Nieuws- en Advertentieblad
UTEECHT EN GELDEELAND.
N. 72.
Woensdag 9 September 1885.
Veertiende Jaargang
Maggie Wilson.
VOOR
abonnementsprijs
VERSCHIJNT WOENSDAG EN ZATERDAG.
Uitgever A. M. SLOTHOUWER, Amersfoort.
advertentiën:
BINNENLAND.
Feuilleton.
nieuwe
AMERSFOORTSCIE COURANT.
Per 3 maanden 1.Franco per post door het geheele Rijk.
Afzonderlijke Nummers 3 Cent.
Ingezonden stukken en berichten intezenden uiterlijk Dinsdags en Vrijdags.
Van 16 regels 0.40iedere regel meer 5 Cent.
Advertentiën viermaal geplaatst worden slechts driemaal berekend.
Groote letters en vignetten naar plaatsruimte.
De prins en prinses Heiniich VII
Reuss, hebben Maandag j.l. een bezoek
gebracht aan Zandvoort en het middag
maal gebruikt in het hotel Ivurzaal.
De minister van financiën heeft
zijne werkzaamheden aan het departe
ment hervat.
De minister van binnenlandsche zaken,
wordt tegen 15 Sept. a.s. uit Zwitserland
te 's-Hage terug verwacht.
Blijkens beticht van den minister
van oorlog zal bij gelegenheid van den
op 17 dezer te Dussen te houden wed-
'strijd van paarden een militaire commis
sie tegenwoordig zijn voor aankoop van
geschikte paarden voor het leger. Afge
scheiden van den wedstrijd wordt een
ieder, die een paard daarvoor beschik
baar heeft, uitgenoodigd op voorschreven
tijd en plaats tegenwoordig te zijn.
Volgens het Haagsche Dagblad zul
len de heeren Mr. J. A. Levy, Mr. D.
Josephus Jitta en Prof. W. L. F. A.
Molengraaf! Nederland vertegenwoordigen
op het Congres voor Handelsrecht, dat
te Antwerpen zal bijeenkomen.
Zondagmiddag had de wisselwach
ter van Delft de onvoorzichtigheid over
een der ijzeren balken van de glazen
overdekking van de tunnel nabij het
station aldaar te loopen, met het gevolg
dat hij door het verliezen van het even
wicht door de glazen viel en op de stee-
nen terechtkwam. Nadat hem ter plaatse
van het ongeval geneeskundige hulp was
verleend, is hij naar zijne woning over
gebracht.
Een medewerker van De Manu-
facturier klaagt te recht over verwaar-
loozing der moedertaal door winkeliers,
die zich, Fransch schrijvende, nog be
lachelijk op den koop toe maken. Zoo
las hij dezer dagen in een der hoofd
steden voor de uitstalkast van een win
kelier «la houte chique«c (tabakspruim)
du saison.
De openbare behandeling van de
zaak van den wonderdokter Sirie uit
Wageningen had, zoo lezen wij in de
Arnli. Ct., Zondag j.l. voor het gerechts
hof te Arnhem plaats. Beklaagde was
door de rechtbank aldaar wegens het
onbevoegd uitoefenen der geneeskunde
tot zes maanden gevangenisstraf veroor
deeld, en van dat vonnis in hooger be
roep gekomen. De advocaat-generaal,
jhr. Mr. Sandberg, oordeelde het ten laste
gelegde wettig en overtuigend bewezen
en requireerde de bevestiging van het
vonnis in eersten aanleg gewezen. Be-
klaagde's verdediger, Mr. Scheepes, con
cludeerde daarna in een uitvoerig pleidooi
tot vrijspraak van beklaagde.
Ged. Staten van Gelderland heb
ben medegedeeld, dat zij met ingenomen
heid kennis hebben genomen van het plan
in zake de afsluiting der Zuiderzee, en
uit hun midden den heer Van der Hou-
ven van Oordt gecommitteerd, om met
de ontwerpers samen te werken, en
voorts den besturen van de po'ders Ar-
kemheen, Oosterwolde, Oldebroek en
Hattem, van den waterlandspolder van
Doornspijk en van den gemeenten Nij-
kerk, Putten, Harderwijk, Ermelo, Doorn
spijk en Elburg verzocht, de pogingen
zooveel mogelijk te steunen.
Zantvoort, zegt de Zandv. Badcrt.,
mag op een hoogen ouderdom roem dragen.
Reeds vöór 1300 was het bekend onder
den naam van Sandfort of Sandevoerde
en was toen misschien belangrijk grooter
dan het oude gedeelte aanwjjst. Het is
echter de [vraag, of het oorspronkelijke
dorp niet op grooteren afstand van het
strand gelegen was. In verschillende
streken der omliggende duinen toch heeft
men bij het bewerken der gronden op
gravingen gedaan van oude steenen,fun
deeringen, doodsbeenderen enz. Bijzon
derheden van ontstaan en uitbreiding zijn
niet te vindendat Zantvoort echter
reeds in 1451 een lang bestaand dorp
was, blijkt uit een akte op perkament
van St. Jansdag Deeollatio (29 Augustus)
waarbij Reinoud van Brederode aan de
schutterij te Zantvoort eenige nieuwe
voorrechten schenkt en daarbij tevens de
oude privileges bevestigd.
Op 13 Augustus 1593 had te Zand
voort eene samenkomst plaats der rede
rijkerskamer van Holland. De Haarlem-
sche Kamer «Trouw moet blijken" ver
kreeg den prijs, die de Zantvoortsche
Kamer onder de spreuk «Aensiet de
Kintsheyt" had uitgeschreven.
Van het nu gebruikelijke dorpszegol
(3 gouden haringen op een blauw veld)
bediende men zich reeds in 1613, zooals
uit eene akte van dat jaar blijkt.
Te Leeuwarden zijn in de maand
Augustus 80 personen door de roodvonk
aangetast, waaronder 15 militairen, de
overigen waren meest kinderen. De ziekte
schijnt daar nog maar niet te willen
wijken.
In de afgeloopen week werden 35
vreemdelingen, als zijnde zonder middel
van bestaan, over de grenzen gebracht.
Terwijl de aandacht van het publiek
hier te lande gevestigd is op het meisje,
dat in een aanval van jaloerschheid haar
minnaar doodde, houden ook de Belgen
zich met de zaak bezig. Een Belgisch
blad deelt zelfs bijzonderheden mede, die
misschien niet in allen deele geloof ver
dienen, maar die, zoo zij waar zijn, een
hoogst eigenaardig licht op het karakter
van de ongelukkige Jeanne werpen. Den
nacht nadat zij de vreeselijke daad ge
pleegd had, ontwaakte zij in de gevan
genis. De eerste oogen blikken wist zij
niet waar zij zich bevond, maar langza
merhand werd de treurige zekerheid haar
duidelijk zij meende te droomen en ge
loofde niet, den moord gepleegd te heb
ben. Verscheidene malen riep zij den
naam van den Japanner, dien zij werke
lijk hartstochtelijk schijnt bemind te
hebben.
Vele verschijnselen die zich bij haar
voordeden, toonden maar al te duidelijk
aan, dat haar zieleleven eenigszins ge
schokt was. Uren lang zat zij te turen
op iets onbestemds en aan hetgeen er
om haar heen gebeurde, wijdde zij niet
de minste aandacht. Bracht men haar
den moord door ondervragingen weder
in 't geheugen, dan verviel zij dikwijls in
de grootste droetheid, waardoor allen die
tegenwoordig waren, ten zeerste geroerd
werden.
De vrees dat het meisje zelfmoord
zou plegen, scheen lang niet ongegrond.
De eerste poging was wel mislukt, maar
desniettemin bewaakte men haar zorg
vuldig. Eens wist zij een haarspeld aan
te wenden om zich eenige wonden toe
te brengen, in de hoop een slagader te
treffen. Men was echter zoo gelukkig haar
voornemen nog tijdig te verhinderen, maar
bij wijze van voorzorg werden haar armen
des nachts in lederen mouwen gestoken,
waardoor de beweging gedeeltelijk ver
hinderd was.
De familie van de schuldige trekt zich de
treurige geschiedenis natuurlijk zeer aan.
Zij ontving een bezoek van eene jongere zus
ter. Dat dit meisje zeer aangedaan was en
zelfs haar bewustzijn verloor is natuur
lijk voor ieder, die zich de bijzonderheden
van het drama herinnert.
Met de grootste belangstelling zal men
de verdediging volgen van der. heer Haas,
die als haar raadsman optreedt. Het
schijnt dat Jeanne hem niet gewenscht
heeft, maar de familie heeft terecht
ingezien dat deze bekwame man de
verzachtende omstandigheden in het
helderste licht zou kunnen plaatsen.
VI. BI.
Onze brigade heeft het thans met
allen ernst gemunt op de overtreders der
drankwet, zoo wordt uit Heeze aan de
Meier. Ct. geschreven. Werd verleden
week de buffethoudster bekeurd in het
station te Budel, wegens verkoop van
sterken drank in 't klein zonder vergun
ning, thans is geverbaliseerd tegen eene
ingezetene dezer piaats wegens dezelfde
wetsovertreding. Waren te Budel de
maréchaussees gedeguiseerd, de eene als
een fijn gekleed gentlemen en de andere
als een gezet beestenkoopman, thans
hadden zij eene andere vermomming
bedacht om de rat in de val te krijgen.
Bij vrouw Vorstenbosch op Sebastopol
alhier, kwam een aamborstig wever bin
nen, op den rug een zak met garen
dragend. De man wou het stof wel eens
doorspoelen met een glaasje klare. De
vrouw komt weldra met borrel en flesch
voor den dag. Terwijl de wever zijn
glaasje bij kleine teugen naar binnen
wipt, komt een vriend van hem binnen,
die ook naar een hartversterkertje vraagt.
De vrouw krijgt het glaasje in de eene
hand, grijpt met de andere naar de flesch,
doch het mocht weinig batende over
treding was geconstateerd en de wevers-
maréchausees, of maréchausées-wevers
namen alles in beslag en verbaliseerden.
Men meldt dat Hoetink, bekend
als bruigom van Jannetje Struik, de z. g.
millioenen-juffrouw, dezer dagen in het
huwelijk is getreden met de dochter van
Van Zutphen, mede uit het bekende pro
ces vermaard.
Toen Jannetje dit nieuws in de gevan
genis te 's-Hertogenbosch vernam, moet
zij in onmacht zijn gevallen. Indien het
waar is, wat men voor zeker verhaalde,
dat H. bewaarder was van de door Jan
netje verworven fondsen, dan is haar
aandoening over de huwelijksaankondi
ging alleszins verklaarbaar.
(Dagbl.J
Men schrijft ons uit Bergen-op-Zoom -.
In den avond van den 8sten Juli des
vorigen jaars, werd alhier een moord ge
pleegd op een dienaar der openbare macht.
De aandacht werd toen herhaaldelijk ge
vestigd op de slechte organisatie onzer
policie en reorganisatie toegezegd. Bij
die toezegging bleef het evenwel, tot
dat eenige weken geleden een ziekelijk
maar actief hoofdagent kwam te over
lijden.
Thans was herziening onvermijdelijk
en eindelijk heeft de lang besproken
reorganisatie plaats gehad. De berg heeft
evenwel een muis gebaard.
Men heeft zich bepaald tot het benoe
men van een hoofdagent en de keuze
laten vallen op een der agenten, zonder
diens plaats door een ander te doen in
nemen. Ons stedeke moge in den regel
zeer vreedzaam zijn, op zijn zachtst ge
nomen blijft het belachelijk zich in een
gemeente van 12000 zielen, te bepalen
tot een policiemacht van 1 commissaris,
1 hoofdagent en slechts 3 agenten.
Bij de voortdurende uitbreiding der
stad, is deze reorganisatie onverant
woordelijk te noemen.
VI. BI.
De Verzekeringsbode deelt onder
reserve een zeldzaam feit mede op 't
gebied van 't verzekeringswezen
Eenige weken geleden werd de bouw
hoeve op Nederlandsch-Mettray, door
brand vernield. Het gebouw was voor
f20,000 verzekerd, de overblijfselen wer
den met onderling goedvinden geschat
op f 450, en de schadevergoeding bepaald
op f19,550, terwijl assuradeurs nog een
mooie premie aan de kweekelingen uit
keerden, voor bewezen hulp bij het
blusschen. Nu doet zich het geval voor,
dat bij publieke aanbesteding de bouw
eener nieuwe hoeve is aangekomen voor
f14,970. Naar men zegt meldt De
Verzekeringsbode zouden commissaris-
DOOR
MINORA.
29)
Onafgebroken kwelt hij de lijderes,
totdat hij eindelijk, als overwinnende
demon, zijn slachtoffer op den weg van
lijden terneder veltMaar veroordeelen
wij de moeder niet te streng ook
Eugénie zelf was medeplichtig aan 't
verergeren harer ziekte, toen zij met een
moedwilligen trek om de lippen in het
laatste oogenblik van Maggie's bezoek
dien dwazen wensch had geuit. In dat ver
langen lag een nameloos verdriet opge
sloten. De wanhoop, die er in door
straalde, was zoo groot, dat zelfs Maggie
er van ontstelde.
Hoe treurig haar toestand ook is, met
nog inniger vriendschap dan te voren
bangt Eugénie aan hare vriendin. Wan
neer zij binnentreedt en voor de rust
plaats der kranke door vriendelijke, zachte
woorden een aangenamer, vroolijker licht
doet schijnen, dan gevoelt Eugénie zich
els gesterkt en gelaafd door de trouwe
gehechtheid der vriendin.
Over André van Langenfeld willen
wij slechts enkele woorden spreken. De
indruk toch, dien hij reeds op u gemaakt
moet hebben, zal er na verloop van die
2 jaren niet op verbeterd zijn. Integen
deel, ofschoon hij zelfs na dien langen tijd
niet leelijker meer zijn of worden kan,
hebben de jaren hem toch niet gespaard.
De lange gestalte schijnt als 't ware
nog langer te zijn, waarschijnlijk omdat
hij magerder is geworden, de fletse oogen
kijken nog fletser en flauwer en geven
bij wijlen een vreemd, groenachtig licht
van zich, dat niet veel goeds voorspelt.
De dunne lippen openen zich nog minder
om te spreken dan vroeger, in één woord,
het uiterlijk van André kan niemand
sympathie inboezemen.
De douarière van Langenfeld alleen is
nog steeds dezelfde. Nog ziet zij er goed
uit en is, hetgeen de wereld onder «eene
knappe vrouw" verstaat. Toch kan men
het haar aanzien, dat de voortdurende
ongesteldheid van Eugénie haar onge
rust maakt. Wat zij vroeger niet heeft
willen inzien, fluistert haar thans de
onverbiddelijke stem van het ver
stand toe, en dat stille lijden doet
haar aan vroegere dagen van doorge
stane smarten denken, die helaas zulk
een treurig einde namen 1
IX.
«Och Maggie I zing mij eens iets voor,
kind," klonk het vriendelijk verzoek van
mevrouw van Veldheim. «De tijd heugt
mij niet, dat gij de piano opendet."
Verwondering sprak duidelijk uit Mag
gie's trekken, toen zij deze woorden
uit grootmama's mond vernam.
«Moet ik wat zingen, grootmama
vroeg zij eindelijk werktuiglijk.
«Moet is hier 't woord nietzoo gij
er lust in hebt, zou 't mij genoegen
doen."
«Ik vreesde dikwijls u met mijn
gezang te hinderen daarom liet ik
het na."
«Hinderen wel neen, lieveling hoe
komt ge daaraanToe, zing mij eens
dat lievelingslied van Oswald, dat hoor
ik zoo graag."
Zwijgend stond Maggie op en zong
met kalme stem de twee eenvoudige lie
deren, die Oswald steeds onder zijn lie
velingen telde. Een oogenblik daarna nam
zij haar plaats weder in. De bepaalde
lust en opgewektheid, die bij den zang
van zooveel invloed zijn, schenen haar
heden niet te bezielen.
«Was Oswald hier maar weer Reeds
twee lange jaren en nog schrijft hij van
geen thuiskomen," sprak eindelijk groot
mama.
«Laat ons hopen, dat hij hiermede
zoolang niet meer talmen zal, grootmama.
De tijd staat geen oogenblik stil. Ik
troost mij steeds met het ware gezegde
's Menschen loopbaan is een cirkelrond.
Elke dag voert ons meer nader tot het
wederzien
«Gij hebt wel gelijk, Maggie I Maar
wanneer men op jaren is gekomen, dan
voert elk uur, elke dag ons een schrede
nader tot het graf... en zie I ik heb
nog te veel te doen in dit leven óm niet
zonder onrust aan den dood te denken.
Mijn schoonste droom is nog niet ver
wezenlijkt."
«Waarom verdiept gij u met zooveel
ongeduld in de toekomst, grootmama
Gij zijt immers nog krachtig wat zou
ik zonder u beginnen
«Vreemd," vervolgde mevrouw van Veld
heim, alsof zij de laatste woorden van
Maggie niet had vernomen. «Vreemd I
Jeugd en ouderdom verdiepen zich zoo
gaarne in de toekomst, beiden scheppen
zich idealen en wenschen en beiden
vergeten de teleurstellingen die toch nooit
uitblijven."
Maggie zweeg. Zij begreep ten volle,
hoe die teleurstellingen kunnen doen
lijden 1
De frissche lucht stroomde door het
halfgeopende venster naar binnen en deed
beide vrouwen in haar eigen stille over
peinzingen verzinken het gesprek wilde
niet vlotten.
Sedert eenige weken bevonden mevrouw
van Veldheim en haar kleindochter zich
weder in Villa Maggie. Het is nog
dezelfde villa, die Oswald eens tot woning
uitkoos en met den naam zijner pleeg
dochter doopte. Alle zomers trokken zij
hier henen en de heerlijke berglucht
was nooit zonder invloed op de beide
stille villa-bewoonsters, die steeds op deze
plek zooveel aangename herinneringen
terugvonden.
De stilte werd onverwachts gestoord
door het binnentreden van de oude Martha
die met een brief in de hand naar haar
meesteres toeschreed.
«Een brief, Martha klonk het onver
schillig en meteen bezag zij het adres,
waarop een welbekend, geliefd handschrift
haar het oog van geluk deed stralen.
«Van Oswald, Maggie!" sprak zij met
vergenoegden, zaligen glimlach.
Den brief open te breken en vervol
gens te lezen was het werk van een
oogenblik.
(Wordt vervolgd,