NIEUWE
Nieuws- en Advertentieblad
ÖE ERFGOEDBEÏITTER,
UTRECHT EN GELDERLAND.
No. 75.
Woensdag 18 September 1889.
Achttiende jaargang.
VERSCHIJNT WOENSDAG EN ZATERDAG.
die zich met
October a.s. op dit blad
abonneer en, ontvangen
de voor dien datum ver
schijnendenummers gra
tis.
BINNENLAND.
Feuilleton.
IMEBSFOORTSCHE COUBANT.
VOOR
abonnementsprijs:
Per 3 maanden 1.Franco per post door het geheele Kijk.
Afzonderlijke Nummers 3 Cent.
ingezonden stukken en berichten intezenden uiterlijk Dinsdag en Vrijdag.
Uitgever A. M. SLOTHOUWER, Amersfoort.
advertentien:
Van 1 6 regels 0,40 iedere regel meer 5 Cent.
Advertentiën viermaal geplaatst worden slechts driemaal berekend.
Groote letters en vignetten naar plaatsruimte.
Aan onze geachte Abonné's!
Als PREMIE voor het aanstaande
kwartaal is het ons ditmaal mogen ge
lukken, niet minder dan een oorspron-
kelijken Historische» Roman van
den beroemden Schrijver J.HtF TAS
BUREN te kunnen aanbieden.
Al onze abonne's en ook zij die zich
met 1 October a. s. op ons blad wen-
schen te abonneeren, hebben het recht
achterstaanden BON in te vullen en aan
ons bureau te bezorgen, (s. v. p. voor
30 September a. s.) Het boek wordt
in de eerste weken van het nieuwe
kwartaal aan alle inteekenaren toegezon
den.
SC Men leze s. v. p. verder
achterstaande advertentie.
DE UITGEVER.
Bij beschikking van den Minister
van Oorlog is bepaald dat aan de Israë
litische miliciens, die tegen 23 Septem
ber a. s. voor herhalingsoefeningen zijn
opgeroepen, of die op 1 October tot eerste
oefening in werkelijken dienst zouden
moeten worden gesteld, wegens hunne
aanstaande kerkelijke feestdagen uitstel
van opkomst wordt verleend tot Maandag
21 October a. s.
Met het oog op de ramp te Ant
werpen, richt de heer A. J. van der Kop,
in een ingezonden stuk in de Schoonho-
vensche Courant van 14 dezer, aan de
betrokken autoriteiten de volgende vragen
1. Waarom de gemeente Schoonhoven
gekozen om op eengezetten tijd des jaars
aldaar te bergen, en nog wel in de kom,
2000 kilogram buskruit, zegge twee dui
zend, in veertig vaatjes?
2. Waarom daarvoor niet genomen
het fort Honswijk, ongeveer 5 uren van
hier, aan denzelfden oever gelegen
3. Zullen de verschillende assurantie-
maatschappijen, waarvan hier een legio
correspondenten zijn, zich geroepen ge
voelen, en gehouden wezen tot vi ijwaring
van schade, bij eventueele ongelukken, ten
gevolge van het buskruit ontstaan?
4. Wat is de staat verplicht in deze
te doen
5. Wat zjjn correspondenten en agen
ten van maatschappijen verplicht in deze
te doen, zoo in betrekking tot hunne
maatschappijen als tot de deelnemers?
6. Welke plicht rust op regeerders
dezer stad, en van de gewesten Zuid-
Holland en Utrecht, met het oog op de
dijken, bij mogelijke ongelukken door dat
kruit, in betrekking hunner medeburgers
en landgenooten
De rijke bibliotheek, nagelaten door
wijlen dr. F. van Capelle, in leven rector
aan het stedelijk gymnasium te Deutïchem
is door zijne echtgenoote aan de gemeen
te Deutichem geschonken.
De 8e lijst van de elfde jaarcollecte
voor de scholen rnet den bijbel wijsteen
totaal aan van f35,329,741/,, als opbrengst
van 200 locale comités.
Voor de uitgave van Holland-Ant
werpen door de firma van Ditmar te
Utrecht, hebben o. a. hun medewerking
toegezegd: dr. E. Laurillard, mr. J. A.
Levy, H. L. Berkenhof, B. van Meurs,
W. Otto, A. C. Wertheim, e. a.: de schil
ders: Louis Apol, David Bles, J. C. Gre-
sive, H. W. Mesdag, e. a. en o. m. de
toonkunstenaar Richard Hol en J. Ver
heul Dzn.
De heer van Oort, lid der firma
E. J. Brill, boekhandelaar te Leiden, is
benoemd tot commandeur der Medjidie-
orde.
De heer J. var. Dijk te Doetichem
ontving over de maanden Juli en Augus
tus voor zijne philantropische inrichtin
gen weer tal van giften o. a. f2000 van
iemand die onbekend wenscht te blijven;
f500 van een onbekende uit Amsterdam
door tusschenkomst van den heer J.
Stroeve Bz.van A. B. C. f300; van J.
H. M. v. H. te R. f100 enz.
Het schoone buitengoed Beerscho
ten, nabij het station Zeist-Driebergen
en sinds jaren bewoond door de familie
Willink, is door het laatste lid van dat
geslacht aan de gemeente Driebergen ver
maakt, om tot openbaar wandelpark te
worden ingericht. Aan die schenking was
de bepaling verbonden, dat het woon
huis en verdere opstal geheel moesten
worden gesloopt en dat het nimmer voor
een ander doeleinde dan openbare wan
delplaats zou mogen worden ingericht.
Een der familieleden van den overle
dene. de heer H. D. Willink van Collen
te Breukelen, heeft thans op de plek,
waar het woonhuis weleer stond*, ter ge
dachtenis, een Belvedère doen bouwen,
vanwaar men een fraai uitzicht heeft
over het schoone goed, den straatweg
en aan de overzijde op den hertenkamp.
Onze beroemde landgenoot, de oud-
hoogleeraar Nicolaas Beets (HUdebrand),
heeft den 13en dezer in goede gezond
heid zijn 75en geboortedag gevierd.
De Huisvrouw meldt, dat bij het
bestuur van het Sophia-Kinderziekenhuis
te Rotterdam het voornemen bestaat, om
aan de dames, die zich als adspirant-
pleegzuster aan de instelling verbinden,
na twee jaren getrouwe plichtsvervulling
en het geregeld en met vrucht volgen
van den cursus, het Pleegzuster-diploma
der Vereeniging uit te reiken.
Na volbrachten leeftijd zullen de pleeg
zusters liet kostuum kunnen aannemen,
dat wil zeggen, dat zij zich als uitgaande
pleegzusters aan de Vereeniging zullen
kunnen verbinden.
De leden van den gemeenteraad te
Den Helder hebben zich tot eene com
missie vereenigd, om aan de huizen der
ingezetenen dier gemeente giften in te
zamelen, tot leniging van den nood der
nagelaten betrekkingen van hen, die door
den vreeselijken ramp, welke Antwerpen
getroffen heeft, van alles zijn beroofd.
Men schrijft uit Wageningen om
trent het tabaksgewas:
»In Betuwe en Maas en Waal is men
druk bezig met de ontvangst van kleurig
zandgoed en lompen. Voor kort kleur
zandgoed wordt f 11 a f 12.50 per 50 K.
G. betaaldlange kleur, die echter wei
nig geleverd wordt, f 13 a f 14. Voorde
lompen f3 in de Betuwe en in Maas en
Waal f3 a f4.
De kleur van de tabak is dit jaar
prachtig; veel mooier dan vorige jaren;
er zal echter in evenredigheid minder
worden geleverd. Men verwacht, dat de
planters over den prijs tevreden zullen
zijn."
Te Scheveningen is het bericht
ontvangen, dat zekere W. A. Meijs, daar
geboren en woonachtig, te Antwerpen
als timmerman werkzaam, bij de ramp
is omgekomen. Deerlijk gekwetst werd
de ongelukkige in het gasthuis Stuijven-
berg gebracht, waar hij weldra den laat-
sten aderr. uitblies.
De huzaar H. uit Deventer, ver
dacht van het afsnijden van een oor aan
zijn wapenbroeder v. T., is Zaterdag van
Deventer naar Leeuwarden overgebracht,
om er voor den krijgsraad terecht te
staan
Een bericht, dat v. T. zelf zijn oor
afgesneden had, was onjuist.
Uit Bath wordt aan de N. R. Ct.
gemeld
Gedachtig aan de ramp, die Antwerpen
onlangs getroffen heeft, verkeerden velen
hier in de laatste dagen der afgeloopen
week in groote ongerustheid.
Wat toch was het geval? Verleden
Donderdag namiddag kwamen hier op de
reede vier kruitschepen: een groote ijze
ren aak en drie kleinere schuitjes, door
twee stoombootjes gesleept.
Op nauwelijks 3D0 M. van den wal
werden de ankers uitgeworpen, de be
wakers verlieten de schepen, en de stoom
bootjes stoomden op, zoo men meende
naar Lillo. om andere bewakers te balen,
en dan de reis verder voort te zetten.
Doch, noch sleepbootjes, noch bewakers
kwamen opdagen. De bemanning begon
toen de lading der drie kleine scheepjes
in de aak over te laden, 's Avonds wer
den natuurlijk de seinlichten opgestoken
en den volgenden dag met overladen
voortgegaan. Naar wij vernemen, werd
vanwege de recherche en de gemeente
politie het overladen wel verboden, doch
zonder eenig gevolg: waarom dan ook
tegen gemelde schippers proces-verbaal
schijnt opgemaakt te zijn, wat wij van
harte hopen, dat niet zonder gunstig ge
volg zal zijn. Zaterdag morgen is geluk
kig deze gevaarlijke expeditie vertrokken,
naar men ons mededeelt, geladen heb
bende 137.000 K. G. kruit.
Sedert eenige maanden heeft men
te Assen, op het terrein waar vermoede
lijk eene kazerne zal worden gebouwd,
naar water geboord. Op een diepte van
75 rr.eter, in een laag fijn zand, is het
verlangde gevonden.
Aanstaande Vrijdag zal de Hol-
landsche IJzeren Spoorweg-maatschappij
haar 50-jarig bestaan herdenken. Naar
wij vernemen bestaat bij de directie het
plan om aan alle ambtenaren en beamb
ten te dier gelegenheid eene feestgave
toe te kennen, waarbij o. a. zullen be-
hooren een gedenkpenning en een popu
lair geschreven overzicht van de geschie
denis der Maatschappij.
In de Londensche Standard werd
dezer dagen gemeld, dat «de Koning der
Nederlanden" het tooneel der verwoesting
le Antwerpen had bezocht. De snuggere
redacteur meende blijkbaar, dat België
en Nederland nog één waren.
Het geval is echter, naar een lezer der
Haart. Ct. schrijft, nog maar een klei
nigheid in vergelijking van het volgend
adres op een stuk, dat ten jare 1885
uit Manchester aar, het Stadhuis te Am
sterdam werd bezorgd
Het Paleis des Burgemeester en Schee
penen der Vrije-Handelstad Amsterdam
op den Dam bij de Nieuwe Zijcis- Voor-
burgival Amsterdam, provincie Noord-
Holland, in de Spaansche Provinciën
der Nederlanden, Europa.
Uit Rotterdam wordt geschreven
Het aantal kleine diefstallen, door
jeugdige deugnieten gepleegd, neemt hier
ter stede steeds toe. Eenigen tijd geleden
was het bestelen van koopmansgoederen,
die cp de kaden liggen, aan de orde van
den dag tegenwoordig schijnt men het
meer verzien te hebben op de toonbank
laden en op kleine winkelartikelen, die
gemakkelijk te verbergen zijn.
Ook van zakkenrollen zijn die knapen
r.iet afkeerig, en verder stelen zij alles
wat hun voor de hand komt; het is zelfs
gebeurd, dat lantaarnpalen werden ver
nield, om het metaal er af te halen en
dit te gelde te maken.
Nu en dan gelukt het aan de politie,
EEN VERHAAL
DOOR
GCSTAAF NIERITZ.
27) Voor hem was Serena te verheven,
te onbereikbaar, zoodat hij haar slechts
als een heilige vereerde. Bij de dikwijls
herhaalde bezoeken en de met ijver
voortgezette muziekuitvoeringen, waarbij
Serena haar neef met toenemende ver
trouwelijkheid behandelde, ontkiemde in
het hart van Hans eene liefde voor Serena,
die toch niet zoo geheel en al bovenaardsch
was. Wanneer hij naast haar aan de piano
stond, gleed zijn vlammende blik niet zel
den van de muziek af op de speelster, wier
bekoorlijke leest hij met verrukking gade
sloeg. Hij keek naar de vingers van de
kleine handjes, die zoo vlug en los over de
toetsen vlogen, naar den welgevormden
blanken hals, waarlangs het zware glan
zige bruine haar golfde; naar de fraaie
ronde schouders, in één woord naar de
geheele volmaakte gestalteen dan kwam
de stille wensch wel eens in hem op:
«Ach! waart gij de mijne!" en dan ge
beurde het meer dan eens dat hij ver
keerde noten op zijn viool speelde, uil
de maat kwam, of een regel oversloeg.
Serena beknorde hem dan schertsend over
zijn slecht spel, hetgeen hem nog meer
verward maakte en hem sterk deed kleu
ren. Hij wachtte zich echter wel zich in
't minst te verraden, daar hij wel wist
dat het dan met den vertrouwelijken
omgang met Serena gedaan was. Het
ontging echter niet aan den scherpen blik
van Audigast dat deze bezoeken van zijn
vriend op het slot hoe langer hoe druk
ker werden en dat hij nauwelijks den
tijd kon afwachten orn er weêr heen te
gaan.
«Hans, beste Hans," waarschuwde hij
met opgeheven wijsvinger, «wees op uwe
hoede Het jachtslot Wildingen is betoo-
verd, en wordt door eene toovenares
bewoond, die niet Serena maar Sirene
moest heeten. Ook ik ben door haar lie
felijk gezang verleid geworden, er,'t heeft
mij de grootste zelfbeheersching gekostom
mij uit hare netten los te maken. Serena
is een stralend licht, waar de muggen
zoolang omheen vliegen totdat ze verbrand
op den grond liggen. Zij is een gloeiende
zon, en wordt daarom niet als Icarus, dien
zij, toen hij haar bereiken wilde, de was
sen vleugels deed smelten en in de diepte
neèrplofte I"
«Beste Arno," antwoordde Hans, ter
wijl hij even kleurde, «zie ik, eenvoudige
boer, er dan werkelijk uit als een zwevend
mugje of als een vermetelen Icarus? ik
ontken niet dat ik mij gaarne naar Wil
dingen begeef, en zelfs dat ik er mij reeds
vooruit op verheug. Waarom zou ik dat
ook niet? Waarom zou ik een genoegen,
dat mij zoo vriendelijk aangeboden wordt,
niet aannemen? Mijne onbeduidendheid
behoedt mij voor vermetele wenschen en
gedachten. Als de innemende, fijn be
schaafde, rijke Audigast, Serena's harl
niet vermocht te veroveren, hoe zou de
eenvoudige, onbemiddelde, en leelyke
Hans van Durrenstein dat dan durven
hopen
«De smaken zijn verschillend," lachte
Arno, «en een vrouwenhart is een onbe
grijpelijk iets. Maar maak uzelven nu niet
geringen en leelijker dan ge werkelijk
zijt. Bescheidenheid is een schoone deugd,
te groote nederigheid daarentegen een on
deugd. De nieasch mag zichzelven niet
te gering schatten."
Op zekeren dag begaf Hans zich weder
door Willner begeleid naar het jachtslot.
Toen hij daar aankwaam, zag hij in den
voorhof zes gezadelde paarden staan, die
door drie bedienden werden vastgehouden.
Een daarvan droeg een vrouwenzadel,
en de twee anderen behoorden, naar het
edele ras te oordeelen, aan voorname
lieeren toe; de drie andere paarden waren
voor de rijknechts bestemd. Naar het
scheen was er bezoek op het jachtslot,
en Hans herkende weldra den rijknecht
en het rijpaard van Edgard. 't Was na
tuurlijk dat Hans en Willner dadelijk
den terugtocht aanvaardden en onbemerkt
zochten weg te komen, Bij dien terug
tocht ontmoette hij den tuinman van den
ouden heer, die hem eerbiedig vriende
lijk groette, en tot hem zeide«Gaat gij
reeds heen, genadige heer? Van muziek
maken zal er van daag ook wel niets
komenwant gij, noch freule Serena
houdt van vreemde toehoorders. Wel is
waar zijn er twee van uw naaste bloed
verwanten bij Mijnheer de huzaren-lui
tenant, en zijne zuster freule Bertha. De
derde heer is echter een vreemdeling,
een Franschman, voor wiens genoegen
freule Bertha eerst kortelings heeft leei en
rijden. De Fran-che heer, een heel knap
voornaam en rijk man naar men zegt
moet bij freule Bertha in een goed
blaadje staan. Wat zal mijnheer van
Audigast daar wel van zeggen?" De tuin
man zou nog langer iiebben doorgebab
beld, indien Hans niet was heengegaan.
Toen hij thuis kwam, en weer bij zijn
vriend Arno was, zei deze lachend «Ik
begrijp al waarom ge van daag zoo vroeg
terugkomt. Sedert eenigen tijd bevindt
zich op Durrenstein een Fransch edel
man, een avontui ier, die uw neef Edgard
uit de residentie heeft meegebracht. Hij
maakt Bertha zeer 't hof en naar
rnen zegt niet vergeefs. Ter wille van
hem heeft zij rijden geleerd en ze galop
peert aan zijne zijde door bosch en veld.
Als Bertha zich vei beeldt mij door ja-
loerschheid te winnen, dan vergist zij
zich toch geweldig. Het verwondeit mij
alleen dat zij dien Franschman aan Serena
voorstelt, waarbij zij toch verbleekt als
de maan bij het zonnelicht, fk zou er
schik in hebben als de vreemdeling zich
tot de schitterende ster zou wenden,
waai toe men zich dan ook veel meer
aangetrokken voelt, dan lot den valen
glans van die van Bertha."
«Dan zou die Franschman mijn neef
in 't vaarwater zitten," zeide Hans, «en
die verstaat op dat punt geen gekscheren."
«Dan vrees ik veeleer dat Edgard op
u jaloerscli zal worden en u eerstdaags
uitdaagt, als hij te weten komt op welk
een vertrouwelijken voet gij met Serena
staat."
Edgard houdt mij voor te onbeduidend,
om te kunnen gelooven dat ik mijne
