NIEUWE NIEUWS- EN ADVERTENTIEBLAD VOOR t, Baam, Biscboteo, Eemiies, t, De Billiton-conclusie. Zaterdag 16 December 1882. No. 100. Elfde Jaargang Uitgever: A.M. Slothouwer, Advertentie» kunnen Inge zonden worden tot uiterlijk morgens 8V3 uur des Woens dags en Zaterdags. Eene viermaal geplaatste ad vertentie wordt slechts drie maal in rekening gebracht. Twee balladen in proza. De onderprefekt in het veld. Abonnementsprijs roor Amersfoort per 2 mssnden 1, Franco door het geheels Fijk1,10. Afionderlijke mnmmers 3 Cent. Dit Blad rerschijnt des WotiutUgi- sn des Zaierdtgt. tb Amersfoort. Adrertentiën Tia 16 regelsf 0,40. Iedere regel meer 0,0i. Voor het Bnitenland0,07' Reclsmes per regel0,20. Groote letters worden berekend naar plaatsruimte. De Commissie stelt de Kamer voor te besluiten dat het noodzakelijk is #op grond dat de overeenkomst tusschen de Indische Regeering en de Billiton- maatschappij, op 7 Jan. 1882 gesloten, is aangegaan met terzijdestelling van de wettelijke bepalingen, en dat bij deze overschrijding van haar bevoegdheid de behartiging van 's lands belang niet op den voorgrond is getreden; z/dat het Opperbestuur, niet berusten de in de door de Indische Regeering in deze gepleegde handeling, zijn volle vrij heid handhave, om bij het eindigen van de oorspronkelijk aan de Billiton-maat- schappij verleende concessie voor de na leving der bestaande wettelijke bepalin gen, en de behartiging van 's lands be lang te waken/' De afkeuring, in deze conclusie gele gen, die ditmaal niet door een van de minderheid wordt tegengesproken of ont zenuwd, is duidelijk genoeg. Toch is er iets in, dat we even nader willen bezien. In de eerste alinea wordt de overeen komst afgekeurd, op twee gronden. Voor- FEUILLETON. 2) II. Mijnheer de onderprefekt is op zijne rondreis. Koetsier voorop, lakei achterop, de koets van het onderprefektsbuurtschap brengt hem naar de groote vergadering van Com bes-aux-Teés. Ter gelegenheid van dezen gewichtigen dag heeft M. de onderprefekt zijn' gebor- duurden rok aangedaan, terwijl steek, pan talon met zilveren biezen en statiedegen zijn toilet voltooien. Op zijne knieën rust eene groote portefeuille van chagrin leder, die hij met treurige blikken bekijkt. Hij blijft die lederen portefeuille met treurige blikken aamien en peinst over de redevoering die h', aanstonds voor de in woners van Com jes-aux-Teés zal moeten uitspreken ^Mijne Heeren en waarde onderhoorigen Maar of hij zijn' fraaien blonden knevel al om zijne vingers windt en twintig maal het begin van zijne rede voering herhaaltH Mijne Heeren en waarde onderhoorigenhet vervolg van zijne redevoering komt niet. Het vervolg van zijne redevoering wil maar niet komenHet is zoo warm in die kc tsDe weg voor Combes- eerst omdat zij niet rechtsgeldig is als zijnde aangegaan met terzijdestelling van wettelijke bepalingen, ten tweede, om dat zij strijdig is met 's lands belang. Maar herinnert dat niet een beetje aan de kanonnen, dat niet werden afge schoten om 32 redenenvooreerst dewijl men er geen hadten tweede, enz. Ons dunkt, de eerste reden, onrechtmatigheid, is zóó overwegend, en beslist zoo stellig, dat het bijbrengen van de tweede den in druk slechts kan verzwakken. Het is alsof er gezegd wordt, wij begrijpen zeer goed, dat kan onmogelijk de bedoeling ooit geweest zijn, maar het is er toch uit te lezenZiet, als het land er slechts door gebaat was geworden, dan zou men wellicht over die kleinigheid, het niet in acht nemen van wettelijke voorschriften, kunnen heenstappen doch dit niet zoo zijnde, treü'e once too*» -dwkbol Kcl llUOfil van hen die de ongeoorloofde handeling pleegden. Een zoodanige opvatting mag in geen enkel geval slechts een schaduw van haar bestaan werpen op ons oordeel. In de tweede alinea wil de Commis sie, en wordt haar conclusie aange nomen, wenscht ook de Kamer dat het Opperbestuur, de Minister van Koloniën, zijn volle vrijheid zal handhaven door niet te berusten in de wederrechtelijke verlenging van de concessie der Billiton- maatschappij. Maar dat is een onmogelijke wensch. Het Opperbestuur heeft reeds berust. Het is zijn vrijheid van handelen kwijt. Tot 1927 is de Billiton-maatschappij baas en wie dan leeft, dan zorgt. Hoe kort zijn aux-Teés strekt zich eindeloos ver in den barren zonneschijn uitDe lucht is brandend heeten op de struiken en boompjes langs den weg, die geheel met witte 8tof bedekt zijn, zitten duizende kre kels Eensklaps springt de onderprefekt van vreugde op. Daar op de helling van eenen heuvel ontdekt hij een klein eiken- boschje dat hem schijnt te wenkeD. Het kleine eikenboschje blijft hem wen ken #Kom toch hier M. de onderprefekt, om uwe redevoering te maken, gij zult hier zoo heerlijk onder mijne boomen zit ten M. de onderprefekt kan de ver zoeking niet weerstaanhij springt uit zijne koets, zegt aan zijne bedienden hem te wachten, want dat hij zijne redevoering in dat kleine eikenboschje gaat maken. In het kleine eikenboschje zijn vogels, viooltjes en beekjes die tusschen het mal- sche gras stroomen Zoodra zij M. de onderprefekt zien aankomen in zijne sta tiekleederen en met de lederen portefeuille, zijn de vogels bang geworden en hebben opgehouden te zingen; de beekjes durven geen geraas meer maken en de viooltjes hebben zich onder het gras verscholen Die kleine wereld heeft nooit een onder prefect gezien, en vraagt nu elkander op fluisterenden toon wie die mooie mijnbeer met dien prachtigen zilveren pantalon toch wezen mag. Al fluisterende vraagt men elkander wie ministerieële loopbaan tot dusver ook ge weest zij, de Minister De Brauw heeft onze natie voor dat voldongen feit ge plaatst, waaraan niets is te veranderen. De Koninklijke machtiging is verleend, ten onrechte, maar zij kan niet worden teruggenomen. Vóór 13 October j.l. was de Minister nog vrijhad hij, wat door zijn ambtsvoorganger in deze verkeerd was gedaan, nog kunnen herstellenhad hij, ofschoon de concessie-verlenging reeds in Januari door de Indische Regeering was verleend, hebben kunnen zeggen: De wet erkent geen andere verlengingen dan bij expiratie der bestaande concessiën en dan nog bij openbare aanbesteding, tenzij het lands-belang zóó overwegend is, dat de Koniüg machtiging geeft tot on- derhandsche overeenkomst, maar ook dit wordt alleen uitgemaakt als de concessie ^o^KpirccrJ, Jictgoou »nat. cLio T7an flp Billiton -maatschappij niet het geval is, derhalve, is al hetgeen in deze is geschied nul en van geener waardemaar de Minister heeft dat niet gedaan; hij zag de stukken, vond alles volmaakt in orde, en had er geen bezwaar in den stap te doen die geen terugtred meer mogelijk maakt, het advies tot bekrachtiging. Want gesteld dat de Kamer deze con clusie aanneemt, wat we zeer waar schijnlijk, en zelfs, in het belang der openbare moraliteit zeer noodzakelijk ach ten, dan kan, meenen we, die aanne ming geen andere gevolgen hebben, dan dat de Minister aftreedt en de Gouver neur-generaal ontslag vraagt. Doch de aandeelhouders der Billiton-maatschappij die heer met den zilveren pantalon toch zijn kan Ondertusschen is M. de on derprefekt verrukt over de stilte en de frissche koelte in het boschje, hij ligt zijne rokspanden op, legt zijne steek op het gras en gaat op het mos aan den voet van een jongen eik zitten; daarna opent hij zijne lederen portefeuille en neemt er een groot vel papier uit. 't Is een schilder!" zegt de grasmusch. //Neen," zegt de goudvink, /t is geen schilder, want hij heeft een zilveren pantalon aan; 'tis een prins." ,'t Is een prins," zegt de goudvink. i/'t Is geen schilder, en veel minder een prins," valt nu een' oude nachtegaal in, die gedurende het geheele seizoen in de tuinen van het onderprefectuurschap ge zongen heeft//Ik.weet wat hij is, 't is een onderprefekt/' En het geheele boschje fluistert elkander toe: v't Is een onderprefekt! 't is een onderprefekt!" jWat is hij kaal!" roept een leeuwrik met groote kuif. De viooltjes vragen elkan der: //Doet hij kwaad?" z/Doet hij kwaad?" vragen de viooltjes. De oude nachtegaal antwoord//Volstrekt niet!" En na deze plechtige verzekering beginnen de vogels weêr te zingen, de beekjes te stroomen, de viooltjes hunne geuren te verspreiden, alsof er geen vreemde mijnheer in het boschje zatOnbeweeg lijk te midden van al dat liefelijk gegons, roept M. de onderprefect de muze der land- kunnen zich in elk geval in het gebeurde recht hartelijk verheugen. Het is mogelijk, dat we verkeerd zien de debatten over deze conclusie, die, ho pen we, zoo spoedig mogelijk op de be handeling der Staatsbegrooting zullen volgen, en die gemakkelijk nog aan het Kerstreces kunnen voorafgaan, zullen het moeten uitmaken. We veroorloven ons, met nadruk te wijzen op het hooge ge wicht dezer zaaker staat een beginsel mee in verband, dat terecht als een der grondslagen van het constitutioneel stelsel wordt aangemerkt, namelijk de ministe- riëele verantwoordelijkheid. En juist thans, nu wellicht binnen weinig tijd de liberale partij afstand zal moeten doen van het bewind, om als oppositie tot een nieuwe organisatie te komen, nu is het vooral noodig dat nergens twijfel besta omlrent de beteekenis van de bekende formule: ffd6 kodldg is ödjïuuoijüuaar - qt5 ivx1" nisters zijn verantwoordelijk." Het rapport over de Billiton-quaestie is zoowel door den heer Keuchenius als door den heer Van Houten, door de hee ren Mirandolle en Van Delden als door den heer Wintgens geteekend. Verschil lende politieke schakeeringen waren dus in de Commissie vertegenwoordigd. Maar die verscheidenheid deed geen afbreuk aan de eenstemmigheid, zoodat men wel kan zeggen dat het hier geen partij quaestie geldt. Het vonnis, over de handelingen der Indische Regeering en hef Opperbestuur bier te lande uitgesproken, is er des te verpletterender door. bouwkundige vergaderingen aan, en begint met het potlood in de lucht en op plecht- statigen toon voor te dragen: z/Mijne Heeren en waarde onderhoo rigen Mijne Heeren en waarde onderhoori gen zegt de onderprefekt op plechtsta- tigen toon Een schaterlach stoort hem in zijne rede; hij keert zich om en ziet niets dan een' grooten groenen specht, die hem op zijn' steek gezeten aanstaart. De onderprefekt haalt zijne schouders op en wil zijne redevoering vervolgenmaar de specht valt hem nogmaals in de rede en roept uit de verte//Waar dient het voor z/Wat! waar het voor dient?" zegt de onderprefekt en wordt vuurrood van ver ontwaardiging, en terwijl hij het onbe schaamde brutale dier wegjaagt, begint hij op nieuw.- //Mijne Heeren en waarde on derhoorigen z/Mijne Heeren en waarde onderhoori gen," herneemt de onderprefekt op nieuw; maar dan komen de viooltjes die zich op hunne stengeltjes zoo hoog mogelijk ver heffen en roepen zachtjes: //Mijnheer de onderprefekt, ruik eens welk eene heerlijke geur wij verspreiden!" En de beekjes maken onder het mos eene heerlijke muziek voor hem, en in de takken, boven zijn hoofd, komen eene menigte grasmuschjes hunne mooiste lied jes voor hem zingen, en het geheele boschje

Historische kranten - Archief Eemland

Nieuwe Amersfoortsche Courant | 1882 | | pagina 1