NIEUWE NIEUWS- EN ADVERTENTIEBLAD VOOR AMERSFOORT, BAARN, BUNSCHOTEN, EEMNES, HAMERSÏELD, HOEVELAKEN, HOOGLAND, LEUSDEN, SOEST, STOÜTENBÜRG, VUURSCHE, SCHERPENZEEL EN WOUDENBERG Laurier en Mirt. Feuilleton. K. W. VAN GORKOM Mr W. H. DE BEAUFORT No. 86. Zaterdag 25 Öctober 1884. Dertiende Jaargang. Uitgever: A. M. Slothouwer, Buitenlandscli Overzicht. f AMERSFOORT Abonnementsprijs voor Amersfoort per 3 maanden f 1, Franco door het geheele Rijk1,10. Afzonderlijke nummers3 Cent. Dit Blad verschijnt des Woensdags en des Zaterdags. te Amersfoort. Advertentiën van 16 regels f 0,40. Iedere regel meer 0,05 Voor het Buitenland0,07 Reclames per regel 0,20. Groote letters worden berekend naar plaatsruimte Adverteutiën kunnen ingezon den worden tot uiterlijk 's mor gens ÏO uur des Woensdags en Zuterdngs. Eeue viermaal geplaatste ad vertentie wordt slechts driemaal lu rekening gebracht. AMERSFOORT, 24 October 1884. De voorbereiding tot het verkiezings- werk is in ons geheele land afgeloopen. De tijd was kort, hetgeen gebillijkt wordt door de bijzondere omstandigheden waarin men zich bevindt, doch aller- wege heeft men zich dien behoorlijk ten nutte gemaakt. In alle districten hebben de partijen haar candidaturen gesteld, slechts zeer enkele uitgezonderd waar de zekerheid van niet-slagen tot onthouding noopt. We begrijpen een zoodanig besluit, al kunnen wij het onmogelijk toejuichen. Immers, we deden het reeds uitkomen in ons vorig hoofdartikel aan de verkie zingen gewijd, thans is het oogenblik daar, waarop elk kiezer zijn vlag moet toonen: al stond hij ook alleen te midden van hen die zich in andere richting wen- schen te bewegen, het feit dat de wet hem bevoegd acht tot de beslissing mede te werken, legt hem de verplichting op, zijn overtuiging in het volle daglicht te plaatsen. De anti-revolutionairen heb ben steeds getoond, dit zeer diep te ge voelen daargelateu nu, of zij ook zonder overmatig krachtige aansporing van buiten denzelfden ijver zouden hebben aan den dag gelegd, is het toch buiten kijf, dat zij zich nooit en nergens hebben laten terughouden door de gedachte, dat zij toch in de minderheid zouden zijn. Aan die inspanning hebben zij een groot deel van hun succès te danken: menigweif was Novelle naar bet Duitsch van v. d. elbe. 10. Nu werd achter het huis het vaantje van don wachter ontplooid, waarmèe hij den nade renden trein moest salueeren. De trein het kind! Als een bliksemstraal doortrilde Viktor het gevaar, waarin het kleine wezen zweefde. En, hij zoo onbekwaam te helpen! Hij schreeuwde en wuifde met een doek, om de opmerkzaamheid voor het kind gaande te maken. Vergeefsche moete, de afstand was te groot. Het kleine schepsel, aan het gedruisch van den voorbijsnellenden trein gewoon, speelde on bekommerd op de rails. En altoos naderbij kwam de trein aansuizen nu had hij reeds het wachtershuisje bereikt: de argelooze vader hield het vaantje omhoog verder stoof het monster. Viktor richtte zich op, hij riep«Johan Hendrik help!" Niemand hoorde hem, het kind scheen met welgevallen te juichen: het had juist een weg geworpen steentje weder opgevangen. Plotseling keek het om, ontwaarde den achter hem aaiibruisenden trein en begon op den spoorwea vooruit te loopen. Hoe vlogen de kleine beentjes en het witte hemdje in den luchttrek! een reeks van nederlagen voor hen den weg om tot de overwinning te komen. Voor de liberalen mag geen andere drijfveer in het werk worden gesteld dan persoonlijke overtuiging: geen uitwen dige aandrang kan worden aangewend, dan een aansporing om van hun recht gebruik te maken en daardooi tevens hun plicht te betrachten. Doch een vol komen vrije keuze moet hun steeds ge waarborgd blijven. De taak der kiesvereenigingen bepaalt zich dan ook tot een aanbeveling, tot de aanwijzing van de personen aan wie een zeker getal gelijkgezinde mannen be sloten hebben hun stem te geven, in de meening dat die candidaten de taak van Afgevaardigde, zoo de uitslag der stem ming hun gunstig is, naar behooren zullen vervullen. Hun naam wordt dan de banier, onder welke men ten strijde trekt tot den vreedzamen, maar daarom niet minder ernstigen kamp. Moeten we nog de vraag beantwoorden, of de vrijzinnige vereenigingen, in het dis trict Amersfoort gelukkige keuzen hebben gedaan? Ons dunkt, elk liberaal man in onze onmiddellijke en meer verwijderde omgeving zal dit niet anders dan toe stemmen. Geen van de beide liberale candidaten is hier een onbekende, geen hunner, die niet de algemeene achting geniet. Dat de lieer IC. W. Van Gorkom een man is van buitengewone bekwaamheid, weet ieder. In menige betrekking, zoowel in Indië als in bet moederland, wendde hij zijn uitstekende talenten ten nutte des vaderlands aan: menig geschrift, door hem samengesteld, heeft de vruchten van zijn studie en van zijn ervaring tot het ge meengoed gemaakt van allen, wien de belangen van moederland en koloniën niet onverschillig zijn. In elk opzicht huldigt Viktor brulde van angst eu hulpelooze zorg zijn scherp oog erker.de iederen gelaatstrek, het fladderende geele haar, de uitgestrekte armen van het kleine wezen. Angst lag in ieder lid van de zich voortbewegende gedaante, o, die noodlottige kinderlijke eenvoud, niet op zij te springen Nu nog ééne sekon ie, nog een paar omdraai ingen der raderen en het kleine schepsel werd aangepakt, verpletterd. Daar vloog een donkere gestalte naar de lagere zodenglooiing heen. Wierp zij zich op den weg? Greep zij het kind, werden beiden vaneen gescheurd? Vikter zag flarden van een kleedingstuk aan de rade ren van den trein fladderen, dat hier op den dijk eene beweginglooze zwarte massa liggen bleef. Hij wist zelf r.iet, dat hij zijn hulpgeroep met al de kracht zijner longen voortgezet hid, Uit geput, als getroffen door den doodsangst voor anderen, viel hij uit zijne half opgeheven stand plaats terug in zijn stoel. In dit oogenblik kwamen Johan en Hendrik op den rozenheuvel aan. Nauwelijks gevoelde Viktor zich in staat hun toeteroepen, wat juist voor zijn oogen voorge vallen was. »Gaat zien of ze leven," stamelde hij. Op het einde van het park bevond zich in het hek eene kleine deur, die op de zijwaarts gelegen allee uitgang had; de sleutel stak bin nen in het slot. De beide knechts ijlden naar buiten. Middelerwijl kwam in vollen draf de baan wachter aanloopen, Viktor nam waar, hoe men de zwarte ge daante eener vrouw, die over het kind lag, opbeurde, hoe het kind oogenschijulijk onge deerd met luid geschreeuw daaronder te voor schijn kwam, hoe de vader het op den arm hij den vooruitgang, en waar bij dien kon bevorderen heeft het aan zijn mede werking nooit ontbroken. Van Gorkom is een man van de daad, maar ook van bet woordwat hij goed en nuttig acht in 's lands belang, zal hij ook weten te verdedigen. In onze Tweede Kamer zou hij zijn de rechte man op de rechte plaats, vooral ook nu de koloniale politiek niet meer met een sluier van geheimzinnig heid aan het oog der burgers wordt ont trokken, maar elk Nederlander terecht eischt dat hij wete, of en in hoever recht gedaan wordt aan de millioenen Neder- landsche onderdanen in de tropische ge westen. De beer Mr. W. H. De Beaufort heeft op parlementair gebied zijn sporen ver diend. Vóór de verkiezingen van 1883 had het district Tiel hem tot mandaat van Afgevaardigde opgediagen, en nam hij in de Tweede Kamer een eereplaats in. Naar zijn met veel welsprekendheid nagebrachte adviezen werd steeds met belangstelling geluisterd zijn gematigd heid, nooit in strijd met een vaste over tuiging, verwierf hem de achting van alle partijen, en tot samenwerking met geestverwanten was hij steeds bereid. Een coalitie van clericale fracties deed hem in Tiel de nederlaag lijden. Zeer kort daarna namen Provinciale Staten van Zuid-Holland de gelegenheid waar, dat door het overlijden van mr. De Raadt een vacature in de Eerste Kamer ontstond, om zijn uitstekende talenten bij voort during aan ons Parlement te verbinden, liet zou het district Amersfoort tot groote eer verstrekken, indien het den lieer De Beaufort aan de Tweede Kanier weergaf, waar hij bij het groote werk der Grond wetsherziening ontschatbare diensten be wijzen. Moge dan geen enkel liberaal in onze nam, het liefkoosde en ijlings daarmee naar zijn huisje heenliep. De beide knechts evenwel beur den de lcver.looze gestalte der redster op en droegen haar naar het park. »Is zij dood?" riep Viktor den knechts toe. »Het schijnt zoo, heer baron." «Groote God, ontzettend! Edele mouw! ge storven om een vreemd kind te behouden." Toen de mannen met hun last den heuvel voorbijkwamen, zag Viktor een bleek, fijn ge zicht, gesloten oogen, eeo met bloed bedekt voorhoofd en losgeraakte blonde vlechten. De zwarte japon hing slechts aan flarden om het lichaam. «Breng mij naar huis Johan, zoadra gij de darne aan mevrouw de barones hebt overgege ven, en gij, Hendrik, loop terstond naar den doctor Met brandende onrust telde Viktor de minuten totdat men hem naar huis zou geleiden. Plot seling, midden in deze zelfvergetelheid, kwam hem zijne vorige gemoedsstemming als iets vreemds, overspannen voor. Was het dan mo gelijk dat hem, den gestorvene, een ongelukkig geval zóó kon opwinden? Had tante Waldemar toch gelijk gehad, dat zijn gemoed nog voor deelneming vatbaar was Het jammerlijk aanzijn, dat hij wegwerpen wilde, bezat derhalve toch eenige waarde, en hij had die juist voor anderen geheel en vol komen als zoodanig erkend. Eene deelneming had hem een nieuw leven geschonken. «Maar voor hoelang?" dacht hij en haalde de schou ders op. In ieder geval, de spanning bleef bij hem voortduren, toen hij, inde vooi kamer wachtend, van de pogingen hoorde, die tante Waldemar en de doctor aanwendden, om de verongelukte in 't leven terug te roepen. Nu trad de doctor uit de kamer der barones. omgeving zich onbetuigd laten: zelfs de kans van in de minderheid te blijven mag niemand weerhouden te stemmen op de heeren te BAARN en te LEUSDEN. Het bericht, dat de Franschen in China een groote nederlaag zouden geleden hebben, is volgens de dépêches van Courbet geheel uit de lucht gegrepen.. Tot nog toe zijn de Chineezen steeds de verliezende partij, het laatst hebben zij weer klop gehad bij een aanval op Fu- IJen- Quan, waar zij met groot verlies werden afgeslagen. Ook is een poging om een Chineesche staatsleening var. 8 millioen dollars te plaatsen, geheel mis lukt; de Regeering schijnt al heel weinig crediet te hebben. De zonderlinge verhouding tusschen Frankrijk en China men weet dat er geen oorlogsverklaring is gedaan komt eerst ten volle uit, nu de kust van For mosa in staat van Blokkade is gesteld, een maatregel die dringend noodzakelijk was om den verderen aanvoer van pro viand en oorlogsmaterieel te doen op-, houden, maar wanneer het te bezien staat of de andere mogendheden er vrede mee hebben. Voor een expeditie naar Peking zouden de Fransclie bevelheb bers verklaard hebben dat noodig waren 40.000 man van de verschillenee wapens, twee pontontreinen, 8000 paarden, 120 veldstukken, drijvende hospitalen en veld- «Hoe staat het? Ilebt gij hoop, Geheimraad,"- riep Viktor hem tegemoet. De arts haalde de schouders op en nam een stoel naast zijn patient. «De arme vrouw heeft een zware hoofdwonde' en talrijke kneuzingen, die niet gevaarlijk zijn,- er van weggekregeri. Zij is jong en gezond, en ik hoop dus, dat zij er door komt. De loco motief moet haar gepakt en met groot geweld op zij geslingerd hebben. Gij waart immers' ooggetuige, Heer baron? Hoe geraakte zij met den trein in aanraking? Zij is zeer verlaten, diep zwaarmoedig en heeft er alle reden toe zij zal niet in een aanval van wanhoop «Neen, neen! Zij wierp zich voor den trein,- die kwam aanrennen, om een kind van den- baanwachter te redden, dat op de rails was gaan, loopen." «Heerlijke, moedige vrouw. Dan heeft haar moederlijk gemoed geholpen 1" «Kent gij de dame?" vroeg Viktor gespannen^ «Natuurlijk, gij ook. Het is immers de weduwe van uwen kameraad, den ritmeester v. Lorsch, die den len Augustus bij Wörth' viel." «Ik herinner mij niet, haar ooit gezien te hebben. Ik meen, dat teere gezicht en dat prach tige haar kan men nooit vergeten «Mogelijk, dat gij Agnes von Lorsch nooit hebt gezien. De man werd terstond na het huwelijk opgeroepen, toen ging zij niet meer uit, haar zoontje werd in de lente voor den veldtocht geboren, zij leefde heel huissetijk? Verleden winter begon haar kind ziek te wor-> den en nu, het was nauwelijks een jaar oud, is het gestorven. Zij was zeker op bare dage-» lijksche wandeling naar het keikhof toen het ongeval plaats groep. Wordt vervolgd.

Historische kranten - Archief Eemland

Nieuwe Amersfoortsche Courant | 1884 | | pagina 1