Nieuws- en Advertentieblad UTEECHT EN GELDEELAND. N. 72. Woensdag 9 September 1885. Veertiende Jaargang Maggie Wilson. VOOR abonnementsprijs VERSCHIJNT WOENSDAG EN ZATERDAG. Uitgever A. M. SLOTHOUWER, Amersfoort. advertentiën: BINNENLAND. Feuilleton. nieuwe AMERSFOORTSCIE COURANT. Per 3 maanden 1.Franco per post door het geheele Rijk. Afzonderlijke Nummers 3 Cent. Ingezonden stukken en berichten intezenden uiterlijk Dinsdags en Vrijdags. Van 16 regels 0.40iedere regel meer 5 Cent. Advertentiën viermaal geplaatst worden slechts driemaal berekend. Groote letters en vignetten naar plaatsruimte. De prins en prinses Heiniich VII Reuss, hebben Maandag j.l. een bezoek gebracht aan Zandvoort en het middag maal gebruikt in het hotel Ivurzaal. De minister van financiën heeft zijne werkzaamheden aan het departe ment hervat. De minister van binnenlandsche zaken, wordt tegen 15 Sept. a.s. uit Zwitserland te 's-Hage terug verwacht. Blijkens beticht van den minister van oorlog zal bij gelegenheid van den op 17 dezer te Dussen te houden wed- 'strijd van paarden een militaire commis sie tegenwoordig zijn voor aankoop van geschikte paarden voor het leger. Afge scheiden van den wedstrijd wordt een ieder, die een paard daarvoor beschik baar heeft, uitgenoodigd op voorschreven tijd en plaats tegenwoordig te zijn. Volgens het Haagsche Dagblad zul len de heeren Mr. J. A. Levy, Mr. D. Josephus Jitta en Prof. W. L. F. A. Molengraaf! Nederland vertegenwoordigen op het Congres voor Handelsrecht, dat te Antwerpen zal bijeenkomen. Zondagmiddag had de wisselwach ter van Delft de onvoorzichtigheid over een der ijzeren balken van de glazen overdekking van de tunnel nabij het station aldaar te loopen, met het gevolg dat hij door het verliezen van het even wicht door de glazen viel en op de stee- nen terechtkwam. Nadat hem ter plaatse van het ongeval geneeskundige hulp was verleend, is hij naar zijne woning over gebracht. Een medewerker van De Manu- facturier klaagt te recht over verwaar- loozing der moedertaal door winkeliers, die zich, Fransch schrijvende, nog be lachelijk op den koop toe maken. Zoo las hij dezer dagen in een der hoofd steden voor de uitstalkast van een win kelier «la houte chique«c (tabakspruim) du saison. De openbare behandeling van de zaak van den wonderdokter Sirie uit Wageningen had, zoo lezen wij in de Arnli. Ct., Zondag j.l. voor het gerechts hof te Arnhem plaats. Beklaagde was door de rechtbank aldaar wegens het onbevoegd uitoefenen der geneeskunde tot zes maanden gevangenisstraf veroor deeld, en van dat vonnis in hooger be roep gekomen. De advocaat-generaal, jhr. Mr. Sandberg, oordeelde het ten laste gelegde wettig en overtuigend bewezen en requireerde de bevestiging van het vonnis in eersten aanleg gewezen. Be- klaagde's verdediger, Mr. Scheepes, con cludeerde daarna in een uitvoerig pleidooi tot vrijspraak van beklaagde. Ged. Staten van Gelderland heb ben medegedeeld, dat zij met ingenomen heid kennis hebben genomen van het plan in zake de afsluiting der Zuiderzee, en uit hun midden den heer Van der Hou- ven van Oordt gecommitteerd, om met de ontwerpers samen te werken, en voorts den besturen van de po'ders Ar- kemheen, Oosterwolde, Oldebroek en Hattem, van den waterlandspolder van Doornspijk en van den gemeenten Nij- kerk, Putten, Harderwijk, Ermelo, Doorn spijk en Elburg verzocht, de pogingen zooveel mogelijk te steunen. Zantvoort, zegt de Zandv. Badcrt., mag op een hoogen ouderdom roem dragen. Reeds vöór 1300 was het bekend onder den naam van Sandfort of Sandevoerde en was toen misschien belangrijk grooter dan het oude gedeelte aanwjjst. Het is echter de [vraag, of het oorspronkelijke dorp niet op grooteren afstand van het strand gelegen was. In verschillende streken der omliggende duinen toch heeft men bij het bewerken der gronden op gravingen gedaan van oude steenen,fun deeringen, doodsbeenderen enz. Bijzon derheden van ontstaan en uitbreiding zijn niet te vindendat Zantvoort echter reeds in 1451 een lang bestaand dorp was, blijkt uit een akte op perkament van St. Jansdag Deeollatio (29 Augustus) waarbij Reinoud van Brederode aan de schutterij te Zantvoort eenige nieuwe voorrechten schenkt en daarbij tevens de oude privileges bevestigd. Op 13 Augustus 1593 had te Zand voort eene samenkomst plaats der rede rijkerskamer van Holland. De Haarlem- sche Kamer «Trouw moet blijken" ver kreeg den prijs, die de Zantvoortsche Kamer onder de spreuk «Aensiet de Kintsheyt" had uitgeschreven. Van het nu gebruikelijke dorpszegol (3 gouden haringen op een blauw veld) bediende men zich reeds in 1613, zooals uit eene akte van dat jaar blijkt. Te Leeuwarden zijn in de maand Augustus 80 personen door de roodvonk aangetast, waaronder 15 militairen, de overigen waren meest kinderen. De ziekte schijnt daar nog maar niet te willen wijken. In de afgeloopen week werden 35 vreemdelingen, als zijnde zonder middel van bestaan, over de grenzen gebracht. Terwijl de aandacht van het publiek hier te lande gevestigd is op het meisje, dat in een aanval van jaloerschheid haar minnaar doodde, houden ook de Belgen zich met de zaak bezig. Een Belgisch blad deelt zelfs bijzonderheden mede, die misschien niet in allen deele geloof ver dienen, maar die, zoo zij waar zijn, een hoogst eigenaardig licht op het karakter van de ongelukkige Jeanne werpen. Den nacht nadat zij de vreeselijke daad ge pleegd had, ontwaakte zij in de gevan genis. De eerste oogen blikken wist zij niet waar zij zich bevond, maar langza merhand werd de treurige zekerheid haar duidelijk zij meende te droomen en ge loofde niet, den moord gepleegd te heb ben. Verscheidene malen riep zij den naam van den Japanner, dien zij werke lijk hartstochtelijk schijnt bemind te hebben. Vele verschijnselen die zich bij haar voordeden, toonden maar al te duidelijk aan, dat haar zieleleven eenigszins ge schokt was. Uren lang zat zij te turen op iets onbestemds en aan hetgeen er om haar heen gebeurde, wijdde zij niet de minste aandacht. Bracht men haar den moord door ondervragingen weder in 't geheugen, dan verviel zij dikwijls in de grootste droetheid, waardoor allen die tegenwoordig waren, ten zeerste geroerd werden. De vrees dat het meisje zelfmoord zou plegen, scheen lang niet ongegrond. De eerste poging was wel mislukt, maar desniettemin bewaakte men haar zorg vuldig. Eens wist zij een haarspeld aan te wenden om zich eenige wonden toe te brengen, in de hoop een slagader te treffen. Men was echter zoo gelukkig haar voornemen nog tijdig te verhinderen, maar bij wijze van voorzorg werden haar armen des nachts in lederen mouwen gestoken, waardoor de beweging gedeeltelijk ver hinderd was. De familie van de schuldige trekt zich de treurige geschiedenis natuurlijk zeer aan. Zij ontving een bezoek van eene jongere zus ter. Dat dit meisje zeer aangedaan was en zelfs haar bewustzijn verloor is natuur lijk voor ieder, die zich de bijzonderheden van het drama herinnert. Met de grootste belangstelling zal men de verdediging volgen van der. heer Haas, die als haar raadsman optreedt. Het schijnt dat Jeanne hem niet gewenscht heeft, maar de familie heeft terecht ingezien dat deze bekwame man de verzachtende omstandigheden in het helderste licht zou kunnen plaatsen. VI. BI. Onze brigade heeft het thans met allen ernst gemunt op de overtreders der drankwet, zoo wordt uit Heeze aan de Meier. Ct. geschreven. Werd verleden week de buffethoudster bekeurd in het station te Budel, wegens verkoop van sterken drank in 't klein zonder vergun ning, thans is geverbaliseerd tegen eene ingezetene dezer piaats wegens dezelfde wetsovertreding. Waren te Budel de maréchaussees gedeguiseerd, de eene als een fijn gekleed gentlemen en de andere als een gezet beestenkoopman, thans hadden zij eene andere vermomming bedacht om de rat in de val te krijgen. Bij vrouw Vorstenbosch op Sebastopol alhier, kwam een aamborstig wever bin nen, op den rug een zak met garen dragend. De man wou het stof wel eens doorspoelen met een glaasje klare. De vrouw komt weldra met borrel en flesch voor den dag. Terwijl de wever zijn glaasje bij kleine teugen naar binnen wipt, komt een vriend van hem binnen, die ook naar een hartversterkertje vraagt. De vrouw krijgt het glaasje in de eene hand, grijpt met de andere naar de flesch, doch het mocht weinig batende over treding was geconstateerd en de wevers- maréchausees, of maréchausées-wevers namen alles in beslag en verbaliseerden. Men meldt dat Hoetink, bekend als bruigom van Jannetje Struik, de z. g. millioenen-juffrouw, dezer dagen in het huwelijk is getreden met de dochter van Van Zutphen, mede uit het bekende pro ces vermaard. Toen Jannetje dit nieuws in de gevan genis te 's-Hertogenbosch vernam, moet zij in onmacht zijn gevallen. Indien het waar is, wat men voor zeker verhaalde, dat H. bewaarder was van de door Jan netje verworven fondsen, dan is haar aandoening over de huwelijksaankondi ging alleszins verklaarbaar. (Dagbl.J Men schrijft ons uit Bergen-op-Zoom -. In den avond van den 8sten Juli des vorigen jaars, werd alhier een moord ge pleegd op een dienaar der openbare macht. De aandacht werd toen herhaaldelijk ge vestigd op de slechte organisatie onzer policie en reorganisatie toegezegd. Bij die toezegging bleef het evenwel, tot dat eenige weken geleden een ziekelijk maar actief hoofdagent kwam te over lijden. Thans was herziening onvermijdelijk en eindelijk heeft de lang besproken reorganisatie plaats gehad. De berg heeft evenwel een muis gebaard. Men heeft zich bepaald tot het benoe men van een hoofdagent en de keuze laten vallen op een der agenten, zonder diens plaats door een ander te doen in nemen. Ons stedeke moge in den regel zeer vreedzaam zijn, op zijn zachtst ge nomen blijft het belachelijk zich in een gemeente van 12000 zielen, te bepalen tot een policiemacht van 1 commissaris, 1 hoofdagent en slechts 3 agenten. Bij de voortdurende uitbreiding der stad, is deze reorganisatie onverant woordelijk te noemen. VI. BI. De Verzekeringsbode deelt onder reserve een zeldzaam feit mede op 't gebied van 't verzekeringswezen Eenige weken geleden werd de bouw hoeve op Nederlandsch-Mettray, door brand vernield. Het gebouw was voor f20,000 verzekerd, de overblijfselen wer den met onderling goedvinden geschat op f 450, en de schadevergoeding bepaald op f19,550, terwijl assuradeurs nog een mooie premie aan de kweekelingen uit keerden, voor bewezen hulp bij het blusschen. Nu doet zich het geval voor, dat bij publieke aanbesteding de bouw eener nieuwe hoeve is aangekomen voor f14,970. Naar men zegt meldt De Verzekeringsbode zouden commissaris- DOOR MINORA. 29) Onafgebroken kwelt hij de lijderes, totdat hij eindelijk, als overwinnende demon, zijn slachtoffer op den weg van lijden terneder veltMaar veroordeelen wij de moeder niet te streng ook Eugénie zelf was medeplichtig aan 't verergeren harer ziekte, toen zij met een moedwilligen trek om de lippen in het laatste oogenblik van Maggie's bezoek dien dwazen wensch had geuit. In dat ver langen lag een nameloos verdriet opge sloten. De wanhoop, die er in door straalde, was zoo groot, dat zelfs Maggie er van ontstelde. Hoe treurig haar toestand ook is, met nog inniger vriendschap dan te voren bangt Eugénie aan hare vriendin. Wan neer zij binnentreedt en voor de rust plaats der kranke door vriendelijke, zachte woorden een aangenamer, vroolijker licht doet schijnen, dan gevoelt Eugénie zich els gesterkt en gelaafd door de trouwe gehechtheid der vriendin. Over André van Langenfeld willen wij slechts enkele woorden spreken. De indruk toch, dien hij reeds op u gemaakt moet hebben, zal er na verloop van die 2 jaren niet op verbeterd zijn. Integen deel, ofschoon hij zelfs na dien langen tijd niet leelijker meer zijn of worden kan, hebben de jaren hem toch niet gespaard. De lange gestalte schijnt als 't ware nog langer te zijn, waarschijnlijk omdat hij magerder is geworden, de fletse oogen kijken nog fletser en flauwer en geven bij wijlen een vreemd, groenachtig licht van zich, dat niet veel goeds voorspelt. De dunne lippen openen zich nog minder om te spreken dan vroeger, in één woord, het uiterlijk van André kan niemand sympathie inboezemen. De douarière van Langenfeld alleen is nog steeds dezelfde. Nog ziet zij er goed uit en is, hetgeen de wereld onder «eene knappe vrouw" verstaat. Toch kan men het haar aanzien, dat de voortdurende ongesteldheid van Eugénie haar onge rust maakt. Wat zij vroeger niet heeft willen inzien, fluistert haar thans de onverbiddelijke stem van het ver stand toe, en dat stille lijden doet haar aan vroegere dagen van doorge stane smarten denken, die helaas zulk een treurig einde namen 1 IX. «Och Maggie I zing mij eens iets voor, kind," klonk het vriendelijk verzoek van mevrouw van Veldheim. «De tijd heugt mij niet, dat gij de piano opendet." Verwondering sprak duidelijk uit Mag gie's trekken, toen zij deze woorden uit grootmama's mond vernam. «Moet ik wat zingen, grootmama vroeg zij eindelijk werktuiglijk. «Moet is hier 't woord nietzoo gij er lust in hebt, zou 't mij genoegen doen." «Ik vreesde dikwijls u met mijn gezang te hinderen daarom liet ik het na." «Hinderen wel neen, lieveling hoe komt ge daaraanToe, zing mij eens dat lievelingslied van Oswald, dat hoor ik zoo graag." Zwijgend stond Maggie op en zong met kalme stem de twee eenvoudige lie deren, die Oswald steeds onder zijn lie velingen telde. Een oogenblik daarna nam zij haar plaats weder in. De bepaalde lust en opgewektheid, die bij den zang van zooveel invloed zijn, schenen haar heden niet te bezielen. «Was Oswald hier maar weer Reeds twee lange jaren en nog schrijft hij van geen thuiskomen," sprak eindelijk groot mama. «Laat ons hopen, dat hij hiermede zoolang niet meer talmen zal, grootmama. De tijd staat geen oogenblik stil. Ik troost mij steeds met het ware gezegde 's Menschen loopbaan is een cirkelrond. Elke dag voert ons meer nader tot het wederzien «Gij hebt wel gelijk, Maggie I Maar wanneer men op jaren is gekomen, dan voert elk uur, elke dag ons een schrede nader tot het graf... en zie I ik heb nog te veel te doen in dit leven óm niet zonder onrust aan den dood te denken. Mijn schoonste droom is nog niet ver wezenlijkt." «Waarom verdiept gij u met zooveel ongeduld in de toekomst, grootmama Gij zijt immers nog krachtig wat zou ik zonder u beginnen «Vreemd," vervolgde mevrouw van Veld heim, alsof zij de laatste woorden van Maggie niet had vernomen. «Vreemd I Jeugd en ouderdom verdiepen zich zoo gaarne in de toekomst, beiden scheppen zich idealen en wenschen en beiden vergeten de teleurstellingen die toch nooit uitblijven." Maggie zweeg. Zij begreep ten volle, hoe die teleurstellingen kunnen doen lijden 1 De frissche lucht stroomde door het halfgeopende venster naar binnen en deed beide vrouwen in haar eigen stille over peinzingen verzinken het gesprek wilde niet vlotten. Sedert eenige weken bevonden mevrouw van Veldheim en haar kleindochter zich weder in Villa Maggie. Het is nog dezelfde villa, die Oswald eens tot woning uitkoos en met den naam zijner pleeg dochter doopte. Alle zomers trokken zij hier henen en de heerlijke berglucht was nooit zonder invloed op de beide stille villa-bewoonsters, die steeds op deze plek zooveel aangename herinneringen terugvonden. De stilte werd onverwachts gestoord door het binnentreden van de oude Martha die met een brief in de hand naar haar meesteres toeschreed. «Een brief, Martha klonk het onver schillig en meteen bezag zij het adres, waarop een welbekend, geliefd handschrift haar het oog van geluk deed stralen. «Van Oswald, Maggie!" sprak zij met vergenoegden, zaligen glimlach. Den brief open te breken en vervol gens te lezen was het werk van een oogenblik. (Wordt vervolgd,

Historische kranten - Archief Eemland

Nieuwe Amersfoortsche Courant | 1885 | | pagina 1