Piano enOrgelmagazijn
IMI1IM BMIM
Advertentiën.
Eollowaj's Pillen en M.
R. v. d. BURG
Amerik. Estey Orgels
v. d. Tak Orgels
DE KLEINE KAPITALIST
De Rentenier
RESTANTENBOEK
Men schrijft uit Rotterdam aan het
Utr. Dagbl.:
De belangstelling in den Schab van
Perzië is hier te lande zóó groot, dat
misschien nog de volgende bijzonderhe
den omtrent het kort verblijf van den
doorluchtigen gast hier ter stede aan
velen welkom zijn.
Toen de Perzische vorst, aan boord
gekomen van de stoomboot, waarmede
hij een tochtje op de rivier zou maken,
een blik om zich heen wierp, was hij
blijkbaar zeer verrast over het groot
aantal koopvaardijschepen en stoomsche
pen, dat hij aanschouwde. Kennelijk had
hij zich van de beteekenis van Rotterdam
als handelsplaats een geringer denkbeeld
gevormd. Hij deed aan de autoriteiten,
die hem omringden, een aantal vragen
omtrent de herkomst der stoom- en zeil-
vaartuigen, die hij aanschouwde, omtrent
den omvang onzer handelsbeweging, den
diepgang van den waterweg naar zee,
de verzending der handelsartikelen over
land, enz. Met belangstelling nam hij
ook kennis van de mededeelingen, die
hem gedaan werden over den aanleg der
havens en handelsinrichtingen aan de
overzijde der rivier, en de werken, die
hij daar zag aanleggen, trokken zeer
zijne aandacht. Dat de Schah niet uit
sluitend naar Europa gekomen is om
zich te vermaken, maar wel degelijk om
nut te trekken uit hetgeen hij ziet en
waarneemt, bleek hier duidelijk.
Ten huize van den burgemeester werd
den Schah door diens dochtertje, dat met
de Perzische kleuren getooid was, een
bouquet aangeboden. Aan het einde van
het déjeuner vroeg hij zijne gastvrouw
verlof om een schaaltje met aardbeien
en een met perziken mee op reis te
mogen nemen, wat natuurlijk gracieuse-
lijk werd toegestaan. Een bediende van
den Schah werd gelast met den taak om
de schaaltjes met fruit in den koninklij
ken wagen van den trein te brengen.
Ofschoon Nasseddin eenige volzinnen
gebroken Fransch spreekt, bedient hij
zich, waar het gesprek ernstige zaken
betreft, bij voorkeur van zijne moeder
taal. Een der heeren van zijn gevolg,
waaronder er trouwens maar weinigen
zijn, die eene Europeesche taal verstaan
(zelfs de groot-vizier kent blijkbaar geen
woord van eene Westersche taal) doet
dan dienst als tolk. De Schah heeft ge
durende zijn verblijf hier te lande ook
enkele woorden Nederlandsch in zijn ge
heugen opgenomen, maar hoe hij daar
mede omspringt, blijkt hieruit, dat toen
hem de grijze commandant onzer weer
baarheid werd voorgesteld, hij de woor
den «weerbaarheid" en «brandweer" ver
warde," welk laatste woord hij intus-
schen vrij goed uitsprak.
In dit opzicht hebben wij echter den
Perzischen koning niets te verwijten,
want in onze straten hoorde men hier
en daar onder het volk zijn titel uitspre
ken als «sjaak" (Jacques). «Daar is de
Jacques!" voegde men elkander toe.
Uit een dorp bij Franeker is de vader
van een gezin met de noorderzon ver
dwenen, naar men meent, naar Amerika.
Hij laat eene vrouw en negen kinderen
achter, in hulpbehoevenden toestand. In
Mei dezes jaars was het gezin in dat
dorp komen wonen.
Dat is in het tijdsbestek van eenige
weken de tweede huisvader uit de om
streken van Franeker, die zich zonder
voorafgaande kennisgeving heeft verwij
derd, vrouw er. kroost aan de zorg van
anderen overlatende.
Te Nieuwpoort in België is een zonder
ling ongeluk gebeurd. Eene vrouw was
met hare dochter in de wei de koeien
aan 't melken. Een der dieren verwarde
met de hoornen in het hengsel van den
emmer en ging op den loop. Het wierp
de vrouw omver en deze rolde in de
vaart en verdronk.
Bij den internationalen wedstrijd
voor letteren en schoone kunsten, welke
door de Fransche Academie Lamartine
uitgeschreven en van 1 Januari tot 30
April jl. was geopend, is in de afdeeling
«Teekenkunst" de hoogste onderscheiding
of eereprijs («Palma de vermeil") met
algemeene stemmen toegekend aan den
Heer Frangois van de Laar, beeldhouwer
te Maastricht.
Evenals de Heer Charles Beltjens, die
dezelfde onderscheiding ten vorigen jare
in de afdeeling «Poezie" verwierf, is ook
de Heer van de Laar geboortig van Sit-
tard.
In de heide ten Noordoosten van
de legerplaats bij Zeist, zullen van Rijks
wege vijf schietbanen worden aangelegd,
ten behoeve van het bataljon van het
5e reg. infanterie te Amersfoort.
Toen Dinsdagmiddag de Schah van
Perzië de diamantslijperij van den heer
Daniels in de Zwanenburgerstraat te Am
sterdam had verlaten, en de stoet zich
in beweging zette, was een der slijpers
zoo slecht, een bus met water uit een bo
venverdieping op hetgezelsrhap te werpen,
zonder iemand te raken. De burgemeester,
die net onder dat raam stond, werd door
den inhoud getroffen. De heer Daniels,
die weldra met het gebeurde bekend was,
wist den dader te ontdekken en ontsloeg
hem onmiddellijk uit zjjn dienst.
Het bekeerde naaistertje. Een naai
stertje, Blanche L., wonende in de straat
de Charonne, te Parijs, had een tegenzin
tegen het leven opgevat en besloot zich
van kant te maken.
Dinsdagavond ging zij haar besluit ten
uitvoer brengen. Zij wandelde naar de
kade des Célistins, zocht een plaatsje,
waar niemand haar wanhopige daad kon
verhinderen, verzamelde al haar moed
en liet zich in de Seine tuimelen. Het
water spatte om de krullen van het naai
stertje; de golfjes sloegen haar in het
aangezicht en vertelden kabbelend aan
het levensmoede meisje, dat zelfmoord
eene daad was, een naaistertje onwaar
dig; fluisterden haar toe hoe aangenaam
het leven was, hoe rampzalig de dood
in het Seine-water.
Toen begon het berouw zich van haar
meester te maken. Het leven, dal haar
zoo bitter toegeschenen had, bleek toch
verre verkieselijk boven den dood. Zij
kon zwemmen, sloeg de armen uit, brak
met alle kracht de kabbelende golfjes,
bereikte den oever en zonk daar uitge
put ineen.
Een paar agenten brachten haar naar
het Hotel-Dieu. Tot bewustzijn gekomen
heeft het meisje plechtig beloofd, nooit
weer een dergelijke dwaze streek te zul
len uithalen.
Volgens een bericht uit Pretoria aan
den Zuid-Afrikaan werden den 27 Mei
II. 's morgens de redacteur der Volksstem
de heer Jonker, met zijne echtgenoote
dood in bed gevonden, beiden met revol
verschoten door het hoofd en een re
volver in handen van eerstgenoemde. De
oorzaak van dit vreeselijk onheil, dat al
gemeene sensatie veroorzaakte is onbe
kend. Het kind, een zuigeling, werd on
gedeerd in bed gevonden.
Edison houdt zich bezig met het uit
vinden van eene machine om vér te zien.
Door dit werktuig hoopt hij onzen ge
zichtskring honderden mijlen grooter te
maken en b. v. iemand te New-York in
staat te stellen, de gelaatstrekken van
een vriend te Boston te zien, met even
veel gemak alsof hij door een gewonen
tooneelkijker ziet.
De «toovenaar van Menlo-Park"; die
aan niet minder dan 70 nieuwe uitvin
dingen werkt, hoopt die «far-sight"machine
gereed te hebben voor de wereldtentoon
stelling te New-York, in 1892.
Weder een moord te Stompwijk I
Stompwijk schijnt het land der moorden.
Pas is daar een arbeider door twee met
selaars vermoord, of een andere aan
slag wordt gemeld. Donderdagavond te
11 uur bevond zekere O. R. zich in de
herberg aan de Kniplaan of Schenkweg
onder Stompwijk. In die herberg bevond
zich nog iemand, met wien R. twist
kreeg. Buiten gekomen kwam er aan
dien twist geen einde, ook niet, nadat
de kastelein dien had willen bijleggen.
De persoon, met wien R. twist had, was
intusschen kalm zijns weegs gegaan,
maar R.'s woede was daarmee niet be
koeld. Hij wilde die nu koelen op den
onschuldigen kastelein, wien hij met een
mes hoogst ernstig aan den hals ver
wondde, zoodat deze bloedende ter aarde
stortte. De chirurgijn Keukenmeester van
den Leidschendam verleende de eerste
hulp; het leven van de kastelein is niet
buiten gevaar 's avonds werd hij reeds
bediend. Hij heeft een vrouw met 6 kin
deren.
Verbazingwekkend is het groote ver
bruik der Lelietjes van Dalen, dat dage
lijks te Berlijn plaats heeft en zeker ner
gens elders geëvenaard wordt. Nadat
aanvankelijk de menigte geforceerde
bloempjes verbruikt zijn, volgen die van
den vrijen grond. De hoofdmassa daar
van wordt uit Silezië aangevoerd en
tijdens den bloeitijd ziet men te Berlijn
des avonds langs den Silezischen spoor
weg geheele waggonladingen daarvan
aankomen. Iedere waggon bevat 30 man
den gevuld met deze bloemen, in elke
mand bevinden zich 300 bosjes, die
wederom elk 100 stengels Lelietjes be
vatten, dus te samen 900,000 stuks. In
de langs de straten verkocht wordende
bouquetjes bevinden zich tien takjes Le
lietjes, zoodat er niet minder dan 90,000
bouquetjes uit zulk een waggonlading
vervaardigd worden en die ontzaggelijke
aanvoer heeft eiken dag plaats, zoolang
als de bloeitijd duurt. Gedurende dien
tijd treft men op elke hoek der straten
van de stad Berlijn, op elk plekje dat
er slechts eenige gelegenheid toe aan
biedt, verkoopers en verkoopsters dezer
liefelijke en zoozeer beminde bloempjes
aan, die altoos grage koopers vinden.
S. V.
Hoe ouder hoe gekker. In Fürsten-
walde, Duitschland, is het huwelijk vol
trokken tusschen een bedaagd paartje.
De gelukkige bruidegom telde 86 jaar;
het lieve bruidje had reeds 60 zomers
achter den rug.
Een echte spiritist. «Mijnheer, ik
zou graag een onderhoud willen hebben
met de ziel mijner zuster Caroline."
«En ik met de ziel van rnjjn oom."
«Al klaar, mijne heeren."
Nadat het onderhoud een minuut ge
duurd had, valt de eene bezoeker den
spiritist in de rede met: «Ik dank u.
'tls uitstekend. Ik moet u echter ver
klaren, dat ik er nooit een zuster op na
heb gehouden." «En ik geen oompje,"
voegde de tweede er bij.
De spiritist glimlacht niet; men
betaalt, groet elkaar en gaat uiteen.
Berlijn telt thans l'/2 millioen inwo
ners, welk aantal op 't eind van 1889
nog aanzienlijk zal zijn vermeerderd.
In 'tjaar 1723 telde Berlijn 50,000
inwoners, en 32 jaar later was dat ge
tal reeds verdubbeld, dat nog tot 1755
bleef stijgen, toen Duitschlands hoofdstad
reeds 103,000 zielen telde. Na het einde
van den zeven jarigen oorlog verminderde
dit getal op 98,000, om in de volgende
15 jaren met 8000 te vermeerderen.
Van 1802 tot 1810 bleef het getal
staan op 150,000; in 1823 was het ge
klommen tot 190,000, in 1860 tot 500,000,
totdat in 1876 het millioen was bereikt.
De Zon is nu voor Nederland onder
gegaan, zegt de Tijd in haar afscheids
woord van den Schah en hoogstwaar
schijnlijk zal deze Zon er niet meer
schijnen, maar, gelukkig, er bleven tal
van zonnetjes op en in de borst van
gelukkige landgenooten achter, als blij
vende herinnering aan de eer, door Nas-
serdin, den «Koning der Koningen," den
oppermachtigen gebieder der Perzen aan
het Nederlandsche volk bewezen. Wij
weten, dat hij zich in ons land heeft
vermaakt en over de ontvangst uiterst
tevreden is. Maar dat zal toch wel niet
de eenige beweegreden zijn geweest van
zijn bezoek; en ook het gedecoreerd
worden moet slechts een bijzaak zijn
voor hen, die tot dat amusement hebben
bijgedragen. Vermoedelijk zijn er zoo
niet met den Schah-zelven, dan toch met
zijn Groot-Vizier ernstige zaken be
handeld en op ernstiger wijze dan in
toosten, zoodat wij voor het verleven
digen van de handelsbetrekkingen tus
schen Perzië en Nederland in een niet
verre toekomst het beste hopen. Het
wetsontwerp bij de Tweede Kamer inge
diend tot het aanstellen van een consul-
generaal te Teheran, geeft voor die ver
wachting eenigen grond.
Een oude gediende. De oudste sol
daat in het Pruisische leger, de sergeant
majoor Werner, heeft zijn negentigstcn
verjaardag gevierd. De grijsaard heeft
reeds 67 dienstjaren en werd den 7en
April 1822 bij het 18e regiment-infante-
rie ingedeeld. De commandeerende gene
raal en het geheele korps officieren kwam
den jubilaris geluk wenschen. Aan ge
schenken ontbrak het natuurlijk niet.
De commandeerende officier overhandigde
den ouden krijger een keizerlijk kabinet
schrijven, waarin vijf nieuwe biljetten
van honderd mark waren gesloten.
Hoe een blinde, een soldaat heeft gered.
Een soldaat van het vierde regiment
mariniers, Henri Mercier, afkomstig uit
Arles, Frankrijk, bracht eenige dagen
van zijn verloftijd door bij zijne familie.
Dinsdagmiddag wandelde hij met een
zijner vrienden, Joseph Gaillard, die bij
eene mijn-ontploffing zijn gezicht had ver
loren. Bij de brug gekomen, welke ligt
over het kanaal van Arles naar de Port-
de-Buc, wenschte Mercier een bad te
nemen. Spoedig uitgekleed, wierp de sol
daat zich in het water, doch had nauwe
lijks eenige slagen gedaan, toen hij in
de diepte verdween.
Eenige kinderen, die aan den kant van
het kanaal naar den zwemmer hadden
staan kijken, riepen luidkeels om hulp,
en wel kwamen op dat hulpgeschrei ver
scheidene personen toeschieten, maar
niemand, die moed genoeg bezat, den
drenkeling na te springen.
Alleen de blinde Gaillard, slechts luis
terende naar zijn moed, en zonder te
bedenken in welk gevaar hij zich zelf
ging storten, ontdeed zich van eenige
kleedingstukken en sprong zonder aarze
len in het kanaal. De kinderen wezen
hem door hun geroep de richting aan,
welke hij moest nemen, en waarschuw
den hem, toen hij de plaats had bereikt
waar Mercier was verdwenen. De dappere
blinde dook en werkelijk had hij het
genoegen, het lichaam van zijn vriend
te grijpen.
Met luid gejuich werd de brave Gaillard
begroet en met gelukwenschen overstelpt
van hen, die minder dapper waren ge
weest dan hij.
In het Instituut-Pasteur werden van
1 Mei 1888 tot 1 Mei 1889 1673 per
sonen behandeld, die door dolle honden
waren gebeten (1487 Franschen en 168
vreemdelingen). Van die 1673 waren
118 aan hoofd en gezicht gebeten; 10
dezer werden dol onder de behandeling,
3 stierven na de behandeling. Alle overi
gen genazen.
In de Wezer, Duitschland, is het reeds
tot ontbinding overgegane lijk gevonden
van een man, groot 1,75 Meter, gekleed
in een zwarte oliejas. blauw wollen hemd,
donker gestreepte broek, coating onder
broek, donkere kousen, geknoopte doek
en polsmofjes. In zijn zakken bevonden
zich een horloge, twee koffersleuteltjes,
een geel koperen tabaksdoos en een Hol-
landsche koperen munt. Waarschijnlijk is
het lijk dat van een vreemd zeeman,
dat uit de zee de Wezer is komen in
drijven. In de kast van het horloge
vond men een briefje, dat een moeielijk
te ontcijferen naam droeg.
Wereldtentoonstelling. Van twee kan
ten werd ons geschreven, zegt de heer
Kerdijk, in het Sociaal Weekblad
«Zeker zult gij niet in gebieke blijven,
uw lezers in de hoofdstad op te wekken,
om de pogingen der commissie, die werk
lieden wil zenden naar de Parijsche ten
toonstelling, krachtig te steunen door
ruime geldelijke bijdragen. Algemeen is
de klacht, dat onze .'ambachtsstand vee)
af te leeren en veel aan te leeren heeft;
en een uitnemend middel te dien einde
is het zien en bestudeeren van de won
deren der nijverheid, welke thans aan de
oevers der Seine zijn bijeengebracht.
Toch zijn er, die dit betwijfelen. Laat
uw stem weerklinken, om hen van dien
twijfel te genezen."
Tot ons leedwezen moeten wij hier
een teleurstelling bereiden. Want de
aangeduide twijfel, wel verre dat wij
dien ganschelijk ongegrond achten, wordt
integendeel door ons beaamd.
Natuurlijk is reizen in het algemeen,
kennismaking met schoone nijverheids
voortbrengselen in 't bijzonder, ontwik
kelend voor een ieder, dus ook voorden
werkman. Inzóóver denken wij er dan
ook niet aan, het geopperde plan te be
strijden.
Wordt het echter aangeprezen als een
uitstekend middel tot verhooging van
der werklieden vakkennis zie, dan
zijn wij uitermate sceptisch gestemd.
Dan rijst bij ons de vraag, of niet vrij
wat meer zou worden bereikt, indien
den betrokkenen de toegang werd ver
schaft tot uitgelezen werkplaatsen, waar
zij <ie voorwerpen kunnen zien, dan
door hun bezoek aan de wereldker-
mis, waar die voorwerpen zijn uitge
stald.
Wij begrijpen, dat technisch hoog ont
wikkelden er nog al wat kunnen leeren;
dat ontwerpers en teekenaars er vinden
wat hun onbekend was, en waarmede
zij hun voordeel kunnen doen. Maar
duidelijk is het ons niet, wat de ge
wone, zij het ook kundige werkman
die geen ontwerper, geen teekenaar,
maar uitvoerder is er zal opdoen
van werkelijke beteekenis voor de be
oefening van zijn vak."
Een zindelijke huismoeder te Rotter
dam zette dezer dagen de kroon op haar
jaarlijkschen schoonmaak door het ver-
koopen van oude meubelen en kleeding
stukken, die reeds sedert jaren onge
bruikt op den zolder hadden gelegen,
aan een uitdrager. Des middags verhaalde
zij haren man rnet een opgeruimd ge
laat, dat zij f 1.65 had gemaakt voor
eene kapotte kachel, een ouden hoed,
een versleten vloerkleedje enz. Zij was
verontwaardigd, toen de man met een
effen gezicht verklaarde dat zij den
rommel veel te goedkoop van de hand
had gedaan. Na gegeten te hebben ging
de man een half uur vroeger dan ge
woonlijk heen, zooals hij zeide, om over
te werken. Des avonds thuiskomende, gaf
hij zijn vrouw duizend gulden aan papier,
zeggende «Dit heb ik in mijn half uurtje
verdiend." Uit de volgende verklaringen
aan de verbaasde vrouw bleek, dat de
echtvriend gedurende zijn twintigjarig
huwelijk dit sommetje had overgespaard,
het geld voortdurend tegen muntbiljetten
ingewisseld en deze onvoorzichtig ge
noeg in de voering van den ouden
hoed had verborgen. In den loop van het
gesprek van dien middag had hij den
naam van den uitdrager vernomen, was
zeer bedaard naar hem toegegaan, vroeg
om een hoed te koopen, en natuur
lijk paste hem de hoed, dien zijne vrouw
pas verkocht had, alleen. De uitdrager
lachte in zijn vuistje, dat hij zoo spoedig
den hoed in enorme winst had afgezet,
doch de werkman liet hem niet blijken,
hoeveel genoegen het hem deed, dat
hij door zijne koelbloedigheid den ver
loren schat terug won. De hoed behoeft
nu echter geen dienst als spaarpot meer
te doen door de ondervinding geleerd,
heeft de spaarzame huisvader de som op
eene spaarbank gebracht.
(Maasbode.)
Een detachement militairen vertrok
per spoor eenigen tijd geleden van Leeuwar
den naar Deventer. Een der onderofficie
ren liet zijn hond te Leeuwarden achter.
Het trouwe dier liep zijn meester tot
Heerenveen na. Daar bleef het dier en
liep uitsluitend aan de zijde van men-
schen, die in uniform gekleed waren.
Van burgers nam Polio geen notitie.
Meest altijd zag men hem bij de brieven
bestellers. Vrijdag jl. kwam de hond
meteen der brievenbestellers aan 't station,
toen de 11-uur trein arriveerde, waarin
militairen gezeten waren uit Leeuwarden
met bestemming naar Deventer. Polio
zag de hem welbekende en geliefde
uniformen, sprong in den wagen en
maakte onder gejuich der militairen de
reis naar Deventer medealthans hij
vertrok per spoor van Heerenveen.
De bakkers van Toulon hebben het
werk gestaakt, omdat het gemeentebe
stuur niet aan hun verlangen tot vast
stelling van den broodprijs had voldaan.
Zij seinden aan de vereenigingen van
bakkers in naburige plaatsen geen brood
of meel voor Toulon af te leveren. In
tusschen had het gemeentebestuur zich
de hulp der bakkerijen voor de marine
verzekerd, zoodat de 31900 kilo brood
i
die de stad dagelijks behoeft, kunnen
worden verstrekt. Onder de bevolking
heerscht groote opgewondenheid. De
bakkers worden openlijk met plundering
bedreigd, indien zij bij hunne werksta
king volharden.
Een niet zoo algemeen bekende manier
van geld inzamelen, die misschien bij de
liefdadigheid hier te lande in sommige
gevallen navolging zou verdienen, bestaat
te Aken. Wanneer daar een beroep moet
worden gedaan op het goede hart en
de vrijeevigheid der inwoners, dan gaan
eenige jongelieden, leden van dansclubs,
turnvereenigingen. enz. door de straten
gewapend mei zakjes, welke aan lange
stokken bevestigd zijn, waarmede zij zelfs
de eerste verdiepingen der huizen kunnen
bereiken. Zoo'n collecte heeft een Fasching-
zug en de zakjes worden nu en dan ge
ledigd in een Sammelvoagen. Onlangs
werden op een Faschingzug ongeveer
100,000 muntstukken verzameld 2 goud
stukken, 715 zilveren munten, 72000
koperstukken, en de rest aan nikkel,
van
Arnhemsche straat, Amersfoort.
in massief noten en sierlijk ge
politoerde kasten.
Veeljarige schriftelijke garantie.
VERHUREN, RUILEN, REPA-
REEREN, STEMMEN.
Conditiën billijk.
AANREVELENSW AARDIG
zijn onderstaande Financleele Bla
den om de volledigheid en lagen abon
nementsprijs
De Kapitalist
f 3.p. kwartaal fr. p. p.
verschijnende
3 maal p. week f O.p. jaar fr p. p.
verschijnende
eiken Woensdag f3.p. jaar fr. p. p.
Als Phemie
heeft elk abonnent recht op de ontvangst
van een exemplaar van het
(VIJFDE JAARGANG 1889),
hetwelk bevat: 1o de tot 31 December
1888 uitgelote seriën van 52 premie-
leeningen; 2o eenige toelichtingen tot
het financieel beheer der Amerikaansche
Spoorioegen3o een in 12 maanden ver
deelden Uitlotingskalender voor
1889 van alle bestaande premieleeningen-
Voor niet geabonneerden is dit werk
verkrijgbaar in den Boekhandel voor f 1.50.
Proefnummers op aanvraag gratis a/h.
Bureau Gedempte Voorburgwal 101
Amsterdam.
Duizenden getuigschriften kunnen af
gegeven worden om de kracht te bewij
zen die deze middelen bezitten in geval
len van asthma, beginnende tering, en
alle kwalen der borst en der longen. De
zalf goed op de boi sten op den rug gewre
ven, dringt door de huid, wordt opgezo
gen en onmiddellijk in de longen over
gebracht waar zij, in onmiddellijke aan
raking met het omloopende bloed komende
alle onzuiverheden onschadelijk maakt of
verdrijft, die de grondslag zijn van tering,
asthma, bronchitis en longziekte. Alle
kwalen der longen worden aldus gemak
kelijk genezen. De aamborstig, wiens
ademhaling bij mistig, ochtendweder
bijna verstikt wordt, wordt door Hollo-
way's Zalf en Pillen vrij gemaakt die
mede den korten, drogen en teringachtigen
kuch genezen, en ook het zware spuwen,
waarvan bronchitis vergezeld gaat.
Doosjes Pillen en Potjes Zalf f 0,80,
ƒ1,80, ƒ3,f 6,75, ƒ13,50, ƒ20,50
zijn op franco aanvragen a contant te
bekomen bij alle Apothekers in Nederland,
alsmede in Holloway's Etablissement te
Londen, 78 New Oxford Street.
