eirvv
j a
UTRECHT en
HET BOOTHUIS.
Ofïïciëele Publicatiën.
DEKENS
VERSCHIJNT WOENSDAG EN ZATERDAG.'
BINNENLAND.
Feuilleton.
V
F 301
it
A B 0 N N E Wr T S P R IJ S
Per 3 maanden I.'a.- oost door het geheele Bijk.
Afzonderlijke Numm^.s 3 Cent.
Ingezonden stukken en berichten intezenden uiterlijk Dinsdag en Vrijdag.
IV
1 De BURGEMEESTER en WETHOU
DERS van AM ERSFOORT brengen den
gézetenen in hei innering de navolgende
palingen betrekkelijk de in deze ge-
eente geheven wordende
belasting op de honden.
Voor de heffing dezer belasting wordi
is eigenaar of bezitter, en mitsdien als
dastingschuldige gehouden het hoofd van
Et huisgezin waarin de hond gehouden
irdl, onverschillig of die hond meer bij-
hder aan een der leden van het huis-
,zin mocht behooren.
Personen op zich zeiven bij anderen
'wonende zijn persoonlijk de belasting
rsrhuldigd.
De jaarlijksche belasting bedraagt voor
een hond ^'rie gulden. Verwisseling van
nden,gi',».':>A')de den loop van hetdienst-
.r bij (<ÏCfden belastingschuldige,
v^ft j$eei ^eerdering van belasting
..„(1'ivÓlgV.
Het bedrag der belasting wordt op de
helft verminderd voor honden gehouden
ter bewaking van gebouwen of erven, of
en dienste van den landbouw, terwijl de
nouders van honden, die uitsluitend voor
eenig bedrijf van nijverheid worden ge
bezigd, van belasting zijn vrijgesteld.
De belasting is niet verschuldigd:
le voor honden beneden den leeftijd van
twee maanden
2e vooi honden gehouden op vaartuigen
door daarop wonende schippers, niet
wonende doch slechts tijdelijk verblijvende
in de gemeente, mits de honden het vaar
tuig niet verlaten
3e voor honden toebehoorende aan per
sonen buiten de gemeente wonende, ver
gezeld van hunne meesters of geleiders
en niet langer dan drie dagen binnen de
gemeente verblijvende.
Bij langer verblijf binnen de gemeente
is daarvoor de belasting verschuldigd, die
echter wordt teruggegeven overeenkomstig
de bepaling van art. 10 der verordening
op de invordering dezer belasting, indien
de honden niet langer dan 14 dagen bin
nen de gemeente verblijven.
Het belastingjaar loopt van 1 Januari
tot en met 31 December.
De volle belasting is verschuldigd voor
honden aangegeven vóór 1 Juli. Bij aan-
Uitgever A. M. SLOTHOUWER, Amersfoort.
4*
eifte na dien tijd is slechts de halve be
lasting verschuldigd.
Ieder die belastingschuldig is voor een
>f meer honden, doet daarvan jaarlijks
in den loop der maand Januari aangilLe
ten kantore van den gemeente-ontvangei
door invulling en onderteekening van een
gediukt beschrijvingsbiljet, dat aldaar
kosteloos wordt verstrekt.
Voor hen die het beschrijvingsbiljet niet
kunnen onderleekenen, geschiedt zulks
namens hen, door den gemeenteont
vanger bij de inlevering van het biljet.
Zi| die eerst na het veistrijken der
inaand Januari een belastbaren hond aan
schaffen, of het getal hunner belastbare
honden vermeerderen, doen daarvan dade
lijk aangifte op de wijze hiervoren ver
meld.
Tot gelijke aangifte zijn ook verplicht
zij die na het voormeld tijdstip zich in
de gemeente komen vestigen, en wel
binnen vier weken na die vestiging.
Het is verboden, ter ontduiking van de
belasting onware of valsche opgaven in
het beschrijvingsbiljet te vermelden, als
ook de honden waarvoor de helft der be
lasting verschuldigd is, op den openbaren
weg te laten komen op andere wijze dan
door een peisoon begeleid en vastge
houden aan een touw of ketting, dan
wel bij het hoeden van schapen, verge
zeld van den herder.
De belasting moet dadelijk bij de aan
gifte ten kantore van den gemeente-ont
vanger worden voldaan, tegen bewijs van
betaling.
Bij de betaling wordt aan den belas
tingschuldige voor eiken hond kosteloos
een kenteeken uitgereikt, volgens model
telken jare door Burgemeester en Wet
houders vasttestellen, waarop tevens het
dienstjaar en een doorloopend volgnum
mer is vermeld.
Dit kenteeken is slechts geldig voor
het loopend dienstjaar en de maand
Januari daaiaanvolgende, na welken tijd
het verboden is dit door honden te laten
dragen.
De belastingschuldigen zijn verplicht
tot verzekering van het toezicht op de
belasting hunner honden, zoolang die
zich op den openbaren weg bevinden,
dit kenteeken, behoorlijk zichtbaar, aan
een halsband bevestigd, te doen dragen,
en het na afloop van het dienstjaar in
de daarop volgende maand weder ïnte-
leveren bij den gemeente-ontvanger.
Het is verboden dit kenteeken aan an
deren aftegeven of in gebruik te geven,
gelijk het almede verboden is aan een
ieder die zich niet heeft aangegeven als
belastingschuldige, zijne honden van zoo
danig kenteeken onbevoegdelyk te voor
zien.
De gemeente-ontvanger zal aan den
belastingschuldige, die dit kenteeken heelt
verloren, op schriftelijke aanvraag en na
vertoon van het bewijs van betaalde be
lasting, een nieuw kenteeken mogen af
geven, tegeo betaling van f0,25.
Zoodia het nieuwe kenteeken is afge
geven, heeft het vermiste kenteeken alle
waarde veiloren en geldt niet langer als
bewijs van betaalde belasting.
Gedaan te Amersfoort, den 15. De
cember 1890.
Burgemeester en Wethouders voornoemd.
De Burgemeester,
T. A. J. VAN ASCH VAN WIJCK.
De Secretaris,
VV. L. SCHELTUS.
De BURGEMEESTER en WETHOU
DERS van AilERSl'OORT brengen ter
kennis van de belanghebbenden, dat bij
koninklijk besluit van een 15. December
1890, No 12, is goedgekeurd dat door
de gemeente Amersfoort aan Vuur-, ha
ven en tongeld, voor het bevaren van de
rivier de Eern, gedurende het jaar 1891
geheven wordt vijftig (50) peicent van
het bedrag bepaald bij koninklijk besluit
van den 1. Mei 1830, No 3.
Amersfoort, den 29. December 1890.
Burgemeester en Wethouders voornoemd,
De burgemeester,
T. A. J. VAN ASCH VAN WIJCK.
De Secretaris,
W. L. SCHELTUS.
H. M. de Koningin-regentes heeft
de uitgevers van den rijks- en residentie-
almanak, Gebr. Belinfante, te 's-Giaven-
hage, haren dank doen betuigen voor de
aanbieding van den jaargang 1891, welk
nuttig standboek gaarne door Hare Ma
jesteit werd aangenomen.
Men verzoekt
het bericht voorkomende T
ranten. als zoude Hare Majesteit
in in de afgeloopen week in eene arresle-
de zijn uitgereden, op eene dwaling moet
berusten.
Immers Hare Majesteit heeft het paleis
nog niet anders dan in een -gesloten rij
tuig verlaten. Van het uitrijden in eene
arieslede kan uit den aard der zaak ge
durende den zwaren rouw geen sprake
zijn. Utr. dgbl.
Bij kon. besl. is bepaald, dat per
sonen, in het ernot van pensioen of on
derstand uit de geldmiddelen van den
Slaat of 's rijks koloniën, die geplaatst
zijn of geplaatst worden, in eenige be
trekking, behoorende onder het departe
ment van marine, vonrzoover aan die
betrekking het vooruitzicht op militair
pensioen niet is verbonden, in het gelijk
tijdig genot blijven van het hun verleende
pensioen of onderstand en de hun toege
kende of toe te kennen bezoldiging, met
inachtneming echter van het daaromtrent
voorgeschrevene in art. 24 der wet van
den 9. Mei 1890 (Staatsblad no. 78) tot
regeling van de pensioenen der burger
lijke ambtenaren. Voormeld besluit treedt
in werking met 1 Januari 1891.
Een Reuter-telegram nit Londen
bericht, dat de prijs van 600 ponden
sterling, door Sir Henry Thompson uit
geloofd voor de beste verhandeling over
het internationaal bimetallisme, is toe
gekend aan den heer A. C. Boissevain,
van Amsterdam.
Door de Maatschappij tot Exploita
tie van Staatsspoorwegen zijn van een
Spoorwegmaatschappij in België gehuurd
zevenhonderd goederenwagens, ten einde
in het wegens de gestiemde vaait enorm
drukke goederenvervoer te kunnen voor
zien.
Een aangenaam verschijnsel is het,
zegt de Arnh. Ct., dat van vele kanten
thans pogingen aangewend worden om
het zenden van nieuwjaarskaartjes al te
schaffen. Vooral met het oog op den
postdienst is het wenschelijk, dat aan dien
stroom van nieuwjaarskaai tjes een einde
kome. Men weet hoe de postkantoren in
de eerste dagen van 't jaar stapels van
die noodelooze dingen te bezorgen krij-
pefiSÊ «rian b
stona hem eene strai u
geëvenredigd is aan
door wordt teweeggebi
nul; en vooral die nullen wordt t
zoo veel verzwaard.
Prof. Verdam komt in den Volks»'
manak van »'t Nut" op tegen het oi.
Hollandsche woord «voorradig," dat zui»
ver Duitsch is, terwijl onze taal er de
goed Nederlandsche uitdrukking ivoor-
handen" voor bezit.
In denzelfden almanak wordt van 17
departementen van »'t Nut" medegedeeld
welke boeken zij «voorradig" heb
ben.
HuismoedersDe tijden zijn voorbij,
dat de huismoeders de thee bij den Apo-
tliekei haalden; hetgeen op de volgende
wijze geschiedde. Mu-ders en dochters
gingen ieder vergezeld van een proef-
notje of upperken genaamd in de Apo
theek ten einde de aangewezen beste
kwaliteit voor de toonbank met kokend
water te doen aftrekken.
Na lucht, de goede schenk en de glans
rijke smaak te hebben getoetst, deedl de
practische huisviouw haar inkoop. Bij
leesten woiden die upperken gebezigd ten
einde eene bijzondei e geur aan de thee
toe te voegen, satfruan daarin te doen
aftrekken.
Meer en meer wordt de thee eene drank
van dagelijksche behoefte en het duurde
niet lang of tl. H. Kiuideniers verheug
den zich in groot theedebiet.
Het publiek wordt er mede gediend;
daar H. H. Apothekers de thee in de be
tekening als geneesmiddel beschouwden.
Iedere tijd onderscheidt zich door hare
eigenaardigheden, zóo is het ook hier
mede.
De latere jaren stelden eenige menschen
zich ten doel het artikel thee grondig in
al hare deelen te bestudeei en ten einde
de thee te doen meleeien met verschil
lende soorten, die met elkander vermengd
mogen woiden; hetgeen hel publiek we-
deiom ten goede kwam, goedkooper en
waterhoudender thee te bekomen.
H.H. Kruideniers, die zoo vele artike
len ter verkoop aanbieden, zijn niet in
de gelegenheid de thee met zooveel vol-
19) Het doet mij genoegen u weder te
ontmoe'en," zeide Mr. Aynard, terwijl hij
onzen held de hand drukte. «Ik geloof
niet dat er iets prettigerbestaat dan ïe-
"""id.ïe onlmoelen, inzonderheid wanneer
-in goede kerel geworden is dien
pp school gekend en met wien men
ii grappen gehad heeft. Kijk, het
gt mij in eene geheel andere geluk-
e stemr.
fed zag .\lr. ynard verwonderd aan
hióegon V ""en dat al wat deze
zes eene zeacv- wraakneming op het
löhad. Hoe jammer dat hij de Zondag
m;en te voren reeds iets van die wraak-
>,\had bemerkt, welke toen geen gele
heid gehad had zich te uiten. Ned
v>0 spoedig de trotschheid van vier
ntig uur vroeger niet vergeten en
Ijet eene stijve buiging
dat gevoel is vooral streelend, wan-
"lie elkander ontmoeten zoowel
als schoolmakkers geweest zijn."
karen de beste vrienden, Ned,
i 'el herinnert."
«Mijn geheugen schijnt in dit opzicht
niet zeer gelukkig te zijn."
«Zoo. Gij weet het toch immers nog
wel dat gij eens mijne partij trokt, toen
ik de geheele school tegen mij had? Zij
hadden mij op alle mogelijke manieren
getergd en allerlei lage streken gespeeld,
zoodat ik mij eindelijk omkeerde en den
eerste den beste van de trappen gooi
de."
«Nu herinner ik het mij, Mr. Aynard;
gij liadt hem bijna de lenden gebroken."
«Zij wachtten mij ook met hun zes en
zeventigen in de speelplaats op. Ik zie
ze nog allen voor mij," hij zeide dit op
een toon van opgewondenheid, welke
duidelijk bewees hoe helder hem het ge
heele tooneel nog voor den geest stond;
«daar was Jones, een kribbiger jongen
heb ik nooit beleefd, met een dik touw
met knoopen, en Jackson ook met een
touw ik heb altijd een hekel aan Jack
son gehad en al de andere rondom
mij, springende en schreeuwende als dui
vels; en schoon ik groot voor mijn leef
tijd en een jaar ouder was dan de meesten
hunner, toch was zes en zeventig tegen
een geen partij, en zij zouden mij ver
scheurd hebben, zoo gij niet tusschen
beiden waart gekomen en gezegd hadt
dat zulks geen eerlijk spel was. Na dien
tijd héb ik u nooit vergeten, Delancy, ik
heb u altijd voor een fermen jongen ge
houden."
«Gij hebt het later met Jackson uitge
maakt," zeide Delancy.
«Ja, en Jackson heeft mij toen geducht
afgerost."
Het bleeke gelaat nam bij deze woorden
eene zonderlinge uitdrukking aande
grauwe oogen staarden Ned droomerigaan
en eene magere hand, als die eener vrouw
naderde op een verlegen manier den knevel,
hetwelk door Delancy niet zonder genoe
gen weid waargenomen. Dokter Day klopte
Aynard hierop gemeenzaam op den schou
der.
«Jackson is toch daarna door u zeker
met gelijke munt betaald. Gij waart er
de jongen niet naar, evenmin als thans
de man, om eene beleediging ongestraft
le laten. Waarlijk, Aynard, het is die
verwenschte opvliegendheid, dat bruisende
bloed, hetwelk u somtijds in onaange
naamheden brengt en waardoor gij u
vaak vijanden op den hals haalt."
«Die mij eenmaal beleedigd heeft, dien
kan ik niet vergeven," antwoordde hij,
een woedenden blik op den wand slaan
de; «nooit heb ik het Jackson vergeven.
Sedert dien tijd mocht hij zijn leven in
acht nemen."
«Het zal zoo erg niet ioopen, de dagen
van duelleeren zijn voorbij. Maar zooveel
t
is zeker dat wij het Hugh Aynard veilig
kunnen toevertrouwen, iemand met ge
lijke munt terug te zullen betalen."
«Daarop kunt gij staat maken," zeide
Aynard, op trotschen toon. «Ik ben iemand
die hem of haar dien hij lief heeft, immer
lief heeft, maar dien hij haat eeuwig haat
voor u koester ik vriendschap, ook die
zal ik voor u leeren koesteren, Delancy
ook kan ik geen woorden vinden om u
te zeggen, hoe hoog ik u acht, Lady
Burlinson."
Hij maakte een diepe buiging, terwijl
hij deze woorden sprak, als een hoveling
van de oude school. Zoo zijn gelaat min
der ernstig geweest was, zou men spot-
terij in zijne overdreven nederige buiging
hebben meenen te zien. Lady Burlinson
beantwoordde zijn compliment, met een
vriendelijk lachje. Ned Delancy zag nu
de eene dan den andere aan en dacht
reeds hoe weinig deze twee bij elkander
pasten.
«'t Is weer de oude geldgeschiedenis,
denk ik," zeide hij bij zich zeiven. «On
mogelijk kan Clara Day hij noemde
haar nog altijd bij haar eigen naam
dien man beminnen.
«Het diner is gereed, mijnheer,"zeide
de bediende, terwijl hij de deuren der
eetzaal opende.
Dokter Day wendde zich tot Ned.
«Wilt gij zoo goed zijn mijne zuster
te geleiden? Wij moeten," zeide hij, zich
tot Aynard wendende, en zijn arm in den
zijne liggende, «ons troosten met elkan
ders gezelschap. De damens zijn schaarseh
te Jlpham."
«Ja maar
«Op een anderen tijd zullen wij het
anders regelen," zeide Day snel; «dit is
geheel extempore."
«Met Edmund Delancy als den gast
van dezen avond," zeide Lady Burlinson,
terwijl'zij den arm van onzen held vatte
en dezen in het aangezicht zag.
«Dal is eene nieuwe positie voor Ed
mund Delancy," hernam Ned.
«Ja nu," fluisterde zij toen zij in de
eetzaal traden, en hunne plaats aan een
welvoorziene tafel innamen, schitterend
van zilver en glas en vroolijk en wel
riekend van het prachtige bloemstuk in
het midden. «Ja nu
Er lag zoo veel gevoel in dit laatste
aDtwoord. De weei klank bleef in zijne
ooren klinken, zij behelsden zooveel dat
getuigde van smart over hel tegenwoor
dige bij een terugblik op het veiledene.
Waarom sprak zij zoo en in dien toon
tot hem? Verlangde zij hem weder op
het terrein van weleer terug te voeren
ten einde de kracht zijne- Ttiza»'
op de proef te stellen, DEKENS
ise iii
gratis en
1 ,~~e
zeldzaarf «dooi is.
RUlP