NIEUWE
Nieuws- en Advertentieblad
UTRECHT EN GELDERLAND.
ttagdatena's Eed.
No. 13.
Woensdag 12 Februari 1890.
Negentiende jaargang.
VERSCHIJNT WOENSDAG EN ZATERDAG.
BINNENLAND.
FEUILLETON.
AMERSFOORTSCHE COURANT.
VOOR
abonnementsprijs:
Per 3 maanden 1.Franco per post door het geheele Rijk.
Afzondert ij ke Nummers 3 Cent.
ingezonden stukken en berichten intezenden uiterlijk Dinsdag en Vrijdag.
Uitgever A. M. SLOTHOUWER, Amersfoort.
ADVERTENTIE Ni
Van 1 6 regels 0,40; iedere regel meer 5 Cent.
Advertentiën viermaal geplaatst worden slechts driemaal berekend.
Groote letters en vignetten naar plaatsruimte.
Het ministerie. Met betrekking tot
ile gevolgen der afstemming door de
tëerste Kamer van de begrooting van
koloniën, meenen wij, zegt hetD. v. Z. H.,
mot Zekerheid te weten, dat de portefeuille-
quaestie niet tot een kabinets quaestie
zal worden uitgebreid.
Het Vad. meent met zekerheid te
weten, dat de Zaterdag gehouden minis
terraad nog niet tot het besluit is geko
men, den Koning te adviseeren het ont
slag van de minister van koloniën aan te
nemen.
Het Vad meldt:
Ofschoon door verschillende omstan
digheden, o. a. de ongesteldheid van
eenige hoofdambtenaren, de ontworpen
omvangrijke legerwetten niet, zooals de
Minister van Oorlog had gehoopt, in
Januari het Departement van Oorlog
konden verlaten, zullen zij thans, terstond
nadat zij voor de leden van den Raad
van State zullen zijn gedrukt aan dat
college worden verzonden.
Daar het bijeenroepen eener alge-
meene vergadering op korten termijn
groote bezwaren met zich brengt verga
derde Zaterdag 8 dezer het bestuur der
centrale Anti-revolutionaire kiesvereeni-
ging «Nederland en Oranje" in het
lioofdkiesdistrict Amersfoort, te Baarn, ter
bespreking van den politieken toestand.
Met algemeene stemmen werd besloten
io Instemming te betuigen met de
bekende Amsterdamschs motie;
2o een schrijven te richten aan minis
ter Keuchenius met betuiging van sym
pathie
3o mededeeling van een en ander te
doen aan den afgevaardigde voor ons
district den heer J. E. N. baron Schirn-
melpenninck van der Oye;
4o zoo spoedig doenlijk eene algemeene
vergadering der kiesvereeniging te houden
te Baarn. Oranjevaan.
De minister van koloniën heeft ge
lijk, door voorzichtig Ie zijn met het te-
iegrapheeren van de namen van de ge
sneuvelde mindere militairen. Dat -daar
mee ook bij officieren leelijke vergissin
gen kunnen voorkomen, leert ons het
volgende voorval.
In het begin van den Atjeh-oorlog dien
den bij het Ind. leger twee zonen van
Nederlandsche generaals, de 1. luitenants
Beekman en Beekman.
Beekman sneuvelde te Atjeh zijn naam
werd overgeseind naar het ministerie van
koloniën, maar de een of andere achte-
looze telegrafist maakt van Beekman
Beekman.
Door deze vergissing heeft de generaal
Beekman zes of meer weken in zak en
asch gezeten over het vei lies van zijn
zoon, om later te hooren, dat zijne droef
heid geen reden van bestaan had.
Onder de mindere militairen komen er
eene massa voor, die geheel of bijna
geheel gelijkluidende namen hebben men
zou daardoor, telegrapheerende, tal van
flaters begaan. J.-B.
In de vergadering der afdeeling
Osdorp van de Hollandsche Maatschappij
van landbouw verklaarden zich alle Ie-
den tegen het aanhangig wetsvoorstel
Balilmann. Bij het hoofdbestuur zal wor
den aangedrongen, om zich namens de
Maatschappij tot de Tweede Kamer te
wenden met het verzoek genoemd voor
stel niet aan te nemen.
Zateidag-avond ten 9 ure vereenigde
zich het corps officieren van de dienst
doende schutterij te s' Hage in groot
uniform ten huize van zijn voormaligen
kolonel-commandant, den heer K. J. G.
baron van Hardenbroek van 's Heeraarts
berg en Bergambacht, tot plechtige aan
bieding van een zilveren bocaal met oor
konde, door alle officieren geteekend.
Te Ulrum is, op 85-jarigen leeftijd
overleden de heer H. D. Hulsthof, oud
strijder van 1830 en 1831.
Te Haarlem is op 64-jarigen leef
tijd overleden de heer dr. H. van Cappelle
oud-inspecteur der gestichten van krank
zinnigen.
De heer J. Steijnis Gz., sedert de
oprichting directeur der hoogere burger
school en der burger-avondschool te
Schiedam is eergister plotseling overleden.
De heer P. Stoltenkamp, den 18en
Januari II. te Alfen a/d. Rijn overleden.
heeft gelegateerd in contanten, vrij van
successierechten, aan: de Hervormde
diaconiearmen van Alfen f500, de Martha-
stichting aldaar f500, de armen van de
Christelijk Gereform. gemeente aldaar
f500, het hópital Wallon aan het Rapen
burg te Leiden f500, de Herv. diaconie
armen te Neerlangbroek f 500, de idem
te Doorn f500, het instituut voor blinden
te Utrecht f 1000, het gesticht voor min
vermogende ooglijders aan de Breestraat
aldaar f500, de weesinrichting te Neer
bosch f 1000.
Te Breda zal door de Vereeniging
Semper Florens eene afdeeling Floralia
worden opgericht, om het kweeken en
verzorgen van bloemen in het huisgezin
aan te moedigen en in het voorjaar de
stekjes en plantjes kosteloos te verstrek
ken. Door eene jaarlijksche herfsttentoon-
stelling der gekweekte bloemen, met be
kroningen, hoopt men het beoogde doel
te bereiken.
Lie gemeenteiaad van Wonseraaeel
heeft besloten om ingezetenen voor-
loopig geheel kosteloos in staat te
stellen, voedingsmiddelen te Amsterdam
te doen onderzoeken. Het gemeentebe
stuur heeft daartoe een contract gesloten
met een firma aldaai, om tegen eene
geringe vergoeding haar toegezonden
waren daar de noodige scheikundige on
derzoekingen te doen plaats vinden.
Aan den nieuwen weg van Beek
huizen naar den Zijpenberg, die aange
legd wordt met den financiëeler. steun
van de Vereeniging tot bevordering van
hel Vreemdelingenverkeer in Arnhem en
Omstreken, zijn thans p. m. honderd
personen aan den arbeid, zoodat het werk
goed vordert. Deze nieuwe weg zal een
der schoonste uit ons land worden.
Zaterdag jl. is te Breda het huwe-
welijk voltrokken tusschen den Fran-
schen advokaat Daymonaz, aldaar ver
blijf houdende, en mevrouw Marie An
toinette de Bourbon, weduwe van den
heer W. S. van der Horst, zich noemende
dochter van Lodewijk XVII.
Men meldt aan het Dgbl.
«Telkens wanneer voor het loterijkan
toor aan de Zeevischmarkt te Rotterdam
een lijst met uitgekomen nommers werd
aangeplakt, kon men daar eene arine
vrouw vinden, die aan de talrijke omstan
ders een nommer opgaf, om te zien of
het was uitgekomen. Bij het uitkomen
der le lijst van de tegenwoordige loterij,
stond het moedertje er weer, en vroeg
haar een der aanwezigen of ze een briefje
had, waarop ze openhartig bekende altijd
een nommer te onthouden, om te weten
of ze nog eens rijk zou worden. Spoedig
was nu de f3.50 ingezameld, en ons
oudje werd een briefje cadeau gedaan.
Vrijdag nn deed ze weer de gebruikelijke
vraag, en vernam tot haar groote blijd
schap, dat nu werkelijk haar nommer
was uitgekomen met f1000."
Te Utrecht moeten in Februari de
honden van een nieuwen penning, te ver
krijgen voor f4, voorzien zijn.
Menigeen ziet tegen die jaarlijksch terug-
keerende belasting op, en het kan dan
ook geen verwondering baren, dat in
dezen tijd van het jaar vele honden «aan
den diik oezet" worden. Zulk een «aan
den dijk gezetten hond nu kon men
dezer dagen in de stad zien loopen. Hij
droeg aan een halsband een stuk karton,
waarop te lezen stond
Koop voor mij maar een medaille,
't Weet het zeker ik beval je.
Ter eere van den 315den verjaar
dag der Leidsche rijks hoogeschool hield
de rector magnificus, prof. dr. A. P. N.
Franchimont, Zaterdag, in het groot-au
ditorium der academie de gebruikelijke
rede. Zijn onderwerp was de ontwikke
ling en het tegenwoordig standpunt van
het vak, dat hij doceert, de organische
chemie.
Uit Oudewater meldt de W. Cl. «Als
men op Maandagochtend ons stadje be
zoekt, kan men van eene eigenaardige
vertooning getuige zijn. Dan trekken een
60 a 70 vrouwen en oude gebrekkige
mannen, schamel gekleed, in troepjes dooi
de stad, om hunne wekelijksche gaven
in ontvangst te nemen. Ook jonge vrouwen
en kinderen ziet men er bij. Dat het bij
die ochtend-wandelingen niet altijd vredig
toegaat, bleek dezer dagen. Een der bede
lende vrouwen, meenende dat een harer
vakgenooten voor de tweede maal de
gave in ontvangst ging nemen hij iemand,
die slechts eens in de maand geeft, maakte
zich daarover zoo boos, dat zij, onder een
stroom van scheldwoorden, dadelijk hare
klompen bij de hand had om daarmede
de andere te lijf te gaan. Als echte furiën
takelden ze elkaar zoo toe, dat beiden
eindelijk op den grond terecht kwamen
tot groot vermaak der omstanders en tot
verbittering der beiderzijdsche familiele
den. Toen 't nu eenmaal mooi genoeg was
en de vechtenden gescheiden waren, werd
de strijd in de Koningsbuurt nog eenigen
tijd scheldende voortgezet, tot eindelijk
ieder zijns weegs ging.
Naar de Oud-Katholiek verneemt,
heeft wijlen de zeereerw. en Wijdl heer
Joh. Verheij, te Schoonhoven, de vereeni
ging «OudKatholiek Ondersteuningsfonds,
bij uiterste wilsbeschikking, lot zijne uni-
verseele erfgename gemaakt.
In de Vereeniging tot behoud der
Ned. Herv. Gem. te Rotterdam zou de
vorige week als spreker optreden prof.
Valetnn. Door fiere verhinderd was. zon
hij vervangen worden door dr. De Visser.
Ook deze werd verhinderd en nu nam
dr. W. Francken Azn de taak op zich.
Hij zou spreken over: «Iets over het ge
loof der gemeente," doch werd plotseling
ongesteld, zoodat hij zijn rede niet kon
voortzetten. Alsnu trad ds. S. Ulfers op
en hield zijne hoorders bezig met een
voordracht over het spiritisme.
Naar men meldt, heeft dr. S. J.
Halbertsma tegen i Mei a.s. eervol ont
slag aangevraagd uit zijne betrekking als
geneesheer-directeur van het krankzin
nigengesticht te Rotterdam. Reeds in
1887 had hij, op grond van drukke
werkzaamheden als particulier genees
heer, ontslag gevraagd uit zijne betrek
king aan genoemd gesticht, maar destijds
is hij op aandrang van de commissie
van administratie op dat verzoek terug
gekomen.
Onder de gemeente Oudenhoorn
is een vogel gevangen, behoorende tot de
grootste zeemeeuwen. Hij heeft de grootte
eener gans en eene vlucht vau 12 deci
meter. Zijn rug en zijne vleugels zijn
blauwachtig zwart. Het overige gedeelte
van het lichaam is bezet met helderwitte
vederen. Dit zeldzaam exemplaar is opge
zonden naar de Diergaarde te Rotterdam.
DOOR
CL DESLT8.
(Naar het Fransch.)
31) Magdalena, die een paar stappen
buiten de deur had gedaan, ging onder
dit afdak staan, waardoor zij, zonder te
worden opgemerkt, alles kon zien en
nooren.
Het voertuig stond vlak bij haar de
vrachtrijder klapte met zijn zweep als
om een leeken te geven.
En inderdaad de kroeg werd geopend,
maar terstond werd de deur weder dicht
geslagen en Honneck alleen naderde den
wagen, terwijl de vrachtrijder zijn hoofd
leeds van onder het overhangende zei)
had uitgestoken.
Is het voordeelig verkocht? vroeg
ile molenaar zacht.
Zeer goed I antwoordde de ander op
denzelfden toon. Zie hier het geld.
Hoeveel was de soml Magdalena kon
liet niet zien, want de lantaarn hing aan
den anderen kant van den wagen en wel
aan den kant waar de beide mannen
met elkander spraken....
Zou ik wat krijgen voor mijn vol
gende reis? vroeg de vrachtrijdei.
Drommels! antwoordde Honneck,
onze geheime bergplaats is nog lang niet
leeg.... Wij moeien ons haasten geld te
slaan. Dat zal het laatste zijn I
Tot morgen avond danbesloot de
vrachtrijder. Ik vertrek bij schemerdon-
naar Chaumont. Het zal stikdonker zijn
in het Duiveldal.... Zorg dat alles gereed
is bij den ingang van den hollen weg....
En, wees op uw hoede voor de gendar
mes.
O, antwoordde Honneck, voor hen
alleen ben ik bevreesd. Maar ieder die
het ongeluk zou hebben het geheim op
't spoor te komen, zouden wij, mijn
zoon en ik, den hals omdraaien als een
hoen
Wees toch stil I
En de voerman zette zijn paarden aan
den gang.
De deur van de kroeg werd op nieuw
geopend. Men riep Honneck.
Wel, verduiveld, riep deze uit, kan
men dan geen oogenblikje naar buiten
gaan.... en dat wanneer bij toeval een
vriend voorbij gaat, om hem goeden avond
te zeggen
En naar binnen tredende, verdween hij
in de kroeg.
Geen enkel woord was aan Magdalena's
oor ontsnapt. Om het gevaar gaf zij niet!
Wat die vrachtrijder zoo geheimzinnig
verkucht voor rekening van den molenaar,
waren mischien wel de voorwerpen, die
bij Anselme gestolen waren. Zij besloot
op de aangegeven plaats tegenwoordig te
zijn.
XVI.
LAATSTE BEPROEVINGEN.
Op den weg naar Chaumont, op vijf
a zes mijlen afstands van Vittel, ligt
Bugneville-la-Bataille, de hoofdplaats van
een kanton.
De dokter van die plaats stond als
een bijzonder bekwaam man in zijn vak
bekend. Reeds meer dan eens had Mag
dalena zijn hulp ingeroepen. Op nieuw
ging zij hem raadplegen in den namiddag
van den volgenden dag.
Het was helaas, geen onnoodige bezorgd
heid die haar daaitoe dreef. De toestand
van haar echtgenoot was in hooge mate
zorgwekkend.
Zij was in het dorp aangekomen tegen
drie uur met de diligence van Neufcha-
teau. De dokter was uit en zou eerst
tegen den avond terugkeeren, maar men
beloofde haar dat men hem dan terstond
naar Miehaud zou zenden.
Niets kon het plan van Magdalena
meer in de hand werken; nu moest zy
toch alleen te voet terugkeeren en zou
zij tegen donker het Duivelsdal voorbij
gaan,
Het regende den ganschen dag en een
koude wind blies uit het westen. Maar
noch de koude noch het gevaar konden
de moedige vrouw doen wankelenzij
begaf zich op weg, terwijl zij zich toe
fluisterde
God geve dat ik eindelijk slagen
mogedat is het beste middel om mijn
armen Jan te doen genezen.
Na een uur geloopen te hebben, begon
het reeds donker te worden't was een
mistige duistere avond.
Des te beter, dacht Magdalena, dan
zullen zij mij niet kunnen zien.
Tusschen twee steile hoogten, vormt
een holle weg den ingang tot het Duivels
dal. De hooge kanten beschutten de oude
dennen, waartusschen met mos begroeide
steenen verstrooid liggen.
Magdalena kende zeer goed die woeste
streek. Dikwijls had zij hare kinderen er
heen gebracht en toen zij zelve nog kind
was, kwam zij daar beziën plukken.
Toen zij daar straks in de diligence
voorbijreed had zij zonder moeite het pad
herkend dat midden door het bosch loopt.
Zij ging dus niet verder, maar liep
zonder aarzeling dit pad op, na eerst een
blik in 't rond te hebben geslagen om
zich te verzekeren dat er niemand in den
omtrek was die haar had kunnen zien.
Het voetpad loopt kronkelend langs den
zoom van het bosch en gaat vlak voorbij
den hoek, die door den hollen weg en
den straatweg gevormd wordt.
Daar bleef Magdalena staan en luis
terde.
Geen beweging. Het geruisch der tak
ken, door den wind bewogen, stoorde
alleen de stilte van het bosch.
Maar de molen van Honneck was niet
ver verwijderd. Wellicht was hij reeds
op weg naar de afgesproken plaats.
Magdalena moest zich tot op dit punt
wagen. Zoo de molenaar en de zijnen er
reeds waren I Zoo zjj haar hoorden aan
komen?
Gelukkig was de vochtigheid der bla
deren oorzaak dat men hare voetstappen
niet kon hooren.
De stam van een ouden den, op eene
manslengte afgebroken, verhief zich juist
in den hoek der beide wegen en de wor
tels er van steunden tegen de beide kan
ten. Deze stam verborg Magdalena en