wenden om de bestaande vaart aanmerkelijk te verbeteren, maar dit is niet wat de Nederlandsche handel in de eerste plaats noodig heeft. Voor dezen is alleen de quaestie, de sche pen, niet langs een omweg die vele uren tijd zal kosten, hun bestemming te doen bereiken, maar langs een kanaal dat, door den afstand tot het minimum en alzoo de vrachtkosten tot het laagst mogelijke cijfer terug te brengen, tegen de concurrentie der Duitsche havens zegevierend op te zeilen en te stoomen. De Regeering heeft gemeend, en de FEUILLETON. Weer in den zorg. Het begon te sche meren en weer te sneeuwen; de wind wierp de vlokken tegen de met varens versierde glazen; in de hoeken en hoek jes van het atelier legerden duistere scha duwen; alleen op het portret viel nog een zacht glanzend licht. Maar 't werd don kerder en donkerder, totdat ook Clara's beeltenis in de duisternis verzonk. Bui ten werd de lantaren aangestoken en wierp een matten schijn tegen 't plafond. Tar- ras stond op en zag, voor zooveel de varens het hem toelieten, op de straat. Die lantaren bracht hem op de gedachte, dat dien avond het uitgestelde Kerstfeest vau deu ,/klapperigeu Laterne" werd ge vierd. ,/Dariu komt daar ook," dacht hij, whij moet me raad geven in de zaak. Die verschijnsels in me.Ik zal hem wel een oogenblik alleen kunnen spreken." Die //klapperige lantaren" had een sage. In den grijzeD voortijd dier vereeniging, toen nog naamloos en van slechts vijf leden, die wekelijks beurtelings in hun woningen bijeenkwamen, was er bij een dezer gezelschappen plotseling aan de deur geklopt, en binnengetreden was de oude meerderheid der Kamer heeft haar daarin gelijk gegeven, zich niet op dit stand punt te moeten plaatsen. Zij hield zich, alsof we geen anderen mededinger hebben te duchten dan Antwerpen, dat, verder dan onze hoofdstad var. den Rijn gelegen, ten opzichte van de Rijnvaart in slechter conditie zal worden gebracht zoodra slechts de Keulsche vaart voor diepgeladen sche pen bevaarbaar zal zijn. 't Is wel te be treuren, dat ons goevernement geen bree der opvatting van zijn roeping heeft willen erkennenen zeker zal spoedig de natie den steun beklagendien de meerderheid harer vertegenwoordigers tot het uitvoeren dier bekrompen plannen verleende. Duitschland heeft, met zijn verhoogde spoorwegtarieven voor het goederenvervoer, onzen handel een gevoeligen slag toege bracht. De gelegenheid, om dien toeleg tj, verijdelen, laten wij ongebruiktonze gun stige ligging aan den mond van twee groote rivieren, zou om, indien we slechts wilden, het meesterschap verzekeren voor het trans port te water, doch het is nu eenmaal besloten dat we ons kalm het gras voor de voeten zullen laten wegmaaien. Er is deze dagen aan Duitschland een belangrijke dienst bewezenen onze Oostelijke nabu ren zullen wéldoen indien zij den naam van den heer Klerck, Minister van Water staat in dankbare herinnering houden. Straks zal de Duitscher toonendat hij beter weet wat er gevorderd wordt om van zeehavens te krijgen wat er van te halen isreeds worden plannen in gereed heid gebracht om de Duitsche rivieren door kanalen in verbinding te brengen, en we Diogenes, die gedoemd was, nog steeds rusteloos met zijn lantaren naar menschen te zoeken. Ze hadden hem vriendelijk opgenomen, en Dariu, het oudste lid, had gezegd//Ga zitten, professortje, u zal moe zijn, want Griekenland is ver, en zoo jong bent u ook niet meer De oude Diogenes had zijn lantaren op de tafel gezet, in den grooten, bruinen leunstoel met oorkleppen plaats genomen en erg kommerlijk gezucht, hartbrekend om aan te hooren. Maar ze hadden hem veel pons te drinken gegeven en met hem gekout over allerlei, aangenamer dan hij had kunnen verwachten, zoodat de oude heer al vroolijker en vroolijker was ge worden, en nu den een en dan den ander half verwonderd van veraassing had aan gezien en zich meer-en-meer de handen had gewreven louter van genoegen. En toen het later en levendiger was gewor den en de geesten begonnen te tintelen en te vonkelen, zoodat scherts er ernst door elkaar zwierden als bijen en vlinders op een bloemig veld, toen hadden de oogen des ouden gestraald en was hij al opgewekter en lustiger geworden, en was ten laatste opgesprongen, had zijn lantaren gegrepen en met groot gejuich tegen de kachel gesmakt en uitgeroepen: //Hier zijn menschenHoerah! Hier zijn men schen! Ik heb je niet meer noodig, ding, behoeven niet zoo heel oud te worden, om het nog te beleven, dat de Noordzee- vloten IJmuiden stillletjes voorbij varen, om te Bremen en te Hamburg haar schat ten te gaan uitstorten. Maar zeggen sommigen, op den keper beschouwd gold het toch slechts een Am- sterdamsch belang, en Amsterdam is Ne derland niet! Zoowel de premisse als de conclusie zijn volkomen onjuist, 't Is waar, dat de hoofd stad in de eerste plaats bij de zaak was betrokkendoch onmiddellijk daarna onze geheele uit- en doorvoerhandel. Toch heeft men Amsterdam bij zijn strijd, dien het in eerste instantie met eere heeft ver loren, nagenoeg alleen laten staan. Uit enkele gemeenten, die van de binneuland- sche scheepvaart eenige voordeelen genie te». zijn adressen ingediend (€r ondersteu ning van de Regeeringsvoordrachtmaai de meest denkbare kalmte werd in acht genomi n door de ingezetenen van het veel aanzienlijker aantal plaatsen, die bij den handel op Midden-Europa zijn geïnteres seerd. Onder anderen, wat heeft Amers foort gedaan om zijn wenschen kenbaar te maken Misschien vindt deze of gene het wat kleingeestigdat elke gemeente een ontwerp als dit hoofdzakelijk zou bezien uit het oogpuut van de eigen belaugen. Doch men gelieve te bedenken, dat met voorstellen tot uitbreiding van verkeers middelen deze beschouwingswijze alle recht van bestaan heeft, en dat het ontwerp het beste is, hetwelk het meest met het grootst aantal plaatselijke belangen rekening houdt. ik ben verlost!" Daarop had hij allen ten-voor-eer, omhelsd en met groote ont roering de handen gedrukt, was met eenigszins scheeven gang de deur uitge schoten, de trappen afgebulderd en nooit teruggekomen evenals een poltergeest. De mishandelde lantaren echter had men in dien toestand zorgvuldig bewaard, met een brandend licht er in als een heilig symbool bij elke samenkomst op de tafel geplaatst, en behoorlijk en plechtig de vereeniging er naar genoemd. Het licht dat wekelijks door haar gebroken glazen straalde, was dat eener vriendelij ke ster. Ongeveer een dozijn menschen hadden er zich gezellig om geschaard, en trachtten den lof te verdienen, dien de oude Diogenes eens de stichters had waardig gekeurd. Ernst en scherts wis selden ongedwougen op die avonden af. Menig dicht waaronder wij juist geen verzen verstaan ontving hier, voor het de wereld inging, zijn eerste verlichting de oude lantaren kon zeer scherp licht geven menig kunstplan kwam hier door de critiek tot rijpheid en volkomen heid, doch ook de buitensporigste humor was hier in fleur; niets zoo burlesque en paradox of het vond den geest die het begreep. Van dien aard was de vereeni ging waarin Gaston Tarras een Kerst- of liever winterfeest wilde medevieren. Om meer dan een reden hadden wij gehoopt dat het Commissievoorstel van de heeren Lenting en Sickesz ware aangeno- dan, de Minister wilde, het kostte men wat het mocht, de kanaal quaestie van den rooster hebben, en wierp daartoe ter elfder ure zijn portefeuille in het debat. Is nu werkelijk de zaak tot een oplos sing gebracht? In geenen deele. Vooreerst moet de andere tak der Volksvertegenwoordiging nog uitspraak doenen het zou zeer in overweging genomen kunnen worden of het niet raadzaam is met kracht en macht bij de Eerste Kamer op verwerping aan te dringen. Onze stadgenooten kunnen dan misschien nog herstellen wat zij verzuimd hebben. En, mislukt ook dit, dan blijft het vraag stuk bestaan. Want de kortste verbinding, zij het als Vallei-kanaal of hoe dan ook, is ook na de meest ingrijpende verbetering van de Keulsche vaart een dringende be hoefte. 't Is volkomen waar wat de heer Rutgers van Rozenburg heeft gezegdlater zal men toch moeten ter hand nemen wat nu volstandig werd geweigerd. Of het Rijk biunen een niet te lang tijdsverloop tot dezen noodzakelijken aan leg gezind zal zijn, valt zeer te betwijfelen. Men erkent niet zoo spoedig een beganen misstap, en is nog minder gauw gereed dien te herstellen. Doch misschien zullen dan particuliere krachten de grootsche taak aanvaarden, op dezelfde wijze als zij door den aanleg van het Noordzee-kanaal iets beters hebbeu tot stand gebracht dan Amsterdams eerste en langwijlige verbin- Bij deze gelegenheid zette hij zijn roode berretop, product van het fa- briekstadje Nay, zoo een als koning Henri als kind droeg, evenals de bearner boer tjes waarmee deze placht te spelen en te ravotten s). Hij zette hem behoorlijk wat scheef op één oor, en was nu met zijn bruin, nogal lang haar, donkere, diepe oogen, rechten neus, fijne lippen en mous tache en nogal smal, niet kleurig gezicht, kortom met zijn gedistingeerde, ernstige en toch opgeruimde trekken de echte type van een bon enfant der Pyreneën. In Duitsehland is de Kersttijd, gelijk de maan door tallooze sterren, door tal rijke feesten en feestjes omgeven. Tot diep in Januari stralen de versier de denneboompjes. _x Het lid der vereeniging' Artz, een beeldhonwer, had het. grootste, meest geschikte vertrek tof de feestelijkheid, waarom zij dan ook in zijn atelier plaats vond. Toen Tarras binnentrad, waren de vrienden meerendeels reeds in de be- Patois, voor léreit eigenaardige baskische dracht, waarvan de bewerking isbreien, verven, krimpen, vormen, met zekere distel schuieren. Men vindt ze in allerlei klehr en versierd met figuren van wol en kwasten. Ze hebben den vorm van champignons. 2) Henri IV werd tj Coarraze evenals de andere dorpskioderen opgevoed/gevoed en gekleed (pieds nvs

Historische kranten - Archief Eemland

Nieuwe Amersfoortsche Courant | 1881 | | pagina 1