NIEUWE
Nieuws- en Advertentieblad
UTRECHT EN GELDERLAND.
N. 91.
Zaterdag 14 November 1885.
Veertiende Jaargang
Maggie Wilson.
abonnementsprijs
VERSCHIJNT WOENSDAG EN ZATERDAG.
advertentiên:
BINNENLAND.
Feuilleton.
AMSBSFOORTSCHE COURANT.
VOOR
Per S maanden ƒ1.Franco por post door het geheole Itijk.
Afzonderlijke Nummers S Cont.
Ingezonden stukken en berichten intezenden uiterlijk Dinsdags en Vrijdags.
Uitgever A. M. SLOTHOUWER, Amersfoort.
Van 16 regeN 0.40iedere regel meer 5 Cent.
Advertentiën viermaal geplaatst worden slechts driemaal berekend.
Groote letters en vignetten naar plaatsruimte.
Er gaat tegenwoordig bijna geen
dag voorbij, of de couranten maken
melding van verregaande mishande
lingen, in de Noordzee gepleegd door
Engelsche visschers op hun Neder-
landsche vakgenooten.
Het zou eentonig worden, de reeks
berichten, die ons in slechts enkele
weken onder de oogen kwamen, tot
een geheel te verbinden, en daarom
willen we onzen lezers die lectuur
sparen. Toch zou de arbeid niet nut
teloos zijn. Bij al de onverschilligheid,
die velen ten aanzien van de open
bare aangelegenheden aan den dag
leggen, zou toch hun bloed in bewe
ging komen, en we verbeelden
ons, dat we dan zelfs menige vuist
opgeheven zouden zien onder den
uitroep: «Bij den hemel, dat is on
duldbaar
En daarmee zou ons doel bereikt
zijn.
Eentonig zijn die verhalen. Zij
komen alle op 't zelfde neer.
«Van een Scheveningsche bom
schuit zijn Zondag op de Noordzee
door een kotter van Ramsgate, R.
390, moedwillig afgezeild 29 haring
netten. De lieden van den kotter
zouden, gezamenlijk met de Scheve-
ningers, de netten opvisschen, en
werkelijk is daaraan door beide be
manningen een geheelen dag gewerkt.
Maar toen des anderendaags het werk
zou worden voortgezet, bemerkte
men dat 's nachts de Engelschman
er stil vandoor was gegaan. De bom
schuit kon nu, na dit belangrijk gel
delijk verlies, de visscherij niet voort
zetten, en moest huiswaarts zeilen".
«Van twee andere schepen, te
Scheveningen thuis behoorende, zijn
door onbekende zeeroovers een vrij
aanzienlijk aantal netten gestolen."
«Te Katwijk is een bomschuit
binnengevallen waarvan de vleet ge
roofd is."
«Schipper Pronk, van den reeder
G. Vlak, rapporteerde bij zijn aan
komst te Scheveningen, dat hij op
zee heeft ontmoet een Engelsch vis-
schersschip te Yarmouth thuis behoo
rende, welks schipper hem te koop
aanbood touwen, blijkbaar van Hol-
landsch fabrikaat. Pronk wilde ook
de netten koopen, doch deze hield
de schipper van het Engelsche schip
voor zichzelven. Pronk zag aan boord
voorwerpen, welke hij erkende als
toe te behooren aan den reeder C.
Van der Toorn Mz., dewijl diens
naam en die van zijn schipper A. De
Ruiter daarop waren geverfd."
De Noordzee is vrijelke natie
heeft daar gelijke rechten. Internatio
nale overeenkomsten bepalen hoe
ver liet territoriaal grondgebied bui
ten de kustlijn strekt, binnen die
grens oefent elk voor zich zijn bijzon
dere rechten uit. Verder heeft nie
mand iets boven een ander voor.
Er zijn gemeenschappelijke bepa
lingen gemaakt die de visscherij op
de Noordzee regelen, voorschriften
omtrent de lichten, de seinen, het
vertoonen van een zichtbaar teeken
dat de plaats van herkomst der vaar
tuigen aangeeft, opdat, in geval van
wetsovertreding, de schuldige herkend
en vervolgd zou kunnen worden. Er
bestaan voortreffelijke aanwijzingen
hoe te handelen wanneer een vaar
tuig reeds voor zijn netten ligt, ten
einde te voorkomen dat de laatst
verschenen visscher een ander van
de vischplaats wegjaagt. Kortom, al
les zit zoo netjes in elkander, en
draagt zoozeer de sporen van uitste
kend diplomatiek beleid, dat
datde visschers, louter van bewonde
ring en uitdankbaarheid het wel nooit
in de hersens moesten krijgen, elkan
der het leven zuur te maken.
Niettemin gebeurt dat; de men-
schen en dus ook de visschers zijn
nu eenmaal zoo, dat de voortreffe
lijkste voorschriften niet baten, indien
deze niet door den sterken arm
worden gehandhaafd.
Ongelukkig schijnt die «sterke arm"
hier alleen op het papier te bestaan.
Er is wel bepaald dat de mogendhe
den die bij de Noordzee-visscherij
belang hebben, door middel van oor
logsschepen politie-toezicht zullendoen
uitoefenen, maar niemand zal het een
ongepaste nieuwsgierigheid noemen
als wij den wensch uitspreken iets
naders te vernemen omtrent de wijze
waarop met name onze zeemacht
zich van die taak kwijt.
Onze vraag is zoo eenvoudig moge
lijk.
Wat doen onze oorlogsschepen,
of komen zij daar nooit?
Ziet, we zullen niet klagen dat
onze Marine zoo schrikkelijk veel
geld kost. Laat anderen dat maar
eens uitcijferen. Evenmin beweren,
dat zij niets uitvoert. Aan deskundi
gen zij dat overgelaten. Doch wan
neer we wijzen" op het arbeidsveld
dat daar vlak voor onzen blik ligt,
en bespeuren dat de vlag niet geloond
wordt in het belang van de veilig
heid van een waarlijk niet gemakke
lijk bedrijf door onze eigen landge-
nooten uitgeoefend, dan meenen
we te mogen vragen aan den Minis
ter, die de beschikking heeft over
de millioenen aan 's lands defensie
te water ten koste gelegd: Excellen
tie, wat is er van dit alles?"
Er is nog meer. Misdrijven, op
het internationaal gebied der Noord
zee gepleegd, moesten ook ter berech
ting worden voorgelegd aan een in
ternationaal rechtscollege, door des
kundigen voorgelicht, en waarin elk
der Noordzee-volken op gelijke wijze
zou zijn vertegenwoordigd. Zooals
het nu gaat, hebben wij geen onbe
paald vertrouwen in de uitspraak,
gedaan door een rechtbank samen
gesteld uit landgenooten van den
beschuldigde, en voor welke de ver
ongelijkte partij toch altijd vreemde
ling is.
Het kan best zijn, dat menig Hol
lander bij de telkens wederkeerende
conflicten ook niet geheel onberispe
lijk is. Doch dat moet dan maar
uitgemaakt worden. Men zegt dat
onze landgenooten Jmet hun ellendi-
gen drankverkoop de Engelsche fee
ders en zeelui verbitterd hebben. Ook
daartegen moet door flinke politie
maatregelen worden gewaakt.
Het volslagen gemis van énergie,
tegenover de dagelijksch wederkee
rende klachten, moge eindelijk plaats
maken voor de ernstige begeerte,
orde en recht te doen zegevieren.
Mocht indien het deze week nog
niet is geschied, een onzer volksver
tegenwoordigers zich geroepen gevoe
len, den Minister van Marine inlich
tingen te vragen naar hetgeen op
de Noordzee gebeurt en omtrent de
maatregelen die genomen worden
om daar geweldenarijen te voorko
men of te straffen.
Of zouden onze kustbewoners er
toe moeten overgaan, wapens en
ammunitie aan boord te nemen ten
einde zich daarmede tegen zeeroof
te beveiligen, op het gevaar af van
door hun systeem van zelfverdediging
internationale verwikkelingen te doen
ontstaan
Dan ware wellicht de tweede dwa
ling erger dan de eerste.
Volgens liet oordeel van sommige
leden der Tweede Kamer zouden de
Rijksgestichten Ommerschans en Veen-
huizen weinig aan hun bestemming van
st ra/gestichten beantwoorden, ook door
dien de handhaving der tucht er veel te
wenschen zou overlaten. Men stelde er
prijs op, hieromtrent het oordeel der
Regeering te vernemen.
Nog werd gevraagd, of de ervaring
reeds iets geleerd heeft omtrent het
doeltreffende van de opzending van dronk
aards naar die gestichten.
Het land heeft de rijksduingronden
bij Scheveningen, welke 's-Gravenhage
noodig heeft voor het kanaal naar zee
tot verversching van het grachtwater,
aan de gemeente voor f 65,000 verkocht.
Op dien verkoop is de vereischte goed
keuring van de volksvertegenwoordiging
gevraagd.
In zake de gasverlichting te Am
sterdam zijn de bewoners van Nieuwer-
Amstel allergrappigst bij den neus ge
nomen. Ze hadden reeds met genoegen
gezien dat onlangs de nieuwe lantaarns
op korter afstand geplaatst waren dan
de oude, doch nu is sedert 1 November
de bezuinigingsmaatregel ingevoerd om
ze slechts om de andere te doen branden.
De verlichting is nu, natuurlijk, veel
slechter dan vroeger.
Aangaande de redevoering door den
heer Ileldt te Sneek gehouden lezen wij
in 't Handelsblad
In eene Dinsdagavond gehouden bij
eenkomst van leden en gei'ntroduceerden
der liberale kiesvereeniging te Sneek,
trad de heer B. H. Heldt, candidaat voor
het lidmaatschap der Tweede Kamer, als
spreker op. Eerst ontwikkelde hij zjjne
denkbeelden over verschillende staatkun
dige belangen en de beteekenis zijner
candidatuur. Achtereenvolgens toonde hij
hierop aan, hoe de arbeidersbeweging
zich nauw aansluit aan de zijde der
vooruitstrevende liberale richtingen op
het gebied van uitbreiding van kiesrecht,
de belastinghervorming en de onderwijs-
quaestie.
In zijne rede wees de heer Ileldt er
op, hoe de werkmansstand langs den
vreedzamen weg van gelijdelijke ontwik
keling door evolutie en hervorming, niet
door revolutie zijn doel hoopte te bereiken.
Hij vroeg dan ook ten slotte de stem
der kiezers niet voor zich zelve, maar
voor die duizenden, die verlangend uit
zien, dat hunne belangen in's lands ver
gaderzaal een verdediger moge vinden.
Een zeer talrijk publiek volgde met
belangstelling het betoog des sprekers.
Donderdagochtend is een huis te
Lent, door drie gezinnen bewoond en
toebehoorende aan de Hervormde Gem.
aldaar, grootendeels een prooi der vlam
men geworden, terwijl de in het achter
gedeelte daarvan aanwezige voorraad
landbouwproducten en gereedschappen
mede door het vuur verloren gingen. De
inboedels werden gered. Alles was tegen
brandschade verzekerd. De oorzaak is
onbekend.
DOOR
MINORA.
48)
De toegesprokene lette niet op deze
ontboezeming, maar haar hand tot hem
uitstrekkende, zijde zij vriendelijk lachend:
«Dit bezoek doet mij goed, Werner,
ofschoon ik weet, dat het niet eigenlijk
mij, maar een afwezige geldt I"
Bij de onverwachtte toespeling op de
oorzaak van zijn bezoek scheen zijn
kracht geweken uitgeput viel hij op den
stoel neder.
«Ik zou een huichelaar zijn, zoo ik
dit tegensprak uw vooronderstelling is
waar."
Hij zweeg.
«Ik dank u voor het bewijs van ver
trouwen, dat gij mij geschonken hebt,
Werner I" vervolgde Eugénie «ik hoop
daar een waardig gebruik van te maken.
Gij hebt u dan 't eerst tot mij gewend
om eenig licht in deze zaak te ontvangen,
niet waar?"
«Ja en neen I" antwoordde hij dof,
«veel licht heb ik niet meer noodig
sedert een wreede hand dit licht zoo
raadselachtig uitdoofde o, zeg mij
toch, waar Maggie is, mijn Maggie
wat is er van haar geworden. Ach gij
zwijgt, ik weet het ook reeds. Ik kom
te laat, niet waar te laat om dien ver-
foeielijken band te verhinderen, eer ,hij
tot een vasten knoop gestrikt wordt, ik
kom te laat om haar te redden uit de
klauwen van een roofdier, van een man,
dien ik haat
«Vergeet niet, van wien gij daar
spreekt!" viel Eugénie hem waardig in de
rede. «Hij verdient deze scherpe woor
den niet want uw geheele geheime
verhouding tot Maggie is hem onbekend.
Opzettelijk werd hem dit verzwegen. Gij
ziet dat ik een ingewijde ben in die ge
beurtenissen van vroegere dagen Mag
gie bekende mij alles, maar liet zich
toch niet overhalen alles aan Oswald
mede te deelen. Denk niet, dat deze ver-
eeniging volkomen door liefde werd be
zegeld een plicht werd van haar geëischt,
zij moest dien met dankbaarheid betalen.
Maar gij, Werner vervolgde zij, zicht
baar verlegen over haar laatste woorden,
«gij zijt immers gehuwd en hebt wel het
bewijs geleverd
«Ik... gehuwd I.." het was geen toon,
geen klank, die tot Eugenie's oor door
drong, maar een scherpe, rauwe kreet,
«ik gehuwd is deze mare tot Maggie's
oor doorgedrongen
Ja, ik vertelde het Maggie korten tijd
voor haar huwelijk; mijn broeder deelde
mij dat als een feit mede... is dat dan niet
zoo is het... laster
«Ja, ja laster. Hoe kon ik aan huwen
denken..."
«Maar waarom bleven dan uw brieven
uit, waarom schreeft gij niet? Draagt gij
geen schuld aan uw ongeluk
Bij deze woorden bracht hij beide han
den aan het hoofd en zag het meisje met
verwilderde blikken aan.
«God I zeg mij wat ik nog meer mis
dreven heb... dan eerst kan ik spreken.
Niet geschreven herhaalde hij toon
loos, toen Eugenie zweeg; «zijn dan ook
mijne brieven niet in haar bezit geko
men? God is mijn getuige, dat ik ge
noeg bewezen heb haar niet te hebben
vergeten zelfs toen mij geen taal of
teeken meer van haar gewerd. Weet gij
wat mij hierheen voert Een brief van
Maggie uit Bonn, waarin zij mij haar
huwelijk aankondigde en een eeuwig
vaarwel toeriep..."
De stem begaf hem en de krachtige
man snikte als een kind. Eugénie had al
haar zelfbeheersching noodig om bij deze
uitbarsting van mannelijke droefheid
haar tranen te bedwingen, doch haar
krachten schenen door de toenemende
heftigheid van dit tooneel geheel uitge
put. Met een zucht liet zij het hoofd
achterover zinken en groote tranen rol
den langs de wangen. Beiden schenen
door elkanders mededeelingen geschokt
en gebroken beiden lieten zij den vrijen
loop aan hun droefheid, daar de stem
het spreken weigerde. Eugénie was de
eerste, die zich plotseling oprichtte haar
scheen een onverwacht denkbeeld bezig
te houden.
«Heb moed, W'erner!" sprak zij, haar
tranen afdrogend «wat voorbij is, keert
niet weer. Maggie is gehuwd en uw
geluk verdwenen. Heb nochtans moed en
gedraag u als een man. Denk niet, dat
Maggie niet geleden en gestreden heeft
maar wat haar het meest heeft doen
lijden blijkt nu laster. Zoo het waar is,
dal gij haar reeds geschreven hebt,
dan zal dit bewezen moeten worden.
Geen brief met nauwkeurig adres gaat
verloren ik zal mijn broeder hierin
raadplegen 1
Werner stond op.
«Gij hebt gelijk," sprak hij, «maar
laat dit aan mij over. Ik weet beter hoe
hierin te handelen dan gij. Vergeef mij,
zoo ik in mijn smart iets kwetserids
tot u sprak. Ontvang mijn oprechten
dank voor uw welwillende mededeelingen.
Gij waart de eenige, die ik in deze
durfde raadplegen, daar ik wist, hoe
zeer Maggie u liefheeft," Met een hand
druk en een stomme buiging verliet hij
langzaam het vertrek.
Volgen wij hem niet op zijn tocht naar
het postkantoor, maar vertoeven wij bij
Eugénie.
Het denkeeld stond bij haar vast, dat
André de eenige was, die haar in deze
zaak opheldering geven kon. Had Mag
gie haar medegedeeld wat er eens tus-
schen haar en André was voorgevallen,
Eugénie zoude dan aan de eerlijkheid
en rechtschapenheid van haar broeder
hebben kunnen twijfelen, maar thans viel
haar dat niet in.
Het binnenkomen harer moeder,
maakte een einde aan haar overpein
zingen.
«Kind 1 wat is hier toch gebeurd
Heftige woorden drongen tot in rnijn ka
mer door."
«Ach niets, mama 1 misschien vertel
ik het u later nu niet 1 Is André
thuis, of weet u dat niet, mama Hoe
laat is het toch in de wereld
Wordt vervolgd).
