NIEUWE Nieuws- en Advertentieblad UTRECHT en GELDERLAND. Magdaleoa's Eed. BERICHT. No. 3. Woensdag 8 Januari 1890. Negentiende jaargang. verschijnt woensdag en zaterdag. Jü m Mevrouw SILYÉ binnen land. FEUILLETON. 4MEBSF00RTSCHE C0DB1NT. VOOR abonnementsprijs: Per 3 maaüden 1.Franco per post door het geheele Rijk. Afzonderlijke Nummers 3 Cent. Ingezonden stukken en berichten intezenden uiterlijk Dinsdag en Vrijdag. Uitgever A. M. SLOTHOUWER, Amersfoort. advertentien: Van 16 regels 0,40 iedere regel meer 5 Cent. Advertentien viermaal geplaatst worden slechts driemaal berekend. Groote letters en vignetten naar plaatsruimte. Als premie-boekwerk voor liet eeritte kwartaal in 1890 kunnen wij thans onze lezers aanbieden een oor spronkelijke Roman, getiteld: fl Schrijfster van „Tweeërlei Kruis' Men leze s. v. p. achterstaan de aankondiging en verzuime vooral niet het biljet aan ons Bureau, met bijvoe ging van 40 centen, op tijd in te leveren. DE UITGEVER. Z. M. de koning-groothertog heeft tot officier in de orde der Eikenkroon benoemd graaf Dumonceau, industrieel te Groningen, Er worden pogingen aangewend tot oprichting van een blijvend familie-mu seum Huis van Oranje-Nassau te 's Hage welke instelling zou moeten bevatten de oirkonden, handschriften en andere be langrijke voorwerpen van wetenschap en kunst, betrekking hebbende op het re- geerend Vorstenhuis. Te Deventer overleed eergister jhr. A. E. C. de Sturler de Frienisberg, ge pensioneerd generaal-majoor der cavallerie adjudant in buitengewonen dienst van Z. M. den Koning. Naar gemeld wordt, wordt aan de Departementen druk gearbeid om de wetsontwerpen betreffende de organisatie van onze levende sti ijdkrachten nog deze maand gereed te krijgen, ter verzending naar de raad van State. Op de jongste volksvoordracht, te Sloterdijk gehouden van wege het Nut werden aan 8 leerlingen der gemeente school, die zich gedurende een jaar door vlijt en goed gedrag onderscheiden had den, fraaie boekgeschenken uitgereikt Die uitgaven was bestreden uit de rente van een voormalig inwoner der gemeente bij uiterste wilsbeschikking voor dat doel bestemd. Te Utrecht rijzen bij de burgerij zeer rechtmatige klachten over de hooge personenvracht, welke de Utrechtsche Tramwegmaatschappij blijft heffen voor het vervoer binnen de stad. Vooral met het oog op de verminde ring der vrachtprijs, waartoe de Amster- damsche Omnibusmaatschappij is over gegaan, zal men te Utrecht pogingen in liet werk stellen om lagere prijzen voor het vervoer in de stad te verkrijgen. Wegen6 gebrek aan een voldoend aantal onderofficieren bij de uit te zen den detachementen aanvullingstroepen naar Oost-Indië, is door den minister van van oorlog bepaald, dat korporaals in den graad van onder-officier bij die de- laChernenten Kunnen wuiuen ïïigeaeeiu, wanneer zij met goed gevolg het examen voor sergeant afiegden. Er is, aldus schrijft mem aan de Arnh. Ct., in de residentie een beweging gaande om Bosclilust, het oude buiten verblijf van den graaf van den Bosch, het in half Indischen stijl opgetrokken gebouw aan den Bezuidenhoul, dat men wil gaan afbreken, om het buitengoed als bouwgrond te exploiteeren, in banden der gemeente te doen overgaan, opdat deze het aan het Rijk aanbiede tot ves tiging van het tegenwoordig te Leiden verstrooide Ethnographische Museum. Uit Hoorn wordt gemeld: sin den nacht van 30 op 31 December jl. hoorden eenige visscherlieden, die bij de snel toenemende vorst den toestand hunner schuiten opnamen, uit zee het geluid van een misthoorn. De dikke mist maakte het echter onmogelijk iets te on derscheiden, ook niet op de volgende da gen, waarop trouwens geen geluid meer vernomen werd. Men verdiepte zich in- tusschen in allerlei gissingen. Zaterdag 4 Januari, toen de mist was opgeklaard, ontdekte men heel in de verte een schip in het ijs bekneld. Terstond toonde de wakkere kapitein Hofi' van het schroef- stoomschip »Jan Pieterszoon Koen" alhier, zich bereid om, bijgestaan door eenige kloeke visschers het vaartuig hulp te ver- leenen. ,t Was inderdaad geen gemakke lijke taak om door de vooral in de haven opeengepakte ijsmassa heen te worstelen. In volle zee ging het eenigskins beter. Het doel werd echter bereikt en te on geveer 4 uur 's middags klonk de stoom fluit in shet groote gat", den ingang der haven. Met de vlaggen in top liad de boot op sleeptouw liet ijzeren tjalkschip »Griet- tje van der Laan" van G. Smit komende uit Groningen, beladen met goederen bestemd voor Amsterdam. Het havenhoofd stond zwart van mensehen om dit schouw spel gade te staan en niet weinig sprak de stem van medelijden met de geredden en van erkentelijkheid voor den wakke ren kapitein van de boot, wien het door zijn kloek optreden gelukt was, hel leven van vijf menschen te redden." Zaterdag 1 Febr, a. s. zal te Arn hem in het Gebouw Musis Sacrum, een welke zich in zooverre van alle andere tentooonstellingen zal onderscheiden, dat geen versieringen of andere niet ter zake dienende reclamemiddelen worden toege laten. Deze tentoonstelling heeft ten doel te zijn, wat de Stanley show is voor Engelandeen expositie van de nieuwig heden voor het aanstaande rijzeisoen. Zij zal besloten worden met een wedstrijd in het figuurrijden, waarvan verschillende clubs uit Amsterdam, Deventer, Nijmegen, Arnhem, Gladbach enz. zullen deelnemen, en bij welke gelegenheid nog eenige an dere feestelijkheden zullen gegeven wor den. Omtrent de aanleiding van het te Amsterdam plaats gehad hebbende duel tusschen twee officieren, die daarvoor eerstdaags voor den krijgsraad moeten komen, wordt aan de N. R. Ct. het vol gende gemeld: vin de manége der cavalerie waren op een ochtend in het begin van November twee officieren, Van L. der cavalerie en K. der artillerie, bij de oefeningen tegen woordig, toen over de wijze van instruc tie geven tusschen hen een geschil van gevoelen ontstond, dat weldra in een weinig parlementairen woordenstrijd over ging, en gevolgd werd door eene uitda ging, die naar men beweert van eerstbe doelde uitging. De heer K. meende de uitdaging niet te mogen afwijzen, maar stelde als voorwaarde, dat de zaak zoo geheim mogelijk en in de manége zelve zou worden uitgemaakt. Dat is dan ook geschied. Het duel had plaats op de sabel, en beide werden gekwetst, de eerste echter zwaarder dan de ander. De luite nant L. was zelfs genoodzaakt gedurende drie weken zijne kamer te houden. De zaak bleef ook voor de militaire autori teiten geruimen tijd geheim, doordien de betrokken personen zoowel als de getui gen over de zaak hebben gezwegen, en luit. Van L. voor het verbinden van zijne wond niet de hulp heeft ingeroepen van een officier van gezondheid, maar van een burger arts." Een treurig drama is Oudejaars avond afgespeeld in het werkhuis te Hoorn. Terwijl eenige gedetineerden bij el kander zaten om stroohulzen te slechten. minste niet met de volkstelling meegere kend worden" en stak hem met een ijze ren priem in de buik. De getrolfene is na eenig lijden bezweken. Het schijnt, dat eene onbeduidende twist aanleiding heeft gegeven tot het volvoeren dezer snoode daad. De administrateur der Stichtsche tram wegmaatschappij van E. bevond zich Vrijdagavond te Zeist tot het inspecteeren der daar aanwezige hooizolders, aan ge noemde maatschappij toebehoorende. Door een noodlottig toeval viel hij door een luik brak een been en werd bovendien inwendig zwaar gekneusd. Per extra trein werd hij naar zijne woning te Utrecht vervoerd. Volgens een voorloopige opgave bedroeg op 31 December 1889 de be volking van Rotterdam 203.486 inwoners. Trausraalaclie Tentoonstelling. In den tuin van het Paleis voor Volks vlijt te Amsterdam, is thans het Trans- vaalsche Paviljoen geplaatst dat op de Parijsche tentoonstelling veel belangstel ling trok. Door tusschenkomst van vele vrienden van de Transvaal, werd deze in alle opzichten merkwaardige verzame ling van de voortbrengselen van den Transvaalschen bodem, waarvan het goud in den laatsten tijd de meeste aandacht trok, tentoongesteld. Maandag werd deze belangrijke ten- toonstelling geopend en wapperde van het paviljoen de driekleur met groenen rand. De heer J. van Zwieten uit Pretoria opende de tentoonstelling op verzoek van de commissie, waarvan de heer H. H. Timmer, de bekende vriend van Trans vaal, de ziel is. De heer van Zwieten wees er op hoe deze tentoonstelling kon medewerken tot de verbroedering van Nederland en de Transvaal. Hij wees op de sympathie, die tusschen beide landen bestond en de ingenomen heid van de burgers van Transvaal met de poging door deze commissie aangeno men, om Transvaal meer en meer be kend te maken in het moederland, ter wijl men in de Republiek niets liever wenschte, dan kapitaal uit Nederland, ifiak^-UiiF-datr oner lhSAtmb van Zuid-Afrika mocht ontbreken, zou door deze tentoonstelling worden aangevuld. Mochten enkele voortbrengselen niet aan wezig zijn, de Transva&lsche bevolking zou ze gaarne voor deze tentoonstelling afstaan. Dr. H. Blink herinnerde aan de dagen van den vrijheidsoorlog der Transvalers, toen in Nederland zooveel sympathie voor het stam- en taalverwante volk ont stond. Door deze tentoonstelling zou de econo mische band tusschen beide landen wor den gelegd, waarvan hij voor de toekomst veel verwachtte. Velen zouden door deze tentoonstelling van den rijkdom van den Transvaalschen bodem overtuigd worden. Hij juichte daarom het plan der com missie toe, om, wat in Parijs zooveel belangstelling had gewekt en nergens beter thuis behoorde dan in Amsterdam, hier te doen aanschouwen, waar thans, als een gunstig teeken des tijds, de Nederlandsche vlag van het Paviljoen wapperde, met den groenen rand der Transvaal. De heer H. H. Timmer meende, dat Nederland krachtig moest helpen, om Transvaal groot te maken. Daartoe moest de geest der vaderen worden gewekt in het jongere geslacht. Dat zou Nederland zelf ten goede komen. DOOR Cli. DES LTS. (Naar het Fransch.) 21) Toen het huwelijk op het stadhuis en in de kerk werd ingezegend, was hel onze Just die aan de zuster der bruid den arm bood, en 's avonds bij het bal, dansten beiden bijna onafgebroken samen en de genoodigden konden opmerken welk een lief paar het was, en hoe opgeruimd en in bun schik zij beiden waren. Kapitein Lambert was bovenmate te vreden met zijn schoonzoon, die, in strijd met de overleveringen aan het notaris schap verbonden, Louise bijna zonder bruidschat had gehuwd. Het was onmis kenbaar een huwelijk uit liefde. Toen de gelukkige vader zich een oogenblik alleen bevond met zijne tweede dochter en Just, riep hij in zijn blijdschap uit: Wat mijne Fifine betreft, die moet de vrouw van een officier worden. Onze sergeant-majoor sloeg terstond op militaire wijze aan en vroeg Welken graad, kapitein? Wel, gij zegt het daar juist, ant woordde Jacques Lambert. Men huwt niet met ééne épaulet! Just keerde zich tot het jonge meisje, zag haar met teedere blikken vragende aan, en fluisterde Dat zal misschien wat lang duren.... Toen sloeg zij de oogen neder en sprak: Ik zal wachten De oude vader glimlachte. Ik onderschrijf die woordenbe sloot hij. En de beide verloofden gingen terug naar de danszaal. Eenige dagen later vertrok Just naar Afrika. Met een vaderlijke omhelzing had ka pitein Lambert van hem afscheid geno men en daardoor zijn toestemming ver nieuwd. Maar, had bij tot zijn aanstaanden schoonzoon gezegd, ge weet wat de wet eischt. Ik bezit tien duizend francs, moe ders erfdeel, antwoordde Just en mees ter Labarthe zal die wel zoo voor mij weten te plaatsen dat ze hun weg zullen vinden. De notaris had gesproken van zekere assurantie-maatschappijen: een sooitvan levensverzekering. Maar de jonge soldaat antwoordde Dat niet!.... Zoo mij eens een on geluk overkwam.Ik wil Piet en Jean- nette niet onterven. Maar Delphine zou dan met hen moeten deelen. Ik zal u een testament toezenden, meester Labarthe, en ik reken op u voor het mogelijk ge val.... Wat God verhoedde.... opdat zij behandeld worde als een zuster.... en dat zij die herinnering van mij aanneme als van een broeder? Die schikkingen waren aan Fifine on bekend. Toen het oogenblik van scheiden gekomen was, wisselden beiden een blik waaruit het harte sprak, een teederen kus, een zachten handdruk. Zij vertrouw de op hem, hij had goed geloof in haar woord. Jan Michaud vermoedde ter nauwer- nood die liefde. Magdalena alleen was in 't geheim ingewijd. Zoo verliepen er drie jaar. Het jeug dige paar bleef elkander liefhebben als den eersten dag; de familie Michaud nam in voorspoed en in achting toeDelphine leefde gelukkig bij haar vader, wiens le ven zij opvroolijkte. Wat Just betreft, men zag hem niet spoedig terug. Hij mocht zijne bevorde ringen niet in de waagschaal steller, door- verlof te vragen. Hij was intusschen offi cier geworden en zijn komst werd spoedig verwacht, toen de Italiaansche oorlog hem tot zijn groote vreugde belette, zijn nieu we épauletten te Vittel te komen vertoo- nen. Te Palestro verwierf hij zich het kruis van het legioen van eerte Ma genta schitterde hij door zijne helden daden, te Solferino werd hij in den str ijd gewond. Toen werd hij luitenant en kwam naar huis. Hij was een knappe jongman van 25 jaar, van krijgshaftig voorkomen, en met een door de zon verbrand gelaat. Zijn uiterlijk en zijne houding verrieden die buigzaamheid, die vlugheid, die levendig heid, den Franschen officier eigen. Zijn vermagerde trekken, zijn voorkomen van eenen herstellende maakten hem nog be langwekkender. Hij moest met een stok loopenmaar toch stelde hij zich niet aan als een gewonde noch als een over winnaar. Hij was eenvoudig, zachtzinnig en dikwijls dartel als een kind; dat zijn de kenteekenen van ware moed. Nauwelijks had hij zijne ouders om helsd of hij liep reeds naar 't huis van Lambert. Welke ontvangst! Welke omarming van den jongen en den ouden officier. Welk een fiere glimlach om de lippen van Delphine, en welke weemoedige tra nen in haar oog! Maar omhels haar toch! riep de vader; is zij dan niet uwe verloofde? zult gij dan niet weldra mijn zoon zijn? Daar ontbreekt nog maar één graad aan! antwoordde de luitenant. Om dien graad te verwerven, verzocht hij onmiddelijk bij de mariniers te wor den overgeplaatst, daar op zee de bevor dering spoediger plaats heeft en weldra, tegen het midden van den herfst, scheepte hij zich in naar Cochin-China. Na daar een veldtocht te hebben me degemaakt, werd hij naar Nieuw-Catalo- nië gezonden. Daar bevond Just zich tijdens de arres tatie van zijn vader. Dikwijls had Jan in de gevangenis bij zichzelven gezegd Als Just er maar niet onder lijdt! Hij zou in staat zijn alles vaarwel te zeggen, zijn toekomst te vergooien! Gelukkig waren de dagbladen beschei den geweest en zelfs die van Parijs, o. a. de »Gazette des Tribunaux", had slechts een kort bericht overgenomen uil den aCourrier de Vosges". Een eenvoudig berichtje zonder andere aanduiding van naam dan een enkele letter. Gedurende den tijd dat Michaud zich in hechtenis' bevond, was zjjn naam nergens gedrukt.

Historische kranten - Archief Eemland

Nieuwe Amersfoortsche Courant | 1890 | | pagina 1