NIEUWE
Nieuws- en Advertentieblad
ÖE ERFGOEDBEZIITER,
UTRECHT EN GELDERLAND.
No. 83.
Woensdag 16 October 1889.
Achttiende jaargang.
VERSCHIJNT WOENSDAG EN ZATERDAG.
BINNENLAND.
Feuilieton.
iMEESFOORTSGIE COURANT.
VOOR
abonnementsprijs:
Per 3 maanden ƒ1.Franco per post door het geheele Rijk.
Afzonderlijke Nummers 3 Cent.
ingezonden stukken en berichten intezenden uiterlijk Dinsdag en Vrijdag.
Uitgever A. M. SLOTHOUWER, Amersfoort.
advertentien:
Van 16 regels 0,40 iedere regel meer 5 Cent.
Advertentien viermaal geplaatst worden slechts driemaal berekend.
Groote letters en vignetten naar plaatsruimte.
D» minister van oorlog heeft bepaald
dat de oproeping in werkelijken dienst
van de verlofgangers der militie te land
der lichtingen 1885, 1886 en 1887, be-
hoorende tot de regimenten der tweede
divisie infanterie, moet geschieden voor
de hierna vermelde tijdvakken.
Voor het 1., het 5. en het 8. regiment
infanterie: de lichting van 1885, voor
het tijdvak van 11 November tot 23
November 1889; de lichting 1886, voor
het tijdvak van 25 November tot 7 De
cember 1889; en de lichting van 1887,
voor het tijdvak van 9 December lot 21
December 1889; dat de verlofgangers,
gevestigd in gemeenten, van waar zij
Diet in één dag hun garnizoen kunnen
bereiken, zich eerst op den dag voor de
komst bepaald, op marsch behoeven te
begeven, en den volgenden dag zoo vroeg
tijdig mogelijk bij hun corps zullen moe
ten aankomen, en verder dat de oproe
ping in werkelijken dienst van de overige
verlofgangers van de regimenten der 1.
en 3. divisie infanterie, te weten het
regiment grenadiers en jagers, het 4. en
het 7. regiment infanterie, dit jaar ach
terwege zal blijven, doch dat die verlof
gangers voor de oefeningen met het re
peteergeweer, model 71/88 vermoedelijk
in de eerste maanden van het jaar 1890
vooi een tijdvak van 13 dagen onder de
wapenen zullen worden geroepen.
De heer mr. H. M. J. van Lennep
te Haarlem heeft, blijkens aanschrijving
van den heer inspecteur-generaal der in
fanterie, aangeboden, van het werkje:
Uit de dagen van strijdgratis de noo-
dige exemplaren aan de militaire cantines
of leesgezelschappen af te staan.
De afdeeling «Haarlem" der Ned.
Vereeniging tegen de Prostitutie, hield
Vrijdagavond haar derde vergadering.
Men sprak van de inrichting van een
militair tehuis, waarvan het geld reeds
bijeen was.
De haring is in plaats van Novem
ber, nu reeds in de Zuiderzee verschenen,
wat voor de visschers uiterst welkom is.
Bovendien voorspelt zulk een vroege
komst een goede teelt in dit najaar.
De onlangs te Nijmegen gehouden
Bazaar ten behoeve van het Protestantse!)
ziekenhuis, heeft, naar de Nijm. Ct. be
richt, p. m. f 4000 opgebracht.
Door wijlen dr. J. Th. Sormani, on
langs overleden, zijn o. a. de volgende
legaten vermaakt: aan het r.-k. armbe
stuur te Groningen f1000, aan de Vin-
centius-vereeniging f1000, aan de St.
Elisabeth-vereeniging f 500, aan het fonds
tot ondersteuning van behoeftige leden
en weduwen of weezen van leden opge
richt door de Nederlandsehe maatschappij
tot bevordering der geneeskunst f1000,
aan het doofstominen-ir.stituut te Gronin
gen f500, aan het Groene Weeshuis te
Groningen f500, en aan het blinden-in-
stituut te Grave f500.
Den 22sten en 23sten dezer wordt
te Deventer de 17e Protestantendag ge
houden, uitgaande van den Nederland-
schen Protestantenbond. De openbare
vergaderingstaat onder het eere-presidium
van mr. J. G. Gleichman.
De volgende punten zijn aan de orde
gesteld
1. De beteekenis der godsdienstige be
ginselen van den Nederlandschen Pro
testantenbond voor de practijk op staat
kundig en maatschappelijk gebied.
2. Het vraagstuk van den persoonlijken
dienstplicht, beschouwd uit zedelijk en
godsdienstig oogpunt.
Het eerste punt zal worden ingeleid
door den heer J. Van Loenen Martinet,
predikant te Zandpoort, het tweede door
den kapitein van de infanterie J. Van
Dam Van Isselt.
Donderdagavond werd in een bosch
op een uur afstand van het dorp Groes-
beek, gevonden het lijk van een onbekend,
armoedig gekleed :nan, ruim vijftig jaar
oud, klaarblijkelijk reeds eenige dagen
dood. Op het lijk werden gevonden twee
extract-besluiten van den Gouverneur-
Gen. van Ned. Indië van het jaar 1880,
houdende het een de benoeming van mr.
W. C. J. van der Mooie tot advocaat
procureur bij het hoogerechtshof van Ned.
Indië en het andere een besluit van benoe
ming van denzelfden persoon tot advoc.-
proc. bij den Raad van Justitie te
Samarang. Gebrek en uitputting schijnen
oorzaak van het overlijden geen uiter
lijke kenteekenen doen een geweldadigen
dood veronderstellen.
De vorige week trad te Haarlem
de muilkorvenwet in werking en sedert
zijn reeds niet minder dan 66 honden
opgevat, wel een bewijs, dat aan de wet
de hand wordt gehouden, wat dan ook
wel mag, want uit de sectie, op een af-
gemaakten hond gehouden, is gebleken,
dat ook hij door een dollen hond was
gebeten, die hoogst waarschijnlijk nog
rondloopt.
Op de 3'/j pet. leening gemeente
Nijmegen ad f150.000 is voor f293.000
ingeschreven. De leening is gegund aan
de Amsterdamsclie Bank en de firma C.
Lind Jzn. te Amsterdam, tot een koers
van 100.26 pet.
Zaterdagavond is te Huissen (Gel
derland de hofstede van H.Jansen op het
Zand door brand vernield. Ofschoon er
twee spuiten ter hulp waren-gesneld, kon
er wegens gebrek aan water van blus-
sclien geen sprake zijn. Ook de inboedel
werd grootendeels een prooi der vlammen.
Een paar geiten waren bij tijds losgela
ten. Een en ander was laag verzekerd.
Zaterdagavond zeer laat werd in de
Haverstraat te Utrecht een middernacht
zendeling bemoeilijkt door een persoon,
die in een befaamd huis wilde binnen
gaan, waarvan genoemde zendeling hem
trachtte te weerhouden.
Koelbloedig wederstond de moedige
jonkman zijn tegenpartij, die wel dreigde
te slaan, hoewel het echter zoo ver niet
kwam. Zeer zeker zouden ook de inmid
dels toegestroomde personen zulks hebben
verhinderd. Over het algemeen vindt de
moeielijke arbeid dezer vrijwillige zende
lingen bij politie en publiek nog al be
scherming, wat zij dan ook ten volle
verdient.
Te middernacht had vrijdagavond
op het Spui te 's Hage een ontzettende
gebeurtenis plaats.
Zekere Anna de Heer, een vrouw van
zeer ongunstige reputatie, van haar man
gescheiden en een hoogst onzedelijk leven
leidende, had, zegt het T'ad., voor eeni
gen tijd liefdesbetrekkingen aangeknoopt
met een jongen man, vroeger scheepskok,
thans zonder vast beroep, Arie Bootsma
geheeten.
Maar Anna was hem ontrouw en hij
een man van zeer jaloerschen aard
en oploopend karakter geraakte wel
dra in twist met haar. Het kwam spoe
dig tot een breuk. Toch trachtte Arie in
de laatste dagen het geschil weder bij
te leggen en zoo was't ook Vrijdag weer.
Tegen 12 uur ontmoette hij haar met
een vriendin op 't Spui en sprak haar
aan.
De vrouw wees hem evenwel af. Toen
op de hoogte van de kleine logementen
nabij de Bierkade, greep hij haar aan en
loste uit een revolver, die hij van een
buurman had gekocht en die met scherpe
patronen geladen moet zijn geweest, vier
of vijf schoten op zijn slachtoffer.
De bewoners, die, op het hooien van
de schoten, naar buiten kwamen snellen,
zagen een manspersoon ijlings in het Ap-
prochestraatje, een zijsteegje, dicht bij
de plaats van het voorgevallene, verdwij
nen.
De gewonde bleef nog geruimen tijd
weenende op straat in de armen van haar
vriendin totdat zij in een der logementen
aan het einde van het Spui werd binnen
gedragen. Het bloed vloeide uit neus en
linkerwang. De vrouw verloor haar be
wustzijn niet, hetwelk zij ook behield,
toen zij in een brancard werd gedragen,
om naar het ziekenhuis te worden ver
voerd.
't Geneeskundig onderzoek deed daar
blijken, dat niet minder dan vier kogels
in 't lichaam waren doorgedrongen éen
in het aangezicht, éen in de zijde, éen
in den rug en éen in 't been.
Het is nog niet gelukt de kogels te
verwijderen, maar de vrouw verkeert, on
danks veel bloedverlies, niet in levens
gevaar.
De misdadiger werd, een half uur later
naar zijn woning in het Voorbuigstraatje
terugkeerende, door de politie aangehou
den en naar het commissariaat aan de
Nieuwe Haven gevoerd, waar de heer
Dietz, commissaris van politie, terstond
een voorloopige instructie aanving.
Aanvankelijk ontkende Bootsma alle
schuld en beweerde, dat een ander, die
in de nabijheid zou zijn geweest, de
schuldige zou zijn.
Zoowel de verwonde, als de vrouw die
met haar huiswaarts wandelde, verklaren
dat niemand anders dan Bootsma de re
volver tegen haar gericht heeft.
De revolver werd niet bij hem gevon
den en is nog steeds zoek.
Later moet de aangehoudene hebben
opgegeven, dat hij de met los kruit ge
laden revolver afgevuurd en daarna in
een openstaand huis geworpen had. Deze
opgaaf is echter in strijd met de reeds
gebleken feiten. Intusschen wordt het on
derzoek ijverig voortgezet en zal men
waarschijnlijk in de vaart naar het vuur
wapen gaan visschen. Amst. Ct.
Donderdagavond btgonnen eenige
bootwerkers de boot Middlesbro van
de firma Ruys Co., te Rolterdam, die
met ijzer (niet met ijzererts) geladen was
en in de vluchthaven lag, te lossen. Zij
werkten door, tot het zoogenaamde nacht
werk zou beginnen. Nu verschenen een
60 man, leden van de Trade Union, met
het bevel den arbeid te staken. Men zond
om politie, doch die kon natuurlijk niet
spoedig genoeg ter plaatse zijn, en de
bootwerkers werden genoodzaakt den ar
beid op te geven. Luide werd door de
mannen van de Trade Union geroepen:
«Staken Staken Londen toil het niet
hebben!" Het buitenland werd dus als
macht gebruikt tegen onze eigen arbeiders
die weiken wilden. Vrijdagavond, toen
het nachtwerk zou beginnen, werd een
cordon politieagenten orn de bootwerkers
gevormd de mannen van de Trade Union
kwamen terug, maar vermochten niets.
Vloekend en dreigend diopen zij nu af.
Nadat de bootwerkers echter des nacht»
waren gaan schaften, bleek het, dat de
intimidatie toch weer gewerkt had, want
van de twee of drie ploegen kwam er
maar een terug. (Maasbode.)
Zaterdagavond werd te Hoorn op
plechtige wijze de nieuwe Heilskazerne
ingewijd. Een groot aantal nieuwsgierigen
en belangstellenden was er tegenwoordig.
De nieuwe zaal, waar de bijeenkomsten
voortaan plaats zullen hebben, (vroeger
een der stallen van het hotel «de Post
hoorn") ziet het er inderdaad goed uit.
't Is eene flinke ruimte, terwijl voor be
hoorlijke ventilatie gezorgd is. liet boven
gedeelte is tot woning voor de «soldaten"
van het Leger ingericht. Men is intus
schen algemeen bevreesd, dat de opstoot
jes van verleden jaar zich daar zullen
herhalen. Reeds Zaterdagavond verzamel-
EEN VERHAAL
DOOR
GCSTAAF NIERITZ.
35) Nu eens door helle, dan weer door
vaalgele, blauw en groenachtige bliksem
stralen verlicht, geleek Serena in haar
wit kleed eene uit marmer uitgebeitelde
Heilige, die zelfs niet door de oorver-
doovende donderslagen in haar aandacht
kon worden gestoord. En deze zwakke
sidderende vrouwenstem verhief zich bo-
van het gebrul van den donder, het loeien
van den storm en het gedruisch van den
regen, in stroomen neervallende, en steeg
op tot den troon des eeuwigen, waar
haar gebed in genade werd verhoord. Hoe
langzaam kropen de minuten voorbij 1 Hoe
ontzaglijk lang duurde haar de weg van
den beukenboom heen en terug. Serena
berekende iD hare gedachten den tijd,
dien zij ongeveer noodig had om dien
weg af te leggen, maar zij berekende
daarbij niet al de hindernissen, en de voor
zichtige behandeling van een gekwetste.
Meermalen trad zij in den stroomenden
regen naar buiten, en liet hare stem in
de toenemende duisternis weergalmen.
Weer was het Pluto die de voorlooper
was, en met vroolijk geblaf tegen Serena
opsprong. Uit die blijdschap maakte zij
op dat Hans nog leefde en niet doodelijk
gekwetst was. Die hoop werd vervuld
toen de tuinier Serena, die snel naderbij
kwam, reeds uit de verte de troostvolle
woorden toeriep: «De genadige heer heeft
alleen zijn been gebroken, en een niet
gevaarlijke schram aan 't hoofd bekomen,"
Zoo was het ook, en Serena's verruk
king over het van God afgesmeekte behoud
van haar geliefde, was zoo groot dat zij,
toen de draagbaar in het slot werd
neergezet, alles vergat, en een kus op
Hans' lippen drukte. De eerste kus eener
beminde! En dat nog wel eene beminde
als Serena! Een stroom van onnoemelijke
zaligheid doortrilde Hans. Vroeger zou hij
een kus van Serena met zijn leven hebben
willen betalen, en nu kwam hij er zoo
goedkoop af met een gebroken been I Voor
zulk eene liefde was hij gaarne bereid
nog een been te breken.
«Bij het overklimmen van een dicht
voor mij neergevelden denneboom," zoo
verhaalde Hans, terwijl hij vol verrukking
in Serena's oogen zag, «struikelde ik,
en geraakte met het rechterbeen onder
een dikken knoestigen stam, waardoor
het zoodanig werd verpletterd, dat mijn
enkel brak. Daarbij kreeg ik terzelfderlijd
door 't vallen een schram aan 't voor
hoofd. Met de grootste moeite sleepte ik
mij met mijn gebroken been tot in de
nabijheid van een beukenboom en dit
heeft mij de meeste pijn veroorzaakt."
«Maar, lieve Hans, hoe kondet gij
't ook wagen, u bij zulk vreeslijk weèr op
weg te begeven?"
«Waarom?"de ware reden kon men in
de oogen van Hans lezen, «wel de liefde
tot de muziek, de macht der gewoonte,
om op den bepaalden dag hier te zijn,
het aangename onderhoud met u en uwen
vader
«Willner is van daag niet met u meè
gegaan hij handelde verstandiger dan
gij," viel Serena haren neef in de rede
Zijn «Treesje heeft hem, onder bliksem
en donder, het eerste kind, een zoontje
geschonken. Daarom moest hij t'huis
blijven, anders had de trouweziel mij niet
alleen laten gaan, al was er ook een aard
beving geweest."
«Dat ik ook het noodigste kon vergeten,1
verweet Serena zich zelve.
«Laat er spoedig een bode naar de stad
gaan om een dokter te halen."
«Genadige freule;" antwoordde de slot
bewaarder, «al zou een van ons niet
schromen om met levensgevaar naar de
stad te gaan die door de omgestorte
hoornen zelfs voor voetgangers, laat staan
voor rijtuig en paard, onbegaanbaar is,
dan nog zou zeker de dokter voor geen
geld zich laten overhalen in zulk onwe-
der en bij zulk een duisternis hierheen
te komen. Buitendien is het been zoo
gezwollen door het lange liggen dat hij
't toch niet zou kunnen zetten hij zou
bloedzuigers of koude omslagen voorschrij
ven om het zwellen tegen te gaan en
dat kunnen wij ook.
«Morgen vroeg kan er eeD bode naai
de stad gaan en met den dokter een be-
gaanbaren weg opzoeken."
Hans werd nu van de diaagbaar met
veel moeite naar een kamer gebracht en,
daar te bed gelegd. Toen dit geschied
was, kwam Serena zelve met behulp van
hare kamenier het gezwollen been met
koude omslagen beleggen, die met korte
tusschenpoozen werden vernieuwd.
Dit geschiedde ook met de schram aan
het voorhoofd en 't was den gewonde,
zoo dikwijls Serena's zachte handen hem
aanraakten alsof er een heilzame balsem
uit stroomde. Niet dan nadat Hans er
ernstig op had aangedrongen, legde Serena
zich eindelijk ter ruste, nadat zij haar
kamenier en een bediende i'e verdere
zorg en bewaking van den lijder had aan
bevolen. De oude baron was niet meer te
voorschijn gekomen, hij was te bed ge
gaan, en wist niets van het ongeval dat
zijn neef was overkomen.
Het was reeds later dan middernacht
toen Serena, die niet rusten kon, zacht
jes in de kamer van den zieke sloop. Zoo
herhaalde zich het tooneel toen de door
den jager Stammer gekwetste Hans
's nachts door Bertha werd bezocht. Zij
wenkte haar kamenier, die half ingeslapen
naast het ziekbed zat en bij Serena's
binnenkomen de oogen opsloeg en wilde
opstaan, stil te blijven zitten en vroeg
zachtjes: «Hoe gaat 't met mijn neef?"
«Eerst was hij nog al om ustig," luidde
liet antwoord, «en sprak hij somwijlen
verwarde taal. Nu schijnt hij echter te
slapen, daarom heb ik de omslagen maar
niet vernieuwd."
Serena naderde het ziekbed, en boog
zich over haar neef heen om naar zijn
ademhaling te luisteren. Hans sliep ech
ter niet, bij had zijn oogen gesloten en
lag onbewegelijk stil. Hij voelde Serena's
zacliten adem over zijn wangen gaan, en
twee heete tranen uit haai oogen rolden
op zijn voorhoofd. Hij moest al zijne zelf-
beheersching te hulp roepen om het
hoofdje van Serena niet met zijne handen
te omvatten en het tot zich te trekken
