f lessen!
Jacob's WinterhaDiewater
Gemengd Nieuws.
TRAPPISTEN-BRAU.
BUITENLAND.
Plaatselijke berichten.
ADVERTENTIËN.
G. J. Slothouwer.
g/ ZWEEDSCH, La
aangeboden
per heele flesch 15 ets/
Jalve flescl 8 ets.
A. J. JANSEN.
bij harddraverijen op schaatsen diene,
zegt het Hdbl., dal door Klaas Hanjc,
van Akkrum, de meeste prijzen werden
gewonnen bij hardrijderen door mannen
in het geheel 12, benevens 3 piemiën,
te zamen f 1485, benevens 1 gouden en
1 zilveren medaille, en door Harrit en
Lulske Wester van Eernewoude, de
meeste prijzen bij hardrijderijen door
mannen en vrouwen, in het geheel 9,
benevens 1 premie, te zamen f730.
De politie heeft Zaterdagavond van
eenige bezoekers van het gemaskerd bal
in het Gebouw te 's Gravenhage de de
gens en ponjaards, behoorende bij hun
costumes, in beslag genomen, op grond
van de wet op het dragen van wapenen.
Van den kantonrechter zal het nu af
hangen of deze wapens waaronder
zeer kostbare verbeurd worden ver
klaard.
In een Zaterdagmiddag te Enschede
gehouden socialisten-vergader ing, waar de
heer F. Domela Nreuwenhuis het onder
werp «achturige arbeidsdag" behandelde
en die door den burgemeester en een
talrijk publiek werd bijgewoond, werd
eene motie van ongeveer den navolgen
den inhoud aangenomen: «De vergade
ring overwegende, dat de minister van
binnenl. zaken in de volksvertegenwoor
diging verklaard heeft, dat de burge
meester van Enschede het recht heeft de
menschcn dood te laten schieten; over
wegende dat tijdens de laatste werksta
king die burgemeester van dat recht geen
gebruik heeft gemaakt, besluit dien bur
gemeester daarvoor haren dank te be
tuigen I"
Naar men verneemt zal, evenals
het vorige jaar, ook dit jaar in het begin
van Augustus door de volontairs van het
oudste studiejaar van de militaire school
te Haarlem, onder geleide van een offi-
cier-leeraar dier school, een bezoek wor
den gebracht aan de Legerplaats bij Zeist,
ten einde gedurende een 3-tal dagen het
kamp, en de daarin door het Korps Ge
nietroepen gemaakte werken te bezich
tigen en pionieroefeningen bij te wonen.
De heer Sickesz, daartoe uit Meran
te 's-Gravenhage gekomen, leidt als
voorzitter de vergaderingen der Land-
bouw-commissie, welke gisteren zijn her
vat om volgende dagen te worden voort
gezel.
De commissie houdt zich thans bezig
met de belastingen.
Als opvolger van graaf Waldersee is
tot chef van den Duitschen geueralen
staf benoemd generaal graaf Von Schlies-
sen. Deze hoofdofficier werd in 1833 ge
boren en is sedert 1854 officier.
Op voorstel van den minister van oor
log houdt de hooge oorlogsraad in Frank
rijk zich bezig met de vraag, of het mo
gelijk is wijzigingen te brengen in al de
fortificatiën om Parjjs en hoe dit geschie
den zal.
Door 20 leden der Tweede Kamer in
Zweden is bij dat lichaam een voorstel
ingediend tot opheffing of, zoo dit nog
onmogelijk is, verlaging der invoerrechten
op granen, brood, rijst en andere dage-
lijksche levensbehoeften. Daarentegen
hebben 46 leden der boerenpartij een
voorstel ingediend, om de grondbelasting
nogmaals met 20 pCt. te verminderen
en de lasten der grondeigenaren ten be
hoeve van hetlegeronderhoud te beperken.
In Portugal blijft alles rustig. Volgens
de laatste berichten uit Lissabon bevin
den zich ongeveer 500 personen wegens
deelneming aan het oproer in Oporto in
hechtenis. In het geheel verloren 100
personen bij het gevecht voor en in het
stadhuis het leven.
Men heeft dit jaar in Rusland meer
sneeuw dan daar ooit te voien gevallen
durfde komen en die niet anders spre
ken kon, zoo het toeval mij met haar in
aanraking bracht, dat zij gesproken heeft!
Neen, ik moet Ilpham zoo spoedig moge
lijk verlaten deze plaats is mij een
plaats van foltering geworden. Met die
hardvochtige en wraakgierige Judges is
mijn leven zelfs hier niet veilig."
Terwijl hij zoo sprak was hij reeds
een eind weegs vooitgegaan eer hij we
der aan zijn vriend dacht. Hij bleef staan
en hij tuurde in de duisternis over het
sombere landschap, dat nu niet meer door
de maan verlicht werd, en hij haaide zij
ne schouders op, zeggende:
«Zoo hij zich daar ginds in Aynard's
hol bevindt moet hij er blijven het getij
verloopt en het is niet mogelijk het boot
huis te verlaten."
«Hij ging voort, doch bleeftelkens we
der slaan. Eene kromming in het voet
pad vergunde hem het boothuis geheel
te zien. Daar stond het op eene mijl af-
stands van hem op het eiland het was
een zwart, vormloos gebouw, terwijl een
dof groenachtig licht door een der ramen
der boven vei dieping schemerde. Alles
scheen stil. Hij nam zijn kijker, zag in
de richting van het licht, maar geen scha
duw vertoonde zich tusschen hem en het
licht, het scheen er stil als het graf.
Maai lei wijl hy duar stond en tuuide
is. Een aantal dorpen zijn geheel inge
sneeuwd en van alle gemeenschap met
de buitenwereld afgesloten.
Op alle spoorwegen in het zuiden des
lands is het verkeer belemmerd of ge
stremd. Vooral op de lijnen Kursk-Azow
en Riuzan-Azow is dat het geval. Laatst
genoemde lijn is over eene lengte van 176
kilometer bedekt met een 4 meter dikke
laag sneeuw.
Het Ilaliaatische ministerie is volledig.
Gistermorgen heeft Rudini zich naar den
koning begeven met al zijn ministers op
een lijstje in den zak. Het ministerie zal
aldus worden samengesteld: president,
minister van buitenlandsche zaken en
waarnemend minister van marine, Ru
dini; minster van blnnenlandsche zaken,
Nicotera; minister der schatkist, Lusatti
minister van finaritiën, Colombo; minister
van oorlog. Pellouxminister van justitie,
Ferrari; minister van publieke werken
en waarnemend minister der posterijen
en telegrafie, Branca; minister van land
bouw, Chimiri; minister van onderwijs,
Villari.
Tot onder-secretarissen van Staat zijn
benoemd de heeren Darzo voor buiten
landsche en Lucco voor binnenlandsche
zaken. Waarschijnlijk zal de Kamer Za
terdag. bijeengei oepen worden, om het
politiek programma der regeeiing aan ie
hooreri. Zoodra de eed aan den Koning
is afgelegd, zal hel ministerie van zijn
geboorte kennis geven aan het coi ps
diplomatique in den vreemde en in Italië.
Onze stadgenoot de Heer C. de
Mooy, Dirig. Off. v. Gez. 2e kl. is be
noemd tot buitenlandsch correspondee-
lend lid der Société de Chirurgie te
Parijs.
Dr. Heynsius, leeraar in de plant
en dierkunde aan de H. B. School alhier, is
in eene Zaterdagavond te Leiden gehou
den vergadering benoemd tot lid der Ne-
derlandsche Botanische Vereeniging.
Voor de betrekking van hoofd der
school 3e soort in de Koningstraat (va-
cature-Radersma) hebben zich tot heden
145 sollicitanten aangemeld.
Tot leden der commissie van bij
stand, voor de samenstelling van het
landbouwverslag, zijn benoemd de heeren
C. T. van Beek, A. Herschel Bz. en N.
Wolfswinkel, die deze benoeming hebben
aangenomen.
Blijkens het verslag der vereeniging
tot bevordering van 's lands weei baar
heid. Eendracht maakt Macht", bedraagt
het aantal geweerdragende leden 42, die
zich in den afgeloopen zomer flink in het
juist schieten hebben geoefend. De min
der gunstige financieeele toestand der
vereeniging maakte het houden van den
jaarlijkschen schietwedstrijd onmogelijk,
doch het bestuur hoopt, gesteund dooi
eenige leden, in dit jaar weder een wed
strijd te organiseeren.
De Parijsche tentoonstelling heeft
in het Panorama plaats gemaakt voor
een reisje in het schoone Italië en stelt
ons in de gelegenheid om het interres-
santste vau dat land in oogenschouw te
nemen zooals Rome met de wereldbe
roemde St. Pieter, benevens het Vaticaan,
terder Napels met de golf van dien
naam, de Vesuvius met zijn krater, de
bekende scheve toren van Pisa, de be
roemde meeren van Como en het Lago
Maggiore, en last nol least het opgegra
ven Pompëi, en dat alles in zijn prach
tige kleurentinten. Deze serie wordt
Donderdag vervangen door een Reisje
langs den Rijn van Keulen naar Mainz.
Vooral deze collectie heeft op onder
scheidene plaatsen den meesten lof mo
gen inoogsten en zal ook hier zeker vele
bezoekers trekken. Van algemeen be
kendheid is het toch, dat de Rijn zooveel
belangrijke en bezienswaardige punten
en wachtte, loeide de wind over de vlak
te met een klagend gesteun, zoo als hij
te Ilpham immer deed, zelfs bij het schoon
ste weder, en in het hart van den man
loeide mede de storm,de storm der harts
tochten en beiden deden hem sidderen.
«Ik kan niets meer doen," zeide hij
eindelijk, ongeduldig met den voet op den
grond stampende, overtuigd als hij was
van zijne machteloosheid; «en zoo Ned
zich daar ginds bevindt, moet hij gedul
dig zijn lot afwaehten. Ik geloof niet dat
hem eenig kwaad wedervaren zul en
mocht dit zoo zijn, welnu, het is zijne
eigene schuld ik heb hem gewaar
schuwd.
TWAALFDE HOOFDSTUK.
Gevangen.
Na van Dokter Day afscheid genomen
en hem «goeden nacht" te hebben toege-
wenscht, had Ned zich op zijn gemak
achter in het vaartuig nedergezet en
Hugh Aynard de riomen genomen en
van den wal afgestooten. Ned had ook
een riem willen nemen, doch daar dit
aanbod van de hand gewezen werd, knoop
te hij zijn jas tot boven toe, zette den
kraag tot over zijn ooren op en sloeg
bedaard zijne armen over elkander.
aanbiedt, als wellicht eenig ander ge
deelte van Euiopa, waarom het getal van
hen, die zich abonneerden hierdoor nog
aanzienlijk zal worden uitgebreid.
335ste üTAATüIiOTIUtlJ.
Vijfde klasse. (Vierde week).
Laatste trekking van 7 Februari.
(100 loten.)
Ten kantore van den Collecteur te
Amersfoort zijn de navolgende nummers
uitgetrokken zonder prijs:
2947 4107 4133 en 18311.
Een legende.
G. E. V. geeft in het Soc. Weekb. on
der bovenstaanden titel hel volgende te
lezen
«Het was ver van hier, en het is vele
jaren geleden, dat er reisde door het
land een moeder met haar kind. Een
breede stoet van dienaren vergezelde ze.
Het koninklijk hermelijn golfde om haar
schouderen. Dpar was een vriendelijke
minzame trek op beider aangezicht; en
waar zij dan ook kwamen, wapperden de
vlaggen en klonken de zilvertonen der
muziek in het helderste licht der ont
luikende lente.
Het waren twee vorstinnen, die daar
trokken door het land. De eene was een
nog jeugdige vrouw in den bloeitijd van
het leven; de andere was een kind, dat
kort geleden nog huppelen mocht door
de gangen. Maar van het oogenblik af,
dat haar vader was uitgedragen uit zijn
oud wit paleis, was zij merkbaar ver
anderd. Een te vroege ernst sprak uit
haar trekken.
Nu waren zij op reis door het land,
waar de vreugdeklanken trilden door de
lucht. En telkens als de bonte schare
het „hoera" en bet «lang zal zij leven"
deden dreunen langs de straten en grach
ten, en telkens als de hoofden van het
bestuur bogen voor haar beiden en iets
stamelden van «koningin", dan week de
nog zachte trek op het gelaat der jongste.
Met iedere nieuwe vleierij ging rechter
staan dat hoofd, en bij iedere nieuwe,
nog weer mooiere eerepooit klopte trol-
scher dal vatbare hart.
Zoo was men onwetend misschien,
maar zeker bezig, hel kinderlijke te
dooden in het kind, en daarmede al wat
lief en eenvoudig, jong en aanvallig is.
Maar er was er eene, die waakte over
dal karakter; die, ten spijt van velen
misschien, eenvoud had gekozen tot haar
devies: het was de oudere koningin. Zij
zag de verandering 'bij haar dochter, en
kende de reden daarvan maar al te goed.
Bij een volk, dat opregt lief heeft, of
ook wel blindelings volgt, behoort zijn
voistin veel moed ie bezitten, om goed,
zichzelve te blijven. De oudste der bei
der: begreep, dat ook de taak van haar
kind geweldig zwaar zou zijn. En
'suionds, als de feesten waren geëindigd
en de duizend lichten gedoofd, wanneer
alleen aan het blauwe gewelf de fakkels
der eeuwigheid nog brandden, dan trok
niet de vorstin, maar de moeder het
kind tot zich, en drong om te bidden.
Zij geloofde, dat het altijd goed is, om
een kind te laten bidden.
Maar voor de kleine, in wier hoofd
nog spookten al de dingen van aardsche
pracht, die nog hoorde de muziek en de
vleitaal, die nog zag het vuurwerk en de
gasttafels voor haar klonk het zoo
vreemd, ootmoedig te knielen voor een
koning. Zijzelve was immers vorstin.
Honderd malen was het haar gezegd, en
maar al te gretig luisterde haar oor
daainaar. En met de opwelling van het
jonge, snel kloppende hart, met de drift
van het rijke, zoo benijde leven, klonk
het onverwachts: «Maar moeder, ben ik
zelf dan geen koningin?"
Er. als zij dat hoorde, nam de moeder
het kopje op haar schoot en sprak ont-
«Het is hier kouder dan ik wel gedacht
had," zeide Ned. «Ik geloof dat de wan
deling naar Prospect Hall mij beter zoude
bevallen hebben."
«Ik kan niet weder terug roeien,"
zeide hij ernstig. «Dat zou ik niet doen,
al had ik de koningin van Engeland in
mijne boot."
«Dat zou, dunkt mij, niet zeer beleefd
zijn," hernam Ned.
»'t Is mogelijk, maar mij geheel onver
schillig."
Ned antwoordde niet, maar dacht: «Al
weder die kwade luim!" Mr. Aynard's
gemelijkheid hinderde hem wel, doch deed
hem zijne bedaardheid niet verliezen; hij
achtte het daarom beter te zwijgen, zien
de dat zulks M. Aynard aangenamer was,
die zich bovendien met zijne riemen en
zijne sgiaar had bezig te houden.
Mr. Aynard scheen geheel in zich zei
ven gekeerd en Ned, na hem eenige
oogenblikken te hebben gadegeslagen en
ziende hoe vaardig hij zijne boot de hel
dere wateren liet doorklieven, viel ook
in gedachten, welke zich al aanstonds
bepaalden tot het diner, waaraan hij voor
een uur had deelgenomen en aan de
zwakke, romantische vrouw, die op zulk
eene vreemde wijze zich met hem had
onderhouden en hem ronduit deredenen
had medegedeeld, die voor vier jaar tot
roerd «Ja kind, dat zijt ge. Maar
iedere vrouw kan zijn een koningin.
Alleen de grootheid van het hart stem
pelt heden tot een majesteit. Geen geld,
maar een warm gemoed doc-t heden een
volk voor li buigen. Den eersten dag.
waarop de natie zal merken, dat uw hai l
heeft opgehouden voor haar te kloppen,
zal zij de eerepoorten afbreken, waar
door gij heden zijt binnengehaald. Heb
lief als mensch, als vrouw vooral. De
tijden vragen liefde, geen macht. Er is
een nood, die jaagt door de hutten uwer
onderdanen. Ga daarheen en koester en
verwarm, als ge groot zult zijn. De vrouw
ën de koningin beiden wacht een groot-
sclie taak. Kind, tnijn kind, kind van mijn
tweede vaderland, uw werk, wanneer het
goed is, zal vruchten dragen. Nog trilt
er bij het volk een edel gevoel en dank
voor de daden van uw voorgeslacht.
Schud v/akker den leeuw, die dommelt
niet met het zwaard, want de tijden van
oorlog zijn voorbij; maar met uw zachte
hand. Vrijheid voor allen, mijn dochter,
vergeet het niet, zij is de eisch. Sla een
brug over al de ondiepten van het altijd
woelende volksleven, en trek allen tot u,
als de zon de bloemen en het onkruid op
het veld. Ja zeker, gij zijt koningin maar
er is één, die staat boven ons allen.
Deze heeft geen paleis en geen tioon,
maar overal behoort hij te heerschen en
niet het minst, waar rijkdom is en geluk.
Buig uw kopje, kind, voor die grootheid,
voor wie allen menschen zijn."
Daar klonk een kinderljjke snik door
de stilte van het vertrek, en zacht vroeg
de kleine: «Wie, wie is dat dan?"
„Wie dat is? Vraag het de sneeuwvlok
of den rozenknop, ze weten het niet. Hij
heet plicht, lieve meid. Plicht heet de
koning der koningen. Gehoorzaam hem,
als ge straks zult moeten kiezen. Als de
strijd der hartstochten binnen in u be
gint, als de wereld rondom u haar drei
gende stemmen hooren laat, volg dan de
stem van den plicht. Deugd, eenvoud,
liefde, vlijt, buig voor hen u neder. Dat
zijn de namen van de majesteit, die staat
ook boven u. Zij vraagt naar werken en
denken en leeren. Dat alleen is leven zoo
als het behoort."
Het scheen of ei veel dooreenwarrelde
in dat hoofdje. Werken en denken en
leeren geen feesten en muziek en geen...
Een rustige ademhaling bewees, dat
natuur om haar rechten was gekomen.
Een liefdevolle kus drukte de vorstin-
moeder op het nog reine voorhoofd harer
dochter.
De twee koninginnen reisden verder,
en iederen dag herhaalden zich de too-
neelen, als hierboven omschreven.
De kleine groeide op, en.... het besluit
der legende kan ik niet mededeelen want
een stuk van het papier, juist waar dit
op stond, was er afgescheurd. Laat ons
evenwel aannemen, dat de zorg der moe
der en het ontwakend plichtbesef der
jonge vorstin haar hebben gevormd tot
eer: goede, edele vrouw."
Generaal Jouberl is van zijn Europee-
sche reis te Pretoi ia (Transvaal) terugge
keerd, en daar met zeer veel geestdrift
ontvanger,.
Een aanranding. Vrijdagmorgen
werd alhier een kassiersknecht van de
Kasvereeniging in de gang, leidende n.iai
het kantoor der heeren Gebr. Boissevain,
commissionnairs in effecten, Keizersgracht,
aangerand door een man, die zich daar
had opgesteld. De kassiersknecht, den
kerel ziende staan, had geen kwaad ver
moeden opgevat en groette hem zelfs even
bij het passeeren. Nauwelijks was hij hem
echter voorbij, of hij kreeg een hevigen
slag op het hoofd, vermoedelijk met' een
ploertendooder toegebracht. De schurk,
zyn verwachting dat de kassiersknecht
bewusteloos zou neerstorten in welk
geval hij hem zijne portefeuille zou heb-
hen ontrukt verijdeld ziende, ging aan
den haal en trok de deur van de bene
dengang achter zich dicht, waardoor het
hem mogelijk was zich uit de voeten te
eene scheiding hadden aanleiding gege
ven. Haar moed had hem terbaasd, maar
hij kon Clara Day van weleer thans aan
zien zonder teleurstelling en smart te
gevoelen, ofschoon hij wel een tint be
merkt had van de hoedanigheden, die hem
vroeger zoo zeer aantrokken: het zelfde
leine genot, die zelfde hartelijkheid en
liefde schenen op eens hem te omzweven,
en hij meende dat het hem weinig te
kosten hebben zou, om de voorjaren af
gebroken roman verder te doorleven,
zoo zij niet de vrouw van een ander ge
weest was en diens naam als weduwe
niet droeg. Neen, het verledene kon niet
herroepen worden; hij beminde haar nu
niet meer en was ook niet dwaas genoeg
te gelooven dat zij hem nog beminde. Zij
laten den armen organist de tonen van
het orgel in de kerk van Ilpham naar
zijn willekeur bedwingen, hij geeft haar,
de vrouw naar de wereld, de vrijheid,
de snaren van het hart van Hugh Aynard
te doen trillen. Hun beider levenspad
liep in verschillende richtingen en het was
niet waarschijnlijk dat hij het zijne ver
laten zou, om met haar een en hetzelfde
pad te bewandelen.
«Ik heb haar overleefd," zeide hij in
zich zelve, «en het is mij gansch önver-
schillig of ik haar arglistigen broeder
ooit weder zie. Zoo lang zij nog te Ilp-
maken. De kassiersknecht is aan de eene
zijde van het hoofd ernstig gewond, doch
gelukkig, voor zoover zich nu de toestand
laat aanzien, zijn geen noodlottige gevol
gen van den slag te vreezen.
Er zijn tegenwoordig 3064 talen op de
aarde en hare bewoners belijden meer
dan 1000 godsdiensten. Het aantal man
nen is nagpnoeg even groot als dat der
vrouwen. De gemiddelde ouderdom is 33
jaren; een vierde van de bevolking der
aarde^steift echter voordat het zeventiende
levensjaar is bereikt. Van 400 personen
bereikt er slechts 1 den ouderdom van
100 en slechts 6 den ouderdom van 65
jaren. Er zyn iels meer dan een millard
menschen op aarde; daarvan sterven er
elk jaar 34,214,200; eiken dag 96.480,
elk uur 4020, elk minuut 67 en elke
seconde ruim 1. Daarentegen worden er
jaarlijks 36,792,900 menschen geboren
of gemiddeld 70 in de minuut. Matige en
vlijtige menschen leven langer dan on-
matigen en luiaards de beschaafde vol
ken hebben een gemiddeld langeren levens
duur dan de onbeschaafde, tei wijl groote
menschen in den regel langer leven dan
kleine. Kinderen die in 't voorjaar ge
boren worden zijn meestal krachtiger dan
die welke in andere jaargetijden ter
wereld komen.
De leden van de Eerste Kamer der
Staten-Generaal zijn ter vergadering bij
eengeroepen tegen Maandag, den 16den
Februari 1891, des avonds om half negen
uur.
Gevonden op den openbiiren weg
Twee sleutels aan een slokje.
Gevonden in een mestschuit der
gemeente-reiniging
Een zilveren theelepeltje.
Rechthebbenden vervoegen zich ter te-
rughekoming aan het bureau van politie.
Voorspoedig bevallen van een ZOON
H. J. A. WJg^SELlNG—Benes.
Amersfoort, 11 Februari 1891.
"v-s,:-" 3ï
ASSSjg»» Allen, "die iets te vorde-
ren hebben vanof ver
schuldigd zijn aan de nalatenschap'
van wijlen den heer A. M. SJbOT-
HOCWER, worden verzocht daarvan
róór den len Maart 1891, opgave
of betaling te doén aan den ondergetee-
kende.
Amersfoort, 27 Jan. '91.
op billijke conditiën. Brieven franco
onder lett. G. Bureau dezer Courant.
AMERSFOOhT, FIRMA A. F.ijCANSEN.
Hebt gij last van springende han
den koopt a 20 ct. of a 50 ct. een flacon
Verkrijgbaar te Amersfoort, bij ALPH.
ANNEGARNLangestraat, H. J. BONNIER
Verkoophuis op den Hof en zijne dépots.
En gros bij JAÓOB Co., Amsterdam.
ham vertoeven, zal ik trachten zoo veel
mij mogelijk is hen te vermijden.
Hola! Mr. Aynaid, waar voor den duivel
voert gij mij heen?"
«Dat is duidelijk genoeg, daar ginds
ligt Ilpham."
Ned zag achter zich om. Ja, het was
duidelijk genoeg, daar lag Ilpham, maar
op verren afstand, en Hugh Aynard roeide
steeds voort en voort, immer zeewaarts.
Delancy zat eenige oogenblikken na te
denken. Hij gevoelde het in zeker opzicht
de gevangene van dien man te zijn, en
dat eene poging om zich van de riemen
meester te maken de ranke boot moest
doen omslaan, en daar hij geen zwemmer
was, wensebte hij de uitspanning van
dien dag niet met een bad te eindigen.
Hij ontstelde eerst, en de bedoeling van
Mr. Aymard bleek hem duidelijk genoeg,
wanneer hij slechts dat bleek gelaat daar
voor zich aanschouwde. Het was misschien
een grap van Mr. Aynard, die met dit
water zeer goed bekend scheen eene
aardigheid waarover zijn tochtgenoot mis
schien later eens hartelijk lachen zou;
maar toen hij de gaslichten van Ilpham
al flauwer en flauwer zag worden, begon
hij te denken dat een grap soms wel wat
te ver kan gedreven worden vooral in
den nacht op een onstuimig water.
(Wordt vervolgd).
