NIEUWE
NIEUWS- EN ADVERTENTIEBLAD VOOR
IERSVELD, HOEVELAKEN, HOOGU
VUURSCHE, SCHERPENZEEL EN WOUDENBERG,
AMERSFOORT, BAARN, BUNSCHOTEN, EEMNES, HAMERSVELD, HOEVELAKEN, HOOGLAND, LEUSDEN, SOEST,
F euilleton.
MARIANNE.
No. 93.
Woensdag 21 November 1883.
Twaalfde Jaargang.
Uitgever: A. M. Slothouwer,
Buitenlandsch Overzicht.
Abonnementsprijs voor Amersfoort per 3 maanden f 1,
Franco door het geheele Rijk1,10.
Afzonderlijke nummers3 Cent.
Dit Blad verschijnt des Woensdags en des Zaterdags.
te Amersfoort.
Advertentiën van 16 regelsf 0,40.
Iedere regel meer 0,05.
Voor het Buitenland0,07s
Reclames per regel 0,20.
Groote letters worden berekend naar plaatsruimte
Advertentiën kunnen ingezon
den worden tot uiterlijk 's mor
gens 10 uur des Woensdags en
Zaterdags.
Eenc viermaal geplaatste ad
vertentie wordt slechts driemaal
in rekening gebracht.
Het is nog moeielijk te zeggen hoe het
af zal loopen met het crediet, door den
minister Jules Ferry aangevraagd ten be
hoeve der Tongkin-expeditievan de
commissie voor dit wetsontwerp kan ge
zegd worden, dat alle meeningen in haar
boezem zijn vertegenwoordigd, zoowel de
onvoorwaardelijke aanneming als de be
sliste verwerping. Toch zal de Kamer het
geld wel toestaan, vooral sedert de
Cbineesche gezant Tseng zich heeft uit
gelaten dat de aanneming van het crediet
als een bepaalde stap in de richting van
den oorlog zal worden beschouwd. De
commissie koos tot haar voorzitter een
voorwaardelijk, tot secretaris een be
paald voorstander van het crediet. Som
mige leden dringen met nadruk aan op
volledige inrichtingen.
Admiraal Courbet heeft doen weten
dat de aanval op Sontaï tussshen 15 en
20 November een aanvang zou nemen
eerst wilde hij den nieuw aangekomen
versterkingstroepen drie dagen rust ge
ven. De poppen zouden dus nu aan
het dansen zijn. Van Engelsche zijde is
bericht dat de Chineezen te Canton veel
troepen hebben verzameld, zoo het heet
om de «Zwartvlaggen", wanneer zij door
de Franschen over de Tongkinsche gren
zen worden gedreven, te beletten zich op
Chineesch grondgebied te verspreiden.
NOVELLE
van
ALMA WEISZMANN.
Als het waar is dat er buitengewoon
veel soldaten zijn te Canton, dan is het
om een andere redende vrijbuiters van
de Zwarte Vlag worden duidelijk genoeg
door de Chineezen beschermd en gehol
pen. Bacninh is door Chineesche troepen
bezetCourbet zal, zegt men, nadere in
structies afwachten alvorens het aan te
tasten.
Verleden Vrijdag drong een jong-
mensch, met een revolver gewapend, het
Ministerie van Onderwijs binnen gear
resteerd zijnde, verklaarde hij anarchist
te zijn, en door het Comité van Rijsel
gezonden orn den heer Ferry te dooden.
Het onderzoek heeft bewezen dat men
met een krankzinnige te doen had,al
thans, men beschouwde hem maar als
zoodanig.
„Maar Robert," sprak zijne vrouw, terwijl zij
haren neef de hand reikte en hem verbaasd
aanzag, „gij hebt mij dikwijls van uwe al te
vroeg gestorven zuster gesproken, doch [nimmer
hebt gij mij verteld, dat haar eenig overgeble
ven zoon
„Er zoo Hink uitzag en u als volwassen man
te gemoet zoude treden," viel haarman lachend
in. „Maar laat mij u vertellen, beste, dat ook
ik er verbaasd over ben, want het is reeds zoo
lang geleden, sedert ik hem voor het laatst zag.
Zeg mij, zijt gij er nu niet trotsch op, zoo op
eenmaal tante geworden te zijn van zoo'n knap
jong mensch?"
„Reeds daarom doe^ het mij genoegen,beste
Robert," antwoordde Marianne, omdat het u
zoo gelukkig maakt, uwen neef bij u te te heb
ben. Ik hoop van harte, dat hij mij een weinig
zal leeren liefhebben."
Vriendelijk lachend reikte zij ten tweede male
haren jeugdigen gast de blanke vingers toe, die
hij als een echt ridder in gebogen houding even
aan zijne lippen bracht, en haar toen diep blo
zend naar hare plaats geleide.
Ja, Marianne was werkelijk verheugd, dat een
onvoorzien toeval haar den jongen bloedverwant
in huis gevoerd had. Hoe frisch en helder klonk
zijne stem in de anders zoo stille vertrekken 1
De oude graven en hertogen aan den wand
schenen geheel verbaasd in het rond te staren
In een onzer hoofdartikelen werd on
langs met weinig ingenomenheid gespro
ken van de rechtspraak door middel van
jury'stelkens komen nieuwe feiten voor
die dat oordeel bevestigen. De jury van
het Parijsche Hof sprak het «niet-schul-
dig" uit over een vrouw, die een arge-
loozen voorbijganger op straat had dood
geschoten, in de meening dat het haar
man was dien ze van ontrouw verdacht
hield. De jury van het Brabantsche Hof
van Assises gaf een gelijke uitspraak na
een pleitrede van den advocaat Paul
Janson ten gunste van een vijf-en-twin
tig jarig man, die een dienstmeisje van
zeventien jaar; bij haar ouders wonende,
met een geweerschot en kolfslagen had
pogen te vermoorden, nadat hij eerst
vruchteloos getracht had haar te ver
leiden het kind was zwaar gewond
geworden, maar de advocaat betoogde
de ontoerekenbaarheid van zijn cliënt
door te beweren dat hij door toomeloo-
zen hartstocht buiten zich zeiven was
op dit ongewone geluid, want zelden nog was
zoo iets vroolijks tot hunne ooren doorgedron
gen
Julius Sturm toch was een van die levendi
ge naturen, die zich steeds uiten moeten en
voor wie ernst en terughoudendheid bijna on
mogelijke zaken zijn. Hij verschilde dus in dit
opzicht hemelsbreed van zijnen oom, hoewel hij
hern uiterlijk sprekend geleek, iets hetwelk Ma
rianne reeds op het eerste gezicht in het oog
gevallen was hij was van dezelfde oogen, de
zelfde gelaatstrekken, ja zelfs dezelfde kleur van
haar. O gewis, zoo moest ongeveer twintig jaar
geleden haar echtgenoot er uitgezien hebben,
zoo fier en zoo krachtig, zoo jong en zoo schoon!
Of hij toen echter ook zoo vroolijk gelachen
had als zijn evenbeeld, dat wist Marianne niet
recht. En hoe boeiend en onderhoudend waren
de verhalen, die Julius haar tijdens de lange
afwezigheid van haren echtgenoot deedZijn
halve leven reeds had hij haar ontsluierdhad
haar verteld van zijne vroolijke kinderjaren en
zijnen gelukkigen studententijd, van de vacan-
ties, die hij te huis bij zijne moeder doorbracht
en van de plannen, welke hij voor de toekomst
koesterde, zoodat Marianne gewoonlijk als aan
zijne lippen hing
„Dat was een knaleffect, oom!" riep de jonge
man op zekeren dag uit, toen zij over dokter
Sturms huwelijk zaten te praten. „Gij hadt
Mama's gezicht eens moeten zien, toen dat be
richt kwam, en, ik moet het u gulweg beken
nen, ook wij, mijne zuster en ik, vonden het
alles behalve prettig, want zoo'n erfoom in de
familie te hebben is waarlijk geen gekheid.
Doch, voegde hij er lachend bij, „nu ik uwe
vrouw gezien heb, kan ik het mij best begrij
pen en verwondert het mij zelfs, dat gij het al
niet veel vroeger gedaan hebt, want, lieve tante,"
en hierbij keerde hij zich tot de jonge huisvrouw,
„gij gelykt sprekend op de schoone Hera, wier
gebracht
Duitsch nieuws is er weinig: over de
reis van den Kroonprins naar Spanje is
men eindelijk uitgepraat, in afwachting
van de berichten omtrent de feestelijke
ontvangst zoowel te Genua als te Valen
cia. De Russische Minister van Buiten-
landsche Zaken, de heer Giers, op reis
naar Montreux in Zwitserland, bracht op
uitnoodiging van Vorst Bismarck dezen
een bezoek op FriedrichsruheDe Duit-
sehe Rijkskanselier ofschoon eenigszins
lijdende, kwam zelf zijn gast aan 't sta
tion afhalen. Wat er tusschen beide
staatslieden is besproken blijft natuurlijk
een geheim men zegt dat Giers zou be
loofd hebben om bij zijn terugkomst
maar dat duurt nog een poosalles
aan te wenden om de concentratie van
troepen op de westelijke grenzen van
Rusland te doen beperken, als een be
wijs van vredelievende gezindheid.
De Suez-kanaalquaestie blijft nog al
tijd, en niet zonder redenaan de
orde van den dag De Lesseps heeft zoo
wel te Londen als te Liverpool herhaal
delijk over haar het woord gevoerd, on
der verklaring dat de Maatschappij al
het mogelijke zal doen om aan billijke
wenschen van de reeders te gemoet te
komen. De Egyptische Regeering heeft
een nieuw advies van haar rechtsgeleer
de raadslieden, volgens hetwelk niet
slechts het graven van een tweede,
maar zelfs het verbreeden van het be
staande kanaal aan haar goedkeuring
onderworpen moet worden.
Hoe de zaken staan tusschen generaal
Hicks en de volgelingen van den »val-
schen profeet" in Soedan, weet men niet
recht. Volgens het eene bericht is de
maheli totaal geslagen en voortvluchtig
en zijn al zijn lieden verstrooid volgens
beeld ik hedenmorgen vol verrukking bestudeerd
heb. Grieksche viooltjes zijn het wel niet, die
ik u aanbieden kan, doch, ik bid u, neein deze
aan als eene kleine hulde aan uwe schoonheid,
versmaad ze niet." Dit zeggende nam hij een
bouquetje frissche, geurige viooltjes uit zijn
knoopsgat en bood het haar aan.
„Ik zie," hernam de dokter met een goedig
lachje, „dat gij met alleen ingenieur maar ook
dichter zijt, mijn vriend! De godin Hera,
grieksche viooltjes, ik moet waarlijk zeggen,
dat het prachtig klinkt! Gij hebt u zeker in
de klassieken verdiept. Niet waar kind," ging
hij voort, zich tot zijne vrouw wendend, „daar
begrijpt gij toch niets van, die dingen zijn u
geheel vreemdZulke hoogdravende taal komt
iema.id dan alleen over de lippen, als hij zijn
een of twee en twintigste jaar nog niet bereikt
heeft. Zeg eens, hoe oud ben je, knaap?"
„Heel veel ouder dan gij denkt, waarde oom,"
hernam zijn neef, die duidelijk te kennen gaf,
dat hij zich een weinig beleedigd gevoelde en
niet voor een dweepzieke knaap wilde gehouden
worden. „Het zou mij immers onmogelijk ge
weest zijn, mijne studiën reeds op dien jeugdi
gen leeftijd achter den rug te hebben De vol
gende maand word ik reeds vijfentwintig."
Er was behalve Julius nog iemand aan tafel,
die des dokters aardigheden over de grieksche
viooltjes en de godin Hera alles behalve aange
naam vond. Het was Marianne, zijne eigen vrouw.
Haar toch hadden de vriendelijk aangeboden
bloemen, zoowel als de vleiende woorden van
haren neef eene blos van vreugde op de wan
gen te voorschijn geroepen. Zij had nog zoo
weinig bloemen op haar levenspad ontmoet,
zoodat zij met gretige handen aannam diegene,
welke haar door den een of ander toegereikt
werden, en behalve den bruidsbouquet haar door
dokter Sturm aangeboden, had zij er dan ook
nog nimmer een ontvangen.
het andere, een telegram van de
«Agence Havas" uit Cairo, is er van
Hicks leger in Soedan niets meer te vin
den een deel was vermoord en de rest
naar den vijand overgeloopen. Tusschen
beide berichten is wel eenige speelruimte
gelaten.
De Transvaalsche deputatie is voorloo-
pig zeer tevreden over haar ontvangst
te Londen vooral de samenkomst met
Gladstone was hartelijk en kenmerkte
zich door de betuiging van den grijzen
Staatsman dat de bedenkingen van Trans
vaal ernstig onderzocht zouden worden.
De heeren hebben in een uitvoerige me
morie hun wenschen uiteen gezet, en de
ze is Zaterdag in den Ministerraad ge
lezen.
De opstand in Servië, die nagenoeg
gedempt heette te zijn, is uitgebreider
dan men eerst meende en schijnt lang te
zijn voorbereid. In het geheele land
heerscht zekere gisting, en de Regeering
zal waarschijnlijk genoodzaakt zijn een
deel der reserve onder de wapens te
roepen.
De Duitsche Kroonprins kwam Zondag
middag te Genua aan en nam zijn in
trek in het ter zijner beschikking ge
stelde koninklijk paleis. Toen hij zich
op het balcon vertoonde werd eenig ge
fluit vernomen dat door de luide toejui
chingen werd overstemd. Maandag werd
de overtocht naar de Spaansche kust
aanvaard.
Bij de aankomst te Genua werd de
kroonprins ook begroet door de officie
ren van een Russisch schip dat daar
ligt.
De kleine stoornis, door dit onbeduidend ge
val ontstaan, duurde gelukkig niet lang, en wel
dra lachte en schertste men als naar gewoonte,
ija zelfs was dokter Sturm de eerste, die zijn
glas ledigde op de verdere goede verstandhou
ding tusschen hem en zijnen gast. Hij was het
ook, die Julius voorstelde, toen deze er van
sprak, voortaan zijnen intrek iu een hotel te
nemen, wijl zijne werkzaamheden hem eenigen
tijd aan de plaats binden zouden, aan tante
Therese, die nog altijd op de bovenste verdie
ping woonde, te vragen, of zij eene kamer voor
zijnen neef wilde inruimen. „Zij is, wel is waar,
een oude, knorrige vrouw," zeide hij, „maar voor
geld en goede woorden krijgt men veel gedaan
in deze wereld. Zij is evenwel eerlijk en plicht
matig, zooals er wellicht weinigen zijn. Kom, ik
ga haar even halen, dan kunt gij zelfs met haar
spreken
En tante Therese kwam, doch zij scheen he
den niet in een al te best humeur te zijn, dat
was haar duidelijk aan te zien. Zij wierp wan
trouwige blikken beurtelings op het verhit ge
laat en schitterend oog van Marianne en dan
weder op haren ouden vriend, den dokter, ter
wijl zij ook nu en dan een schuinen blik op den
jeugdigen gast wierp. Nauwelijks raakte zij het
glas wijn, dat de dokter voor haar ingeschon
ken had, aan en toen deze van het inkwartie
ringsplan begon te spreken, wees zij het met
zooveel heftigheid van de hand, dat de dokter
er niet weder op terug kwam.
Marianne's kamer, zoo beweerde zij, had geen
vrijen doorgang en het was haar onmogelijk
dat „eeuwige heen- en weerlooopen van vreem
de menschen" te verdragen. Ja, zoo iemand
goed geluisterd had, had hij haar duidelijk de
woorden„oude gek" kunnen hooren mompe
len.
(Wordt vervolgd.)
