1I1UWE Nieuws- en Alvertentieblad UTRECHT EN GELDERLAND EINDELIJK ONTDEKT. DE GELDKOFFER. No. II. Woensdag Februari 1889. Achttiende Jaargang. VERSCHIJNT WOEI DAG EN ZATERDAG. Aan onze Abonné's 1 Vijftig Centen. BINNENLAND. B Feuilleton. 1MERSF00RTICRE COURANT. V?R abonnementsprijs: Per 3 maanden 1.Franco per post door het geheele Rijk. Afzonderlijke Nummers 3 Cent. Ingezonden stukken en berichten iutezenden uiterlijk Dinsdag en Vrijdag. Uitgever A. M. SLOTIiUWER, Amersfoort. Tot 15 Februari a.8. wordt door ons de inteekening opengesteld op den prachtigen, rijk geïllustreerden Premie-Roman Deze premie zal ditmaal worden afge leverd, gebonden in keurig linnen stem- pelband, met zwart en goud. In het gewone' geval kost zulk een boek f3. Uitsluitend voor onze lezers stellen wij het verkrijgbaar voor slechts Gelieve zoo spoedig mogelijk achter staande BON uit te knippen en met bijvoeging van 50 centen aan ons Bureau in te zenden. Abonné's buiten de stad ontvangen bet boek franco per post tegen inzending van een post wissel van 65 eent. egm Maart a.o. j» j- aan alle inteekenaren verzonden. DE UITGEVER. Omtrent den toestand van Z. M. wordt het volgende medegedeeld aan het Handelsblad De wending ten goede, die deed be sluiten de dagelijksche uitgifte van bul letins te staken, beeft in den atgeloopen week aangehouden. De moedeloosheid, de gedruktheid, die den hoogen lijder kwel den, zijn geheel geweken. In het begin der vorige week werd op eene avond Z. M. plotseling door eene duizeling bevangen en stortte neder. H. M. de Koningin, wier vertrekken onder die van Z. M. gelegen zijn en die gereed was zich ter ruste te begeven, hoorde den val en snelde aanstonds 'ter hulp, terwijl de bedienden, wier kamer vrij ver van 's Konings slaapvertrek verwij derd is, van het ongeval, dat gelukkig geen nadeelige gevolgen heeft gehad, aanvankelijk onkundig bleven. Een der gevolgen van den schok, dien de gezond heid des Konings heeft doorstaan, is dat Z.^M. zich zeer afgemat gevoelt en daar om gedurende het grootste gedeelte van den dag rust neemt. Ook Zondag, toen dr. Vinkhuyzen gedurende eenige uren op het Loo vertoefde, heeft Z. M. den dag grootendeels te bed doorgebracht. Dat de toestand des Konings voor het oogenblik geen zorg verwekt, mag afge leid worden uit het feit, dat de hofarts, dr. Vlaanderen, de laatste drie nachten niet meer, zooals te voren, op het paleis heeft doorgebracht. Uit Apejdoorn rneldt men van Maandag namiddagHet laatste bericht van het Loo luidt: De toestand van Z. M. den Koning is in de laatste week be vredigend gebleven. Hoewel de eetlust onregelmatig en niet altijd voldoende is, blijven de krachten dezelfde. Z M. ge voelde zich over 't geheel blijkbaar iets opgewekter, en kon zonder groote in spanning zijr,e gewone bezigheden ver achten. De directeur der weesinrichting te Neeibosch deelt bet vulaenue meae vc.ll «-IC WCC6CU rn_MlUtfll V 1U OIJ IIUllllC komst in de inrichting niet verstaanbaar lezen of een schiift schrijven, dat lees baar was. Van rekenen, aardrijkskunde geschiedenis, enz. weten de meesten bijna niets. Er zijn niet weinig voorbeelden, dat kinderen, die op hun 12. of 13. jaar bij hem gebiacht werden, nooit eene school hadden bezocht. Een meisje van 14 jaren, geen idioot, antwoordde hem op de vraag, waarom zij niet naar school was gegaan, dat moeder gezegd bad, dat zulks niet behoefde, want zij kon niet lezen, en vader had ook niet kunnen lezen zij moest maar leeien werken. Niemand meene zegt de directeur dat de toestand van deze armen wees eene bijzonderheid is. Hij heeft liet zelfs nog erger gehad. Een jongen van 14 jaar, ook geen idioot, kon zelfs niet tot tien tellen, en - wist de dagen van de week niet te noemen, evenmin als de letters van het alphabet. In twee jaar heeft die jongen op zijne school lezen en schrijven geleerd. Het is dan ook de ervaiing van den directeur, dat in den regel de kinderen, die nooit school gegaan hebben, wanneer zij op de weezenschool komen, veel op- meikzamer en vlugger zijn in het aan- leeren van hetgeen hun onderwezen wordt dan degenen, die geregeld onderwijs heb ben ontvangen altijd deze leemte advertentien: Van 16 regels 0,40 iedere regel meer 5 Cent. Advertentien viermaal geplaatst worden slechts driemaal berekend. Groote letters en vignetten naar plaatsruimte. h blijft er bij hen jverzij weten liet geleerde niet zoo G;d in toepassing te brengen als zij, die;;eregeld school heb ben gegaan. Wanneer in den de directeur we> men, is het bijna atsten tijd zegt en worden opgeno- egel, dat zij in de laagste klasse rnoetti beginnen, en dan staat hij verbaasd, dat deze kinderen nog zoo weinig ondfwijs buiten de in richting hebben genten. Des te meer acht bij het gelukkij. dat deze kinderen in de inrichting kuiken en worden op genomen, omdat o[ zijne school dage lijks goed en degelijk onderwijs wordt gegtven, en nooit van schoolverzuim sprake is, zoodat hoi. onderwijs, aan de weezen gegeven, tot [hiertoe rijpe vruch ten heeft gedragen. Het niet toepasselijk verklaien der bepalingen van het wetsontwerp tot het tegengaan Van nvprmatjcrpn arheid, van teuguige uei suneh i A uuecteuren van de Ned. Maatschappij van Nijverheid aanleiding gegeven om in een adres aan de Min. van Justitie, 's Ministers bijzondere aan dacht te vestigen op de vraag, of niet reeds nu de noodige gegevens voorhan den zijn om te besluiten tot het uitvaar digen van het verbod van veldarbeid van kinderen tot een bepaalden leeftijd Direc teuren herinneren aan hun adres van 1883, ingediend naar aanleiding van een besluit der algemeene vergadering van dat jaar te Assen gehouden, waarin reeds toen de noodzakelijkheid van de regeling van den veldarbeid werd aan genomen. Eene aandachtige overweging van de gestelde vraag zal, naar het oordeel der Nederlandsche Maatschappij ter Bevor dering van Nijverheid voor den Minister grond opleveren, het ingediende ontwerp van wet reeds nu vóór den afloop der pai lementaire enquête aan te vullen in den aangeduiden zin. Uit het Noorden wordt aan de IV. 11. Ct. geschreven De aanplant van boomgewas wordt in Dierithe wel eens, en terecht, het onder houd van den gemeente-spaarpot genoemd, welke in boschrijke streken dikwijls zeer voordeelig zijn kan, wanneer die aanplun- tingen op gemeentegronden en van ge verzwaren, den huurprijs te moeten ver- hoogen, en wel omdat het onveilige ter rein, door de meerdere draagkracht der pi ojectielen, in den laatsten tijd aanmer kelijk vergroot moest worden. Omdat de huurprijs bij een nieuw te sluiten contract aanmerkelijk verhoogd, bijna verdubbeld zou moeten worden, gaf dit den Minister van Oorlog aanleiding naar een ander terrein, geschikt voor de schietoefeningen der troepen te Amster dam en te Naarden in garnizoen, te doen omzien, waarvan de uitslag was, dat nergens in den omtrek dier stedpn een maar eenigzins geschikt terrein te vinden was, zelfs al maakte men de schietbanen zoodanig, dat de vuurlijnen op de Zui derzee uitliepen. Men zal dus wel moeten besluiten aan de hoog gestelde eischen van Stad en Lande van Gooi te voldoen. Het oprichten eener tweede schietbaan bij die aan bet Vosje, of wel het inrichten van eene schietbaan op de plaats der voormalige Lijnbaan te Amsterdam, kan «llopr. ir. apr,.iü*- rr»itp h--, -r- ^ISChéh, voor de oefeningen gesteld, voldoen, en leverde groote bezwaren ten opzichte der veiligheid van liet omliggende, zeer be bouwde en bevolkte terrein, daargelaten dat het gemeentebestuur van Amsterdam zou toelaten, dat in de onmiddelijke na bijheid der stad eene voor de omgeving zoo gevaarlijke inrichting zou worden daargesteld. De Minister van Oorlog zal daarom goed doen, op het voetspoor van hetgeen te dien opzichte in naburige landen geschiedt, de compagniën infanterie en artilleiiein eene legerplaats te Oldenbroek of Soes berg te detacheeren, om op gunstig gelegen terreinen alle oefeningen in het scherpschieten te houden, die het regle ment voorschrijft, en waaraan alleen door die compagniën kan worden voldaan, in wier onmiddelijke nabijheid gunstige ter reinen te vinden zijn. Onze duinen of een der onbevolkte eilanden aan de noordwest-kust van ons land bieden goede gelegenheid daar toe aan.'' Het dagelijksch bestuur van den meentewege geschieden. Zoo is bv. in den laatsten tijd rondom liet dorp Eekst veel hout verkocht, waardoor de fraaie om geving van dat plaatsje vrij wat veran derd is, doch de gemeente laat het vrij komende terrein opnieuw met jong hout beplanten en werkt dus voor de toe komst. In vele heidestreken zou op deze wijze én voor den werkenden stand oogen- blikkelijk èn voor de gemeente, die het ondernemen, op den duur winst te maken zijn. In de Soesterduinen worden geheel op dezelfde manier jaarlijks verscheidene bunders heideveld winstgevend gemaakt. Thans is men daar sinds begin Decem ber weder aan het werk, en kunnen daar "17 hoofden van gezinnen gedurende 4 maanden werk behouden. Naar de Wereldburger verneemt kan men nu binnenkoit definitief bet oflicieele bericht tegemoet zien van de benoeming van onzen vroegeren landge noot Lord Reay (baron Mackay) tot gou- ,.zan- U"<lol ft W<lü hoogen commissaris vou» a..,., Ainna, m de plaats van den aftredende, den beer Hercules Robinson. Daar aan Lord Reay's tegenwoordige betrekking gouverneur van Bombay iuim het dubbele salaris verbonden is van dat als hooge commissaris, heeft het bij Lord Reay een punt van ernstige over weging uitgemaakt, of hij de nieuwe be trekking, hoe gewichtig en vereerend ook, en daarbij voor hein zoo eigenaardig pas send, wel zou aannemen. De Engclsclie regeering schijnt echter op de eer.e of andere wijze dat bezwaar wel uit den weg te znllen ruimen, althans Lord Reay's benoeming mag men binnenkort tegemoet zien. Men schrijft aan de Amst. Ct. uToeii kortelings geleden de vergadering van Stad en Lande van het Gooi een proces, door haar met de directie van de Hollandsche IJzeren Spoor wegmaatschappij betreffende het recht van afzanding nabij Hilversum, aangegaan, gewonnen had, rees bij haar de vraag, of het contract met het Departement van Oorlog aange gaan. betreffende de huur vao het exer- AJgemeenen Nedeilandschen Wielrijders- citie- en schietterrein te Laren, hetwelk Bond heeft het voornemen opgevat, het in 1890 zal eindigen, op denzelfden voet gebruik van Wielrijders bij het leger en zou kunnen worden verlengd. de daaromtrent ontvangen wenken aan Men besloot in eene eerstvolgende ver- een nauwkeurig onderzoek te onderwer- gadering de gestelde eischen te moeten Pen en daarna een voorstel te doen aan Een ware geschiedenis uit Thüringen, DOOR ANURÉ HUGO. 45) Maar, wat is dat? nriep Wallner nu meer verschrikt dan verwonderd uit, toen hij bij den schijn van verscheidene lan tarens eene afdeeling soldaten bemerkte »wat is datHeiaaar, mijnheer," zoo sprak hij in het Fransch een gendarme aan; »wat moeten die soldaten hier?" De aangesprokene bleef staan, salueerde en antwoordde »Die soldaten keeren terug van eene oefeningsmarsch, die zij van St. Quentin naar Maubeuge hebben ondernomen, en de stationschef schijnt hun hulp te heb ben ingeroepen, daar er onder de goede ren eene bezending van waarde voor den keizer moet zijn. Daarom hebben zij den goederenwagen omsingeld om te waken bij het uitladen geen passagier mag dan ook hij den goederenwagen komen." Wallner mompelde een paar onver staanbare woorden. nZeidet gij wat?" vroeg Arthur. »0 ja," antwoordde deze zichtbaar op gewonden. »Ik wilde zeggen dat zoo iets alleen op Franschen bodem kan plaats hebben in Duitschland zou zoo iets on mogelijk zijn Op dit oogenblik snelde een met tweqx sterke paarden bespannen kar zoo dicht voorbij de sprekers, dat deze nog juist den tijd hadden een zijsprong te doen om niet overreden te worden of tusschen de wielen te geraken. Voor dat nog een der lieeren een woord had kunnen uitbrengen, was Wallner van achteren op de kar ge sprongen, die in de richting van het stationsgebouw voortsnelde. »Wij moeten niettemin toch eens naar ons goed gaan zien zeide Bauernfeld, nadat hij een veelbeteekeneen blik met zijn neef had gewisseld. sKom, mijnheer Falkening, ga met ons mede Arthur had dien zonderlingen blik op- gemeikt. Hij volgde Bauernfeld en diens neef, maar hield zich toch op een kleinen afstand van beiden, totdat zij tot de sol daten waren genaderd, die om de uitge laden goederen een kring hadden ge vormd en hun een »Halte-la" toeliepen. »Ziet ge iets wat in de verste verte op keizerlijk goed gelijkt?" vroeg Bauernfeld tot Arthur, alk zie niets I" Arthur keek met aandacht naar de goederen die op den grond lagen, voor zoover het zwakke fakkellicht hem dit toeliet. Juist sleepte men er onder veel gelach een koffer heen, dien Arthur voor den zijnen hield, hoewel hij er geen zeker heid van had, daar de koffer van Wallner precies op den zijnen geleek. Terstond daarop kwamen twee andere dragers met een gelijken last aas, waarbij het niet ontbrak aan oprnerkiigen over de gelijke nis der beide koffers. Daar naderde weder de schreeuwende troep jongelui met Wallner: hun gegil bedaarde echter wel wat toen zij dich terbij kwamen en Ar.hur, den landweer- officier en diens neei berkenden. Wel trachten twee der overmoedigsteri den kring der soldaten doortebreken, maar zij moesten spoedig terugwijken, toen dezen hun zeer koelb'oedig de punten der bajonetten tegenhielden. Zondei zijne reisgezellen te groeten, ging Wallner weder terug. Terstond daarop hoorde men een gefluit tusschen de vin gers, en in het volgerde oogenblik reed dezelfde kar van daarstraks, thans echter op een verderen afstand, voorbij op een weg aan den tegeriovergestelden kant van het stationsgebouw. Toen Arthur met zijn twee reisgezellen het station naderden, trad Wallner juist uit het telegraafkantoor. Hoewel men het hem kon aanzien dat hem de ontmoe ting niet beviel, zoo begroette hij de drie heeren met buitengemeene vriendelijk heid en verzocht hij hen de wachtkamer binnentegaan. »Dat zullen wij doen zeide de land- weeroflicier, nte meer omdat ik mijn fout van daar straks kan herstellen. Kellner, een flesch Cliquotriep Bauern- feid zoo luide dat zijn neef hem aanzag. De flesch werd gebracht. Bauernfeld schonk de glazen vol en deze werden vrij snel geleegd. Bauernfeld wilde juist nog een flesch bestellen, toen een spoor beambte het vertrek van den trein be richtte en het reisgezelschap zich genood zaakt zag de coupé weder optezoeken. Thans scheen de trein de verloren tijd weder te willen inhalen althans hij voer met eene geduchte snelheid over de ijze ren baan heen. Toen men de voormalige vesting St. Quentin voorbij was en Bauernfeld, niet zonder trots over zijn geschiedkennis, had opgemerkt dat de stad den 12. Maart 1814 niet de Russen onder Geismai had gekapituleerd, zeide hij op een zeer slape- rigen toon »De champagne heeft mij slaperig ge maakt, ik ga wat dutten, we hebben tijd genoeg tot Parijs nog vijf uur." Hij geeuwde. «Goeden nacht, mijnehee- ren Bauernfeld girig in een hoek liggen. Na eenige minuten bleek uit het snurken van den oost-pruisischen landweeroöicier dat hij in een gerusten slaap verzonken was. Wallner en de neef van Bauernfeld schenen zijn voorbeeld te willen navol gen. Arthur alleen kon er niet toe geraken. Met elk oogenblik werd hij onrustiger. Daarbij kwam dat hij meende te zien dat Bauernfeld en diens voorgewende neef telkens hunne oogen .openden en elkaar toewenkten. En toch geschiedde er niet liet minste wat Arthur argwaan had kunnen doen opvatten. Zij sliepen zelfs door toen de trein een korten tijd te Tergnier ophield, totdat zij des morgens ten half vijf te Paiijs aankwamen. Ue officier werd het eerst wakker. Hij wekte zijn neef zoo lang en zoo luid- luchtig, dat ook Wallner als uit een zwaren slaap scheen te ontwaken, hoewel Arthur den vorscliender, blik, waairneè Wallrier den laridweeroflicier aankeek, daarmede niet wist te rijmen. «Kent gij een goed hotel dicht bij de Rue Rivoli

Historische kranten - Archief Eemland

Nieuwe Amersfoortsche Courant | 1889 | | pagina 1